سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاناخبار سیاسی و اقتصادی و تحلیل های روز
این منابع خبری اعلام کردند: عربستان از طریق وساطت یک طرف ثالث، بارها تلاش کرده که افسران زندانی خود را آزاد کند، ولی نظام سوریه با این موضوع مخالفت می کند.
المنار افزود: قطر و ترکیه نیز گرفتار چنین معضلی هستند؛ 14 افسر قطری و 7 افسر اطلاعاتی ترکیه نیز در زندان های سوریه به سر می برند و این دو کشور هم با میانجیگری دیگران تلاش کرده اند که افسران خود را آزاد کنند، ولی موفق نشده اند.
المنار به نقل از این منابع نوشت: دولت سوریه احتمالاً در آینده نزدیک اسامی افسران زندانی عربستان، قطر و ترکیه را منتشر و جرایم و جنایات آنان را فاش خواهد کرد.
ناگفته نماند که تعداد زیادی از نظامیان عربستان، قطر و ترکیه نیز در کنار تروریست های مسلح تبعه دیگر کشورها، در درگیری با ارتش سوریه کشته شده اند.
ویروس رایانه‌ای استاکس نت که در سال 2010 برای نابود ساختن سیستم برنامه هسته‌ای ایران مورد استفاده قرار گرفت، پدیدآور عصر جدید جنگ‌های سایبری در سطح جهان محسوب می‌شود.
مقاله‌ای که پل رابرتز Paul F. Roberts در سایت تکنولوژی ریوو technologyreview.com نوشته است، به همین موضوع می‌پردازد.
رابرتز معتقد است استاکس نت یک ویروس رایانه‌ای نیست، بلکه یک سلاح سایبری است. او تفاوت یک ویروس رایانه‌ای با سلاح سایبری را با ذکر این مثال توضیح می‌دهد که یک ویروس قدرت تخریب یک یا چند رایانه را دارد، اما یک سلاح سایبری می‌تواند یک نیروگاه اتمی را از کار بیندازد.
وی، عرضه استاکس نت را به منزله آغاز عصر جدیدی در جنگ‌های جهانی می‌داند، عصری که باید آن را دوران جنگ‌های سایبری و استفاده از سلاح‌های سایبری نامید. در دوران جنگ‌های سایبری، حملات بی سر و صدای نرم‌افزاری جایگزین تسلیحات انفجاری، تانک‌ها و مسلسل‌ها می‌شود.
رابرتز، ویروس استاکس نت را اولین و تنها سلاح سایبری می‌داند که در جهان مورد استفاده قرار گرفته است.
در این مقاله همچنین خبر داده شده که در اجلاس سالانه Digital Bond’s SCADA Security Scientific Symposium (S4)که هفته گذشته با حضور کارشناسان ارشد امنیت سیستم‌های کنترل صنعتی، نیروگاه‌ها و شبکه‌های انتقال برق در میامی آمریکا برگزار شد، کارشناسان سوالاتی درباره استاکس نت مطرح کردند.
در این اجلاس اعلام شد که با وجود گذشت 4 سال از واقعه استاکس نت، همچنان پیشرفته‌ترین سیستم‌های کنترل صنعتی جهان در مقابل چنین ویروسی، آسیب‌پذیر هستند.
لورا گالانته Laura Galante تحلیلگر امنیت سابق وزارت دفاع آمریکا در این اجلاس اذعان کرد که آمریکا با ویروس استاکس ، تلاش کرده فعالیت‌های هسته‌ای ایران را رصد کند. او روسیه، چین و سوریه را دیگر مقاصد اینگونه اقدامات آمریکا اعلام کرده است.
رالف لانگنر Ralph Langner که از او به عنوان برجسته‌ترین کارشناس استاکس نت در سطح جهان نام برده شده، نیز در این کنفرانس اعتراف کرده که ساختمان سانتریفیوژهای ایران از جنبه فیزیکی بسیار قدرتمند و شگفت‌انگیز است. او معتقد است سازندگان استاکس نت تلاش داشتند تا مطلع شوند که چه مقدار فشار و گشتاور نیاز است تا آرمیچرهای آلومینیومی درون سانتریفیوژهای ایران را صدمه بزند و بدین ترتیب فعالیت غنی‌سازی اورانیوم را مختل کند.
گفتنی است ویروس استاکس نت توسط کارشناسان سایبری ایران کشف و خنثی شد.
یکی از اعضای کمیته مرکزی جنبش فتح از سفر مشروط محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین به تهران خبر داد.
