سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاناخبار سیاسی روز
وزیر دفاع اسرائیل ادامه داد:
مذاکرات میان کشورهای بزرگ و ایران شامل موشک های بالستیک تهران نشد موشک هایی که
ایران در حال توسعه و تولید آنهاست. در این توافق هسته ای، درباره نابودی و تخریب
حتی یک تاسیسات هسته ای یا حتی یک دستگاه سانتریفیوژ ایران توافق نمی شود.
وزیر
دفاع اسرائیل به شدت از توافق هسته ای احتمالی میان ایران و گروه 1+5 انتقاد
کرد.
به گزارش عصرایران به
نقل از خبرگزاری آلمان، موشه یعالون وزیر دفاع اسرائیل گفت که توافق هسته ای که
ایران و گروه 1+5 به آن نزدیک شده اند یک توافق بد است.
وی افزود: اسرائیل
بعد از توافق هسته ای آماده دفاع از خود با استفاده از قدرت ذاتی اش است.
وزیر دفاع اسرائیل ادامه داد: مذاکرات میان کشورهای بزرگ و ایران شامل موشک های بالستیک تهران نشد موشک هایی که ایران در حال توسعه و تولید آنهاست. در این توافق هسته ای، درباره نابودی و تخریب حتی یک تاسیسات هسته ای یا حتی یک دستگاه سانتریفیوژ ایران توافق نمی شود.
ایران و گروه 1+5 هم اکنون در وین اتریش مشغول مذاکره برای دست یابی به توافق نهایی برای حل مسئله اتمی تهران هستند.
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل نیز از هفته ها قبل تاکنون تقریبا به صورت روزانه علیه توافق هسته ای با ایران موضع گیری می کند.
این لیست شامل آخرین مدل بوئینگ
787 و ایرباس 350 A و همچنین جت های سبک وزنی مانند بوئینگ 737 و 777 و یا ایرباس
320 A و 330 A است. رسانه
های غربی که این روزها خبرهای مربوط به توافق احتمالی هسته ای بین ایران و گروه 1+5
را به عنوان مهمترین خبرهای خود منتشر می کنند به تحولات صنعت حمل و نقل هوایی
ایران پس از توافق احتمالی هسته ای پرداختند.
به گزارش تجارت نیوز از رویترز، ماکسیمو گاینزا مشاور ارشد ناوگان فلایت گلوبال در این باره گفته است: درصورت حصول توافق، ایران به یکی از داغ ترین بازارهای صنعت هواپیمایی جهان تبدیل خواهد شد. براساس این گزارش ها، کارخانجات بزرگ هواپیماسازی بوئینگ و ایرباس تخمین می زنند که در صورت دستیابی ایران به توافق هسته ای و لغو تحریم ها قراردادی 20 میلیارد دلاری با ایران امضا کنند.
رویترز به نقل از فرهاد پرورش رئیس ایران ایر اعلام کرد: ایران قصد دارد به محض کاسته شدن از تحریم ها 100 فروند هواپیمای جت از شرکت های معتبر خریداری کند.
مقامات صنعت هواپیماسازی غرب تخمین زده اند که ایران با جمعیت تقریبی 80 میلیون نفر در دهه آینده دست کم به 400 هواپیمای جدید در خطوط حمل و نقل خود نیاز دارد. براساس این گزارش ها این مقامات حتی لیست خرید احتمالی ایران را نیز تهیه کرده اند.
این رسانه افزود: این لیست شامل آخرین مدل بوئینگ 787 و ایرباس 350 A و همچنین جت های سبک وزنی مانند بوئینگ 737 و 777 و یا ایرباس 320 A و 330 A است.
آخرین مراحل سخت و نفسگیر مذاکرات هسته ای اینک در وین جریان دارد؛ پس از چند دور این مذاکرات تمدید شده تا طرفین مذاکرات موارد اختلافی را حل کنند. بسیاری از رسانه ها و تحلیلگران غربی و آسیایی در روزهای گذشته با توجه به روند مذاکرات با پیش بینی انجام توافق، وضعیت اقتصادی ایران و نحوه ورود شرکت های بزرگ جهانی در عرصه های مختلف به بازار ایران را مورد بررسی و تحلیل قرار داده اند.
