اخبار سیاسی،اقتصادی و تحلیل متنوع

گزارش ویژه مشرق/ شلدون آدلسون کیست و چرا مورد عتاب رهبری قرار گرفت؟

  سؤالی که در ذهن بسیاری خطور می‌کند این است که رهبر انقلاب روز گذشته در فرمایشات خود به اظهارات کدام سیاستمدار آمریکایی اشاره کردند؟ اشاره رهبر انقلاب به اظهارات "شلدون آدلسون"، پشتیبان وفادار و همیشگی رژیم صهیونیستی و از بزرگترین حامیان مالی حزب جمهوریخواه آمریکا بود. گروه گزارش ویژه مشرق؛ رهبر فرزانه انقلاب اسلامی ایران حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در آستانه روز تسخیر لانه جاسوسی در دیدار پرشور هزاران نفر از دانشجویان و دانش آموزان با اشاره به سخنان یکی از سیاستمداران امریکایی که خواستار بمباران اتمی ایران شده بود، خاطرنشان کردند: اگر امریکاییها راست می گویند که در مذاکرات جدی هستند، باید به دهان این افراد یاوه گو بزنند و دهان آنها را خرد کنند.

اما سؤالی که در ذهن بسیاری خطور می‌کند این است که رهبر انقلاب در فرمایشات خود به اظهارات کدام سیاستمدار آمریکایی اشاره کردند؟ اشاره رهبر انقلاب به اظهارات "شلدون آدلسون"، پشتیبان وفادار و همیشگی رژیم صهیونیستی و از بزرگترین حامیان مالی حزب جمهوریخواه آمریکا بود.


سلطان یهودی قمار، ایران را تهدید می کند!

آدلسون در میزگردی در دانشگاه «یشیوا» در 22 اکتبر 2013، گفت که آمریکا باید در مورد برنامه هسته‌ای ایران جدی‌تر باشد. مناقشه از آنجا آغاز شد که او گفت: «شما گوشی تلفن را برداشته و با جایی در نبراسکا تماس گرفته و می‌گویید: «بسیار خوب، پرتاب کنید» و سلاحی اتمی توسط موشک‌های بالستیک در میان صحرا اصابت کرده و به هیچ کس جز چند مار زنگی یا عقرب یا شبیه آن آسیبی نمی‌زنند.

او به توضیح این مطلب ادامه داد و گفت که بعد از نشان دادن زور و تهدید به تهران، آمریکا خواهد گفت: «اگر شما (ایران) صلح‌طلب باشید، فقط باید روند برنامه خود را معکوس کنید و ما تضمین می‌کنیم که شما می‌توانید تأسیسات انرژی هسته‌ای را برای مقاصد الکتریسیته و انرژی داشته باشید.» سخنگوی «آدلسون» به خبرنگاران گفت که «واضح است که سخنان آدلسون در مورد استفاده از بمب اتم جدّی نبوده» و گفت که وی «از اغراق استفاده کرده تا بگوید که... عمل مهم‌تر از کلام است.»


شلدون آدلسون سرمایه‌دار یهودی آمریکایی و یکی از ثروتمندترین افراد جهان است.

شلدون آدلسون سرمایه‌دار یهودی آمریکایی و یکی از ثروت‌مندترین افراد جهان است. وی سهام‌دار عمده، رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت سَندز لاس‌وگاس، مالک بسیاری از هتل‌ها و کازینوها در سراسر جهان از جمله در شهرهای لاس‌وگاس و پنسیلوانیا در ایالات متحده آمریکا، ماکائو در جمهوری خلق چین و سنگاپور است. وی همچنین مالک روزنامه عبری اسرائیل امروز و از «حامیان مالی عُمده» حزب جمهوری‌خواه در ایالات متحده آمریکا و حزب لیکود در اسرائیل است.
وی یهودی‌تبار است و تاکنون ده‌ها میلیون دلار به سازمان‌های عمدتاً یهودی در سراسر جهان، کمک مالی کرده است. "شلدون آدلسون" یکی از سرسخت ترین مخالفان باراک اوباماست و در انتخابات سال گذشته ریاست جمهوری این کشور نزدیک به صد میلیون دلار به گروه های حامی "میت رامنی" رقیب جمهوری خواه اوباما کمک کرد.
آدلسون از دوستان بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل است و کمک های گسترده مالی اش به جمهوری‌خواهان آمریکا و مراکز مطالعاتی طرفدار اسراییل در واشنگتن او را به یکی از پر نفوذترین حامیان گروه های طرفدار تحریم و برخورد نظامی با ایران تبدیل کرده است .
اما اسم وی دوباره هنگامی بر سر زبان‌ها افتاد که در اظهار نظری غیر منتظره در 22 اکتبر 2013 در دانشگاه یشیوا گفت رییس جمهور آمریکا باید اول به ارتش دستور بدهد یک بمب اتمی بر روی کویر ایران بیندازد.


 سلطان قمار آمریکا : «چرا این باید منصفانه باشد که من درصد بیشتری مالیات نسبت به دیگران بپردازم؟»

شلدون گری آدلسون متولد 4 اوت 1933 یک سرمایه‌دار۸۰ ساله آمریکایی و دارنده بزرگ‌ترین کازینو بین‌المللی است. او رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل کازینو «لاس‌وگاس سندز» ، شرکتِ مادرِ «ونیشن ماکائو لیمیتد» است که «ونیشن ریزورت هتل کازینو» و «سندز اکسپو و کانونشن سنتر» را اداره می‌کند. او همچنین مالک روزنامه عبری «اسرائیل هیوم» (اسرائیل امروز) است. نام «آدلسون» از اکتبر 2013 به عنوان دوازدهمین فرد ثروتمند جهان وارد لیست شد و ارزش خالص ثروت وی 34.4 میلیارد دلار برآورد شده است. او پیش از این در فهرست «فوربز 400» به عنوان دوازدهمین فرد ثروتمند آمریکایی قرار گرفته بود.



کودکی و تحصیلات
«آدلسون» در محله دورچستر شهر بوستون، ماساچوست متولد شد و فرزند «سارا» و «آرتور آدلسون» بود. خانواده او اوکراینی یهودی بودند. پدر او راننده تاکسی، و مادرش مدیر یک مغازه بافندگی بود. او حرفه کسب و کار خود را در سن 12 سالگی آغاز کرد. او در سن 12 سالگی شروع به فروش روزنامه کرد و در سن 16 سالگی کسب و کار وندینگ ماشین (دستگاه خودکاری که‌ با انداختن‌ پول‌ در آن‌ جنس‌ بیرون‌ مى‌دهد) به راه انداخت. وی وارد مدرسه حرفه‌ای شد تا تند‌نویس دادگاه شود اما بعداً به ارتش پیوست.


وی به عنوان کارگزار وام مسکن، مشاور سرمایه‌گذاری و مشاور مالی فعالیت کرد. پس از آن که از ارتش مرخص شد، کسب و کار فروش جبعه‌های لوازم آرایشی را آغاز کرد و سپس کسب و کار دیگری با عنوان «دی آیس ایت» (آن را یخ‌زدایی کن) اسپریی شیمیایی که به شیشه جلوی یخ زده اتومبیل‌ها را آب می‌کرد، به راه انداخت. در دهه 60 میلادی، وی کسب و کار تورهای چارتر را آغاز کرد. «آدلسون» وارد کالج شهر نیویورک شد اما از ادامه آن انصراف داد.


حرفه و کسب و کار
کامدکس (COMDEX)
منبع اصلی ثروت و سرمایه کنونی «آدلسون» ، نمایشگاه تجارت کامپیوتر «کامدکس» بود که او و شرکایش آن را برای صنعت کامپیوتر توسعه دادند؛ نخستین نمایشگاه مربوط به سال 1979 بود. این نمایشگاه در اکثر سال‌های دهه‌های 80 و 90 میلادی نمایشگاه برتر تجارت کامپیوتر بود.
در سال 1995، «آدلسون» و شرکایش کامدکس را به قیمت 862 میلیون دلار به «شرکت سافت‌بانک» ژاپن فروختند؛ سهم «آدلسون» از این معامله 500 میلیون دلار بود.

- سندز کازینو (Sands Casino)
لاس‌وگاس، نوادا
در سال 1988 «آدلسون» و شرکایش، هتل و کازینوی سندز در لاس‌وگاس، پاتوق سابق «فرانک سیناترا» و «رَت پَک» ، را خریداری کردند تا بدین وسیله یک منبع کسب و کار جدید از صنعت نمایش را وارد لاس‌وگاس کنند. «آدلسون» و شرکایش یک سال بعد «سندز اکسپو و کانونشن سنتر» (نمایشگاه و مرکز همایش سندز) را ساختند، که در آن زمان تنها مرکز همایش متعلق به بخش خصوصی در آمریکا بود.
در سال 1991، هنگامی که «آدلسون» همراه با همسر دومش «میریام» برای ماه عسل به ونیز رفته بود، ایده ساخت یک هتل خاص و عظیم به او الهام شد. او «سندز» را کاملاً خراب کرد تا «ونیشن» ، یک هتل و کازینو با تم ونیزی، را بسازد. در سال 2003، برج 1013 سوئیتی ونیزیا به این مجموعه اضافه شد؛ و 4049 سوئیت؛ 18 رستوران و یک مرکز خرید با کانال‌های آب، قایق و ملوانان آوازخوان به هتل افزوده گشت.
در اوت 2007، «آدلسون» ، «ونیشن ماکائو ریزورت هتل» 2.4 میلیارد دلاری را در کوتای افتتاح کرد و اعلام نمود که قصد دارد یک محوطه وسیع و متمرکز را ایجاد نماید که آن را «کوتای استریپ» می‌نامید. «آدلسون» گفت که قصد دارد هتل‌های دیگری را تحت برندهایی نظیر «فور سیزنز» (چهارفصل)، «شرایتون» و «سنت رجیس» افتتاح نماید. چنین برنامه‌ریزی شده بود که «لاس‌وگاس سندز»ِ او تا سال 2010، 12 میلیارد دلار روی «کوتای استریپ» سرمایه‌گذاری کرده و 20000 اتاق هتل در آن‌جا بسازد. 

