یک گزارش ورزشی

پارکور؛ نشاط، هیجان، استرس! ورزشی  11:48:7 1393/04/01 934-281-5 کد خبر RSS :: پرینت

شاید تصور این که بتوانید از موانع سخت بپرید، خیلی سخت و شاید حتی عذاب‌آور باشد اما با روی کار آمدن رشته ای به نام پارکور یا همان شهرنوردی دیگر پریدن از موانع سخت، دور از تصور نیست. به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- منطقه خوزستان- پارکور رشته‌ای تقریبا ناشناخته است که هنوز آن چنان که باید در بین رشته های ورزشی ایران به دلیل محدودیت‌هایی که وجود دارد، جا نیفتاده است. در اهواز شش، هفت سالی است که گروهی از جوانان به صورت حرفه ای در این رشته فعالیت می‌کنند. پارکور یا هنر تغییر مکان دادن، یک هنر با ماهیت فرانسوی است که هدف آن رفتن از نقطه الف به نقطه ب در کارآمدترین و سریع‌ترین حالت ممکن با استفاده از توانایی‌های بدن است. این هنر برای این به وجود آمد که به شخص کمک کند تا در مواقع ضروری از موانع، از صخره و شاخه‌ی درختان گرفته تا دیوار و ریل‌های خیابانی، برای حفظ جان خود عبور کند. پارکور نزدیک به 10 سال است که در ایران شروع به کار کرده است و در اهواز نیز از سال 86 بود که نبض این رشته توسط گروهی علاقه‌مند شروع به زدن کرد. محمد غلامی اولین فردی بود که در اهواز شروع به فعالیت در این رشته کرد و پس از او هم بهرام استادعباسی زیر نظر وی شروع به کار کرد و اکنون این دو جوان خوزستانی که متولد 69 هستند، توانسته اند فعالیت خود را گسترده‌تر کنند و آن را به سایر علاقه‌مندان این رشته آموزش دهند. مدتی پیش بود که مطلع شدم این گروه جوان با انگیزه های بسیار در حال فعالیت در این رشته هستند، برای این که از نزدیک با این رشته که شاید خیلی ها هنوز نام آن را هم نشنیده باشند، به سالن قدیمی نامجو اهواز رفتم. وارد سالن که شدم گروهی تقریبا 25 نفره را دیدم که مشغول گرم کردن خود بودند. سنین مختلفی هم در بین این گروه علاقه‌مند دیده می شدند، از هفت، هشت ساله تا بیست و اندی ساله. پس از این‌که ورزشکاران این رشته گرم کردن شان زیر نظر دو مربی جوان خود یعنی غلامی و استادعباسی به پایان رسید، ابزار تمرینی خود یا همان باکس‌ها را به میانه های سالن آوردند تا تمرینات خود را آغاز کنند. من نیز در این فاصله با این دو مربی جوان به گفت‌وگو پرداختم؛ آن ها از این رشته و سختی هایی که برای تسلط بر آن کشیدند، گفتند. در اولین سوال از آن ها خواستم که "پارکور" را معرفی کنند که استادعباسی شروع به صحبت کرد و گفت، "پارکور یعنی عبور از موانع یا شهرنوردی، که شامل دو نوع عبور از موانع با حرکات نمایشی و بدون حرکات نمایشی است که ما در این سالن هر دو نوع را آموزش می دهیم." غلامی هم وارد صحبت شد و بیان کرد، "این رشته توسط "ریموند بل" فرانسوی پایه‌‌گذاری شد. او یک سرباز بود که در جنگ ویتنام به دنبال یک روش مناسب برای تعقیب و فرار بود و بعدها نیز فرزندش "داوید بل" که یک آتش‌نشان بود این رشته را به صورت مدون درآورد و بنیان‌گذار آن لقب گرفت. او در حین کار مشکلی برایش پیش آمد و با استفاده از شیوه های پارکور آن را برطرف کرد و از همان جا بود که به او لقب تراسور دادند و به همین دلیل است که به شخصی که از اصول این رشته استفاده می‌کند، تراسور می گویند. البته باید بگویم کسی که این ورزش را انجام می‌دهد قرار نیست همیشه از آن در زندگی خود