10 زیردریایی تهاجمی برتر دنیا
مجله تصویری سلاح- به نظر شما لقب بهترین زیردریایی تهاجمی دنیا متعلق به چه برند و مدلی است؟ بزرگ ترین و مرگبار ترین زیردریایی تهاجمی مدرن چه نام دارد؟ در ادامه به لیستی شامل 10 زیردریایی تهاجمی اشاره خواهیم کرد که پس از بررسی های مختلف همچون مجموع امتیازات سلاح های گرم و یا قابلیت اختفا، برای پاسخ گویی به پرسش های فوق انتخاب شده اند. اما زیردریایی تهاجمی چیست؟ ماموریت اصلی این دسته از زیردریایی ها مقابله با کشتی ها و یا زیردریایی های دشمن خواهد بود. بدین ترتیب تمام زیردریایی های تهاجمی مجهز به سیستم ردیاب سونار با عملکرد انتشار امواج صوتی هستند. انواع مدرن آنها نیز قادر به استفاده از موشک های کروز به منظور هدف گیری کشتی ها و یا حتی اهداف زمینی خواهند بود! پس به طور خلاصه، تسلیحات قوی و قابلیت اختفا از جمله مهم ترین ملزومات یک زیردریایی تهاجمی به شمار می روند. مدل هایی که در این مطلب مشاهده خواهید کرد، تنها شامل زیردریایی های تهاجمی “هسته ای” (نوعی زیردریایی که نیروی محرکه آن توسط نیروگاهی هسته ای تولید می شود) هستند.
شماره 1؛ زیردریایی کلاس سی ولف (آمریکا)
زیردریایی های کلاس سی ولف پیشرفته ترین کلاس زیردریایی های تهاجمی در دنیا هستند و البته گران قیمت ترین دسته نیز خواهند بود. انگیزه اصلی از ساخت این کلاس، کشف و تخریب آخرین مدل از زیردریایی های شوروی سابق (مجهز به سیستم شلیک موشک های بالیستیک) نظیر کلاس تایفون و کلاس آکولا بوده است. در ابتدا تنها 12 زیردریایی از کلاس سی ولف ساخته شد زیرا هزینه تولید و نگه داری از این محصول پیشرفته حتی برای کشوری مانند آمریکا در دوران پس از جنگ سرد، بسیار بالا بود. در نهایت روند تولید تنها با سه زیردریایی کلاس سی ولف متوقف شد و نیروی دریایی آمریکا با گزینه های ارزان قیمت تری همچون کلاس ویرجینیا به مسیر خود ادامه داد. جالب است بدانید که هر سه زیردریایی سی ولف ساخته شده، هم اکنون در خدمت نیروی دریایی قرار دارند.
– سال آغاز خدمت: 1997
– عمق غوطه وری: 487 متر
– لوله های اژدر: 8×660 mm
– تسلیحات: اژدر Mk.48، موشک ضد کشتی هارپون و موشک کروز تاماهاک
شماره 2؛ زیردریایی کلاس ویرجینیا (آمریکا)
زیردریایی تهاجمی هسته ای کلاس ویرجینیا به عنوان جانشین کلاس لس آنجلس معرفی شد. این زیردریایی اندازه ای کوچک تر در مقایسه با کلاس سی ولف داشت اما هزینه تولید آن نیز مراتب کمتر بود. در مجموع برای ساخت 30 واحد از این کلاس برنامه ریزی شده است. لازم به ذکر است که کلاس ویرجینیا مجهز به 12 لوله پرتاب عمودی (VLS) خواهد بود. از این لوله ها برای راه اندازی موشک های کروز تاماهاک مخصوص حمله زمینی با برد 1700 کیلومتر استفاده می شود.