 پنسیلوانیا
در اواخر دهه نخست 2000 میلادی، «آدلسون» و سازمان تصمیم گرفتند کازینویی در پنسیلوانیا بسازند. این مجموعه یکی از 5 کازینوی مستقلی بود که در سال 2006 از طرف هیئت کنترل بازی‌های پنسیلوانیا مجوز دریافت کرد. این کازینو در 22 مه 2009 افتتاح شد. بازی‌های میزی در 18 جولای 2010 آغاز شدند. هتل در 27 مه 2011 بازگشایی شد.
«آدلسون» اظهار داشت، «اگر ما فرصت ساخت یک مجموعه یکپارچه را داشته باشیم، یک کار را خواهیم کرد. به گمان ما این کار موجب جذب مشتریان و درآمد مالیات برای ایالات پنسیلوانیا و لی والی و شهرهای درون آن می‌گردد.»
در سال 2010، در حین رکود اقتصادی جهانی در اواخر دهه نخست 2000، «آدلسون» به مجله وال‌استریت گفت، «اگر امروز حق انتخاب داشتیم، احتمالاً این پروژه را آغاز نمی‌کردیم.»


ماکائو، چین
«آدلسون» پیشگام یک پروژه عظیم برای آوردن نام «سندز» به ماکائو، شهر قماربازی چینی که تا دسامبر 1999 مستعمره پرتغال بود، شد. «سندز ماکائو» که یک میلیون فوت مربع مساحت داشت، هنگامی که در مه 2004 افتتاح گشت، تبدیل به نخستین کازینو به سبک وگاس در جمهوری خلق چین شد. «آدلسون» توانست سرمایه‌گذاری 265 میلیون دلاری آغازین خود را در عرض یک سال بازیابد، و از آن‌جا که او صاحب 69% از سهام بود، هنگامی که در دسامبر 2004 سهام عمومی را دریافت کرد، ثروت خود را افزایش داد. از زمان افتتاح «سندز ماکائو» ، ثروت شخصی «آدلسون» بیش از چهارده برابر شده است. گفته می‌شود سازمان «آدلسون» به علت نقض احتمالی قوانین شیوه‌های فساد خارجی مرتبط با پرداخت‌های انجام شده به یک وکیل ماکائویی، تحت بازرسی‌های فدرال قرار گرفته است.

خلیج مارینا، سنگاپور
در مه 2006، «لاس‌وگاس سندز» یک مجوز شدیداً رقابتی برای ساخت یک مجموعه کازینو در خلیج مارینا دریافت کرد. این کازینوی جدید، با نام «مارینا بِی سندز» ، در سال 2010 افتتاح شد و شایعه بود که 5.5 میلیارد دلار هزینه داشته است. این مجموعه شامل یک مرکز خرید، مرکز همایش، و 2500 اتاق لوکس هتل می‌باشد.

مطبوعات اسرائیل
«آدلسون» در سال 2007 پیشنهادی ناموفق برای خرید روزنامه اسرائیلی «معاریو» ارائه کرد. هنگامی که این تلاش با شکست روبرو شد، او برنامه‌هایی موازی را برای انتشار یک روزنامه رایگان برای رقابت با روزنامه «اسرائیلی» ، روزنامه‌ای که او در سال 2006 به صورت مشترک تأسیس کرده اما آن را رها ساخته بود، جلو برد. نخستین نسخه از روزنامه جدید «اسرائیل هایوم» (اسرائیل امروز) در 30 جولای 2007 منتشر شد.
بر اساس نظرسنجی «شاخص گروه هدف» (TGI) که در جولای 2011 منتشر شد، «اسرائیل امروز» ، که بر خلاف دیگر روزنامه‌های اسرائیلی به صورت رایگان توزیع می‌گردد، چهار سال پس از آغاز به کار خود تبدیل به روزنامه شماره یک (در روزهای کاری هفته) شد. این نظرسنجی نشان داد که «اسرائیل امروز» 39.3% خواننده داشت، «یدیعوت آحارنوت» (آخرین خبر) 37%، «ماریو» 12.1%، و «هاآرتص» (کشور) 5.8%. اما نسخه آخر هفته «یدیعوت آحارنوت» همچنان با 44.3% خواننده، در مقایسه با 31% خواننده برای نسخه آخر هفته «اسرائیل امروز»، 14.9% خواننده برای «ماریو»، و 6.8% برای «هاآرتص» در صدر قرار داشت. قبلاً در نظرسنجی TGI برگزار شده در جولای 2010 نیز تقریباً چنین روندی مشاهده شده بود.
در سال 2011، مطبوعات اسرائیلی اعلام کردند که «آدلسون» از پاپوشی که در «کانال 10» اسرائیلی برای وی درست شده بود و در آن ادعا کرده بودند که او مجوز کازینو در لاس‌وگاس را به شکلی نامناسب و از طریق ارتباطات سیاسی به دست آورده است، ناراضی و ناخرسند است. پس از آن که «آدلسون» تهدید به طرح دعوی در دادگاه کرد، آن شبکه بابت ادعاهای خود عذرخواهی کرد. این امر به نوبه خود منجر به استعفای «رودر بنزیمن» ، سرپرست اخبار؛ «روتی یووال»، سردبیر اخبار؛ و «گای زُهر»، گوینده اخبار، که به این عذرخواهی اعتراض کرده بودند شد. پس از دو ماه مذاکره، مقام ثانویه اسرائیل برای تلویزیون و رادیو حکم داد که اگرچه عیب و نقص‌هایی در شیوه انجام عذرخواهی وجود داشته، اما تصمیم اخذ شده مبنی بر عذرخواهی صحیح و مناسب بوده است.

بوقلمون سیاسی

«آدلسون» در یک سرمقاله وال‌استریت با عنوان «من دموکرات‌ها را رها نکردم. آن‌ها مرا تنها گذاشتند» ، سه دلیل برای این که حزب سیاسی خود را تغییر داد ارائه می‌کند. اول به سیاست خارجی رجوع کرده، و به نظرسنجی موسسه گالوپ اشاره می‌کند که نشان می‌دهد جمهوریخواه‌ها بیش از دموکرات‌ها حامی اسرائیل هستند. دوم به آماری رجوع می‌کند که نشان می‌دهد جمهوریخواه‌ها خیّرتر و نیکوکارتر از دموکرات‌ها هستند. «آدلسون» در حمایت از این ادعا از گزارش «سوابق بشردوستی» استفاده می‌کند که در آن پس از بررسی داده‌های مالیاتی IRS، نتیجه‌گیری شده که ایالت‌هایی که به جمهوریخواهان رأی داده‌اند نسبت به ایالاتی که به دموکرات‌های رأی داده‌اند کمک بیشتری به نهادهای خیریه کرده‌اند. او چنین می‌نویسد، «مطمئنم پدر من، کسی که یک صندوق صدقات برای کمک به فقرا در خانه‌مان نگه می‌داشت [!!!]، از حقیقتی که در مورد دموکرات‌های مدرن فاش شده دلخور می‌شد.» و این موضوع او را به سمت سومین دلیل خود (سیاست اقتصادی) برای رها کردن حزب دموکرات هدایت می‌کند.

پدر من، یک صندوق صدقات برای کمک به فقرا در خانه‌مان نگه می‌داشت [!!!]


او می‌نویسد:
دموکرات‌ها احتمالاً پاسخ خواهند داد که مالیات و خدمات دولتی ابزار بهتری برای کمک به فقرا و محرومان هستند؛ و بله، دولت قطعاً باید نقش خود را ایفا کند. اما وقتی شما به ایالاتی نگاه می‌کنید که در آن‌ها دموکرات‌ها سال‌ها از سلطه تک‌حزبی خود بهره برده‌اند (کالیفرنیا، ایلینوی، نیویورک) ، به این نتیجه می‌رسید که سیاست‌های آزادی‌خواهانه آنان به هیچ‌وجه وعده‌هایشان برای عدالت اجتماعی را عملی نساخته است. به عنوان مثال، ایالت زادگاه رئیس جمهور «اوباما» را در نظر بگیرید. در ماه اکتبر، یک بررسی غیرحزبی از بودجه ایلینوی که توسط کارگروه ویژه بحران بودجه ایالتی انجام شد، نشان داد که ایلینویِ آزادیخواه از رکود اقتصادی، جمعیتی و اجتماعی رنج می‌برد. و بر اساس این گزارش، ایالت چمنزار (همان ایالت ایلینوی)، بدترین رتبه اعتباری را در کشور دارد، و از لحاظ میزان بدهی عمومی به ازای هر سرانه در دومین جایگاه فهرست قرار می‌گیرد.
«آدلسون»‌ سپس از «والتر راسلمید» ، کارشناس علوم سیاسی نقل قول‌هایی ارائه می‌کند، کسی که به ادعای «آدلسون»، در امریکن اینترست «نتایج غم‌انگیز این یافته‌ها را خلاصه کرده است»:
سیاستمداران ایلینوی، از جمله رئیس جمهور کنونی ایالات متحده، یکی از ایالت‌های کشور را که به طور بالقوه می‌تواند یکی از مرفه‌ترین و پویاترین ایالت‌ها باشد ویران ساخته‌اند، میلیون‌ها نفر از کودکان فقیر را محکوم به تحصیلات زیر حد استاندارد نموده‌اند، در حفظ زیرساخت‌های حیاتی شکست خورده‌اند، توسعه کسب و کار و رشد را از طریق مالیات‌های ناپایدار و سیاست‌های نظارتی در نطفه خفه کرده‌اند، و نتوانسته‌اند مطالبات اتحادیه‌های بخش دولتی را برآورده سازند.
«آدلسون» از مقاله خود در مورد باورهای سیاسی‌اش بدین شکل نتیجه گیری می‌کند:
اگرچه من با تمامی مواضع جمهوریخواهان موافق نیستم (در مورد بسیاری از معضلات اجتماعی من یک لیبرال هستم) ، اما برای من دلایل کافی در این حزب وجود دارد که بدانم انتخاب صحیحی داشته‌ام. من بر این باور هستم که این همان انتخابی است که همسایگان یهودی مهاجر قدیمی من هم می‌کردند. آن‌ها اجازه نمی‌دادند اندکی اختلاف نظر با جمهوریخواهان، اهمیت حمایت از حزبی که از دموکراسی‌های لیبرالی نظیر اسرائیل بیشتر پشتیبانی می‌کند، حزبی که روحیه نیکوکاری را بیشتر محقق می‌سازد، و حزبی که سیاست‌های اقتصادی آن قطعاً برای آمریکایی‌هایی که اکنون به دنبال شغل هستند بهتر است، تباه و بی‌ارزش سازد. حزب دموکرات دیگر آن گونه که قبلاً بوده نیست.

