تحلیل های سیاسی روز

در پی حمایت 34 سناتور دموکرات از توافق ایران آغاز شد؛

مرحله جدید تلاش جمهوری‌خواهان علیه توافق هسته‌ای ایران

با رسیدن تعداد حامیان توافق هسته ای ایران در سنای آمریکا به 34 نفر، کاخ سفید اکنون این اطمینان را دارد که قدرت وتوی قطعنامه مخالفت با توافق ایران توسط اوباما حفظ خواهد شد. با این حال، گزارش ها حاکی از آن است که جمهوری خواهان پس از ناکامی خود در این موضوع، اکنون دور جدیدی از تلاش ها را برای اخلال در روند اجرای این توافق کلید زده اند.

کد خبر: ۵۲۸۹۲۷

تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۸:۰۸ - 03 September 2015

با رسیدن تعداد حامیان توافق هسته ای ایران در سنای آمریکا به 34 نفر، کاخ سفید اکنون این اطمینان را دارد که قدرت وتوی قطعنامه مخالفت با توافق ایران توسط اوباما حفظ خواهد شد. با این حال، گزارش ها حاکی از آن است که جمهوری خواهان پس از ناکامی خود در این موضوع، اکنون دور جدیدی از تلاش ها را برای اخلال در روند اجرای این توافق کلید زده اند.

به گزارش «تابناک»، از روز گذشته و در پی قطعی شدن امکان وتوی قطعنامه مخالفت با توافق هسته ای ایران توسط اوباما، اکنون محور تحلیل های رسانه ها و مطبوعات بین المللی بر این موضوع قرار گرفته که فاز بعدی اقدامات جمهوری خواهان علیه این توافق چه خواهد بود.

آنچه از مرور این تحلیل ها می توان دریافت، این است که با توجه به ناکامی سناتورهای تندرو در جلوگیری از اجرایی شدن این توافق، اکنون ایجاد اخلال در روند اجرا، مهمترین هدفی است که این سناتورها در پی آن هستند و روش های مختلفی را نیز بدین منظور در نظر گرفته اند.

نشریه «نشنال اینترست» با انتشار مطلبی در این زمینه در پایگاه اینترنتی خود می نویسد، از این پس، تلاش ها برای ضربه زدن به توافق بر محور وادار کردن آمریکا به جلوگیری از اجرای تعهداتش بر اساس مفاد توافقنامه استوار خواهد بود. از آنجا که تعهدات آمریکا در این توافق، بر مبنای برچیدن تحریم های اقتصادی و مالی ایران است، راهبرد مخالفان شامل اعمال تحریم های جدید علیه ایران خواهد بود تا بدین ترتیب، کاسه صبر ایران لبریز شده و رفتاری مغایر با تعهدات خود نشان دهد. تاکتیک های خاص احتمالی، ممکن است بر جلوگیری از لغو برخی تحریم های مرتبط با مسائل هسته ای استوار باشد که قرار بود برداشته شوند، ولی با توسل به طرح اتهامات جدید همچون تروریسم یا هر چیز دیگر مرتبط با رفتار ایران، از لغو آنها جلوگیری شود.

به عقیده این نشریه، توجهی که مخالفان از هم اکنون به موضوع اقدامات احتمالی ایران در انجام «فعالیت های مشکوک» از محل دستیابی به منابع مالی ناشی از لغو تحریم ها معطوف داشته اند، می تواند در یکی دیگر از تاکتیک های احتمالی آن ها برای ضربه زدن به توافق ریشه داشته باشد، زیرا آن ها می توانند هر رفتار ایران را در منطقه خاورمیانه به این فعالیت ها مرتبط سازند و چنین استدلال کنند که هر گونه رفتار ایران در منطقه، نتیجه مستقیم سرازیر شدن منابع مالی ناشی از لغو تحریم هاست و بدین ترتیب، توجه اصلی از نحوه اجرای مفاد توافق از سوی ایران و نظارت بر روند اجرای آن منحرف شود.

