سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاناخبار سیاسی روز
به گزارش عصر ایران در این مطلب به 5 دلیل عمده آسیب پذیری کمتر ایران در مقایسه با دیگر کشورهای صادر کننده نفت در منطقه از جمله عربستان سعودی اشاره شده است که در ادامه می آید:
دلیل نخست : ایران بسیار زودتر از دیگر کشورهای نفت خیز منطقه (و خارج از منطقه ) با شوک درآمدی ناشی از کاهش شدید عواید درآمدی نفتی مواجه شد و به همین دلیل بسیار زودتر از بسیاری از کشورهای نفت خیز منطقه راهکارهایی برای مهار تاثیرات منفی کاهش در آمدهای نفتی خود اندیشید.
ایران از سال 2011 و در پی اعمال تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا وارد روند کاهش عواید نفتی خود شد و صادرات نفت این کشور در سال 2013 به 1.3 میلیون بشکه کاهش یافت . به همین منظور ایران راهکارهایی میان مدت برای غلبه بر این مشکل تمهید کرد که " اقتصاد مقاومتی" یکی از این راهکارها بود. همچنین دولت ایران در طی چند سال اخیر برای غلبه بر مشکل کاهش عواید نفت در آمد مالیاتی خود را افزایش داده و به فکر توسعه و رشد بیشتر "اقتصاد غیر نفتی" افتاده است.
دلیل دوم : اقتصاد ایران طی دهه های اخیر متنوع تر شده است. در طول دهه 1970 بیش از 90 درصد از نفت استحصالی ایران به بازارهای جهانی صادر می شد و تنها 10 درصد آن به مصرف داخلی می رسید. این در حالی است که در سال 2014 از کل نفت استحصالی ایران بیش از 76 درصد آن به مصرف داخلی رسیده است.
در مقایسه با دهه 1970 در سال 2014 تقاضای داخلی برای نفت و گاز و مشتقات آن بیش از 9 برابر افزایش داشته است. هر چند بخشی از دلیل این افزایش تقاضا، رشد جمعیت و رشد مصرف در داخل ایران است اما بخش مهمی از دلیل آن نیز ناشی از رشد بخش غیر نفتی اقتصاد ایران است.
در سال 2014 تولید ناخالص داخلی ایران در مقایسه با سال 1988 (سال پایانی جنگ هشت ساله عراق علیه ایران) بیش از 2.7 برابر رشد کرده است. بخشی از دلیل رشد مصرف داخلی نفت و فرآورده های نفتی و گازی ایران در دو دهه گذشته به دلیل رشد صنعتی ایران و افزایش تقاضا در بخش هایی چون پتروشیمی و تولید سیمان و فولاد بوده است.
دلیل سوم: کسری موازنه تجارت غیر نفتی ایران در حال کاهش است. افزایش سرمایه گذاری در بخش غیر نفتی اقتصاد ایران به این کشور اجازه داده است صادرات غیر نفتی خود را افزایش دهد. در نتیجه این سیاست در سال 1393 (2014- 2015) کسری موازنه صادرات غیر نفتی ایران به 2.7 میلیارد دلار رسیده است در حالی که همین رقم در 5 سال پیش (1388) 33.8 میلیارد دلار بود. در نتیجه ایران امروز برای جبران کسری تجارت غیر نفتی خود تنها به بخش ناچیزی از درآمدهای نفتی خود وابسته است.
دلیل چهارم : با توجه به رشد بخش غیر نفتی اقتصاد ایران، بودجه این کشور به جز عواید نفتی به درآمدهای متنوع تری از جمله درآمدهای مالیاتی یا فروش دارایی های دولتی وابسته است. با وجود اینکه هنوز بودجه ایران تا حدود زیادی به درآمدهای نفتی وابسته مانده است اما در مقایسه با دیگر کشورهای نفت خیز منطقه، بودجه ایران وابستگی کمتری به درآمدهای نفتی دارد و صندوق بین المللی پول نیز پیش بینی کرده است در سال جاری –ایرانی (1394) - که با 19 مارس جاری پایان می یابد- عواید نفتی تنها 29 درصد از درآمدهای دولت ایران را تشکیل دهد.
دولت حسن روحانی در سال های گذشته عواید مالیاتی خود را افزایش داده و اعلام کرده است از نهادهای شبه دولتی که فعالیت های اقتصادی گسترده ای دارند و بسیاری از آنها از دادن مالیات معارف اند، مالیات خواهد گرفت؛ هر چند این طرح هنوز در حد حرف و روی میز باقی مانده است.
