چه کسی پذیرای مسئولیت در خوزستان است

مدتهاست که خوزستان به یکی از کانون‌های حوادث و تلفات جانی تبدیل شده و روزی نیست که با خبری ناگوار مواجه نشویم، از غرق شدن جوانان در رود خانه‌ها،مرگ بواسطه تیراندازی‌ها، سقوط چندین کودک در فاضلاب‌های مناطق مختلف، تصادف‌های جاده‌ای نامتعارف، تا خودکشی به دلیل نداشتن کار و یا اخراج از کار یا سختی زندگی، و برخی درگیری‌هایی که بعضاً چند ماه به طول می‌انجامد، و قربانی‌های زیاد بر جای می گذارد.

به گزارش خبرگزاری فارس خوزستان از اهواز، مدتهاست که خوزستان به یکی از کانون‌های حوادث و تلفات جانی تبدیل شده و روزی نیست که با خبری ناگوار مواجه نشویم، از  غرق شدن جوانان در رود خانه‌ها، مرگ بواسطه تیراندازی ها، سقوط چندین کودک در فاضلاب های مناطق مختلف، تصادف‌های جاده‌ای نامتعارف، تا خودکشی به دلیل نداشتن کار و یا اخراج از کار یا سختی زندگی، و برخی درگیری‌هایی که بعضاً چند ماه به طول می‌انجامد، و قربانی‌های زیاد بر جای می‌گذارد.

بر اساس این گزارش، از طرفی مشکلات زیست محیطی و آثار زیانبار آن بر ساکنان استان منجر به موجی از مهاجرت شده است و مشکلاتی از این قبیل استان را در شرایط سخت قرار داده که  لازمه مقابله با این شرایط چیزی جز مسئولیت پذیری همه دستگاههای متولی حوزه‌های اجتماعی-فرهنگی، آموزشی، اقتصادی، سیاسی، امنیتی و همکاری بدون منت و تنگاتنگ میان آنهاست.

در استانی که هفتاد درصد ثروت کشور در آن تولید می‌شود، چرا شاهد رکورد بیکاری کشور در آن باشیم،  استانی که از منابع بیشماری همچون اب، خاک حاصلخیز، منابع زیرزمینی، معادن، بنادر و سواحل ابی، جاذبه‌های توریستی، تالابها !!، صنایع عظیم نفت و گاز و پتروشیمی، صنایع بزرگ فولاد و نیشکر و ... بهره می‌برد، چرا باید رکورد شکن بیکاری در کشور باشد؟

ایراد و اشکال کار کجاست و چه کسی پذیرای مسئولیت این تناقض بزرگ است؟ به طور حتم یکی از مهمترین لازمه‌های توسعه جذب سرمایه گذار است، اما با چنین وضع پر تناقضی چگونه می‌توان برای سرمایه گذار رغبت ایجاد کرد؟
دبی که سالها یک جزیره کوچک بود، چگونه در کمتر از چند دهه توانست به امارتی پیشرو در تجارت، بسیار مرفه و پر درآید،  اماراتی با ساختمان‌های مدرن، مراکز خرید فریبنده، صنعت هواپیمایی پیشرفته با بیشترین ارقام مربوط به جذب توریست و... تبدیل شود؟

چگونه است، که آنها می‌توانند شرایط اقلیمی و گرمای هوای خود را بنفع اقتصادشان تعریف کنند،  و حتی از صحرای شنی به عنوان یک جاذبه تفریحی-ورزشی نگذرند،  اما خوزستان که شرایط آب و هوایی بسیار مناسبتری دارد، نتواند به این شرایط دست پیدا کند!

مگر سواحل خوزستان (حداقل در ماههای خنک سال) قابلیت تبدیل شدن به پلاژ و ایجاد تفریحات آبی و جذب گردشگر ندارند، چرا هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد؟  با مطالعه وضعیت داخلی کشور همسایه‌ای چون عمان متوجه خواهیم شد، شرایط طبیعی که خوزستان برای انواع سرمایه گذاری دارد،  به مراتب بهتر از عمان است، اما آنها خواستند و بر اساس یک برنامه دقیق شروع کردند و بدون ذره‌ای تردید در آینده نه چندان دور به یکی از قطب‌های اقتصادی و سکوهای صادرات منطقه و جهان تبدیل می‌شوند.

