اخبار و تحلیلهای سیاسی روز

«استاکس نت» تنها بخش کوچکی از یک طرح بزرگ؛

افشاگری های یک مستند در مورد پروژه Nitro Zeus بر علیه ایران

در اولین روزهای حضور باراک اوباما در کاخ سفید هزاران افسر ارشد اطلاعاتی و نظامی ایالات متحده آمریکا مشغول کار روی پروژه ای شدند که کاملا عملیاتی قادر به فلج کردن و از کار انداختن تمامی زیرساخت های حساس در ایران است؛ این اطلاعاتی است که از یک مستند جدید با نام Zero Day که قرار است، امروز برای اولین بار در فستیوال فیلم برلین به نمایش درآید، منتشر شده.

کد خبر: ۵۶۸۶۴۳

تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۱:۰۳ - 17 February 2016

در اولین روزهای حضور باراک اوباما در کاخ سفید هزاران افسر ارشد اطلاعاتی و نظامی ایالات متحده آمریکا مشغول کار روی پروژه ای شدند که کاملا عملیاتی قادر به فلج کردن و از کار انداختن تمامی زیرساخت های حساس در ایران است؛ این اطلاعاتی است که از یک مستند جدید با نام Zero Day که قرار است، امروز برای اولین بار در فستیوال فیلم برلین به نمایش درآید، منتشر شده.

به گزارش «آی تابناک» نام این طرح و پروژه Nitro Zeus است و اگر به شکل عملیاتی اجرا می شد، قادر به از کار انداختن بخش های مهمی از زیرساخت های اقتصادی و اجتماعی در ایران بود، از جمله نیروگاه های برق، خطوط ارتباطی تلفن و حتی تجهیزات دفاع هوایی.

این پروژه میلیون ها دلار هزینه داشته است تا بر اساس آن اقدام به طراحی و جایگذاری تجهیزات سایبری و الکترونیکی در شبکه های رایانه ای ایران شده و در زمان مورد نیاز همه این ابزارها به عنوان یک ارتش آماده به خدمت، به کار گرفته شوند.

این دعاوی است که «نیویورک تایمز» و همچنین وب سایت «BuzzFeed» از خلال این مستند به آن پرداخته اند. بر اساس این گزارش ها، پروژه Nitro Zeus به عنوان یک نقشه احتمال و در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات هسته ای میان ایران و آمریکا مطرح شده بود.

از آنجایی که ایالات متحده از بابت حمله ناگهانی اسرائیل به ایران و وارد کردن آمریکا به یک جنگ ناخواسته نگرانی داشته است، این پروژه را برای جلوگیری از چنین جنگی یا حداقل کوچک و محدود کردن آن راه اندازی کرده بود.

نیویورک تایمز همچنین در گزارش خود اشاره کرده است که ایالات متحده پروژه و نقشه ای محدودتر برای از کار انداختن تأسیسات هسته ای فوردو، در نظر داشته و پیاده سازی کرده است، زیرا تأسیسات هسته ای در فهرست اولویت های ایالات متحده و رژیم اسرائیل از بالاترین رتبه برخوردار بوده اند و این موضوع از زمانی که استاکس نت بیش از هزار سانتریفیوژ را نطنز از کار انداخت در دست بررسی و اقدام بوده است.

اما از آنجایی که نفوذ به سایت فوردو با مشکلات بیشتری همراه بوده است، این پروژه و نقشه به شکل اختصاصی بر نفوذ به این سایت با استفاده از یک بد افزار برای از کار انداختن تجهیزات و سیستم های رایانه ای سایت طراحی شده بود.

این گزارش ها نشان می دهد، بد افزاری نظیر استاکس نت، تنها بخش کوچکی از این پروژه بزرگ بوده است. پروژه Nitro Zeus البته ریشه های خود را در دولت بوش دارد، ولی به شکل کامل در سال 2009 و 2010 به تکامل رسیده است. در این سال ها اوباما از ژنرال آلن در ستاد فرماندهی مرکزی ارتش ایالات متحده خواست، طرحی را برای مقابله با ایران در صورت شکست خوردن مذاکرات آماده کند.

یکی از جالب ترین بخش های این مستند در مورد نحوه به کارگیری ویروس استاکس نت است. آن گونه که گزارش BuzzFeed از محتوای مستند Zero Day بیان کرده، استاکس نت از مدت ها قبل مشغول عملیات بوده است و آمریکا و اسرائیل توافق کرده بودند که این ویروس به شکلی محدود، تنها تعدادی اندک از رایانه ها در ایران را آلوده کند تا سایر کشورها از آن مطلع نشوند. اما در سال 2009 یکباره این کرم بد افزاری برخی رایانه های خارج از پروژه را نیز آلوده کرد و به این ترتیب این عملیات افشا شد.

