یک خبر سیاسی

چه کسانی گرای دانشمندان ایرانی را برای ترور به دشمن می دهند؟

در سال های اخیر و با ترور چندین دانشمند هسته ای کشورمان، مشخص شد که تروریست ها تنها مسوولان امنیتی و نظامی را هدف قرار نمی دهند و دانشمندان علمی نیز داغی گلوله و ترکش بمب های تروریست ها را بر روی بدن خود حس می کنند اما نکته عجیب بی تدبیری برخی مسوولان در حفاظت از اطلاعات دانشمندان کشورمان است.

گروه سیاسی مشرق؛ تا پیش از سال 88 هرگاه نام ترور در ایران شنیده می شد ذهن ها به سمت شهادت ناجوانمردانه جوانان مومن و معتقد کشور که در عرصه های دفاعی و امنیتی مسوولیت داشته و فعالیت می کردند، می رفت. ولی در سال های اخیر و با ترور چندین دانشمند هسته ای کشورمان، مشخص شد که تروریست ها تنها مسوولان امنیتی و نظامی را هدف قرار نمی دهند، بلکه دانشمندان علمی نیز داغی گلوله و ترکش بمب های تروریست ها را بر روی بدن خود حس می کنند.

اولین خون های علمی ...

در ساعات های ابتدایی یکی از روزهای سرد زمستان 88 صدای انفجاری در محله قیطریه تهران به گوش رسید. خبر به سرعت در رسانه های جهان پخش شد. "مسعود علی محمدی " استاد دانشگاه و دانشمند هسته ای جمهوری اسلامی به وسیله موتور سیکلت بمب گذاری شده در مقابل منزلش به شهادت رسید.

پس از ترور شهید علی محمدی این سوال در ذهن افکار عمومی پیش آمد که چه کسی باید از جان دانشمندان کشور محافظت کند؟ در همین راستا برخی نهادهای امنیتی کشور مسوولیت محافظ از جان نخبگان کشور را به عهده گرفتند. پس از این ترور ناجوانمردانه (که بعدها عامل اصلی آن دستگیر و به آموزش خود توسط رژیم صهیونیستی اعتراف کرد) همگان متوجه شدند که جنگ تمام عیاری برای مقابله با پیشرفت ایران آغاز شده است که حتی آتش آن دامن نخبگان و دانشمندان را نیز خواهد گرفت.

آذرماه سال 89 و در حالی که خانواده شهید علی محمدی خود را برای برگزاری مراسم سالگرد شهادت وی آماده می کردند، خبر دو ترور دیگر در رسانه ها منتشر شد. این بار مجید شهریاری استاد فیزیک هسته ای دانشگاه شهید بهشتی و فریدون عباسی از دانشمندان هسته ای و رییس فعلی سازمان انرژی اتمی مورد هدف قرار گرفتند و در این میان دکتر مجید شهریاری به شهادت رسید و عباسی نیز شدیدا مجروح شد.

پس از این سه ترورآنهم در فاصله کمتر از یک سال، دیگر هیچ کس درباره لزوم حفاظت از جان دانشمندان ایرانی شکی به خود راه نمی داند، و این سوال در ذهن ها شکل گرفت که تروریست ها چگونه این دانشمندان را شناسایی و مورد هدف قرار می دهند؟

سزامی؛ کمین گاه دشمن برای ترور دانشمندان ایرانی

چندی بعد از ترور این دو دانشمند ایرانی، پایگاه خبری تحلیلی مشرق در گزارشی پرده از طراحی خطرناک و دام های دشمنان کشور در بستری علمی برای شکار دانشمندان ایرانی خبر داد. در این گزارش به حضور دکتر شهید علی محمدی و شهریاری در پروژه ای موسوم به " سزامی" در مرز اردن اشاره شده بود؛ پروژه ای که دانشمندانی از سراسر جهان و به ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی در آن حضور دارند.

سند نمایندگی شهید علیمحمدی از سوی ایران در سزامی

پروژه بین المللی "سزامی" که این دو شهید به عنوان نمایندگان کشورمان در آن شرکت داشتند به دلیل ارتباط نزدیک با نمایندگان دیگر کشورها شاید بهترین شکارگاه محسوب می شد که البته بعدها با ترور این دو نماینده ایران در "سزامی"، مشخص شد که دشمنان از دام های علمی برای حذف متخصصان دیگر کشورها استفاده می کنند.

اما استکبار عزم خود را برای توقف علمی ایران جزم کرده بود. داریوش رضایی نژاد و مصطفی احمدی روشن، پس از شهید علی محمدی و شهریاری در صدر لیست ترور قرار گرفتند؛ رضایی نژاد در مقابل چشمان دخترش و احمدی روشن چندی پیش در مقابل دانشگاه علامه با استفاده از بمبی مغناطیسی که به خودروی وی متصل شده بود، به شهادت رسیدند.

حال پس این ترورها و شهادت 4 دانشمند کشورمان مشخص شده است که استکبار برای ترور همه دانشمندان ایرانی ( و نه تنها افراد شاخص) برنامه ریزی گسترده ای را آغاز کرده است. اما انگار هنوز برخی از مسوولان و نهادهای ذیربط ترجیح می دهند ژست عملی به خود گرفته و علم را از سیاست جدا نشان دهند و یا حداقل اینگونه تصور کنند.

وقتی خودی ها گرای دانشمندان ایرانی را به دشمن می دهند!

بدون شک با اوج گیری فعالیت های علمی کشور در زمینه هوافضا و پرتاب ماهواره های مختلف به فضا، دانشمندان رشته های مربوط به این فناوری نیز مورد توجه دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی بیگانه قرار می گیرند و عملیات رهگیری و شناسایی آنان به سرعت آغاز می شود ( البته بدون شک دستگاه های جاسوسی بیگانه هم اکنون در حال بررسی و تحقیق درباره  دانشمندان ایرانی این حوزه هستند).

در این میان برخی از پایگاه های اطلاع رسانی در زمینه فضایی زحمت دشمنان را کم کرده و با عنوان اطلاع رسانی و معرفی اساتید رشته هوافضا و موشکی کشورمان، اقدام به انتشار عکس و محتوای ریز فعالیت آنان کرده اند. 

یکی از این پایگاه های اطلاع رسانی " پورتال هوافضای ایران" است که اطلاعات جامعی از تحقیقات در زمینه هوافضا را در اختیار کاربران قرار می دهد.

در این درگاه اینترتی، بخش های مختلفی اعم از " آشنایی با رشته هوافضا" ، " پایان نامه ها و مقالات" ، " سازمان ها و شرکت های هوافضایی" و " معرفی اساتید هوافضا " وجود دارد. 

وقتی بر روی گزینه " معرفی اساتید هوافضا " کلیک کنید،  اکثر اساتید مطرح کشور در این رشته با گرایش های مختلف به همراه عکس و محل کار آنان به "کاربر" معرفی می شود؛ حال برای گردانندگان این سایت و مسوولان مهم نیست که این "کاربر" یک دانشجوی رشته هوافضا بوده و یا مامور سازمان های جاسوسی بیگانه.

بر اساس این گزارش، این پورتال در راستای معرفی این دانشمندان، جزئیات تحقیقاتی هر کدام از این دانشمندان را منتشر کرده است. نکته قابل توجه آنجاست که بیشتر فعالیت این متخصصان در زمیه دینامیک پرواز، موشکی و تحقیقات مربوط به تکنولوژی های پیچیده فضایی است؛ رشته هایی که پرورش هر کدام از متخصصان آن نیازمند صرف وقت و هزینه بالایی خواهد بود.

همچنین سایت مذکور در قسمت صفحه مربوط به معرفی هر استاد، لینکی با عنوان " صفحه شخصی " قرار داده است که با کلیک بر روی آن به نکته تعجب آور دیگری برخورد می کنیم.

به عنوان مثال با کلیک بر روی صفحه شخصی آقای (ع.ط) یکی از استاید مطرح در زمینه علوم فضایی، صفحه معرفی وی در دانشگاه شهید بهشتی تهران به کاربر ارائه می شود که در آنجا نیز اطلاعات دقیقی درباره فعالیت های انجام شده از سوی این دانشمند کشورمان ارائه شده و در حتی ایمیل شخصی  وی نیز در دسترس قرار دارد.

صفحه معرفی این دانشمند کشورمان در سایت دانشگاه شهید بهشتی زمانی باید مورد توجه قرار گیرد که بدانید  تنها تصویر موجود در اینترنت از دکتر فریدون عباسی تا پیش از ترور، تنها در چنین صفحه شخصی ای و در سایت دانشگاه محل تدریس وی قرار داشته است، و مسوولان دانشگاه های کشور بدون حتی کوچکترین چهارچوب امنیتی برای ورود کاربران، این اطلاعات را در اختیار آنان قرار می دهند.

البته پورتال هوافضای ایران پا را از این موارد فراتر گذاشته و اقدام به انتشار پایان نامه های تخصصی این رشته به همراه نام نگارنده و استاد راهنما کرده است. البته باید به این نکته نیز توجه کرد که برخی از این پایان نامه ها در زمینه تکنولوژی های موشکی هستند و در زمینه موشک های فضاپیما بر کاربرد ویژه ای دارند.

با نگاهی ساده می توان به این نتیجه رسید که این پورتال و دیگر سایت های فعال در زمینه هوافضا اطلاعات اولیه و لازم برای شناسایی دانشمندان کشورمان را در اختیار کاربران اینترنت که شاید ماموران اطلاعاتی و امنیتی بیگانه نیز جزء آنان باشند، می گذارند.

البته این سایت در قسمت معرفی خود مدعی شده که این پورتال هیچگونه ارتباطی به نهادها و سازمان های دولتی کشور ندارد و صرفا یک سایت دانشجویی برای معرفی علوم فضایی است. اما در همین حال شاهد هستیم که لینک این پورتال در صفحه اصلی درگاه اینترنتی " ستاد توسعه هوافضا " قرار دارد و به وسیله این درگاه می توان به پورتال هوافضای ایران راه پیدا کرد. این سایت زیر نظر معاونت علمی فناوری رییس جمهور فعالیت می کند.

اطلاعات موسسات فضایی؛ تقدیم به سرویس های جاسوسی! 

با گشتی بیشتر در پورتال ستاد توسعه هوافضای معاونت علمی و فناوری رییس جمهور می توان اطلاعاتی درباره پژوهشگاه های فعال در زمینه هوافضا را بدست آورد. اطلاعات جانبی برخی از این مراکز به همراه آدرس، شماره تلفن و حتی ایمیل موسسه در اختیار مخاطب قرار دارد.  

بنابر این گزارش، این نشت اطلاعاتی تنها منحصر به پورتال " هوافضای ایران "  نیست. درگاه اینترنتی " سازمان هوافضای ایران" نیز از دیگر مراجعی است که بدون توجه به مسائل حفاظتی، اطلاعات گسترده ای را در اختیار مخاطبان خود قرار می دهد.

در قسمتی از این درگاه صورت جلسه های مربوط به این سازمان  به همراه سربرگ و آرم آن، موجود است و در مواردی نیز امکان دسترسی به سربرگ خام این سازمان وجود دارد.

گفتنی است در برخی از این صورت جلسات اطلاعاتی درباره نام حاضران در جلسه و سمت آنها نیز نوشته شده و حتی مختصری از دستور کار جلسه نیز آمده است.

حال با وجود ترور 5 دانشمند هسته ای و شهادت 4 تن از آنان، باید از مسوولان پرسید که؛ آیا جایی برای اهمال در موضوع حفاظت از جان دانشمندان کشور و کانالیزه کردن اطلاعات مربوط به تحقیقات و زمینه فعالیت آنها وجود ندارد؟ و آیا قرار دادن چنین اطلاعات مهمی که متاسفانه از نظر برخی مسوولان داخلی بی اهمیت جلوه می کند، بر روی فضای مجازی چه توجیهی دارد؟

این نوع اطلاع رسانی های غیر اصولی در حالی صورت می گیرد که کشور در راه رسیدن به اوج قله های صنعت هوافضا قرار دارد و حتی رییس جمهور روز پنجشنبه (20 بهمن) با تاکید بر لزوم هدف‌گذاری برای دستیابی کشور به بالاترین قله‌ها در عرصه فناوری فضایی و بسیج همه امکانات، متخصصان، دانشمندان و دانشگاه‌های کشور، گفت است که؛ " دولت با همه توان از گسترش و پیشرفت صنعت فضایی کشور حمایت خواهد کرد. " 

البته برخی مدعی هستند که اطلاع رسانی یک وظیفه بوده! و باید دانشمندان کشور را به جهان معرفی کرد. این سخن در ابتدا سخنی نادرستی به نظر نمی رسد ولی بد نیست که افرادی که چنین تصوری دارند سری به درگاه های مراکز تحقیقاتی و علمی ماننده " NASA " سازمان هوافضای آمریکا بزنند. 

با ورود به درگاه اینترنتی ناسا خواهید که این سایت تنها اجازه دسترسی شما به اطلاعات محدودی را می دهد و شما هیچ دسترسی ویژه ای به اطلاعات تحقیقات و پایان نامه ها نخواهید داشت.

همچنین در سایت رسمی ناسا تنها می توان با رییس و معاون این مرکز ارتباط داشت. البته تمامی این ارتباط ها فقط از طریق شبکه های اجتماعی و وبلاگ این افراد امکان پذیر است و این راه های ارتباطی نیز در زیر مجموعه پورتال اصلی ناسا تعریف شده و کنترل می شوند.

تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!

پایگاه خبری تحلیلی مشرق در این گزارش تنها به گوشه ای از نشت اطلاعات مربوط به دانشمندان کشورمان اشاره کرده است، و بدون شک درگاه های وابسته به نهادهای تحقیقاتی و صنعتی دیگری نیز وجود دارد که به راحتی اطلاعات دانشمندان ایرانی را در دسترس کاربران خود قرار می دهد.

حال باید دید در شرایطی که دشمنان پیشرفت ایران اسلامی رسما از ترور دانشمندان کشورمان برای جلوگیری از رسیدن ایران به قله های دانش سخن می گویند، دادن گرای دانشمندان و متخصصان کشورمان به دشمنان چه معنایی دارد؟ اتفاقی که گاهی از روی خوش باوری برخی مسوولان رخ می دهد، و متاسفانه در اگر تدبیری برای کنترل آن اندیشیده نشود می تواند امنیت دانشمندان کشورمان را به خطر بیاندازد.