سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاناخبار سیاسی روز
تهدید حمله به ایران، پاشنه‌ی آشیل «توافق» احتمالی با ایران می شود؟
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب» ؛ این روزنامه نوشته است: در کنفرانس سالانه لابی ایپک، جو بایدن، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، اعلام کرد که باراک اوباما در مورد گزینه نظامی علیه ایران «بلوف» نمی‌زند. نخست‌وزیر اسرائیل - بنیامین نتانیاهو - نیز اظهار داشت که برای متوقف کردن برنامه هسته‌ای ایران، به یک «تهدید نظامی روشن و معتبر» نیاز است چرا که، به زعم او، تحریم‌ها به تنهایی قادر نخواهند بود ایران را بر سر میز مذاکره مغلوب کند.
این تهدیدها در حالی بیان میشود که طرفین مذاکرات، دست‌آوردهای ایران و گروه ۵+۱ در قزاقستان را «نقطه‌ی عطفی» در تقابلات چند سال اخیر تلقی کرده و برای دوره‌ی بعدی مذاکرات فنی در ماه آوریل نیز برنامه‌ریزی کرده‌اند.
اگر از ملاحظات اخلاقی و تبعات سیاسی ناشی از تهدید یکی از طرفین مذاکره‌کننده در حین مذاکرات بگذریم، دست‌کم دو اشکال حقوقی اساسی با این کار وجود دارد که ظاهراً در نقطه کور ایالات متحده قرار گرفته است.
اول اینکه تهدید کردن یک عضوء سازمان ملل، مطابق حقوق بین‌الملل، خود امری غیرقانونی است. «تهدید به زور» ناقض بند ۴ اصل دوم منشور سازمان ملل است که به صراحت مقرر می‌دارد که «اعضاء در روابط بین‌المللی خود از تهدید به زور یا استفاده از زور» خودداری کنند.
در بستر حقوقی، «تهدید» به این مفهوم است که یک دولت اعلام کند برای تغییر دادن به سیاست‌های یک دولت دیگر حاضر است به خشونت متوسل شود. مطابق منشور، تنها شورای امنیت صلاحیت چنین کاری را دارد. تهدید توسط هر واحد دیگری ناقض قوانین بین‌المللی است.
این نکته نیز حائز اهمیت است که «تهدید» در مفهوم حقوقی آن - و آنطور که در منشور بکار رفته - با اظهارات تندی که گاه متقابلاً توسط برخی مقامات کشورهای متخاصم - که مطابق قوانین کشورشان «فرماندهی عملیات نظامی» در زمره اختیاراتیشان نیست - متفاوت است. تهدیدی که در بستر مذاکرات و با هدف تاثیرگذاری بر آن، توسط ارشدترین مقامات یک دولت - آن هم مقاماتی که واقعاً قدرت تحقق آن را دارند - اظهار میشود، حامل تبعات حقوقی است.
اینکه بالاترین مقالامت آمریکا و اسرائیل چنین بی پروا یکی از اساسی‌ترین موازین حقوق بین‌الملل را زیر پا می‌گذارند، امری نگران کننده است. ضمن اینکه چنین اقدامی به ایران و جامعه‌ی جهانی این پیام را می‌رساند که کشورهای غربی حاضر نیستند قواعد بازی را رعایت کنند. اعتبار و «بی طرفی» آن گروه از سازمان‌های بین‌المللی که درگیر پرونده‌ی هسته‌ای و مذاکرات مربوطه هستند و در برابر این اظهارات منفعل می‌مانند نیز به شدت خدشه دار میشود. چرا که عده‌ای به درستی به این حقیقت اشاره خواهند کرد که اگر هر کشور دیگری، با چنین جسارتی یکی از اصول بنیادین نظام بین‌المللی پسا-منشور را زیر پا می‌گذاشت، قطعاً شورای امنیت یا دست‌کم دبیرکل سازمان ملل تا به حال آن را محکوم کرده بود.
دوم - و مهم‌تر از همه - اینکه مطابق یکی از اصول شناخته شده‌ی حقوق بین‌الملل، توافقی که انعقاد آن بوسیله‌ی تهدید یا اعمال زور - و برخلاف موازین منشور - تحصیل شده باشد، باطل خواهد بود. این یکی از اصول انکارناپذیر عرفی است که در ماده‌ی ۵۲ کنوانسیون وین ۱۹۶۹ نیز به وضوح بیان شده است.