گزارش BuzzFeed اشاره کرده که نسخه ای بسیار تهاجمی تر از استاکس نت توسط اسرائیلی ها طراحی و علیه ایران به کار گرفته شد که منجر به عصبانیت و آشفتگی متحدان آمریکایی گشت. در این مورد یکی از منابع آمریکا به مستندسازان Zero Day گفته است: این امر منجر به از بین رفتن سری بودن عملیات شد. دوستان اسرائیلی ما ابزاری که مشترک طراحی شده بود را یکجانبه به کار گرفتند و به این ترتیب عملیات را از حالت سری بیرون آورده و حتی احتمال بروز جنگ را مطرح کردند.

اتهام‌زنی رسانه رسمی سعودی به ایران درباره اوضاع یمن

خبرگزاری عربستان سعودی وابسته به حکومت آل سعود در گزارشی با تیتر «حوثی ها در یمن مرتکب 184 هزار مورد نقض حقوق بشر شدند»، به تحولات یمن پرداخت و این تحولات را از نگاه حکومت آل سعود بررسی کرد. در این گزارش، ادعاهای توهین آمیزی علیه ایران مطرح شده است.

کد خبر: ۵۶۸۶۹۹

تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۴:۱۷ - 17 February 2016

خبرگزاری عربستان سعودی (واس)، وابسته به حکومت آل سعود، بار دیگر با متهم کردن ایران به حمایت از تروریسم در منطقه، درباره تحولات اخیر کشور یمن نوشت: «اقدامات جنایتکارانه حوثی ها در یمن از رفتار طبیعی حکومت ایران جدا نیست و صفویان همانند اتفاقات سوریه در یمن نیز به دنبال نابودی سرزمین ها و ملت ها هستند».

به گزارش «تابناک»، خبرگزاری عربستان سعودی وابسته به حکومت آل سعود در گزارشی با تیتر «حوثی ها در یمن مرتکب 184 هزار مورد نقض حقوق بشر شدند»، به تحولات یمن پرداخت و این تحولات را از نگاه حکومت آل سعود بررسی کرد.

در این گزارش، تلاش شده مخالفان رئیس جمهور مستعفی یمن که امروزه در اکثریت نیز هستند و جمهوری اسلامی ایران، با داده سازی و توصیف هایی احساسی از کشور یمن، به عنوان عوامل اصلی وضعیت بحرانی در این کشور معرفی شوند.

برای مثال، در این یادداشت آمده است: «شورشیان حوثی و چریک ‌های علی عبدالله صالح، باقی مانده آثار زندگی زیبا در یمن خوشبخت را از بین بردند و با حمایت صفوی مسلکان (ایرانی ها) خون زنان، کودکان و کهنسالان را روی زمین ریختند».

این گزارش همچنین مدعی شده، حوثی ها با کمک ایرانی ها تنها در سال گذشته میلادی ۱۸۴۵۵۱ مورد نقض حقوق بشر داشتند که موجب «به شهادت رسیدن» 8182 نفر شد.

در این نوشته، دلیل ورود عربستان سعودی به جنگ یمن، نتیجه «جنایت های حوثی ها و ایرانی ها» عنوان شده که باعث گشته مردم یمن آواره شده و به مرزهای جنوبی کشور یمن در نزدیکی کشور عربستان فرار کنند و عربستان وقتی نزدیک بود آتش جنگ های داخلی یمن به عربستان برسد، برای جلوگیری از این اتفاق وارد جریان جنگ شد.

این یادداشت ادامه می دهد که مرکز امداد رسانی ملک سلمان تاکنون موفق شده ۱۲ برنامه در زمینه‌های خدمات انسانی به نیازمندان یمن ارائه کند که ۲۴۶۵۷۲۴ نفر از آن استفاده بردند و ۱۶ برنامه‌ی پزشکی در یمن اجرا شد که ۱۵۹۸۲۰۶۰ نفر یمنی از آن بهره جستند.

در این گزارش همچنین به نقل از عبدالملک مخلافی، وزیر خارجه دولت مستعفی یمن آمده است که شورشیان حوثی و حامیانشان، از جمله ایران، مسئول وخامت انسانی در یمن هستند. این گزارش در حالی حوثی ها و ایران را عوامل اصلی وخامت انسانی در یمن معرفی کرده که حقیقت ماجرا چیز دیگری است.

برای مثال، نشریه اکونومیست در 17 ژانویه سال جاری در مطلبی نوشت: جنگی که عربستان در یمن به راه انداخته و انتظار داشت یک تنه در کوتاه ترین زمان با پیروزی به سرانجام برساند، اکنون به جنگی فرسایشی تبدیل و عربستان مجبور شده است برای کاهش هزینه های جنگی خود، دست به دامان کشورهایی مانند کویت، پاکستان  و ترکیه بشود.

جدا از این مهم، به تازگی گزارشی 51 صفحه ای توسط سازمان ملل متحد منتشر شده که در آن این موضوع مورد تأکید قرار گرفته که حملات گسترده آل سعود در خاک یمن عمدتاً به اهداف غیرنظامی اصابت کرده است.

