اخبار سیاسی روز

شمار مفقودان ایرانی حادثه منا کاهش یافت

رئیس سازمان حج و زیارت از شناسایی دو تناز مفقودان حادثه منا خبر داد و گفت: شمار مفقودان این حادثه به 17 نفر کاهش یافت.

کد خبر: ۵۴۸۴۳۷

تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۳۹۴ - ۱۳:۴۴ - 19 November 2015

رئیس سازمان حج و زیارت از شناسایی دو تناز مفقودان حادثه منا خبر داد و گفت: شمار مفقودان این حادثه به 17 نفر کاهش یافت.

به گزارش آنا، سعید اوحدی عنوان کرد: با شناسایی دو نفر دیگر از حاجیان گم شده در حادثه منا، شمار مفقودان ایرانی به 17 نفر کاهش یافته است.

رئیس سازمان حج و زیارت، خاطرنشان کرد: این دو نفر حاجی شناسایی شده اهل شهرستان بروجرد استان لرستان هستند و در این خصوص به خانواده‌های آنان اطلاع رسانی شده است.

بررسی آخرین وضعیت مفقودان منا پس از گذشت 56 روز؛

رکن آبادی و دو مقام سپاه در چنگال سعودی ها/ اوحدی: مسئولیت پیگیری بر عهده دستگاه دیپلماسی است

با توجه به اظهارات اوحدی مبنی بر مسئولیت یافتن دستگاه دیپلماسی در پیگیری فاجعه منا و آخرین وضعیت مفقودان، باید منتظر ماند و دید که وزارت امور خارجه چه عملکردی از خود در این ماجرا به نمایش می گذارد. در این بین ماجرا زمانی حساس تر می شود که شنیده های بسیاری از زنده بودن این 3 مقام مسئول در میان مفقودان حکایت می کند. از این رو احتمال ربوده شدن آنها توسط دولت آل سعود نیز می رود.

سرویس اجتماعی «فردا»- دومین روز از مهرماه سال جاری بود که یک خبر شوکه کننده، جامعه را دربر گرفت و در شرایطی که مردم از قرار گرفتن در ایام عید تا عید غدیر و قربان به سر می بردند، به یکباره فجایع رخ داده در منا و در جریان حج تمتع، مردم ایران را داغدار کرد. فاجعه ای که همزمان با عید قربان در مراسم رمی جمرات در خیابان ۲۰۴ نزدیک تقاطع با خیابان ۲۲۳، در منطقهٔ منا رخ داده و ازدحام حجاج باعث جان باختن دست‌کم ۲474 نفر شد.   
این واقعه مرگبارترین رویداد تاریخ حج بوده و واقعهٔ سال ۱۹۹۰ دیگر حادثه حج با بیش از هزار کشته بود که در آن ۱۴۲۶ زائر جان باختند. رویداد سال ۱۹۹۰ هم در مسیر رمی جمرات اتفاق افتاد. به طوری که رمی جمرات چندین بار دیگر نیز چندصد کشته به‌جا گذاشته‌است؛ از جمله، در سال ۲۰۰۶ میلادی، بیش از ۳۶۰ نفر از حجاج بر اثر ازدحام جمعیت هنگام اجرای مراسم رمی جمرات جان باختند.  
 
