سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاناخبار سیاسی روز
به گزارش «تابناک»؛ روز گذشته، والری گراسیموف، رئیس ستاد کل ارتش روسیه از خروج نیروهای نظامی روسیه و تجهیزات این کشور از سوریه از جمله ناو هواپیمابر آدمیرال کازنتسوف خبر داده است. ناو مذکور یکی از مهمترین عناصر از حضور نظامی روسیه در دریای مدیترانه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بوده و طی عملیات آزادسازی حلب و به غیر از آن پشتیبانی های هوایی اساسی را از ارتش دولت سوریه انجام داده است.
در همین حال، امروز برخی رسانه های اسرائیلی با انتشار تصاویر ماهواره ای، از استقرار سامانه ای موشکی قادر به حمل کلاهک هسته ای از سوی روسیه در خاک سوریه خبر داده اند. این تصاویر حاکی از آن هستند که موشک های بالستیک اسکندر ـ زمین به زمین ـ در پایگاه هوایی لاتکیه مستقر شده اند. این موشک ها از نوع میان برد – 400 تا 500 کیلومتر – و قادر به حمل کلاهک هسته ای هستند.
به شکلی جالب توجه، این سامانه قبل از این قرار بود در اختیار بشار اسد قرار بگیرد که روس ها در پی نگرانی های اسرائیل از آن صرف نظر کردند. اکنون اما این موشک ها در لاتیکه مستقر شده و در اختیار بشار اسد قرار نگرفته است، بلکه نیروهای روس خود هدایت و کنترل آن را بر عهده خواهند داشت.
اهداف روسیه در سوریه به تدریج محقق می شود؟
پیش از این در مورد اهداف احتمال روسیه از ورود به جنگ سوریه و وارد کردن ترکیه در محور ایران – روسیه مباحثی مطرح شده بود. آن که اکنون ترکیه بیش از ایران، ابتکار عمل در سوریه را در دست دارد و روسیه نیز گویا از این موضوع نگرانی نداشته و حتی در خصوص تحرکات ترکیه در خاک سوریه نیز رضایت خاطر نسبی دارد.بدون شک، روسیه اهداف استراتژیک و بلند مدتی را در سوریه دنبال می کرده است و ورود نظامی این کشور به خاک سوریه، تنها برای از دست ندادن چند پایگاه دریایی در دریای مدیترانه نبوده است. اکنون این دو موضوع می تواند مسائل بسیاری را در مورد روسیه و حضورش در سوریه نشان دهد.
نخست اینکه روسیه یک بار در سال 2016 و در ماه می نیز از خروج و کاهش نیروهای نظامی اش از سوریه خبر داده بود؛ امری که البته محقق نشد و بعد از آن حتی حضور نظامی روسیه در این کشور بیشتر نیز شد. اما وضعیت نظامی در سوریه از ماه می تا کنون تغییرات زیادی کرده و این موضوع می تواند روسیه را برای دومین و اصلی ترین هدف خود در سوریه تا حد زیادی مطمئن سازد.
در ابتدا شاید به نظر بیاید که هدف روسیه از حضور نظامی در سوریه، ابقای بشار اسد در قدرت و جلوگیری از قدرت گرفتن داعش و چندپاره شدن سوریه بوده است. البته این هدف در دستور کار روس ها بوده و هست ولی نکته ای که وجود دارد این است که ظاهرا این موضوع، هدف اصلی روس ها نبوده و در زمره اهداف مقدماتی روس ها برای سوریه است.
آنچه به نظر می رسد، اینکه روسیه بیش از همه سوریه را نه برای بشار اسد و ایران، بلکه برای هدف بزرگتر خود یعنی عقب راندن ناتو از مرزهای استراتژیک خود نیاز دارد. ماجراهایی که میان ناتو و روسیه از 2008 آغاز شد و همچنان ادامه دارد، پای روسیه را به سوریه باز کرده و تلاش روس ها برای جلوگیری از گسترش ناتو در مرزهای شرقی این کشور ـ موضوعی که از ابتدای جنگ سرد همواره دغدغه بزرگ امنیتی روسیه بوده است ـ منجر به آن شد که روس ها نگران از قدرت گرفتن غرب و ناتو در سوریه – در پی جنگ داخلی این کشور – قدم به خاک سوریه بگذارند.