صف کشیدن بسیاری از شرکت های بزرگ اقتصادی در جهان برای ورود به بازار بزرگ و پراشتیاق ایران در روزهای اخیر به سرخط رسانه های جهان تبدیل شده است. این درحالیست که در دو سال گذشته ایران شاهد ورود هیات های مختلف اقتصادی از کشورهای دنیا بوده است؛ براساس آخرین گزارش ها قرار است هیاتی اقتصادی از آلمان نیز در چند روز آینده با مدیریت مقام های عالی رتبه این کشور به ایران سفر کند.
به گزارش تجارت نیوز از رویترز، ماکسیمو گاینزا مشاور ارشد ناوگان فلایت گلوبال در این باره گفته است: درصورت حصول توافق، ایران به یکی از داغ ترین بازارهای صنعت هواپیمایی جهان تبدیل خواهد شد. براساس این گزارش ها، کارخانجات بزرگ هواپیماسازی بوئینگ و ایرباس تخمین می زنند که در صورت دستیابی ایران به توافق هسته ای و لغو تحریم ها قراردادی 20 میلیارد دلاری با ایران امضا کنند.
رویترز به نقل از فرهاد پرورش رئیس ایران ایر اعلام کرد: ایران قصد دارد به محض کاسته شدن از تحریم ها 100 فروند هواپیمای جت از شرکت های معتبر خریداری کند.
مقامات صنعت هواپیماسازی غرب تخمین زده اند که ایران با جمعیت تقریبی 80 میلیون نفر در دهه آینده دست کم به 400 هواپیمای جدید در خطوط حمل و نقل خود نیاز دارد. براساس این گزارش ها این مقامات حتی لیست خرید احتمالی ایران را نیز تهیه کرده اند.
این رسانه افزود: این لیست شامل آخرین مدل بوئینگ 787 و ایرباس 350 A و همچنین جت های سبک وزنی مانند بوئینگ 737 و 777 و یا ایرباس 320 A و 330 A است.
آخرین مراحل سخت و نفسگیر مذاکرات هسته ای اینک در وین جریان دارد؛ پس از چند دور این مذاکرات تمدید شده تا طرفین مذاکرات موارد اختلافی را حل کنند. بسیاری از رسانه ها و تحلیلگران غربی و آسیایی در روزهای گذشته با توجه به روند مذاکرات با پیش بینی انجام توافق، وضعیت اقتصادی ایران و نحوه ورود شرکت های بزرگ جهانی در عرصه های مختلف به بازار ایران را مورد بررسی و تحلیل قرار داده اند.
صف کشیدن بسیاری از شرکت های بزرگ اقتصادی در جهان برای ورود به بازار بزرگ و پراشتیاق ایران در روزهای اخیر به سرخط رسانه های جهان تبدیل شده است. این درحالیست که در دو سال گذشته ایران شاهد ورود هیات های مختلف اقتصادی از کشورهای دنیا بوده است؛ براساس آخرین گزارش ها قرار است هیاتی اقتصادی از آلمان نیز در چند روز آینده با مدیریت مقام های عالی رتبه این کشور به ایران سفر کند.
