تحلیل اجتماعی - فرهنگی

گزارشی از نمایشگاه انسان و حیوان در اهواز

اینجا آنجا نیست/ به جای شتر مرغ روغن آن را برای تماشا گذاشته بودند

خبرگزاری فارس: "آنچه را تا به حال ندیده‌اید در این نمایشگاه ببینید" این جمله همه جا به چشم می‌خورد، گفته بودند رکورد شکنان جهان در زمینه پرورش و تربیت حیوانات، باغ وحش‌ها و بزرگ‌ترین باغ پرندگان کشور هم آنجا حضور دارند، این جملات بر دیوارها و بیلبوردهای شهر نقش بسته بودند و در همه جا به چشم می‌آمد و کنجکاویم را برانگیخت.

به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، کنجکاو شده بودم برای دیدن شیرهای آفریقایی، ‌تمساح آمازون،‌ کروکدیل رودخانه می‌سی‌سی‌پی و بزرگ‌ترین لاک پشت‌های جهان، شور و شوقی داشتم برای دیدن بیش از 30 نوع مار سمی و غیر سمی و روباه و گرگ آمریکایی و ایرانی و گوریل!
تاکنون چنین نمایشگاهی در اهواز برگزار نشده بود به این خاطر اگر چه درگیر امتحانات پایان ترم بودم اما تصمیم گرفتم به بازدید از نمایشگاه بروم.
در ورودی نمایشگاه دائمی اهواز؛‌ یک تغییر ناگهانی؛ همیشه برای ورود به نمایشگاه باید بلیت می‌خریدم اما این بار کسی جلوی ورودم را نگرفت و بدون بلیت داخل نمایشگاه شدم، بلیت هنوز ذهنم را درگیر خود کرده بود تا اینکه چشمم به غرفه‌هایی افتاد که اصلا انتظار دیدنشان را نداشتم، لحظه‌ای گمان کردم نمایشگاه دیگری را وارد شده‌ام و این آن نیست.
ترشیجات، ‌غذاهای محلی،‌ سوغات شهرهای مختلف ایران، ‌روسری و شال، میز تلویزیون.... هر غرفه‌ای یک چیز متفاوت را به فروش گذاشته بود. این غرفه‌ها در دو راهرو طولانی در محوطه نمایشگاه کنار یکدیگر قرار گرفته بودند. همه چیز بود جز حیوان!
به دو سالن مجاور رفتم، آنجا هم نمایشگاه کامپیوتر و اتوماسیون اداری بود و خبری از حیوان نبود، به یاد سالن امام رضا (ع) افتادم که به تازگی به مجموعه نمایشگاه اضافه شده بود، برخلاف بقیه سالن‌ها،‌ در نزدیکی در سالن بلیط می‌فروختند اما با هزینه‌ای 10برابر ورودی‌هایی که در گذشته می‌فروختند.
بلیت را گرفتم و بالاخره وارد بخش حصار کشیده نمایشگاه شدم، در محوطه جنب سالن امام رضا (ع) باید از راهرویی تنگ و مملو از انسان عبور می‌کردم تا شاید بتوانم حیوانی را ببینم، سختی‌اش را به جان خریدم. با سرعت از قفس مرغ و خروس‌ها گذشتم تا اینکه به قفس شیرها رسیدم.
شیرهای پیر در قفس خواب بودند و برعکس نگاه‌های پر اشتیاق انسان‌ها، هیچ شوقی برای بیدار شدن و عرض اندام کردن در جلوی دیدگان ما نداشتند، آن‌ها 30 سال است که در اسارت بودند و شاید این نگاه‌ها برایشان عادی شده بود.
اگرچه قفس‌ها در فضایی روباز و در هوای آزاد نمایشگاه قرار گرفته بودند اما با این حال بوی بسیار بدی در آن راهروی تنگ پیچیده بود و نفس کشیدن را برای بازدیدکنندگان سخت کرده بود، باز هم کنجکاوانه به مسیرم ادامه  دادم.