تحولات مربوط به روابط ترکیه و روسیه را نیز در همین زمینه می توان به خوبی درک کرد. از به اوج رسیدن تنش های میان این دو کشور ـ در پی انهدام جنگنده روس توسط ترک ها ـ تا روند همکاری نظامی دوستانه در سوریه در نشست مسکو، همه این تحولات به نظر ناشی از دیدگاه روس ها به آینده حضور خود در سوریه و جلوگیری از نفوذ بیشتر غرب و ناتو در این کشور بوده است؛ هدفی که حتی قتل سفیر روسیه در آنکارا نیز نتوانست آن را خدشه دار کند.
اکنون روس ها به نظر بعد از اطمینان از روند جنگ و سیاست در سوریه، به دنبال اهداف بزرگتر خود در این کشور هستند. نیروهای شورشی با همکاری ترکیه مهار شده و در کوتاه مدت ـ تا آنجایی که روسیه نیاز دارد ـ مشکلی برای قدرت سیاسی مرکزی در سوریه ایجاد نخواهند کرد. چیزی که روسیه برای ثبات اهداف آتی خود به شدت نیازمند آن است. از سوی دیگر، موضوع داعش با تمرکز قوای منطقه ای و داخلی در سوریه دیگر موی دماغ روس ها نیست و مواضع استراتژیک روس ها در سوریه از این لحاظ امنیت و ثبات کافی را خواهد داشت.
به همین دلیل است که شاید دیگر حضور ایران در سوریه و تداوم عملیات های ایران در سوریه در حمایت از بشار اسد چندان اهمیتی برای روسیه ندارد و حتی می تواند در بلند مدت مشکلاتی نیز پیش پای روسها در پیگیری اهداف اصلی تر خود ایجاد کند. اکنون برای روس ها صرف در قدرت ماندن بشار اسد برای چند سال آتی ـ و تا زمان خنثی شدن تهدیدات داعش در سوریه ـ کفایت میکند و بعد از آن هر دولت دیگری که در سوریه سر کار باشد، از جمله دولت مشترک یا انتقالی، با توجه به همراهی و همکاری که ترکیه و روسیه دارند، در کل مانعی برای هدف اصلی روسیه نخواهد بود.
نشریه آتلانتیک در مطلبی طی ماه گذشته با نشان دادن مهمترین تهدیدات برای آمریکا در سال 2017، برخورد نظامی میان روسیه و ناتو را در رده تهدیدات جدی معرفی کرده بود. این موضوع چندان بی معنی نیست و اهمیت بسیاری دارد، به ویژه برای ایران که به لحاظ سیاسی و نظامی، اهدافی متفاوت با روسیه در نظر دارد.
اکنون اگر این مسائل و این شواهد ما را مستقیم به این نتیجه برساند که کار روسیه به تدریج در سوریه در حال تمام شدن است، مسأله اساسی که می ماند، اینکه تکلیف ایران با ادامه روند سیاست و جنگ در سوریه چیست.
خلاصه ای از مهمترین نتیجه گیری نهادهای اطلاعاتی آمریکا در مورد مداخله پوتین در انتخابات 2016 ایالات متحده
روز گذشته رئیس دفتر اطلاعات ملی ایالات متحده اقدام به انتشار نسخه ای خارج شده از طبقه بندی سری از گزارش نهادهای اطلاعاتی در مورد مداخله روسیه در انتخابات ایالات متحده برای باراک اوباما کرد. گزارشی که این اقدام را یک نمونه با مستندات فراوان در خصوص تلاش پوتین برای اثر گذاری بر نتایج انتخابات 2016 آمریکا میداند.
به گزارش «تابناک» این گزارش که روز قبل منتشر شده است، البته تنها شامل نتیجه گیری های نهایی نهادهای اطلاعاتی از محاسبات و بررسی های خود در این زمینه است و نه مستندات اصلی و اطلاعات فنی که این نتایج بر اساس آنها به دست آمده است. در این جا خلاصه ای از مهمترین نتیجه گیری های درج شده در این گزارش ذکر میشود:
بیانیه ای مقتدرانه از سوی سه آژانس اطلاعاتی در آمریکا
به شکلی جالب توجه گزارش مذکور با لحنی مبهم و زبانی غیر شفاف مسئولیت مستقیم مداخله در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده شخص ولادیمیر پوتین میداند. این گزارش با وارد ندانستن احتمال دستور این اقدام از سوی مقامات اطلاعاتی و امنیتی آمریکا و همچنین غیر محتمل دانستن دستور اقدام از «کرملین» گزارش سعی میکند که نشان دهد پوتین شخصا علاقمند و پیگیر این اثر گذاری در انتخابات بوده است.
