اخبار سیاسی روز

روحانی برای تحلیف السیسی، به مصر دعوت شد

ریاست جمهوری کشورمان برای حضور در مراسم تحلیف عبدالفتاح السیسی نامزد پیروز انتخابات ریاست جمهوری مصر دعوت شد.

کد خبر: ۴۰۵۲۳۷

تاریخ انتشار:۱۳ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۶:۴۹-03 June 2014

ریاست جمهوری کشورمان برای حضور در مراسم تحلیف عبدالفتاح السیسی نامزد پیروز انتخابات ریاست جمهوری مصر دعوت شد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، پایگاه اینترنتی روزنامه الیوم السابع اعلام کرد: عدلی منصور، رییس جمهوری مصر از حسن روحانی همتای ایرانی خود برای حضور در مراسم تحلیف «عبدالفتاح السیسی» رییس جمهور منتخب این کشور دعوت به عمل آورد.
نامه دعوت ریاست جمهوری موقت مصر برای حضور همتای ایرانی خود در مراسم تحلیف «عبدالفتاح السیسی» از سوی «خالد عماره» رییس دفتر حافظ منافع مصر در تهران به رییس دفتر ریاست جمهوری کشورمان ارائه شده است.
قرار است نتیجه نهایی انتخابات ریاست جمهوری مصر روز سه‌شنبه از سوی کمیسیون عالی انتخابات این کشور اعلام شود.گفتنی است براساس نتایج اولیه «عبدالفتاح السیسی» بیش از 94 درصد آرای انتخاباتی را به خود اختصاص داد.

روسیه در دام دومینوی «ناتو»

کد خبر: ۴۰۵۲۰۹

تاریخ انتشار:۱۳ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۵:۳۷-03 June 2014

احمد وخشیته در «شرق» نوشت:

بیش از سه ماه از فرار یانوکوویچ گذشت (22 فوریه) و در این میان مردم اوکراین روزهای بسیار تلخی را از پیش چشم گذراندند. از کشته شدن 80نفر در میدان استقلال در 20فوریه گرفته تا الحاق کریمه به روسیه در 20مارس؛ از قتل عام اودسا در دوم می گرفته تا اعلام استقلال در دونتسک و لوگانسک در یازدهم همین ماه.

پس از شش ماه اعتراض و آشوب، چشم ها به 25می دوخته شده بود و رسانه های خبری تحلیل های گوناگونی ارایه می دادند. بیشترین نگرانی برای برهم خوردن این همه پرسی، متوجه روس ها بود. اما صحبت های «ولادیمیر پوتین» تنها دو روز مانده به انتخابات و در حاشیه نشست اقتصادی پترزبورگ آبی بر آتش این تحلیل ها ریخت. رییس جمهور روسیه با تاکید بر این موضوع که این انتخابات یک گام در مسیر درست است، اعلام کرد به انتخاب مردم اوکراین احترام می گذارد و از فردای انتخابات آماده همکاری با همتای جدیدش خواهد بود. شاهد این صحبت، دستور وی مبنی بر عقب نشینی نیروهای روسی از مرز اوکراین (اگرچه به صورت تشریفاتی) بود. این گفته در حالی مطرح شد که در همان زمان مدودف در اظهاراتی متناقض با پوتین تاکید کرد با دولت جدید اوکراین هیچ گونه همکاری نخواهد داشت.

سرانجام موعد مقرر فرارسید و 21نامزد در انتخابات حضور یافتند. اگرچه دوئل اصلی میان پروشنکو (سلطان شکلات) و تیموشنکو (بانوی نارنجی) بود. در این روز پروشنکو موفق شد با کسب 57/31درصد آرا بر مسند ریاست جمهوری بنشیند.

پس از پیروزی پروشنکو که «بان کی مون» دبیرکل سازمان ملل، «باراک اوباما» رییس جمهور آمریکا و «آنگلامرکل» صدراعظم آلمان به وی تبریک گفتند اما چرا پوتین باوجود صحبت هایش پیش از برگزاری این انتخابات، هیچ واکنشی نسبت به انتخاب همتای اوکراینی خود نشان نداد؟

ارتش اوکراین درست دو روز پس از انتخاب پروشنکو روز تلخ دیگری برای مردم شرق این کشور به بار آورد؛ 50کشته حاصل حمله نظامیان اوکراینی به مردم روس گرای خواستار جدایی در دونتسک بود.