دلیل پنجم : در کوتاه مدت اقتصاد ایران از آزاد سازی دارایی بلوکه شده این کشور در بانک های خارجی به عنوان تبعات مثبت ناشی از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بهره مند خواهد بود.
این پول های بلوکه شده حدود 100 میلیارد دلار تخمین زده می شود. با اجرایی شدن برجام و لغو تحریم ها دسترسی به این پول ها برای ایران فراهم شده است. دسترسی به این میزان پول می تواند کمکی کوتاه مدت برای عبور از گردنه سخت کاهش فاحش درآمدهای نفتی دولت ایران باشد.
المانیتور پس از ذکر این 5 دلیل نوشت : با وجود همه این عوامل نمی توان گفت که اقتصاد ایران از کاهش قیمت نفت آسیب و صدمه نمی بیند. شکی در این نیست که دولت حسن روحانی به دلیل افت شدید قیمت نفت به شدت تحت فشار است. از سوی دیگر انجام اصلاحات بنیادین اقتصادی در ایران با موانع زیادی مواجه است؛ وجود فساد گسترده اقتصادی در این کشور، عدم شفافیت، موانع اعمال قانون و فعالیت های سازمان های بزرگ شبه دولتی که بخش اعظمی از اقتصاد ایران را در دست خود دارند از موانع عمده پیش پای اصلاحات اقتصادی در ایران است.
"گیدو وستروله" که از چند سال پیش به سرطان مبتلا بود در سن ۵۴ سالگی درگذشت.او تنها وزیر خارجه غربی بود که در دوران زمامداری احمدی‌نژاد غیرداطلبانه به تهران سفر کرد تا مقدمات آزادی دو خبرنگار آلمانی را فراهم کند.
به گزارش عصر ایران به نقل از دویچله وله، وستروله در پاییز امسال یک بار دیگر به رغم سرطان در عرصه عمومی ظاهر شد تا کتابش را معرفی کند. او در عین حال در مصاحبه با رسانه‌ها از تجربه خود در مبارزه با سرطان گفت.
وستروله در فاصله ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ رهبر حزب دمکرات‌های آزاد (لیبرال‌ها) بود و در فاصله ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ علاوه بر قائم مقامی صدراعظم، رئیس دیپلماسی آلمان بود.
او سال ۱۳۸۹ در ارتباط با آزادی دو خبرنگار آلمانی که در ایران در بازداشت بودند غیرداوطلبانه به ایران سفر کرد و در آنجا گرچه کشورهای غربی به دیدار با احمدی‌نژاد تمایلی نداشتند، او باز هم غیرداوطلبانه در "شرایطی ویژه" با احمدی‌نژاد دیدار کرد.
رونمایی جبهة النصرة از سرکردگان تروریست خود +عکس
موسسه المناره البیضاء ابزار رسانه‌ای گروه تکفیری جبهة النصرة روز گذشته حلقه دوم فیلمی تحت عنوان «ورثه المجد» را پخش و برخی از سرکردگان مجهول الهویه این گروه را معرفی کرد.
ابوعبدالله الشامی
«عبدالرحیم عطون» شهروند سوری نام واقعی «ابوعبدالله الشامی» است که در نیمه‌های سال ۲۰۱۴ به عنوان رئیس کمیته‌ای تعیین شد که سخنگونی گروه جبهة النصرة است.
وی معروف است که صدای برخی سرکردگان النصرة مانند «ابوماریا القحطانی»، «ابوحسن الکویتی» و «سلطان العطوی ابواللیث» را خاموش کرده است.
ابوالفرج المصری
«احمد سلامه مبروک» تبعه مصر هم نام واقعی «ابوالفرج المصری» و از دوستان نزدیک «ایمن الظواهری» سرکرده کنونی القاعده و دارای تجارب جنگی زیادی است.
وی بعد از خروج از زندان در مصر، سال ۱۹۸۸ برای دیدن الظواهری به افغانستان رفته و سال ۱۹۹۸ در جمهوری آذربایجان بازداشت و به مصر بازگردانده شده است.
هنوز مشخص نیست که او چگونه از زندانی در مصر آزاد و به سوریه رفته است.
