سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاناخبار سیاسی و اقتصادی و تحلیل های روز
این خبر سازی داعشی درحالی صورت می‌گیرد که تروریست‌ها پس از شسکت‌ها اخیر می‌کوشند تا بار دیگر خود را با خبر سازی مطرح کنند.
مقامات ایرانی و عراقی تاکید کرده اند که ایران در عراق نقش عملیاتی ندارد و تنها نقش ایران فقط مربوط به آموزش است.
گروه گزارش ویژه مشرق- نایل کمبل داگلاس فرگوسن، متولد ۱۹۶۴ مورخ صاحب‌نام و متخصص اسکاتلندی تاریخ اقتصاد است. وی متولد گلاسکوی اسکاتلند است. پدرش پزشک و مادرش معلم فیزیک بود. در جوانی به آکادمی گلاسکو رفت و در طول تمام زندگی‌اش آتئیست (منکر خدا) بوده است.
فرگوسن خاطر نشان می‌کند که پدرش یک حس قوی خودانضباطی و ارزش اخلاقی کاری را در درونش نهادینه کرده است؛ در حالی که مادرش او را در جهت داشتن خلاقیت بالا مورد تشویق قرار می‌داده، پدر مادرش که یک روزنامه‌نگار بود نیز او را به نوشتن بسیار تشویق می‌کرده است. او در ابتدا قادر به تصمیم‌گیری راجع‌به خواندن انگلیسی یا تاریخ در دانشگاه نبود اما عنوان کرده است که مطالعه جنگ و صلح، او را به سمت تاریخ سوق داده است.
نایل فرگوسن یک جمهوری‌خواه تندرو و از نئومحافظه‌کاران است و در حال حاضریکی از گزینه‌های اصلی جای‌گزینی هنری کیسینجر در جناح جمهوری‌خواه و برنارد لوییس، استراتژیست فرهنگی غرب است.
نایل فرگوسن از همسر اولش، سوزان داگلاس روزنامه‌نگار سه فرزند دارد و در سال 2011 به طور رسمی از وی جدا شد تا با ایان هیرسی علی ازدواج کند. او کتاب تمدن‌سازی‌اش را به همسر جدیدش تقدیم کرد. ایان هیرسی علی یک فمینیست افراط‌گرای ضد اسلام، متولد سومالی و بزرگ‌شده عربستان سعودی است.
او یک آتئیست (کافر) صهیونیست و طرفدار دو آتشه اسرائیل و کاملا ضد اسلام است. او اکنون استاد تاریخ دانشگاه هاروارد است. همچنین محقق ارشد کالج مسیح در دانشگاه آکسفورد، موسسه هوور و دانشگاه استنفورد است. وی استاد ناظر در کالج علوم انسانی است. تخصص‌های او اساسا در تاریخ بین‌الملل، تاریخ اقتصاد به ویژه در تورم شدید و بازارهای مالی، و امپریالیسم انگلیسی و آمریکایی است. فرگوسن بیشتر شهرتش را مدیون نظرات تحریک‌آمیز و اعتراضی‌اش است که همگی در راستای نقد درون‌گفتمانی لیبرالیسم و بازار آزاد خلاصه می‌شود.
برخی از کتاب‌های او مانند: امپراتوری: انگلیس چگونه دنیای مدرن را ساخت؛ ترقی پول؛ تاریخ مالی جهان و تمدن‌سازی؛ غرب و بقیه دنیا؛ در شبکه‌های تلوزیونی به صورت مستند پخش شده‌اند.
وی در سال 2004، به عنوان یکی از 100 نفر اثرگذار در دنیا از سوی مجله تایم معرفی شد. از سال 2011 تا کنون همکار ویرایش در تلویزیون بلومبرگ و ستون‌نویس نیوزویک و مفسر هفته‌نامه ساندی تلگراف است.
او در سال 2008، در ستاد انتخاباتی جان مک‌کین به عنوان مشاور فعال بود و در انتخابات سال 2012، حامی میت رامنی بوده و علیه اوباما سخنرانی‌های انتقادی می‌کرده است.
در جوانی در کالج مجدلن در دانشگاه آکسفورد به یک بورسیه نیم‌بها دست یافت و درحالی که گاهی فیلم‌نامه نویسی می‌کرد به خاطر موزیک پانک و راست‌گرایی سیاسی با اندرو سولیوان نیز دوست بود. او از سال 1982 طرفدار مارگارت تاچر شد و همراه با گروه موسیقی سکس پیستول، در سال 1977 علیه صنف‌گرایی اقتصادی در دهه هفتاد موضع داشت. او در دانشگاه، یک اسکاتلندی کامل و البته بسیار شوخ‌طبع بود. دوستانش درباره او می‌گفتند که اعتراضات او گاهی به حدی بود که گویا از سیاره دیگری آمده است.