   پروشنکو پیش از انتخابات در یک کنفرانس مطبوعاتی که همزمان به سه زبان روسی، اوکراینی و انگلیسی ایراد می شد، اعلام کرد با عفو کسانی که دست به اسلحه برده اما تسلیم شده اند، موافق است. وی برای اثبات ادعای خود از دادن استقلال منطقه ای، به رسمیت شناختن زبان روسی و بررسی روند حقوقی اختیارات بودجه ای در مناطق شرق اوکراین خبر داده بود. شاید وی با این حمله نظامی می خواست در همان ابتدا گربه را دم حجله بکشد تا به روس ها اقتدار خود را نشان دهد و سپس بر سر میز مذاکره بنشیند.

اگرچه این امکان نیز وجود دارد که شیرینی پشتوانه 57درصدی آرای مردم نیز وی را در برخورد با روس گراها جدی کرده باشد. با این همه، به نظر می رسد گمان اول درست تر باشد چراکه پروشنکو یا هر فرد دیگری که در جایگاه وی باشد، به خوبی از قدرت کرملین نشینان آگاه است و می داند به هر میزان هم که از پشتیبانی اتحادیه اروپا و ایالات متحده برخوردار باشد، عدم حمایت روسیه می تواند به پاشنه آشیلی برای وی تبدیل شود.   

در مقابل، روسیه نیز به خوبی متوجه شده است اگر نخواهد در نظام بین الملل وارد گفت وگو شود و بخواهد از زور استفاده کند، عرصه را بر خود تنگ کرده و در شطرنج قدرت به سمت مات شدن حرکت خواهد کرد. آنها به خوبی می دانند اگرچه در سال 2008 با حمله ضربتی به گرجستان توانستند حرف خود را به کرسی بنشانند، اما برخی معتقدند عدم سازش آنها با غرب در موضوع سوریه، یکی از عوامل اصلی پیدایش بحران اوکراین است. یقینا خاستگاه بحران اوکراین در سیاست های یانوکوویچ، یعنی در عدم پیوستن به اتحادیه اروپا نهفته بود اما احتمال می رفت اگر موضوع سوریه وجود نداشت، غرب وارد بازی با برگ اوکراین و فشار بر روسیه نمی شد.

از سوی دیگر، شاید بتوان گفت استفاده از زور برای الحاق کریمه توسط مسکو می تواند زمینه ساز بحرانی دیگر در آبخازیا شود؛ بحرانی که مرزهای روسیه را در آینده با چالش روبه رو می کند. اگر روس ها در همان ابتدای بحران و اعتراضات مردمی در دوم نوامبر 2013 با مردم معترض و رقبای غربی خود وارد گفت وگو شده بودند، شاید هیچ گاه ناچار نمی شدند 600کیلومتری مسکو یعنی کی یف را به دولتی غرب گرا واگذار کنند. همچنین اگر روس ها نخواهند با دولت جدید اوکراین وارد تعامل شوند و بر تحریک روس گرایان شرق اوکراین پافشاری کنند و دولت جدید کی یف را با توجیه آنکه مردم شرقی روس گرا هستند تحت فشار قرار دهند، با اقدامی مشابه در آبخازیا روبه رو می شوند که در صورت بروز چنین مساله ای، احتمال تبدیل آن به یک دومینو به دور مرزهای روسیه دور از ذهن نیست.   

اکنون روس ها شرایطی را برای دولت جدید اوکراین مطرح می کنند و پشتیبانی مسکو را منوط به اجرای آنها می دانند. اگرچه فهرست شروط روسیه توماری بلند است، اما چهار مورد در آن ارجحیت دارند. قطعا مهم ترین خط قرمز روس ها، ناتو است و از این رو اصلی ترین شرط کرملین برای کی یف، عدم پیوستن به ناتو است. شرط دوم روسیه به نظر می رسد فدراتیوشدن اوکراین است. در ابتدا برخی بر این باور بودند حال که روس ها با حقیقتی تلخ در اوکراین روبه رو شده اند به سوی تجزیه این کشور پیش می روند، اما روسیه تنها کریمه را به خود ملحق کرد. روس ها اگر دو اوکراین شرقی و غربی به وجود می آوردند، دیگر به راحتی نمی توانستند بر اوکراین غربی فشار وارد کنند و کی یف به پایگاه ناتو تبدیل می شد. اما اگر آنها یک دولت فدرال در اوکراین به وجود آورند، هرگاه بخواهند می توانند به واسطه ایالت های شرقی بر دولت مرکزی فشار آورند، مضاف بر این کی یف نیز دیگر پایگاه ناتو نخواهد شد.