در این گزارش که توسط گاردین انتشار یافته، اشاره شده اسناد مستندی وجود دارد که نشان می دهد ائتلاف حملات هوایی عربستان سعودی با هدف قرار دادن غیرنظامیان و اهداف غیرنظامی، قوانین بین المللی بشردوستانه را نقض کرده است، زیرا حملات آل سعود اهدافی نظیر، اردوگاه های آوارگان و پناهندگان، تجمعات غیر نظامی از جمله جشن های عروسی، وسایل نقلیه غیر نظامی همانند اتوبوس ها، مناطق مسکونی غیرنظامی، امکانات پزشکی، مدارس، مساجد، بازارها، کارخانه ها و اماکن ذخیره سازی مواد غذایی و دیگر زیرساخت های غیرنظامی  را مورد حمله قرار داده است.

در همین رابطه، پایگاه اینترنتی «میدل ایست آی» ویدئویی از جنایات سعودی ها در یمن در سایت خود منتشر کرد که پرده دیگری از جنایات عربستان برداشت و به تفصیل به موارد متعددی از جنایات هولناک حکومت آل سعود در یمن اشاره کرد.

برای مثال، در این ویدئو تصویری به جزئیات حملات آل سعود به یمن پرداخته و اشاره و تأکید شد، در مدت یک ساله که از زمان حملات عربستان به یمن گذشته بیش از 119 بار آل سعود به یمن حمله هوایی داشته که عمده این حملات توسط جنگنده های نظامی پیشرفته صورت گرفته و اهداف غیر نظامی همانند امکانات پزشکی، مدارس، مساجد، بازارها را مورد حمله قرار داده است.

پایگاه خبری لبنانی العهد نیز چندی پیش به استناد آماری از سوی مرکز قانونی حقوق و توسعه یمن نتیجه تجاوزهای سعودی ها  به یمن به تفصیل مورد اشاره قرار داد که در ادامه به برخی موارد اشاره می شود؛

فارغ از موارد یادشده، خبرگزاری عربستان در حالی ایران را به جنگ افروزی در یمن متهم می کند که ایران از همان ابتدای آغاز حملات عربستان علیه مردم یمن، آمادگی خود را برای ارسال دارو و غذا به یمن اعلام کرد. برای مثال در فرودین سال جاری تعداد زیادی از مجروحین یمن برای مداوا به ایران منتقل شدند و وزیر بهداشت ایران شخصاً به عیادت و مداوای برخی از آنها اقدام کرد.

از سوی دیگر، کشتی های ایرانی حاوی محموله های انسان دوستانه به مردم یمن به وسیله کارشکنی های آل سعود امکان رسیدن به بندرگاه الحدید و تخلیه در کشور یمن را نیافتند. برای مثال، محموله باری کشتی نجات ایران که در خرداد سال جاری به یمن ارسال شد، نهایتاً در پی کارشکنی های آل سعود امکان رسیدن به یمن را نیافت.

گفتنی است، طرح مسائلی نظیر اتخاذ رفتار صفوی توسط ایران از سوی حکومت آل سعود ناظر بر جنگ های تاریخی شیعیان ایران با امپراتوری عثمانی باشد که در تلاش است با طرح این موارد حمایت های کشورهای عربی سنی مذهب و پاکستان و ترکیه نفوذ معنوی ایران را در میان مسلمانان مستضعف منطقه کاهش دهد.

ادعای رسانه صهیونیستی درباره معامله محرمانه روسیه و آمریکا در سوریه

یک رسانه صهیونیستی در مطلبی با نام «درگیری بین روسیه و ترکیه در سوریه» به این موضوع اشاره کرده و مدعی شده، یک معامله محرمانه بین واشنگتن و مسکو در سوریه انجام گرفته که بنا بر آن، مناطقی از سوریه به عنوان حوزه نفوذ بین دو کشور تقسیم شده است.

کد خبر: ۵۶۸۲۳۳

تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۲:۰۹ - 16 February 2016

آیا ایالات متحده و روسیه حوزه نفوذ محرمانه ای در سوریه برای خود تعریف کرده اند؟ به چه دلیل می توان به پاسخ مثبت این پرسش بدبین بود و به چه دلیل خوشبین؟

به گزارش «تابناک»، پایگاه اینترنتی «دبکا فایل»، وابسته به محافل امنیتی رژیم اسرائیل، در مطلبی تحت عنوان «درگیری بین روسیه و ترکیه در سوریه» به این موضوع اشاره کرده و مدعی شده، یک معامله محرمانه بین واشنگتن و مسکو در سوریه انجام شده که بنا بر آن، مناطقی از سوریه به عنوان حوزه نفوذ بین دو کشور تقسیم شده است.

دبکا فایل مدعی شده که روسیه به دلیل سرنگونی جنگنده سوخو 24 خود توسط ترکیه، که در نوامبر 2015 اتفاق افتاد، به دنبال تسویه حساب با ترکیه است. یکی از رویکردهای کرملین برای تسویه حساب با ترکیه، حمایت از کردها در برابر ترکیه بوده است. ترکیه در واکنش به حمایت روسیه از کردهای سوریه، ضمن حمله توپخانه ای به مواضع کردها در کریدور عزاز در مرز ترکیه و سوریه،  متحدان و حامیان خود را به حمایت از عملیات برای مقابله با کردهای سوری مورد حمایت روسیه فراخواند.