مویدی با بیان اینکه افغانستان و
پاکستان گلوگاه ورود مواد مخدر به شرق کشور است، اظهار کرد: 35 درصد مواد از
افغانستان و 65 درصد از پاکستان وارد مرزهای کشور می‌شود.رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر ناجا از کشف 175 تن انواع مواد مخدر در کشور طی
امسال خبر داد و گفت: این رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل 25 درصد افزایش داشته است. به گزارش ایسنا، سردار علی مویدی روز
دوشنبه در جمع خبرنگاران با بیان اینکه شرق کشور درگاه ورود مواد مخدر به کشور است،
گفت: در سال‌های گذشته با راه‌اندازی مرزبانی فضا را برای قاچاقچیان نا امن
کرده‌ایم. وی افزود: شب گذشته طی دو عملیات موفق نیروی انتظامی خراسان جنوبی 700 کیلو مواد
مخدر کشف شد. برخورد جدی با خرده‌فروشان، معتادین متجاهر و جمع آوری کردن بستر فروش آنان،
تقویت سیستم‌های اطلاعاتی و ارائه آموزش‌های ضروری را از اولویت برنامه‌های ناجاست
که سردار مویدی عنوان کرد. مویدی با بیان اینکه افغانستان و پاکستان گلوگاه ورود مواد مخدر به شرق کشور
است، اظهار کرد: 35 درصد مواد از افغانستان و 65 درصد از پاکستان وارد مرزهای کشور
می‌شود. وی با اشاره به اینکه این کشورها همکاری لازم با نیروی انتظامی را انجام
نمی‌دهند، گفت: در کشور افغانستان و پاکستان شاهد کشت مواد مخدر هستیم که هر ساله
20 درصد استان‌های همجوار را آلوده می‌کنند. رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر ناجا تصریح کرد: بیش از 95 درصد کشفیات مواد مخدر
سنتی است که با تلاش نیروی انتظامی شاهد برخورد جدی با عرضه‌کننده‌گان مواد صنعتی
هستیم. مویدی در خاتمه مواد صنعتی را تهدید جدی پیش روی نسل جوان عنوان کرد و گفت: این
مواد با چهره فریببنده افکار جوانان را تحت تاثیر قرار داده که خانواده‌ها باید
توجه بیشتری در این خصوص نسبت به فرزندان خود داشته باشند.
منبع: ایسنا
بر اساس آمارهای جدید، پلیس کشور نروژ در سال گذشته میلادی فقط
دوبار از اسلحه های خود استفاده کرده و طی آن کسی هم مجروح نشده است.
به گزارش العربیه به نقل از روزنامه بریتانیایی ایندیپندنت، در سال 2014، پلیس نروژ فقط 42 بار اسلحه های خود را کشیده است، که این کمترین میزان در طی 12 سال گذشته بوده، و در طول 12 سال فقط 2 نفر با شلیک پلیس این کشور کشته شده است.
بیشتر پلیس های نروژ، مانند همتایان خود در کشورهای بریتانیا، ایرلند و ایسلند، فقط در شرایط اضطراری اسلحه حمل می کنند.
این در حالی است که در آمریکا، افسران پلیس همیشه مسلح هستند، و 547 نفر توسط پلیس فقط در 6 ماه اول سال 2015 کشته شده اند.
در 24 روز اول سال 2015 پلیس آمریکا 59 نفر را با شلیک تیر کشت که این رقم بیش از تمامی کشته شدگان انگلستان در طول 24 سال گذشته است (55 نفر).
در میان کشورهای صنعتی جهان، پلیس آمریکا با بیشترین میزان خشونت روبروست. در سال 2013، 30 افسر پلیس آمریکا در حین انجام وظیفه به ضرب گلوله از پای درآمدند.
به گزارش العربیه به نقل از روزنامه بریتانیایی ایندیپندنت، در سال 2014، پلیس نروژ فقط 42 بار اسلحه های خود را کشیده است، که این کمترین میزان در طی 12 سال گذشته بوده، و در طول 12 سال فقط 2 نفر با شلیک پلیس این کشور کشته شده است.
بیشتر پلیس های نروژ، مانند همتایان خود در کشورهای بریتانیا، ایرلند و ایسلند، فقط در شرایط اضطراری اسلحه حمل می کنند.
این در حالی است که در آمریکا، افسران پلیس همیشه مسلح هستند، و 547 نفر توسط پلیس فقط در 6 ماه اول سال 2015 کشته شده اند.
در 24 روز اول سال 2015 پلیس آمریکا 59 نفر را با شلیک تیر کشت که این رقم بیش از تمامی کشته شدگان انگلستان در طول 24 سال گذشته است (55 نفر).
در میان کشورهای صنعتی جهان، پلیس آمریکا با بیشترین میزان خشونت روبروست. در سال 2013، 30 افسر پلیس آمریکا در حین انجام وظیفه به ضرب گلوله از پای درآمدند.