ابومالک التلی
«جمال زینیه» دارای تابعیت سوریه نام واقعی «ابومالک التلی» و یا «ابومالک الشامی» سرکرده جبهة النصرة در منطقه قلمون غربی است و برای نخستین بار هویت واقعی او فاش می‌شود.
اگرچه این اقدام جبهة النصرة در پنجمین سالگرد بحران سوریه سئوالات زیادی را ایجاد کرده است، اما برخی معتقدند این گروه برای اینکه بتوانند در فضای بسیار تنگ ایجاد شده برای آنها در سطوح مردمی و گروه‌های مسلح، تنفس کند مبادرت به پخش تصاویر برخی از سرکردگان خود کرده و مقداری از لاک امنیتی خارج شده است.
پیام روشن دیگر این اقدام جبهة النصرة این است که بگوید اگر چه به عناصر سوری خود تکیه دارد اما عناصر خارجی هم در آن فعال هستند.
عناصر تروریستی جبهة النصرة از آغاز بحران سوریه جنایت‌های بسیاری را علیه مردم مرتکب شده و شمار قابل توجهی از شهروندان را ربوده و هزاران تن را اعدام کردند.
دونالد ترامپ کیست؟
در سال 1971 میلادی، دونالد ترامپ به واسطه پدرش در پروژه های سودآور و عظیم ساختمانی در ایالت منهتن آمریکا وارد شد و 8 سال بعد به عنوان سرشناس ترین فردی که این صنعت را در نیویورک توسعه داده است شناخته شد و شرکت "ترامپ" را تاسیس کرد.
نامزد انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا تقریباً از سال 1988 میلادی تاکنون یک نامزد بالقوه برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بوده است. در سال 2004 میلادی، ترامپ تصمیم به راه اندازی سری برنامه های تلویزیونی در شبکه آمریکایی "ان بی سی" گرفت.
بی پروایی در کلمات این نامزد جمهوری خواه آمریکایی، به سخره گرفتن افراد و رفتارهای خارج از عرف وی، سوژه جدید این روزهای مطبوعات جهان شده است.
روزنامه نیویورک تایمز اخیراً نوشت: زمانی که کمپین ریاست جمهوری دونالد ترامپ آغاز به کار کرد، نامزدی او تجربه ای است که بارها و بارها در اتخابات سال 2012 میلادی تکرار شده بود. ائتلاف او نامنسجم بود و هیچ پشتیبانی از سوی هم حزبی های جمهوری خواه خود دریافت نکرد تا او را تنها در چهره یک بازیچه رسانه ای به جهانیان بشناساند. پیروزی دور از انتظار ترامپ تنها متکی به شهرت تلویزیونی و سرمایه چند میلیارد دلاری اش است.
"ریک ویلسون"، مشاور سیاسی حزب جمهوری خواه آمریکا، که در چند ماه گذشته جنگ علنی را علیه کمپین تبلیغلتی رونالد ترامپ راه اندازی کرده است، در گفتگو با شبکه خبری "سی ان ان" ادعا کرد که ترامپ یک فاشیست پیر است که همانند سرطان حزب جمهوری خواه را زمین گیر خواهد کرد و گفت: او یک خطر بالقوه است، نه تنها برای حزب جمهوری خواه، بلکه برای جنبش محافظه کار.
ترامپ در گفتگو با شبکه تلویزیونی "فاکس نیوز" عنوان کرد که حامی جنبش سیاه پوستان نیست و در اظهاراتی نژادپرستانه گفت: "فکر می کنم که آن ها دنبال دردسر می گردند. جنبش سیاه پوستان علیه بدرفتاری "سیستماتیک" پلیس آمریکا با آمریکایی های آفریقایی تبار است. من مصاحبه عده ای از اعضای این جنبش را دیدم و نتیجه گرفتم که آن ها به هیچ دردی نمی خورند".
ترامپ پیش از این فرماندار سابق اوماری، مریلیند را به دلیل حمایت از جنبش سیاه پوستان یک کودک احساساتی ضعیف و منزجر کننده خطاب کرده بود. چندی بعد، ترامپ گفته بود که در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال بعد آمریکا از رفتارهای عجیب و غریب خود دست خواهد کشید اما اخیراً با تمسخر کردن ساکنان مکزیکی آمریکا، جنگ رسانه ای علیه شبکه تلویزیونی "فاکس نیوز" و اخراج یک خبرنگار مکزیکی آمریکایی تبار از نشست خبری خود جنجال های جدیدی به راه انداخته است. او در یکی از اظهار نظرهای خود گفته بود که اگر با دخترش پیوند خانوادگی نداشت، او را به نامزدی خود در می آورد.
