اخبار روز خوزستان

  کهنترین نرگس زارهای ایران چشم انتظار گردشگران/ گلی برای درمان آلزایمر

اهواز - خبرگزاری مهر: قدیمی ترین نرگسزارهای ایران متعلق به شهرستان بهبهان در شرق خوزستان است که قدمت آن به دوران قبل از میلاد مسیح بازمی گردد و در حال حاضر برای حفظ بقای خود به توجه ویژه مسئولان نیاز دارد و هم اکنون در فصل گل دهی چشم انتظار گردشگران است.

به گزارش خبرنگار مهر، گل نرگس را می توان در دشتها و کوهپایه های زاگرس در استانهای ایلام، لرستان، خوزستان، فارس، کهگلویه و بویر احمد مشاهده کرد.

این گل در جشنواره گل هلند رتبه نخست را به خود اختصاص داده و و در ایران به علت نبود آگاهی و معرفی کافی و عدم تبلیغ درباره آن و شناسانده نشدنش تاکنون از خاستگاه آن اطلاعات کافی منتشر نشده است.

گل دهی نرگس همه ساله از نیمه دوم سال آغاز و تا پایان بهمن و گاهی نیز نیمه اول اسفند در بهبهان ادامه دارد. در اصل هر وقت گل نرگس وجود دارد سرما هم در کنار آن ادامه دارد.

 

قدیمی ترین نرگسزارهای کشور در بهبهان

در متون باستانی از نرگس با عنوان نارسیسوس یا نارسیس نام برده شده و در یکی از سروده های بسیار باستانی هومری قرن هفتم یا هشتم پیش از میلاد درباره آفرینش همین نام سخن به میان آمده است. چون گلها همواره شگفتی و شادی آور بوده اند و در باور و ذهن همه انسانهای دوران باستان و امروز قدرت بی همتای خالق را در ذهن پرورش می دهند بنابراین پیوند دادن گلها زیبا به خدایان امری عادی است.

گفته ها حکایت از آن دارد که انبوه گل‌ نرگس در بهبهان به قدری زیاد بوده که رنگ یکپارچه و طلایی گل نرگس از دور نمایان بوده و بوی عطرآگین آنها به مشام هر رهگذری می رسیده است.

این گل در سال 1992 میلادی در جشنواره گل هلند رتبه نخست را به خود اختصاص داده و در ایران به علت نبود آگاهی و معرفی کافی و عدم تبلیغ درباره آن و شناسانده نشدنش تاکنون از خاستگاه آن اطلاعات کافی منتشر نشده است.گل دهی نرگس همه ساله از نیمه دوم سال آغاز و تا پایان بهمن و گاهی نیز نیمه اول اسفند در بهبهان ادامه دارد.

در نرگس زارهای بهبهان چهار نوع گل نرگس شناسایی شده که نرگس «شهلا» وسعت بیشتری را در این مناطق به خود اختصاص داده است.از انواع دیگر گل نرگس هم می توان به « پُرپر یا شصت پر» ، «پنجه گربه ای»  و «مسکین» اشاره کرد که با وجود همه مزیتهایی که گل نرگس دارد این گل سهم ناچیزی از گردشگری گل را به خود اختصاص داده است.

 

قدیمی ترین نرگسزارهای کشور در بهبهان

بر اساس گفته های تنی چند از باغداران بهبهانی تا سال 1350 در بهبهان بیش از 700 هکتار مزرعه کشت گل نرگس وجود داشت که هم اکنون در بهترین حالت به 70 هکتار می رسد. در دهه 40 تعدادی هلندی با مراجعه به نرگس زارهای بهبهان مقداری از پیازهای نرگس را به منظور تکثیر به هلند منتقل کردند و اقدام به پرورش این گل کردند. بر روی هر شاخه گل نرگس بهبهان دو تا 10 شکوفه گل و گاهی تا بیش از 20 شکوفه نیز مشاهده شده است. هلندی ها به خاطر علاقه به گل نرگس نام یکی از خیابانهای خود را بهبهان نامگذاری کرده اند.

طبق اظهار نظر پزشکان، افراد مبتلا به بیماری آلزایمر با بو کردن این گل امکان درمان پیدا می کنند. تا پیش از انقلاب و تسطیح اراضی برای کاربری های مختلف، بهبهان بیش از 30 گلزار نرگس داشت که این تعداد هم اکنون به پنج مزرعه رسیده است که بزرگترین نرگس زار بهبهان متعلق به اداره منابع طبیعی بهبهان است که «غلامحسین مکی» با هدف حفظ و پرورش گل نرگس این باغ را اجاره کرده است.

 

سخنگوی انجمن دوستدارن میراث فرهنگی استان خوزستان در این خصوص گفت: بخشی از تولیدکنندگان گل نرگس، محصول خود را به کشورهای حاشیه خلیج فارس ارسال می کنند که تا سال قبل به شاخه ای چهار دینار (یک هزار تومان) به فروش می رسد اما در داخل کشور، یک شاخه گل به قیمت 250 تا 300 تومان عرضه می شود و در تهران نیز یک بسته ای 100 تایی تا  30 هزار تومان هم به فروش رسیده است.

مجتبی گهستونی افزود: با توجه به اینکه کاشت گل نرگس می تواند سهم قابل توجه ای در ایجاد اشتغال داشته باشد می توان با اندکی حمایت و با همت مسئولان به خصوص استانداری و شهرداری برای یک هزار نفر اشتغال ایجاد کرد. در حال حاضر به دلیل کم توجهی به اهمیت گل نرگس، در بیشتر نقاط کشور به نام نرگس شیراز عرضه می شود و به همین دلیل خریداران جذب باغات گل نرگس استان فارس می شوند. 

 

وی تصریح کرد: در هر هکتار مزرعه گل نرگس از 200 هزار تا یک میلیون پیاز گل نرگس قابلیت کشت وجود دارد، این گل علاوه بر تولید سالانه با تکثیر طبیعی پیاز هم به تولید می رسد که با یک بار کاشت پیاز گل، برای برداشت در فصلهای بعد دیگر نیازی به کاشت پیاز نیست. در صورت توجه به این چرخه اشتغال و سرمایه گذاری می توان به گردشگری گل نیز دست یافت.

گهستونی عنوان کرد: چند شغله بودن تولیدکنندگان گل نرگس، عدم بازاریابی مناسب، عدم خرید گل از سوی دولت، دریافت هزینه های فراوان از صاحبان مزارع، عدم توجه به جنبه های گردشگری، فقدان یک موسسه حمایتی و پژوهشی درباره گل نرگس از جمله دلایل عدم معروفیت و ارزش واقعی این گل است.

با اینکه از سال 1359 اداره منابع طبیعی بهبهان برای احیای نرگس اقداماتی انجام داد و مانع خارج کردن پیاز گل نرگس شد اما پرورش دهندگان گل نرگس انتظار دارند که به دلیل اهمیت این گل، جشنواره ای همانند گلابگیری در کاشان، جشنواره انار در ساوه، جشنواره فندق در گیلان و قزوین، جشنواره سیب در دماوند برای برداشت گل نرگس در بهبهان نیز جشنواره ای ترتیب داده شود تا مردم بیشتری برای این امر به بهبهان و نرگس زارهای آن مراجعه کنند تا اقتصاد منطقه رونق گیرد.