+مرور چند پرونده مهم بین المللی و
سرنوشت آنها
تعبیر "اتفاق بزرگ در تاریخ حقوق
بین الملل" نه از سر احساس یا خوشحالی از توافق احتمالی که بر مبنای واقعیت های
حقوقی حاکم بر روابط بین الملل است... فصل هفتم منشور سازمان ملل، به شورای امنیت
اجازه می دهد هر گاه کشوری صلح و امنیت را به خطر بیندازد، تحریم هایی را علیه آن
وضع کند و حتی در نهایت با تشکیل نیروی چند ملیتی به آن کشور حمله نظامی کند.
عصر ایران؛ جعفر محمدی - محمد جواد ظریف و
همکارانش در تیم مذاکرات هسته ای، در طول 2 سال گذشته کوشیده اند علاوه بر منتفی
کردن تحریم های آمریکا و اروپا، قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران را
نیز لغو کنند. خبرها از وین حاکی از آن است که این تلاش ها در آستانه ثمردهی است و
اگر طرف های مقابل در لحظات آخر، مذاکرات را به هم نریزند، اتفاق بزرگی در تاریخ
حقوق بین الملل رخ خواهد داد.
تعبیر "اتفاق بزرگ در تاریخ حقوق بین الملل" نه از سر احساس یا خوشحالی از توافق احتمالی که بر مبنای واقعیت های حقوقی حاکم بر روابط بین الملل است.
تا کنون شورای امنیت سازمان ملل متحد، علیه کشورهای متعددی قطعنامه های تحریمی صادر کرده است. منشور سازمان ملل متحد، فصلی دارد که به آنچه صلح جهانی را به خطر می اندازد اشاره می کند. این فصل که هفتمین فصل منشور است ، به شورای امنیت اجازه می دهد هر گاه کشوری صلح و امنیت را به خطر بیندازد، تحریم هایی را علیه آن وضع کند و حتی در نهایت با تشکیل نیروی چند ملیتی به آن کشور حمله نظامی کند.
در همه مواردی که شورای امنیت پرونده کشوری را به فصل
هفتم برده و علیه آن اعمال تحریم کرده است، یکی از این سه اتفاق افتاده
است:
1 - اجرای کامل مصوبات شورای امنیت
کشور تحت تحریم ، مو به مو به قطعنامه های شورای امنیت عمل کرده و بعد از اجرای کامل قطعنامه، از تحریم ها معاف شده است ، مانند لیبی در قضیه سقوط هواپیمای پان آمریکن در لاکربی.
2 - تغییر رژیم
رژیم کشور تحت تحریم بر اثر اتفاقات داخلی تغییر کرده و بر اثر تغییر رژیم ، خواسته های شورای امنیت محقق شده است. مانند قضیه آفریقای جنوبی که رژیم آپارتاید با خیزش مردمی به رهبری ماندلا از بین رفت و با نابودی اش، اقدامات نژادپرستانه آن رژیم که منشأ قطعنامه های تحریمی بودند منتفی شدند.
3 - حمله نظامی
سومین حالت نیز حمله نظامی خارجی به کشور تحت تحریم بوده است که قطعنامه ها را اجرا نکرده است. حمله نظامی به عراق و یوگسلاوی بعد از عدم تمکین این کشورها از قطعنامه های شورای امنیت، دو نمونه بارز در این خصوص هستند که تحقق مفاد قطعنامه ها، با حمله نظامی صورت گرفت.
در یک جمع بندی می توان گفت که تا امروز همه مصوبات شورای امنیت، به یکی از سه سرنوشت رسیده اند: یا کشورها بدان ها تن داده اند، یا از داخل دچار تغییر رژیم شده اند و یا با حمله نظامی خارجی مواجه شده اند و نهایتاً مصوبات اجرا شده است.
اگر در مذاکرات ایران و 1+5 ، توافق نهایی حاصل شود، برای اولین بار در تاریخ حقوق بین الملل، گزینه چهارمی به این موارد سه گانه افزوده می شود و آن، «لغو مصوبات شورای امنیت از راه گفت و گو و بدون عمل کردن به آنها»ست.
این اتفاق مهم در حالی رخ می دهد که 6 قطعنامه اخیر شورای امنیت علیه ایران -که تا قبل از مذاکرات جاری علیه ایران تصویب شده است - سنگین ترین تحریم ها را علیه ایران وضع کرده و دستوراتی را متوجه ایران می کند که از آن جمله توقف کامل غنی سازی در کشور است. حال آن که با حصول توافق، ایران به فعالیت های هسته ای اش ادامه می دهد و شورای امنیت برخلاف مصوبات قبلی اش و بدون این که بدانها عمل شود، قطعنامه جدیدی می دهد و مصوبات پیشین خود را لغو می کند.