دیوان بین‌المللی دادگستری (دادگاه لاهه) نیز در جریان دعوای میان بریتانیا و آیسلند، در یک رای مشهور در سال ۱۹۷۳، در همین باره به صراحت گفته است: «همانطور که از منشور سازمان ملل و ماده ۵۲ کنوانسیون وین در خصوص معاهدات استنباط میشود، هیچ شکی نیست که مطابق عرف بین‌المللی، توافقی که در پی تهدید به زور انعقاد شده باشد، باطل است».
به عبارت دیگر، حتی اگر تهران در برابر «تهدید روشن و معتبری» که نتانیاهو انتظار دارد مغلوب شود و تن به یک «توافق» با قدرت‌های جهانی بدهد، نهایتاً قادر خواهد بود که در زمان مناسب‌تری، به اسنتاد ماده ۵۲ کنوانسیون وین، آن توافق تحمیلی را به صورت یکجانبه فسخ نماید. در واقع، آن «تهدید نظامی» که امروزه سازمان ایپک، نتانیاهو و همراهان آمریکا‌یی‌شان به آن به مثابه‌ی یک «اهرم» نگاه می‌کنند، چه بسا که در آینده به پاشنه‌ی آشیل یک «توافق» احتمالی با ایران تبدیل شود.
در نتیجه، نتانیاهو و آن گروه از مقامات آمریکایی که به راحتی یک کشور مستقل را تهدید به حمله‌ی نظامی می‌کنند، بدانند که با این کار بذر انحلال توافق آینده را می‌کارند.
ترس ریاض از تعامل سیاسی واشنگتن با تهران
رابطه امریکا و عربستان در دور نخست ریاست جمهوری باراک اوباما و حضور هیلاری کلینتون در پست وزارت خارجه را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا در چهار سال گذشته با توجه به مباحث بهار عربی در تونس و مصر که رهبران پیشین آنها دوست ریاض بودند و عدم حمایت واشنگتن از بن علی و مبارک شاهد نوعی دلخوری در رابطه ریاض و واشنگتن بودیم؟
رابطه عربستان و امریکا در دوره نخست ریاست جمهوری باراک اوباما تقریبا تدوام روابط استرتژیک دو کشور در دوره های پیشین است با تغییرات و اختلاف نظرهایی که به ویژه با توجه به تحولات منطقه ای و خیزش های مردمی اتفاق افتاد.
زمانی که در کشورهایی همچون مصر و تونس خیزش های مردمی اتفاق افتاد، واشنگتن با توجه به این دریافت که دیگر نمی توان از افرادی همچون بن علی و مبارک حمایت کرد، تغییر حکومت در این کشورها را پذیرفت و راهبرد خود را بر تعامل با گروه های انقلابی و جریان های مردمی قرار داد. اما عربستان سعودی به شدت از این نوع سیاست امریکا ناخرسند و نگران بود و همین امر سبب شد تا نوعی نارضایتی از سیاست منطقه ای امریکا ایجاد شود. با این حال می توان گفت در حوزه های مهم تری همانند بحرین و یمن که امریکایی ها ملاحظات منطقه ای و امنیتی عربستان را مدنظر قرار دادند، عربستان به نوعی عملکرد امریکا را در این دو حوزه پذیرفت.
در مورد سوریه نیز می توان گفت که تا حد زیادی امریکا و عربستان دغدغه های مشترکی دارند و سیاست نزدیکی را اتخاذ کردند. بنابراین با وجود آنکه برخی اختلاف ها وجود داشت، اما شاهد تداوم روابط سیاسی و امنیتی میان دو کشور بودیم و نمونه عینی آن نیز در بحث فروش تسلیحاتی گسترده امریکا به عربستان بود که شاید بتوان گفت یکی از بزرگ ترین فروش های تسلیحاتی در تاریخ امریکا بوده است.