به گزارش ایسنا جبریل رجوب در گفت‌وگو با برنامه "دائره الحدث" شبکه فلسطین وابسته به تشکیلات خودگردان، پیرامون سفرش به تهران به عنوان فرستاده ویژه محمود عباس تاکید کرد: «من به مقامات جمهوری اسلامی ایران گفتم که هرگز با هیچ طرفی رابطه‌ای برقرار نمی‌کنیم که به منافع ما در کشورهای حاشیه خلیج (فارس) ضربه بزند، ما منافعی برای خود داریم و بر این اساس درصدد گسترش روابط و مناسبات دو جانبه خود با ایران در رابطه با اهداف خود مبنی بر تشکیل کشور مستقل فلسطینی هستیم. روابط ما با تمامی کشورها یکسان است اما با این وجود مناسبات‌مان با برخی کشورهای عربی در اولویت قرار دارد.»
وی ضمن اشاره به اخبار منتشر شده در روزنامه "القدس" تصریح کرد: امیدواریم اسم قدس اینگونه سخیفانه مورد اهانت قرار نگیرد. ما سعی در گسترش روابط دو جانبه خود با ایران به عنوان یکی از قدرت‌های اصلی منطقه و جهان داریم به ویژه در شرایطی که ایران نیز منافع منطقه‌ای را مورد احترام قرار دهد و این گسترش روابط به هیچ وجه نباید موجب نگرانی همپیمانان ما در کشورهای حاشیه خلیج (فارس) یا اروپا گردد.
عضو کمیته مرکزی جنبش فتح اظهار داشت: «سفر من به ایران بی‌هدف نبود، بلکه ما در پی تشریح برنامه‌ها و پروژه‌های خود برای ایرانی‌ها بودیم و این نکته را به آنان نیز یادآور شدیم، ما قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، با مال، سلاح، ایجاد سرپناه و آموزش به آنها یاری رساندیم و یاسر عرفات اولین رهبر عربی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران سفر کرد، در آن زمان ایرانی‌ها کلید سفارت اسرائیل را در اختیار ما گذاشتند و اکنون نیز زمینه را برای گسترش روابط و مناسبات دو جانبه هموار می‌بینیم.»
جبریل رجوب در خصوص سفر محمود عباس به ایران نیز تصریح کرد: سفر ابو مازن به ایران امکان‌پذیر است اما این سفر منوط به این است که ایران کشور فلسطین (در مرزهای اشغالی 67) را به رسمیت بشناسد.
وی اشاره کرد که ایران در خصوص راه حل دو کشور ملاحظاتی دارد و من از آنها خواستم مواضع خود را ارتقا بخشند و دولت فلسطین در مرزهای 1967 طبق قوانین بین‌المللی را به رسمیت بشناسند.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین، رجوب در ادامه افزود: ما از گسترش مناسبات دو جانبه با ایران بر اساس منافع ملی خود استقبال می‌کنیم، هر چند حرف و حدیث‌هایی در میان مردم شایع شده مبنی بر اینکه ایران وجهه فتح و عرفات را تخریب کرده است. من از روابط حماس با ایران چه مثبت یا منفی سخنی به میان نیاوردم ما می‌خواهیم که جمهوری اسلامی ایران حماس را به پذیرفتن تصمیمات و مرجعیت بین‌المللی روند سازش ترغیب کنند.
وی وجود هرگونه ارتباط میان سفرش به ایران و محورهای موجود در منطقه را رد و تاکید کرد: ما جزو هیچ محوری نیستیم، نه در عرصه منطقه‌ای و نه در عرصه جهانی، ما صرفا در پی همراه ساختن دنیا با مساله عادلانه خود و جلب حمایت های آنان هستیم و نقاط مشترک ما با ایرانی‌ها بسیار بیشتر از نقاط اختلاف است.
رجوب اظهار داشت که وزیر خارجه ایران نیز گفته که ما از حق ملت فلسطین در تعیین سرنوشت و انتخاب رهبران خود حمایت می‌کنیم و ایران از تمامی ملت فلسطین دفاع می کند.وی گفت که سخنان ظریف در مورد فتح و شخص ابو مازن بسیار مثبت و سازنده بوده است.
به گزارش عصر ایران موسویان که پس از بازگشت از سفراخیر خود به کشور پس از سال ها اقامت در آمریکا با رادیو سراسری آمریکا گفت و گو می کرد، فضای ایران پس از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید را فضایی بسیار متفاوت دانست و افزود مردم امیدوار شده اند تا سال های مشکلات و سختی با تدابیر دولت جدید تمام شود.
