گزارشی از وضعیت آب در خوزستان

روستاهای تشنه در کنار سدهای خوزستان!

متاسفانه پس از گذشت سی و چهار سال از انقلاب پربرکت اسلامی کشورمان،با وجود تلاشهای بیشمار جهادگران،بدلیل عواملی کاملا مجهول مردم شهرستان اندیکا با وجود دو سد شهید عباسپور و گدارلندر و وجود دریاچه های متعدد در سطح شهرستان از امکان دسترسی به آب شرب پایدار بی بهره ماندند و با وجود درخواست های متعدد مردمی در طی سالیان گذشته متولیان امر برای رفع این مشکل تلاش قابل ملاحظه ای انجام ندادند

آب حیاتی ترین نیازبشر برای زندگی میباشد و از مهمترین و ابتدائی ترین تعهدات دولتها در قبال مردم فراهم نمودن امکانات لازم برای دسترسی آسان و پایدار به این نیاز اساسی است.  متاسفانه پس از گذشت سی و چهار سال از انقلاب پربرکت اسلامی کشورمان،با وجود تلاشهای بیشمار جهادگران،بدلیل عواملی کاملا مجهول  مردم شهرستان اندیکا با وجود دو سد شهید عباسپور و گدارلندر و وجود دریاچه های متعدد در سطح شهرستان از امکان دسترسی به آب شرب پایدار بی بهره ماندند و با وجود درخواست های متعدد مردمی در طی سالیان گذشته متولیان امر برای رفع این مشکل تلاش قابل ملاحظه ای انجام ندادند و شوربختانه شرایط حال نیز گویای این واقعیت تلخ میباشد که در مدیریت فعلی آبفار روستایی و شهری استان عزمی برای رفع این مشکل وجود ندارد و کلانشهرنشینان دغدغه ای در قبال مشکلات روستانشینان ندارند و برای آنها این مناطق براساس اولویت دسته بندی شده اند و شهرستان محروم اندیکا و مردم نجیب آن به آخرین اولویت اداره کل آبفا استان تبدیل شده است. اما وعده ها در ابتدای سال 91 از سوی مسئولین حکایت از این موضوع داشت که از بودجه 9/9 میلیارد تومانی سالانه شهرستان اندیکا،چیزی قریب به یک میلیارد آن به بخش آب تعلق گرفته است و با این وضعیت مشکلات آب شهرستان حل خواهد شد و با این بودجه تا پایان سال،"54 روستای" بخش آبژدان از آب پایدار و 24 ساعته بهره مند خواهند شد و از این به بعد نبود آب،افت فشار و ترس از شکستن لوله های آب براثر فرسودگی از فهرست بلند مشکلات مردم پاک خواهد شد.آنچه که جالب است این است که  هر کدام از مسئولین در جلسات مختلف سعی بر بیان این موضوع داشت که این اتفاق در سایه پیگیریها و تلاشهای او در حال رخ دادن میباشد. ولی متاسفانه وعده های داده شده تنها در حد حرف باقی ماندند و از آب پایدار و 24 ساعته در پایان سال خبری نشد .  حالا و با آغاز سال جدید  این پرسش ها از سوی مردم مطرح میشود که سرنوشت آن پول چه شد؟قول های داده شده از سوی مسئولین استانی و شهری چه شد؟واقعیت موضوع چه بود؟و قس علی هذا. برای یافتن پاسخ سوالات مردم به سراغ اداره آبفار روستایی،بخشدار آبژدان،فرماندار شهرستان و مسئول دفتر نماینده مردم در شهرستان رفتیم،آنچه که از فحوای کلام مسئولین بعنوان پاسخ یافتیم را در میتوان در چند مورد بیان کرد. 1- مشکلات و موانع اقتصادی موجود در کشور را یکی از مهمترین علت های عدم جذب اعتبار مشخص در طی سال عنوان کردند اما همین مسئولین محترم نگفتند چگونه در بخش های دیگر و شهرهای دیگر این مشکل عمده ایجاد دردسر نکرد؟و با توجه به اینکه این طرح به سال 1389 برمیگردد،در طی سالهای گذشته نیز کشور دارای مشکلات اقتصادی بود و امکان جذب اعتبار وجود نداشت؟ 2- عدم توانایی ریاست این اداره و سلیقه ای عمل کردن مدیر کل استان را یکی از مهمترین علت های عدم رفع این مشکل عنوان کردند،اما همین مسئولین محترم نگفتند خودشان در قبال وظیفه نظارتی خود بر نهادها و پیگیری مشکلات مردم در استان چه کاری انجام دادند؟ 3-عدم برنامه ریزی منسجم از سوی اداره آبفار بعلت نبود رئیس و یا سرپرست طی یک سال گذشته را بعنوان یکی دیگر از دلایل عنوان کردند،بطوریکه پس از گذشت دو ماه از انصراف آقای غلامعلی پور،سرپرست جدید این اداره معرفی شد و از آنجایی که سرپرست جدید،ریاست اداره آبفا روستایی شهرستان لالی را نیز بر عهده دارد و تنها یک روز در هفته در دفتر کار خود حاضر میشود عملا امکان برنامه ریزی و پیگیری بودجه مناسب این طرح وجود نداشت.اما همین مسئولین محترم نگفتند آیا همه وظیفه آنها در نامه نگاری به مدیر کل برای معرفی سرپرست جدید و ابراز نارضایتی  از عدم حضور سرپرست جدید در محل کار ختم میشود و لاغیر؟ 4-خطای فاحش مسئولین شهری در عدم معرفی این پروژه بعنوان یکی از 174 پروژه بنیاد برکت در سطح شهرستان را میتوان بعنوان یکی دیگر از دلایل شکست این پروژه تعریف کرد. 5-عدم ثبات مدیریتی در کنار "مدیران غیربومی شرطی" که با شرط چند روز و گاه یک روز حضور در هفته و سکونت در مرکز استان یا شهرهای مجاور به صندلی مشکی مدیریت اداره تکیه زده اند را از دیگر دلایل تشنه ماندن مردم آبژدان عنوان کردند.(شهرستان اندیکا بعنوان کارگاه ساخت مدیر در سطح استان شناخته میشود ) آنچه که واضح است مردم بخش آبژدان و شهرستان اندیکا بعلت عدم دسترسی به آب پایدار از مشکلات بیشماری رنج میبرند و این وضعیت باعث رنجش مردم از مسئولین شده است و خواهان رفع این مشکل بصورت کامل هستند و از  وعده های پوچ و توخالی داده شده توسط مسئولین در این زمینه هم بیزارند و این سوالات را مطرح میکنند. چرا 90 درصد از مسئولین این شهر در شهرهای مجاور سکونت دارند تا آنها نیز گاه برای یافتن آب شرب مجبور شوند همانند آنها به سراغ چشمه های اطراف روستاها بروند تا با مشکلات آنها آشنا شوند و درد آنها را بفهمند ؟چرا مدیر اندیکابودن خوب است ولی در اندیکا زیستن خوب نیست؟چرا از فرزندان اندیکا بعنوان مدیر استفاده نمیشود؟چرا انتخاب مدیران با معیارهای دوگانه ای صورت میگیرد؟چرا کسی از حق ما بدرستی دفاع نمیکند؟چرا با وجود دو سد هر10 روز  یکبار حق دسترسی به آب را داریم؟و چراهای بیشمار دیگر. منبع: رهیاب نیوز به نقل ازاندیکا نیوز