سومین شرط روس ها، تشکیل دولت ائتلافی در اوکراین است؛ اهمیت این موضوع از آن جهت است که اگر روس گراها نیز در کابینه کی یف حضور داشته باشند، می توانند از منافع مسکو پشتیبانی کرده و در بزنگاه ها بر رییس جمهور فشار وارد کنند. چهارمین شرط نیز بدون شک به بدهی های گازی اوکراین برمی گردد و روس ها خواهان دریافت طلب خود هستند. همچنین گفته می شود روسیه از این پس ابتدا مبلغ را دریافت خواهد کرد و سپس به انتقال گاز خود مبادرت می کند.   

حال باید منتظر بود و دید که پروشنکو به چه میزان با روس ها وارد گفت وگو می شود و از سوی دیگر کرملین تا چه اندازه با دولت نوپای غرب گرا در اوکراین وارد تعامل می شود و به برقراری امنیت و صلح در آنجا کمک می کند؛ البته روند عملکرد اتحادیه اروپا و ایالات متحده نیز در شکل گیری آن مهم است. روس ها امروز دل نگران هستند؛ اگر قرار باشد بحران به دیگر مناطق همچون آبخازیا سرایت کند، به گره ای کور تبدیل خواهد شد.

بهانه‌جویی‌های جدید آمریکا برای تطویل مذاکرات هسته‌ای

در حالی که قرار است دور جدید مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5، دو هفته دیگر در وین برگزار شود و طی هفته‌های اخیر نیز تماس‌هایی در سطوح مختلف میان مقامات دو طرف وجود داشته، به نظر می‌رسد، آمریکایی‌ها بار دیگر بهانه تراشی در مسیر گفت‌و‌گوها را آغاز کرده‌اند! اظهارات اخیر یک مقام آمریکایی در جلسه‌‌ای مطبوعاتی، نمونه‌ای از همین امر است.

کد خبر: ۴۰۴۹۳۰

تاریخ انتشار:۱۲ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۲:۵۶-02 June 2014

در حالی که قرار است دور جدید مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5، دو هفته دیگر در وین برگزار شود و طی هفته‌های اخیر نیز تماس‌هایی در سطوح مختلف میان مقامات دو طرف وجود داشته، به نظر می‌رسد، آمریکایی‌ها بار دیگر بهانه تراشی در مسیر گفت‌و‌گوها را آغاز کرده‌اند! اظهارات اخیر یک مقام آمریکایی در جلسه‌‌ای مطبوعاتی، نمونه‌ای از همین امر است.

به گزارش «تابناک» به نقل از «المانیتور»، در روزهای اخیر، برخی مقامات آمریکایی اظهاراتی را مطرح کرده‌اند، مبنی بر اینکه احتمال دارد دوره شش ماهه تعیین شده برای مذاکرات هسته‌ای تمدید شود. این مقامات، تمدید نشدن این دوره‌ را به ارائه «پیشنهادهای واقع گرایانه‌تر از سوی مقامات ایرانی، از جمله در موضوع تعداد سانتریفیوژها» منوط دانسته اند.

یک مقام ارشد آمریکایی که در روزهای اخیر، نشستی مطبوعاتی با برخی رسانه‌های آمریکایی داشته، ضمن بیان این اظهارات، از احتمال تمدید دوره شش ماهه سخن گفته است. 
یک کارشناس نیز که نخواسته نامش فاش شود، گفته، مقام مذکور نسبت به چشم‌انداز رسیدن به توافق تا پایان دوره شش ماهه نخست خوشبین نبوده است.

