چرا به طرح انتقال آب " ونک – سولگان" در خشکسالی شدید حوضه کارون مجوز می‌دهند؟

دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست خوزستان با اشاره به پیامدهای زیست محیطی طرح انتقال آب ونک – سولگان، گفت: این طرح تکمیل‌کننده پروژه نابودی کارون است.
 
هژیر کیانی در گفت‌وگو با ایسنا - منطقه خوزستان، با تشریح جزئیات طرح انتقال آب ونک – سولگان، اظهار کرد: طرح ونک – سولگان از مجموعه طرح‌های فاقد ارزیابی زیست محیطی و پیوست‌های اجتماعی است که در سال 1380 مطرح و به دلیل نداشتن پیوست زیست محیطی متوقف شد.
 
وی ادامه داد: اما متأسفانه اکنون پس از گذشت 16 سال و در شرایط خشکسالی شدید و کاهش حدود 50 درصدی نزولات در حوضه کارون، شاهد صدور مجوز زیست محیطی این طرح توسط سازمان حفاظت محیط زیست هستیم که این امر حاکی از بی‌توجهی عامدانه به حیات و معیشت مردم خوزستان و سایر ذینفعان است.
 
دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست خوزستان با بیان اینکه حجم آب انتقالی از سرشاخه‌های کارون در طرح ونک – سولگان با ابهام مواجه است، تصریح کرد: در این طرح حجم آب انتقالی 200 تا 350 میلیون مترمکعب لحاظ شده که بیش از 180 میلیون متر مکعب آن برای مصارف کشاورزی و تعادل‌بخشی آب‌های زیرزمینی منطقه رفسنجان منتقل می‌شود.
 
کیانی ادامه داد: قرارداد طرح انتقال آب ونک – سولگان، بین شرکت‌های آب منطقه‌ای چهارمحال و بختیاری و کرمان و نیز شرکت عمران رفسنجان در وزارت نیرو منعقد شد. به عبارت دیگر مجری سرمایه‌گذار این طرح شرکت خصوصی است اما در باطن و در واقع با سیاست‌گذاری دولت انجام می‌شود.
 
این فعال محیط زیست بیان کرد: این طرح بدون شک به همان اندازه در شاخص‌های کیفی و کمی کارون در پایین‌دست اثرگذار است که طرح کوهرنگ 3 اثرگذار بود.
 
وی عنوان کرد: در حال حاضر با کاهش بارش در سرشاخه‌های کارون مواجه هستیم. همچنین آورد کارون از 20 میلیارد مترمکعب به کمتر از 14 میلیارد مترمکعب رسیده است. هر چند این میانگین نیز نمی‌تواند توجیهی برای تداوم طرح‌های انتقال آب از سرشاخه‌های کارون باشد زیرا باید کمینه آورد آب کارون که در برخی سال‌ها تا زیر 8 میلیارد مترمکعب بوده است، مبنا و در محاسبات لحاظ شود.
 
دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست خوزستان گفت: طرح ونک – سولگان، طرحی تمام ضد محیط زیستی است که اجرای آن عملا رمقی برای کارون باقی نمی‌گذارد و با کاهش آورد کارون در پایین‌دست و به ویژه حاشیه خلیج فارس، حیات مردم حاشیه خلیج فارس را که با صیادی معیشت خود را تأمین می‌کنند به خطر می‌اندازد.
 
کیانی ادامه داد: متأسفانه هنوز برای دولتمردان ما، وضعیت کنونی مهاجرت مردم از خوزستان درس عبرت نشده است. آقایان نمی‌دانند وقتی در طی یک دوره پنج ساله، 200 هزار نفر از مردم خوزستان مهاجرت می‌کنند، چه مفهوم و معنایی برای ما دارد و جالب این است که رئیس سازمانی که متولی حفظ محیط زیست است، با اظهارات و اقدامات خطرناک خود و آسیب بیشتر به محیط زیست خوزستان، چنین وضعیتی را تشدید می‌کند.
 
وی افزود: یکی از مأموریت‌های آقای کلانتری، اجرای طرح‌های انتقال آب به ویژه طرح‌های انتقال آب بین حوضه‌ای از سرشاخه‌های کارون است و این امر بسیار تأسف‌بار و خطرناک است مانند ادعای دیگر آقای کلانتری مبنی بر وجود آب مازاد در خوزستان زیرا در اکوسیستم آبی، چیزی تحت عنوان "آب مازاد"، مفهوم و معنایی ندارد و آبی که به خلیج فارس می‌ریزد، حقابه دریا است.
 
دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست خوزستان بیان کرد: اگر آورد کارون در پایین‌دست کمتر از حجم کنونی شود، معیشت مردمی که با پرورش و صید آبزیان دریایی، زندگی خود را سپری می‌کنند، از دست خواهد رفت. علاوه بر این طرح انتقال آب ونک – سولگان با کاهش بیشتر آورد کنونی آب در پایین‌دست، نخیلات باقی مانده در خرمشهر و آبادان را به نابودی می‌کشاند.
 
کیانی ادامه داد: آنچه که در حال حاضر در خصوص نخیلات خوزستان و نابودی چند میلیون اصله نخل شاهد هستیم یک فاجعه زیست محیطی است و در این زمینه پیشنهاد می‌شود یک کمیته حقیقت‌یاب مستقل و مردمی با نظارت دستگاه‌های قضایی به این موضوع ورود و اقدامات وارد به نخیلات استان که منشاء آن سیاست‌های غلط وزارتخانه‌های نیرو و جهاد کشاورزی به علت عدم مدیریت صحیح منابع آبی بوده است را، برآورد کند.
 
وی بیان کرد: در طرح انتقال آب ونک – سولگان، پروژه نابودی کارون تکمیل می‌شود. مجوز این طرح از سوی فردی در رأس سازمان حفاظت محیط زیست صادر شده که 10 سال بر مسند وزارت جهاد کشاورزی تکیه زده بود و حتی در آن مدت نتوانست از یک درصد از هدرروی‌های آب در بخش کشاورزی جلوگیری کند.