اخبار وگزارشات سیاسی و اقتصادی و تحلیل

نامه عربستان به بان کی مون: ایران به مرزهای ما تجاوز می کند؛ حق واکنش داریم

عربستان سعودی در نامه ای به بان کی مون مدعی شد ایران بارها مرزهای دریایی این کشور را نقض کرده است.

به گزارش عصر ایران به نقل از خبرگزاری رسمی کویت (کونا)، نماینده عربستان سعودی در سازمان ملل متحد با ارسال نامه ای به بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد گفت ریاض ضمن اعتراض به اقدامات ایران در نقض حریم تاسیسات نفتی فراساحلی خود در خلیج فارس، حق واکنش و پاسخگویی را برای حمایت از آب ها و تاسیسات نفتی اش، برای خود، محفوظ می داند.
عبدالله المعلمی ادامه داد: یک فروند بالگرد ایرانی در ماه گذشته میلادی چند مرتبه بر فراز تاسیسات در میدان نفتی الحصبه پرواز کرد؛ همچنین دو شناور نظامی ایران مانع از حرکت یک فروند کشتی متعلق به پیمانکار شرکت آرامکو (شرکت ملی نفت عربستان سعودی) در میدان نفتی العربیه شدند.
وی توضیح داد: براساس توافقنامه امضای شده میان تهران و ریاض در سال 1968 ، میدان نفتی الحصبه متعلق به عربستان سعودی است. براساس توافق 1968 دو کشور مرزهای دریایی خود را در میدان های نفتی فراساحلی تعیین کرده اند. در این نامه اضافه شده است: دولت ریاض حق اتخاذ هر گونه اقدام مناسب برای حمایت از آب ها و تاسیسات نفتی اش را برای خود محفوظ می داند و مسؤولیت کامل همه عواقب احتمالی برعهده مقامات ایرانی است.همچنین وزارت خارجه عربستان سعودی نیز در این باره نامه ای را به وزارت خارجه ایران ارسال کرد و از تهران خواست چنین اتفاقاتی تکرار نشوند.این خبر در حالی منتشر می شود که مقامات ایرانی در روزهای اخیر از توقیف یک فروند شناور عربستان سعودی به دلیل ورود غیرمجاز به آب های استان بوشهر در جنوب ایران خبر دادند.
ایران تمامی ساحل شمالی خلیج فارس و عربستان سعودی بخش عمده ساحل جنوبی این دریا را در اختیار دارند.عربستان سعودی بارها شناورهای ایرانی را به بهانه ورود غیرمجاز به آب های خود توقیف کرده بودند. 

 

 

چند سؤال از مخالفان "سؤال از رئیس جمهور"

می گویید سؤال از رئیس جمهور فایده ای ندارد و برای اثبات این مدعا به سؤال سال گذشته مجلس از احمدی نژاد استناد می کنید. اگر بپذیریم که سوال از رئیس جمهور بی فایده است ، سؤال جدی تری وجود خواهد داشت که اتفاقاً شما باید بدان پاسخ دهید: "چرا کار به جایی رسیده که سؤال از رئیس جمهور بی فایده شده است؟" اگر رئیس جمهور با رفتارهای نامناسب خود چنین وضعیتی را رقم زده است که نه تنها نباید با منتفی کردن سوال بعدی به او جایزه داد بلکه باید برخورد شدیدتر نمود تا دیگر کسی نتواند یکی از اصول مترقی قانون اساسی را این گونه به بیهودگی بکشد.

عصرایران - طیفی از نمایندگان حامی دولت احمدی نژاد در مجلس شورای اسلامی ، تلاش وسیعی را آغاز کرده اند تا نگذارند طرح سؤال از رئیس جمهور در مجلس عملی شود.

این نمایندگان ، از همان زمانی که طرح سؤال از رئیس جمهور شکل گرفت ، لابی هایی را با نمایندگان امضا کننده آغاز کردند تا بتوانند آنها را به بازپس گیری امضا متقاعد کنند.
سپس در روزی که طرح اعلام وصول شد ، در مجلس جنجال به پا کردند که چرا سوال از احمدی نژاد اعلام وصول شد؟
بعد از اعلام وصول نیز در تعداد امضاها تشکیک کردند. بعد هم طراحان سوال را به عدم تبعیت از رهبری متهم و سپس مسخره شان کردند که "این ها می خواهند بگویند ما شجاع هستیم که توانستیم از رئیس جمهور سؤال کنیم "... و سرانجام اعلام کردند که به دنبال راهی هستند که طرح سوال را متوقف کنند.