آدلسون با تندروهای یهودی ارتباطی وثیق دارد

او از دوستان نتانیاهو نخست وزیر اسراییل است و کمک های گسترده مالی اش به جمهوری‌خواهان آمریکا
و مراکز مطالعاتی طرفدار اسراییل در واشنگتن او را به یکی از پر نفوذترین حامیان

گروه های طرفدار تحریم و برخورد نظامی با ایران تبدیل کرده است .


هم سیاستمداران لیبرال و هم سیاست‌مداران دموکرات، انگیزه‌های دیگری را هم برای تغییر حزب «آدلسون» ارائه کرده‌اند. با استناد بر نیویورکر، او به یکی از همکارانش گفته، «چرا این باید منصفانه باشد که من درصد بیشتری مالیات نسبت به دیگران بپردازم؟»
«آدلسون» در مصاحبه‌ای با فوربز، دولت اوباما را زیر سؤال برد:
آن‌چه مرا می‌ترساند ادامه یافتن اقتصاد سوسیالیستی است که تقریباً به مدت چهار سال آن را تجربه کرده‌ایم. این موضوع مرا می‌ترساند چون توزیع مجدد ثروت مسیری به سمت سوسیالیسم بیشتر، و کنترل بیشتر زندگی مردم توسط حکومت است. آن‌چه مرا می‌ترساند عدم پاسخگویی دولت به مردم است. سیاست‌های داخلی ایالات متحده برای من بسیار مهم است چون شاهد آن هستم که مواردی که این کشور را بی‌نظیر ساخته بود، اکنون در حال تبدیل به کپی‌برداری از کشورهای دیگر است. ... من از این می‌ترسم که مردم روز به روز بیشتر تمایل پیدا کنند که به جای آن که ببخشند، دریافت کنند. مردم کمتر حاضر به شراکت هستند. بشردوستی و نیکوکاری رشد زیادی ندارد و انتظارات از دولت بیشتر شده است. من معتقدم که مردم به خود خواهند آمد و اجازه نخواهند داد تلاش‌های دولت فعلی برای سوسیالیستی کردن کشور به نتیجه برسد. دموکراسی سوسیالیستی بی معنی است، چون دیگر دموکراسی محسوب نمی‌شود.

بحث «دیلِی»
در دادگاه پرونده «سوئن»، «بیل وایدنر»، مدیر شرکت «لاس‌وگاس سَندز آدلسون»، در مورد مکالمه تلفنی «آدلسون» و دوست آن زمان وی «تام دیلِی»، رهبر اکثریت مجلس در مورد طرح تصویب شده توسط «تام لانتوس» نماینده شهادت داد که مانع رای دادن کمیته المپیک آمریکا به نفع میزبانی چین برای المپیک تابستانی 2008 می‌شد. چند ساعت بعد، «دیلی» تماس گرفته و به «آدلسون» گفت که او می‌تواند به شهردار پکن بگوید که «این لایحه هرگز روشنایی روز را نخواهد دید». لایحه تصویب نشد. «آدلسون» در دادگاه شهادت داد که ردّ لایحه «... از فشار قوانین دیگر ناشی شده و ربطی به حرکت عمدی دیلی برای کمک به دوستانش نداشته است.»

افتخارات
«آدلسون» و همسرش، «میریام آدلسون» ، با جایزه «وودرو ویلسون» برای همکاری شهروندی با «مرکز بین‌المللی محققان وودرو ویلسون» در «مرکز اسمیت‌سونیان» در 25 مارس 2008 معرفی شدند.
«آدلسون» جایزه مدیر «موسسه تحقیقاتی سیاست نوادا» ، اندیشکده‌ای در لاس‌وگاس را برای تلاش‌هایش جهت پیشبرد اصول بازار آزاد در نوادا دریافت کرد.
«جرج و. بوش» او را در هیئت همراه افتخاری برای همراهی رئیس‌جمهور در سفر به اورشلیم در جشن شصتمین سالگرد اسرائیل در ماه مِی 2008 پذیرفت.

کمک‌های مالی
در فوریه 2012، «آدلسون» به نشریه «فوربز» گفت که او «مخالف ثروتمندانی است که سعی دارند بر انتخابات اثر بگذارند. اما تا آنجا که ممکن باشد با آن مخالفت می‌کنم. زیرا می‌دانم که افرادی همچون سوروس سال‌ها این تلاش‌ها را دنبال کرده‌اند اما این کار به دهه‌ها نکشیده است؛ و آنها با ایجاد شبکه‌های سهامی برای گردآوری پولشان، از دید مخفی می‌شوند. من فلسفه خود را دارم و خجالت‌زده هم نیستم. من پول می‌دهم چون راه قانونی دیگری وجود ندارد. من نمی‌خواهم برای مخفی کردن نامم به ده شرکت متفاوت روی آورم. من به کاری که می‌کنم افتخار می‌کنم و به دنبال فرار از شناخته شدن نیستم.

2004
در سال 2005، «آدلسون» و همسرش هر یک 250 هزار دلار به دومین انتخاب «جرج و. بوش» کمک کردند.
2008
«آدلسون» حامی مالی اصلی «ناظر آزادی» پرداخت- یک گروه وکالت سیاسی که فعلاً منسوخ شده و برای مقابله با «جورج سوروس» و گروه‌های لابی دموکراتیک مانند «MoveOn. org» ساخته شده بود. تقریباً تمام 30 میلیون دلاری که «ناظر آزادی» برای انتخابات 2008 صرف کرد از سوی «آدلسون» پرداخت شده بود.
2010
در سال 2010، «آدلسون» یک میلیون دلار به «راه‌حل‌های آمریکا برای آینده موفق» کمک کرد که یک کمیته عملیاتی سیاسی برای حمایت از سخنگوی سابق جمهوری‌خواهان کنگره، «نیوتن گینگریچ» است. در دسامبر 2011، طی نامزدی «گینگریچ» برای رئیس‌جمهوری آمریکا، «آدلسون» به طرفداری از اظهارات بحث‌برانگیز او در مورد فلسطینیان پرداخت و گفت که «تاریخ کسانی که خود را فلسطینی می‌نامند را بخوانید و می‌فهمید که چرا گینگریچ گفته مردم فلسطین اخیراً ظاهر شده‌اند» .
نامزدهای سنای آمریکا که وی به آنها کمک کرده است:
· «کارلی فیورینا» ، مدیر اجرایی سابق «هیولت-پاکارد»؛
· «شارون آنگل» ، عضو مجلس نمایندگان؛
· «سو لادن» ، سناتور ایالتی سابق؛
· «اسکات براون» ، سناتور آمریکا و سناتور ایالتی سابق؛
· «روی بلانت» ، عضو کنگره آمریکا؛
· «مارک کرک» ، عضو کنگره آمریکا؛
· «پت تومی» ، عضو سابق کنگره آمریکا؛
· «چارلی کریست» ، فرماندار ایالتی.
نامزدهای کنگره:
· «ویرجینیا فاکس» ؛
· «اریک کانتور» ؛
· «جو هک» ؛

آدلسون نزدیک به صد میلیون دلار به گروه های حامی "میت رامنی" رقیب جمهوری خواه اوباما کمک کرد.

2012
در انتخابات ریاست‌جمهوری 2012 آمریکا، «آدلسون» گفت که حمایت کامل خود را از نامزد جمهوری‌خواهان خواهد داشت. در 7 ژانویه 2012، «آدلسون» جبهه حامی «گینگریچ» را که هنوز ضعیف بود را با کمکی پنج میلیون دلاری به کمیته «موفقیت آینده» که حامی «گینگریچ» بودند تقویت کرد. روز بعد، این گروه بیش از 3. 4 میلیون دلار را صرف تبلیغات در کارولینای جنوبی کرد که شامل تولید و پخش فیلمی نیم ساعته می‌شد که رقیب سیاسی «گینگریچ» یعنی «میت رامنی» را مخالف خشن شرکت‌ها معرفی می‌کرد. در 23 ژانویه، همسر «آدلسون» ، «میریام»، پنج میلیون دلار دیگر را به همان سازمان اهداء کرد تا آن را صرف توسعه «پیام حامیان نیوتن» کند. «آدلسون» به «فوربز» گفت که او قصد داشته که حدود 100 میلیون دلار را به «گینگریچ» کمک کند.
در چرخه انتخابات 2012، او پنج میلیون دلار دیگر را به «صندوق رهبری کنگره» راست‌گرا کمک کرد. همچنین وی بیش از شصت هزار دلار را به کمیته ملّی جمهوری‌خواهان کمک کرد. سیاسیونی که وی از ژانویه 2011 به آنها کمک مالی کرده عبارتند از:
· «میچ مک‌کانل» ، رهبر اقلیت سنای آمریکا؛
· «جان بوئنر» ، سخنگوی مجلس آمریکا؛
· «دین هِلر» ، سناتور آمریکا؛
· «مارک آمودی» ، عضو کنگره آمریکا؛
· «جو هک» ، عضو کنگره آمریکا؛
· «آدام هاسنر» ، سخنگوی مجلس فلوریدا.
در 12 ژانویه 2012 «آدلسون» ده میلیون دلار به شرکت «حفظ آینده» حامی «رامنی» کمک کرد.
در جولای، «آدلسون» در جلسه جمع‌آوری کمک نقدی برای «رامنی» که در اورشلیم برگزار شده بود شرکت کرد و گفت که قصد دارد چند میلیون دلار را به جبهه «رامنی» کمک کند. «آدلسون» به «وودی جانسون» ، «جان راکولتا»، «پاول سینگر» و چندین حامی دیگر این روند پیوست. بر اساس گزارش «بلومبرگ بیزینس‌ویک»، از جولای به بعد «آدلسون» بیش از 30 میلیون دلار را برای کمک به جمهوری‌خواهان در انتخابات 2012 اهداء کرده است.
«رامنی» معتقد است که چین باید به جرم «تقلب ارزی» محاکمه شود زیرا سیاست نرخ تبادل ارز ثابت و پایین فرضی را برگزیده است، و از فشار بر چین برای کاهش شاخص ارز حمایت می‌کند؛ بر اساس گزارش «بلومبرگ» ، اگر یوان چین بالا رود، «آدلسون» از محل منافعش در کازینوهای چینی در قالب دلار سود می‌برد.

