یک خبر از رامهرمز

حفاری بی شمار غیر مجاز در محوطه عیلامی تل برمی در رامهرمز

در حالی که مدت کمی از تعیین عرصه و حریم محوطه عیلامی تل برمی در رامهرمز می گذرد شدت حفاری غیر مجاز سه در هشت متر نفس این محوطه مهم را که تا کنون چالشهای فراوانی را به همراه داشته گرفته است / در چند روز گذشته شدت حفاری در بخشهایی از این محوطه باعث ایجاد پیگیریهای قضایی و دستگیری عده ای شد

در حالی که مدت کمی از تعیین عرصه و حریم محوطه عیلامی تل برمی در رامهرمز می گذرد شدت حفاری غیر مجاز سه در هشت متر نفس این محوطه مهم را که تا کنون چالشهای فراوانی را به همراه داشته گرفته است.

به گزارش خوزنیوز به نقل از مهر، محوطه‌ باستانی تل برمی بنا بر شواهد و نظر کارشناسان باستانی یکی از بزرگترین شهرهای دوره‌ عیلام نو به شمار می رود که نابودی تدریجی این محوطه موجب از بین رفتن یکی از مدارک مهم تاریخی کشور خواهد شد.

سخنگو و دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: در چند روز گذشته شدت حفاری در بخشهایی از این محوطه باعث ایجاد پیگیریهای قضایی و دستگیری عده ای شد.

مجتبی گهستونی افزود: یکی از مشکلات بزرگ و اصلی این تپه عظیم تاریخی که در روزهای گذشته حفاری شدیدی در آن صورت گرفته است ساکنان آن هستند که با آغاز جنگ تحمیلی از شهرهای اطراف به رامهرمز آمدند و در بالای این تپه باستانی مسکن ساختند.

وی تصریح کرد: لازمه انتقال اهالی این تپه که بعضی از آنها با اغفال، از درون خانه های خود اقدام به حفاری غیر مجاز و تخریب می کنند انجام اقدامات لازم در قالب مسکن مهر برای پاکسازی محوطه است.

گهستونی عنوان کرد: وجود محوطه های تاریخی از همه دوره های باستانی در شهرستالن رامهرمز حکایت از عظمت و فرهنگ و تمدن این مرز و بوم دارد.با این حال وجود ساخت و سازهای بی رویه، تاسیس کانالهای فاضلاب، ساخت خطوط لوله آب و جاده های دسترسی در سالهای متمادی، هریک به نحوی سبب تخریب و صدمه زدن به محوطه‌ باستانی  تل برمی  شده اند.

وی عنوان کرد: کشف کتیبه های مربوط به دو پادشاه عیلامی و دیگر اشیای فرهنگی از جمله ویژگیهای محوطه منحصر به فرد و در معرض خطر تل برمی است که در جنوب شهر رامهرمز قرار دارد و در سال 1347 به شماره 403 در فهرست آثار ملی ثبت شد.

سخنگو و دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان  تصریح کرد: با آغاز سکونت در محوطه باستانی تل برمی تا به کنون تعرضات و تخریبهای وسیعی در عرصه و حریم محوطه صورت گرفته که به صورت عدم جابجایی ساکنان تپه های باستانی تل برمی در سالهای اخیر با توجه به فعالیتهای عمرانی مورد تعرض قرار گرفته یکی از مدارک منحصر به فرد تاریخ عیلامی از بین خواهد رفت. این در حالی است که خانه های ساخته شده روی محوطه‌ باستانی تل برمی پس از جنگ توسط بومیان خریداری شده و کماکان محل سکونت ساکنان محلی به شمار می رود.

گهستونی عنوان کرد: ما در نامه هایی از سازمان میراث فرهنگی خوزستان با توجه موارد ذکر شده خواستار خرید تدریجی منازل ساکنین بر عرصه و حریم این محوطه منحصر به فرد باستانی از طریق قانونی شده ایم. ضمن این که انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا همکاری خود را با سازمان میراث خوزستان برای خاتمه بخشیدن به روند نابودی تدریجی محوطه اعلام کرده است.

وسعت این تپه در سال 1347 حدود 540 متر شرقی ـ غربی و 340 متر شمالی ـ جنوبی یعنی 18 هکتار و حداکثر ارتفاع آن 10 متر گزارش شده است. این مرکز باستانی به تقریب وسط دشت رامهرمز و در سمت راست رودخانه "الله" قرار گرفته است. مطالعات باستانی توسط باستان شناسان خارجی، دوران استقرار جمعیت در این تپه را، شوش متاخر(هزاره پنجم پیش از میلاد) هزاره سوم پیش از میلاد، ایلامی نو(نیمه اول هزاره پیش از میلاد) هخامنش، سلوکی، پارتی، ساسانی و اسلامی، تاریخ گذاری کرده اند.

از این محوطه نیز تعدادی کتیبه به دست آمده از جمله یک کتیبه سنگی به خط میخی متعلق به (هزاره چهارم پیش از میلاد) دو آجر نوشته به خط میخی یکی متعلق به «اونتاش ـ ناپیرشاه» پادشاه قدرتمند دوره ایلامی میانه و سازنده زیگورات چغازنبیل  و دیگری کتیبه ایلامی نو ـ بر آجر نوشته ای که حکایت از بازسازی معبدی به فرمان  شیلهاک اینشوشیناک  قدرتمندترین پادشاه سلسله  شوتروکیدها  در دوره ایلامی میانه، همچنین گِل نوشته ای به دست آمده که به دلیل کوچکی، زیاد نمی توان آن را قرائت کرد اما از روی نوع نوشتار آن را به دوره  عیلام نو  منسوب می کنند.