در این باره چند سؤال محترمانه را با این نمایندگان در میان می گذاریم:

1 - خیلی صریح می پرسیم: شما ، وکیل المله هستید با وکیل الدوله؟ این سوال را از آن جهت مطرح می کنیم که همه این کارهایی که کردید ، از لابی با نماینده ها برای بازپس گیری امضا تا تلاش برای متوقف کردن طرح ، کارکردهای معاونت پارلمانی ریاست جمهوری است ، نه وظیفه نمایندگان مجلس ؛ مگر آن که نماینده ها ، شأنی جز وکالت مردم برای خود قائل باشند و خود را وکیل الدوله بدانند!

2 - یکی از عللی که به آن استناد می کنید و با طرح سوال مخالف هستید این است که می گویید سؤال از رئیس جمهور فایده ای ندارد و برای اثبات این مدعا به سؤال سال گذشته مجلس از احمدی نژاد استناد می کنید.
اگر بپذیریم که سوال از رئیس جمهور بی فایده است ، سؤال جدی تری وجود خواهد داشت که اتفاقاً شما باید بدان پاسخ دهید: "چرا کار به جایی رسیده که سؤال از رئیس جمهور بی فایده شده است؟"

اگر رئیس جمهور با رفتارهای نامناسب خود چنین وضعیتی را رقم زده است که نه تنها نباید با منتفی کردن سوال بعدی به او جایزه داد بلکه باید برخورد شدیدتر نمود تا دیگر کسی نتواند یکی از اصول مترقی قانون اساسی را این گونه به بیهودگی بکشد.

اگر هم مشکل از نمایندگان است که بی خیال نظارت بر رئیس جمهور شده اند و از این رو ، سوال از او را بیهوده می دانند ، که این خود گناهی بزرگ تر است.
به این گروه از نمایندگان توصیه می کنیم سراغ شغل های شرافتمندانه دیگری جز نمایندگی پارلمان باشند.

3 - می گویند از ایما و اشاره رهبری متوجه شده ایم که ایشان مخالف طرح سوال هستند!
این سخن ، آن هم از سوی مدعیان ولایتمداری ، بیشترین آسیب را به وجهه رهبری می زند چه آن که چنین سخنی ، در بطن خود حاوی اتهام ناروای مداخله رهبری در امور جاری پارلمان است. این در حالی است که ایشان پیشتر تصریح کرده اند که مداخله نمی کنند و اگر نیازی به موضع گیری باشد ، شخصاً و صراحتاً موضع خود را بر زبان می آورند.
بنابراین ، آیا استناد به ایما و اشاره هایی که از قضا فقط شما حامیان دولت مدعی دیدنش هستید ، خالی از وجه و هزینه کردن نابجا از جایگاه رهبری نیست؟!
انصاف دهید که شما بیشتر به رهبری نظام آسیب می زنید یا آنان که شمشیر از رو بسته اند و هیچ ادعایی در باب ولایتمداری ندارند؟!

4 - طرح سوال از رئیس جمهور حاوی دو سوال از سؤالات پرشمار ملت ایران از رئیس جمهور است. طراحان سوال پرسیده اند که «چرا اوضاع ارزی کشور این گونه شده است؟» و «چرا گندم کشاورزان ایرانی را خریداری نکردید ولی از خارج گندم وارد کردید؟»

واقعاً کجای این دو سوال اشکال دارد که زمین و زمان را به هم می ریزید که مطرح نشوند؟! آیا خودتان جواب این سوالات را می دانید و نیازی به طرح شان نمی بینید؟ اگر جواب این سوالات را می دانید و نمی خواهید این سؤال ها از رئیس جمهور پرسیده شود ، لااقل خودتان جوابشان را بدهید.
باور کنید یک سؤال ساده از رئیس جمهوری که تقریباً همه مردم انتقادات جدی نسبت به عملکردش دارند ، این همه ترس و واهمه ندارد مگر آن که در پس پرده خبرهایی باشد که گر بیفتد ، نه او ماند و نه شما!