سایت تحلیلی «المانیتور» نیز مطلبی را در همین زمینه منتشر کرده و در آن، به یکی دیگر از تاکتیک های جمهوری خواهان مخالف توافق که از هم اکنون نشانه های آن آشکار شده، پرداخته است. به نوشته این سایت، مخالفان توافق هسته ای که از بی اثر کردن حق وتوی اوباما بازمانده اند، ایالت ها را برای وضع تحریم علیه ایران تحت فشار قرار داده اند.

اسکات پرویت و بیل شاتی، دادستان های جمهوری خواه در اوکلاهاما و میشیگان، در نامه ای به همتایان خود در سایر ایالت ها، این درخواست را مطرح کرده اند. همراه این نامه، پیش نویس پیشنهادی طرحی ارسال شده که در آن، از ایالت هایی که هنوز تحریم وضع نکرده اند خواسته شده در این زمینه اقدام کنند.

بنابراین، ایالت ها می توانند از دو راه  ایران را تحریم کنند: محدود کردن سرمایه گذاری ایالتی و محروم کردن دستگاه های ایالتی از خرید کالا و خدمات از اشخاص و شرکت های مشمول تحریم. بنا بر اعلام گروه «اتحاد در برابر ایران هسته ای»، تاکنون 30 ایالت تحریم های مربوط به منع سرمایه گذاری را تصویب کرده اند.

روزنامه «نیویورک تایمز» به معرفی گزینه های دیگری پرداخته که در این زمینه مطرح است؛ از جمله ارائه یک لایحه مستقل جهت حمایت بیشتر از رژیم اسرائیل که به موجب آن، توسل به نیروی نظامی در منطقه مورد اشاره قرار گیرد. مورد دیگر، می تواند ارائه قطعنامه ای در تصویب، به جای رد توافق ایران باشد که در آن صورت، احتمالاً تضعیف حمایت دموکرات ها را در پی خواهد داشت. مجلس نمایندگان و سنا همچنین سعی در هماهنگ سازی لوایح دفاعی شان دارند که می تواند ابزاری برای چنین گزینه هایی باشد. در عین حال، بسیاری از جمهوری خواهان و  برخی دموکرات ها سعی دارند اجرای برخی اجزای توافق را به تأخیر بیندازند.

به این ترتیب، آن گونه که مشخص است، دستیابی اوباما به تعداد آرای مورد نیاز برای حفظ حق وتوی خود، به معنای متوقف شدن تلاش های جمهوری خواهان جهت ضربه زدن به توافق هسته ای نیست و صرفاً شکل و صورت این تلاش ها تغییر کرده و در قالب های جدیدی پدیدار شده است.

درصورت اختلاف‌نظر مجلس و شورایعالی امنیت درباره برجام، چه می‌شود؟

محسن رضایی: برخی نمایندگان مخالف برجام، مشکوکند

دبیرمجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: مخالفان بررسی برجام درمجلس شورای اسلامی دو دسته اند؛برخی از آنها از روی دلسوزی سخن می گویند اما برخی از آنها مشکوکند.

آفتاب :

محسن رضایی در یک برنامه تلویزیونی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چرا اینقدر درباره بررسی برجام در مجلس شورای اسلامی، حساسیت وجود دارد، گفت: این بررسی ها دو گونه است برخی که مخالف بررسی برجام در مجلسند نگرانند اگر مجلس برجام را تصویب کرد این یک حکم قانونی شود و دست و پای دولت در آینده بسته شود. گروهی دیگر هستند که نمی خواهند مجلس به برجام ورود کند تا محدودیتها و یا شرایطی برای اجرا شدن برجام نوشته نشود. وی گفت: گروه دوم از نظر من مشکوکند اما گروه اول افرادی دلسوز هستند. گروه دوم بدون استدلال و منطق مانع بررسی برجام در مجلس می شوند و شاید قصدشان این باشد که آمریکاییها به هر شکل بخواهند برجام را اجرا کنند و ما موجب محدودیت این موضوع نشویم.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: بر اساس اصل 77 قانون اساسی هر نوع توافق بین المللی باید در مجلس بررسی شود و قرار نیست این توافقها امضا شود چرا که هر نوع توافقی که بخواهد در ایران عملیاتی شود و برای ایران ایجاد تعهد کند امضا شده و یا نشده باشد باید در مجلس طرح شود. اگر عده ای که مخالف طرح برجام در مجلس هستند معتقدند که این برجام هیچ تعهدی برای ایران درست نمی کند پس برجام هیچ خاصیتی ندارد اما اگر معتقدند تعهدی ایجاد می کند پس بگذارند طبق قانون اساسی عمل شود.وی گفت: شورای عالی امنیت ملی برجام را تصویب می کند و یا شرایطی خدمت رهبر معظم انقلاب پیشنهاد می شود؛ اینها رکن و رکنهای خوبی است حال اگر مجلس هم وارد عمل شود حسن این کار این است که برجام از درون مجلس و شورای عالی امنیت ملی بیرون می آید و به قول معروف دو قبضه می شود. باید کاری کنیم تا 20 ـ 30 سال آینده نگویند ترکمانچایی نوشته شد و همچنین نگویند چیزی به دولت ایران تحمیل شد.