در شماره اخیر مجله "رولینگ استونز"، دونالد ترامپ درباره قیافه کارلی فیورینا، تنها زن نامزد ریاست جمهوری حزب جمهوری خواه، گفت: "به صورتش نگاه کنید! کسی به او رای می دهد؟ تصور کنید این قیافه رییس جمهور بعدی آمریکا باشد. او یک زن است! قرار بود من مراقب حرف زدنم باشم اما بی خیال. جدی باشید".
بر اساس آمار، وی تاکنون در مبارزات تبلیغاتی خود برای نامزدی ریاست جمهوری آمریکا بالغ بر سه برابر هزینه های هیلاری کلینتون است. دونالد ترامپ صاحب دو جت و سه هلیکوپتر خصوصی است. جت های خصوصی او که پرده های حریر و کمربند های ایمنی از جنس طلا دارد، هر ساعت پنج هزار دلار سوخت می سوزاند. در ماه اوت (شهریور و مهر) سال 2015 میلادی او بیش از 71 بار به مکان های مختلف سفر کرد.
میلیاردرهای یهودی که انتخابات آمریکا را کنترل می‌کنند + عکس
گروه بین‌الملل مشرق- خلاصه گزارش: انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا با انتخابات‌های مشابه در بسیاری از کشورهای دیگر متفاوت است، چه در ساختار و شیوه اجرا (گزارش مشرق را از این‌جا بخوانید) و چه در منابعی که «رقابت» نامزدها را تأمین مالی می‌کنند. جمله‌ای که شاید بارها شنیده باشید این است که «یهودی‌ها سیاست‌های آمریکا را کنترل می‌کنند» و این جمله، کاملاً درست است. البته این کنترل هم قواعد خودش را دارد، مثلاً اگر یک حامی مالی یهودی می‌خواهد از «حامی بزرگ» به «ابَرحامی» تبدیل شود، باید دست‌کم یک صفر جلوی رقم کمک‌هایش به نامزدها بگذارد. یهودی‌ها در آمریکا اغلب طرف‌دار حزب دموکرات هستند و بنابراین کمپین انتخاباتی هیلاری کلینتون اکنون از نظر مالی، هیچ مشکلی ندارد. البته دست برخی از نامزدهای جمهوری‌خواه، از جمله مارکو روبیو، نیز در جیب برخی از همین میلیاردرهای یهودی است. در این گزارش به معرفی برخی از سرمایه‌داران یهودی می‌پردازیم که انتخابات‌های آمریکا را کنترل می‌کنند.
یهودی‌ها سیاستمداران و سیاست‌های آمریکا را تعیین می‌کنند
نگاهی گذرا به لیست حامیان مالی نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال 2016، یک واقعیت قابل‌توجه را نشان می‌دهد: دست‌کم یک سوم از 50 نفر اول در لیست ثروتمندترین و سخاوتمندترین «ابَرحامیان» این نامزدها[1]، یهودی[2] هستند. عجیب‌تر؟ ده نفر اول در این لیست همگی از میلیاردرها[3] و مولتی‌میلیاردرهای یهودی[4] هستند[5].
این واقعیت در وهله اول، بسیار چشم‌گیر اما به همان اندازه پذیرفته‌شده است. شکی نیست که یهودی‌ها در فضای سیاسی آمریکا حکم‌رانی مطلق می‌کنند. اما این افراد چه کسانی هستند؟ چه اندازه با آنها آشنا هستید؟ از ثروت آنها چه می‌دانید؟ تمام نامزدهای انتخابات سال 2016 آمریکا می‌دانند که اگر می‌خواهند شانس موفقیت داشته باشند باید دست به دامن یهودی‌ها شوند.
حامیان یهودی که معمولاً بیشتر به دموکرات‌ها تمایل دارند[6]، در انتخابات آینده کار سختی در پیش ندارند. گزینه مدنظر آنها از مدت‌ها پیش مشخص شده است: «هیلاری رودهام کلینتون[7]». بنابراین دردسری برای انتخاب نامزد «احتمالی» دموکرات‌ها[8] در انتخابات نهایی ندارند و همگی کمک‌های مالی خود را تقدیم کسی کرده‌اند که امیدوارند اولین رئیس‌جمهور زن آمریکا[9] شود.