این یک "پیروزی بی نظیر" برای ایران است و یک " اتفاق بزرگ در تاریخ حقوق بین الملل" .
در زیر، چند نمونه از مهم ترین پرونده های فصل هفتم شورای امنیت می آید؛ پرونده هایی که اعضای دائم شورای امنیت را امیدوار ساخته بود ایران نیز به یکی از سه سرنوشت پیش گفته دچار شود ولی تدبیر دولتمردان ایرانی، اتفاق چهارم را رقم می زند. تا ساعات آینده، مشخص می شود که این اتفاق بزرگ، محقق می شود یا خیر؟
آفریقای جنوبی
رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی، به عنوان تهدیدی برای مردم این کشور و همسایگانش ، سه قطعنامه از شورای امنیت دریافت کرد. قطعنامه اول در تاریخ 4 نوامبر سال 1977 به شماره 418 صادر شد و دومین قطعنامه نیز در تاریخ 13 ژوئن 1980 به شماره 473 صادر گردید. همچنین 13 دسامبر 1984 قطعنامه دیگری به شماره 558 علیه این کشور صادر شد. این قطعنامه ها از رژیم آپارتاید می خواستند دست از سیاست های نژادپرستانه و خشونت بردارد و کشورهای جهان را ملزم به تحریم های گسترده ای علیه آفریقای جنوبی می کردند.
با این حال، حکومت وقت، وقعی به این قطعنامه ها نگذاشت و
همچنان تحت تحریم ها ماند تا آن که مبارزات مردمی این کشور به رهبری نلسون ماندلا
نتیجه داد و رژیم آپارتاید سرنگون و انتخابات آزاد در این کشور برگزار شد. بعد از
آن بود که شورای امنیت در تاریخ 25 مه 1994 تشکیل جلسه داد و با صدور قطعنامه 919
به تحریم‌های 17 ساله آفریقای جنوبی پایان داد.
عراق
4 روز بعد از حمله عراق به کویت در 2 اوت 1990 و اشغال این کشور، شورای امنیت با صدور قطعنامه 661 ذیل فصل هفتم منشور، این کشور را تحت تحریم قرار داد. بعد از صدور این قطعنامه، بغداد وقعی بدان نهاد و این عدم تمکین باعث شد قطعنامه های دیگری علیه این کشور صادر شود و نهایتاً کار به جنگ بکشد.
بعد از جنگ و رهاسازی کویت از اشغال ارتش عراق، تحریم
ها همجنان پابر جا ماند تا آن که آمریکا بار دیگر به عراق حمله کرد و حکومت این
کشور را سرنگون کرد. بعد از این اتفاقات فاجعه بار و روی کار آمدن دولت منتخب مردمی
در عراق، شورای امنیت با صدور قطعنامه 1483 در سال 2013 به تحریم ها پایان
داد.
یوگسلاوی
جنگ داخلی در یوگسلاوی ، پای شورای امنیت را به این منطقه کشاند و چند قطعنامه علیه این کشور صادر شد. از جمله قطعنامه 713 در تاریخ 25 سپتامبر 1991 و قطعنامه 724 در 15 دسامبر 1991 و... .
این قطعنامه ها تنها زمانی ملغی و با قطعنامه 1367 تحریم ها لغو شدند که نیروهای ائتلاف بین المللی ، به بمباران یوگسلاوی پرداختند و نیروهای متجاوز عقب نشستند. نتیجه این جنگ داخلی تجزیه یوگسلاوی بود.
هائیتی
در سال 1991 در هائیتی کودتا شد دولت منتخب برنارد آریستید سرنگون گردید. شورای امنیت سازمان ملل در تاریخ 16 ژوئن 1993 قطعنامه 841 و در تاریخ 6 مه 1994 قطعنامه 917 را علیه این کشور صادر و تحریم هایی را علیه آن وضع نمود.
