اخبار سیاسی روز

افزایش توان تهاجمی و شتاب گرفتن موتور دکترین نظامی

محور اصلی بحث توان دفاعی و توان تهاجمی در صنعت دفاعی، «تسلیحات» است. یعنی باید از تسلیحات دفاعی و تسلیحات تهاجمی صحبت شود.

سرویس سیاست مشرق - کشوری که سال‌ها و بارها بر تقویت توان دفاعی تأکید کرده اگر به ناگاه از «تقویت توان تهاجمی در کنار تقویت توان دفاعی» سخن گوید و بر آن تأکید کند چه معنایی دارد؟ مفهوم این رویکرد جدید عدول از برنامه گذشته و روی آوردن به سیاست جدید است یا خیر و اگر خیر علل و دلایل آن چیست. نوشتار حاضر به اختصار به این موضوع و برخی مسائل مرتبط می‌پردازد.

آیت الله خامنه‌ای (مدظله العالی)،‌ فرمانده معظم کل قوا پس از بازدید از نمایشگاه صنعت دفاعی در دیدار با مسئولان و متخصصان وزارت دفاع و جمعی از فرماندهان بلند پایه نظامی، در خلال فرازی از بیاناتشان با اشاره به موقعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران و همچنین حساسیت منطقه غرب آسیا و طمع دایمی قدرتهای سلطه‌گر فرمودند:‌ برای تأمین امنیت ملت، کشور و آینده، باید علاوه بر توان دفاعی، توان تهاجمی را نیز افزایش داد.

تا آنجایی که نگارنده به خاطر دارد تاکید معظم له بر «افزایش توان تهاجمی» برای اولین بار بوده است و از این رو مبحثی مهم، جدید و همراه با پرسشهای گوناگون محسوب می‌شود.

توان دفاعی، توان تهاجمی

محور اصلی بحث توان دفاعی و توان تهاجمی در صنعت دفاعی، «تسلیحات» است. یعنی باید از تسلیحات دفاعی و تسلیحات تهاجمی صحبت شود. اگر چه بعضاً‌ در ادبیات نظامی از تسلیحات دفاعی و تسلیحات تهاجمی زیاد سخن به میان می‌آید و رسانه‌ها نیز به مناسبت آن را ترویج می‌کنند، با وجود این به غیر از موارد اندکی نفس تسلیحات موجود برای مشخص کردن دفاعی و تهاجمی بودن «خودتعریف» نیستند و به راحتی در ردیف تسلیحات دفاعی یا تهاجمی قرار نمیگیرند و برای درک دفاعی یا تهاجمی بودن آنها به عاملی خارجی از نوع و مشخصا تسلیحات نیاز است. برای نمونه می‌توان گفت هر نوع سلاح و سامانه پدافند هوایی در زمره تسلیحات دفاعی قرار می‌گیرد، در حالی که به این سادگی نمی‌توان گفت موشکهای زمین به زمین و ادوات زرهی و یا هواپیماهای شکاری و ناوها و بالگردها و ... دفاعی هستند یا تهاجمی، از این رو بیشتر تسلیحات بنابر موقعیت کار برد و اراده‌ای که بر آن عمل می‌شود در وضعیت دفاعی یا تهاجمی قرار می‌گیرند. یعنی یک هواپیمای شکاری زمانی که برای زدن پایگاهها و ستون نظامی دشمن به پرواز در می‌آید. در موقعیت تهاجم قرار دارد و سلاحی تهاجمی محسوب می‌شود و بر اساس اراده تهاجم، به آن فرمان پرواز و حمله داده می‌َ‌شود و در زمانی که همین شکاری برای مقابله با هواپیماهای مهاجم و متجاوز به پرواز در می‌آید. اقدامی دفاعی می‌کند نه تهاجمی بنابراین در این موقعیت و براساس مأموریتی که به وی داده شده سلاحی دفاعی به شمار می‌آید.