بر اساس نتیجه گیری مقامات آمریکا ولادیمیر پوتین شخصا به دنبال آن بوده است که تصویر و ایماژ دموکراسی آمریکا را در راستای غیر جذاب ساختن آن برای روس ها و همسایگان خود خراب کند.
جانب داری روس ها از ترامپ در انتخابات
همچنین این گزارش یادآور شده است که روسیه – پوتین – نه تنها به قصد تخریب چهره هیلاری کلینتون – که احتمال پیروزی وی در انتخابات میرفته است – وارد این کارزار شده، بلکه حتی به شکلی اساسی از دونالد ترامپ نیز طرفداری کرده و به وی برای پیروزی در انتخابات یاری رسانده است.
به شکلی جالت توجه هم اف بی آی، هم ان اس ای و هم سی آی ای در همه موارد مربوط به مداخله در انتخابات همنوا و متفق القول هستند اما در این مورد که ان اس ای در رابطه با احتمال طرفداری پوتین و روسیه از دونالد ترامپ به اندازه دو نهاد دیگر مطمئن نیست.
پوتین این اقدام را یک تلافی میدانسته
نهادهای اطلاعاتی آمریکا به این نتیجه رسیده اند که پوتین این اقدام را به تلافی یک موضوع خاص صورت داده است: وی بارها آمریکا را برای چندی مورد کمپین علیه شخص خود و روسیه از جمله انتشار اسناد پانامایی – که مربوط به فرارهای مالیاتی رهبران بزرگ از جمله پوتین نیز میشد – و همچنین موضوع دوپینگ ورزشکاران روسی مورد شماتت قرار داده بود. این اقدام از نظر آنها تلافی جویی پوتین بر سر این مسائل بوده است.
البته گزارش یاد آور شده است که هیچ سند رسمی در مورد دست داشتن آمریکا در انتشار اسناد پانامایی وجود ندارد و همچنین هرچند مقامات آمریکایی بارها از دوپینگ ورزشکاران روس شکایت کرده بودند اما هیچ سندی مبنی بر دست داشتن آنها در محرومیت این ورزشکاران در دست نیست.
کینه پوتین از هیلاری کلینتون
همچنین این گزارش به شکلی صریح بیان میکند که این حمله علیه انتخابات آمریکا یک مسئله شخصی برای پوتین نیز بوده است. زیرا ولادیمیر پوتین تصور میکرده است که هیلاری کلینتون در برهه های مختلف به وی اهانت کرده است و همچنین در شورش ها و اعتراضات داخلی علیه پوتین نیز نقش داشته.
کسب و کار دونالد ترامپ برای پوتین خوشایند بوده است
از دیگر مسائل مطرح شده در این گزارش آن است که پوتین شخصا روابط بسیار نزدیک و دوستانه ای با برخی رهبران غربی که دارای پیوندهایی تجاری و اقتصادی در روسیه هستند دارد. به عقیده نهادهای اطلاعاتی آمریکا هرچند ترامپ در روسیه کسب و کار چندانی ندارد، اما ریشه های تجاری وی برای روسها به ویژه شخص پوتین قابل توجه است.
حمله انتخاباتی بخشی از یک پروژه بزرگتر است
شاید یکی از مهمترین نتایج ذکر شده در این گزارش این مورد است که روسها این حمله انتخاباتی را به عنوان بخشی از یک پروژه بزرگ تر مد نظر داشته اند. به عقیده نهادهای اطلاعاتی آمریکا میزان افشای اسناد هک شده برای تاثیر بر انتخابات بی سابقه بوده است و بخشی از استراتژی اطلاعاتی روسها در راستای استفاده از هر گونه ابزار رسانه ای برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی بوده است.
عامل اجرای عملیات های هکری نهادهای اطلاعاتی روسیه بوده اند
همچنین نکته مهم دیگری که در این گزارش و بر اساس مستندات به دست آمده از تجزیه و تحلیل های متخصصان امنیت سایبری است، این نکته است دو گروه متفاوت از هکرهای به اهدافی در حزب دموکرات آمریکا حمله کرده اند که یکی از آنها با نانم «نهاد اطلاعاتی روسیه» نام برده شده. دیگر نهاد نیز با نام اختصاری GRU یا نهاد اطلاعات نظامی روسیه نام برده شده است. اما بر خلاف انتظار این گزارش هیچ اشاره ای به مستندات یا مدارکی از نهادهای جاسوسی آمریکا که این نتیجه بر اساس آنها به دست آمده نکرده است.