او در سال 1985 در سطح کارشناسی تاریخ شاگرد اول دانشگاه شد؛ و درجه دکتری فلسفه‌اش از کالج مجدلن را در سال 1989 اخذ کرد و پایان‌نامه‌اش با عنوان تجارت و سیاست در تورم آلمان سال‌های 1914 تا 1924 دفاع کرد.
تخصص‌های آکادمیک
1983 تا 1986، کالج مجدلن دانشگاه آکسفورد
1987 تا 88، دانش‌پژوه قرون وسطی در هامبورگ و برلین
1989 تا 90، محقق کالج کریست در دانشگاه کمبریج
1990 تا 92، مدرس و مقام رسمی در پیترهاوس دانشگاه کمبریج
1992 تا 2000، مدرس تاریخ مدرن در کالج مسیح دانشگاه آکسفورد
2000 تا 2002، پروفسور تاریخ اقتصاد و سیاسی دانشگاه آکسفورد
2002 تا 2004، پروفسور تاریخ اقتصاد در مدرسه استرن تجارت در دانشگاه نیویورک
از سال 2004 تا کنون، پروفسور تاریخ دانشگاه هاروارد و پروفسور مدیریت تجارت در مدرسه تجارت هاروارد
2010 تا 2011 ریاست گروه تاریخ و امور بین‌الملل در مدرسه اقتصاد لندن
او اکنون از اعضای دائم مرکز مطالعات اروپایی میندا گوندزبرگ، و عضو ناظر مرکز تاریخ نظامی بارسانتی در دانشگاه تگزاس شمالی است؛ و توسط یک شرکت بزرگ انگلیسی به نام GLG به عنوان مدیر امور سرمایه‌گذاری برای تمرکز بر روی ریسک‌های ژئوپلیتیک اثرگذار روی ساختار سرمایه‌گذاری در دنیا به کار گرفته شده.
مهمترین کتاب‌هایی که نایل فرگوسن نوشته است عبارتند از:
پیوندهای نقدی: وی در این کتاب که در سال 2001 به چاپ رسید درباره اشتباه بودن این تفکر که پول دنیا را جای قشنگی می‌کند سخن گفته و می‌گوید: به جای آن پرونده‌ای برای اقدامات انسانی در تاریخ که چیزی بالاتر از توجهات اقتصادی روی آنها نقش داشته باید صحبت کرد.
عظیم‌الجثه و امپراتور: او در این کتاب به بازتفسیر تاریخ امپراتوری انگلیس پرداخته و در پایان پیشنهاد می‌دهد که انگلیس و آمریکا در کنار یکدیگر مدیریتی قوی‌تر برای حل منازعات در حال رشد جهانی ایفا کنند.
جنگ جهان: این کتاب که در سال 2006 به چاپ رسیده است نگاهی به کل تاریخ قرن بیستم است و در آن نشان می‌دهد که چطور ترکیب اقتصادهای فرّار، دیکتاتوری‌ها و رادیکالیزم را پدید می‌آورد.
ترقی پول: چاپ شده در سال 2008، نگاهی است کامل به تاریخ رشد پول، اعتبارات و بانک در طول تاریخ. در این کتاب وی یک بحران مالی را به عنوان نتیجه اقتصاد جهانی و مخصوصا در آمریکا پیش‌بینی می‌کند.
تمدن‌سازی: غرب و بقیه جهان؛ این کتاب آنچه را که فرگوسن «جالب‌ترین سوال» می‌نامد به ما معرفی می‌کند. او به معرفی شش عامل کشنده می‌پردازد که در طول 500 سال گذشته باعث قدرتمند شدن غرب بوده و اکنون در حال سفر به شرق است.
روچیلدها: او دو کتاب با عناوین «پیامبر پول» و «بانکدار جهان» درباره خانواده مرموز و یهودی روچیلدها نوشته است.
استراتژیست و وزیر خارجه اسبق آمریکا کسینجر، از دوستان صمیمی وی است تا حدی که در سال 2003 اجازه دسترسی او به اسناد و مدارک مرتبط با دوران وزارتش در کاخ سفید را برایش صادر کرد.
یکی دیگر از فعالیت‌های مهم دانشگاهی او راه‌اندازی دپارتمان مطالعات اسلامی در کالج آکسفورد بود که آن را به عنوان یکی دیگر از نشانه‌های حرکت خزشی اسلام‌گرایی و سقوط عالم مسیحیت در نظر گرفته و این مسئله را در یک سخنرانی در سال 2004 در اندیشکده آمریکن اینترپرایز با عنوان «آیا پایان اروپا نزدیک است؟» مطرح کرد.
