حفاریهای منسجم مبتنی بر مطالعات گسترده انجام نمیشود 915-3080-5 کد خبر RSS :: پرینت |
یک باستانشناس گفت: متاسفانه حفاریهای منسجمی که بر اثر مطالعات گسترده باشد انجام نمیشود و باستانشناسان چشم به اتفاقاتی دوختهاند که در طرحهای عمرانی رخ میدهد؛ یعنی منتظر هستند که لودری به جایی برخورد کند و آثاری بیرون بیاید تا بر اثر آن کار حفاری را انجام دهند. حمیدرضا فرخاحمدی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در خوزستان اظهار کرد: قدیمیترین حفاریهای باستانشناسی در کشور ما از خوزستان آغاز شد و اولین کنگرههای باستانشناسی خوزستان را کنت لپتوس انگلیسی در قرن 19 میلادی در شهر شوش برپا کرد. وی افزود: پس از آن فرانسویها اختیار حفاریهای باستانشناسی را به صورت کامل از دولت قاجار گرفتند و اولین گروهی که کار حفاری باستانشناسی را شروع کردد خانم و آقای دیوالافوا و بعد از آن ژاک دمورگان کاشف نفت آمد و در شوش مستقر شد و قلعه شوش را در سال 1896 بنا گذاشت. فرخاحمدی توضیح داد: از سال 1896 به بعد با توجه به حفاریهایی که گروههای فرانسوی و آمریکایی در تمام دشتهای خوزستان انجام دادند آثار زیادی از زیر خاک به دست آمد که نمونه بارز آن شهر شوش است و هر ساله پذیرای گردشگران زیادی است که از مناطقی همچون کاخهای هخامنشی، مسجد دوران اسلامی، قلعه شوش، موزه شوش و آثاری به این شکل دیدن میکنند. وی ادامه داد: همچنین تمام موزههای داخل کشور و حتی خارج از کشور مثل بریتیش میوزیم و لور فرانسه سرشار از آثاری است که از شوش و مسجدسلیمان به دست آمده است. این باستانشناس تصریح کرد: در دورههای معاصرتر یعنی از دهه 1950 به بعد رومن گریشمن فرانسوی توانست با تلاشهای فراوان و در پی چند سال فعالیتهای خود معبد بزرگ چغازنبیل و بناهای وابسته به آن را از شهر تاریخی دوراونتاش بیرون بیاورد و چون چغازنبیل از جمله بناهایی است که در فهرست یونسکو به ثبت رسیده هر ساله گردشگران زیادی برای دیدن آن میآیند. وی خاطرنشان کرد: همچنین رومن گریشمن در شهر مسجدسلیمان صفه هخامنشی سرمسجد را از زیر خاک بیرون کشید و نام مسجدسلیمان از روی همین صفه برداشته شد و قدمت تاریخی این بنا و کشف نفت باعث پدید آمدن شهر مسجدسلیمان شد. فرخاحمدی اظهار کرد: مسلماً هر کدام از سایتهایی که باستانشناسان از زیر خاک بیرون کشیدهاند خیل عظیمی از گردشگران را به خود جلب کرده است.وی افزود: همچنین دکتر عزتالله نگهبان در دهه 40 و 50 شمسی اقدام به حفاری آرامگاهها و معابد در شهر تاریخی کپینک کردد که قدیمیترین طاق رومی دنیا در آن جا است و سالیانه گردشگرانی که از چغازنبیل دیدن میکند از این بنا و موزه وابسته به آن هم بازدید میکنند. او توضیح داد: اینها نشان دهنده این است که هر چه قدر حفاریهای باستانشناسی بیشتر باشد، سایتهای بیشتری بیرون کشیده میشود و بناهای زیادتری پدید میآیند و گردشگران بیشتری به این سو خواهند آمد. البته این حفاریها باید به شرط حفاظت صورت گیرد. من تاکید میکنم اگر حفاظتی وجود نداشته باشد بهتر است که این آثار از زیر خاک بیرون نیایند و دست نخوره باقی بمانند. این باستانشناس بیان کرد: متاسفانه به رغم اینکه ایرانیها حفاریهای باستانشناسی انجام دادهاند اما کمتر توانستهاند بناهای بزرگی که بتوان از آنها در جذب توریست استفاده کرد را پیدا کنند. در طرحهای توسعه و پروژههای وزارت نیرو نیز که در استان صورت گرفت فقط آثاری پیدا شد که جنبه موزهای داشتند. فرخاحمدی گفت: در منطقه جوبجی رامهرمز نیز آرامگاه 2 شاهزاده ایلامی که پر از اشیای طلا و نقره بود کشف شد که در آن اوج هنر زیورآلات و طلاکاری را مشاهده کردیم که آن هم در موزه ایران باستان و در موزه رامهرمز به نمایش گذاشته شده است. او تصریح کرد: باید بودجه به اندازه کافی وجود داشته باشد تا من باستانشناسان بتوانم با توجه به دانستههایی که دارم و این که در کجا بنای بزرگی هست که میتواند در جذب توریست کمک کند و گوشههای تاریخی ایران را به نمایش بگذارد کار حفاری را انجام دهم. این باستانشناس اظهار کرد: من به شخصه میدانم که زیگورات بزرگی در منطقه دهنو جاده شوشتر به هفت تپه وجود دارد که شهر تاریخی به نام "هوپشن" یا "هوپسانا" که مربوطه به دوره ایلامی است در آن جا بنا نهاده شده و در آن خود نمایی میکند. در شهر شوشتر نیز ـ پایتخت حکومت الیماییها ـ جایی وجود دارد که مملو از آثاری است که میتوانند جنبه نمایشگاهی داشته باشند. فرخاحمدی یادآور شد: علاوه بر این یک صفه بزرگ دوره هخامنشی و اشکانی در منطقه مسجدسلیمان در تپههایی کلگهزرین وجود دارد و شباهتهای کوچکی هم به تخت جمشید دارد که زیر خاک است و اگر امثال من بودجه کافی داشته باشند میتوانند اینها را از زیر خاک بیرون بکشند که این امر خود در جذب گردشگر بسیار موثر است |