نکته اصلی نه عملیات هک، بلکه افشای اسناد بوده است
این بخش از گزارش روسیه را متهم میکند که از استانداردهای جاسوسی سایبری فراتر رفته است و فقط به کسب اطلاعات روی نیاورده بلکه با انتشار آنها یک حمله اساسی را تدارک دیده است. این گزارش GRU را متهم میکند که در پشت سر عاملی به نام Guccifer 2.0 و انتشار اسناد کمیته ملی حزب دموکرات و قرار دادن آنها در اختیار ویکی لیکس قرار داشته است.
روسیه از پیروزی ترامپ خوشحال است
این گزارش همچنین پوشش مثبت و گسترده خبر پیروزی ترامپ در رسانه های روسی را سندی بر این مساله میداند که دولت روسیه و پوتین جانب داری اساسی در انتخابات آمریکا داشته اند. به عقیده نهاد های اطلاعاتی آمریکا پوتین پیروزی ترامپ را به عنوان یک مورد از پیروزی های سلسله ای پوپولیست هایی همچون خود میدیده است.
این اتفاق مجددا رخ خواهد داد
بر اساس گزارش پوتین ترکیبی از هک و انتشار اسناد را به عنوان یک راه کم خطر و پر اثر برای مداخله در امور داخلی سایر کشورها میداند و به احتمال زیاد وی این شیوه را در آینده نیز علیه ایالات متحده و سایر کشورهای دیگر به کار خواهد بست.
مسکو و آنکارا قصد به حاشیه راندن ایران در سوریه را دارند؟ +ویدیو
به گزارش «تابناک»، روند تحولات میدانی در سوریه پس از اعلام آتش‌بس به سمت و سوی جدیدی در حال حرکت است که مشخصه آن، فاصله گرفتن هرچه بیشتر آنکارا از واشنگتن و نزدیک‌تر شدن به مسکو است. حمایت نظامی روسیه از ترکیه در عملیات شمال سوریه از یک سو و موضع‌گیری‌های اخیر مقامات ترکیه درباره یک پایگاه نظامی ناتو در این کشور، مؤید این موضوع است.
در همین راستا، «ان بی سی نیوز» خبر داد که دو مقام نظامی ارشد ترکیه گفته‌اند، جنگنده‌های روسیه در پشتیبانی از نیروهای ترکیه وارد عمل شده و در الباب سوریه، چندین حمله هوایی انجام داده‌اند. به نوشته این سایت، در حالی که تاکنون تقاضای ترکیه برای پشتیبانی ائتلاف ضدداعش از این کشور در عملیات «سپر فرات»، با بی‌اعتنایی آمریکا و ناتو مواجه شده، جنگنده‌های روسیه از ترکیه حمایت کرده‌اند. این در حالی است که پیشتر و در هفته اخیر، گزارش‌های دیگری نیز از همکاری نظامی روسیه و ترکیه در الباب منتشر شده بود.
بر اساس گزارش ان بی سی نیوز، جنگنده‌های آمریکائی فقط چند بار بر آسمان شهر الباب پرواز کرده ولی هیچ کاری انجام نداده‌اند. در عوض، مقامات ترکیه تأیید کردند که جنگنده‌های روسی در الباب در پشتیبانی از ترکیه وارد عمل شده و مواضع داعش را بمباران کردند.
اخبار مربوط به حمایت هوایی روسیه از ترکیه در شرایطی منتشر میشود که دولت روسیه از تصمیم خود برای کاهش حضور نظامی در سوریه خبر داده است. روز گذشته، ارتش روسیه اعلام کرد، در اجرای دستور ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری این کشور برای کاستن از حضور نظامی این کشور در سوریه، خروج بخشی از واحدهای ارتش روسیه از آن کشور آغاز شده و در نخستین مرحله، ناو هواپیمابر «ژنرال کوزانتسف» از آب‌های مدیترانه خارج میشود.
در همین حال، دامنه اختلاف ترکیه و آمریکا به استفاده آمریکایی‌ها از پایگاه هوایی «اینجیرلیک» هم کشیده شده است. در این راستا، فکری ایشیک، وزیر دفاع ترکیه در گفت‌و‌گو با کانال «خبر ترک» صریحاً گفت، پایگاه اینجیرلیک متعلق به ناتو نیست و نیروهاى ائتلاف بین‌المللى با اجازه ترکیه در آنجا حضور دارند. مولود چاووش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه هم در همین زمینه از آمریکا انتقاد کرده که «حضور کشورهایی که از مبارزات ضد داعش ترکیه حمایت نمی‌کنند، در پایگاه اینجرلیک مفهومی ندارد».