همسرش، میریام
«میریام آکشورن» در 1946 در اسرائیل متولد شد. والدین او، «منوشا» و «سیم‌ها فاربستاین» از لهستان مهاجرت کردند و درحیفا ساکن شدند. وی مدرک لیسانس خود را در رشته میکروبیولوژی و ژنتیک از دانشگاه عبری اورشلیم کسب کرد. طی دو سال دوره سربازی در اسرائیل، وی در بخش تحقیقات بیولوژیک کار کرده و با دریافت مدرک پزشکی «سکلر» از دانشگاه تل‌آویو به این کار ادامه داد. او به عنوان رئیس داخلی بخش اورژانس در بیمارستان روکاش در تل‌آویو انتخاب شد. در 1986، او به عنوان پزشک دستیار در دانشگاه راکفلر نیویورک آغاز بکار کرد و همانجا به مطالعه وابستگی شیمیایی و اعتیاد به دارو، با تمرکز بر شیوع ایدز در میان معتادان به دارو پرداخت.

«میریام» با پزشکی از تل‌آویو، دکتر «آریل آکشورن» ازدواج کرد که از او دو دختر داشته و سپس طلاق گرفت. از دهه 1970، همسر آینده او «آدلسون» به همراه همسرش «ساندرا» در ماساچوست زندگی کرده و سه فرزند، «میشل» ، «گری» و «شلی» را به فرزندی قبول کردند. آنها در 1988 از هم جدا شدند. «میشل» به دلیل مصرف بیش از حد دارو در سال 2005 درگذشت. «آدلسون» و «میریام» سال بعد با هم آشنا شده و در 1991 با هم ازدواج کردند.

دعاوی قضایی
پرونده ژوئن 2008 در «نیویورکر» چندین مناقشه مربوط به «آدلسون» را ذکر می‌کند. در 2008، «ریچارد سوئن» ، تاجری هنگ‌کنگی که به «آدلسون» برای ارتباط با مقامات چین کمک کرده بود تا بتواند به جواز ماکائو دست یابد، «آدلسون» را به دادگاهی در لاس‌وگاس کشاند و مدعی شد که او قراردادش برای دادن سود مشترک به «سوئن» را نقض کرده است. «سوئن» برنده غرامتی 43.8 میلیون دلاری شد؛ در نوامبر 2010، دادگاه عالی نوادا این رای را رد کرده و پرونده را برای بررسی بیشتر به دادگاهی پایین‌تر ارجاع داد. «آدلسون» با دادگاهی دیگر مواجه شد که در آن سه واسطه مدعی غرامتی 450 میلیون دلاری شده بودند. در فوریه 2013، «لاس‌وگاس سندز»، در پرونده‌ای قانونی پذیرفت که از قوانین فدرال در زمینه ممنوعیت ارتباط با مقامات خارجی سرپیچی کرده است. طبق اتهامات، مقامات چینی با گرفتن رشوه به «آدلسون» اجازه ساخت کازینو در ماکائو را داده بودند.
«آدلسون» در شکایت از «دیلی میل» لندن به جرم افتراء در سال 2008 موفق بود. این روزنامه او را به انجام فعالیت‌های تجاری ناپسند و داشتن منافع سیاسی فاسد متهم کرد. «آدلسون» در پرونده افتراء پیروز شد که به عنوان «توهینی جدی به درستکاری شخصی و شهرت تجاری آقای آدلسون» مطرح شده بود و موفق به دریافت حدود 4 میلیون دلار شد. «آدلسون» گفت که او این خسارت را به «بیمارستان سرطان رویال مارسدن» لندن خواهد داد.
در آگوست 2012، «کمیته مبارزاتی کنگره دموکرات» ، پس از تهدید شدن به پرونده افتراء، عذرخواهی کرده و دو تابلوئی را که ادعا می‌کرد «آدلسون» درآمد تن‌فروشی چینی را به جمهوری‌خواهان کمک کرده است، را برچید. در نهایت دادگاهی فدرال در سپتامبر 2013 این پرونده را مختومه کرده و به «آدلسون» دستور داد که هزینه‌های قانونی کمیته را بپردازد.

ثروت
در سال 2007، ثروت تقریبی «آدلسون» 26. 5 میلیارد دلار بود که او را سومین شخص ثروتمند آمریکا به نقل از «فوربز» می‌ساخت؛ و در سال 2008 این ثروت 26 میلیارد دلار بود. در 2008، بهای سهام شرکت لاس‌وگاس سندز سقوط کرد؛ و در نوامبر 2008، شرکت لاس‌وگاس سندز اعلام کرد که شاید قادر به اجرای تعهداتش نباشد و احتمال ورشکستگی را ممکن دانست. «آدلسون» در سال 2008 مبلغ 4 میلیارد دلار، یعنی بیش از هر میلیاردر آمریکائی دیگری، از دست داد. ثروت خالص او از حدود 30 میلیارد دلار به 2 میلیارد دلار، یعنی 93 درصد کاهش داشت. او به «ای. بی. سی نیوز» گفت که «من 25 میلیارد دلار را از دست دادم. من با هیچ شروع کردم... چیزی به اسم ترس برای یک کارآفرین [!!!!] وجود ندارد. نگرانی، بله. ترس، نه.»
در لیست میلیاردرهای جهان در فوربز 2009، رتبه «آدلسون» به نفر 178 با ثروت خالص 3. 4 میلیارد دلار رسیده است، اما در سال 2011 او به شانزدهمین مرد ثروتمند جهان با ثروت خالص 23. 3 میلیارد دلار بدل شد.
  گزارش تحلیلی مشرق؛ تقسیم کار راهبُردی دولت آمریکا و کنگره درباره تحریم‌ ایران تقسیم کار راهبُردی بین کاخ سفید و کنگره شکل گرفته است.تهدید تحریم های جدید؛استراتژی غیرقابل تغییرشورای امنیت ملّی آمریکا است.آنها به عدم افزایش تحریم ها بعنوان برگ برنده علیه «دولت روحانی» نگاه می کنند،زیرا معتقدندکه ایران ظرفیت روانی پذیرش تحریم جدید راندارد. گروه سیاسی مشرق- چندی پیش که اخبار مربوط به رایزنی فشرده «وزارت خارجه آمریکا» و «شورای امنیت ملّی کاخ سفید» با نمایندگان کنگره درباره عدم افزایش تحریم ها، و توافق نهایی شان روی آنتن ها رفت[1]؛ برخی از سیاسیون و مردان رسانه ایِ خوش خیال، چنین رویّه ای را نشانه نرم تر شدن مواضع آمریکا فرض کردند. آنها با پمپاژ رسانه ای این موضوع که بین اوباما و نمایندگان تحت تأثیر لابی صهیونیستی، یک شکاف عمیق ایجاد شده، وانمود کردند که ایران باید برای حفظ موقعیت "پلیس خوب" (اوباما) در برابر "پلیس بد" (نتانیاهو و کنگره)؛ امتیازاتی را نقداً روی میز بگذارد. 
عدم افزایش تحریم ها در کنگره به شکاف بین کاخ سفید و کنگره مربوط نیست، بلکه حاصل یک شراکت راهبُردی است

این "شارلاتانیسم رسانه ای" در بین بخشی از توده های مردمی که نسبت به مذاکراه با آمریکا خوش بین بودند، ایجاد یک خوش بینی رؤیاگونه کرد؛ افسانه ای مبنی بر اینکه، عن قریب تمامی مشکلات اقتصادی کشور بخاطر مذاکرات هسته ای حلّ و فصل خواهد شد و بالاخره بهشت اقتصادی ایرانیان به وقوع خواهد پیوست. مسئله ای که رهبر معظّم انقلاب اسلامی نیز در دیدار مهم شان با دانشجویان و دانش آموزان به مناسبت «13 آبان» به آن اشاراتی داشتند.
«مشرق» چندی پیش در گزارشی از «آسیوشیتدپرس» و «واشینگتن پست» برای اوّلین، پرده از خودسانسوری رسانه های غرب زده داخلی برداشت، آنجا که غرب زده ها سعی داشتند؛ به دروغ «کنگره» و «سنا» را در رابطه با تحریم ایران روبروی هم نشان دهند. و حالا همین رسانه ها و برخی سیاسیون سهواً یا عمداً تلاش دارند، «کنگره» را در برابر «کاخ سفید» نمایش دهند؛ این القای تحمیق گونه ای است از "فرشته نشان دادن باراک حسین اوباما". لذا یادآور می شود که "دست چدنی" ای که از ابتدای ریاست جمهوری «اوباما» زیر "دستکش مخملین" پنهان شده بود، حالا نیز پنهان است؛ شاید فردا تغییراتی در پی باشد! امّا تا امروز هیچ چیز تغییر نکرده است.
گزارش آسیوشتیدپرس درباره وحدت رویه دولت آمریکا و کنگره درباره ایران
همان روز که خبر توافق کنگره و کاخ سفید مبنی بر عدم افزایش تحریم ها تا مذاکرات آتی «ژنو»، تحت تأثیر لابی اوباما معرّفی شد و برخی از عناصر داخلی آن را دستاورد بزرگی برای روند دیپلماتیک کشور دانستند؛ تحلیل گران کارکشته حرف های اصلی و دقیق را زدند. جالب تر اینکه این گزارش های منطبق بر استنادات متقن، بار دیگر از سوی رسانه های خوش بین غرب گرای داخلی سانسور شدند.
«ران کامپیاس»[2] تحلیل گر سابق و مجرّب «خبرگزاری آسیوشتیدپرس» در گزارشی که برای «JTA News Agency»[3] (آژانس خبری یهود) - از قدیمی ترین سازمان‌های خبری صهیونیسم جهانی- فرستاد، توضیح داد که در جلسه محرمانه «شورای امنیت ملّی آمریکا» با کارمندان ارشد «مجلس نمایندگان» و سنا که به تغییر ذائقه کنگره منجر شد، چه گذشته است. در واقع وی از پشت پرده صحنه سیاسی امروز آمریکا درباره پرونده ایران خبرهای دسته اوّلی می‌داد.
وی توضیح داد که تقسیم کار راهبُردی بین آمریکا و اسرئیل، بین کاخ سفید و کنگره و بین لابی های صهیونیستی و کنگره؛ چگونه شکل گرفته است. «کامپیاس» نشان داد که کاخ سفید نه تنها از صحبت درباره افزایش تحریم ها ناخشنود نیست، بلکه حرف زدن مداوم از تهدید تحریم های جدید؛ استراتژی غیرقابل تغییر «شورای امنیت ملّی آمریکا» است. او همچنین به خوبی بیان می کند که حرف زدن از تحریم جدید همزمان با عدم اجرای آن، فقط مربوط به «جمهوری خواهان» کنگره نیست، بلکه به «دموکرات ها» هم مربوط است.
گزارش JTA از محتویای جلسه محرمانه شورای امنیت ملّی آمریکا و کنگره که به عدم افزایش تحریم ها توسّط کنگره منجر شد