با این حال، یکی دیگر از مقامات دولتی آمریکا در پاسخ به پرسش المانیتور درباره اینکه آیا نیاز به تمدید دوره شش ماهه وجود دارد یا خیر، گفت‌: «ما هنوز به آن مرحله نرسیده‌ایم». به گفته وی، ایالات متحده باید برای خود مشخص کند، آیا طرف ایرانی با رویکرد واقع‌گرایانه‌تری وارد مذاکرات می‌شود یا خیر. 

وی افزود‌: «ما تنها منتظر پاسخ نیستیم... مباحثات جریان دارد». در حالی که قرار است دور بعدی مذاکرات ایران و گروه 1+5 دو هفته بعد (شانزدهم تا بیستم‌ ژوئن) در وین برگزار شود، هیأت‌های کارشناسی دو طرف نیز هفته آینده در وین با یکدیگر دیدار می کنند. در عین حال، پیش از این، گزارش‌هایی مبنی بر احتمال برگزاری دیدارهای دوجانبه میان مقامات ایرانی و آمریکایی جهت پیشبرد روند مذاکرات مخابره شده بود؛ اما المانیتور می‌نویسد دلیل برگزار نشدن این دیدارها، این بوده که آمریکا می‌خواهد، ‌نخست از عزم ایران برای ‌اقدامات بیشتر درباره ظرفیت غنی‌سازی خود مطمئن شود.

در همین حال، رابرت آینهورن، از مقامات سابق حوزه کنترل تسلیحات در آمریکا ـ که به داشتن مواضع سخت در قبال ایران شهرت دارد ـ نیز گفته است: «برای 1+5 دشوار خواهد بود‌ تا ضرب‌الاجل بیستم ژوئیه به توافق با ایران دست یابند. دور اخیر مذاکرات، انتظارات را برآورده نکرد. انتظار می‌رفت برخی موضوعات اساسی، از جمله رآکتور اراک حل شود، ولی این گونه نشد».

المانیتور در ادامه مطلب خود نیز گفت‌و‌گوهایی با برخی مقامات کنونی و سابق و کارشناسان آمریکایی انجام داده که مضمون کلی همه آن‌ها، «عجله نداشتن» طرف غربی برای رسیدن به توافق و احتمال تمدید دوره شش ماهه مذاکرات است. در عین حال، به نوشته این سایت، هنوز هم این احتمال هست که آمریکا برای پیشبرد روند مذاکرات هسته‌ای، به گفت و گوهای دوجانبه با طرف ایرانی متوسل شود.

این مطالب و ادعاهای مقامات آمریکایی در حالی منتشر می‌شود که چند روز پیش، یک مقام ارشد آمریکایی دیگر نسبت به ‌توافق در بازه زمانی تعیین شده، ابراز اطمینان کرده بود؛ بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که طرح این ادعاها در آستانه برگزاری دور جدید مذاکرات، همچون همیشه، تاکتیکی از سوی طرف آمریکایی برای اعمال فشار بر ایران و انداختن توپ به زمین طرف ایرانی باشد. 

این در حالی است که پس از پایان دور قبلی مذاکرات هسته‌ای در وین، سید عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه ایران به صراحت اشاره کرد که دلیل ‌پیشرفت نداشتن مذاکرات، زیاده‌خواهی طرف غربی بوده و این طرف مقابل است که باید با «واقع بینی» وارد مذاکرات شود. اتفاقاً جالب همینجاست که عراقچی در سخنان خود به این نکته نیز اشاره کرد که ایران برای رسیدن به توافق عجله‌ای ندارد و حاضر نخواهد شد برای رسیدن به توافق در زمان تعیین شده، هر شرایطی که طرف مقابل تعیین کرده، بپذیرد.

بر این اساس، به نظر می رسد طرف آمریکایی که بهانه‌هایش برای جوسازی علیه ایران در مذاکرات به پایان رسیده، تلاش دارد رویکردها و ادبیات مقامات ایرانی را مصادره به مطلوب کرده و از آن علیه ایران بهره گیرد؛ رویکردی که البته پیش از این بارها ثابت شده راه به جایی نخواهد برد و ایران تنها توافقی را خواهد پذیرفت که مبنای آن، احترام متقابل و به رسمیت شناخته شدن حقوق ملت ایران باشد! 

