یک انتقاد وارده

پس از 10 روز سکوت/ کف و سقف مطالبات مردم خوزستان از وزارت نفت چیست؟

10 روز از سخنان سخاوت مندانه وزیر نفت در شورای شهرتهران می گذرد: پانصد میلیون دلاربه مترو کمک می کنم. در این مدت نمایندگان، سیاسیون و روحانیت استان هیچ واکنشی نسبت به این سخنان نداشته اند و این جای تامل دارد که چرا هیچ کس از وزیر نفت نپرسید آیا اهواز آلوده ترین شهر جهان نیست؟ آیا بیش از هشتاد درصد نفت کشور از چاه های نفت مناطق نفت خیز جنوب تولید نمی شود؟ آیا بیش از صد سال نیست که مشعل های فروزان نفت و گاز روزانه بیش از میلیون ها تن مواد آلاینده را در هوای خوزستان پراکنده می کند؟ ...

خوزنیوز/ امیرعباس شیخی: 10 روز از سخنان سخاوت مندانه وزیر نفت در شورای شهرتهران می گذرد: پانصد میلیون دلاربه مترو کمک می کنم. در این مدت نمایندگان، سیاسیون و روحانیت استان هیچ واکنشی نسبت به این سخنان نداشته اند و این جای تامل دارد که چرا هیچ کس از وزیر نفت نپرسید آیا اهواز آلوده ترین شهر جهان نیست؟ آیا بیش از هشتاد درصد نفت کشور از چاه های نفت مناطق نفت خیز جنوب تولید نمی شود؟ آیا بیش از صد سال نیست که مشعل های فروزان نفت و گاز روزانه بیش از میلیون ها تن مواد آلاینده را در هوای خوزستان پراکنده می کند؟ آیا استان خوزستان به قطب سرطان و بیماری های تنفسی تبدیل نشده است؟ آیا تنها با بارش یک باران هزاران نفر از مردم این استان روانه ی بیمارستان ها نشده اند؟ آیا سالها از آغاز پروژه مترو اهواز نگذشته و هنوز... آیا همین پانصد میلیون دلاری که قرار است در توسعه ی مترو تهران هزینه شود از چاه های نفت استان خوزستان تامین نمی گردد؟ آیا بیشترین تردد خودروهای وزارت نفت که برای نیل به هدف وزیر تلاش می کنند در جاده های این استان رفت و آمد نمی کنند و صدمات جانی، جاده ای و زیست محیطی آن مردم خوزستان را تهدید نمی کند؟ آیا...

سوال اساسی این است آیا زنگنه پاسخ به پرسش های مطرح شده را نمی داند؟ او که در کم تر از یک ماه پیش در دیدار با کارکنان منطقه ی نفتی دارخوین پیشنهاد اختصاص یک یا دو درصد از فروش نفت جهت عمران و آبادانی مناطق نفت خیز را چنان با حرارت مطرح کرد که دبیر شورای امنیت ملی به دور از عرف جلسات رسمی دستانش را مشتاقانه بلند کرده، کف می زند و جمعیت را با خود به تشویق کردن همراه می کند مشخص می نماید که درد آشناست. زنگنه خوب می داند که حقا باید بیش از پانصد میلیون دلار خرج کند تا این مناطق متاثر از سالها زیان تولید نفت و گاز سروسامانی بگیرد تا همسایگان نفت بعنوان اولین نگهبانان و تولید کنندگان این صنعت استراتژیک در ادامه ی تولید نقش همراهی پیش برنده را داشته باشد.

بررسی اینکه چرا کسی که هم درد و هم درمان را می شناسد حرکتی برای عملیاتی کردن اندیشه ی خود انجام نمی دهد را باید در درون استان جست و جو کرد و به دور از هر رنگ و بوی سیاسی، نوع و جنس مطالبات رهبران فکری استان از وزارت نفت را ملاک اولیت گذاری زنگنه به توسعه استان دانست. 

باید از خود پرسید چگونه در برخی از خطبه ها و منابع موفقیت های شرکت ملی حفاری و مناطق نفت خیز جنوب و مدیران آن بیان می شود اما در مقابل چنین اظهار نظرهایی مطالبات مردم استان را با صدایی رسا بیان نمی شود. چگونه می شود نمایندگان استان برای تغییر یک مدیر لیست هفده نفره تهیه کنند، در گروه های هفت و هشت نفره با وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت دیدار کند و باز هم اولین درخواست آنها تغییر این مدیر به آن یکی باشد اما در مقابل چنین مسائلی هیچ انعکاسی از آن ها در هیچ رسانه ای دیده یا شنیده نشود. چگونه است که استاندار خوزستان پس از حدود چهار ماه از انتصابش در خصوص اجرایی شدن تعهدات وزارت نفت به استان در دولت قبل هیچ گزارشی برای ارائه به مردم نداشته باشد. چگونه است که هیچ کدام از اعضای شورای شهر و یا شهردار کلان شهر اهواز واکنشی از خود نشان نداده اند و از همه مهم تر ما اصحاب رسانه بعنوان رکن چهارم دموکراسی در مدت این یک هفته چندین بار به این و آن برای گرفتن آگهی زنگ زده ا اما در این خصوص از آنان حتی سوالی نپرسیده ایم. 

ثمره این سکوت ها، سیاسی کاری ها، جناحی نگاه کردن ها، کم توجهی ها و این سطح سخیف مطالبات برخی خوزستانی ها است که وضعیت عمومی این استان امروز شایسته ی مردم خوزستان نیست.

به راستی کف و سقف مطالبات مردم خوزستان از وزارت نفت چیست؟ آیا رهبران فکری این جامعه ی چهارونیم میلیون نفری، خود ، مطالبات این مردم را می شناسند و آن را اولویت بندی کرده اند؟ تا کی باید با نوع مطالبات مان از دولت، شان مردم را نادیده بگیریم و از سویی به مردم خوزستان تلقین کنیم با تعویض یک یا چند مدیر، همه ی مشکلات شما مردم حل خواهد شد؟!

لطفا اگر پاسخی یافتید مرا راهنمایی کنید.