او از حامیان جنگ سال 2003 عراق بوده و گفته است: این خیلی خوب است که ما اکنون در غرب با درآمد بالا و زندگی راحت هستیم و می‌گوییم تجاوز به کشورهای دیگر غیراخلاقی است. اما اگر اثرات این اقدامات ما در اقتصاد و سیاست آن کشورها باعث رشد استانداردهای زندگی‌شان شده و امید را در زندگی‌شان بالا برده پس کار بسیار خوبی بوده است.
فرگوسن یکی از حاضران اجلاس مخوف بیلدربرگ در سال 2012 بود و به عنوان سخنران در حوزه اقتصاد سیاسی سخنرانی کرد. او همواره مخالفت خود با اقتصاد کینزی را ابراز کرده است و دلیل مخالفت‌هایی که با نظرات جان مینارد کینز اقتصاددان داشت را هم‌جنس‌باز بودن کینز عنوان می‌کرد و اینکه فرزند نداشتنش باعث شده تا نگاه درستی به آینده نداشته باشد.
یکی دیگر از کارهایی که نایل فرگوسن به عنوان یک استراتژیست جوان و خلاق برای اشاعه تفکراتش در جهان انجام داده است ساخت چندین مستند مهم و اثرگذار در حوزه تفکر استراتژیک است:
امپراطوری (2003)، عظیم‌الجثه آمریکایی (2004)، جنگ جهان (2006)، ترقی پول (2008)، تمدن‌سازی: آیا غرب سقوط خواهد کرد (2011)، چین: پیروزی و پریشانی (2012)
یکی از مهمترین مباحث فرگوسن درباره «علل سقوط غرب و ظهور شرق» به طور خلاصه چنین است: برای پاسخ به این سوال ابتدا باید به دلایل پیشرفت غرب در قرن‌های گذشته اشاره کرد که به طور خلاصه چنین است:
1. وجود عنصر رقابت. اروپای قدیم از نظر سیاسی متفرق بود و هر یک از اجزاء آن برای توسعه نفوذ خود با دیگری به شدت رقابت می‌کرد.
2. انقلاب علمی. بخش اعظم اختراعات و اکتشافات مهم در تمام عرصه‌های علمی مثل فیزیک، شیمی، ریاضیات، نجوم و زیست‌شناسی در اروپای غربی روی داد.
3. حاکمیت قانون و حکومت‌های منتخب. پیشرفته‌ترین نظام سیاسی – حکومتی در قرون اخیر در کشورهای انگلیسی‌زبان شکل گرفته و تحول یافته است که اساس آن احترام به مالکیت خصوصی و حضور نمایندگان صاحبان سرمایه در نهادهای انتخابی بود.
4. پزشکی جدید. تقریبا تمامی پیشرفت‌های مهم در عرصه پزشکی جدید در اروپای غربی و آمریکا روی داد.
5. جامعه مصرفی. انقلاب صنعتی در کشورهایی روی داد که در آنها هم امکان تولید بیشتر و هم نیاز و تقاضا برای مصرف کالاهای بیشتر، بهتر و ارزان‌تر وجود داشت.
6. موازین حاکم بر کار و تولید. کشورهای غربی اولین مللی بودند که با ترکیب روش‌های تولید و کار منظم و گسترده و صرفه‌جویی در هزینه تولید، زمینه انباشت سرمایه را فراهم کردند.
نایل فرگوسن در ادامه تحلیل خود می‌افزاید که در چهار قرن گذشته این عناصر مهم در توسعه و سازمان‌دهی اقتصادی مدرن در انحصار مطلق اروپای غربی و آمریکای شمالی بود. تحت تاثیر این پیشرفت‌های اقتصادی در اوایل قرن بیستم چند امپراتوری غربی، از جمله آمریکا، بریتانیا و فرانسه، کنترل 60 درصد از جمعیت و مساحت کره زمین را در اختیار خود داشته و صاحب 74 درصد از کل اقتصاد جهانی بودند.
او می‌افزاید: اما از نیمه قرن بیستم به این سو ممالک غیرغربی یکی پس از دیگری شروع کردند به نمونه‌برداری از این عناصر و به کارگیری آنها در الگوی اقتصادی و سیاسی کشورهای خود. اولین نمونه آن ژاپن بود، ولی شاید بزرگ‌ترین تحول در این راستا را باید اصلاحات اقتصادی سال 1978 در چین تلقی کرد.