بانوی اول سابق آمریکا، یک عده یهودی را دارد که حامیان سنتی او محسوب می‌شوند؛ افرادی که تأمین مالی کمپین انتخاباتی وی برای ورود به مجلس سنا در سال 2000 و همین‌طور کمپین ناموفق انتخابات ریاست‌جمهوری او در سال 2008 را به عهده داشتند. «حییم سبان[10]» میلیاردر هالیوودی، یکی از حامیان اختصاصی کلینتون است که میلیون‌ها دلار طی سال‌های گذشته خرج او کرده و به عضوی از حلقه داخلی نزدیکان وی تبدیل شده است.
آیا یک یهودی متولد مصر و ساکن آمریکا می‌تواند هیلاری کلینتون را
به اولین رئیس‌جمهور زن در تاریخ یانکی‌ها تبدیل کند؟
البته کلینتون کار دیگری هم باید بکند: جذب حامیان مالی حزب دموکرات که سال 2008 به جای او از باراک اوباما حمایت کرده بودند. برخی از این یهودی‌های طرف‌دار اسرائیل[11]، مواضع کلینتون[12] را بیش از حد معمولی می‌دانند و معتقدند توانایی‌های وی برای سلیقه «ترقی‌طلب» آنها کافی نیست. در این میان، «دیوید گفن» غول صنعت فیلم و موسیقی آمریکا، تا پیش از این به شدت از کلینتون انتقاد می‌کرد، اما در حال حاضر وعده داده تا از این نامزد دموکرات‌ها حمایت کامل کند.
یهودیان حامی جمهوری‌خواهان[13] کار دشوارتری پیش رو دارند. و البته به همان میزان، نامزدهای جمهوری‌خواه نیز تلاش بیش‌تری کرده‌اند تا حامیان یهودی را به خود جلب کنند. «مارکو روبیو[14]» موفق شده تا «نورمن برامان» یکی از اصلی‌ترین حامیان حزب جمهوری‌خواه را به سوی خود بکشد؛ گفته می‌شود برامان قول 10 تا 15 میلیون دلاری به روبیو داده است.
صرف‌نظر از «دونالد ترامپ»، نامزدهای دیگر جمهوری‌خواه از جمله «مارکو روبیو[15]»، «جب بوش[16]»، «تد کروز[17]»، و «راند پال[18]» برای جلب حمایت سرمایه‌گذاران بزرگ یهودی در آمریکا رقابت تنگاتنگی داشته‌اند. بسیاری از چشم‌های جمهوری‌خواه اکنون به سوی «پل سینگر» سرمایه‌دار نیویورکی و صد البته «شلدون آدلسون» ابَرسرمایه‌دار کازینوهای لاس‌وگاس دوخته شده که بارها نشان داده حاضر است از ثروت خود در حمایت از نامزدهای مدنظرش ریخت‌وپاش کند.
(از چپ) شلدون آدلسون، بنیامین نتانیاهو و میریام آدلسون
در ادامه این گزارش با ثروتمندترین یهودی‌هایی آشنا خواهید شد که حامیان مالی نامزدهای انتخابات در آمریکا هستند. این افراد عملاً تعیین می‌کنند کدام نامزدها در آمریکا در انتخابات شرکت کنند و کدام نامزد نهایتاً عضو کنگره یا حتی رئیس‌جمهور آمریکا شود. سرمایه‌گذاران یهودی که در زیر به آنها اشاره می‌شود، به ترتیب کمک‌های مالی‌شان در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2012 آمریکا لیست شده‌اند.
شلدون و میریام آدلسون (جمهوری‌خواه)
ارزش دارایی‌های این زن و شوهر یهودی حدود 28.6 میلیارد دلار برآورد می‌شود[19]. «شلدون آدلسون[20]» که زمینه اصلی فعالیتش اداره کازینو است، سال 2012 و بر اساس تخمین‌های حداقلی، 98 میلیون دلار به کمپین‌های مورد علاقه خود در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا «لطف» کرد. آدلسون که علاوه بر دست‌ودل‌بازی[21]، به طرف‌داری پروپاقرص از رژیم صهیونیستی[22] نیز مشهور است[23]، طی اظهاراتی که بعدها مدعی شد، به شوخی آنها را مطرح کرده، خواستار بمباران اتمی ایران شده است. آدلسون[24] علاوه بر آمریکا، در صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی[25] نیز فردی تأثیرگذار[26] محسوب می‌شود[27]. جالب است بدانید این سرمایه‌دار یهودی ظاهراً مشکلی هم با انتخاب دونالد ترامپ[28] به عنوان نامزد حزب جمهوری‌خواه در انتخابات آینده آمریکا ندارد[29].
