مسئولان خوزستان، سربازان بنفش یا وزیران خاکی؟

مسئولان ارشد استانی به ویژه شریعتی استاندار خوزستان و مدیران همیشه ساکت محیط زیست و جهادکشاورزی موضع خود را اعلام کنند و بین رنگ "خاک مرده پاشیده شده بر زندگی خوزستانی ها" و رنگ "بنفش" یکی را انتخاب کنند.

به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز،  نخست گاوصندوقی را در نظر بگیرید، حال تصور کنید رمز آن را همه داشته باشند؛ چه می شود؟ کافیست فقط نگهبان گاوصندوق را به میدان خود بکشانی آنگاه گاوصندوق و تمام ثروت هنگفت پنهان شده، از آن تو می شود.

خوزستان همان گنجینه و گاوصندوق ایران زمین است، سالهاست رمز این گاوصندوق را همگان می دانند منتها نگهبانان گاوصندوق یعنی مردم این دیار تا پای جان ایستاده اند که مبادا دست اندازی شود به این ثروت های بیکران دروازه ورود تشیع به کشور.

خوزستانی ها نه صبر حضرت ایوب را دارند و نه عمر حضرت خضر که بنشینند و ببینند روزی (که البته گویا قرار نیست برسد) به حق و حقوشان می رسند و و دیگر از سر نداشتن مسئولی به معنای کلمه در سطوح ارشد کشوری بازنده و قربانی لابی گری ها و باندبازی ها نمی شوند.

نفت، این بلای سیاه خوزستان را به یغما بردند، شریان های حیاتی این استان زخم خورده از 8 سال جنگ را خشکاندند و نخل های اسطوره ایش را به ستون های بی جان و بی سر مبدل ساختند؛ نفس ها را در سینه ها حبس کردند و بردهانشان مهر سپید زدند؛ اکنون نیز برای نابودی آخرین رمق هایش نامه های محرمانه می نگارند.

کلانتری رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست کشور، خوزستان را لات خانه و خود را خانم ابتکار نمیداند که کسی بتواند به او توهین کند اما گویا کشور را "بی در و پیکر" و "بی قانون" پنداشته که گمان می کند میتواند استانی 5 میلیونی را با داستان های شیرین پشت پرده پروژه های انتقال آب تاخت بزند و میلیون ها انسان را به کام مرگ همراه با زجر بکشاند.

مردمان خوزستان سال هاست که بر روی گنج با رنج زندگی میکنند ولی حائل شدند بر هر نگاه معاندی که ای کاش سر سوزنی مسئولان تمام این سالها قدر می دانستند.

روزی که پژواک فریاد مظلومیت مرمان خوزستان توسط نمایندگان استان در شورای اداری پیچید جهانگیری معاون اول رئیس جمهور همان که روزی ادعا کردند برای مردم خوزستان به هنگام ریزگردها اشک ریخت، چیزی جز یک لبخند ژکوند گونه تحویل همه آن اما و اگرها نداد و طفل محجور حق طلبی و مطالبه گری را در نطفه خفه ساخت.

اینبار از نماینده ولی فقیه در خوزستان و همه نمایندگان استان در مجلس خبرگان رهبری و شورای اسلامی و نیز ائمه جمعه گرفته تا رسانه های دلسوز استانی، فعالان عرصه های اجتماعی، محیط زیستی و حتی سیاسی و به ویژه مردم پا پس نمیکشند و تا حق خوزستان داده نشود و مقابل طرح های خانمانسوز انتقال آب گرفته نشود لحظه ای آرام نخواهند گرفت.

مسئولان ارشد استانی به ویژه شریعتی استاندار خوزستان و مدیران همیشه ساکت محیط زیست و جهادکشاورزی موضع خود را اعلام کنند و بین رنگ  "خاک مرده پاشیده شده بر زندگی خوزستانی ها" و رنگ "بنفش" یکی را انتخاب کنند و بگویند کجای این بازی ناجوانمردانه ایستاده اند و مهره چه کسانی هستند؛ آیا سربازان بنفش هستند یا وزیران خاکی؟

مرثیه ای برای بلوط های یتیم خوزستان، میراث گنجینه طبیعی کشور که سال ها در آتش بی تدبیری میسوزند؛ زمزمه های الغوث الغوث برای کارونمان این غنیمت مانده از چپاول دیگران و نجوای العفو العفو در گوش کودکانی که عصر تکنولوژی و رفاه را با خریدن دبه های آب شرب میگذرانند؛ ایستاده میخوانیم و میگوییم برای خوزستانمان؛ استان همیشه سربلند.