«هوسپکس» مخوف‌ترین اتاق عملیات غرب علیه سوریه

هر چه از بحران سوریه می‌گذرد، ابعاد جدیدی از این بحران برملا می‌شود که ثابت می‌کند غرب به رهبری آمریکا چه توطئه خطرناکی نه تنها برای سوریه بلکه برای سراسر منطقه تدارک دیده است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در سوریه، 16 فروردین جاری خبرگزاری‌ها از وقوع حمله‌ای شیمیایی به شهر «خان شیخون» در استان ادلب، واقع در شمال غربی سوریه و قربانی شدن ده‌ها غیرنظامی که در میان آنها زنان و کودکان نیز مشاهده می‌شدند، خبر دادند.

همانگونه که انتظار می‌رفت، رسانه‌های غربی و عربی مرتجع بدون در دست داشتن هرگونه مدرک قابل استنادی به سرعت با نشانه گرفتن نظام سوریه، دمشق را عامل این جنایت معرفی کردند.

تکرار اتهامات واهی غرب

این درحالی است که ساعاتی بعد از این جنایت «ولید المعلم»، وزیر خارجه سوریه در سخنانی با ارائه مستنداتی اتهامات وارد شده به دمشق، مبنی بر دست داشتن در این جنایت را رد کرد.

یکی از مستندات ارائه شده توسط وزیر خارجه سوریه، تاکید وی بر ساختگی و دروغین بودن فیلم‌های انتشار یافته از این جنایت بود. استدلال ولید المعلم آن بود که تمام این فیلم ها توسط نیروهای امداد موسوم به «کلاه سفیدها» در منطقه ای بسته و محدود گرفته شده بود، در حالی که با پذیرفتن پیش فرض حمله شیمیایی ارتش سوریه، باید دست کم منطقه ای به وسعت دو کیلومتر را تحت الشعاع چنین حمله‌ای قرار گرفته باشد.

ادعای حمله شیمیایی دمشق به خان شیخون

اما رسانه‌های مغرض بی‌توجه به مستندات ارائه شده از سوی مقامات سوری درحالی به اتهام زنی‌های خود ادامه دادند که روز گذشته (یک‌شنبه) سازمان حقوق بشری پزشکان سوئدی «SWEDRHR» بُعد جدیدی از این جنایت را فاش کرد.

در گزارش سازمان حقوق بشری پزشکان سوئد به چندین مورد استناد شده بود که ثابت می‌کرد، این فاجعه سناریویی از پیش طراحی شده از سوی غرب و آمریکا بود که مجری آن جنایتکارانی به نام «کلاه سفیدها» بودند که وزیر خارجه سوریه در سخنان خود به آن اشاره داشت.

از «هوسپکس» چه می‌دانید

در این راستا، این گزارش تلاش می‌کند، بُعد تاریک و ناشناخته دیگری از بحران سوریه را آشکار کند، گزارشی که اگرچه مستقیما با جنایت خان شیخون ارتباط ندارد، اما بی‌ارتباط با آن هم نیست.

گزارشی پیش رو تنها یک افشاگری ساده نیست، بلکه نشان دهنده عمق فاجعه و خطری است که نه تنها سوریه، بلکه سراسر منطقه را تهدید می‌کند و آمریکا و غرب برای تحقق اهدافشان در منطقه هیچ بُعدی را نادیده نگرفته‌اند.

هم اکنون در لندن و دیگر پایتخت‌های اروپایی، مراکز تحقیقاتی و مطالعاتی متعدد و معتبری در حال انجام تحقیقات و پژوهش‌هایی در حوزه تحریف حقایق و تغییر واقعیت‌های جاری در بحران سوریه به ویژه در عرصه میدانی این بحران بزرگ هستند تا با فریب افکار عمومی تجاوزات و جنایات خود و سرانجام براندازی یک نظام به بهای نابودی یک کشور و فنای کامل یک ملت را توجیه کنند.

اما یگان پزشکی نظامی «هوسپکس» (Hospex) انگلیس حکایت دیگری دارد و حوزه تحریف حقایق و واروجونه جلوه دادن واقعیت‌ها گوی سبقت را از تمام مراکز مطالعاتی و تحقیقاتی هم ردیف ربوده است.

ماموریت هوسپکس

ماموریت این یگان که مقر آن شهر «یورک»، در شمال غربی انگلیس قرار دارد، آموزش پزشکان نظامی در برخورد با افرادی است که در رخدادها و حوادث جنگی دچار زخم‌های خطرناک و عمیقی شده‌اند، مانند سوختگی‌های شدید ناشی از حملات شیمیایی یا زخم‌های شدیدی که به خاطر اصابت مستقیم گلوله‌های جنگی منجر به قطع شدن یکی از اعضای بدن شده و صحنه‌های بسیار دلخراشی را خلق می‌کند.

در حقیقت ماموریت اصلی یگان پزشکی نظامی «هوسپکس» آموزش حرفه‌ای افراد تحت آموزش به ایفای نقش قربانیان چنین جنایاتی است تا با استفاده از ترفندهای گریم و تغییر چهره، خلق کننده صحنه‌هایی دروغین اما کاملا طبیعی از صحنه‌های مختلف نظامی و جنگی باشند.

