دزفول در مسیر جهانی شدن همت بالاتری می‌خواهد

عضو انجمن ‌دوستداران و پژوهشگران میراث فرهنگی دزفول گفت: شهرستان دزفول پیشینه کهن و چندین هزار ساله دارد و در طول هزاران سال تمدنی ارزشمند در جنوب کشور در شهرستان دزفول شکل گرفته است که می‌تواند یکی از آثار جهانی کشور در ایران باشد.

مهدی اکبری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا ـ منطقه خوزستان، با اشاره به کمیته اقدامات ثبت جهانی یونسکو در دزفول اظهار کرد: بیش از پنج سال از تاسیس کمیته‌ای برای انجام اقدامات اولیه ثبت جهانی پل ساسانی و سایر ظرفیت‌های ارزشمند تاریخی شهرستان دزفول می‌گذرد.

وی در خصوص وضعیت پل ساسانی بیان کرد: این پل یکی از استوارترین و منحصر به فردترین پل‎ها در ایران است که بیش از 17 قرن قدمت دارد و لقب کهن‌ترین‌ پل استوار جهان را به خود اختصاص داده است. این پل به دستور شاپور اول بر روی رودخانه دز در سال 263 میلادی ساخته شد و جنس این پل ساروج و آهک است.

اکبری ادامه داد: پل قدیم در 15دی 1310 به شماره 84 در فهرست آثار تاریخی ملی ایران ثبت شد و در حال حاضر مهمترین بنای تاریخی شهرستان دزفول محسوب می‌شود.

عضو انجمن ‌دوستداران و پژوهشگران میراث فرهنگی دزفول در خصوص جاذبه‌های گردشگری جنوب کشور اظهار کرد: پل ساسانی در کنار آثار تاریخی دیگر همچون تپه‌های باستانی چغامیش و چغانبوت، آرامگاه یعقوب لیث ‎صفاری، بافت‎ تاریخی، بقای شهر باستانی و دانشگاهی جندی ‌شاپور، قمش‎ها و سربطاق‌ها می‌تواند یکی از مهمترین مقاصد گردشگری برای مسافران و توریست‌هایی محسوب شود که برای دیدن تاریخ تمدن ایران‎ باستان به جنوب ایران سفر می‌کنند.

او در خصوص اقدامات انجام نشده از سوی مسوولان اظهار داشت: با وجود این که در سال‌های اخیر بارها تلاش‌هایی برای به جریان انداختن پرونده ثبت جهانی آثار ارزشمند دزفول در کریدور رود دز شامل پل سازه‌های آبی آن صورت گرفته و گاه و بی‌گاه صحبت‌هایی از آن می‌شود اما تاکنون اقدامات جدی برای به جریان انداختن ثبت آنها از سوی نهادهای مسوول صورت نگرفته است.

اکبری ادامه داد: ایراداتی که برای به ثبت رسیدن آثار شهرستان دزفول وجود دارد نیاز به همت قاطع و همه جانبه دستگاه‎های اجرایی استان و شهرستان دارد. در خصوص اولین اقدامات صورت گرفته از سوی کارگروهی در فرمانداری برای مشکلات موجود در زمینه به ثبت رساندن آثار تاریخی دزفول از جمله آن می‌توان به ایرادات محیط اطراف پل ساسانی از جمله پل شناور، نبود نورپردازی حرفه‎ای و همچنین تردد خوردروها از زیر پل و آسفالت قسمتی از دهانه پل برای تردد خوردروها اشاره کرد.

اکبری خاطرنشان کرد: در اواخر سال 1390 با دعوت از کارشناسان کمیسیون ملی یونسکو و تاسیس دفتری به‎ عنوان پایگاه مشترک تدوین پرونده‌های نامزدی میراث جهانی دزفول و دفتر نمایندگی کمیسیون ملی یونسکو ایران برای ثبت جهانی اولین قدم‌های عملی در این راه برداشته شد ولی با گذشت حدود شش سال از این اقدام اولیه بازده کار بسیار پایین بوده و منطقی‌ترین دلیل آن هم نبود اجماع گروهی ادارات برای برطرف کردن مشکلات و هموار کردن زمینه‌های ثبت جهانی آثار ارزشمند شهرستان دزفول بوده است.

وی با اشاره به گفته‌های دکتر طالبیان، معاون سازمان میراث فرهنگی کشور و مسوول پرونده‌های ثبت جهانی ایران، عنوان کرد: کریدور رود دز و دیگر آثار تمدنی قابلیت ثبت جهانی شدن را دارند. از طرف دیگر، چنان چه این امر تصریح نشود علاوه بر خرابی و فرسایش روزافزون این بناها، مساله ثبت جهانی نیز سخت‌تر، بغرنج‌تر و دست نیافتنی‌تر می‌شود.

عضو انجمن ‌دوستداران و پژوهشگران میراث فرهنگی دزفول اضافه کرد: در روزهایی که شهرستان دزفول شادمان از مساله ثبت جهانی دانشگاه باستانی جندی‎ شاپور بوده و اقبال عمومی در این زمینه مساعد و آماده است ایجاب می‌کند که مسوولان استانی و شهرستانی به ویژه متولیان امر با همکاری یک ‎دیگر برای همیشه آثار ارزشمند دزفول را به ثبت جهانی برسانند