جان کری در جریان نخستین سفر خود در جامه وزیر امور خارجه ایالات متحده، عربستان را یکی از 9 مقصد خود قرار داد. دلایل این انتخاب چیست؟ امروز دغدغه های مشترک واشنگتن و ریاض در سطح منطقه ای به چه مواردی محدود می شود؟
عربستان همچنان به عنوان یکی از متحدان استراتژیک امریکا در منطقه است. امریکایی ها با توجه به نقش عربستان در امنیت انرژی و همچنین نقش منطقه ای عربستان همچنان خواستار این هستند که این نوع روابط و تعاملات جدی خود را با عربستانی ها حفظ کنند و بر این اساس است که چنین سفری را جان کری به ریاض داشت.
در خصوص دغدغه های مشترک باید چهار مساله را مدنظر قرار داد:
1. بحث مهار ایران در سطح منطقه و کاهش نفوذ منطقه ای ایران که بحث مقابله با برنامه هسته ای ایران نیز در این چارچوب قرار می گیرد.
2. امنیت و ثبات خلیج فارس در همکاری میان امریکا و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس است و کاهش نقش آفرینی ایران در امنیت خلیج فارس می باشد. بحث بحرین نیز در این مقوله قرار می گیرد و تا حد ممکن آنها مخالف تغییر ساختار سیاسی در بحرین هستند.
3. بحران سوریه که هر دو کشور خواستار تغییر ساختار قدرت و تغییر ژئوپولتیک قدرت در منطقه شامات هستند که در وهله اول سوریه است و پس از آن اگر بتوانند از این طریق در حوزه های دیگری همچون لبنان نیز توازن قدرت داخلی را بازتعریف کنند.
4. روند صلح و سازش در خاورمیانه دغدغه دیگری است که هر دو کشور خواستار پیشبرد روند گذشته و تاکید بر راه حل دو دولتی هستند.
جان کری در نشست مشترک با رهبر مخالفان بشار اسد در رم ایتالیا برای نخستین بار از کمک های مالی به مخالفان بشار سخن گفت و این در حالی است که کشورهایی چون عربستان و قطر از مدت ها پیش تغذیه مالی و تسلیحاتی مخالفان در سوریه را بر عهده داشتند. عربستان در این میان به دست داشتن در اعزام نیروهای افراطی و جریان های سلفی به سوریه هم متهم است آیا این استراتژی با سیاست اوباما در قبال ارسال سلاح به میانه روهای مخالف اسد تناقض ندارد؟
هدف مشترک امریکا و عربستان در خصوص سوریه تغییر ساختار قدرت است، بدین معنا که بشار اسد کنار رود و در این راستا هر دو کشور از مخالفین حمایت می کنند. اما امریکا در روند تحولات سوریه نگرانی های جدی دارد که مهم ترین آن بحث این است که در این کشور گروه های افراط گرایی همانند جبهه النصره که یکی از گروه های القاعده محسوب می شود در این کشور قدرت گرفته است و بسیاری از کمک های مالی و تسلیحاتی کشورهای منطقه نیز به این گروه ها می رسد. این نگرانی امریکا از گروه های افراط گرا به ویژه پس از کشته شدن سفیر امریکا در لیبی بسیار تشدید شد و بر این اساس امریکا خواستار نوعی تغییر در معادلات دورنی سوریه به ویژه تغییر بازیگران مخالف است و بر این اساس تلاش می کند تا مخالفان افراط گرا را با قطع کمک های مالی و تسلیحاتی تضعیف کند و در مقابل مخالفان میانه رو را در سوریه تقویت کند. نتیجه آن نوعی گرایش نسبی امریکا به سوی روندهای سیاسی است که با نوعی اعمال فشار همراه است. اما عربستان تا به امروز حمایت های مالی و نظامی مختلفی از مخالفان به عمل آْورده که میزانی از آن نیز به نیروهای افراط گرا رسیده است. این بحث موضوعی است که امریکا مخالف بوده، اما با این حال به نظر می رسد که عربستان نیز نگرانی از بحث سوریه دارد و آن این است که عربستان نیز تمایل ندارد تا گروه های اخوانی در سوریه قدرت گیرند چراکه عربستان در منطقه از قدرت گرفتن جریان اخوانی نگران است و در سوریه نیز همین ملاحظه را دارد. بنابراین امریکا و عربستان به سمت نوعی همگرایی نسبی حرکت می کنند که مدلی همانند یمن مد نظر آنهاست و شاید این روند سبب نزدیک شدن آنها در بحث سوریه شود.