– سال آغاز خدمت: 2004
– عمق غوطه وری: بیش از 250 متر
– لوله های پرتاب عمودی: 12 عدد
– لوله های اژدر: 4×533 mm
– تسلیحات: اژدر Mk.48، موشک ضد کشتی هارپون، موشک کروز تاماهاک
شماره 3؛ زیردریایی کلاس استیوت (انگلستان)
نخستین زیردریایی کلاس استیوت به دستور نیروی دریایی سلطنتی انگلستان در سال 2010 آماده خدمت رسانی شد. تاکنون 7 زیردریایی از این کلاس برای تولید برنامه ریزی شده اند. کلاس استیوت به طور قابل توجهی قابلیت استتار داشته و در مقایسه با کلاس های قدیمی تر ظرفیت بیشتری به منظور حمل تسلیحات مختلف در اختیار دارد. در واقع مجموعه ای از 36 موشک متفاوت و اژدر حمل می شوند. موشک های کروز حمله زمینی تاماهاک مدل بلاک IV، بردی معادل 1700 کیلومتر دارند و می توانند علاوه بر کشتی های دشمن، اهداف زمینی را نیز از بین ببرند.
– سال آغاز خدمت: 2010
– عمق غوطه وری: بیش از 150 متر
– لوله های اژدر: 6×533 mm
– تسلیحات: اژدرSpearfish ، موشک ضد کشتی هارپون، موشک کروز تاماهاک
شماره 4؛ زیردریایی کلاس یازن (روسیه)
پروژه یازن 885، جدید ترین زیردریایی تهاجمی هسته ای متعلق به نیروی دریایی روسیه است. البته دومین نسخه از این کلاس نیز به منظور بهبود پروژه مذکور ساخته شده است. در حال حاضر حداقل 6 واحد از این زیردریایی برای ورود به روند ساخت خود برنامه ریزی شده اند. این کلاس نیز جانشین زیردریایی های قدیمی کلاس آکولا خواهد بود. البته با وجود تمامی تلاش های صورت گرفته، این کلاس تنها مقدار کمی از کلاس آکولا سبک تر است. در مجموع 30 موشک ضد کشتی و اژدر توسط کلاس یازن حمل می شوند.
– سال آغاز خدمت: 2013
– عمق غوطه وری: حدودا 300 متر
– لوله های پرتاب عمودی: 24 عدد
– لوله های اژدر: 8×650 mm
– تسلیحات: اژدرهای متفاوت، موشک ضد کشتی و کروز
شماره 5؛ زیردریایی کلاس سیرا II (روسیه)
زیردریایی های گران قیمت کلاس سیرا I و سیرا II به منظور جایگزینی با کلاس آلفا طراحی و تولید شدند. این کلاس مجهز به دو مدل پوسته تیتانیومی سبک و مستحکم است. بدین ترتیب قادر به عملیات در اعماق آب بوده و در برابر آسیب های ناشی از اصابت اژدرهای دشمن بسیار مقاوم است. محدودیت تعداد ساخته شده از این زیردریایی ها نیز مربوط به هزینه بالای استفاده از پوسته های تیتانیومی خواهد بود.
– سال آغاز خدمت: 1992
– عمق غوطه وری: حدودا 400 متر
– لوله های اژدر: 4×650 mm و 4×533 mm
– تسلیحات: اژدر، موشک ضد کشتی SS-N-15 Starfish یا SS-N-16 Stallion، موشک کروز SS-N-21 Samson
شماره 6؛ زیردریایی بهبود یافته کلاس لس آنجلس (آمریکا)
نیروی دریایی آمریکا در حال حاضر مجموعا 40 زیردریایی کلاس لس آنجلس قدیمی در اختیار دارد که در کنار آنها می توان نسل های جدید تری همچون سی ولف و ویرجینیا را نیز مشاهده کرد. نخستین زیردریایی بهبود یافته از کلاس لس آنجلس در سال 1988 خدمت نظامی خود را آغاز کرد. زیردریایی های بهبود یافته از نظر صدا بسیار آرام تر از انواع قدیمی تر هستند. گفته می شود که این زیردریایی ها 7 برابر بی سر و صدا تر از کلاس قدیمی خواهند بود. جالب است بدانید که کلاس بهبود یافته لس آنجلس حتی می تواند زیر یخ نیز عملیات خود را انجام دهد.