استفاده کند." استادعباسی که به نظر می‌رسید دل پری از بی مهری ها دارد، خیلی سریع به کم توجهی ها و مشکلات این رشته اشاره کرد و گفت "وسایل‌مان کم است و باتوجه به همین موضوع، آسیب دیدگی ها هم زیاد می‌شود. این ورزش به تجهیزاتی برای تمرین نیاز دارد که ما متاسفانه تمام این وسایل را در اختیار نداریم. این سالن را هم اجاره کرده ایم و در این جا تمرین می کنیم. تجهیزاتی هم که در سالن برای تمرین و آموزش وجود دارد، خودمان تهیه کرده ایم و کسی از نظر مالی کمکی به ما نکرده است." وی ادامه داد "این رشته باید تحت نظر هیات ورزش‌های همگانی باشد و ما هم به هیات همگانی مراجعه کرده‌ایم ولی متاسفانه کاری برای ما انجام نداده‌اند. آن‌ها به ما گفتند که یک نشریه و یک کلیپ از این رشته جهت معرفی آن تهیه کنید که ما این ‌کار را انجام دادیم ولی تاکنون اقدامی جهت کمک به ما و معرفی بیشتر این رشته نشده است." غلامی هم بیان کرد "متاسفانه آن استقبالی که باید از سوی مسوولان از این رشته صورت بگیرد، تاکنون وجود نداشته است. چندین بار هم به اداره‌کل ورزش و جوانان استان مراجعه کرده‌ایم ولی هیچ کمکی به ما نکرده‌اند. می‌گویند این رشته خطرناک است ولی به نظرم رشته های خطرناک تر از پارکور هم وجود دارد که از آن جمله می توان به فوتبال اشاره کرد. پارکور ورزشی است که هنر حرکت کردن را به ما یاد می دهد و به ما می گوید که چگونه انرژی درونی و هیجان مان را کنترل کنیم." وی افزود "زمانی که کارمان را در این رشته آغاز کردیم، نیروی انتظامی به دلیل این که با این رشته آشنا نبود، به کار ما ایراداتی می‌گرفت ولی در ادامه با آشنا شدن با این رشته و تعاملی که با آن ها برقرار کردیم، مشکلات برطرف شد. خودمان هم اطلاعاتی درباره این رشته در وبلاگ مان در اختیار علاقه‌مندان قرار دادیم و آرام‌آرام سعی کردیم این رشته را به جامعه معرفی کنیم ولی در واقع مشکل ما همان عدم‌حمایت است." استادعباسی درباره مدت زمان شروع فعالیت‌شان توضیح داد "غلامی نزدیک به هفت سال است که در این رشته کار می‌کند و من هم کارم را زیر نظر او شروع کردم و می توان گفت که من هم نزدیک به هفت سال است که در این رشته فعالیت می کنم و آموزش نیز می دهم." استادعباسی درخصوص علاقه‌مندی‌اش به این رشته گفت "من قبل از این که وارد این رشته شوم، فوتبالیست بودم و در تیم رده های سنی پایه فوتبال فولادخوزستان فعالیت داشتم اما به دلایلی این رشته را کنار گذاشتم. من به دنبال رشته ای بودم که هیجان آن بسیار باشد که خوشبختانه با پارکور که هیجان آن خیلی زیاد است، آشنا شدم و در آن فعالیتم را آغاز کردم." غلامی هم در این خصوص عنوان کرد "رشته اول من تکواندو بود. یکی دو سال هم در این رشته کار کردم و پس از آن هم به رشته کاراته رفتم که دارای کمربند مشکلی این رشته نیز هستم ولی در ادامه‌ی راهم با شناختی که از رشته پارکور به دست آوردم به این رشته علاقه مند شدم. من هنوز از کاراته دلسرد نشده ام ولی علاقه‌ام به پارکور به دلیل این که در این رشته با مشکلات می توان دست و پنجه نرم کرد، بیشتر است." آن‌ها درباره این که این رشته در زندگی‌شان چقدر کاربرد داشته است هم گفتند. استادعباسی در این خصوص بیان کرد "پارکور بسیار به کار من آمده است و توانسته ام با وجود این رشته، از پس مشکلاتی که برایم به وجود آمده است، برآیم." غلامی هم در این