اما واکنش ایالات متحده به این اقدامات و درخواست ترکیه، چیزی نبود جز واکنش منفی به تحرکات نیروهای کرد و ترکیه. جان کربی، سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده از کردهای سوریه و حزب اتحاد دموکراتیک سوریه و شاخه نظامی آن (واحدهای مدافع خلق) خواست تا حملات خود را توسعه ندهند و از ترکیه نیز درخواست کرد حملات خود علیه کردهای سوریه را متوقف کند.

در همین زمینه، خبرگزاری فرانسه نیز گفته با حمله ترکیه به مواضع کردهای سوریه، آمریکا در موقعیت نامناسبی قرار گرفته، زیرا از یک سو، ترکیه متحد واشنگتن در مبارزه علیه داعش محسوب می شود و از سوی دیگر، آمریکا از کردهای سوریه در مبارزه علیه داعش حمایت می کند. این در حالی است که ترکیه «یگان های مدافع خلق» را شاخه ای از حزب کارگران کردستان و در نتیجه گروهی «تروریست» تلقی می کند.

در همین راستا، تشدید درگیری ها میان ترکیه و کردها با توجه به قرار گرفتن روسیه و حزب اتحاد دموکراتیک در یک جبهه، می تواند به درگیری و تنش فزاینده میان آنکارا و مسکو و سرایت تنش های خطرناک میان این دو کشور منجر شود. این دقیقًا همان چیزی است که ایالات متحده را نگران کرده و سعی دارد از افزایش تصاعد بحران میان ترکیه و کردهای سوریه جلوگیری کند.

دبکا فایل به این نگرانی آشکار واشنگتن پرداخته است و به این موضوع اشاره کرده که درگیری میان  ترکیه و روسیه، حق استناد به منشور ناتو برای حفاظت از کشور عضو ناتو در برابر تهاجم را به آنکارا می دهد.

دبکا فایل مدعی شده که باراک اوباما به سه دلیل با این درخواست ترکیه مخالفت خواهد کرد؛

نخست، برای اجتناب از وارد شدن در درگیری میان این دو کشور؛ همانطور که در درگیری میان روسیه و اوکراین و بعد از الحاق شبه جزیره کریمه به مسکو نیز ایالات متحده علی رغم حمایت از دولت اوکراین، دخالت مستقیمی از خود نشان نداد.

دوم، جلوگیری از بروز تنش های فزاینده منطقه ای که در نظرات مقامات روسیه در روز شنبه انعکاس یافت. دیمیتری مدودف، نخست وزیر روسیه گفت که کشورش و غرب در حال لغزیدن در درون یک دوره جدیدی از جنگ سرد هستند. سرگئی لاوروف وزیر خارجه نیز گفت که در واقع و به معنای دیگری یک جنگ جهانی سوم در جریان است.

اما دلیل سوم که می توان آن را یک ادعای مناقشه برانگیز توسط این رسانه صهیونیستی دانست مربوط می شود به معامله ایالات متحده و روسیه در سوریه. این سایت مدعی شد که به دلیل جلوگیری از فروپاشی و از بین رفتن معامله محرمانه میان اوباما و پوتین در تخصیص حوزه های نفوذ در سوریه که براساس آن آمریکایی ها مناطق شرق رودخانه فرات و روس ها مناطق غربی را گرفته اند، با درخواست های ترکیه برای کمک گرفتن از ناتو مخالفت خواهد کرد. بر اساس این معامله، نیروهای مدافع خلق و اتحاد دموکراتیک در منطقه حلب و اطراف آن تحت نفوذ روسیه درآمده اند.

بر همین اساس واشگنتن تلاش دارد ضمن اجتناب از هرگونه اقدام تنش زای سطح بالای دولتی، از تشدید رویارویی مرزی میان ترکیه و روسیه در سوریه جلوگیری کند.

سوال نخست: چرا باید به ادعای روزنامه اسرائیلی مبنی بر معامله میان واشنگتن و مسکو بر سر سوریه بدبین بود؟

به دو دلیل: نخست اینکه اسرائیلی ها می خواهند القا کنند که معامله پشت پرده ای میان ایالات متحده و روسیه صورت گرفته و از این طریق، قصد فشار به واشنگتن از طریق کشورهایی نظیر ترکیه و عربستان سعودی را دارند. در واقع آن ها می خواهند با القای کاذب یک معامله پنهان، ایالات متحده را وادار کنند تا نسبت به سیاست های خود در سوریه و در برخورد با مسکو واضح تر عمل کند. اهرم فشار بر ایالات متحده در این زمینه نیز عربستان سعودی و ترکیه هستند.