نایل فرگوسن همچنین می‌گوید: عامل دیگر، عادت ما غربی‌ها به انتقال رمز موفقیت‌های خود به دیگران و فراموش کردن آنهاست. برای مثال، اکنون مردم کره جنوبی حدود 40 درصد بیشتر از ساعت کار متوسط در آمریکا کار می‌کنند. روزهای سال تحصیلی در آن کشور 40 روز بیشتر از سال تحصیلی در آمریکاست. و از نظر مصرف نیز فقط کافی است یادآوری کنیم که 26 مورد از 30 مرکز بزرگ خرید جهان در کشورهای آسیایی هستند.
نایل فرگوسن به بررسی عوامل دیگر که در پیشرفت تاریخ غرب موثر بوده‌اند پرداخته و برای مثال می‌نویسد که امروز مردم کشورهای غربی در زمینه پزشکی بیش از هر ملت دیگری هزینه می‌کنند، ولی حقیقت این است که نظام و امکانات خدمات درمانی عمومی در بسیاری از کشورهای غربی و به خصوص آمریکا وضعیت اسف‌باری دارد و در مورد حاکمیت قانون نیز فقط کافی است که به نظرسنجی که توسط «مجمع اقتصاد جهانی» تهیه شده است توجه کنیم که در آن از نظر رده‌بندی مربوط به حق مالکیت و کیفیت حکومت آمریکا به نسبت هنگ‌کنگ در رده پایین‌تری قرار گرفته است.
او آورده است: و در نهایت تا جایی که به عنصر رقابت برمی‌گردد، یعنی عاملی که آغازگر و زمینه‌ساز پیشرفت‌های اقتصادی قرون معاصر در اروپا بود، «مجمع اقتصادی جهانی» از سال 1979 هر ساله یک نظرسنجی کامل در مورد کیفیت رقابت اقتصادی انجام داده است. طبق این آمار در سال‌های اخیر ضریب رقابت اقتصادی در آمریکا از 5.82 به 5.43 کاهش یافته و در مقابل این عامل در چین از رقم 4.29 به 4.90 افزایش یافته است.
نایل فرگوسن در پایان مطلب خود هشدار می‌دهد که سلطه اقتصادی غرب با سرعت رو به پایان است و دلیل آن فقط این نیست که دیگران راز موفقیت ما را تقلید کرده‌اند، بلکه به این خاطر که خود غربی‌ها به مرور به این عوامل مهم بی‌توجه بوده و آنها را به فراموشی سپرده‌اند. از این جهت به جرات می‌توان نایل فرگوسن را به عنوان کسی معرفی کرد که ضمن حمایت همه‌جانبه از تفکر غربی، دست از نقد درون‌سیستمی برنداشته و همواره سعی دارد این تمدن رو به اضمحلال را متوجه اشتباهاتش کرده و نجات دهد.
نایل فرگوسن در سال 2012 در مقاله‌ای که در نیوزویک به چاپ رسانده بود، حمله نکردن اسرائیل و غرب به ایران را به پنج دلیل یک اشتباه بزرگ دانسته بود: نخست آنکه ایران نمی‌تواند تنگه هرمز را ببندد چون ناوهای هواپیمابر آمریکا نمی‌گذارند. دوم آنکه باوجود فضای بیداری اسلامی، مردم منطقه به دلیل اختلاف فکری با ایران ناراحت نخواهند شد. سوم آنکه اقتصاد جهان زیر بار افزایش ناگهانی و وحشتناک قیمت نفت از هم نخواهد پاشید چون عربستان برای پشتیبانی نفتی از غرب حضور دارد. چهارم آنکه جمهوری اسلامی مانند زمان بعد از جنگ عراق قوی‌تر نخواهد شد زیرا تحقیر نظامی کشوری بزرگ بزرگ باعث شکستش خواهد شد و در نهایت، ایران هسته‌ای خطرناک نیست زیرا از آن فقط در جهت اخاذی از دیگر کشورها استفاده خواهد کرد نه در جهت کشتار جمعی. این مقاله نایل فرگوسن بازخوردهای زیادی را در رسانه‌های غربی داشت.
نکته دیگری که نایل فرگوسن در کتاب «جنگ جهان» درباره ایران به آن اشاره می‌کند این است که قدرت انقلاب ایران از حجم بالای زاد و ولد در سال‌های اولیه آن است و همین مسئله باعث شده است تا غرب به سرعت وارد عمل شود تا این رشد جمعیت که باعث قدرت روز‌افزون ایران شده بود را کنترل کند. نایل فرگوسن، غرب را از این مسئله مهم می‌ترساند که نباید کار به جایی بکشد که سرریز جمعیت ایران و دیگر کشورهای مسلمان به عنوان نیروهای مسلمان و شیعه وارد کشورهای غربی‌ای شوند که دچار کمبود نیروی کار هستند چرا که این مهم، به مرور ترکیب جمعیتی، اخلاقی و اعتقادی اروپا را تغییر خواهد داد.