زمینه به خاطره‌ای اشاره کرد و گفت "ما در یک آپارتمان زندگی می‌کنیم و یک روز در خانه همسایه ما که طبقه دوم است، آتش‌سوزی رخ داده بود و درب های خانه همسایه مان در پی این آتش‌سوزی قفل شدند و بچه کوچکی هم در خانه بود که من با استفاده از شیوه های این رشته، توانستم از طبقات آپارتمان مان بالا بروم و کمک کنم. به هر حال این رشته در جاهایی به دردم خورده است." آن‌ها از انتظارشان از مسوولان هم گفتند. غلامی عنوان کرد" این رشته نیازمند یک فضای آموزشی است. ادارات کل ورزش و جوانان استان های دیگر مانند قزوین، فارس و اصفهان، یک فضای مناسب را برای این رشته آماده کرده اند و ما هم انتظار داریم که مسوولان استان چنین فضایی را برای فعالیت ما در این رشته در نظر بگیرند. این رشته در تهران هم فعال است و به تازگی باشگاه پارکور بانوان هم راه‌اندازی شده است ولی متاسفانه ما در استان حمایت نمی‌شویم. برخی ها می گویند این رشته ممنوع است، سوال من این است که اگر ممنوع است، چرا استانی مانند اصفهان فضایی را برای این رشته آماده و فراهم کرده است؟" استادعباسی هم گفت "از مسوولان می خواهیم که به ما کمی توجه کنند. ما نیاز به یک سالن داریم که بتوانیم با داشتن تجهیزات اختصاصی و استاندارد کارمان را انجام دهیم تا آسیب های موجود در این رشته هم کاهش پیدا کند." استادعباسی درخصوص این که آسیب ها و عدم‌حمایت‌ها در دلسردشدن‌شان از ادامه فعالیت در این رشته تاثیر داشته است یا خیر گفت "مشکلات بسیاری برای من به وجود آمده است ولی این آسیب ها و عدم حمایت ها باعث دلسرد شدنم نشده است، چرا که این مسیر من است و این مسیر برای من مشخص شده است و چه حمایت شوم و چه نشوم، آن را ادامه می دهم. البته کسانی بوده اند که دلسرد شده اند و این رشته را کنار گذاشته اند." غلامی نیز در این باره بیان کرد "من در این رشته دچار آسیب های بسیاری شده ام ولی خودم را مقصر می دانم، چرا که به نکات لازم توجه نکرده بودم. من نیز از عدم حمایت ها و آسیب هایی که دیده ام، دلسرد نشده‌ام، چرا که در حال طی کردن هدفی هستم." غلامی از آرزویش هم گفت "آرزوی‌مان در واقع یک درد دل است؛ با توجه به این که قانونی برای این رشته در اهواز و استان ما تعریف نشده است، متاسفانه هر کسی خود را یک مربی می داند و شروع به تمرین دادن علاقه مندان به این رشته کرده و صدمات بسیاری به خود و علاقه‌مندان وارد کرده و این یک معضل شده است. ای کاش از این ورزش کمی حمایت صورت می گرفت و به جای این که افرادی غیراصولی در این رشته کار کنند، می‌توانستیم یک باشگاه تاسیس کنیم و همه دست به دست هم، این رشته را در استان توسعه می دادیم. پارکور رشته‌ای است که در یگان ویژه و آتش‌نشانی خیلی مورد استفاده قرار می‌گیرد." استادعباسی نیز آرزوی‌اش اختصاص سالنی به این رشته در اهواز است. به گزارش ایسنا، این‌که اشتیاق به عبور از موانع کوتاه و بلند و پریدن از جایی به جای دیگر دارید، دلیل بر این نمی‌شود که بتوانید به راحتی و بدون تمرین و آموزش این کار را انجام دهید. پارکور رشته‌ای پرهیجان و البته سخت است که تنها با تمرین اصولی و افزایش مهارت می‌توان در آن به موفقیت رسید. پارکور، کاربردهای بسیاری در زندگی اجتماعی دارد که با معرفی بیشتر این رشته، نمود این کاربردها بیش از پیش خواهد بود. گزارش: پریسا زنگنه‌منش خبرنگار ایسنا، منطقه خوزستان