جایگاه ایران
روند فزاینده نزدیکی روابط روسیه و ترکیه و به ویژه همکاری آنها در سوریه، بحث‌هایی را درباره جایگاه ایران در آینده سوریه و به ویژه استراتژی روسیه در این زمینه برانگیخته است. مهمترین مسأله در این میان، برخی درخواست‌های غیرمنطقی ترکیه از ایران در موضوع سوریه است که در صورت همراه شدن روسها، به زمینه‌ای برای اعمال فشار بر ایران تبدیل خواهد شد.
در این راستا، روزنامه سعودی «العرب» با اشاره به اظهارات اخیر علی اکبر ولایتی، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره خارج نشدن حزب‌الله از سوریه، نوشت: این سخنان پاسخ به اظهارات اخیر وزیر خارجه ترکیه مبنی بر خارج شدن نیروهای «بیگانه» از خاک سوریه است.
این روزنامه نوشت: «ایران طی اولین موضع رسمی خود بعد از توافق آتش بس در سوریه به مسأله خارج نشدن حزب الله از سوریه اشاره کرد و از این طریق به ترکیه و روسیه هشدار داد».
این روزنامه در ادامه افزود: «ایران از طریق تأکید بر ماندن حزب الله در سوریه، پیام روشنی به روسیه فرستاد مبنی بر اینکه تهران در هر گونه سازش سیاسی احتمالی در سوریه با قدرت حضور خواهد داشت و بر هماهنگ بودن ایران با هم‌پیمانان در مرحله جدید تأکید میکند».
در همین زمینه، عبدالباری عطوان، تحلیلگر برجسته عرب نیز در روزنامه «رای الیوم» نوشت: «ایرانی‌ها نزدیک شدن ترکیه به روسیه را تهدیدی برای روابط تهران و مسکو می‌دانند؛ به همین دلیل، درخواست‌های ترکیه از زبان وزیر خارجه این کشور مبنی بر خارج شدن حزب الله از سوریه و جدی عمل کردن تهران برای حفظ آتش بس، با موضع قاطعانه دو مقام بلند پایه ایران، یعنی ولایتی و بروجردی مواجه شد».
گفتنی است در این میان، برخی رسانه‌های سعودی تلاش دارند از فضای در حال تحول شکل گرفته در موضوع سوریه سوءاستفاده کرده و چنین وانمود کنند که روسیه به منظور تأمین نظریات ترکیه، در حال فشار وارد کردن بر ایران است.
در این راستا، روزنامه سعودی «عکاظ» در گزارشی مدعی شد: «معارضان سوریه به دنبال خارج شدن از حلب، از روسیه خواستند تا همه گروه‌های مسلح بیگانه را از سوریه بیرون کند. مسکو هم این درخواست را منطقی دانست و قول اجرایی شدن آن را بعد از تثبیت آتش بس و مذاکرات آستانه داد».
عکاظ در ادامه به نقل از منابع خود که نامشان را فاش نکرد، ادعا کرد: «کمی قبل از توافق ترکیه و روسیه بر سر آتش بس، مسکو نیروهای پلیس چچن را در حلب برای تأمین امنیت این شهر اعزام و نیروهای ایرانی و دیگر گروه‌های شیعی را از بر عهده گرفتن برقراری امنیت دور کرد. روسیه با این کار، ضمن دادن پیامی آشکار، نیروهای ایرانی را به جنگ سخت تهدید کرد».
این روزنامه در ادامه مدعی شد: «هدف روسیه از خارج کردن همه نیروهای شیعی ایرانی، عراقی و حزب الله و حتی نیروهای سنی جبهه النصره و داعش از سوریه این است که گفت وگو‌ها صرفا سوری ـ سوری برگزار شود. به همین دلیل، ترکیه با روسیه بر سر خارج شدن همه گروه‌ها و نیروهای مذکور به توافق رسیده است».
هرچند به طور مشخص، ادعاهای این روزنامه و موارد مشابه آن با واقعیت‌های میدانی سوریه تناسبی ندارد و تاکنون نیز نشانه‌ای از تمایل روسیه به خارج کردن حزب‌الله از عرصه تحولات سوریه مشاهده نشده، اما به هر ترتیب، روند همکاری فزاینده روسیه و ترکیه در موضوع سوریه، به خودی خود می‌تواند بیانگر شکل‌گیری محورهای جدیدی در این موضوع باشد که دارای پیامدهای خاص خود نیز هست.
