خبرگزاری فارس: مجسمه اهدایی «فرزانه اسعدی» پیکرتراش مشهور کشور به مردم اهواز، بعد از سه ماه از ساحل کارون برداشته شد.
به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، اگر چه امروز آثار حجمی و هنر مجسمهسازی در جامعه، مشتاقان زیادی پیدا کرده، اما اهواز همچنان از فقر آثار هنری و فرهنگی رنج میبرد و جایگاهی بسیار عقبتر از سایر شهرهای کشور دارد.اواخر سال 88 بود که شهرداری اهواز وعده کرد نصب آثار حجمی متناسب با وضعیت اقلیمی و فرهنگ منطقه را برای جبران بخشی از رنجهای متحمل شده این شهر در سالهای دفاع مقدس، همچنین شرایط اقلیمی و بحران و خلاء هویت شهری در دستور کار قرار داده و برای تحقق این امر از مجسمهسازان برجسته کمک گرفته است.
نخستین هنرمندی که به این دعوت لبیک گفت، فرزانه اسعدی مجسمه ساز و پیکرتراش مشهور کشور بود که بدون هیچگونه چشمداشتی مجسمهای به شکل یک زن و پرندهاش که نماد مادر و فرزندان شهیدش بود به مردم شهیدپرور اهواز هدیه کرد. ارزش ریالی این مجسمه بیش از100 میلیون تومان است که از سنگ یکپارچه به وزن حدود 16 تن ساخته شده و در نهایت به حدود 12 تن رسیده است. اسعدی به تنهایی این مجسمه 4 متری با پایه یک و نیم متری را ساخته است.این اثر که فروردین ماه امسال زینت بخش ساحل شرقی کارون (حوالی پل هفتم) شده بود، با گذشت حدود سه ماه، چند روز پیش به دلایل نامعلومی از محل نصب شده برداشته شد.شایعاتی در مورد علت برداشتن این مجسمه وجود دارد، از جمله شباهت آن به«مجسمه آناهیتا». البته هیچ مقام رسمی تا کنون در این باره اظهار نظر نکرده است. شهرداری اهواز متولی نصب این مجسمه بوده با این حال با وجود پیگیری خبرنگار فارس، مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرداری و مدیر روابط عمومی شهرداری اهواز حاضر به پاسخگویی در این باره نشدند.
* اسب پیش کشی
فرزانه اسعدی متولد سال 1342، فارغ التحصیل کارشناسی در رشته گرافیک است که به دلیل فعالیتهای تخصصی موفق به کسب دکترای افتخاری از مرکز هنرهای تجسمی و وزارت فرهنگ و ارشاد شده است، این هنرمند از اعضای هیئت مؤسس و هیئت مدیره انجمن مجسمهسازان ایران است که بسیاری از آثارش در میدانهای شهر و تماشاگاهها نصب شدهاند.سه اثر در مجتمع اندیشمندان در کردان، دو اثر در ورودی فرهنگسرای نیاوران، پنج نیم تنه مشاهیر در کتابخانه گفتوگوی تمدنها، یادمان زلزله بم در ارگ جدید بم و تندیس پروفسور حسابی (کیش) از مشهورترین آثار این هنرمند است.فرزانه اسعدی آنگونه که خودش میگوید از طریق مردم شهر اهواز (که از این موضوع آزرده بودند) از برداشته شدن مجسمه مطلع شده است.
این هنرمند با ابراز تأسف از رویداد پیش آمده، میگوید: من مجسمه یک مادر و پرندهاش که نماد فرزندان شهید اوست، به مردم شهید پرور اهواز اهدا کردم. هدیه من به شخص یا شخصیت خاصی نبود، بلکه من قلمم را به همه مردم بومی اهواز که در دوران جنگ ایثار و ایستادگی کردند، متحمل رنجها و مشقات زیادی شدند و جان خود را در این راه دادند، تقدیم کردم، تا به نوعی از آنها تشکر کرده باشم.وی که از انتصاب اثرش به مجسمه آناهیتا به سختی آزرده خاطر شده، اظهار میکند: هر کسی که از هنر ذرهای اطلاع داشته باشد میداند که هیچ شباهتی میان این اثر و مجسمه آناهیتا وجود ندارد. علاوه بر این هیچکدام از آثارم شباهتی به آثار دیگر هنرمندان ندارد و همیشه سعیام بر این بوده که اثر منحصر به فردی خلق کنم.