«کامپیاس» به نقل از یک منبع نزدیک به «آیپک» می نویسد که این لابی خواهان عملیاتی شدن لایحه تحریمی جدید در "آینده نزدیک" است، نویسنده با قرار دادن واژه "in the near future” تحت دو گیومه، در واقع خیلی هوشمندانه مخاطب را به این نکته سوق می دهد که حتّی این لابی یهودی پُرآوازه نیز اکنون خواهان اجرای آن نیست بلکه آن را به آینده نزدیک موکول نموده است.
نویسنده همچنین به نکته ظریفی اشاره می کند، علیرغم اینکه پیشتر، «کمیته بانکداری سنا» تعویق رأی گیری برای تحریم جدید را نهایتاً تا پایان اکتبر، مجاز شمرده بود؛ در اقدامی جدید دوباره به «دولت اوباما» وقت داده است. آنها به عدم افزایش تحریم ها بعنوان یک برگ برنده علیه «دولت روحانی» نگاه می کنند، زیرا معتقدند که ایران ظرفیت روانی و سخت افزاری پذیرش تحریم های جدید را به هیچ وجه ندارد و این مسئله به افزایش چانه زنی مطلق امریکا بدل خواهد شد.

رهبری انقلاب اسلامی در آخرین دیدارشان که در آستانه «سالگرد تسخیر لانه جاسوسی» صورت می گرفت، ضمن ابراز اعتماد به تیم مذاکره کننده ایران به آنها توصیه نمودند که فریب لبخند دشمن را نخورند، ایشان بطور شفّاف و با مصداق خواهان رصد عدم حسن نیّت آمریکایی ها پای میز مذاکره شدند. «پایگاه خبری- تحلیلی مشرق» برای اوّلین بار مقاله «آژانس خبری یهود»[4] که در آن محرمانه های آمریکا در رابطه با مذاکرات ایران گفته شده را برای شفافیت بخشی به افکار عمومی و کمک به کارشناسان در اختیار می گذارد. متن کامل این گزارش بدون ردّ یا پذیرش مفادّ آن و برای اطّلاع خوانندگان منتشر می شود:


***

اوباما به «کنگره»: درباره تحریم های بی مانند صحبت کنید، امّا هیچ اقدامی نکنید  

دولت اوباما از کنگره می خواهد که تهدید درباره تشدید تحریم ها علیه ایران را حفظ کند، امّا در واقع آنها را نپذیرد


واشینگتن- دولت اوباما ممکن است یک روش برخوردی در برابر حامیان طرفداری اسرائیل از لایحه تشدید تحریم ها اتّخاذ کند، چراکه «کاخ سفید» می ترسد، این مسئله باعث عقب نشینی در حلّ و فصل بحران برنامه مشکوک تسلیحات اتمی ایران شود.
«AIPAC» (کمیته امور عمومی آمریکایی اسرائیلی)، «JFNA» (فدراسیون یهودیان آمریکای شمالی) و «JCPA» (شورای یهود برای امور عمومی) از لایحه ای حمایت می کنند که در جولای توسّط «مجلس نمایندگان» به تصویب رسید. این لایحه نهادهای تسهیل کننده انتقال پول ایران را تحریم می کند و مسئولیت سازوکارهای مالی را افزایش می دهد تا اطمینان حاصل شود که کسی نمی تواند با معاملاتی که از ایران سرچشمه می گیرد، تجارت کند. رهبران اسرائیل معمولاً به افزایش یافتن تحریم ها، علاقه مند هستند.
امّا دولت اوباما، در حالیکه کنگره بر شمشیرزدن جانانه اش اصرار دارد، معتقد است که این لایحه می تواند گفتگوهای «ژنو» که در اوایل اکتبر در جریان بود و در اواسط نوامبر ادامه می یابد؛ را از ریل خارج کند.
در 24 اکتبر جلسه محرمانه ای بین «شورای امنیت ملّی (آمریکا)» و کارمندان ارشدِ «مجلس نمایندگان» و «سنا»، برگزار شد. شرکت کنندگان گفتند که، «شورای امنیت ملّی» (NSC) از یافته هایی پرده برداری کرد که نشان می داد، تهدید به افزایش تحریم ها از جانب کنگره، ایران را روی میز دیپلماسی نگاه می دارد. طبق گفته شرکت کنندگان در جلسه، «شورای امنیت ملّی» استدلال می کند که پیشبُرد (عملیاتی) لایحه، می تواند پیشرفت ها به سوی راه حلّ دیپلماتیک را عقیم کند.
نمایی از یک جلسه شورای امنیت ملّی آمریکا با حضور رئیس جمهور اوباما

حدوداً 25 کارمند ارشد در جلسه حضور داشتند. شرکت کنندگانی که درباره شرایط جلسه صحبت کردند، نمی خواستند از آنها نامی برده شود و از آنها بطور مستقیم نقل قول شود. آنها از ارائه جزئیات بیشتر درباره یافته های جلسه و آنچه مقامات به آنها ارائه کرده بودند؛ سرباز زدند زیرا محتوای جلسه طبقه بندی شده بود.
در سه شنبه، «شورای امنیت ملّی» رهبران سازمان های ارشد یهودی را برای اطّلاع مختصر درباره ایران به جلسه دعوت کرد، این نشانه ای است که چطور روی "استراتژی ایران" تقسیم کار شده، نه فقط توسّط کنگره که توسّط اسرائیل و کمیته های طرفدار اسرائیل [لابی های یهود] هم.
سناتور «مارک کرک» - نماینده ایالت ایلینویز- رهبری تلاش برای پیشبُرد این لایحه در سنا را بر عهده دارد. یک منبع نزدیک به «آیپک»، گفت که گروه لابی نیز خواهان پیشرفت (عملیاتی) لایحه، "در آینده نزدیک" است؛ به همان شکلی که «فدراسیون یهود» کرد. افراد حاضر در جلسه گفتند که دولت به روند رأی گیری سنا به عنوان اقداماتی که باید ایران را منحرف کند، توجّه دارد.
سرنوشت لایحه دقیقاً در دستان سنا است. «تیم جانسون» - سناتور دموکراتِ ایالت داکوتای جنوبی- «رئیس کمیته بانکداری مجلس سنا» است. یک مقام رسمی کمیته (بانکداری سنا)، جمعه گذشته گفت: «جانسون» درباره اینکه آیا لایحه را برای مذاکرات پارلمانی و رأی گیری به بالا بفرستد یا اینکه کی بفرستد؛ هنوز در حال تصمیم گیری است. امّا «جانسون» پیشتر به دولت اوباما گفته بود که وی نمی تواند؛ رأی گیری کمیته را تا بعد از پایان اکتبر به تأخیر بیندازد. مقامات دولتی می‌خواهند که لایحه حدّاقل تا بعد از دور بعدی مذاکرات در اواسط نوامبر، به تأخیر بیفتد.
تیم جانسون- رئیس کمیته بانکداری سنای آمریکا

«کیتلین هایدن»، «سخنگوی شورای امنیت ملّی»، توضیح داد که جلسه هفته گذشته با کنگره، رایزنی نزدیکی بوده است.
«هایدن» در ایمیل جمعه گذشته خود گفت: «کنگره تا کنون شریک مهمی در تلاش های ما بوده است. ما رایزنی های فشرده خود را ادامه خواهیم داد، همانطور که در گذشته داشتیم، هر اقدامی در کنگره باید با استراتژی مذاکره ای ما در یک ردیف قرار بگیرد در اینصورت رو به جلو حرکت می کنیم».
شرکت کنندگان گفتند، این مشخّص نیست که بعد از جلسه چه اجماعی بین کارمندان ارشد حاصل شد، که قانون گذاران را در جریان گذاشت و در پیشبُرد و شکل دادن به قانون، نقش حیاتی بازی کرد. آنها دو حکایت متفاوت ارائه دادند: یکی از آنها این بود که افزایش تحریم ها کمک خواهد کرد که ایران پای میز مذاکره بماند و دیگری این بود که این مسئله ایران را از مذاکره دور می کند.
اختلافات در امتداد خطوط حزبی نبود، زیرا شرکت کنندگان گفتند که برخی از سرسخت ترین مخالفانِ جلوگیری از تحریم های جدید، از کارمندان «دموکرات» بودند [در حالیکه «دولت دموکرات اوباما»، ظاهراً خواهان جلوگیری از تحریم های جدید است]. آن کسانی که خواستار بالا بردن تحریم ها بودند، تأکید می کردند که ایران به غنی سازی اورانیوم و نادیده گرفتن مطالبات «شورای امنیت سازمان ملل»؛ ادامه می دهد.
«وندی شرمن»، سومین مقام ارشد در وزارت خارجه آمریکا و کسی که گفتگوها با ایران را رهبری می کند به «صدای آمریکا» (VOA) گفت: «ما فکر می‌کنیم که الآن زمانی است برای متوقّف‌کردن[تحریم‌ها] که ببینیم، آیا مذاکرات می‌تواند به جاذبه برسد».
این "پیشنهاد شرمن" بود که در جلسه هفته گذشته اش با «نمایندگان مجلس» آن را مطرح ساخت و این هفته در جلسه سنا تکرارش کرد؛ پیشنهادی که به نظر می رسد، اثر داشته است.
«الیوت انجل» (نماینده دموکرات نیویورک)، «عضو ارشد دموکرات در کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان»، هفته گذشته به «صدای یهود» (Jewish audience) گفت که "Freez" ِ اقدامات تحریمی (تثبیت تحریم ها)، را برای یک دوره زمانی؛ آغاز خواهد کرد. وی در رویدادی که با همّت «شورای روابط جامعه یهودیان واشینگتن بزرگ» سازماندهی شده بود، گفت: «اگر ایران به سرعت تعدادی از گام های سفت کاری (شفاف سازی) و کاملاً قابل اثبات را بردارد، من "Freez" ِ اقدامات قانونی بیشتر درباره لایحه جدید تحریم ها را؛ آغاز خواهم کرد».
او گفت: «ابتدا، ایران باید همانطور که توسّط «شورا امنیت سازمان ملل» بارها خواسته شده، تمام غنی سازی را "Freez" (تعلیق) کند. ایران باید نصب سانتریفیوژهای جدید را متوقّف کند و ساخت و ساز «راکتور آب سنگین اراک» که می تواند پلوتونیوم تولید کند؛ را حتماً متوقّف سازد. ایران باید بپذیرد که تمام اورانیوم 20% را از کشورش خارج کند. نهایتاً، ایران باید اجازه بازرسی های جامع هسته ای ] CTBTO: پروتکل الحاقی[ را صادر کند».
«نخست وزیر بنیامین نتانیاهو» به افزایش تحریم ها علاقه‌مند است، همچنین «وزیر امور راهبُردی‌اش»، «یووال اشتاینیتز» در دیدار 23 اکتبر با مقامات رسمی، وقتی در "گفتگوهای نیم سالانه استراتژیک آمریکا- اسرائیل"، تیم اسرائیل را رهبری می کرد؛ به همین شکل تأکیداتی داشت.
یووال اشتاینیتز،وزیر امور راهبُردی رژیم صهیونیستی در کنار جان کری و نتانیاهو
اشتاینیتز: ایرانیان در تهدید هستند؛ چرا باید الآن فشار را برداریم؟



وی به خبرنگاران گفته بود: «هر چه شما فشار را افزایش دهید، شانس ها بزرگتر هستند. ایرانیان در تهدید هستند؛ چرا باید الآن فشار را برداریم؟».