عربستان در جریان خیزش های مردمی در بحرین عملا وارد منازعه داخلی کشور همسایه شده و نیروهای نظامی خود را در قالب نیروهای سپر جزیره به منامه فرستاد. این در حالی است که تعمیق بحران سیاسی در بحرین صدای امریکا و گروه های حقوق بشر در اروپا را بلند کرده است. موضع گیری دولت اوباما در قبال بحرین در دور دوم ریاست جمهوری را چگونه پیش بینی می کنید. آیا شاهد اختلاف جدی میان کاخ سفید با آل سعود در این خصوص خواهیم بود؟
عربستان پس از آنکه احساس کرد در تحولات تونس و مصر متضرر شده، در بحرین که از اهمیت بیشتری برای این کشور برخوردار بود (هم از نظر مجاورت جغرافیایی و همچنین هر نوع تحول در بحرین تاثیرات جدی بر عربستان و به ویژه منطقه شرقی این کشور و کل خلیج فارس دارد) سعی کرد تا به شکل فعال و مستقیم وارد عمل شده و حتی به این کشور نیرو اعزام کرد. امریکایی ها زمانی که این شرایط را شاهد بودند علیرغم آنکه برخی انتقادات را از شرایط داخلی بحرین و وضعیت حقوق بشری این کشور دارند، اما هیچ گونه اعتراض جدی و رسمی نسبت به سیاست عربستان نداشتند. این رویکرد به این معنی است که امریکایی ها تقریبا نوع عملکرد عربستان را مورد تایید قرار می دهند و در منطقه منافع عربستان و همپیمانی استراتژیک آنها در اولویت قرار دارد. بنابراین به نظر نمی رسد که در این دور دوم ریاست جمهوری باراک اوباما نیز تغییر خاصی در سیاست این دولت رخ دهد و اختلاف جدی میان آل سعود و واشنگتن را شاهد باشیم.
بحث پرونده هسته ای ایران از دیگر محورهای مورد توافق جان کری با سعود الفیصل در این دیدار بود.دلایل مخالفت های جدی عربستان با برنامه های هسته ای ایران چیست؟ پیش بینی شما از اتحاد امریکا و عربستان در قبال ایران در چهار سال آتی چیست؟
در مورد ایران عربستان و امریکا نقطه مشترکی دارند و آن این است که هر دو خواستار مهار نقش و نفوذ ایران در منطقه هستند. عربستان برنامه هسته ای ایران را به عنوان بخشی از روند افزایش قدرت و توانمندی ایران می داند و با آن مخالف است و خواستار آن است که برنامه هسته ای ایران متوقف و یا محدود شود. اما در مجموع این نوع نگاه عربستان به ایران در چارچوب نگاه منطقه ای این کشور است که عربستان خواستار مهار ایران و کاهش نقش منطقه ای جمهوری اسلامی ایران است و آن چه می خواهد این است که امریکا و غرب از طریق پرونده هسته ای نقش منطقه ای ایران را محدود کنند. یکی از دلایلی که آنها نگاه مثبتی به مذاکرات ایران و 1+5 ندارند این است که آنها نگران این هستند که قدرت های جهانی سبکی از نقش آفرینی ایران را بپذیرند و این موضوعی است که به شدت نگرانی کشورهای خلیج فارس به ویژه عربستان سعودی را سبب شده است.
دیپلماسی ایرانی
تهدید بی سابقه مقام آمریکایی علیه ایران: روزی که اوباما دستور حمله دهد را تبدیل به طولانی‌ترین و بدترین روز برای دشمنان میکنم!
فرمانده نیروهای آمریکایی در خلیج‌فارس ضمن تکرار ادعاهای تکراری در مورد برنامه هسته ای ایران، تهدیدی بی سابقه علیه کشورمان مطرح کرد، هر چند این ادعاها با واکنش آمریکا مواجه شد و احتمال برکناری او افزایش یافت.
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب ؛ وی در این سخنان گستاخانه از مسئولین ایرانی خواست که توان نظامی آمریکا در خلیج‌فارس را به چالش نکشند.