مرکز تحقیقات کنگره آمریکا در تحلیل بخش کاهش تحریم‌ها در توافق ژنو نوشته است: طبق این توافق، علاوه بر توقف تحریم‌های نفتی علیه ایران، مقرر شد تحریم تجارت طلا، خودرو و محصولات پتروشیمی نیز متوقف شود. تخمین دولت آمریکا این بود که ایران از این کاهش تحریم‌ها طی 6 ماه اول اجرای توافق ژنو حدود 5/2 میلیارد دلار کسب کند؛ اما بررسی‌ها نشان داد ایران از این رقم فقط توانست 400 میلیون دلار به دست آورد که بسیار کمتر از انتظار دولت آمریکا بود.
(گزارش مشرق حاکی است هرچند این نهاد آمریکایی تلاش کرده ایران را به ناتوانی در استفاده از فرصت تعلیق تحریم‌ها طبق توافق ژنو متهم کند، اما به نظر می‌رسد حقیقت ماجرا آن است که متن توافق به گونه‌ای به نفع طرف غربی تدوین شده بود که عملا امتیازات اعطایی به ایران قابل بهره‌برداری موثر نبودند؛ مهمترین مانع در استفاده از فرصت تعلیق تحریم‌ها هم محدودیت زمانی 6ماهه آنها بود که سبب شد شرکت‌های خارجی برای احیاء مراوادات تجاری با ایران، ریسک نکنند.)
مرکز تحقیقات کنگره آمریکا در ادامه تصریح کرده که در توافق ژنو هیچ اشاره‌ای به کاهش تحریم‌های مربوط به دهه 1980 و 1990 که به بهانه حمایت ایران از تروریسم و مسائل حقوق بشر وضع شده بودند، نشده است. بنابراین تعلیق یا کاهش تحریم‌هایی که در توافق ژنو درج شده، موجب رفع ممنوعیت سرمایه‌گذاری شرکت‌های خارجی در بخش انرژی ایران نمی‌شود.
مرکز تحقیقات کنگره آمریکا درباره علل به نتیجه نرسیدن مذاکرات اخیر درباره توافق جامع هسته‌ای هم نوشته است: اختلافات دو طرف بر سر دو موضوع ظرفیت سانتریفیوژهای ایران و زمان‌بندی لغو تحریم‌ها است. با این حال گزارش‌ها حکایت از آن دارد که دو طرف بر سر چند موضوع به توافق نزدیک شده‌اند؛ موضوعاتی مثل تبدیل تأسیسات مرکز غنی‌سازی فردو به یک مرکز تحقیقاتی کوچک، ایجاد تغییرات فنی در رآکتور اراک برای کاهش توان تولید پلوتونیوم آن و گسترس نظارت و بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران.
در ارتباط با اختلاف‌نظر دولت و کنگره آمریکا بر سر افزایش تحریم‌ها علیه ایران در طول مذاکرات، مرکز تحقیقات کنگره نوشته است: استدلال حامیان افزایش تحریم‌ها علیه ایران در درون کنگره این است که افزایش فشارهای اقتصادی به ایران همزمان با مذاکرات، برخلاف تصور دولت اوباما موجب نخواهد شد که ایران میز مذاکره را ترک کند، بلکه حتی تهران را مجبور خواهد کرد تا در توافق نهایی امتیازات بیشتری نیز به 1+5 بدهد.
این نهاد وابسته به کنگره آمریکا مدعی شده که به نظر می‌رسد طرف ایرانی پذیرفته که توافق جامع هسته‌ای سبب رفع فوری تحریم‌های مرتبط با حقوق بشر و حمایت ایران از تروریسم نخواهد شد.
در ارتباط با تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران نیز دولت آمریکا گفته که در ابتدای اجرای توافق جامع هسته‌ای، این تحریم‌ها را تعلیق می‌کند و اگر در پایان یک دوره نامشخص زمانی ایران به تعهداتش عمل کرد، دولت اوباما از کنگره برای لغو رسمی تحریم‌هایی که لغو آنها خارج از اختیار دولت است، درخواست اقدام خواهد کرد.
به گزارش فارس، «جو بایدن» معاون رئیس‌جمهور آمریکا روز شنبه با حضور در مجمع «سابان»، به سخنرانی در رابطه با موضوعات مختلف از جمله مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 پرداخت و گفت توافق موقتی که سال گذشته به دست آمد، محدودیت‌های گسترده‌ای بر برنامه هسته‌ای ایران اعمال کرد و در مقابل تهران تعلیق حداقلی تحریم‌ها را دریافت کرد. وی همچنین با اشاره به اعمال تحریم‌های سنگین علیه ایران، خطاب به نمایندگان کنگره آمریکا گفت که اکنون زمان تصویب تحریم‌های تازه نیست، چراکه این اقدام ادامه مذاکرات را تهدید می‌کند.