دوم، اسرائیلی ها می خواهند به ترکیه این پیام کاذب امنیتی و تهدیدزا را ارسال کنند که ایالات متحده افسار کردها را به دست روسیه داده و ترکیه از این پس با کردهای منحصربه فرد و تنهایی روبه رو نیست بلکه با کردهای تحت حمایت روسیه ای روبه روست که می تواند تهدیدات امنیتی در مرزهای فوری ترکیه را دوچندان کند.

سوال دوم: چرا باید به وجود چنین معامله ای خوشبین بود و آن را نادیده نگرفت؟

نخست اینکه، ایالات متحده و روسیه می خواهند مسیر تحولات سوریه را با توافق و تعامل با یکدیگر به سمتی هدایت کنند تا اولاً تنش ها میان یکدیگر در سوریه را کنترل و ثانیاً از برخورد میان بازیگران منطقه ای نظیر ایران، عربستان و ترکیه در سوریه جلوگیری کنند.

دوم، آن ها قصد دارند با ایجاد و تعریف مناطق نفوذ موقت در سوریه برای خود، ضمن اجتناب از برخوردهای تنش زا با یکدیگر، یک تعامل مستقیم و دوسویه را برای حصول به یک راه حل و توافق صلح در سوریه به دست بیاورند. اگر این حوزه نفوذ وجود داشته باشد، قطعاً مانند آن چیزی نیست که در دوران جنگ سرد میان ایالات متحده و شوروی (برای نمونه در آلمان غربی و شرقی) دنبال می شد، بلکه صرفاً برای کنترل تنش ها، کنترل طرفین درگیر، مدیریت منازعه میان بازیگران منطقه ای و اطمینان از به نتیجه رساندن مذاکرات صلح و حل و فصل بحران سوریه است؛ نبابراین، باید گفت این حوزه نفوذ ممکن است یک حوزه نفوذ عملیاتی باشد تا یک حوزه نفوذ مبتنی بر کنترل سرزمینی.

نبرد حلب، کار جنگ را در سوریه یکسره خواهد کرد؟

در شرایطی که تلاش های بین المللی برای برقراری آتش بس و آغاز مذاکرات میان دولت سوریه و معارضین همچنان ادامه دارد، عرصه میدانی درگیری ها در سوریه، شاهد یکی از مهمترین تحولات از زمان آغاز جنگ داخلی تاکنون است. عملیات نیروهای ارتش سوریه با پشتیبانی هوایی روسیه برای آزادسازی حلب، از دو هفته پیش آغاز شده و تاکنون ادامه دارد.

کد خبر: ۵۶۸۲۰۷

تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۸:۰۴ - 16 February 2016

در شرایطی که تلاش های بین المللی برای برقراری آتش بس و آغاز مذاکرات میان دولت سوریه و معارضین همچنان ادامه دارد، عرصه میدانی درگیری ها در سوریه، شاهد یکی از مهمترین تحولات از زمان آغاز جنگ داخلی تاکنون است. عملیات نیروهای ارتش سوریه با پشتیبانی هوایی روسیه برای آزادسازی حلب، از دو هفته پیش آغاز شده و تاکنون ادامه دارد.

به گزارش «تابناک»، پایگاه تحلیلی «المانیتور» در مطلبی به بررسی وضعیت میدانی جبهه نبرد در حلب میان ارتش سوریه و معارضین پرداخته و می نویسد در نتیجه عملیات ارتش، گروه های مسلح حاضر در این منطقه در حال از دست دادن پایگاه های خود هستند و به این ترتیب، موضع آن ها در دور جدید مذاکرات ژنو تضعیف خواهد شد.

در این مطلب آمده است:

در جایی بسیار دور از مذاکرات صلح ژنو و بده بستانی که میان قدرت های ذینفع در موضوع سوریه در جریان است، حلب، مرکز اقتصادی سوریه، شاهد حساس ترین نقطه عطف جنگ داخلی سوریه از زمان آغاز درگیری ها در مارس 2011 تاکنون است.

اول فوریه، روزی بود که از سوی نیروهای دولتی سوریه و متحدان آنان برای آغاز عملیات گسترده در حومه شمالی حلب انتخاب شد. از آن تاریخ تاکنون، صدای شلیک توپخانه ها در مناطق شمالی حلب، سرتاسر این شهر را در بر گرفته و جنگنده های روسی نیز آسمان شهر را به تسخیر خود درآورده اند.

اما این نبرد، با نمونه های پیشین متفاوت است. این، شدیدترین و خونین ترین نبردی است که تاکنون میان ارتش سوریه و معارضین درگرفته که گروه های مسلح را در قلب مناطقی که تحت کنترل دارند، هدف قرار داده و آن ها را کاملاً در موضع دفاعی قرار داده است.

حومه شمالی حلب، پایگاه گروه «ارتش آزاد سوریه» است که این گروه در ژوئیه 2012 از طریق همین پایگاه وارد شهر شد؛ اما از آنجا که در حال حاضر، چهار طرف اصلی در حلب فعال هستند، نقشه درگیری ها پیچیده تر شده است. این چهار گروه عبارتند از معارضین که بیشتر از ارتش آزاد تشکیل شده؛ دولت سوریه و متحدانش؛ گروه  موسوم به «نیروهای دموکراتیک سوری»؛ و گروه تروریستی داعش.

