اختصاصی شوشان : کنسرت شهرام ناظری طبق اطلاع رسانی وسیع برگزارکنندگان آن قرار بود در روزهای 17 و 18 اسفندماه سال جاری در سالن گیت بوستان اهواز برگزار شود.
طبق گفته های مسئولان این کنسرت طبق برنامه ریزی پیش می رفت. اما کنسرتی که قرار بود ساعت 20 روز پنجشنبه برگزار شود به دلیل شرایط بد جوی حاکم بر آسمان و بارش برف کم سابقه در تهران تمامی پروازهای از فرودگاه مهرآباد لغو می شود و این امر شامل پرواز استاد ناظری و گروه ایشان نیز می شود که نهایتا تصمیم گرفته می شود که استاد ناظری و گروه فردوسی با خودروهای اجاره ای به اهواز بیایند.
بسیاری از علاقه مندان به موسیقی سنتی اما بی اطلاع از حوادث غیرقابل پیش بینی به وقوع پیوسته از ساعت 20 در سالن گیت بوستان اهواز به انتظار نشسته اند. ساعت عدد 23 را نشان می داد که استاد ناظری به تنهایی وارد سالن کنسرت می شود که مورد تشویق حاضرین که مدت 3 ساعت در انتظار نشسته بودند قرار می گیرد. استاد آواز ایران پس از سخنان کوتاهی گزارشی از وقایع پیش آمده که منجر به تاخیر ایشان به اهواز شده است به خیل مشتاقان ارائه می دهد. او تاکید می کند : با اصرار او برنامه لغو نشده است و علاقمند بود به عشق مردم خونگرم اهواز برنامه خود را هرچند با تاخیر3 ساعته اجرا کند! ناظری تاکید می کند که در طول 30 سالی که از آغاز فعالیت خود در عرصه موسیقی می گذرد این دومین بار است که در اهواز به ارائه موسیقی می پردازد.
آنگاه او که به «شوالیه آواز» مشهور شده است تا رسیدن گروه خود از سفر 13 ساعته زمینی اقدام به هنرمندی با سه تار توام با صدای بسیار زیبای خود می کند. ساعت 23 و30 دقیقه را نشان می دهد که گروه فردوسی در میان تشویق حضار به سالن می آید. خستگی مفرط در چهره های آنان مشهود بود. به دلیل خستگی گروه و تاخیر سه ساعته اجرای موسیقی به یک ساعت تقلیل پیدا می کند و ساعت30 دقیقه بامداد است که کنسرت به پایان می رسد.
در این که اقدام شایسته شهرام ناظری و اجرای او در شرایط خستگی جسمی ایشان و گروه خود قابل تحسین است تردیدی نیست اما این نکته به ذهن می رسید که آیا بهتر نبود برنامه به صبح روز جمعه موکول می شد تا شهروندان علاقمند به موسیقی که در این شرایط اقتصادی اقدام به خرید بلیط آن هم با قیمت های آنچنانی کرده اند شاهد اجرای باکیفیت تری از استاد ناظری باشند و خاطره خوشی برای آنان به جای بگذارد؟
همچنین این سوال از از دست اندرکاران نهادهای مسئول در این زمینه مطرح است که آیا شایسته و زیبنده نیست که برگزاری این طور برنامه ها که همواره با استقبال عمومی همراه است به افراد صاحب تجربه و کاردان در این زمینه سپرده شود؟ برگزار کنندگان این کنسرت تاکنون تجربه برگزاری کنسرت در این سطح را داشته اند؟ اما من باب این مثل که عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگو باید به نکات مثبت این کنسرت نیز اشاره کنیم که نظم و انصباط خوبی بر سالن کنسرت حاکم بود.
سازمان آب و برق خوزستان همکاری و تعامل خوبی را با برگزارکنندگان برقرار کرده بود. همچنین سِن به طرز زیبایی نورپردازی شده بود. صندلی ها شماره گذاری شده بود تا هر شرکت کننده ای در شماره صندلی خود قرار گیرد.
وقتی ناظری می خواست کنسرت را اجرا کند با درخواست های متنوع حاضرین روبه رو شد. از درخواست برای اجرای یاوران و قفل زندان و اندک اندک و آتش در نیستان تا درخواست برای اجرای قطعه کردی. شهرام ناظری هم در پاسخ به جمعیت حاضر در سالن گفت: «شما هم بعد از 14 سال ما را گیر آوردید و می خواهید همه قطعات را بخوانم. اما دیر وقت است و بعد هم شروع به اجرا می کند «یک شب آتش در نیستان می فتاد...» همین یک مصراع کافی بود تا سالن گیت بوستان اهواز شروع به تشویق ناظری کنند.
