فینال در خرمشهر؛ فرصت یا تهدید

خوزستان اسپورت- موضع باشگاه ذوب‌آهن اصفهان درخصوص انجام بازی فینال در خرمشهر بسیار ناگهانی و دور از انتظار بود.

به گزارش خوزستان اسپورت، اواسط سال گذشته بود که هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال کشور مقرر کرد با توجه به اینکه جام حذفی فوتبال ایران عنوان «یادواره آزادسازی خرمشهر» را یدک می‌کشد، دیدار فینال این رقابت‌ها همه‌ساله در خرمشهر به انجام برسد. مهدی تاج رئیس وقت سازمان لیگ نیز به این موضوع اشاره داشت که انجام این مهم در کنار مقوله ورزشی می‌تواند از نظر فرهنگی و اجتماعی نیز تأثیرگذار باشد و ضمن جلب توجه به خرمشهر می‌تواند یاد و خاطره شهدای جنگ را نیز در اذهان تقویت کند.

تصمیم هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال با موافقت مسئولان ارشد استان خوزستان همراه شد و دستگاه‌های ذیربط در این استان دست به‌کار شدند تا ورزشگاه 15 هزار نفری اروندان خرمشهر را برای میزبانی دیدار فینال جام حذفی در خرداد 95 آماده کنند.

استانداری، اداره کل ورزش و جوانان و هیئت فوتبال خوزستان در کنار شرکت نفت‌وگاز اروندان و دستگاه‌های اجرایی شهرستان خرمشهر طی چند ماه اخیر، وقت و هزینه بسیار زیادی را صرف این موضوع کردند تا آماده یک میزبانی مناسب از تیم‌های میهمان و هواداران آن‌ها شوند.

در عین حال، پس از شکست اخیر تیم ذوب‌آهن در اهواز، این باشگاه که یک‌پای فینال جام حذفی است، در نامه‌ای به سازمان لیگ خواستار تغییر تاریخ و محل دیدار جام حذفی شد! متعاقب آن مصاحبه‌های تندی نیز از سوی مدیرعامل باشگاه ذوب‌آهن در رسانه‌ها منتشر شد که ادبیات نامناسبی را از سوی سعید آذری در قبال فوتبال خوزستان به‌همراه داشت.

روز گذشته، عبدالکاظم طالقانی رئیس هیئت فوتبال خوزستان در خصوص اعتراض مسئولان باشگاه ذوب‌آهن به وضعیت ورزشگاه خرمشهر برای برگزاری فینال جام حذفی گفته بود: اینکه ورزشگاه آماده است یا خیر، برعهده مسئولان ذوب‌آهن نیست و باید مسئولان سازمان لیگ آن را تأیید کنند که تاکنون آنها 99 درصد این ورزشگاه را مورد تأیید خود قرار دادند.

رئیس هیأت فوتبال استان خوزستان همچنین در مورد اینکه به آب و هوای خرمشهر هم ایراد گرفته شده، گفت: اگر آب و هوا مشکل داشته باشد برای هر دو تیم است. به هرحال فراموش نکنید که رزمندگان ما در همین شرایط آب و هوایی در مقابل دشمنان ایستادند و حالا برای برگزاری یک بازی نباید به کسی بربخورد.

صحبت‌های طالقانی که بخش اول آن با استناد به آئین نامه مسابقات در رابطه با تأیید ورزشگاه از سوی سازمان لیگ و بخش دوم آن در راستای بحث فرهنگی مطرح شده از سوی مهدی تاج در خصوص خرمشهر و پاس داشتن یاد شهیدان انجام شد، با واکنش تند مدیرعامل عصبانی ذوب‌آهن همراه گردید.

سعید آذری که دیروز در خصوص تماشاگران پرسپولیسی معترض به یحیی گل‌محمدی از واژه‌هایی نظیر «بی‌سواد» و «معلوم الحال» استفاده کرده بود، در بخشی از همان مصاحبه ادبیات ناپسندی را در قبال هیئت فوتبال خوزستان به‌کار برد که در ابتدا جای تعجب داشت اما جملات پایانی صحبت‌های وی در رابطه با عبدالکاظم طالقانی مشخص کرد که ناراحتی مدیرعامل ذوب‌آهن از کجا نشأت گرفته است: «واقعا از انتخاب طالقانی به عنوان عضو هیات رئیسه فدراسیون متاسفم. وقتی فهمیدم طالقانی در انتخابات فدراسیون فوتبال به این سمت رسیده است، متاسف شدم.»

شاید بتوان دلیل تمام ناراحتی‌ سعید آذری از انجام بازی فینال در خرمشهر را در همین بخش از ‌صحبت‌های وی جست‌وجو کرد. جایی که کرسی‌های فدراسیون فوتبال از سیطره یک استان خاص خارج می‌شود و استان‌های صاحب فوتبال نظیر خوزستان نیز صاحب کرسی می‌شود.

صرف‌نظر از صحبت‌های مدیرعامل ناراحت ذوب‌آهن باید اشاره داشت که خوزستان و خرمشهر قهرمان، درخواستی برای میزبانی فینال جام حذفی نداشته‌اند، بلکه درخواست فدراسیون فوتبال برای قبول میزبانی این رویداد را پذیرفته‌اند و طی ماه‌های اخیر میلیاردها تومان را صرف ساخت ورزشگاه محل برگزاری این دیدار کرده‌اند.

نگاهی عمیق‌تر به موضوع برگزاری بازی تیم‌های ذوب‌آهن و استقلال تهران در خرمشهر مشخص می‌کند که انجام این مسابقه در این شهر نه‌تنها ممکن است برای فوتبال خرمشهر بار مثبت نداشته باشد که به‌نوعی تبعات منفی را نیز به‌همراه بیاورد. بدین دلیل که حضور دوتیم ذوب‌آهن و استقلال، علاوه بر حضور تماشاگرانی از اصهان و تهران، باعث سفر تماشاگران زیادی از استان‌های همجوار خوزستان به خرمشهر می‌شود و پس از شکست هرکدام از دوتیم فینالیست این احتمال وجود دارد که واکنش احساسی از سوی هواداران آن تیم بروز داده شود. واکنش‌هایی که از سوی برخی رسانه‌ها بزرگ‌نمایی و به‌پای خوزستانی‌ها نوشته می‌شود.

دقیقا به‌همین دلیل است که خوزستانی‌ها اصراری به میزبانی بازی ذوب‌آهن و استقلال تهران نداشته‌اند و فقط به‌رسم میهمان نوازی پذیرفته‌اند تا همه هزینه‌های مالی و معنوی برگزاری این مسابقه در خرمشهر را تقبل کنند و در این میان نباید مورد بی‌مهری میهمانان قرار بگیرند.