سه روز مانده به آغاز عملیات حلب، ارتش سوریه، با حمایت زمینی گروه های مسلح نزدیک به ایران (از جمله حزب الله عراق و حزب الله لبنان) توانست کنترل شهرک های شیعه نشین نبل و الزهرا را به دست بگیرد. آن ها سپس توانستند از این دو شهر، بر چند شهرک و روستای دیگر، از جله دویرالزیتون و تل جبین تسلط پیدا کنند.

شریف حلبی، خبرنگار نظامی ارتش آزاد سوریه می گوید: «این شدیدترین نبردی بود که در عمرم دیدم». در پی این نبردهای شدید، نیروهای دولتی باز هم پیشروی کرده و در تاریخ پنجم فوریه، رتیان و مایر را تحت کنترل خود درآوردند. حلبی می گوید: «همه جا، بارانی از موشک و خمپاره بود».

اهمیت این پیشروی در آنجاست که گروه های معارض، یک گذرگاه استراتژیک را که متصل کننده حومه شمالی حلب به بقیه مناطق تحت کنترل آن هاست، از دست داده اند. در نتیجه، نیروهای ارتش آزاد در شمال حلب اکنون در وضعیت انزوا قرار گرفته اند و از شرق توسط داعش، از جنوب توسط نیروهای ارتش و متحدانش و از غرب توسط نیروهای دموکراتیک سوری تحت محاصره قرار دارند.

معارضین از مدت ها پیش گذرگاه میان دو روستای تل جبین و معرسه الخان را در اختیار داشته اند. این گذرگاه، علاوه بر نقش آفرینی به عنوان یک مسیر تأمین تدارکات نظامی، به کامیون های باری و کمک رسان اجازه داده از طریق گذر مرزی باب السلام در مرز ترکیه و سوریه، وارد حلب شوند.

عملیات کنونی، یادآور حملات گسترده نیروهای دولتی به شمال حلب در فوریه 2014 است؛ اما در آن زمان، نیروهای دولتی متحمل شکست شدند که نتیجه آن 300 کشته و 50 اسیر بود. بر همین اساس، سؤال اینجاست که چطور دولت سوریه که پیش از این در همان منطقه شکست خورده، اکنون موفق به پیشروی شده است؟ تردیدی نیست که حملات هوایی روسیه که از چهار ماه پیش آغاز شده، نقش مهمی در این زمینه داشته و گروه های مسلح وابسته به ایران نیز در این عرصه نقش آفرینی کرده اند.

در حال حاضر، معارضین سوری با بزرگترین چالش خود تاکنون، هم در عرصه سیاسی و هم نظامی روبه رو هستند. زمان بندی آغاز عملیات حلب، درست همزمان با مذاکرات صلح «ژنو 3»، به هیچ وجه تصادفی نبوده، زیرا حلب، اصلی ترین پایگاه گروه های معارضین به اصطلاح «میانه رو» سوری است که در این مذاکرات حضور داشتند.

در آغاز مذاکرات، معارضین برای وارد شدن به گفت و گو با نمایندگان دولت، خواسته هایی داشتند که از جمله می توان به برداشته شدن محاصره شهرها و توقف استفاده از تسلیحات سنگین و موشک علیه معارضین اشاره کرد. با این حال، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، روز سوم فوریه تصریح کرد که روسیه تا زمانی که گروه های مسلح شکست نخورده باشند، حملات خود را در سوریه متوقف نخواهد کرد؛ اما از همان تاریخ ـ که مذاکرات صلح ژنو متوقف شد ـ نیروهای دولتی توانسته اند دست بالا را در عرصه میدانی کسب نمایند.
 

بمباران 1600 هدف در سوریه توسط روسیه

ژنرال «ایگور کوناشنکوف» سخنگوی وزارت دفاع روسیه اعلام کرد: هواپیماهای نظامی روسیه در یک هفته اخیر حدود 1600 هدف تروریست ها به ویژه مراکز گروه تروریستی داعش را در مناطق مختلف سوریه را بمباران کردند.

کد خبر: ۵۶۸۵۱۵

تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۴ - ۲۰:۴۷ - 16 February 2016

 ژنرال «ایگور کوناشنکوف» سخنگوی وزارت دفاع روسیه اعلام کرد: هواپیماهای نظامی روسیه در یک هفته اخیر حدود 1600 هدف تروریست ها به ویژه مراکز گروه تروریستی داعش را در مناطق مختلف سوریه را بمباران کردند.

به گزارش ایرنا، کوناشنکوف امروز (سه شنبه) در جمع خبرنگاران گفت: هواپیماهای نظامی روسیه از روز دهم تا 16 ماه فوریه جاری در سوریه 444 پرواز رزمی داشته و حدود 1600 مرکز تروریست ها را در مناطق مختلف این کشور بمباران کردند.