[1] «اوباما در نهایت کنگره امریکا را برای تعلیق اعمال تحریم های جدید ضدایران متقاعد کرد»- «باشگاه خبرنگاران صدا و سیمای ج.ا.ا» به نقل از «خبرگزاری آسیوشیتدپرس»- 6/8/1392
[2] ران کامپیاس: رئیس دفتر «JTA» در واشینگتن، مسئول پوشش اخبار «پایتخت ایالات متّحده» و تحلیل تحوّلات سیاسی که جهان یهود را تحت تأثیر قرار می دهد. وی از «خبرگزاری آسیوشیتدپرس» به «JTA» رفته است، او طیّ دهه ها در دفتر اورشلیم، نیویورک، لندن و اخیراً در دفتر واشینگتن این خبرگزاری؛ فعّالیت داشته است. وی خبرنگار اعزامی به ایرلند شمالی، افغانستان، بوسنی و غرب آفریقا بوده است. از وقتیکه وی در اراضی اشغالی زندگی می کند، برای «روزنامه جورزالم پست» و دیگر سازمان های یهودی کار می کند- پایگاه مجازی «JTA»
[3] Jewish Telegraphic Agency: خبرگزاری یهودی که در سال 1917 م. و بصورت غیرانتفاعی برای انجام خدمات رسانه ای به یهودیان و روزنامه ها و رسانه های خبری آنان در سراسر دنیا، تأسیس شد. دفتر مدیریتی این سازمان خبری در ابتدا در «لندن» تأسیس شد ولی چندی بعد و از سال 1922 م. بطور دائمی به «نیویورک» منتقل شده است. این سازمان، همچنین دفاتری در «واشینگتن دی. سی»، «مسکو»، «اورشلیم- در سرزمین های اشغالی» و 30 دفتر دیگر در شهرهایی از آمریکای جنوبی و شمالی، اروپا، آفریقا، استرالیا و فلسطین اشغالی دارد- «دانش نامه آزاد ویکی پدیا نسخه انگلیسی»
[4] «Obama to Congress: Talk tough on sanctions, but don’t do anything»- By Ron Kampeas- Jewish Telegraphic Agency- 28 OCT, 2013   مهلت 60 روزه ایپک و گروه های یهودی به کاخ سفید در مورد تحریم های جدید ایران؟
  این خبر پس از آن منتشر شد که در روز پنجشنبه کاخ سفید، جو بایدن معاون رئیس جمهور امریکا و جان کری وزیر خارجه و جیکوب لو وزیر خزانه داری را به سنا فرستاد تا رهبران دموکرات و اعضای کمیته سنا را متقاعد به توقف تحریم های جدید کند. پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : هیل نوشت: روزنامه اسرائیل هاارتص گزارش داد که 4 گروه طرفدار اسرائیل پس از دیدار با مقامات کاخ سفید در هفته ی گذشته مهلتی 60 روزه برای عدم فشار به کنگره برای اعمال تحریم های جدید دادند.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، این گروه ها شامل ایپک، کمیته یهودیان امریکا، اتحادیه ضد تهمت و کنفرانس روسای سازمان های عمده یهودی می شود.

این خبر پس از آن منتشر شد که در روز پنجشنبه کاخ سفید، جو بایدن معاون رئیس جمهور امریکا و جان کری وزیر خارجه و جیکوب لو وزیر خزانه داری را به سنا فرستاد تا رهبران دموکرات و اعضای کمیته سنا را متقاعد به توقف تحریم های جدید کند.

دولت اوباما نگران است که تحریم های جدید به روند مذاکرات با ایران ضربه زند.

اعضای کمیته بانکی سنا نیز جلسه روز پنج شنبه با مقامات کاخ سفید را با بیان اینکه آماده توقف تحریم های جدید هسته ای هستند، ترک کردند.

با این حال هیل به نقل از یک منبع گفت که چنین توافقی بین کاخ سفید و گروه های یهودی صورت نگرفته است.

  اسنودن فاش کرد: جاسوسی هوایی امریکا در خلال سفر رهبر معظم انقلاب به کردستان سازمان امنیت ملی آمریکا (ان.اس.ای) در سال ۱۳۸۸ سفر حضرت آیت الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب به استان کردستان را از طریق ماهواره و ادوات جاسوسی، تجسس و رصد کرده است. پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
بی بی سی خبر داد: گزارش‌های جدید از اسناد فاش شده توسط ادوارد اسنودن نشان می‌دهد سازمان امنیت ملی آمریکا (ان.اس.ای) در سال ۱۳۸۸ سفر حضرت آیت الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب به استان کردستان را از طریق ماهواره و ادوات جاسوسی، تجسس و رصد کرده است.
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب ، روزنامه‌های  نیویورک‌تایمز و گاردین  روز شنبه (دوم نوامبر - یازدهم آبان) در بخشی از گزارش‌های مفصل خود درباره تازه‌ افشا شده‌های سازمان ان.اس.ای، به این پروژه جاسوسی پیشرفته اشاره کرده‌اند. بر اساس این گزارش‌ها، در بهار سال ۸۸ و هنگامی که خبر سفر آیت الله خامنه‌ای به استان کردستان در غرب ایران علنی می‌شود، سازمان امنیت ملی آمریکا به سرعت یک پروژه جاسوسی هوایی و ماهواره‌ای با نام دِرِدنوت (Dreadnought) را به اجرا می‌گذارد.
در این ماموریت فوق پیشرفته، سازمان اِن.اس.اِی با همکاری سازمان اطلاعات جفرافیایی و نقشه آمریکا (اِن.جی.اِی) که بخشی از نهاد دفاعی آمریکا محسوب می‌شود و مرکز ارتباطات رسمی بریتانیا (آژانس شنود دولت بریتانیا)، برنامه‌ای را ترتیب می‌دهد تا علاوه بر رصد  سفر رهبر معظم انقلاب، به مکالمات راداری و سخنرانی‌های آیت الله خامنه‌ای هم از طریق ماهواره‌های جاسوسی خود دسترسی پیدا کند.
ایران هنوز واکنشی به این گزارش‌ها نشان نداده است اما سازمان ان.اس.ای آمریکا در هفته‌های اخیر زیر موج جدیدی از انتقادات به علت افشای جاسوسی از رهبران کشورهای دوست و نزدیک آمریکا و همچنین شهروندان چند کشور اروپایی قرار گرفته است.
در گزارشهای جدید روزنامه‌های گاردین و نیویورک‌تایمز به ابعاد دیگری از وسعت برنامه‌های تجسسی سازمان ان.اس.ای پرداخته‌اند و به واسطه آن گزارشگران درباره استراتژی سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی آمریکا برای "تسلط، ضبط و تجسس از تمامی ارتباطات جهان" گمانه‌زنی کرده‌اند.   

  اطمینان جان کری به اعراب: اجازه نمی دهیم به شما حمله شود/ 

اوباما قول داده که ایران به سلاح هسته ای دست پیدا نکند جان کری وزیر خارجه امریکا روز یکشنبه سعی کرد که به دوستان عرب واشنگتن اطمینان دهد که ایالات متحده اجازه حمله به آنها را نمی دهد که اشاره ای روشن به ایران بود. پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :


سی بی اس نوشت: جان کری وزیر خارجه امریکا روز یکشنبه سعی کرد که به دوستان عرب واشنگتن اطمینان دهد که ایالات متحده اجازه حمله به آنها را نمی دهد که اشاره ای روشن به ایران بود.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، او به عربستان، امارات، قطر، اردن و مصر به عنوان ملت هایی اشاره ی کرد که در کنار آن ها خواهند ماند.

وی گفت: امریکا به دفاع از دوستان و متحدانش خواهد شنافت و اجازه نمی دهد که این کشورها از بیرون مورد حمله قرار گیرند.جان کری این سخنان را در مصر به زبان اورد.

وی نیز ضمن اذعان به اختلاف با کشورهای خلیج فارس بر سر سوریه و ایران گفت: برخی از کشورها نسبت به تاکتیک های امریکا اختلاف دارند.وی افزود: ایران به سلاح هسته ای دست پیدا نمی کند. این قول رئیس جمهور امریکاست.         

 افشاگری یک روزنامه برزیلی: دولت برزیل از دیپلمات‌های ایرانی جاسوسی می‌کرده است!  

  این روزها با افشاگری های متعدد انجام گرفته از سوی ادوارد اسنودن، مأمور سابق آژانس امنیت ملی آمریکا درباره جاسوسی های ایالات متحده، بحث فعالیت های جاسوسی بین المللی به موضوع داغ تبدیل شده است. اما جالب است که بدانیم این افشاگری ها تنها به آمریکا محدود نشده و پای دیگر کشورها نیز به مرور به ماجرا باز می شود. مانند برزیل که از ایران و چند کشور دیگر جاسوسی می کرده است. کد خبر: ۳۵۵۸۲۴ تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۲ - ۰۰:۱۰ - 05 November 2013 این روزها با افشاگری های متعدد انجام گرفته از سوی ادوارد اسنودن، مأمور سابق آژانس امنیت ملی آمریکا درباره جاسوسی های ایالات متحده، بحث فعالیت های جاسوسی بین المللی به موضوع داغ تبدیل شده است. اما جالب است که بدانیم این افشاگری ها تنها به آمریکا محدود نشده و پای دیگر کشورها نیز به مرور به ماجرا باز می شود. مانند برزیل که از ایران و چند کشور دیگر جاسوسی می کرده است.

