اخبار روز خوزستان

"منصوره" روستایی با 170حلقه چاه نفت/ محرومیت مردم در جوار چاه های نفت

اهواز - خبرگزاری مهر: عجین شدن نفت با فقر و محرومیت شاید قصه ای تکراری برای مردم خوزستان باشد ولی این موضوع نباید دستمایه بی توجهی به مردمی باشد که زمین زیرپایشان بیش از 70 درصد درآمدهای کشور را تامین می کند و روستای محروم منصوره در خوزستان با 170 حلقه چاه نفت نیز ازجمله این مناطق است.

به گزارش خبرنگار مهر، استان خوزستان با تولید بیش از 70 درصد نفت کشور نقش مهمی در اقتصاد کشور دارد ولی معادله جالبی که در این بین خودنمایی می کند این است که هر جا که نفت باشد فقر و محرومیت نیز در آنجا سربه فلک کشیده و این موضوع شاید ریشه در تاریخ دارد و مربوط به امروز و دیروز نیست.

اغلب شهرهای نفت خیز خوزستان که جای جای زمینهایشان، طلای سیاه جاری است محرومیت بالایی دارند. مسجدسلیمان به عنوان اولین شهر نفتخیز خاورمیانه، هفتگل به عنوان دومین شهر نفتخیز کشور، امیدیه و آغاجاری به عنوان یکی از مناطق عمده تولید نفت در کشور و جدیدا شهرستان شادگان با در اختیار داشتن میدان منصوری از فقر شدید امکانات و داشتن محرومیتهای فراوانی رنج می برند و این معادله در این مناطق بیشتر تقویت می شود که نفت با فقر و محرومیت عجین شده است.

 

نمایی از روستای منصوره در شادگان

اما قصه روستای منصور شهرستان شادگان شاید در این بین بیش از سایر مناطق عجیب باشد. روستایی با داشتن 170 حلقه چاه نفت اکنون با محرومیتهای عمده ای مواجه است و شاید انتظار ساکنان این روستا که «حق ما کمی بیشتر از سایر روستاهای کشور در دادن امکانات و رسیدگی است» به حق و منصفانه باشد.

پرجمعیت ترین روستا شادگان

 

حسن سلامی دهیار روستای منصوره در گفتگو با خبرنگار مهر در معرفی این روستا می گوید: این روستا دارای 900 خانوار و جمعیت چهار هزار نفری است و پرجمعیت ترین روستای شادگان و یکی از روستاهای بزرگ کشور به شمار می رود که زمانی در قلب تالاب بین المللی شادگان بود ولی به مرور زمان و به علت خشک شدن تدریجی این تالاب، اطراف این روستا به زمینهای کشاورزی و مسکونی تبدیل شد.

وی با اشاره به اینکه این روستا 40 کیلومتر با شهرستان شادگان فاصله دارد، افزود: طبق نقشه مصوب روستا در زمان حاضر 170 حلقه چاه در این روستا وجود دارد که ظاهرا 60 حلقه چاه از آنها فعال هستند و نفت خام فراوانی به صورت روزانه از آنها استخارج می شود.

 

شیوه عبور مردم از رودخانه منصوره

سلامی با یادآوری اینکه این روستا 14 شهید تقدیم انقلاب اسلامی کرده، تصریح کرد: اغلب خیابانهای روستا آسفالت ندارد و معابر داخلی روستا اغلب خاکی هستند که ناگفته پیداست هنگام بارندگی چه مشکلاتی متوجه روستا و ساکنان آن می کند. همچنین مزار شهدای این روستا به طول چهار کیلومتر خاکی است و رفتن به آن برای مردم فوق العاده مشکل است.

در وسط روستا رودخانه ای به طول 25 کیلومتر در جریان است به گونه ای که تاحدودی روستا را دوبخش تقسیم کرده است. نام این رودخانه به نام روستا یعنی رودخانه منصوره نامگذاری شده است و از رودخانه جراحی منشعب می شود.

 

شیوه عبور مردم از رودخانه منصوره

این رودخانه نقش مهمی برای این روستا و اهالی آن دارد به گونه ای که عادل سالمیان یکی از اهالی این روستا در این خصوص می گوید: رودخانه قلب روستا است و وجود آن برای سرزندگی مردم روستا از نان شب هم برای آنها واجب تر است.