رضایی افزود: البته لزومی ندارد مجلس عین آنرا تصویب کند و می تواند آنرا که تصویب کرد شرایطی را بگذارد و الزاماتی هم وارد کند.

اهم اظهارات وی را به نقل از ایرنا بخوانید:

** درطول مذاکرات همواره از مشوق های جناب آقای ظریف و دوستانشان بودم و تشویق می کردم که مذاکرات را با جدیت ادامه دهند و پشت گرمی به آنها می دادم اما پس از اینکه برجام نهایی شد جلسه خاصی با آنها نداشتیم.

**طرف اصلی مذاکرات، ایران و آمریکا بوده اند و کشورهای دیگر مانند فرانسه، آلمان و انگلیس طرف اصلی این بحثها نبودند.

**{اگر نظر مجلس و شورای عالی امنیت ملی درباره برجام متفاوت بود چه باید کرد؟} در قانون اساسی همه راه های بن بست، بسته شده است یعنی هیچ راه بن بستی در جمهوری اسلامی پیش نمی آید. مثلاً در چنین شرایطی اگر مساله ای معضل شود رهبری می تواند آنرا حل کند و اگر مساله ای نیاز به مصلحتی داشته باشد رهبری می تواند آنرا در ارجاع به مجمع تشخیص مصلحت نظام حل کند. رهبری مصوبات شورای عالی امنیت ملی را نظارت و نهایی می کنند و اگر مصوبه مجلس شورای اسلامی هم معضلی را بوجود آورد ایشان می توانند آن معضل را حل و فصل کنند.

**اگر برجام در کنگره رد شود آمریکا افول جدی در روابط بین الملل می کند چون همه قدرتهای بین المللی نشسته و به توافقی رسیده اند و اگر کنگره آمریکا آنرا رد کند حیثیت بین المللی آمریکا زیر سؤال می رود و دیگر آمریکا مانند گذشته نمی تواند قدرتهای دیگر را پشت سر خودش به توافقهای جهانی بکشاند و به صحنه بیاورد.

تحلیل «ایندیپندنت»:

چرا پناهجویان سوری به عربستان نمی‌روند؟

انتشار تصویر یک کودک پناهجوی سوری که در راه گریز از جنگ و رسیدن به نقطه ای امن، جان خود را در دریا از دست داد، این روزها بار دیگر موضوع پناهجویان را به یکی از مهمترین بحث ها در محافل بین المللی تبدیل کرده است. در این میان، یک روزنامه انگلیسی در مطلبی به بررسی این موضوع پرداخته که چرا پناهجویان سوری، کشورهایی چون عربستان را به عنوان مقصد خود انتخاب نمی کنند؟

کد خبر: ۵۲۹۳۲۵

تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۵:۱۹ - 05 September 2015

انتشار تصویر یک کودک پناهجوی سوری که در راه گریز از جنگ و رسیدن به نقطه ای امن، جان خود را در دریا از دست داد، این روزها بار دیگر موضوع پناهجویان را به یکی از مهمترین بحث ها در محافل بین المللی تبدیل کرده است. در این میان، یک روزنامه انگلیسی در مطلبی به بررسی این موضوع پرداخته که چرا پناهجویان سوری، کشورهایی چون عربستان را به عنوان مقصد خود انتخاب نمی کنند؟

