یک خبر از ایذه

گزارش شتاب زده و گاف مضحک خبرنگار خبرگزاری تسنیم  

از طریق یکی از دوستان مطلع شدم که خبرگزاری تسنیم از زبان خبرنگار اجتماعی خود گزارشی در باره نام یک پل«پل آب دوغ» در حدود ۲۵ کیلومتری شهر ایذه منتشر کرده است/ «پل آب‌دوغ» یا «پل او دو» نام روستایی است در پایین دست سد کارون ۳ که با پل قلعه مدرسه نزدیک به ۸ کیلومتر فاصله دارد.مسافرانی که قصد مسافرت از شهر ایذه به مناطق داخلی کشور را دارند

از طریق یکی از دوستان مطلع شدم که خبرگزاری تسنیم از زبان خبرنگار اجتماعی خود گزارشی در باره نام یک پل«پل آب دوغ» در حدود ۲۵ کیلومتری شهر ایذه منتشر کرده است.وقتی آن را خواندم در ذهنم این کلمه ها تداعی کرد«تاسف،گاف ،بی اطلاعی، شتاب زده و مضحک».

بخشی از این گزارش،چنین است:« وقتی از… وارد خاک استان خوزستان می شوی ،درچهل کیلومتری شهرستان ایذه "سد ونیروگاه باعظمت کارون ۴″در برابرتان رخ می نماید… اما وقتی حدود سه کیلومتر از این سد و نیروگاه به سمت ایذه حرکت می کنی به یک جاده آسفالته تازه مرمت شده ویک پل می رسی که با مشارکت وزارت نیرو و اداره کل راه و شهرسازی خوزستان احداث شده اند، اما هنوز به پل نرسیده ،ناگهان یک تابلوی بزرگ سبز رنگ چنان توی ذوقت میزند و تعجبت را بر می انگیزد که کنترل فرمان اتومبیلت را از دست می دهی !”پل آب دوغ "!!… "آب دوغ ” ….چندبار این کلمه را زیر لب زمزمه می کنی ،ابتدا خنده ات می گیرد اما وقتی به صف اتومیبل های پشت سرت که مانند تو توقف کرده اند و بدن اینکه "بوقی” بزنند که راه را بازکنی و یک ترافیک خودساخته را ترتیب داده اند تازه متوجه می شوی که آنها هم مانند من هم می خندند و مهمتر از همه گریه هم می کنند از این کج سلیقه گی.

خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در گزارش کاملاً احساسی خود و با ادبیاتی نامناسب آورده است «:نام بی مسمای این پل چنان به صورت بیننده سیلی می زند که چشمانت پر از اشک می شود،ازخودم می پرسم انتخاب چنین نام خنده آور ومضحکی یعنی چی و برای چی؟ چه کسی این نام را انتخاب و تایید کرده است؟… [چرا[درجاده ای که با مشارکت دو وزارتخانه مرمت و احداث شده است آنهم درکنار بزرگترین شاهکار صعنتی ومهندسی خاورمیانه چنین کج سلیقه گی و بی سلیقه گی بکار رفته شده باشد؟
… حتی اگر بخواهند برای عذر بدتر از گناه خود بگویند که این نام محلی آنجاست ،براستی در محلی که زیستگاه انسانی نیست چگونه می توان چنین توجیهی را پذیرفت ؟…متولیان ساخت این جاده و پل باید بگویند با کدام دلیل و انگیزه درکنار سد و نیروگاه کارون۴ یک نام زیبا و پرمعنی را انتخاب نکرده اندکه یاد آور یک شکوه و عظمت ایرانی ،اسلامی باشد؟

این خبرنگار کاملاً بی اطلاع که نمی‌داند چه گاف و سوتی بزرگ و مضحکی به نام خود ثبت کرده است باد به قب قب داده و در مسوولیت شناسی سنگ تمام گذاشته و می‌نویسد:«از آنجا که دیدن این تابلوی مضحک واین نام ،همه اوضاع واحوال روحی ام را بهم ریخته بود بنا به وظیفه حرفه ای ام از تلفنم کمک گرفتم و بهر جایی در وزارت نیرو ووزارت راه و شهرسازی که توانستم زنگ زدم تا مسئولی را بیابم و ازشان بپرسم :برای چه چنین نامی برگزیده اید که غرور ملی همه مسافران نوروزی و غیر نوروزی را جریحه دار می کند؟خواستم ازشان بپرسم با کدام عقل و منطق چنین نامی را انتخاب کرده اید ؟خواستم بپرسم که کدام مقام مسئول کج سلیقه و بی هنر اجازه داده است تا این نام روی این تابلو حک شود؟اما به‌ هردری که زدم پاسخ شنیدم :آقایان مسئول در مسافرت نوروزی هستند و نمی توانند پاسخگوی من باشند!».

اول:
برای استحضار این خبرنگار جویای نام به چند نکته اشاره می‌شود:

۱- پل مورد نظر آقای خبرنگار، پل«قلعه مدرسه» است نه پل آبدوغ.

۲-پل آب‌دوغ که در گویش محلی«او دو» خوانده می‌شود نام روستایی است با چند صد سال قدمت،۲۳۸ نفر جمعیت (۴۲خانوار) که درحومه شرقی بخش مرکزی شهرستان ایذه قرار دارد و نزدیک به ۸ کیلومتر با پل قلعه مدرسه(پل مورد نظر آقای خبرنگار) فاصله دارد.