موسویان درباره اتهام دولت قبل به او درباره جاسوسی گفت : این اتفاق سخت تر از تحمل شهادت برادرش در جبهه های جنگ تحمیلی در سال 1983 برای پدر و مادرش بوده است.
وی در پاسخ به سوالی درباره اینکه برخی در آمریکا به این دیپلمات ته ریش دار ایرانی مظنون اند و معتقدند او هیچ گاه حکومت جمهوری اسلامی را به چالش نکشیده و ممکن است جاسوس جمهوری اسلامی در آمریکا باشد، گفت: جمهوری اسلامی ایران علی رغم تمامی فشارهایی که به آن وارد می شود در مقایسه با بسیاری دیگر از کشورهای منطقه ثبات داخلی بیشتری دارد و بحث تغییر رژیم در ایران یک بحث بی معنی است.
وی با اشاره به اینکه شاید هیچ کشوری به اندازه ایران در دنیا تحت فشار های خارجی نباشد گفت شاید هیچ کشور متحد با آمریکا همچون ترکیه نیز مثل ایران توان مقاومت در برابر فشارهای خارجی را این چنین ندارد.
موسویان درباره احساس خود پیش از سفر اخیرش به ایران و اینکه آیا مطمئن بوده است پس از سفر به ایران برای او مشکلی پیش خواهد آمد یا نه گفت: تقریبا 95 درصد اطمینان داشتم چون پرونده من از سال 2008 بسته شد و هیچ پرونده قانونی علیه من وجود ندارد اما نگرانی هایی نیز داشتم چون واقعا هیچ کسی نمی تواند مطمئن باشد. مخصوصا درباره بازگشت دوباره ام به آمریکا.
موسویان درباره مشاهداتش از تغییرات در ایران پس از استقرار دولت جدید گفت: فضا به کلی متفاوت شده و تغییرکرده است و مردم به گشایش در سیاست خارجی کشور و لغو تحریم ها و بهبود شرایط اقتصادی امیدوارند. این امیدواری به حدی زیاد است که من را نگران می کند چون شما هم می دانید که همه چیز به این راحتی نیست.
وی در ادامه گفت از نظر او اگر کشورهای گروه 1+5 راه حلی عزت مندانه و میانه برای حل وفصل مساله هسته ای در مقابل ایران بگذارند که حقوق هسته ای ایران حفظ شود، حل و فصل نهایی مساله هسته ای ایران را ممکن می داند.
وی دلیل موافقت نظام جمهوری اسلامی با متن توافق اخیر ژنو بین ایران و گروه 1+5 را پذیرش صریح حقوق هسته ای ایران از جمله حق غنی سازی در داخل از سوی شش کشور گروه 1+5 دانست.
گفتنی است سید حسین موسویان اخیرا پس از سفری کوتاه به کشورمان و دیدار با خانواده اش به آمریکا بازگشت. وی اعلام کرد که حاضر به پذیرش هیچ سمت دولتی نیست. موسویان از انتشار کتاب جدیدش درباره روابط ایران و آمریکا در آینده نزدیک خبر داده است.
کتاب پیشین او با عنوان " بحران هسته ای ایران" حاوی خاطرات او از دوران حضورش در تیم مذاکره کننده هسته ای در دولت سید محمد خاتمی رییس جمهور اسبق کشورمان است.
از زمان امضای توافق هسته‌ای ژنو میان ایران و کشورهای عضو گروه ۱+۵، بحث‌های فراوانی درباره محتوای این توافقنامه و به ویژه دستاوردهای هر یک از طرفین از آن درگرفته است؛ بحث‌هایی که هم در طرف ایرانی و هم طرف غربی وجود داشته است. در این میان، نامه‌ای که به تازگی یکی از اعضای کنگره آمریکا برای رئیس جمهور این کشور نوشته، دارای نکات مهمی در این زمینه است.
این سناتور آمریکایی در نامه خود نوشته بود که جز منتشر شدن متن توافقنامه هسته‌ای با ایران، سنای آمریکا و نمایندگان کنگره، هیچ راهی برای داوری در چگونگی اجرای این توافقنامه ندارند.
وی اشاره کرده بود، دولت آمریکا تنها بخشی از واقعیات موجود در توافقنامه را برای عموم مردم آمریکا بازگو کرده، در حالی که بقیه آن پوشیده و سری مانده است.