به گزارش «تابناک»، روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» در مطلبی به بررسی بحران پناهجویان پرداخته و این پرسش را مطرح کرده که چرا پناهجویان سوری، عربستان را که مدعی رهبری جهان اسلام است برای سکونت انتخاب نمی کنند؟ رابرت فیسک، خبرنگار ارشد این روزنامه در این مطلب به انتقاد از دولت های اروپایی نیز پرداخته و می پرسد دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس که برای مرگ پادشاه سعودی پرچم کشورش را نیمه افراشته کرد، آیا برای جان باختن آیلان، کودک پناهجوی سوری نیز این کار را انجام خواهد داد؟

فیسک در این مطلب اشاره می کند، اگر چنین اتفاقی برای یک کودک اروپایی افتاده بود، موج عظیمی به راه می افتاد و درخواست های زیادی برای پیگیری موضوع مطرح می شد؛ اما اکنون دولت انگلیس صرفاً اعلام می کند که نمی تواند بیش از این پذیرای پناهجویان سوری باشد.

نویسنده در این مطلب به جنبه ای دیگر از ماجرا پرداخته و می نویسد، قاعدتاً بر اساس تصویر موجود، کشورهای اروپایی مسیحی می بایست به عنوان «آدم بدها»ی داستان در خاورمیانه شناخته شده باشند، زیرا مدام درگیر تجاوز و حمله به کشورهای این منطقه و همچنین حامی دیکتاتورها بوده اند؛ اما اکنون بسیاری از میلیون ها پناهجوی سوری که در اردوگاه هایی در لبنان، ترکیه و اردن مستقر هستند، خواستار رفتن به اروپا و پناهندگی در کشورهای اروپایی هستند.

اما نکته جالب توجه آنجاست که این پناهجویان، تمایلی برای رفتن به عربستان سعودی که حاکمانش خود را رهبر جهان اسلام خوانده و با توجه به سابقه ظهور اسلام در این کشور، مدعی اند که کشورشان قلب تپنده اسلام است، ندارند. آن ها اشتیاقی برای رفتن به دیگر کشورهای پادشاهی عرب خاورمیانه که از پول نفت ثروتمند شده اند نیز ندارند.

این پناهجویان می دانند که حاکمان سعودی، همان کسانی بوده اند که از طالبان در افغانستان و همچنین گروه تروریستی القاعده حمایت کردند. آن ها می دانند که عقیده وهابیت در عربستان، عاملی است که به یک انگیزه برای عضوگیری در گروه تروریستی داعش تبدیل شده است.

به عقیده فیسک، دلیل اینکه این پناهجویان به جای عربستان و کشورهای عربی، اروپا را انتخاب می کنند، این باور نیست که در این کشورها با سخاوت با آن ها برخورد می شود و یا مورد استقبال دولت ها قرار می گیرند، بلکه دلیل این امر آن است که آن ها به اندازه کافی از تاریخ اروپا و مردم اروپا آگاهی دارند و می دانند که سیاستمداران و رهبران کشورهای اروپایی با مردم این کشورها متفاوت هستند و بر عکس سیاستمداران، مردم با مهربانی با آن ها برخورد خواهند کرد.

نویسنده ایندیپندنت می افزاید، این روند نشانگر آن است که با وجود سیاستمداران ناآگاه و ناکارآمدی همچون تونی بلر و اِد میلیبند، جوامع اروپایی، جوامعی انسان دوست شناخته می شوند. این امر را می توان از اقدامات هزاران داوطلبی که برای کمک به پناهجویان در کشورهای اروپایی بسیج شده اند، دریافت. از دید این افراد، فرقی میان اروپایی ها و سوری ها نیست و همه انسان هستند.

اما فیسک از همین موضوع، به نکته ای عمیق تر رسیده و استدلال می کند که بر اساس این ماجرا، می توان گفت که دولت های اروپایی نمایندگان واقعی مردم این کشورها نیستند. در انتهای این مطلب با اشاره به اینکه دیوید کامرون به خاطر مرگ پادشاه عربستان، پرچم انگلیس را نیمه افراشته کرد، این پرسش مطرح شده که آیا وی، دست کم به خاطر مردم کشورش، حاضر خواهد بود اقدامی مشابه را به خاطر «آیلان کوچولو» نیز انجام دهد؟