بر اساس اطلاعات روزنامه اینترنتی روسی گازتا رو، سخنگوی وزارت دفاع روسیه خاطرنشان کرد: مراکز تروریست ها در استان های حلب، لاذقیه، حماف حمص، درعا و دیرالزور هدف عملیات هوایی قرار گرفته و بمباران شد.

کوناشنکوف از نابودی دهها خودرو زرهی و شمار زیادی از تروریست ها ازجمله چند سرکرده آنها بر اثر بمباران مراکز تروریست ها در سوریه خبر داد.

هواپیماهای روسیه در بازه زمانی حدود 5 ماه بیش از 10 هزار مرکز تروریست ها را در مناطق مختلف سوریه بمباران کرده و ضربات سنگینی به این گروه ها به ویژه داعش وارد کرده اند.

به بهانه خرید جنگنده‌های سوخو 30 برای نیروی هوایی کشورمان؛

تلاش اندونزیایی‌ها برای در اختیار گرفتن سوخو 35 و یک تأمل برای ما

قانع شدن برای خرید سوخو 35 های گران قیمت، زمانی سخت تر می‌شود که بدانیم هم این جنگنده و هم سوخو 30، هر دو نوع ارتقا یافته سوخو 27 هستند؛ جنگنده‌ای قدرتمند که هنوز در خدمت نیروی هوایی روسیه و بسیاری از کشورهاست. با ذکر این نکته که سوخوی 35 و جنگنده نسل پنجمی این کمپانی، شباهت های انکار ناپذیر زیادی به هم دارند که مجابمان می‌کند سوخو 27 را نیای سوخو پک فا بخوانیم.

کد خبر: ۵۶۷۹۸۳

تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۸ - 16 February 2016

در پی موافقت دولت اندونزی با از خدمت خارج کردن جنگنده های آمریکایی اف 5 (ملقب به تایگر)، وزیر دفاع این کشور مأموریت یافت تا در سفر ماه آتی خود به مسکو، خرید یک اسکادران سوخو 35 برای جایگزینی این پرنده های بازنشسته را  پیگیری نماید.

به گزارش «تابناک»، به فاصله یک روز از اعلام خبر مسرت بخش وزیر دفاع کشورمان مبنی بر توافق با روس ها برای خرید جنگنده های مدرن سوخو 30 (در بیست و یکمین روز ماه جاری) و تقویت بنیه نیروی هوایی کشورمان، رسانه‌های رسمی اندونزی از در دستور کار قرار داشتن خرید 10 فروند سوخو 35 خبر دادند.

این اتفاق از آن روی جالب توجه است که بدانیم روس ها یک سال پیشتر به برخی کشورها از جمله کره جنوبی، هند و اندونزی، پیشنهاد داده بودند که برای خرید سوخوهای 35 تولیدی این کشور پا پیش بگذارند؛ پیشنهادی که با توجه به رو به اتمام بودن پروژه تولید انبوه سوخوی 50 (ملقب به پک‌فا) توجیه پذیر به نظر می‌رسد، زیرا در غیر این صورت بعید بود روس ها مشت خود را از آخرین تکنولوژی که دارند، خالی کنند.

سوخو 35

به صرفه کردن خریدهای گران قیمت به سبک چینی ها

البته این نخستین تلاش برای در اختیار گرفتن و خرید سوخو 35 نیست، بلکه پیشتر چینی ها این مسیر را پیموده‌اند؛ آن هم با مرارت های فراوان و پس از طی زمانی بسیار طولانی. آنقدر طولانی که هم روس ها توانسته‌اند در این حد فاصل نخستین پرواز آزمایشی سوخو پک فا، جنگنده پنهان کار نسل پنجمی خود را آزمایش کنند و هم هندی ها، شریک روس ها در پروژه ای مشابه پک فا، موفقیت های چشمگیری در این زمینه به دست آورده‌اند.

29 آبان سال جاری بود که خبر رسید چینی ها طی قراردادی دو میلیارد دلاری، نام خود را به عنوان اولین خریدار جنگنده های چندمنظوره و پیش رفته سوخو 35 روسی به ثبت رسانده‌اند؛ قراردادی که پس از مذاکراتی بسیار طولانی به ثمر نشست تا 24 فروند از این جنگنده در اختیار چینی ها قرار گیرد و ارتش پرجمعیت ترین کشور دنیا به جنگنده های نسل 4 ++ مجهز شود.

البته چینی ها برای ثبت این قرارداد سال های زیادی تلاش کردند؛ از نمایشگاه هوایی سال 2008 تا سال 2011 که به توافق اولیه دست یافتند تا دو سه ماه پیش که این جنگنده های فوق گران قیمت را در اختیار گرفتند. پرنده های مدرنی که هر یک حدود 83 تا 85 میلیون دلار قیمت دارند.

