یک خبر نگران کننده

اخبار ناخوشایند از هواپیمایی نفت!

متاسفانه چندی است که اخبار ناخوشایندی از هواپیمایی نفت به گوش می رسد که با کنار زدن نیروهای بومی، این زمزمه ها شروع شده و قوت گرفته است.به نحوی که در مدت اخیر نه هواپیمای دیگری برای این خط خریداری شده و نیز پرداخت حقوق ها و دستمزدهای تیم جدید مدیریتی نیز آنچنانی گزارش شده است.ایرلاین ها و خطوط هواپیمایی معرف توانمندی سرزمینی، ظرفیت ها، مدیریت و برطرف کننده و خدمات رسان به یکی از نیازهای مهم مردم یعنی انجام سفر برای امور اداری و درمانی و تجاری و خانوادگی و ... هستند و به عنوان یکی از سرمایه های اصلی هر جامعه ای تلقی می شوند به نحوی که نظم در آنها القاگر آرامش و آسایش و توانمندی به جامعه و هر نوع بی نظمی و ضعف در خدمات رسانی در آنها نشانگر ضعف و فترت. هواپیمایی نفت یکی از ایرلاین هایی است که با مرکزیت خوزستان تشکیل و به نوعی بومی جنوب و خوزستان تلقی می شود و در دوره قبلی مدیریت خدمات شایان توجهی را به خوزستان در انجام پروازهایی منظم به مدد خرید چند فروند هواپیما صورت داده بود. ریاست این ایرلاین برعهده کاپیتان حسین طالب زاده و معاونت وی بر عهده کاپیتان آهنین بود که خدمات شایان توجهی را ارائه دادند.

این نیروهای بومی و متعهد هواپیماهای فوکر 100 خریداری شده را با عنوان اهواز، مسجدسلیمان، امیدیه، اپیک و ... نام گزاری نموده که نشان از عرق بومی آنها بود. همچنین آشیانه هواپیماهای این ایرلاین در فرودگاه بین المللی اهواز تعیین شده بود که خود باعث اعتبار مضاعف این فرودگاه است. اما متاسفانه چندی است که اخبار ناخوشایندی از این خط هواپیمایی (زیر نظر شرکت سرمایه گذاری صندوق های بازنشستگی نفت) به گوش می رسد که با کنار زدن نیروهای بومی این زمزمه ها شروع شده و قوت گرفته است. به نحوی که در مدت اخیر نه هواپیمای دیگری برای این خط خریداری شده و نیز پرداخت حقوق ها و دستمزدهای تیم جدید مدیریتی نیز آنچنانی گزارش شده است. شرکت های هواپیمایی نفت و زاگرس برای خوزستان همچون هواپیمایی ماهان برای استان کرمان یک برند و اعتبار محسوب می شوند که به نظر می رسد نمایندگان مجلس، رسانه ها و مسئولان اجرایی می بایست لحظه ای از دفاع از آنها غفلت نورزند و نگذارند سهمیه بومی خوزستان در آسمان کشور دچار تزلزل شود.

هواپیمایی نفت هر چند همواره افتخاراتی برای میهن اسلامی داشته ، اما حضور فعال ناوگان این شرکت در دوران دفاع مقدس، سند ارزشمندی است که بر اهمیت و ارزش راهبردی آن می افزاید. در دوره 8 سال دفاع مقدس ناوگان این شرکت در بدترین و خطرناک ترین مناطق جنگی 23 هزار ساعت پرواز داشته است. اما چگونه می توان خلبانان ، کادر پرواز و تیم فنی – مهندسی هواپیماهایی را که شبانه روز در فرودگاه های غیر مجهز ، فرود می آمدند و دوباره پرواز می کردند، تحسین کرد ، آن هم در شرایطی که هیچ شرکت هواپیمایی غیر نظامی ، توانایی انجام این ماموریت های سخت و پرخطر را نداشت؟

انجام پروازهای بی شمار به مناطق جنگی در دوران دفاع مقدس، یک افتخار بین المللی است، پرواز هایی که با هدف حمایت از جبهه های پشتیبانی و بازسازی تاسیسات بمباران شده ، انجام می شد و با جابجایی کالا ، ابزار و مواد ضروری ، واحد های عملیاتی بمباران شده را یک شبه مجددا به مدار باز می گرداند.