وی در ابتدای سخنرانی خود، در رابطه با مذاکرات هسته‌ای گفت: «از همان ابتدا ما با اسرائیل مشاوره‌های نظامی و اطلاعاتی داشتیم. شخص من ساعت‌ها در این مورد با اسرائیلی‌ها صحبت کردم... ما با جزئیات در رابطه با موارد فنی صحبت کردیم.»
معاون رئیس‌جمهور آمریکا با تصریح بر اینکه واشنگتن به تأمین امنیت تل‌آویو متعهد است، افزود: «گزینه دیپلماسی بیشترین محدودیت‌ها را بر برنامه هسته‌ای ایران ایجاد کرده و در عین حال پایدارترین و قابل اعتمادترین روش برای کسب اطمینان از این است که ایران نمی‌تواند با گزیر هسته‌ای به اورانیوم کافی برای ساخت بمب هسته‌ای دست یابد.
وی ادامه داد: «ما با دیپلماسی سخت‌ترین تحریم‌های تاریخ را بر ایران اعمال کرده‌ایم. در اثر مذاکراتمان، ایران برنامه هسته‌ای خود را تا حد زیادی محدود کرده و در مقابل تعلیق تحریم‌های حداقلی دریافت کرده است. اما اگر توافق نبود، افزایش ذخایر اورانیوم بی‌وقفه ادامه می‌یافت، اما اکنون این ذخایر افزایش نمی‌یابد. پیش از توافق مشترک ایران مدام به خط معروف ترسیم شده توسط نخست‌وزیر نتانیاهو در سازمان ملل، نزدیک می‌شد، اما اکنون این مسئله برعکس شده و ایران ذخایر اورانیوم 20درصد خود را بی‌اثر می‌کند. پیش از توافق ایران سانتریفیوژهای جدید خود را توسعه می‌داد، اما پس از توافق، ایران دیگر امکان توسعه سانتریفیوژهای جدید را ندارد. پیش از توافق، ایران به سمت توسعه و تکمیل رآکتور اراک پیش می‌رفت، اما پس از توافق، ساخت نیروگاه محدود شده و اجازه بازرسی داده شده است.»
معاون رئیس‌جمهور آمریکا افزود: «توافق موقت یک راهکار دائمی نیست، اما اجازه می‌دهد تا به یک توافق جامع دست یابیم. آنچه ایرانی‌ها برای تمدید توافق دریافت کردند، در برابر درآمدی که از آنها بلوکه شده است، رقم بسیار بسیار ناچیزی است.»
وی همچنین در رابطه با تمدید مذاکرات هسته‌ای که روز سوم آذر روز سوم آذر صورت گفت، گفت: «برای اولین بار، ایرانی‌ها محدودیت‌هایی را پذیرفته‌اند که موجب شده در حالی که دارند مذاکره می‌کنند، برنامه هسته‌ای آنها پیشرفت نکند. ما یک توافق بد نخواهیم کرد، بلکه توافق را تمدید کردیم تا نهایتا به توافقی برسیم که اصول مد نظر ما را تامین کند. به همین جهت موافقت کردیم تا هفت ماه دیگر مذاکرات را تمدید کنیم تا ظرف چهار ماه بر سر مسائل اصلی به توافق رسیده و در سه ماه بعدی مسائل باقی‌مانده را حل کنیم.»
وی همچنین در رابطه با تلاش‌های برخی از نمایندگان کنگره آمریکا برای تصویب تحریم تازه علیه ایران، گفت: «می‌دانم که کسانی اینجا هستند که می‌گویند اکنون زمان اعمال تحریم‌های تازه است... اما اگر بخواهیم 1+5 را متحد نگه داریم، باید بدانیم که اقدامات ما بر این امر اثر گذار خواهد بود. اگر وقت آن باشد، ما نه فقط از تحریم استقبال می‌کنیم، بلکه خودمان از کنگره می‌خواهیم که تحریم تصویب کند. اما اکنون زمان درستی برای تحریم نیست، چراکه اجماع جهانی را از میان برداشته و در عین حال شانس رسیدن به توافق مسالمت‌آمیز را از میان برمی‌دارد.»