اما شاید مهم‌ترین بخش نامه رز ـ که به گونه‌ای تأیید مواردی است که از سوی ایران به عنوان دستاوردهای امضای توافقنامه ژنو از آن یاد می‌شود ـ بخشی است که در آن اقدامات انجام شده از سوی ایران از زمان امضای توافقنامه تاکنون مورد اشاره قرار می‌گیرد؛ هرچند بی‌گمان منظور این سناتور آمریکایی درخواست برای محدود شدن این موارد بوده، صرف بیان آن نشانگر عمق نگرانی آمریکایی‌ها از چیزی است که ایران بر پایه توافقنامه به دست آورده یا برای خود نگه داشته است.
در این بخش از نامه رز اشاره شده که از زمان آغاز روند اجرایی شدن توافقنامه ژنو تاکنون، دولت ایران توانسته سانتریفیوژهایی تولید کند که پانزده برابر سریع از نمونه‌های کنونی کار غنی‌سازی اورانیوم را انجام می‌دهند؛ افزون بر این، ایران دو مدل موشک دوربرد را نیز با موفقیت آزمایش کرده و تأکید دارد که همه این موارد در چهارچوب توافقنامه ژنو انجام می‌گیرد.
به این ترتیب، همان گونه که مشخص می‌شود، ادامه فعالیت‌های هسته‌ای در ایران و پیشرفت برنامه هسته‌ای کشور حتی پس از امضای توافقنامه هسته‌ای ژنو، موضوعی است که از سوی خود آمریکایی‌ها نیز تأیید شده و در مباحثات رسمی آنها نیز مورد اشاره قرار می‌گیرد.
به عبارت دیگر، می‌توان گفت، تیم مذاکره کننده ایرانی توانسته با هوشمندی ضروریات ادامه برنامه هسته‌ای کشور را در طرح اقدام مشترک ژنو گنجانده و جلوی مطرح شدن موارد نامرتبط از جمله برنامه موشکی و تحقیق و پژوهش هسته‌ای را در این توافقنامه بگیرد؛ مواردی که هرچند سیاستمداران آمریکایی از منظری آرمانی، سعی در گنجاندن آنها در هر گونه توافق با ایران دارند، اما نگرانی اعضای کنگره ـ همچون نامه مذکور که به تازگی منتشر شده ـ نشان از عدم موفقیت آنها در این زمینه دارد.
به هر حال، با اینکه این گونه نامه‌ها و موضع‌گیری‌های مقامات آمریکایی با هدف اعمال فشار بر دولت این کشور برای سخت‌گیری بیشتر بر ایران در مذاکرات نهایی انجام می‌پذیرد، همان گونه که اشاره شد، نشان از آن دارد که تیم مذاکره کننده ایرانی تا اینجای کار را در مسیر درست حرکت کرده و ادامه این راه، می‌تواند کسب حداکثری منافع ملی همراه با کاهش فشارهای بین‌المللی بر کشور را به همراه داشته باشد
به گزارش خبرآنلاین طبق آنچه که در جامعه مرسوم است، اگر مزاحمت‌های همسایه رفع نشود، به ناچار یکی از آنها باید برای راحتی و آسایش خود، محل را ترک کند. این بار یکی از این دو همسایه، نیروگاه اتمی بوشهر است که سال‌ها برای ایجاد و راه‌اندازی آن سرمایه‌گذاری شده و حتی به نماد فعالیت‌های هسته‌ای ایران تبدیل شده است. در آن سوی ماجرا، دو روستا قرار دارند. دو روستایی که حتی عبدالکریم جمیری، نماینده مردم بوشهر در مجلس شورای اسلامی نیز خواستار جابجایی آنها شده و ابراز امیدواری کرده است که اعتبار مناسب در بودجه به منظور جابجایی آنها پیش‌‌بینی و اجرایی شود.
