به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان،عشق به حسین (ع) دارایی نمیخواهد، با دارابیهای اندک یک پیربانو نیز میتوان عاشق اباعبدالله و زائران کویش بود.
در حاشیه یکی از روستاهای شلمچه، کنار خیابان نشسته بود و عاشقانه به گامهای زائران و رهگذران نگاه میکرد.
گفتم: مادر چه میکنی؟
گفت: خدمت به زائران حسین..
گفتم: چرا موکب تو بیرق و پرچم ندارد؟
گفت: مادر توانم بیشتر از این نیست..
گفتم: مادر کربلا نمیروی؟
گفت: ولله اگر میتوانستم از در خانه تا حرم آقا پیاده میرفتم.
گفتم: به زائران حسین(ع) چه میگویی؟
گفت: یالرایح تزور حسین، سلمنا علی العباس( ای که به زیارت حسین میروی، سلام مرا به عباس برسان)
و اشک میریزد.
گفتوگو از علی دایلی