اسعدی به ضرب المثل «دندانهای اسب پیش کشی را نمیشمارند» اشاره میکند و میافزاید: اگر چه درک درستی از این اثر به وجود نیامده، اما انتظار توهین به این هدیه را هم نداشتم.این مجسمه ساز تصریح میکند: با توجه به اعتقادی که به کارم دارم و خلوصی که در ساخت آثارم دارم، به آنها به چشم اطفالم مینگرم و اجازه توهین به آنها را نمیدهم.
وی با بیان اینکه طاقت بیحرمتی را ندارم، اظهار میکند: بر اساس ذهنیت و باور خوبی که از میهمان نوازی و پذیرا بودن مردم اهواز داشتم این اثر را به وجود آوردم و آن را به همه مردم شهیدپرور این شهر تقدیم کردم اما همه چیز برخلاف انتظارم رقم خورد.اسعدی تأکید میکند: برای حمایت از این اثر که به مثابه کودکم است، همچنین برای گفتوگو راجع به آن و ملاقات با افرادی که نسبت به این اثر شبهه دارند، شنبه به اهواز سفر میکنم و در صورت نیاز این مجسمه را به همراه خود باز میگردانم.
گزارش: نادره وائلی زاده
مجتبی گهستونی
در پی برچیدن یک باره مجسمه انتزاعی مادر و پرنده اثر ارزشمند فرزانه اسعدی از جاده ساحلی شرقی ابراز تاسف خود را از بی سلیقگی صورت گرفته شده را اعلام کرده و خواهان آن هستیم که مسئولین مربوطه بیش از پیش شان هنر را حفظ کنند.
به واقع با چه قصد و نیتی باید به یک باره مجسمه یکی از پیکرتراشان مطرح کشور که به مردم اهواز اهدا شده بود، بعد از سه ماه از ساحل کارون برداشته می شود؟ چرا مسئولان اهوازی و گروه هایی خاص سعی می کنند به هر قیمت علائق خود را به آحاد جامعه دیکته کنند.چرا به شعور هنر دوستدان توجهی نمی کنند و اجازه می دهند که اهواز بیش از پیش با فقر هنری مواجه باشد.
آیا کسانی که به خود اجازه داده اند این مجسمه مادر و پرنده برچیده شود می دانستند که اثر مربوطه تداعی گر مادر و فرزند شهید است و از سوی سازنده آن اثر کمترین کاری بود که می توانسته در جهت ادای دین به مردم شهر اهواز و شهدای گرانقدر آن انجام دهد.
آیا کسانی که فکر می کنند دیدگاه سنتی خود را بر شهر زنده اهواز قالب کنند می دانند که اهواز و سایر شهرهای خوزستان تا چه حد هنرمند برجسته دارد و چقدر موفقیت توانسته اند به دست بیاورند اما به دلیل دیدگاه متحجر حاکم در استان از سوی کسانی که ماموریت و یا حتی وظیفه خاصی داشته باشند نمی توانند آنچنان که باید و شاید هنر خود را در سطح شهر ارائه دهند.
اگرچه بزرگترین مشکل این مجسمه نداشتن شناسنامه بوده است اما دلیل نمی شود که بدون تحقیق و آشنایی با پیکر تراشی انتزاعی آن را به هر موضوع دیگر از جمله الهه آناهیتا نسبت داد.
در واقع با توهین های صورت گرفته شده از سوی افراد و نهادهایی که تلاش خود را برای برچیدن چنین آثاری اطلاع رسانی نمی کنند قطعا هنرمندان دیگری حاضر نخواهند شد آثار خود را به خوزستان هدیه دهند. قطعا اگر خانم فرزانه اسعدی می دانست که شور و شوق سه ماه قبلو در هنگام نصب تندیسش به بغض تبدیل می شود قطعا اثر ماندگار خود را که ارزش ریالی آن بیش از100 میلیون تومان بود را به اهواز نمی فرستاد تا در کرانه کارون رخ در رخ یکی از محلات قدیم اهواز باشد.
بی شک نصب دیگر آثار این هنرمند که پیشتر شاهد نصب سه اثر آن در مجتمع اندیشمندان در کردان، دو اثر در ورودی فرهنگسرای نیاوران، پنج نیم تنه مشاهیر در کتابخانه گفتوگوی تمدنها، یادمان زلزله بم در ارگ جدید بم و تندیس پروفسور حسابی در کیش بوده ایم به این میزان چالش بر انگیز نبوده اند چرا که این هنرمند به دلیل اقدام صورت گرفته دل شکسته است و آن را به حرمتی به خود می داند چون قلمش را صادقانه به همه مردم بومی اهواز که در دوران جنگ ایثار و ایستادگی کردند و متحمل رنجها و مشقات زیادی شدند تقدیم کرده بود.