ادعای روزنامه سعودی: ایرانی‌ها مانند اسرائیلی‌ها عمل می‌کنند!

در ماه‌های اخیر، موضوع احتمال بهبود روابط ایران و عربستان سعودی به طور گسترده‌ای در محافل مختلف سیاسی و رسانه‌ای مطرح بوده و چشم‌انداز این موضوع از هر زمان دیگری جدی‌تر به چشم آمده است. با این حال، به نظر می‌رسد، رژیم سعودی با ‌تاکتیک یک گام به جلو و دو گام به عقب، در عین ابراز تمایل به بهبود رابطه با ایران، به فضاسازی رسانه‌ای علیه کشورمان شدت بخشیده است.

کد خبر: ۴۰۵۱۸۷

تاریخ انتشار:۱۳ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۳:۲۴-03 June 2014

در ماه‌های اخیر، موضوع احتمال بهبود روابط ایران و عربستان سعودی به طور گسترده‌ای در محافل مختلف سیاسی و رسانه‌ای مطرح بوده و چشم‌انداز این موضوع از هر زمان دیگری جدی‌تر به چشم آمده است. با این حال، به نظر می‌رسد، رژیم سعودی با ‌تاکتیک یک گام به جلو و دو گام به عقب، در عین ابراز تمایل به بهبود رابطه با ایران، به فضاسازی رسانه‌ای علیه کشورمان شدت بخشیده است. 

به گزارش «تابناک»، در حالی که مقامات ارشد سعودی، از جمله وزیر خارجه این کشور، به تازگی پی در پی نسبت به سفر مقامات ایرانی به کشورشان و بهبود روابط تهران ـ ریاض ابراز تمایل کرده‌اند، رسانه‌ها و مطبوعات حکومتی سعودی، راهی‌ در پیش گرفته‌اند که نشان از رویکرد دوگانه این کشور در قبال روابط با ایران دارد.

در همین راستا، روزنامه «عرب نیوز» که به انتشار مطالب گوناگون علیه ایران شهرت دارد، امروز مطلبی ‌منتشر کرده که در آن، ادعاهای جدیدی ‌علیه جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده است. البته ‌این روزنامه همچون همیشه، تلاش کرده با بیان مطالب خود از زبان «یک کارشناس سعودی»، از خود در این موضوع سلب مسئولیت کند. 

این روزنامه در آغاز مطلب خود به نقل از یک دیپلمات بلندپایه آمریکایی می‌نویسد، به احتمال قوی، در نیمه ماه جاری میلادی، دیداری میان مقامات ارشد ایرانی و سعودی انجام خواهد شد. 

این دیپلمات همچنین مدعی شده، ابتکار این دیدار از سوی آمریکا مطرح شده و گفته: «ایالات متحده ریاض و تهران را تشویق می‌کند تا به درگیری خود پایان دهند». 

اما در ادامه، عرب نیوز به نقل از «یک کارشناس سعودی» می‌نویسد تا هنگامی که ایران به حمایت خود از دولت سوریه ادامه بدهد، هیچ گونه گفت‌و‌گویی میان دو طرف به نتیجه نخواهد رسید. این کارشناس می‌گوید، به باور وی، به دلیل موضع سفت و سخت ایران در حمایت از دولت دمشق، روند آشتی میان ایران و عربستان به نتیجه نخواهد رسید. 

وی در ادامه پا را از این هم فراتر گذاشته و مدعی شده، ایران در عمل، «سوریه را اشغال کرده است». این کارشناس که تلاش دارد، بهبود احتمالی روابط میان ایران و عربستان را به تمایل صرف طرف ایرانی نسبت دهد، گفته: «ما آماده شنیدن حرف ایرانی‌ها هستیم؛ اما این تضمین کننده موفقیت نیست. ایرانی‌ها باید به حمایت خود از حکومت اسد پایان دهند تا گفت‌و گوها معنا پیدا کند». 