– سال آغاز خدمت: 1988
– عمق غوطه وری: 450 متر
– لوله های اژدر: 4×533 mm
– تسلیحات: اژدر Mk.48، موشک ضد کشتی هارپون، موشک کروز تاماهاک
شماره 7؛ زیردریایی کلاس آکولا (روسیه)
در اواخر دهه 1980، اتحاد جماهیر شوروی تعدادی زیردریایی کلاس آکولا را معرفی کرد. این کلاس پیشرفت قابل توجهی را در سیستم طراحی زیردریایی ها در شوروی رقم زد زیرا نسبت به نسخه های قدیمی تر SSN صدای کمتری تولید می کرد. جالب است بدانید که در آن زمان، کلاس آکولا تبدیل به اولین زیردریایی های روسی شد که در برابر آخرین مدل از زیردریایی های تهاجمی آمریکا (کلاس بهبود یافته لس آنجلس)، صدای کمتری داشت. امروزه زیردریایی های کلاس آکولا، حدودا نیمی از ظرفیت ناوگان زیردریایی های تهاجمی هسته ای و البته محدود روسیه را به خود اختصاص می دهند.
– سال آغاز خدمت: 1986
– عمق غوطه وری: حدودا 300 متر
– لوله های اژدر: 4×650 mm و 4×533 mm
– تسلیحات: اژدرهای مختلف و موشک های ضد کشتی و کروز
شماره 8؛ زیردریایی کلاس سوزیو (ژاپن)
نخستین زیردریایی کلاس سوزیو در سال 2009 توسط نیروهای دفاع شخصی دریایی ژاپن راه اندازی شد. برخلاف سایر زیردریایی های هسته ای این لیست، کلاس سوزیو مجهز به موتور دیزلی- الکتریکی است. ژاپن تنها کشوری است که از این کلاس زیردریایی استفاده می کند. کلاس سوزیو دارای طراحی هیدرودینامیک و پوششی مستحکم هستند. جالب است بدانید که این دسته از زیردریایی ها می توانند برای مدت بیشتری داخل آن غوطه ور بمانند. یکی از نقاط ضعف اصلی سوزیو عدم بهره مندی از سیستم راه انداز عمودی است.
– سال آغاز خدمت: 2009
– عمق غوطه وری: حدودا 250 متر
– لوله های اژدر: 6×533 mm
– تسلیحات: اژدرهای نوع 89، موشک های ضد کشتی هارپون
شماره 9؛ زیردریایی کلاس اوهایو (آمریکا)
این زیردریایی ها در اصل به منظور حمل موشک های بالیستیک در مسافت های بین قاره ای طراحی شدند و تحت عنوان SSBN طبقه بندی می شوند. با این حال از سال 2002 الی 2008، نیروی دریایی آمریکا 4 زیردریایی قدیمی تر را به حامل موشک های کروز؛ SSGN تبدیل کرد. تبدیل اولین زیردریایی در سال 2006 پایان یافت. هر SSGN امروزه قادر به جا به جایی 154 عدد موشک کروز تاماهاک است. کلاس اوهایو می تواند پرسنل نیروهای ویژه را نیز انتقال دهد.
– سال آغاز خدمت: 2006
– عمق غوطه وری: 300 متر
– لوله های پرتاب عمودی: 22 عدد
– لوله های اژدر: 4×533 mm
– تسلیحات: اژدر Mk.48، موشک کروز تاماهاک
شماره 10؛ زیردریایی کلاس اسکار II (روسیه)
کلاس اسکار II سومین زیردریایی بزرگ از نظر جا به جایی و طول است. تنها کلاس تایفون شوروی و کلاس اوهایو آمریکا از این دسته بزرگ تر هستند. از 19 زیردریایی برنامه ریزی شده تنها 11 عدد از آنها ساخته شد و هم اکنون 4 واحد به صورت فعال به نیروی دریایی روسیه خدمت می کنند. از دید استاندارد های مدرن، کلاس اسکار II فاصله زیادی با قابلیت استتار مورد انتظار دارد. هدف از ساخت این زیردریایی ها، حمله به ناوهای هواپیمابر آمریکا و تاسیسات ساحلی آنها بوده است.
– سال آغاز خدمت: 1986
– عمق غوطه وری: 500 متر
– لوله های موشک: 24 عدد
– لوله های اژدر: 2×650 mm و 4×533 mm
– تسلیحات: اژدرهای متفاوت، موشک های ضد کشتی، موشک های کروز P-700 گرانیت