خرس قهوه‌ای و خرس گریزلی در قفس‌هایی کنار هم، مشغول شکلات خوردن بودند، مردم به راحتی دستشان را از میله‌هایی که انسان‌ها را از حیوانات جدا می‌کرد عبور می‌دادند و انگار یادشان رفته بود که در همین نمایشگاه خرس بند انگشت یکی را خورده بود.
به سختی نفس می‌کشیدم تا اینکه 12 قفس را دیدم و محوطه تمام شد اما هنوز چیز جدیدی ندیده بودم، این حیوانات در باغ وحش برخی شهرهای خودمان (نه اهواز که این کلانشهر باغ وحشی ندارد) نیز وجود داشتند.
وارد سالن امام رضا (ع) شدم، انگار خبری نبود از حیوان و ادامه‌ای بود از نمایشگاه سوغات، راهروها پر بودند از تنقلات و سوغات و تزئینات. کمی جلوتر لاک پشت‌هایی را دیدم که بزرگ بودند ولی نه بزرگ‌ترین لاک پشت‌های جهان، هر روز در گذر از پل نادری لاک پشت‌های بزرگ‌تری را در رودخانه کارون خودمان می‌بینم.
آن روبه‌رو در غرفه‌ای بوقلمون هم بود ولی برای فروش، بوقلمون‌هایی که سرشان از تنشان جدا شده بود و پوستشان کنده، برای فروش آویزان شده بودند، باز هم سوغات و درختان تزئینی به چشم می‌خورد.
در نمایشگاه انسان و حیوان اسلحه شکاری هم می‌فروختند، قفس نگهداری پرنده هم همین‌طور و این‌ها نشانه‌هایی بودند از ارتباط انسان و حیوان!
کمی جلوتر موش و مار و ماهی هم به چشم می‌خورد اما نه 30 نوع مار سمی و غیر سمی و نه انواع ماهی‌ها و  آبزیان، دو تا طوطی هم بر شانه دختری نشسته بودند اما خبری نبود از صدها نوع پرنده زینتی.
از خود شتر مرغ خبری نبود ولی روغن آن را در بسیاری از غرفه‌ها می‌فروختند، در انتهای سالن حیوان مورد علاقه و همراه همیشگی روزهای آخر هفته‌ام را دیدم، اسبی قهوه‌ای در غرفه‌ای تنگ که جا برای حرکت نداشت، کودکان هم پول می‌دادند و بر روی آن می‌نشستند و عکسی به یادگار می‌گرفتند.
دیگر سالن تمام شده بود و من در این فکر بودم که هنوز حیوان جدیدی را ندیدم و همه تکراری بودند!
حمید بختیاری مسئول و پیمانکار برگزاری نمایشگاه انسان و حیوان است و در این باره می‌گوید: حیواناتی که در این نمایشگاه حضور می‌یابند باید گواهی سلامت بگیرند و مدتی قرنطینه باشند.
او با اشاره به ناهماهنگی‌ها در برپایی نمایشگاه می‌گوید: دیر اقدام کردن مسئولان باغ وحش‌های برخی از استان‌ها در گرفتن گواهی سلامت، تاخیری را ایجاد کرد و نتوانستیم همه حیواناتی را که در تبلیغات نمایشگاه نام برده بودیم، به نمایش بگذاریم.
بختیاری اضافه می‌کند: این نمایشگاه تاکنون در چهار شهر تهران، همدان، قزوین و اهواز برگزار شده و پیش‌بینی می‌شود در شهرهای بعدی تعداد قفس‌ها را حداقل به 20قفس برسانیم.
او ادامه می‌دهد: حیوانات اهلی هستند و هیچ خطری برای بازدید کنندگان ایجاد نمی‌کنند ولی برخی از بازدید کنندگان با انجام حرکات نامتعارف موجب بروز حوادثی ناخواسته می‌شوند.
----------------------------
گزارش ایناس عبدالخانی
---------------------------