شوشان : کیامرث زنگنه بندانی رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر باغملک در نامه ای سرگشاده به استاندار خوزستان که نسخه ای از آن برای شوشان ارسال شده گلایه هایی خود از بی تفاوتی های استاندار را بیان داشته است. در این نامه آمده است:
سال های سال از عمر با برکت نظام مقدس جمهوری اسلامی می گذرد و با تمام تلاش های حاصله هنوز هم گرد محرومیت بر در و دیوار شهرمان جلوه گر است .
دل خوش کردیم که نماینده مردم شدیم و می توانیم مشکلات مردم را آرام و با حوصله در گوش استانداران دولت نهم که خود را منتصب به حکومت مولایمان علی (ع) می دانند زمزمه کنیم و ناگفتنی ها ، مشکلات و نابسامانی های شهر مان را با طمانینه به سمع و نظرشان برسانیم اما دریغ از پاسخی کوتاه .
گویی اعتقاد به اصل 103 قانون اساسی و موضوع آن رنگ و بویی ندارد یا اینکه شاید کتاب قانون که شالوده دین و دنیا برای تعالی اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی است این اصل را آرام نوشته باشد و هنوز به این باور نرسیده باشیم که شورا جایگاهی است که در آن عقلانیت تجلی یافته و افکار و ابتکارات در بستر آن به حرکت می افتد و برنامه ها را بر اساس نیازمندی ها سامان می دهد .
جناب دکتر حجازی، استاندار فهیم و با درایت ، آیا تا کنون بعد از رویت تقاضای ملاقات این مطلب به ذهن مبارکتان خطور نکرد که نمایندگان 30 هزارنفر جمعیت مشکلاتشان را باید به کجا ارجاع دهند ؟ پاسخ پرسش هایشان را درکجا بیابند ؟!! مگر نه اینکه شوراها پل ارتباطی مردم و دولتند تا در انتقال مشکلات و کوتاه کردن مسیرو هموار نمودن آن، یار و همدم مردم و دولت باشند ؟
مگر نه این است که استاندار نماینده تام الاختیار ریاست محترم جمهور و بالاترین مرجع سیاسی است و می بایست در حل و فصل معضلات و نابسامانی ها به ویژه مناطق لازم التوجه و بی بضاعت تلاش کند ؟ !
جناب آقای استاندار : هدفمان از زیارت حضرتعالی این بود که ....
می خواستیم آرام بگوییم که شهرمان محروم نیست اما بعضی مدیریت های ضعیف و ناکار آمد و ایستا بر آن سایه افکنده است.
می خواستیم بگوییم بیشترین چشمه ها ، زلالترین آب ها ، پر آب ترین رودخانه ها و سرسبز ترین پوشش گیاهی و حاصلخیز ترین زمین را داریم اما بعضی مدیریت های نا کار آمد زمینه استفاده بهینه از این مواهب الهی را فراهم نساختند .
می خواستیم بگوییم هنوز کودکانی پابرهنه داریم و در شهر و اطراف آن مردمانی هستند که 60 % آنها تحت پوشش سازمان های حمایتیند که فقر در چهره آنها جلوه گری می کند .
می خواستیم با زبانی شیوا بگوییم اگر رودخانه هایمان را مهار کنید با نیروی کار فراوان زمین های حاصلخیزمان را کشت می کنیم و برای همیشه رنگ فقر و بیکاری از شهرمان رخت می بندد تا دیگر جوانانمان آواره شهرک های صنعتی نشوند و به سرانجام نا معلوم دچار نگردند. اما چه سود ؟
می خواستیم با پذیرفتن تقاضایمان در دفتر کارتان حضور یابیم و با هق هق صدایمان بگوییم آب شرب شهرمان بهداشتی و قابل استفاده نیست و بیشتر مردم دچار بیماری های کلیوی و ... هستند و عمر شبکه آبرسانیمان بالغ بر سی سال است و عکس هایی از لوله های زنگار خورده را به شما نشان دهیم اما اجازه ندادید !
می خواستیم با صدای آرام اما از ته قلبمان بگوییم که تکمیل پروژه بیمارستان 96 تختخوابی از اهم واجبات است و مرگ و میر جوانان و کودکان و ... بی ارتباط با مجهز نبودن درمانگاه شهید طباطبایی و کمبود پزشک متخصص و ضعف بعضی مدیریت ها نیست تا آنجایی که باید مدت زمانی را سپری کرد تا تخت خالی برای بیماران اعزامی در مرکز استان رزرو کنند؟ اما چه سود !! که بعضی ها تخت بیمارستان را لمس نکرده سردخانه ها را ترجیح می دهند.