 همانطور که گفته شد، آب و هوای این قبیل کشورها به هیچ عنوان شرایط مناسبتر از خوزستان ندارد و حتی گرد و غبار آنها نیز تشابه فراوانی با خوزستان دارد،  و تنها تفاوت در برنامه ریزی اصولی و بلند مدت و البته پشتکار اجرایی آنها در تحقق اهداف اقتصادی است که چنین وضعی در استان ما  مشاهده نمی‌شود.

واقعاً بیم آن می‌رود که وضعیت اجتماعی اقتصادی ما در قیاس با عراق نیز برابری نکند، اگر همین مقارنه را بخواهیم در بعد داخلی انجام بدهیم باید به استان کرمان اشاره‌ای داشته باشیم،  این استان یک چهارم امکانات و زیرساخت‌های استان خوزستان را هم ندارد، اما در سه دهه اخیر به طرز شگفت آوری رشد داشته است، آیا وقت آن نرسیده که به کل مشکلات استان به عنوان یک‌ بسته واحد بنگریم و بر اساس ظرفیت‌ها و داشته‌هایمان در صدد حل آنها برآییم؟.

واقعیت آن است که حل همه‌ مشکلات معیشتی و اشتغال، رفاه و آرامش شهروندان خوزستانی در گروه درمان مناسبت‌های حاکم بر اقتصاد بیمار استان است، وجود نفت و گاز در استان از جهت فواید مادی آن برای استان و نقش این دو صنعت عظیم در عمران و آبادانی و حتی نسبت اشتغال فرزندان این استان باید به شیوه مبتنی بر عدالت بازتعریف شود.

این صنایع به اضافه صنایع فولاد و نیشکر از طریق هزینه‌های هدایت شده می‌توانند در کاهش بسیاری از مشکلات موجود بویژه در حوزه‌های رفاهی و فرهنگی موثر واقع شوند.

نگاه همه دستگاههای مرتبط به امر اقتصاد باید نگاهی توسعه محور با رویکرد جذب سرمایه گذار باشد، اشتغال را نمی‌توان با شعار ایجاد کرد،  و قبل از هر چیز به بستر و فضای مناسب برای ایجاد فرصت‌های شغلی نیازمند است، که در همین رابطه نگاه دستگاههای دست‌اندرکار باید نگاهی غیر سختگیرانه به مقوله تولید و سرمایه گذاری و کارآفرینی‌ باشد.

 در بحث خوزستان همه چیز به همدیگر مرتبط است به عنوان مثال مهاجرت یکی از موانع توسعه اقتصادی و رونق محیط و فضای کسب و کار و سرمایه گذاری است، که با مطالعه دلایل و اسباب آن باید کنترل و مدیریت شود.

آیا بهره مندی از یک پلاژ و ساحل تفریحی برای شنا و تفریح ایمن، یا داشتن جاده و خیابانهایی مناسب و کم خطر، توسعه کمی و کیفی فضای سبز به عنوان یکی از روش‌های مبارزه با ریزگرد، استخدام‌های عادلانه و قانونمند و نظارت دقیق بر این امر، ایجاد بسترهای اداری و قانونی برای جذب سرمایه گذار و امثال اینها که در بسیاری از استانها اموری حل شده تلقی می‌شوند، واقعا تقاضاهایی سخت و ناشدنی هستند؟.
اگر مسئولیت پذیری و قانونمداری توأماً در هر کدام از نمایندگان و مسئولان مختلف ما وجود داشته باشد، قطعا می‌توان اقتصاد خوزستان را به سمت شکوفایی متحول کرد و اشتغال همراه با رفاه را برای جوانان آن به ارمغان آورد و مشکلات اجتماعی را نیز بشدت کاهش داد.