اوحدی: پیگیر وضعیت مفقودان هستیم
 
رئیس سازمان حج و زیارت کشور در گفتگو با خبرنگار «فردا» با بیان اینکه همچنان وضعیت 17 نفر از هموطنان مفقود شده در فاجعه منا مشخص نیست، اظهار داشت: ما پیگیر وضعیت این عزیزان هستیم و طی روزهای اخیر 2 نفر دیگر از زائران شناسایی شدند تا تعداد آنها از 19 نفر به 17 نفر برسد.  
سعید اوحدی در ادامه خاطر نشان کرد: در پیگیری وضعیت مفقودان میان هیچ یک از زائران مفقود شده تفاوتی قائل نیستیم. حتی آقای رکن آبادی و سایر افرادی که جزو مسئولان کشورمان به شمار می روند نیز در این پروسه پیگیری ها قرار دارند. رکن آبادی سابقه دوستی 26 ساله با بنده دارد و وضعیت ایشان را هم مانند سایر مفقودان پیگیری می کنیم.  وی همچنین عنوان کرد: دیگر روزهای اول فاجعه نیست که بخواهیم به آمارهای غیر رسمی توجه داشته باشیم. ضمن اینکه معمولا در حوادث و رویدادهای مهم اینچنین نیز گمانه زنی ها بسیار است.  رئیس سازمان حج و زیارت کشور در پاسخ به این سوال که آیا خانواده های قربانیان فاجعه منا از دولت آل سعود غرامت خواهند گرفت یا خیر، گفت: این مسئله و روشن شدن وضعیت 17 مفقود ایرانی مطالبه جمهوری اسلامی ایران از دولت عربستان است و آنها نیز باید پاسخگو باشند. در خصوص دریافت غرامت نیز با مسئولان عربستانی صحبت کرده ایم و در ایران نیز کمیته ای برای این مسئله تشکیل شده است.  
اوحدی در بخش پایانی اظهارات خود عنوان کرد: پیگیری موضوع غرامت و وضعیت مفقودان به دستگاه دیپلماسی کشور واگذار شده و ما نیز در سازمان حج و زیارت، مدارک و مستندات لازم را در اختیار آنها قرار داده ایم. بنابراین مسئولیت و ماموریت پیگیری فاجعه منا با دستگاه دیپلماسی خواهد بود.  
 
وضعیت مبهم 3 تن از مفقودان
 
در  فاجعه منا اما تعداد جانباختگان ایرانی ۴۶۴ نفر اعلام شد که از این تعداد همچنان تعدادی از زائران مفقودند و تعداد بسیار دیگری هم در قبورالشهدای مکه دفن شده‌اند. در این بین یک منبع آگاه نیز به خبرنگار «فردا» خبر داد که رکن آبادی، میر انصاری و فولادگر، 3 تن از زائران ایرانی هستند که احتمال زنده بودن آنها بالاست و حتی بسیاری از شواهد موجود نشان می دهد که رکن آبادی و میر انصاری در منطقه منا در حال کمک رسانی به سایر زائران دیده شده اند.   
در حادثه منا غضنفر رکن آبادی سفیر سابق ایران در لبنان و علی‌اصغر فولادگر، رئیس دفتر مطالعات راهبردی سپاه، هستند که هنوز از سرنوشت آنان اطلاعی در دست نیست. فولادگر رئیس دفتر اطلاعات راهبردی سپاه پاسداران که برخی از منابع خبری مانند خبرگزاری رسا از او به عنوان معاون سرلشکر صفوی فرمانده سابق سپاه پاسداران جمهوری اسلامی یاد کرده اند. رکن آبادی نیز از جمله افرادی است که به واسطه سال ها حضور در لبنان به عنوان سفیر، روابط مستحکمی نیز با حزب الله لبنان داشته است.  اسامی دیگری چون عمار میرانصاری نیز از جمله افرادی هستند که به عنوان مفقودین نام برده شده و از نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به شمار می روند. 
 حالا با توجه به اظهارات اوحدی مبنی بر مسئولیت یافتن دستگاه دیپلماسی در پیگیری فاجعه منا و آخرین وضعیت مفقودان، باید منتظر ماند و دید که وزارت امور خارجه چه عملکردی از خود در این ماجرا به نمایش می گذارد. در این بین ماجرا زمانی حساس تر می شود که شنیده های بسیاری حاکی از زنده بودن این 3 مقام مسئول در میان مفقودان است. از این رو احتمال ربوده شدن آنها توسط دولت آل سعود نیز می رود.  
 

حضور روس‌ها در سوریه چه تأثیری بر ایران خواهد داشت؟

طی چند هفته ای که از آغاز عملیات نظامی روسیه در سوریه می گذرد، بحث های فراوانی درباره انگیزه ها، ابعاد و اهداف این عملیات مطرح شده است. در این میان، یکی از مسائل مورد توجه برای ایران، این است که این عملیات و حضور روس ها در سوریه، چه تأثیری برای منافع و امنیت ایران خواهد داشت.

کد خبر: ۵۴۸۴۴۳

تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۳۹۴ - ۱۴:۱۰ - 19 November 2015

طی چند هفته ای که از آغاز عملیات نظامی روسیه در سوریه می گذرد، بحث های فراوانی درباره انگیزه ها، ابعاد و اهداف این عملیات مطرح شده است. در این میان، یکی از مسائل مورد توجه برای ایران، این است که این عملیات و حضور روس ها در سوریه، چه تأثیری برای منافع و امنیت ایران خواهد داشت.