شلدون آدلسون دست‌ودل‌بازترین حامی جمهوری‌خواهان آمریکاست
فرد آیچنر (دموکرات)
این کارفرما و فعال رسانه‌ای که احتمالاً نام او را تا الآن نشنیده‌اید، مدیرعامل «سازمان نیوزوب» است[30]، ناشر روزنامه‌های قومیتی و جای‌گزین در آمریکا که مقر اصلی آن در شیکاگو است. نیوزوب همچنین مالک چندین شبکه رادیوی در منطقه شیکاگو و یک شبکه تلویزیونی در شهر «استرلینگ» ایالت کلرادو است. آیچنرر[31] با وجود آن‌که ثروتی حدود 500 میلیون دلار دارد، اما سال 2012 مبلغ سخاوتمندانه 14 میلیون دلار را خرج کمپین‌های دموکرات کرده است. حمایت وی[32] از حقوق هم‌جنس‌گرایان تا اندازه‌ای بود که سال گذشته میلادی او را در «لیست افتخاری هم‌جنس‌گرایان شیکاگو[33]» قرار دادند[34]. آیچنر که به «مرموزترین شخصیت در سیاست‌های حزب دموکرات» مشهور است، بر خلاف ماهیت و زمینه کاری‌اش، همیشه از رسانه‌ها فراری است و صرفاً اعضای درونی حزب دموکرات او را می‌شناسند.
آیچنر یکی از حامیان کمتر شناخته‌شده اما مهم کلینتون است
مایکل بلومبرگ (مستقل)
مرد 41.2 میلیارد دلاری آمریکا[35] در سال 2012 بیش از 11 میلیون دلار به کمپین‌های انتخابات ریاست‌جمهوری کمک کرد. مدیرعامل میلیاردر کمپانی غول‌پیکر «بلومبرگ» که در زمینه رسانه‌ای و مشاوره مالی و نرم‌افزاری فعالیت می‌کند، در ابتدای فعالیت‌های سیاسی‌اش خود را دموکرات معرفی می‌کرد. با این حال، سال 2000 و در حالی که خود را برای انتخاب به عنوان شهردار نیویورک آماده می‌کرد، حزب خود را به جمهوری‌خواه تغییر داد. وی که اکنون خود را سیاستمداری «مستقل» می‌داند، همین چند هفته پیش بود که بالأخره اعلام کرد نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری نخواهد شد[36]، چون می‌ترسد نامزد شدنش به ترامپ یا کروز[37] کمک کند تا پیروز انتخابات شوند[38]. بلومبرگ در موضع‌گیری‌های خود به وضوح نشان داده که با افزایش مقررات ناظر بر فعالیت‌های مالی در آمریکا مخالف است.
بلومبرگ ثروتی میلیارد دلاری دارد و در استفاده از آن دریغ نمی‌کند
پل الیوت سینگر (جمهوری‌خواه)
بنیان‌گذار و مدیرعامل سازمان «مدیریت سرمایه الیوت» سرمایه‌ای به ارزش دست‌کم 2.2 میلیارد دلار دارد. پل سینگر[39] که نیویورک‌تایمز سازمان تحت مدیریتش را یک «صندوق سرمایه اکتویسیت[40]» توصیف می‌کند، سال 2012 مبلغی معادل 2.3 میلیون دلار به کمپین‌های انتخاباتی مورد نظرش در آمریکا کمک مالی کرد. سینگر[41] که به تشویق فرزند هم‌جنس‌بازش یکی از حامیان فعال حقوق و ازدواج هم‌جنس‌گراها شده است[42] (تا جایی که یک کمیته فعالیت سیاسی موسوم به «اتحاد آمریکا» را برای تشویق محافظه‌کاران به حمایت از حقوق هم‌جنس‌گرایان تأسیس کرد[43])، طرف‌دار بی چون و چرای رژیم صهیونیستی نیز هست. وی یکی از حامیان مالی مهم «ائتلاف یهودیان جمهوری‌خواه» نیز هست[44] و از حامیان چندین گروه سیاست خارجی جنگ‌طلب دیگر در آمریکا نیز محسوب می‌شود. سینگر همچنین بنیان‌گذار و رئیس «بنیاد پل سینگر» نیز هست، جایی که بیش از 21 میلیارد دلار سرمایه زیر دستش است[45].