جناب استاندار می دانیم که اداره استانی به این گستردگی مشکل است اما می خواستیم صبورانه در کنارتان بنشینیم و این بغض های حداقل 5 ساله را بترکانیم تا صدایشان به رسانه ها و مجلات نرسد که دیدار با حضرتعالی چقدر سخت تر از ملاقات با مسئولین ارشد کشوری است اما توجهی نکردید .!!!
می خواستیم بگوییم هرساله از اعتبارات شهرمان کاسته می شود و هر روز بر کاستی هایش افزوده در حالی که فاقد هر گونه شرکت و کارخانه صنعتی است .
می خواستم بگویم شهرمان تک خیابانی و جمعیت و تعدد وسایل نقلیه رو به افزایش و هر حادثه ای می تواند عدم تردد را برای شهروندانمان ایجاد کند و ساعت ها وقت شریفشان را بگیرد و آسایش را از آنها سلب نماید و خواهش کنیم و حتی دستتان را برای تخصیص اعتبار و رفع این مشکل ببوسیم .اما نشد .
می خواستیم به سمعتان برسانیم هرساله جاده بین شهری اهواز باغملک اصفهان که مسیر تردد چندین استان است و عمده بار های کارخانجات و صنایع استان های همجوار را تامین می کند از قلب شهرمان عبور می کند و هرساله صدها قربانی می گیرد و هزارن نفر را داغدار و خانه هایی را ویران و عزادار می کند .
می خواستیم بگوییم دست نیازمان را بفشارید تا در مسیر توسعه و عمران و آبادانی شهرمان استان ها و کشورمان حتی از جان هم مایه بگذاریم اما دستمان را به سردی عقب زدید و شاید تنها مدیری که در این مدت کوتاه یاورمان شد جناب فرماندار ( مهندس مرتضوی) بود .
می خواستیم بگوییم فقر فرهنگی برفقر اقتصادی غالب شده است و نیاز به کار فرهنگی داریم اما در سال توزیع اعتبارات فرهنگی حتی هرم اصلی فرهنگ (مصلای نماز جمعه ) کم رنگ دیده شد تا آنجا که شهر یکصد و بیست هزار نفری صددرصد شیعه و ولایت مدار فاقد مصلی نماز جمعه باشد!
می خواستیم از جوانان ناب و پاک سرشت و بی آلایش بگوییم که اعتبارات اندک ورزشی و سوء بعضی مدیریت ها آنها را ناکام و سرخورده نموده است . اما نشد !
جناب استاندار : می خواستیم بگوییم مردم شهرمان از عبور کامیون ها و صدای دلخراش آنهادر طول شبانه روزکم حوصله شده اند و گاهی مودبانه زیر لب ناسزا می گویند. اما تقاضاهایمان را بایگانی کردید .
جناب دکتر : می خواستیم با ذوق و شوق فراوان بگوییم که 52 هکتار پارک ساحلی کوهستانی احداث کردیم و برای ایمن نگه داشتن جان شهروندان و مسافران زیرگذر و روگذر احداث کردیم در حالی که اعتبارات اندک و همت ها بلند و توکل بر خدا امید نهایی بود ؟ اما نشد !!!
می خواستیم بگوییم که شکستگی های متعدد شبکه فرسوده آب و فاضلاب شهری و حفاری های غیر مجاز امانمان را بریده و شهرمان را مملو از چاله چوله کرده تا جایی که حاضر به پرداخت بهای حفاری ها نیستند اما ساده از کنار تقاضایمان گذشتید .
البته همه این ناگفته ها و آنچه به مدیران زیر مجموعه حضرتعالی در سال های گذشته طی مکاتباتی از ناحیه شهردار و شورا منعکس گردید حاصلی نداشت تا اینکه در این عریضه خواهید خواند و راهی جز این نبود تا از طریق رسانه ها و روزنامه ها و مجلات حرف دل شهروندانمان را بخوانید که می خواستیم در نیم ساعت ملاقات با استاندارمان اخلاص در کارمان را عنوان نموده و یاریش را مسالت نماییم . (( اما مردم چه خوب قضاوت می کنند )) ((من الله توفیق ))