قلب روستا نیاز به لایروبی دارد

 

وی می گوید: این رودخانه متاسفانه به علت بی توجهیهای صورت گرفته در حال خشک شدن است و مردم با دیدن خشک شدن آن واقعا ناراحت می شوند ضمن اینکه کشاورزی که شغل غالب مردم روستا است نیز به وجود رودخانه منصوره بستگی دارد.

سالمیان تصریح کرد: این رودخانه اکنون در حال پر و خشک شدن است و انتظار داریم مسئولان امر همانند سازمان آب و برق و جهادکشاورزی اقدامی عاجل برای لایروبی این رودخانه و احیای کشاورزی منطقه انجام دهند زیرا بی شک تاخیر در این کار باعث نابودی شغل مردم و آغاز مهاجرت آنها می شود.

رودخانه 25 کیلومتری با یک دهنه پل

 

البته این رودخانه در کنار مواهبی که برای این روستا به همراه دارد مشکلاتی را برای مردم نیز به همراه داشته زیرا  طولانی بودن آن باعث شده عبور و مرور به آن سوی رودخانه برای مردم مشکل شود از سویی تنها یک دهنه پل در طول این رودخانه احداث شده و در اغلب مسیر مردم برای تردد مشکل دارند.

اغلب مردم روستا خویشاوند و حتی در دو طرف رودخانه، زمینهای مسکونی و کشاورزی متعلق به یک فرد یا یک خانواده هستند به همین دلیل روزانه مردم باید از دو طرف رودخانه عبور کنند. برخی از مردم برای این کار از قایق استفاده می کنند، یعنی قایقی در رودخانه مستقر می شود و برای رد شدن باید سوار قایق شد و یکی هم باید آن هل دهد و آن طرف رودخانه نیز یک نفر آن را کنترل کند که این کار مشکلات خاص خود را دارد به خصوص در روزهای بارندگی این کار تقریبا غیرممکن یا سخت می شود.

 

نمایی از روستای منصوره شادگان

همچنین ماندن همیشگی قایق در رودخانه در برخی موارد با جزر و مد شدن رودخانه خطراتی از جمله رها شدن قایق یا شکستن آن را متوجه این وسیله عبوری می کند به همین دلیل اهالی انتظار دارند که چند دهنه پل در طول این رودخانه احداث شود که این مشکل برای آنها برطرف شود.

 

روستا گاز ندارد

 

روستا خوشبختانه آب و برق دارد ولی نبود شبکه گاز خانگی یکی از گلایه مندی اهالی روستا به شمار می رود زیرا با این گرانی کپسولهای گاز و کمبود آنها به علت استفاده برخی خودروها، باعث شده تهیه کپسول در روستا برای مردم آن بسیار مشکل باشد.

یکی از اهالی روستا می گوید: واقعا نبود گاز در روستا در کنار این چاه های نفت قابل قبول نیست زیرا دولت همانگونه که با این لوله کشیهای طولانی، نفت را به مکان مورد نظرش در اهواز می رساند باید لوله کشی برای رساندن گاز به اهالی را نیز در دستور کار قرار دهد.

 

درمانگاه در روستای وجود ندارد

 

این روستا فاقد درمانگاه است و با وجود فاصله 40 کیلومتری آن تا شهرستان شادگان، این امر برای بیماران بسیار خطرآفرین خواهد بود و حتی در این بین در گذشته برخی از اهالی روستا به علت دیر رسیدن به شهر، از دنیا رفته اند.

 

نمایی از رودخانه بدون لایروبی منصوره شادگان

دهیار روستا می گوید: انتظار داریم وزارت بهداشت یا وزارت نفت که درآمدهای فراوانی از این روستا کسب می کند اقدام به تاسیس درمانگاهی مجهز برای مردم روستا کنند چرا که واقعا در اغلب موارد خطرات فراوانی به علت نبود درمانگاه و مرکز درمانی در این نقطه برای مردم به وجود می آید.

در این روستا بیکاری هم زیاد است و چشم جوانان بیکار روستا متوجه چاه ها و تاسیسات نفت است ولی ظاهرا با وجود اینکه اغلب کارهای نگهبانی به جوانان روستا سپرده شده ولی آنها انتظار بیشتری دارند به خصوص اینکه یکی از آنها می گوید: برخی از نگهبانان از اهواز و شادگان می آیند و سهم اشتغال جوانان ما از این فعالیتهای عظیم نفتی کم است.

 

--------------------------------
گزارش: علی نواصر
عکس: عبدالوهاب کروشاوی