ماجرا از چه قرار است؟
روستاهای هلیله و بندرگاه همان همسایگانی هستند که باید جابجا شوند. روستای هلیله در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب غربی بندر بوشهر واقع شده است و نیروگاه اتمی بوشهر در مجاورت این روستا قرار دارد. روستایی که بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ ، ۱۹۸۶ نفر (۴۶۸ خانوار) در آن زندگی می‌کنند. جمعیت روستای بندرگاه نیز که در کنار نیروگاه اتمی بوشهر قرار دارد بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ ، ۲۱۹۹ نفر (۵۲۳ خانوار) است. بر اساس قوانین بین‌المللی، این دو روستا که در فاصله‌ای نزدیک به نیروگاه اتمی بوشهر قرار دارند، باید تا شعاع معینی از نیروگاه اتمی تخلیه شوند به این معنی که در فاصله نزدیک به نیروگاه نباید هیچ منطقه مسکونی وجود داشته باشد. به همین دلیل در تمام مدتی که از ساخت نیروگاه اتمی بوشهر می‌گذرد، اهالی این دو روستا همچنان بین تخلیه و ماندن در کش و قوس هستند. به عبارت دیگر، تا تکلیف جابجایی این روستاها معلوم نشود، اهالی حق ساخت و ساز در روستا را ندارند و همین ممنوعیت باعث شده که تعمیر و نگهداری ساختمان‌های موجود نیز با مشکل مواجه شود. بنابراین در صورت وقوع اتفاقی همچون زلزله که در سالهای اخیر در این استان بی سابقه نبوده است، نمی‌توان انتظار داشت که تلفات انسانی ناچیز باشد. از سوی دیگر مشکلات محیط زیستی نیروگاه نیز مزید بر علت شده تا نماینده بوشهر خواهان تعیین تکلیف جابجایی این دو روستا شود. تامین آب آشامیدنی تنها یکی از این مشکلات است. اهالی روستای هلیله که با نیروگاه فقط 6 متر فاصله دارد، پیش از شروع به ساخت نیروگاه آب آشامیدنی و کشاورزی خود را از چاه تامین می‌کرده‌اند اما به مرور زمان آب آشامیدنی در این روستا جیره‌بندی شده که آن هم از طریق نیروگاه تامین می‌شود.
روستای دیگر، بندرگاه است که آن هم فاصله‌ای نزدیک با نیروگاه دارد. علاوه بر مشکل تامین آب، این روستا با مشکل دیگری نیز روبرو است و آن، دفع فاضلاب است. نیروگاه اتمی بوشهر برای دفع فاضلاب خود کانالی را به سمت روستای بندرگاه احداث نموده که این اقدام با اعتراض اهالی مواجه شده است.
اما این عوارض مربوط به امروز نیست به طوری که آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در کتاب خاطرات 3 اسفند سال 61 خود نیز به آن اشاره می‌کند و می‌نویسد: استاندار بوشهر و مقامات دیگر استان آمدند. نگران راه افتادن نیروگاه هسته‌ای و عوارض جنبی آن بودند.
بلایی که بر ژاپنی‌ها نازل شد
وقوع حوادث طبیعی همچون سونامی، زمین لرزه، سیل و ... برای هر کشوری دور از ذهن نیست. در چنین مواقعی روستاها و شهرهایی که در کنار نیروگاههای اتمی قرار دارند بیشترین تلفات را خواهند داشت. در سونامی سال 90 در ژاپن که به تخریب نیروگاه فوکوشیما انجامید، نزدیک‌ترین روستا به محل نیروگاه 20 کیلومتر با آن فاصله داشت اما نشت مواد رادیو اکتیو، این روستاها را به لانه ارواح تبدیل کرد و موجب شد اهالی روستا محل زندگی خود را تخلیه کنند. همین مساله باعث شد که ژاپن، شعاع منطقه خطر در اطراف نیروگاههای اتمی خود را تا شعاع 30 کیلومتری گسترش دهد.
خطرناکترین نیروگاه
بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، خطرناک ترین نیروگاه جهان در ارمنستان و در شعاع 30 کیلومتری شهر ایروان پایتخت این کشور قرار دارد. این نیروگاه یکی از پنج نیروگاه نسل اول فعال است که در سال 1976 میلادی ساخته شد. ارمنستان 80 درصد از برق خود را از این نیروگاه تامین می‌کند و قرار است این نیروگاه تا سال 2017 فعال باشد.
سرانجام جابجایی
موضوع جابجایی هلیله و بندرگاه از همان ابتدای شروع به ساخت نیروگاه مطرح بوده است اما تاکنون به مرحله اجرا نرسیده است. در سال 90 دولت تصمیم می‌گیرد که ظرف 2 سال نسبت به جابجایی این دو روستا اقدام کند و در قانون بودجه سال 92 هم ردیف اعتباری برای آن در نظر گرفت اما به نظر می‌رسد تا کنون هیچ اقدامی در این خصوص انجام نشده تا نماینده بوشهر اعتراض خود را در صحن علنی مجلس اعلام کند و خواستار اختصاص بودجه به این امر در سال 93 شود. به هر حال طبق مثل معروف، علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد.