با
بی اعتنایی دولت کودتا به این قطعنامه ها، شورای امنیت در تاریخ 31 جولای 1994 با
صدور قطعنامه 940 نیروی نظامی چند ملیتی با هدف بازگرداندن دولت قانونی بر سر کار
تشکیل داد و نهایتاً با خروج کودتاچیان از قدرت و بازگشت آریستید به قدرت،شورای
امنیت با صدور قطعنامه 948 به تحریم ها پایان داد.
لیبی
تاریخ 21 دسامبر 1988 یک فروند هواپیمای آمریکایی متعلق به شرکت پان آمریکن بر فراز لاکربی منهدم شد و 259 نفر کشته شدند. سه سال بعد، دادستانی آمریکا سه شهروند لیبیایی را به عنوان مظنونان این حادثه شناخت و از دولت لیبی درخواست استرداد کرد. قذافی زیر بار نرفت و شورای امنیت وارد عمل شد در ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد با تصویب قطعنامه 748 مجازاتهایی را علیه این کشور تصویب کرد و در قطعنامه بعدی به شماره 883 در 11 نوامبر 1993 دامنه تحریم ها را افزایش داد.
لیبی بسیار کوشید در برابر تحریم ها مقاومت کند ولی نهایتاً
تسلیم شد ، متهمان را تحویل داد و غرامت مسافران و هواپیما را پرداخت کرد تا تحریم
ها بر اساس قطعنامه 1506 در تاریخ 12 سپتامبر 2003 لغو شوند.
تعبیر "اتفاق بزرگ در تاریخ حقوق بین الملل" نه از سر احساس یا خوشحالی از توافق احتمالی که بر مبنای واقعیت های حقوقی حاکم بر روابط بین الملل است.
تا کنون شورای امنیت سازمان ملل متحد، علیه کشورهای متعددی قطعنامه های تحریمی صادر کرده است. منشور سازمان ملل متحد، فصلی دارد که به آنچه صلح جهانی را به خطر می اندازد اشاره می کند. این فصل که هفتمین فصل منشور است ، به شورای امنیت اجازه می دهد هر گاه کشوری صلح و امنیت را به خطر بیندازد، تحریم هایی را علیه آن وضع کند و حتی در نهایت با تشکیل نیروی چند ملیتی به آن کشور حمله نظامی کند.
1 - اجرای کامل مصوبات شورای امنیت
کشور تحت تحریم ، مو به مو به قطعنامه های شورای امنیت عمل کرده و بعد از اجرای کامل قطعنامه، از تحریم ها معاف شده است ، مانند لیبی در قضیه سقوط هواپیمای پان آمریکن در لاکربی.
2 - تغییر رژیم
رژیم کشور تحت تحریم بر اثر اتفاقات داخلی تغییر کرده و بر اثر تغییر رژیم ، خواسته های شورای امنیت محقق شده است. مانند قضیه آفریقای جنوبی که رژیم آپارتاید با خیزش مردمی به رهبری ماندلا از بین رفت و با نابودی اش، اقدامات نژادپرستانه آن رژیم که منشأ قطعنامه های تحریمی بودند منتفی شدند.
3 - حمله نظامی
سومین حالت نیز حمله نظامی خارجی به کشور تحت تحریم بوده است که قطعنامه ها را اجرا نکرده است. حمله نظامی به عراق و یوگسلاوی بعد از عدم تمکین این کشورها از قطعنامه های شورای امنیت، دو نمونه بارز در این خصوص هستند که تحقق مفاد قطعنامه ها، با حمله نظامی صورت گرفت.
در یک جمع بندی می توان گفت که تا امروز همه مصوبات شورای امنیت، به یکی از سه سرنوشت رسیده اند: یا کشورها بدان ها تن داده اند، یا از داخل دچار تغییر رژیم شده اند و یا با حمله نظامی خارجی مواجه شده اند و نهایتاً مصوبات اجرا شده است.
اگر در مذاکرات ایران و 1+5 ، توافق نهایی حاصل شود، برای اولین بار در تاریخ حقوق بین الملل، گزینه چهارمی به این موارد سه گانه افزوده می شود و آن، «لغو مصوبات شورای امنیت از راه گفت و گو و بدون عمل کردن به آنها»ست.