به گزارش «تابناک»، دولت برزیل تأیید کرده که حدود یک دهه پیش و در جریان یک سلسله فعالیت های جاسوسی، از دیپلمات ها و همچنین مکان های دیپلماتیک متعلق به ایران، عراق، آمریکا و روسیه جاسوسی کرده است.

به نوشته «واشنگتن پست»، اخبار مربوط به این فعالیت های جاسوسی نخستین بار از سوی روزنامه «فولا دِ سنت پائولو» افشا شده بود. این روزنامه نوشته بود که اطلاعات خود را از اسنادی که از یک منبع اطلاعاتی به دست آورده منتشر می کند.

اما جالب اینجاست که دولت برزیل در واکنش به گزارش های منتشر شده، از اقدام خود دفاع کرده و مدعی شده تمام فعالیت های صورت گرفته که در روزنامه برزیلی مذکور مورد اشاره قرار گرفته، در چارچوب قانون حفاظت از منافع ملی برزیل انجام گرفته است. این در حالی است که دولت برزیل خود یکی از مهمترین و جدی ترین منتقدان اقدامات جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا به شمار می رود.

افزون بر این، دولت برزیل اعلام کرده هر کسی که اطلاعات مربوط به این اقدامات را در اختیار روزنامه مذکور قرار داده، تحت پیگرد قرار خواهد گرفت.

بر اساس گزارشی که در روزنامه برزیلی منتشر شده، یکی از مهمترین اهداف جاسوسی دولت برزیل، یک ساختمان در پایتخت این کشور بوده که در اجاره آمریکایی ها بوده است. مأموران اطلاعاتی برزیل جزئیات رفت و آمدها و حتی ساعت خاموش و روشن شدن چراغ ها در این ساختمان را ثبت کرده اند.

دیپلمات های ایرانی، عراقی و روس، دیگر اهداف جاسوسی برزیلی ها بوده اند. بر اساس اسناد منتشره، مأموران برزیلی به طور مستمر این دیپلمات ها را تحت تعقیب قرار داده و در هنگام ورود و خروج آن ها به سفارت و یا اقامتگاه هایشان از آن ها عکسبرداری کرده اند.

سفیر ایران در کوبا، از دیگر اهداف مورد توجه جاسوسان برزیلی بوده که هنگام بازدید از برزیل، تحت تعقیب مأموران این کشور قرار گرفته است.

گفتنی است با وجود دفاع دولت برزیل از عملکرد سازمان اطلاعاتی این کشور، هیچ توضیحی از سوی این دولت درباره علت انجام این اقدامات ارائه نشده است. فعالیت های جاسوسی مذکور در سال های 2003 و 2004 و در دوران ریاست جمهوری «لولا دا سیلوا» انجام گرفته است.  

  سودان: موشک های ایران را قبول نکردیم  
  وزیر خارجه سودان گفت که کشورش پیشنهاد دریافت موشک از ایران را نپذیرفته است.به گزارش بی بی سی ، علی الکرتی در مصاحبه با روزنامه سودانی "الیوم التالی" اظهار داشت: ایران پیشنهاد کرده بود سکوهای پرتاب موشک را سودان مستقر کند تا به این وسیله از تکرار حملات هوایی اسرائیل علیه سودان جلوگیری شود اما دولت خارطوم این پیشنهاد ایران را نپذیرفت.
وی افزود: ایران همچنین پیشنهاد کرده بود به سودان سیستم های پدافندی و دفاعی برای مقابله با حملات اسرائیل ارائه کند اما خارطوم این موضوع را رد کرد. سودان پیشنهاد ایران را به رغم آزار و اذیت اسرائیل رد کرد. 
جنگنده های اسرائیلی در سال های اخیر بارها با حمله هوایی به سودان، مناطقی از این کشور را بمباران کرده بودند. در آخرین حمله اسرائیل، جنگنده های این رژیم، کارخانه اسلحه سازی و انبار تسلیحات در جنوب خارطوم را بمباران کردند.  اسرائیل سودان را به همکاری با ایران در انتقال سلاح به گروه حماس در غزه متهم می کند. 
وزیر خارجه سودان همچنین گفت که روابط کشورش با ایران با هزینه کردن از کشورهای عربی نخواهد بود. او تاکید کرد: همکاری های نظامی ایران و سودان علیه هیچ کشور عربی نخواهد بود. 
شماری از کشورهای عربی و در راس آنها عربستان سعودی و دیگر کشورهای جنوب خلیج فارس بارها نارضایتی خود را از توسعه روابط ایران و سودان اعلام کرده بودند.
وزیر خارجه سودان قبل از این هم برخلاف رویکرد کلی حکومت این کشور، موضع گیری هایی علیه روابط با ایران داشت که از جمله می توان به مخالفت با پهلوگیری کشتی های جنگی ایران در ساحل سودان در دریای سرخ اشاره کرد.
سودان روابط نزدیکی را با ایران دارد و دو کشور در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی و نظامی همکاری هایی دارند.     

  «فارن پالیسی» بررسی کرد: هفت راهی که عربستان می‌تواند به منافع آمریکا لطمه بزند  

  با اوج گرفتن اختلاف‌نظر میان واشنگتن و ریاض بر سر دسته‌ای از مسائل منطقه‌ای، به ویژه موضوعات مربوط به ایران و سوریه، آینده اتحاد راهبردی این دو کشور با یکدیگر به طور جدی در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است. در این میان، نشریه «فارن پالیسی» به بررسی این موضوع پرداخته که در صورت تمایل عربستان به ضربه زدن به منافع آمریکا و انتقام‌گیری، سعودی‌ها چه گزینه‌های مهمی پیش روی دارند. کد خبر: ۳۵۵۵۵۲ تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۲ - ۱۱:۲۹ - 04 November 2013 با اوج گرفتن اختلاف‌نظر میان واشنگتن و ریاض بر سر دسته‌ای از مسائل منطقه‌ای، به ویژه موضوعات مربوط به ایران و سوریه، آینده اتحاد راهبردی این دو کشور با یکدیگر به طور جدی در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است. در این میان، نشریه «فارن پالیسی» به بررسی این موضوع پرداخته که در صورت تمایل عربستان به ضربه زدن به منافع آمریکا و انتقام‌گیری، سعودی‌ها چه گزینه‌های مهمی پیش روی دارند.

به گزارش «تابناک»، نشریه «فارن پالیسی» در مطلبی درباره روابط آمریکا و عربستان، به روندی اشاره کرده که در هفته‌ها و ماه‌های اخیر، زمینه فاصله گرفتن این دو کشور را از یکدیگر فراهم کرده است.

در ادامه این مطلب، این موضوع‌ بررسی شده که در صورت تداوم روند کنونی و تمایل احتمالی سعودی‌ها به انتقام‌گیری از واشنگتن، ممکن است‌ چه مواردی اتفاق بیفتد.

تحلیلگر این نشریه، هفت گزینه مهم را در این زمینه برمی‌شمارد:

۱ ـ‌ استفاده ریاض از سلاح نفت: ریاض می‌تواند تولید نفت خود را که به درخواست واشنگتن و به منظور پر کردن جای ایران در بازارهای نفت افزایش داده و به بیش از ۱۰ میلیون بشکه در روز رسانده، کاهش دهد. ریاض تاکنون از افزایش درآمدهای به دست آمده از افزایش تولید بهره برده، اما اوج‌گیری قیمت‌ها به سبب کاهش ناگهانی تولید نیز می‌تواند این کشور را به مقصود برساند. در عین حال، کاهش عرضه می‌تواند سبب افزایش بهای بنزین در آمریکا و به دنبال آن، سبب به خطر افتادن احیای اقتصادی و تأثیرگذاری بر افکار عمومی داخلی شود.

۲ ـ‌ متمایل شدن عربستان سعودی به سمت پاکستان برای به دست آوردن موشک‌هایی با توان حمل کلاهک هسته‌ای: مدت‌هاست ‌ریاض به برنامه هسته‌ای اسلام‌آباد توجه نشان می‌دهد. گفته می‌شود عربستان، بخشی از هزینه برنامه تسلیحاتی هسته‌ای پاکستان را تأمین کرده است.
در سال ۱۹۹۹، شاهزاده سلطان، وزیر دفاع عربستان، در نیروگاه هسته‌ای «کاهوتا»، یعنی جایی که پاکستان در آن اورانیوم با غنای بالا تولید می‌کند، مورد استقبال نواز شریف، نخست‌وزیر پاکستان قرار گرفت. پس از این که شریف در اواخر‌‌ همان سال با کودتایی از کار برکنار شد و دوره تبعید خود را در عربستان گذراند، اینک بار دیگر به قدرت بازگشته است.

هرچند اسلام‌آباد نمی‌خواهد میان ریاض و تهران گرفتار آید، همکاری با عربستان می‌تواند برایش سود مالی‌ داشته باشد. این امر همچنین به پاکستان در رقابت با هند کمک می‌کند؛ به عبارت دیگر، اگر بخشی از برنامه هسته‌ای پاکستان در خاک عربستان باشد، در مقابل حمله هند در امان می‌ماند.

از سوی دیگر، شاید عربستان به ایجاد یک برنامه غنی‌سازی اورانیوم، مشابه برنامه هسته‌ای ایران متمایل شود! ملک عبدالله، پادشاه سعودی در سال ۲۰۰۹ به دنیس راس، دیپلمات ارشد آمریکایی گفته بود: «اگر ایرانی‌ها سلاح هسته‌ای به دست بیاورند، ما نیز به دست خواهیم آورد».

۳ ـ‌ کمک ریاض به اخراج آمریکا از بحرین: زمانی که بحرین در سال ۲۰۱۱ دستخوش تظاهرات اعتراضی شد، عربستان سعودی، رهبری کشورهای منطقه خلیج فارس را برای مداخله جهت حفظ خاندان حاکم بر این کشور بر عهده گرفت؛ بنابراین، سعودی‌ها این قدرت را دارند که بحرین را تشویق کنند ‌تا ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا را به خروج از مقر خود در منامه‌ (پایگاه اصلی اعمال قدرت آمریکا بر خلیج‌فارس) وادار کند.