وی تصریح کرد که کاهش نیروهای نظامی آمریکا نباید سبب آن شود که "دشمنان" قدرت نظامی آمریکا را در منطقه "دست‌کم بگیرند."
ماتیس خطاب به ایران گفت: در حال حاضر ما یک ناوهواپیمابر در خلیج فارس داریم. مایلم به هر دشمنی که خواهان سوء استفاده از این موقعیت است بگویم، روزی که رئیس‌جمهور دستور عملیات دهد، برای دشمنان این روز بسیار بدی خواهد بود.
وی افزود: من این روز را بدل به طولانی‌ترین و بدترین روز برای دشمنان میکنم!
فرمانده نیروهای آمریکایی در خاورمیانه تاکید کرد که در صورت لزوم ناو هواپیمابر هری ترومن در ظرف ۲۱ روز یا کمتر آماده عملیات خواهد بود. وی افزود که در صورت لزوم اعزام ناوهواپیمابر دیگری به خلیج‌فارس می‌تواند حتی در مدت ۲ هفته صورت گیرد.
ژنرال ماتیس درباره آمادگی نیروهای تحت فرمان خود گفت: «من دو هفته پیش بر روی ناوهواپیمابر هری ترومن بودم و گفت‌وگویی با آدمیرال سوینی داشتم. وی به من اطمینان داد که هواپیماها و ناوهای جنگی تحت فرماندهی وی در کوتاه‌ترین زمان ممکن آماده انجام عملیات نظامی هستند.»
به گفته ژنرال ماتیس هم‌اکنون ناوهواپیمابر جان استنیس به همراه چندین ناوشکن و کشتی‌های جنگی دیگر وظیفه حفاظت از آب‌های استراتژیک خلیج‌فارس در نزدیکی سواحل ایران را بر عهده دارد.
عصبانیت کاخ سفید
یکی از مقامات رسمی آمریکایی که نخواست نامش فاش شود تصریح کرد که سخنان ژنرال ماتیس به‌رغم پشتیبانی از سیاست‌های عمومی باراک اوباما جهتی غیر از نظرات کاخ سفید را دنبال میکند.
بر اساس برخی گمانه‌زنی این امکان وجود دارد که ژنرال ماتیس پیش از موعد مقرر از خدمت منفصل شود، زیرا که وی درباره چگونگی برخورد با ایران با مقامات غیرنظامی کاخ سفید دارای مواضع یکسانی نیست.
معاون فراری: مالکی آلت دست ایران است/ با ورود به عراق همه را شگفت زده می کنم
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب Entekhab.ir ؛ او همچنین نخست وزیر "نوری مالکی" را آلت دست ایران قلمداد کرد.
"طارق الهاشمی" طی پیامی در صفحه شخصی خود در صفحه اجتماعی فیس بوک خود نوشت: بزودی و در وقت مناسب با ورود به عراق همه را شگفت زده میکنم.
وی با تکرار ادعای غرب گفت: سیاست های "نوری مالکی" در جهت سیاست های ایران است وهم اکنون عراق به کشوری تبدیل شده که کمکهای ایران از طریق این کشور وارد سوریه میشود!
او در ادامه نوشت: مالکی به تبدیل شدن عراق به مسیر رفت و آمد گروههای مسلح ایران بسنده نکرد و آسمان عراق نیز به ترانزیت اسلحه ایران به دمشق تبدیل شده و در نهایت ورود ارتش عراق به سوریه و حمله به ارتش آزاد سوریه را نیز بدان افزود.
آمریکا جایزه یک میلیون دلاری برای مرد آمریکایی گمشده در ایران را تمدید کرد
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب Entekhab.ir ؛ "شان جویس" معاون رئیس پلیس فدرال آمریکا گفت از یک سال پیش که این جایزه تعیین شده تاکنون ادعایی در این باره مطرح نشده و او همچنان از افرادی که هرگونه اطلاعاتی از رابرت لوینسون دارند خواست که با دراختیار قرار دادن آن جایزه یک میلیون دلاری را دریافت کنند.
آمریکا می‌گوید لوینسون پنج سال پیش پس از مسافرت به جزیره کیش ایران ناپدید شده است.
ایران این ادعا را رد میکند.