سینگر یکی از حامیان جدی حقوق هم‌جنس‌گرایان در آمریکاست
حییم سبان (دموکرات)
سبان[46] که یکی از شناخته‌شده‌ترین یهودیان در دنیای سیاست آمریکاست، با سرمایه‌ای به ارزش 3.3 میلیارد دلار[47]، سال 2012 حدود 1.3 میلیون دلار به کمپین دموکرات‌ها کمک کرد. این سرمایه‌دار متولد مصر که در سرزمین‌های اشغالی بزرگ شده، یکی از حامیان مهم رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود و علناً اعلام کرده که از سه راه «کمک مالی به احزاب سیاسی، تأسیس اندیشکده، و کنترل رسانه‌ها» تلاش می‌کند تا در سیاست‌های آمریکا تأثیر بگذارد. وی همچنین بزرگ‌ترین نگرانی خود را «حفاظت از اسرائیل» معرفی کرده است. سبان که اکنون یک صاحب رسانه، سرمایه‌گذار، و تهیه‌کننده موسیقی و فیلم است، ثروت اولیه خود را از ساخت کارتون‌های تلویزیونی به دست آورد و قبلاً در حوزه موسیقی «راک» هم کار کرده است. این یهودی شناخته‌شده یکی از حامیان قدیمی کلینتون‌هاست و «دوست خانوادگی» آنها به حساب می‌آید. سبان طبق شهادت خودش، از زمان ورود خانواده کلینتون به سیاست، حدود 30 میلیون دلار به آنها کمک کرده است. وی از سوی دیگر، ترامپ را یک «دلقک خطرناک برای دنیا» توصیف نموده است[48].
سابان از شناخته‌شده‌ترین یهودیان در فضای سیاسی آمریکاست
دیوید گفن (دموکرات)
غول صنعت سرگرمی آمریکا که سال 1990 هم‌راه با «استیون اسپیلبرگ» و «جفری کاتزنبرگ»، کمپانی مشهور «دریم‌ورکس» را بنیان گذاشت[49]، بنیان‌گذار و مدیر چندین کمپانی دیگر نیز هست. وی که ثروتی در حدود 6.7 میلیارد دلار دارد[50]، سال 2012 معادل 120 هزار دلار به کمپین‌های انتخاباتی در آمریکا کمک کرد و از این بابت، حامی مالی بزرگی محسوب نمی‌شد. وی از حامیان حقوق هم‌جنس‌گرایان است و کمک‌هایش به دانشکده پزشکی دیوید گفن در دانشگاه کالیفرنیا موجب شده تا خارج از حوزه سرگرمی‌های صوتی و تصویری نیز شناخته شود. نکته‌ای که درباره گفن بسیار جالب توجه است، حمایت سال 2008 وی از باراک اوباماست که کاملاً علنی انجام شد. وی در آن زمان به شدت از «کلینتون‌ها» انتقاد می‌کرد و می‌گفت «به راحتی» دروغ می‌گویند. این در حالی است که گفن اکنون هیلاری کلینتون را غرق در ستایش کرده، او را «فوق‌العاده» توصیف می‌کند، و قول حمایت کامل از او را داده است.
گفن بر خلاف سال 2008، این‌بار حامی هیلاری کلینتون شده است
نورمن برامان (جمهوری‌خواه)
برامان که ثروتی در حدود 1.79 میلیارد دلار دارد[51]، در صنعت خرید و فروش خودرو فعال[52] و از حامیان اصلی مارکو روبیو[53] در انتخابات سال 2016 است[54] و البته روبیو هم از طرف دیگر، هوادار برنامه‌های برامان است[55]. وی سال 2012 مبلغ ناچیزی را خرج کمپین‌های انتخاباتی آمریکا کرد که دست‌کم 100 هزار دلار برآورد شده است. یکی از مهم‌ترین موضوعات مورد علاقه برامان حمایت از اسرائیل است. وی ضمن دادن قول 10 تا 15 میلیون دلاری به کمپین انتخاباتی روبیو، بر سر حمایت از یک کلینیک درمان سرطان، به شدت از جب بوش انتقاد کرده است.
برامان اصلی‌ترین حامی مارکو روبیو محسوب می‌شود