۴ ـ فرستادن تسلیحات جدید و خطرناک‌تر برای شورشیان سوری: سعودی‌ها هم اکنون نیز مداخله خود علیه دولت بشار اسد در سوریه را افزایش داده و برای گروه‌های تندروی سلفی در سوریه پول و سلاح می‌فرستند. با این حال، آن‌ها تاکنون بنا به درخواست آمریکا از فرستادن سلاح‌های خاصی برای شورشیان خودداری کرده‌اند. سعودی‌ها می‌توانند از این پس، این نوع تسلیحات (سامانه‌های موشکی زمین به هوا)‌ برای شورشیان بفرستند.

۵ ـ‌ حمایت سعودی‌ها از انتفاضه جدید در فلسطین: ریاض از مدت‌ها پیش نسبت به ‌پیشرفت نداشتن در مذاکرات صلح فلسطین و اسرائیل ابراز نگرانی کرده است. فلسطین مهم‌ترین دلیلی بود که از سوی سعودی‌ها، دلیل عدم پذیرش کرسی شورای امنیت سازمان ملل عنوان شد. اگر عربستان احساس کند که چشم‌انداز توافقی مسالمت‌آمیز در موضوع فلسطین نیست، می‌تواند سریع‌ ضمن حمایت از نیروهای شبه‌نظامی در کرانه باختری، حملاتی ‌علیه نیروهای اسرائیلی ترتیب داده و ‌تلاش‌های آمریکا برای میانجی‌گری را ناکام بگذارد.

۶ ـ‌ تقویت رژیم نظامی مصر از سوی عربستان: عربستان سعودی با اختصاص پنج میلیارد دلار کمک به مصر، بلافاصله پس از سقوط مرسی، به یکی از مهم‌ترین شرکای دولت این کشور تبدیل گشت. این کمک سبب شده حاکمان نظامی مصر، تهدیدهای واشنگتن مبنی بر قطع کمک‌های مالی را جدی نگیرند. ریاض می‌تواند با تشدید حمایت‌های خود از دولت نظامیان، تلاش‌های آمریکا برای پیشبرد اهداف خود در مصر را بیش از پیش دچار چالش کند.

۷ ـ‌ حمایت از یک «کرسی اسلامی» در شورای امنیت: عربستان سعودی از مدت‌ها پیش، مدعی اختلاف‌نظر با کشورهای غربی بر سر شیوه اداره شورای امنیت بوده ‌و در همین راستا، بحث اختصاص یک کرسی به کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اسلامی مطرح شده است؛ بنابراین، در صورت مخالفت آمریکا و دیگر کشورهای غربی با این موضوع، ریاض می‌تواند دیگر کشورهای اسلامی همسو با خود را گرد هم آورده و به این ترتیب در راستای اهداف خود بر آمریکا فشار آورد.
 

  مشاور رئیس مجلس در گفتگو با تابناک: چینی‌ها اصرار دارند پول ایران را به روش خودشان زودتر پس بدهند!  

 
یس مجلس در هفته‌های اخیر دو سفر مهم به اروپا و چین داشته است. موضوع دارایی‌های ایران که گفته می‌شود در چین بلوکه شده است و چرایی موضع چین در قبال آن از جمله موضوعاتی است که مشاور بین‌الملل رئیس مجلس درباره آن با تابناک گفت و گو کرده است.
وی در مورد ابعاد دیگر دیپلماسی پارلمانی و نیز تفاوت‌های دیپلماسی هسته‌ای در دوره‌های گوناگون سخن گفته است.
حسین شیخ‌الاسلام، متولد‌ اصفهان است‌ و‌ به همراه دانشجویان پیرو خط امام‌ در بازسازی و رمز‌گشایی اسناد لانه جاسوسی آمریکا، نقش پررنگی داشته است. معاونت سیاسی و قائم مقامی وزارت امور خارجه، سفارت جمهوری اسلامی ایران در سوریه و نمایندگی مردم تهران در مجالس شورای اسلامی در دوره هفتم بخشی از سمت‌های او بوده است. او هم‌اکنون مشاور امور بین‌الملل و سیاست خارجی رئیس مجلس، مدیرکل روابط بین‌الملل مجلس شورای اسلامی و دبیرکل دبیرخانه کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه و قدس مجلس شورای اسلامی است

.
مهم‌ترین سوالات این گفت و گو که متن کامل آن را در اینجا می‌توانید بخوانید، به قرار زیر است.



* سفر آقای لاریجانی به چین، حرف و حدیث‌های فراوانی به همراه داشته است؛ موضوع اموال بلوکه شده چیست؟

ــرئیس مجلس چینی‌ها به ایران آمد و دعوت‌نامه فرستاد و آقای لاریجانی به این سفر رفتند. چینی‌ها قصد بلوکه کردن اموال ایران را ندارند. اتفاقا آن‌ها می‌خواهند ‌این اموال به گردش درآید. اموال ایران در چین امروز به صورت یوان است. آمریکا به چین اجازه نمی‌دهد با ایران از طریق دلار معامله کنند. امریکای‌ها دلار را جزو ملکیت خود می‌دانند و به چین می‌گویند حق ندارد با آن با ایران مبادله کند.

از سوی دیگر، امریکایی‌ها بر این باورند که چین باید ارزش یوان خود را افزایش دهد، چون ارزش پول چینی هر روز افزایش می‌یابد ولی برای افزایش صادرات آن را پایین نگه داشته اند. پس هر روز ارزش دارایی‌های ما به دلار در چین بیشتر می‌شود. چینی‌ها خواهان بلوکه شدن پول ایران نیستند. در صورتی که اموال ایران بلوکه شود، توان خرید ایران کم می‌شود. این در حالی است که چینی‌ها از افزایش توان اقتصادی ایران سود می‌برند؛ بنابراین چینی‌ها خواهان حل موضوع هستند.


  آقای شیخ‌الاسلام، آیا اصلا اموال بلوکه شده در چین وجود دارد؟

ــپول‌های ایران در چین، ناشی از خرید نفت توسط چین است که این کشور نتوانسته ‌پول این نفت را به کشور ما پس دهد. پس پول بلوکه شده‌ای در چین وجود ندارد و تنها شرایط، برای بازپس‌دهی این اموال مناسب نیست.

  ‌‌‌میران این اموال چقدر است؟

ــما خواهان این نیستیم که به موضوع میزان اموال بپردازیم. شاید بتوان گفت که عدد ۲۲ ملیلیارد یورو به میزان طلب ایران نزدیک است. از این مقدار ایران مقداری کالا از طریق یوان خریداری کرده است؛ اما بخشی از این پول همچنان در این کشور مانده است. در ارتباط با این انتقال امریکایی‌ها هستند که کارشکنی می‌کنند. آنان‌ از رشد رابطه ایران و چین خشنود نیستند و نگران هستند.

  سفارت ایران در چین اعلام کرده ‌که هیچ پولی در چین بلوکه نشده است؛ این موضوع به چه معناست؟

ــسفارت ایران در چین راست می‌گوید؛ هیچ پولی از ایران در چین بلوکه نیست، بلکه ما نمی‌توانیم با دلار طلب خود را وصول کنیم. این در حالی است که چینی‌ها حاضرند با یوان یا فاینانس طلب ایران را پرداخت کنند.

  آقای شیخ‌الاسلام، نکته‌ای که هست، این‌ که چرا ایران تا پایان مذاکرات هسته‌ای، صبر نمی‌کند تا ببیند مذاکرات به چه نتیجه‌ای می‌رسد و پس از آن طلب خود را از چین بخواهد؟
‌این پول مال مملکت و مردم است و باید تلاش کنیم ‌هر چه زود‌تر به کشور بازگردد. حرف و حدیث‌هایی که در سطح رسانه‌ها مطرح است، شایعه است، زیرا ‌چینی‌ها حاضر به توافق و همکاری هستند و ایران به دنبال ایفای حقوق ملت ایران؛ مثلا نه تنها چینی‌ها از ایران ۷ درصد سود بابت پول ایران نمی‌گیرند، بلکه به دارایی‌های ایران سود می‌دهند؛

آیا چینی‌ها از به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته‌ای نگرانند؟

ــکارشکن اصلی مذاکرات امریکایی‌ها هستند و از آن‌ها بالا‌تر اسرائیلی‌ها. متأسفانه برخی از کشورهای عرب نیز از این سیاست حمایت می‌کنند. چینی‌ها از گسترش فرهنگ تروریسم نگرانند و در این باره با ایران هم عقیده هستند. چینی‌ها از این که عده‌ای برای منافع و مصالح خودشان، تروریسم را دسته‌بندی می‌کنند و در جایی با آن‌ها می‌جنگند (مثل مالی و سومالی) و جایی با آن‌ها مذاکره می‌کنند (مثل طالبان) و در جایی دیگر مثل سوریه به آن‌ها کمک می‌کنند، نگرانند. آنان بر این باورند که تروریسم، ‌خطر جدی برای منطقه آن‌ها و جهان است.
رئیس مجلس در هفته‌های اخیر دو سفر مهم به اروپا و چین داشته است. موضوع دارایی‌های ایران که گفته می‌شود در چین بلوکه شده است و چرایی موضع چین در قبال آن از جمله موضوعاتی است که مشاور بین‌الملل رئیس مجلس درباره آن با تابناک گفت و گو کرده است.         بیش از 400 فرد مسلح خود را تسلیم ارتش سوریه کردند یک منبع نظامی سوریه از تسلیم شدن بیش از 400 فرد مسلح در این کشور خبر دادند.به گزارش مهر به نقل از روسیا الیوم، یک منبع نظامی سوریه اعلام کرد که اعضای 3 گروه مسلح در این کشور امروز طی چند ساعت گذشته خود را به ارتش سوریه در منطقه الغوطه الشرقیه و مناطق غربی دمشق معرفی کردند.تعداد اعضای این گروه ها بیش از 400 نفر است که اغلب آنها سوری و از منطقه دیر العصافیر در غوطه الشرقیه در دمشق هستند. ارتش سوریه این منطقه را تحت محاصره شدید نظامی قرار داده است.گفته می شود اهالی منطقه مذکور در تسلیم شدن این افراد مسلح سهیم بوده اند.