توان مانور سوخو 35

قیمتی که در قیاس با خرید تامکت های ایرانی در دوران پیش از انقلاب اسلامی در کشورمان، باز هم گزاف به نظر می‌رسد، زیرا اف 14 های مدرن و تازه از تنور درآمده های آن روز هر یک حدود 50 میلیون دلار قیمت داشتند.

البته قیمت این جنگنده با مدل های پایین تر سوخو نیز بسیار گزاف به نظر می‌رسد، به ویژه آنکه می‌دانیم در رده های پایین تر از سوخو 35، جز سوخو 30 که همچنان تولید می‌شود و مدل های به روز آن عرضه می‌شوند، دیگر مدل ها یا تولید نشدند یا تولیدشان در ابتدای راه متوقف شده است. سوخو 30 هایی که نرخ پایه شان حدود 35 میلیون دلار است و در انواع مختلف تا حدود 45 میلیون دلار نیز به فروش می‌رسند.

البته شاید این خرید بسیار گران قیمت برای چینی ها به صرفه باشد، زیرا آنها پیشتر توانسته اند بر مبنای خریدهایی که از روس ها داشته اند، خطوط تولید هواپیماهای خودشان را راه اندازی کرده و تبدیل به فروشنده امثال جنگنده های جی 10 و جی 20 شوند؛ جنگنده هایی چند منظوره که هنوز بسیاری از قطعات آن، از جمله موتورهای توربوفن مدرن نصب شده رویشان، اصالت روسی شان را فریاد می‌زنند و مبنای تلاش چشم بادامی ها برای تولید جنگنده های نسل پنجم نیز قرار گرفته‌اند.

چرا یک فروند سوخوی 35 به ازای دو فروند سوخو 30؟

نیم نگاهی به قیمت این جنگنده ها کافی است تا دریابیم به ازای خرید هر فروند سوخو 35، می‌توان دو فروند سوخو 30 خرید؛ آن هم نسل به روز و ارتقا یافته این جنگنده مخوف را. تفاوت قیمتی که این سؤال را به وجود می‌آورد، آیا در اختیار رفتن سوخو 35 اصلا به صرفه است؟ آیا برتری این جنگنده به نسبت جنگنده ای که به تعداد فراوان در نیروی هوایی روسیه مشغول به خدمتند، اینقدر زیاد است که حاضر باشیم به ازایش مبلغ دوبرابری بپردازیم؟

قیاس تصاویر سوخو پک فا و سوخو 35 نشان می‌دهد، دو سکان عمودی پهن و البته با فاصله بیشتر است. غلاف موتور و محل قرار گیری چتر ترمز و پرتاب کننده شراره و حتی جست‌وجوگر تصویر ساز فروسرخ کاملا مشابه است. پک فا در پیش نمونه از دو موتور توربوفن ساترون ۱۱۷ از نوع ای ال ۴۱ اف۱ بهره می‌برد. ساترون ۱۱۷ همان موتور سوخوی۳۵ است که البته نسخه پرتوان‌تر آن روی پک فا نصب شده است. این موتور دارای کنترل دیجیتال و خروجی متغییر سه بعدی همانند سوخوی۳۵ است و رانش به وزن ۱٫۱۹ را برای تی ۵۰ فراهم می‌کند. ای ال 41 قرار است بر روی سری اول تولید تی ۵۰ (همان پک فا) نصب شود ولی از سال ۲۰۲۰ قرار است موتور izdeliye ۳۰ روی آن نصب شود.

قانع شدن برای خرید سوخو 35 های گران قیمت، زمانی سخت تر می‌شود که بدانیم هم این جنگنده و هم سوخو 30، هر دو نوع ارتقا یافته سوخو 27 هستند؛ جنگنده‌ای قدرتمند که هنوز در خدمت نیروی هوایی روسیه و بسیاری از کشورهاست. با ذکر اینکه سوخوی 35 و جنگنده نسل پنجمی این کمپانی، شباهت های انکارناپذیر زیادی به هم دارند که مجابمان می‌کند سوخو 27 را نیای سوخو پک فا بخوانیم.

شاید همین اشاره کافی باشد، به چرایی تمایل چینی ها به خرید سوخو 35 پی ببریم؛ قرابت این جنگنده با سلاح مخوف و پنهان کار روس ها که قرار است رقیب اف 22 (رپتور) آمریکایی ها باشد. جنگنده هایی متعلق به نسل پنجم که توان رزمشان بسیار ارتقا یافته و در ساختشان تلاش بر این بوده که قدرت بلامنازع در نبردهای هوایی و حتی هوا به زمین، در ید قدرت دارندگان این جنگنده ها قرار گیرد.

با این حساب، می‌توان نتیجه گرفت که چرا سوخوی 35 افق گسترده تری مقابل خریداران خود قرار می‌دهد و به چه دلیل می‌بایست آن را به رغم نرخ گران، از تصمیم خرید خارج نکرد؛ رویکردی که حتما مورد توجه مسئولان کشورمان نیز قرار گرفته و احتمالا خرید سوخوهای 30 مقدمه رسیدن به آن باشد.