این اتفاق مهم در حالی رخ می دهد که 6 قطعنامه اخیر شورای امنیت علیه ایران -که تا قبل از مذاکرات جاری علیه ایران تصویب شده است - سنگین ترین تحریم ها را علیه ایران وضع کرده و دستوراتی را متوجه ایران می کند که از آن جمله توقف کامل غنی سازی در کشور است. حال آن که با حصول توافق، ایران به فعالیت های هسته ای اش ادامه می دهد و شورای امنیت برخلاف مصوبات قبلی اش و بدون این که بدانها عمل شود، قطعنامه جدیدی می دهد و مصوبات پیشین خود را لغو می کند.
این یک "پیروزی بی نظیر" برای ایران است و یک " اتفاق بزرگ در تاریخ حقوق بین الملل" .
در زیر، چند نمونه از مهم ترین پرونده های فصل هفتم شورای امنیت می آید؛ پرونده هایی که اعضای دائم شورای امنیت را امیدوار ساخته بود ایران نیز به یکی از سه سرنوشت پیش گفته دچار شود ولی تدبیر دولتمردان ایرانی، اتفاق چهارم را رقم می زند. تا ساعات آینده، مشخص می شود که این اتفاق بزرگ، محقق می شود یا خیر؟
آفریقای جنوبی
رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی، به عنوان تهدیدی برای مردم این کشور و همسایگانش ، سه قطعنامه از شورای امنیت دریافت کرد. قطعنامه اول در تاریخ 4 نوامبر سال 1977 به شماره 418 صادر شد و دومین قطعنامه نیز در تاریخ 13 ژوئن 1980 به شماره 473 صادر گردید. همچنین 13 دسامبر 1984 قطعنامه دیگری به شماره 558 علیه این کشور صادر شد. این قطعنامه ها از رژیم آپارتاید می خواستند دست از سیاست های نژادپرستانه و خشونت بردارد و کشورهای جهان را ملزم به تحریم های گسترده ای علیه آفریقای جنوبی می کردند.
عراق
4 روز بعد از حمله عراق به کویت در 2 اوت 1990 و اشغال این کشور، شورای امنیت با صدور قطعنامه 661 ذیل فصل هفتم منشور، این کشور را تحت تحریم قرار داد. بعد از صدور این قطعنامه، بغداد وقعی بدان نهاد و این عدم تمکین باعث شد قطعنامه های دیگری علیه این کشور صادر شود و نهایتاً کار به جنگ بکشد.
یوگسلاوی
جنگ داخلی در یوگسلاوی ، پای شورای امنیت را به این منطقه کشاند و چند قطعنامه علیه این کشور صادر شد. از جمله قطعنامه 713 در تاریخ 25 سپتامبر 1991 و قطعنامه 724 در 15 دسامبر 1991 و... .
این قطعنامه ها تنها زمانی ملغی و با قطعنامه 1367 تحریم ها لغو شدند که نیروهای ائتلاف بین المللی ، به بمباران یوگسلاوی پرداختند و نیروهای متجاوز عقب نشستند. نتیجه این جنگ داخلی تجزیه یوگسلاوی بود.
هائیتی
در سال 1991 در هائیتی کودتا شد دولت منتخب برنارد آریستید سرنگون گردید. شورای امنیت سازمان ملل در تاریخ 16 ژوئن 1993 قطعنامه 841 و در تاریخ 6 مه 1994 قطعنامه 917 را علیه این کشور صادر و تحریم هایی را علیه آن وضع نمود.
لیبی
تاریخ 21 دسامبر 1988 یک فروند هواپیمای آمریکایی متعلق به شرکت پان آمریکن بر فراز لاکربی منهدم شد و 259 نفر کشته شدند. سه سال بعد، دادستانی آمریکا سه شهروند لیبیایی را به عنوان مظنونان این حادثه شناخت و از دولت لیبی درخواست استرداد کرد. قذافی زیر بار نرفت و شورای امنیت وارد عمل شد در ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد با تصویب قطعنامه 748 مجازاتهایی را علیه این کشور تصویب کرد و در قطعنامه بعدی به شماره 883 در 11 نوامبر 1993 دامنه تحریم ها را افزایش داد.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد