سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاناخبار مرکز استان
مجتبی گهستونی: با اینکه هیچگاه در محلات کمپلو، راه آهن، خشایار، شیخ بهاء، کیان، غزنوی، هلالی ساکن نبوده ام اما به دلیل اینکه مسجد الرسول در انتهای خیابان شیخ بهاء محلی برای برگزاری پرسه های عزاداری اقوام پدرم بود و من همواره با او راهی مجالس عزا و عروسی بودم همه آن مکان هایی که نام بردم به محلاتی نیمه آشنا برایم تبدیل شده است. وجود نشریه ای در نخستین سالهای فعالیت مطبوعاتی در این محله و حضور دوستانی که در این محل ساکن هستند و به خانه هایشان رفت و آمد دارم ضرورت تهیه گزارش از منطقه 6 را برایم چندان کرد. در ابتدای پل راهنمایی رانندگی کنار پارک مینا در محله ای که منازل راه آهن در آن قرار دارد تابلویی آبی رنگ نظرمان را جلب می کند که وسعت و جمعیت منطقه در آن ذکر شده است.
تعداد جمعیتی که در این تابلو ذکر شده است نشان از آمار 285866 نفری دارد که مطمئنا با آمارگیری های اخیر از رشد بیشتری برخوردار شده است. با نگاهی به مطالعات قدیمی درباره محلات شمالی و جنوبی نام برده شده می توان پی برد که به طور کلی سطح اقتصادی و اجتماعی منطقه با کمبودهایی مواجه بوده است. به طور مثال در خیابان خشایار که عمده فعالیتها بر محور تجارت متمرکز بود سطح زندگی بالاتری نسبت به بعضی محلات جانبی مشاهده می شد.
سالهای روزان
در سالهای ابتدایی دهه 70 بود که یکی از ادارات با فرستادن ماشین به دفاتر هفته نامه ها و نمایندگی روزنامه ها، تعدادی از خبرنگاران را به جلسه ای دعوت کرد. پس از حضور در محله کیان از خانه ای که بعدها متوجه شدم دفتر هفته نامه روزان است فرد درشت هیکلی بیرون آمد و سوار ماشین شد. او محسن گلی فروشانی نام داشت که عصرها در فلکه شهدا کتابفروشی می کرد. بعدها با هم دوست شدیم و در فلکه شهدا (24متری) به کتاب فروشی پرداختیم. او که از روزان رفت از شماره 5 یا 6 نشریه دعوت به کار شدم. آن موقع ها نشریه روزان فقط ادبی و هنری بود. مدیر مسئول نشریه شمسی پور محمدی بود و افرادی مثل هادی مدرس نیا، بهزاد خواجات، هرمز علیپور، زعفرانی و... در دوره هایی به صورت همزمان یا جداگانه در آن همکاری داشتند. با همه این افراد برای نخستین بار در این هفته نامه رو دررو شدم. بعدها روزان به خیابان انقلاب بین خیابان نامی و امیرکبیر به طبقه سوم یک ساختمان قدیمی منتقل شد.
تالار آفتاب
سالهای 70 خورشیدی که قرار بود تالار آفتاب در بلوار لشکر ساخته شود حاشیه بودن آن و دور از دسترس بودن این تالار بهانه ای بود تا انواع غر و لندها مطرح شود. بعدها که تالار ساخته شد به زور جشنواره هایی که در آن برپا می شد و نیازی که اهالی تئاتر برای تمرین و اجرای نمایش های خود پیدا می کردند و شاعران باید شب های شعر را بدون در به دری در تالاری متعلق به خود اداره فرهنگ و ارشاد برگزار می کردند، تالار آفتاب نیز راه اندازی شد. از همان روزهای اول تا جایی که من یادم می آید مرحوم منصور واحدی مدیر این تالار بود. در این تالار جشنواره ها و همایش های فراوانی برگزار شد که من نیز از بعضی آنها خاطراتی دارم. با این حال تالار آفتاب در خیابان مدرس در پارک سبحانی کنار کتابخانه عمومی باهنر قرار دارد که با آن در چوبی تالارش که همیشه خدا صدای لولاهایش تمرکز را به هم می زد اصلی ترین پاتوق هنرمندان به خصوص برای تئاتری ها محسوب می شود.
دسته هاون یا ....
پیش ترها وقتی از طرف کمپلو به سمت سه راه خرمشهر حرکت می کردیم در خیابان هاتف کنار مرکز مخابرات انقلاب سازه ای بتنی نظرم را جلب می کرد. تو کارتون ها می دیدم که لوبیای سحرآمیز از رشد نجومی برخوردار است و یا گوریل در هیبت گوریل انگوری ظاهر می شود و به همین خاطر فکر می کردم این سازه هم یکی از آن دسته هاون ها است که تو خونه ها نخود و لپه را با آن می کوبند. بعد ها فهمیدم این سازه بتنی به مخزن آب تعلق دارد که می گویند در 30 –40 سال پیش ساخته شد. هنگامی که با یکی از اهالی درباره این سازه بتنی حرف می زدم او تشبیه دیگری از این سازه مطرح کرد و آن شکل بستنی قیفی بود.
منازل راه آهن
ورودی منطقه 6 با گذر از امانیه و پل راهنمایی و رانندگی با منازل راه آهن آغاز می شود. ساکنان این محله را کارمندان و کارگران تشکیل می دهند. در گذشته هنگامی که این منازل ساخته شد در حالتی منزوی با سایر محلات قرار داشت که با گسترش سایر محلات جانبی ارتباط بیشتری به لحاظ اجتماعی ایجاد گردید. در میان این منازل از همان ابتدا نه درمانگاهی وجود داشت و نه داروخانه ای. تاسیسات شهری هم که به حد کفایت وجود نداشت. حالا هم که محله کمپلو گسترش فراوان پیدا کرده است این محله سایر نیازهای درمانی، رفاهی و خدماتی خود را از سایر محلات تامین می کند.
ارتباط طبقاتی و تسهیلات کافی رفت و آمد و معاشرت های ساکنین محله در حد متعادل و پاکیزگی و نظم خاص محیط زندگی در این محله را در خور عادات و نحوه زندگی و سطح درآمد ساکنین آن ساخته است. در پشت منازل کارمندی و کارگری راه آهن در ابتدای کمپلو زمین های خالی گسترده ای از محدوده پل راهنمایی و رانندگی تا ایستگاه قطار لشکرآباد (رفیش آباد) وجود دارد که به روسازی معروف هستند. این زمین های خالی و گسترده که به محلی برای تجمع نخاله های ساختمانی و زباله های شهری تبدیل شده است متعلق به راه آهن جنوب است. تاکنون ناحیه راه آهن جنوب نه به خود و نه به سازمان دیگری مجال نداده است که در این اراضی بدون استفاده که می تواند جنبه مسکونی، تجاری و رفاهی پیدا کند سرمایه گذاری صورت بگیرد.
مشکلات محله
با نگاهی به مشکلات منطقه 6 می توان متوجه شد از جمله مناطق در اولویت توسعه و نگاه ویژه همین منطقه 6 است که علاوه بر ساکنان ثابت آن، روزانه افراد زیادی یا برای انجام کارهای اداری و یا برای دسترسی به ترمینال های درون و برون استانی باید در این منطقه تردد کنند. در واقع میدان سه راه خرمشهر که در سمت شمال میدان، ترمینال برون و درون استانی قرار دارد و در سمت جنوب میدان، به جاده خرمشهر منتهی می گردد و همچنین در غرب جاده حمیدیه قرار دارد، چهره زیبنده ای وجود ندارد. در مواجه نخست هر مسافری با میدان سه راه خرمشهر که سازه ای آهنی محسوب می شود این پرسش بوجود می آید که معنی و مفهوم این سازه ناهمگون در میدان چیست. وجود نا به سامانی های موجود در میدان سه راه خرمشهر و تردد دهها اتوبوس از این منطقه به سایر نقاط کشور و همچنین ورود این تعداد به شهر اهواز که حامل مسافران بی شماری هستند و از همه مهم تر تردد صدها اتوبوس حامل کاروان راهیان نور به منظور حضور در خرمشهر ، سوسنگرد و هویزه چه چهره ای را پیش روی هموطنان قرار می دهد. ورودی نازیبای ترمینال 17گانه ، ساماندهی نامناسب تاکسی های درون و برون شهری از جمله مشکلات مهم ترین ترمینال خوزستان است. با حضور در محلات منطقه 6 متوجه خواهی شد که نیازمندی های هر محله نسبت به محله دیگر گاه بسیار متفاوت است. مثلا نیاز محله سیاحی و ملاشیه به خدمات شهری بسیار متفاوت تر از کمپلو و کیان است. یا با نگاهی به محلات شمالی این منطقه خواهی دید که وضعیت آن محلات به مراتب بهتر از محلات جنوبی است. با این حال توسعه فضای سبز، احداث اِلمان های شهری، احداث پارک و اماکن تفریحی، رفع چاله معابر، تمیز کردن خیابان ها و معابر، احداث بازارچه های محلی، ساماندهی دستفروشان، رفع جوی های روباز، احداث اماکن فرهنگی، بهسازی معابر و خیابان ها، با این حال حذف حیوانات، ساماندهی و زیبا سازی نمای بصری، اجرای کلاس های آموزشی به منظور بهبود فرهنگ شهروندی و.... از جمله نیازمندی های ضروری این منطقه محسوب می شود.اگرچه هر از گاهی عملیات پاکسازی و ساماندهی معابر بعضی از محلات صورت می گیرد اما انجام دائمی این مهم به روانتر شدن عبور و مرور و زیباسازی منطقه منجر می شود. اگر چه شهرداری منطقه 6 اقدام به اصلاح و ساماندهی تقاطع های معابر نموده است ولی لازم است که با شناسایی سایر تقاطع های خطر آفرین و اصلاح آنها ظریب امنیتی و روان سازی تردد را برای وسائط نقلیه فراهم آورد.
وجود خیابان های قدیمی با آسفالت فرسوده و کنده کاری های هر از گاهی توسط مردم یا شرکت های خدماتی باعث شده تا با بارش باران های فصلی و یا شست و شوهای خانگی، آب های سطحی در خیابان جمع گردد که در این زمینه لازم است تا انجام عملیات لوله گذاری به منظور دفع آبهای سطحی در کلیه محلات سطح منطقه به صورت جدی تر انجام شود. در منطقه 6 اهواز به دلیل وجود گستردگی شبکه های قدیمی دفع آب های سطحی و فاضلاب شهری که با یک بارندگی زندگی مردم را تحت تاثیر قرار می دهد لازم است که جوهای روباز سطح منطقه لایروبی گردند. با انجام این مهم حرکت فاضلاب در جوی های روباز روان تر صورت می گیرد و حیوانات موذی مثل موش به سطح منازل ورود پیدا نمی کنند. نیاز این منطقه وسیع که شهرداری آن از عمر زیادی برخوردار نیست به توجهات هرچه بیشتر و انجام مانورهای خدماتی با حضور ساکنان محلات، باعث می شود چهره منطقه 6 متحول گردد. با توجه به محرومیت های منطقه کاشت نهال در سطح محلات به طراوت و شادابی منطقه می افزاید. از سوی دیگر فرم دهی درختان به منظور حفظ و نگه داری مطلوب از درختان موجود باعث می شود تا مردم ساکن در منطقه از روحیه با نشاطی برخوردار شوند.
60 متری در محاصره بازار
در خیابان عریضی که به 60 متری معروف است بازار کیان در آن قرار دارد. بازار بزرگی وجود دارد که علاوه بر تامین نیاز مردم ساکن در محله نیازهای سایرین را نیز برآورده می کند. در این بازار انواع نیازهای مردم از گوسفند زنده گرفته تا انواع میوه جات و صیفی جات قابل خرید است. اگرچه بازار کیان از قدمت قابل توجهی برخوردار است و مردم بسیاری مناطق از آن تامین کالا می کنند اما اشغال بخش مهمی از خیابان، نگهداری و فروش زنده دام و ذبح آنها در محل، نزدیکی با تعدادی مدرسه و ایجاد مشکلات بهداشتی باعث شده است که بازار کیان خاطره ناخوشی را برای بسیاری تداعی کند. شهرداری اهواز مدتهاست که دغدغه جابه جایی این مکان را دارد که تاکنون محقق نشده است.
