حدیث گوهربار روز

حدیث روز/ سخن امام صادق(ع) درباره مسجدی نوح(ع) در آن کشتی ساخت

خداوند به نوح وحى فرمود: کشتى جادارى بساز و در ساختن آن، شتاب کن. آن گاه نوح به دست خود در مسجد کوفه کشتى ساخت و چوب آن را از راه دور آورد تا آن که از ساختن آن، رهایى یافت.

مشرق- مُفضّل بن عمر می‌گوید: نزد امام صادق علیه‌السلام در کوفه بودم، در ایّامى که بر ابوالعباس سفّاح، وارد شده بود. هنگامى که به محلّه کُناسه رسیدیم، فرمود: عمویم زید، این جا به دار آویخته شد.
سپس به راه خود ادامه داد تا به راسته روغن‏‌فروشان ـ که در انتهاى راسته زین‏‌سازان بودـ، رسید. پس خود پیاده شد و فرمود: پیاده شو. این، مکان سابق مسجد کوفه است؛ همان که آدم علیه‌‏السلام آن را رسم کرد و من نمى‏‌پسندم که سواره داخل آن شوم.
گفتم: چه کسى نقشه آن را تغییر داد؟
فرمود: نخستین آن، توفان زمان نوح علیه‌السلام بود. سپس یاران پادشاهان ایران و عرب، و سرانجام، زیاد بن ابى‌سفیان، آن را تغییر دادند.
گفتم: کوفه و مسجد آن، در عصر نوح علیه‌السلام وجود داشتند؟
فرمود: آرى، اى مفضّل! و محلّ سکونت نوح علیه ‌السلام و قوم او، در روستایى به فاصله یک منزلى در سمت غرب کوفه بود. نوح علیه‌السلام، مردى نجّار بود که خداوند، او را به پیامبرى برانگیخت و وى را برگزید. نوح، نخستین کسى است که کشتى‏‌اى ساخت که بر آب، روان گردد. نوح، نهصد و پنجاه سال در میان مردم خود، درنگ کرد و آنان را به سوى خداوند عزوجل فرا مى‏‌خواند؛ لیکن، وى را استهزا کرده، به تمسخر مى‏‌گرفتند. 
چون از آنان چنین دید، نفرینشان کرد و گفت: پروردگارا! هیچ کس از کافران را بر روى زمین، باقى مگذار؛ چرا که اگر آنان را باقى بگذارى، بندگانت را گم‏راه مى‏‌کنند و جز زشتکارِ ناسپاس نمى‏‌زایند. 
پس خداوند به نوح وحى فرمود: کشتى جادارى بساز و در ساختن آن، شتاب کن. آن گاه، نوح به دست خود در مسجد کوفه کشتى ساخت و چوب آن را از راه دور آورد تا آن که از ساختن آن، رهایى یافت.

متن حدیث: 

الکافی عن المفضّل بن عمر :
کُنتُ عِندَ أبی عَبدِاللّه‏ِ علیه ‏السلام بِالکوفَةِ أیّامَ قَدِمَ عَلى أبِی العَبّاسِ [السَّفّاحِ] ، فَلَمَّا انتَهَینا إلَى الکُناسَةِ* قالَ : ههُنا صُلِبَ عَمّی زَیدٌ رحمه‏الله ، ثُمَّ مَضى حَتَّى انتَهى إلى طاقِ الزَّیّاتینَ وهُوَ آخِرُ السَّرّاجینَ ، فَنَزَلَ وقالَ : اِنزِل فَإِنَّ هذَا المَوضِعَ کانَ مَسجِدَ الکوفَةِ الأَوَّلَ الَّذی خَطَّهُ آدَمُ علیه ‏السلام ، وأنَا أکرَهُ أن أدخُلَهُ راکِبا ، قالَ : قُلتُ : فَمَن غَیَّرَهُ عَن خِطَّتِهِ؟
قالَ : أمّا أوَّلُ ذلِکَ فَالطّوفانُ فی زَمَنِ نوحٍ علیه ‏السلام ، ثُمَّ غَیَّرَهُ أصحابُ کِسرى ونُعمانَ ، ثُمَّ غَیَّرَهُ بَعدُ زِیادُ بنُ أبی سُفیانَ . فَقُلتُ : وکانَتِ الکوفَةُ ومَسجِدُها فی زَمَنِ نوحٍ علیه ‏السلام ؟
فَقالَ لی : نَعَم یا مُفَضَّلُ ، وکانَ مَنزِلُ نوحٍ وقَومِهِ فی قَرَیةٍ عَلى مَنزِلٍ مِنَ الفُراتِ مِمّا یَلی غَربِیَّ الکوفَةِ ، قالَ : وکانَ نوحٌ علیه ‏السلام رَجُلاً نَجّارا فَجَعَلَهُ اللّه‏ُ عَزَّوجَلَّ نَبِیّا وَانتَجَبَهُ ، ونوحٌ علیه ‏السلام أوَّلُ مَن عَمِلَ سَفینَةً تَجری عَلى ظَهرِ الماءِ ، ولَبِثَ نوحٌ علیه ‏السلام فی قَومِهِ ألفَ سَنَةٍ إلّا خَمسینَ عاما ، یَدعوهُم إلَى اللّه‏ِ عَزَّوجَلَّ فَیَهزَؤونَ بِهِ ویَسخَرونَ مِنهُ ، فَلَمّا رَأى ذلِکَ مِنهُم دَعا عَلَیهِم ، فَقالَ: رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْکَـفِرِینَ دَیَّارًا * إِنَّکَ إِن تَذَرْهُمْ یُضِلُّواْ عِبَادَکَ وَ لَا یَلِدُواْ إِلَا فَاجِرًا کَفَّارًا . فَأَوحَى اللّه‏ُ عَزَّوجَلَّ إلى نوحٍ : أنِ اصنَع سَفینَةً وأوسِعها وعَجِّل عَمَلَها ، فَعَمِلَ نوحٌ سَفینَةً فی مَسجدِ الکوفَةِ بِیَدِهِ، فَأَتى بِالخَشَبِ مِن بُعدٍ حَتّى فَرَغَ مِنها.

*الکُناسة: محلّه ای در کوفه
*سوره نوح : 26 و 27 

«اصول‌کافی، ج 8 ص 279 - تفسیر عیّاشی، ج 2 ص 144 - بحار، ج100 ص