بنابراین حوزه کاری یگان «هوسپکس» را نباید به آموزش افرادی برای ایفا نقش قربانی محدود کرد، بلکه حوزه هایی چون آشنایی با جدیدترین ترفندهای گریم و حتی آموزش پزشکانی برای ایفای نقش «ناجی» یا نجات دهنده قربانیان را نیز دربر می‌گیرد.

صحنه‌های فجیعی که همه ساختگی بودند

یکی از مهمترین ماموریت‌های این یگان برگزاری دوره‌های آموزشی برای پزشکان معارض سوری و عرب‌ مخالف نظام سوریه است که به آنها آموزش می‌دهد، چگونه در صحنه‌های خونین و جنگی ساختگی ایفای نقش کنند و از جمله صحنه‌های ساختگی که این پزشکان در آن ایفاگر نقش بودند، متهم کردن نظام سوریه به بمباران شهر «اتارب»، در ریف غربی استان حلب در مارس سال گذشته میلادی با بمب‌های حاوی ماده شیمیایی «ناپالم» بود.

صحنه‌های بسیار فجیعی که از بمباران شیمیایی شهر اتارب با بمب‌های ناپالم فیلمبرداری شده و تصاویر دلخراشی که از قربانیان این بمباران‌ها نشان داده می‌شود، چنان طبیعی است که کوچکترین شک و شبهه‌ای برای هیچ بیننده‌ای برجا نمی‌گذارد.

در بخشی از این فیلم شماری از قربانیان با بدنی پوشیده از سوختگی‌ها و زخم‌های ناشی از اصابت ماده شیمیایی ناپالم و درحالی که با مرگ دست به گریبان هستند، به سمت دوربین فیلمبرداری حرکت کرده و از جامعه جهانی برای سرنگونی «بشار اسد» درخواست کمک می‌کنند.

اولین افشاگری در این خصوص توسط «رابرت استوارت»، پژوهشگر انگلیسی صورت گرفت. وی در یکی از سخنرانی‌های علمی خود تحت عنوان «آیا بی‌بی‌سی به ما دروغ گفت» به دور از جار و جنجال و غرض ورزی و دشمنی و جبهه گیری شبکه‌هایی چون اورینت و الجزیره و العربیه و دیگر رسانه‌های غربی، با استناد به تحقیقات و مطالعات صرفا علمی پرده از حقایق خطرناکی درباره تحریف حقایق جاری در سوریه توسط یگان هوسپکس برداشت.

استوارت در سخنرانی خود از چندین پزشکی جهان عرب و سوریه نام می‌برد که در این فیلم‌ها ایفاگر نقش‌های مهمی بوده‌اند، از جمله «رولا حلام»، پزشک کودکان سوری مقیم لندن که دختر معارض سوری دکتر «موسی الکردی» است که از مزدوران سرویس های اطلاعاتی و جاسوسی انگلیس به شمار می‌آید.

همچنین «اسالیا احسان»، عضو جمعیت موسوم به نجات کودکان سوریه که در برنامه‌ای دیگر ظاهر شده و از مهارت خود در تکنیک آموزشی جدید به نام «تقلید دقیق» سخن می‌گوید. وی آموزش می‌دهد که چگونه خود را در حال خدمت در یک بیمارستان میدانی به عنوان مثال در افغانستان نشان دهیم، در حالی که آنچه تصویر برداری می‌شود، در واقع یکی از مراکز آموزشی وابسته به ارتش انگلیس در شهرک یورک است.

احسان که 4 سال در ارتش انگلیس خدمت کرده، در فیلم آموزشی خود توضیح می‌دهد، آنچه مشاهده خواهید کرد، حقیقی نیست، بلکه پزشکان در آن چنان طبیعی ایفای نقش کرده‌اند که جای هیچ‌ گونه شک و شبهه‌ای در ساختگی بودن آن برای بیننده نمی‌گذارد.

آنچه در فیلم اسالیا که تحت اشراف و نظارت ژنرال «کوین پتن»، استاد وی در دانشگاه بوسنی به نمایش گذاشته می‌شود، تصاویری از اعضای جدا شده بدن انسان و بدن‌های تکه پاره و دست‌ها و پاهای جدا شده به این طرف و آن طرف است که تمیز آنها از صحنه‌های واقعی بسیار دشوار و برای مخاطب عادی حتی غیر ممکن است.

خلاصه سخن

آنچه گذشت، قطره‌ای در برابر دریای تحریف‌ها و عوام فریبی‌های غرب و آمریکا در بحران سوریه بود و تردید نداریم، آیندگان ابعاد بسیار خطرناک‌تر و وحشتناک‌تر از این بحران ضد بشری را درخواهند یافت.

با این اوصاف تنها یک گفته باقی می‌ماند، اینکه چگونه می‌توان به غرب و صدق گفته‌ها و درستی افعال و اعمالش اعتماد کرد و دست دوستی و صلح به سویش دراز کرد؟