به گزارش «تابناک»، دکتر کیهان برزگر، رئیس مرکز مطالعات استراتژیک خاورمیانه در نشستی که اخیراً به صورت مشترک میان این مرکز و انجمن علوم سیاسی ایران برگزار شد، به بررسی آثار ژئوپلیتیک حضور روسیه در سوریه، به ویژه تأثیرات آن برای ایران پرداخت.

دکتر برزگر، مشخص شدن موضوع فوق را منوط به پاسخگویی به مجموعه ای از سوالات می داند؛ از جمله اینکه اهداف و انگیزه های روسیه از حضور نظامی در سوریه چیست؟ این حضور نظامی چه تأثیراتی بر معادلات سیاسی ـ  امنیتی منطقه و دنیا خواهد داشت؟ و این مسأله چه تأثیری بر منافع و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران دارد؟ 

وی در پاسخ به این سوالات چنین بیان می کند:

می توان با یک متدلوژی و رویکرد خوش بینانه و بدبینانه به پرسش های فوق پاسخ داد. اول، در مورد انگیزه ها و اهداف روسیه، دو دیدگاه بدبینانه و خوش بینانه وجود دارد. دیدگاه بدبینانه اساساً اهداف روسیه را مبتنی بر یک نگاه تهاجمی در نظر می گیرد. در اینجا سه موضوع حائز اهمیت می شود. 1. رویکرد جغرافیا-محور و منافع ژئوپلیتیک است و اینکه روسیه به هر حال، به خاطر حفظ موقعیت خود در دریای مدیترانه که راه ورود به بنادر روسیه در دریای سیاه و جایگاه بندر طرطوس در سوریه از لحاظ سوخت گیری مجدد، تعمیر، لجستیک و همچنین حفظ پایگاه هوایی لاذقیه وارد معادلات سوریه شده است. 2. افزایش موقعیت جهانی روسیه است که معتقد است روسیه واقعاً به دنبال افزایش قدرت جهانی خود است و می خواهد توازن قدرت را با غرب و به خصوص آمریکا در موضوعات دیگری مثل بحران اوکراین حفظ کند. 3. بحث شخصیت خود آقای پوتین است که به یک میراث تاریخی بر می گردد و اینکه وی به دنبال یک امپراتوری جهانی است. این مباحث، بحث های بدبینانه و تهاجمی نسبت به حضور روسیه در سوریه هستند. واقعاً هیچ کس در دنیا و ایران خواهان دیدن روسیه در این موقعیت نیست.

اما دیدگاه مقابلی هم وجود دارد که به آن دیدگاه تدافعی یا خوش بینانه می گویند. یعنی برعکس دیدگاه اول، اعتقاد اصلی این است که واقعاً روسیه به خاطر حفظ منافع و امنیت ملی خود در سوریه دخالت کرده است. در اینجا هم سه موضوع مهم می شوند: 1. دخالت روسیه برای مبارزه با تروریسمی است که می تواند به روسیه هم منتقل شود. یعنی روسیه به جای اینکه با تروریست های چچنی، قفقازی یا اهل آسیای مرکزی در سوریه بجای خاک روسیه می جنگد. منطق این بحث قابل قبول است. 2. روسیه واقعاً می¬خواهد مبارزه با تروریسم را به عنوان یک مساله جهانی برای جامعه بین المللی باز بکند. این بحث هم پیشگیری از تهدیدات منطقه ای را مطرح می کند که به امنیت جهانی آسیب می زند. 3. اینکه روسیه به طور طبیعی از متحدان خود یعنی سوریه و حتی در مرحله نزدیک تر ایران دفاع می کند. شاید این نکته را داخل هنوز خوب بحث نکردیم که روسیه نگران ایران و عراق هم هست. 

به هرحال، فهم دقیق اینکه نگاه روسیه بیشتر تدافعی یا تهاجمی است از لحاظ سیاستگذاری بسیار مهم است. اگر به نگاه تهاجمی قائل باشیم طبیعتاً حضور نظامی روسیه در سوریه زیاد قابل قبول نیست. اما اگر نگاه تدافعی به آن بدهیم، بحث حضور مشروعیت بیشتری برایمان می یابد. 

  

اما در مورد تأثیرات حضور روسیه در معادلات سیاسی-امنیتی منطقه و جهان هم می توان با  متدلولوژی نگاه بدبینانه و خوش بینانه بحث را مطرح کرد که این خود از سه لحاظ مهم می شود. 1. اینکه حضور روسیه خود موجب گسترش تروریسم و افراط گرایی در سوریه می شود. این بیشتر یک دیدگاه غربی است که معتقد است در اثر حضور نظامی روسیه قدرت مخالفان میانه رو تضعیف می شود و بطور اجتاناب ناپذیر اعضای آن به سمت افراطیون تکفیری مثل داعش می روند و جذب آنها می شوند. 2. اینکه با حضور روسیه شکاف های منطقه ای میان عربستان، ترکیه و ایران بیشتر می شود. بهرحال این حضور کفه ترازو را به سمت ایران و به ضرر عربستان و ترکیه سنگین تر می کند و آنها را به واکنش بیشتر هدایت می کند. 3. رقابت های جنگ سرد گونه در جهان گسترش می یابد. هم اکنون این رقابت ها بین روسیه و آمریکا و اروپا در جریان است. این نگاه در مجموع معتقد است که‌ تأثیرات حضور روسیه برای معادلات سیاسی-امنیتی منطقه خوب نخواهد بود. 

اما در مقابل این دیدگاه بدبینانه، یک دیدگاه خوش بینانه هم وجود دارد که خود در سه زمینه اهمیت می یابد. 1. حضور روسیه باعث تسریع راه حل سیاسی در سطح معادلات منطقه ای و بین المللی می شود. همین الان، وزیر امور خارجه آمریکا جان کری معتقد است که شاید این حضور یک فرصت باشد فضای سیاسی جدیدی را ایجاد می کند. 2. با تقویت دولت سوریه مانع از تجزیه این کشور می شود. 3.  چند جانبه گرایی را تقویت می کند یعنی منجر به حضور همه بازیگران در سطح منطقه ای و فرامنطقه ای، به خصوص ایران، در مذاکرات صلح می شود.  

اما تأثیرات حضور روسیه بر منافع و امنیت ملی ایران را هم می توان با این متودلوژی نگاه بدبینانه و خوش بینانه بحث کرد. از زاویه بدبینانه سه موضوع حائز اهمیت می شوند. 1. اینکه که روسها به دنبال متعادل کردن نقش ایران در منطقه شامات هستند. البته این بیشتر یک تحلیل عربی است. 2. نگاه منفی تاریخی به نقش روس ها و اینکه انها اهل معامله برای منافع خود هستند و اینکه اگر به نتیجه با آمریکا برسند منافع ایران را نادیده می گیرند. به عبارتی روسها شریک قابل اعتمادی در سطح بین المللی نیستند. 3. با حضور پررنگ روسها در سوریه، نقش سیاسی ایران در بحران سوریه تضعیف می شود و این در روند انتقال سیاسی سوریه در آینده به نفع ایران نخواهد بود. مثلا روسیه ممکن است در مورد نماندن بشار اسد در قدرت با آمریکا به توافق برسد. 

 اما در مقابل هم یک نگاه خوش بینانه نسبت به آثار این حضور روسیه وجود دارد که 1. حضور روس ها موجب تقویت راه حل سیاسی می شود و این خواست اصلی ایران در روند بحران سوریه است. 2. به واسطه حضور روس ها، بحران سوریه در کنار ابعاد منطقه ای و داخلی، بعد بین المللی هم پیدا می کند و این به نفع جمهوری اسلامی ایران که اولویت را مبارزه با تروریسم در منطقه می دهد. نقش ایران در کنفرانس وین از این لحاظ برجسته تر می شود و روس ها خواهان حضور پررگ ایران در این مذاکرات هستند. 3. ارزش مشارکت با ایران در نزد غربی ها افزایش می یابد. چون غربی ها نگران نقش منطقه ای روسیه می شوند و به ایران بیشتر نزدیک می شوند. در اینجا نقش مستقل ایران جذابیت بیشتری برای غربی ها می یابد. 

نکته آخر اینکه روابط سیاست و قدرت بین ایران و روسیه با بروز بحران های منطقه ای و سوریه در حال تغییر است. فراتر از نگاه منفعل تاریخی به نقش و جایگاه یکدیگر، اکنون ماهیت روابط بیشتر مبتنی بر برابری سیاسی و با تکیه بر حفظ منافع مشترک ژئوپلتیک و استراتژیک بین دو کشور شده است. این خود به نفع ایران در عرصه سیاست منطقه ای و جهانی است.