البته این همه ادعاهای عرب نیوز و کارشناسش علیه ایران نیست، زیرا در ادامه این مطلب، کارشناس مذکور با توهین مستقیم به ایران، گفته ایرانی‌ها با مداخله خود در دیگر کشورها، همچون اسرائیلی‌ها رفتار می‌کنند. 
وی می‌افزاید: «ایرانی‌ها می‌خواهند ما را به مذاکراتی طولانی بکشانند و توجه را از موضوع محوری سوریه به دیگر موضوعات معطوف کنند». 
وی همچنین با اشاره به سفر اخیر امیر کویت به تهران، گفته حکومت سعودی اکنون منتظر دریافت نتایج این سفر است و می‌خواهد ببیند آیا ایده خوبی از سوی ایرانی‌ها درباره سوریه مطرح شده است یا خیر.
 اما در بررسی ادعاهای این کارشناس سعودی و روزنامه حکومتی «عرب نیوز»، اشاره به چند نکته ضروری است؛ نخست اینکه در این مطلب ادعا شده آمریکا، ایران و عربستان را به سوی روند آشتی سوق داده است، حال آنکه از یک سو آمریکا‌ حتی ‌هیچ کانال رسمی رابطه با ایران ندارد، چه رسد به اینکه بخواهد با اعمال نفوذ بر ایران، کشور را به سمت بهبود روابط با عربستان بکشاند.
اتفاقاً مواضع رسمی بیان شده از سوی مقامات آمریکایی در ماه‌های اخیر، در تضاد کامل با این ادعاست، زیرا آمریکایی‌ها، از جمله چاک هیگل، وزیر دفاع این کشور، بارها و در مقاطع گوناگون به کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس اطمینان داده‌اند که در روند تقابل با ایران، در کنار این کشورها خواهند بود.
اما به جز این، ادعای دیگر کارشناس عرب نیوز مبنی بر «اشغال» سوریه از سوی ایران نیز یک دروغ و فضاسازی آشکار است. در این زمینه، باید توجه داشت که سیاست ایران در سوریه از آغاز درگیری‌ها تاکنون، مبتنی بر حمایت از یک «دولت مستقر» متحد خود در این کشور و در عین حال، تلاش برای حل و فصل مسالمت‌آمیز درگیری‌ها در سوریه بوده که برگزاری چندین کنفرانس بین‌المللی در تهران بدین منظور، نشانه روشن این امر است.
این در حالی است که اتفاقاً خود سعودی‌ها از زمان آغاز درگیری‌ها تاکنون، درصدد اشغال سوریه از طریق کمک همه‌جانبه به نیروهای تکفیری و شورشی وابسته به خود بوده‌اند و در این راستا، از هیچ کاری از فرستادن سلاح‌های سبک و سنگین گرفته تا اقدامات سیاسی در مجامع منطقه‌ای دریغ نکرده اند.از سوی دیگر، گویا این کارشناس سعودی فراموش کرده که آشکارترین نمود «اشغالگری» طی سال‌های اخیر در منطقه، در فرستادن مستقیم نیروهای نظامی سعودی به بحرین برای سرکوب تظاهرات مسالمت آمیز مردم این کشور دیده شده است. 
البته این تنها نکته‌ای نیست که کارشناس مذکور آن را فراموش کرده، زیرا ادعای وی درباره «اسرائیلی عمل کردن» ایرانی‌ها نیز در تضاد کامل با سیاست‌های رسمی رژیم آل سعود است؛ به عبارت دیگر، این ادعا در حالی مطرح می‌شود که در دهه‌های اخیر، تنها کشور منطقه که به معنای واقعی در برابر تجاوزگری‌های رژیم اسرائیل مقاومت کرده، ایران بوده و کشورهای حاشیه خلیج فارس، از جمله عربستان، نه تنها حمایتی از مقاومت ضدصهیونیستی نکرده‌اند، بلکه نسبت به برقراری روابط صمیمانه با رژیم اسرائیل نیز اقدام کرده‌اند.
در پایان، به نظر می‌رسد انتشار این مطلب و مطالب مشابه در مطبوعات سعودی، بیش از هر چیز در راستای تلاش آل سعود برای جلوگیری از ضعیف نمایانده شدن خود در افکار عمومی بین‌المللی به واسطه تمایل به برقراری روابط با ایران صورت می‌گیرد. شاید نپذیرفتن دعوت سعودی‌ها برای سفر به این کشور از سوی وزیر خارجه ایران نیز عامل دیگری بوده که خشم سعودی‌ها را ‌این اندازه برانگیخته است.