وی با بیان اینکه «توافق خوب می‌تواند به نفع ایران، آمریکا، اسرائیل و جهان باشد»، گفت واشنگتن به رایزنی با اسرائیل ادامه داده و تمامی جزئیات را با تل‌آویو در میان می‌گذارد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از ایتارتاس، فرماندهی انتقال نیروهای آمریکا اعلام کرد خروج نیروهای جنگی یگان های ارتش آمریکا از افغانستان تکمیل شده است.
"پل جی سلو" رئیس "فرماندهی انتقال آمریکا" (ترنسکام) امروز با اعلام این خبر گفت: نیروهای ارتش آمریکا، تجهیزات و ارائه کنندگان خدمات پشتیبانی همگی از افغانستان خارج شده اند.
وی خروج نیروهای ارتش آمریکا از افغانستان را دقیقا بر اساس برنامه هایی که یک سال پیش اعلام شده بود اعلام کرد.
رئیس شورای نجات الانبار اعلام کرد که هفته آینده هیاتی از عشار الانبار برای دیدار با مسئولان ایرانی به منظور بررسی راه‌های همکاری در زمینه مقابله با داعش، وارد تهران می‌شود.به گزارش فارس، رئیس شورای نجات الانبار عراق از عناصر تکفیری داعش اعلام کرد که هیاتی از عشایر الانبار هفته آینده عازم ایران خواهد شد.
به گزارش پایگاه خبری العهد، «حمید الهایس» گفت: این هیات عراقی با هیاتی از مسئولان ایرانی دیدار و درباره راه‌های کمک عشایر در مقابله با داعش بحث و گفت‌و‌گو می‌کند.
به گزارش شبکه العالم، میخائیل بوگدانوف در دیدارهای دیروز (جمعه) خود با مقامات لبنانی در باره پرونده سوریه گفت وگو کرد و به آن ها گفت که روسیه براساس قرائت خود از ممکن ها و غیرممکن ها در سوریه، با واشنگتن درباره دمشق هماهنگی می کند.
نماینده ویژه «ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه در امور خاورمیانه اضافه کرد: هدف ما روشن است. جمع کردن دولت سوریه و مخالفان دارای تحرکات مسالمت آمیز بر سر میز گفت وگو. اینجا دو مشکل بروز می کند، نماینده دولت کیست؟ و نماینده مخالفان کیست؟
به نوشته روزنامه لبنانی الاخبار، بوگدانوف تاکید کرد: نظر ما در باره مخالفان روشن و قاطع است. آنها مخالفان ملی ، دارای تحرکات مسالمت آمیز ، فعال و دارای نمایندگی از ملت سوریه هستند. به همین دلیل بارها از آنها در مسکو استقبال کرده ایم.
وی افزود: برخی طرف های منطقه ای تلاش کردند تا گروه هایی را به عنوان مخالف تحمیل کنند، برخی از گروه های تندرو و تروریست حمایت می کنند اما ما همه اینها را رد کردیم.
معاون وزیر امور خارجه روسیه خاطرنشان کرد: هدف روسیه کمک به سوری ها برای اصلاح نظامشان است اما دیگران اهدافی دیگر دارند و خواستار ساقط شدن اشخاص و قرار دادن وابستگان خود به جای آنها هستند حتی اگر تغییرات موجب شود یک نظام بسیار بد سرکار بیاید.
نماینده ویژه « ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه در امور خاورمیانه تصریح کرد: سعودی ها نزد ما آمدند و با صراحت و روشنی تاکید کردند که «بشار اسد» رییس جمهوری سوریه باید حتما ساقط شود. مشکلی ندارند که یک علوی دیگر به جای او قرار گیرد، ما با حافظ اسد هم کار کردیم ، مهم این است که بشار اسد برود، اما ما این منطق آنها را رد کردیم.
بوگدانوف خاطرنشان کرد: برخی در غرب به ما می گویند که بشار اسد نباید در هیات گفت وگو کننده از جانب نظام سوریه حاضر باشد اما ما به آنها گفته ایم که بشار اسد رییس جمهوری و حاکم کنونی سوریه مطابق قانون اساسی این کشور است.
وی افزود: به آنها گفته ایم که بشار اسد منتخب مردم سوریه است، بله برخی از سوری ها به او رای نداده اند اما دلیل آن امنیتی بوده مانند آنچه در اوکراین اتفاق افتاده است و انتخابات تحت نظارت غربی ها برگزار شد.
معاون وزیر امور خارجه روسیه تاکید کرد که مشکلات در دو پرونده سوریه و اوکراین فقط از طریق گفت وگو حل خواهد شد.
همزمان با هفتادمین سالگرد روابط روسیه و لبنان، « میخائیل بوگدانوف» معاون وزیر امور خارجه و نماینده ویژه رییس جمهوری در امور خاورمیانه برای گفت وگو با مقامات ارشد لبنانی ، شامگاه پنجشنبه وارد بیروت شد.
