خبرگزاری فارس: اینجا آبادان است و خدمت کردن به مردمانش دنیاست. شاید نفهمید آنکه آمد، رفت و میلیون را بر میلیون افزود که کجای دنیای عشق و به کجای سرزمین محبت پای گذاشته است.
به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، در برخی مناطق گذاشتن سنگی روی سنگ دیگر ثوابی دارد به اندازه ثوابها، همان بومهایی که حتی نفس کشیدن در هوایشان هم عشق میخواهد همزمان با لیاقت. شهرهایی که بوی حماسه میدهند و عطر ایثار.
ناشکری محض است اگر پای در آبادان بگذاری و فراموش کنی کجایی و وای به آنان که پای گذاشتند و ندانستند که کجا خدمت میکنند. آبادانی بودن افتخار است و به همان اندازه برای آبادانی عرق ریختن.
اینجا را خدمت کردن عشق میخواهد و دلدادگی، عشقی به پهنای یک پیام، پیامی برای آنکه سینه گذاشت بس مشتاق در برابر گلوله و غریوی داشت به بلندای کوه که بیایید، این خون من، جسم من و این جانم، همانهایی که اخلاص را به آنها ضمیمه کرده تا ذرهای حتی ذره از خاکم طعم جابهجایی را نچشد.
خاکی که خاطرهها دارم از کوچه و اندر پسکوچههای خاطراتش که شاید عطر شب بو نداشت ولی شمیم خوش گلکوچک، هوبیو و اشتیتیاش هوش از سر میبرد.
همان خاکی که آن پیر مرادم از جمکران دل، فرمان شکست حصرش را داد.
اینجا آبادان است و خدمت کردن به مردمانش دنیاست. شاید نفهمید آنکه آمد، رفت و میلیون را بر میلیون افزود که کجای دنیای عشق و به کجای سرزمین محبت پای گذاشته است.
اینجا خدمت کردن سوای جای دگر است. هنوز هم فرورفتگی ترکش بر دیوارهای شهر و دیوارهای قلب فرونشین است.
هنوز هم گاهی و گهگاهی مینی از زمین حذف شده و اینجا کماکان شهدا را مییابد.
اینجا هوا خوب است برای خدمت. هوایی که آبادانی در آن نفس میکشد، شاید آنکه آمدنش را رفتن را به سرعت پیش روی دید درک نکرد آبادان هنوز هم آبادان است، جایی که باید سر را بلند کنی و ببالی به حضور در آن.
شاید او نفهمید که اینجا شهر اسوههای مقاومت؛ جمی، طرفی و شریف قنوتیست، دیار دریاقلی، پرویز دهداری و هزاران هزار ستاره دیگر که بودن حتی کنار نامشان افتخار است.
-----------------------------------
یادداشت از خادمعلی تهذیبی