۳- این تابلو هیچ ارتباطی با پل مورد نظر خبرنگار که در عکس دیده می‌شود ندارد بلکه مسیر روستای« پل او دو» را نشان می‌دهد. چنانکه فلش تابلو صراحتاً به این موضوع اشاره می‌نماید.

۴- سد مورد نظر، سد کارون۳ است نه کارون چهار! در ضمن در۲۸ کیلومتری شهر ایذه قرار دارد نه ۴۰ کیلومتری.

دوم:
از این خبرنگار وظیفه شناس، متعهد و دلسوز چند پرسش دارم:
۱- آقای خبرنگار آیا وظیفه و رسالت حرفه ای و البته خطیر یک خبرنگار ایجاب نمی‌کند قبل از هر گونه اظهار نظر و انتشار نوشته ای،در باره موضوع بررسی لازم نموده، پس از جمع آوری اطلاعات کافی و البته متقن و موثق،اظهار نظر نموده و آنگاه آن را رسانه ای نماید؟
۲- آقای خبرنگار آیا بهتر نبود به جای این همه عصبانیت،خودخوری، و توقف در ترافیک خودساخته؛ ماشین خود را در گوشه ای پارک کرده از افراد محلی یا مطلع داستان این تابلو و نسبت آن با پل را جویا می‌شدی تا اسباب چنین سوتی خنده آوری را فراهم نمی ساختی؟آیا می‌دانی قضاوت عجولانه شما تا مدت ها نقل محافل و اسباب شوخی و مزاح خواهد بود؟
۳- جناب خبرنگار! آیا با این نوع لحن بیان،ادبیات نامناسب،سطحی نگری و بدون استناد به داده های معتبر،باور دارید که به وظیفه حرفه ای خود عمل کرده اید؟
۴- آقای خبرنگار اجتماعی! آیا به معنی،مفهوم و پیام تابلو با آن فلش توجه نکردید؟آیا قبل از هر پل و برای معرفی آن، فلش آورده می شود که سمت و جهتی غیر از موقعیت پل را نشان می‌دهد؟
۵- خبرگزاری تسنیم در معرفی خود چنین آورده است:« تلاش خواهد کرد رسالت اطلاع رسانی خود را با اتکال به ذات لایزال الهی و اتکا به الطاف و عنایات حضرات معصومین علیهم السلام و با بهره مندی از نیروی انسانی مجرب و توانمند در عرصه رسانه ای کشور به شایستگی انجام دهد و کانونی برای تربیت نیروی انسانی مورد نیاز جبهه رسانه ای انقلاب اسلامی باشد. «تسنیم» چشمه جوشان آگاهی بخشی و بصیرت افزایی در عرصه رسانهای کشور است.»
حال این پرسش مطرح می‌شود آیا با این اوضاف، رویه و روحیه می‌خواهید به همه این هدف‌ها دست پیدا کنید؟!

واما حتی اگر نام روستای مورد بحث به جای (پلابدوق) را همان (پل آب دوغ) خبرنگار و اداره راه بخوانیم باز هم توضیحات زیر لازم مینماید.

پلابدوق / پل او دو (پل آب دوغ) کجاست؟

لازم به ذکر است«پل آب‌دوغ» یا «پل او دو» نام روستایی است در پایین دست سد کارون ۳ که با پل قلعه مدرسه نزدیک به ۸ کیلومتر فاصله دارد.مسافرانی که قصد مسافرت از شهر ایذه به مناطق داخلی کشور را دارند.پس از رسیدن به کیلومتر۲۵ (قبل از پل قلعه مدرسه)با تابلویی مواجه می شوند که بر روی آن جهت و مسیر رسیدن به این روستا را نشان می‌دهد. بعد از پل، سمت چپ، جاده خاکی وجود دارد که از طریق آن و پس از طی کردن نزدیک به ۸ کیلومتر می‌توان به روستای پل آب دوغ رسید.
نام این روستای تاریخی که چند صد سال قدمت دارد برگرفته از نام پلی قدیمی است که آثار آن هنوز در کنار روستا دیده می‌شود. درباره وجه تسمیه آن نیز نظرات مختلفی مطرح شده است. عده ای می‌گویند چون رنگ ساروچ پایه های پل به شکل دوغ و آب دوغ است، این پل نیز«آب دوغ» نام گرفت. برخی نیز اظهار داشته اند چون بیشتر رهگذران و مسافران در کنار این پل به صرف غذا می‌پرداختند و غدای غالب آنها نیز نان و دوغ بود، به پل آب دوغ اشتهار پیدا کرد.

بعضی نیز معتقدند که اصل کلمه «آل دوغ» بود و اشاره به گروهی دارد که با نام آل دوغ یا اسمی شبیه به آن شناخته می‌شدند با گذشت زمان به او دو و آب دوغ تبدیل شد.برخی نیز علت نامگذاری را شباهت حرکات و لرزش پل به هنگام عبور اشخاص به حرکات مشک دوغ هنگام دوغ زدن،می‌دانند.

در پایان یادآور می‌شویم که این خبرگزاری بین المللی ! تسنیم بهتر است تا این خبرنگار به اسامی باستانی روستاهای دیگر نقاط کشور مانند: «نمک آب رود» ، «تل بزان» ، «پلنگ آواز» ، «کک آباد» و … تاسف نخورده و جنجالی تازه پدید نیاورده است جلوی این همه شتابزدگی را بگیرد.

مرجع/ ایذه پرس