بوگدانوف در اولین روز حضورش در بیروت با « تمام سلام» نخست وزیر، « نبیه بری» رییس مجلس، «جبران باسیل» وزیر امور خارجه و « میشل سلیمان» رییس جمهوری سابق، « محمد رعد» رییس فراکسیون حزب الله در مجلس، ژنرال « جان قهوجی » فرمانده ارتش و « طلال ارسلان» رییس حزب دروزی دموکراتیک لبنان جداگانه دیدار و گفت وگو کرد. وی همچنین در مراسمی که به مناسبت هفتادمین سالگرد روابط دیپلماتیک روسیه و لبنان برگزار شد، شرکت و سخنرانی کرد.
معاون وزیر امور خارجه روسیه قرار است امروز نیز با برخی از مسئولان لبنانی دیدار و گفت وگو کند.
در عوض، طرح B روشی برای واکنش نشان دادن به مقاومت ایران در دقیقه ۹۰ است. امریکایی ها تصور می کردند نیاز شدید دولت روحانی به حصول یک توافق، موجب خواهد شد در دقیقه ۹۰ و با آشکار شدن دورنمای شکست مذاکرات، ایران به یکباره خطوط قرمز خود را کنار بگذارد و تن به یک توافق بد بدهد. مذاکرات وین نشان داد که این فرض مبتنی بر یک درک بسیار ساده انگارانه از ماهیت خطوط قرمزی است که ایران برای تمییز توافق بد از توافق خوب معین کرده است.
اکنون مهم ترین سوال برای امریکایی ها –چنان که گری سیمور آن را طرح کرده- این است که چه باید بکنند تا ایران احساس اجبار بیشتری به پذیرش معامله مدنظر امریکا بکند؟ طرح B در واقع پاسخی به این سوال است.
اگر صرفا به اطلاعاتی که در محیط آشکار وجود دارد اتکا کنیم، مشخصات طرح B چنین است:
۱- تعدیل موضع درباره مسائل درجه ۲ مذاکراتی مانند اراک و فردو
۲- استقبال از گسترش عملیات منطقه ای ایران بر ضد داعش
۳- کاهش قیمت نفت در هماهنگی با عربستان سعودی برای ایجاد هراس در ایران از تبعات عدم توافق هسته ای و حفظ تحریم های نفتی
۴- سرمایه گذاری عملیات روانی روی واکنش های دولت در ایران به این موضوع که خود را به شکل گرانی نان، وعده گرانی بنزین و به هم ریختگی بازار ارز نشان داده است.
به تعبیر دقیق تر، می توان گفت امریکایی ها در آستانه رسیدن مذاکرات به خط پایان، یک بار دیگر در حال تست ابزارهای خود برای ایجاد تغییر محاسباتی در ایران هستند. دفعه قبل، پس از انتخابات ۹۲، اجتماعی کردن خط سازش از طریق ناگزیر نشان دادن جامعه در انتخاب میان اقتصاد و انرژی هسته ای، استراتژی امریکا برای اثر گذاری بر محاسبات مردم و حکومت در ایران بود. اکنون، پس از حدود یک سال، دوباره آن سناریو در حال تکرار است و مجددا پارامترهای اقتصادی مهم ترین نقش را در آن ایفا می کنند.
متاسفانه، واکنش های برخی به این بازی روانی چندان هوشمندانه نبوده است. حتی بدبین ترین کارشناسان اذعان دارند که قیمت نفت پس از یک دوره سقوط، دوباره در حدود ۷۰ تا ۸۰ دلار تثبیت خواهد شد اما برخی اعضای تیم اقتصادی در ایران با دستکاری قیمت نان، بنزین و بی توجهی به بازار دلار دقیقا در جهت سوق دادن محاسبات جامعه به سمتی حرکت می کند که موضع ایران را در یک چانه زنی فرجامین در مذاکرات هسته ای تضعیف خواهد کرد.
اگر دولت خواهان یک توافق خوب، یا اساسا خواستار حصول یک توافق است، قبل از چانه زنی درون حاکمیت باید روی مدیریت روحیات، رفتار و محاسبات جامعه تمرکز کند والا حتی پس از یک توافق هسته ای، قادر به تبدیل آن به سرمایه اجتماعی نخواهد بود.
مسئله مهم تر اما این است که در حالی که امریکایی ها آشکارا اجرای یک طرح B برای مجبور سازی ایران به توافق را کلید زده اند، برخی افراد فراتر از تمسخر منتقدان، چه طرحی برای مجبور سازی امریکا به تطبیق خود با خطوط قرمز ایران دارد؟