*دکترین نظامی ایران

دکترینهای نظامی براساس میزان توجه به دفاع و حمله و یا غلبه یکی بر دیگری قابل بررسی و ارزیابی هستند و معمولا تسلیحات و تجیهزات ارتشها نیز متأثر از جایگاه دفاع و حمله در دکترین نظامی هر کشوری تعریف و تأمین می‌شود. عملکرد و مواضع سی و هشت ساله مسئولان جمهوری اسلامی ایران حاکی از دفاعی بودن روح حاکم بر دکترین نظامی ایران است. براساس چنین دکترینی سایر کشورها در رابطه با ایران احساس امنیت می‌کنند و می‌دانند ایران هیچگاه در حمله به کشوری پیشقدم نخواهد شد. چنین دکترینی با سایر بخشهای تعاملاتی انقلاب اسلامی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران که خواهان رابطه مسالمت آمیز همه جانبه با سایر کشورها است، همخوانی و انطباق کامل دارد.

در وضعیت جنگی و حوادث پیش بینی نشده نسبتهای جدیدی بین مفهوم حمله و دفاع ایجاد می‌شود که تجهیزات نظامی باید پاسخگوی آن باشد و دکترین نظامی نیز باید به آن توجه داشته و با حفظ روح حاکم بر خودش برای چنین بزنگاههای خطیری آمادگی و برنامه لازم را داشته باشد. این برهه یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار بر بحث توان دفاعی و توان تهاجمی است که نگاه‌ها را متوجه نیازهای تسلیحاتی با مشخصات ویژه می‌کند.

*نسبت میان حمله و دفاع در وضعیت ویژه

1-دفاع در خدمت حمله؛ کشورهای درگیر در جنگ فارغ از این که در ابتدا مهاجم بوده‌اند یا مدافع، در مقاطعی در موضوع حمله قرار می‌گیرند و دست به حمله می‌زنند؛ در این مقاطع این کشورها برای افزایش ضریب موفقیت در حمله،‌ باید توان دفاعی خود را برای حمایت از حمله در نزدیک‌ترین و مناسب‌ترین منطقه در خدمت حمله قرار دهند؛ آنچنان که در دفاع مقدس بارها و بارها در حملات عراق و ایران ملاحظه شد. در اینجا توازن کیفی میان بخش دفاعی با تمام تجهیزاتش با بخش تهاجمی با تمام تجهیزاتش از عوامل اصلی موفقیت است و نبود این توازن در برخی از مراحل دفاع مقدس، صدماتی را متوجه نیروهای خودی کرد.

2-حمله در خدمت دفاع؛ در مواقعی کشورها در چارچوب دکترین نظامی دفاعی به حملات بیشتر مقطعی روی می‌آورند که البته در مواردی هم ممکن است به درگیریهای طولانی تبدیل شود. هر چند برخی از کشورها «حمله در خدمت دفاع» را به عنوان امری موجه، بهانه زورگویی و سلطه طلبی قرار می‌دهند، اما ارزش آن در حوزه نظامی به قوت خود باقی است. چنانچه به دور از هر گونه نیت سویی به کار گرفته شود از عواملی اصلی تأمین امنیت به حساب می‌آید که شاخه‌ای از آن به نام «عملیات پیشدستانه» شناخت می‌شود. عملیات چند باره ایران در ارتفاعات کردستان در مقابله با ضد انقلاب و نیز رویارویی با داعش و تکفیریها در عراق و سوریه در ذیل این بحث قرار دارد. وجود چنین بخشی در دکترین نظامی و حتی پیش بینی شروط آن در دکترین، پیش نیازهای تجهیزاتی و تسلیحاتی دارد که باید در خدمت تأمین تسلیحاتی دیده شود.

*ضربه اول و پاسخ به آن

یکی از بحث‌های مهم در دکترینهای نظامی تدافعی و تهاجمی پرداختن به چگونگی پاسخ به ضربه اول است. قطعاً‌ پاسخ به «ضربه اول»‌ تهاجمی مبتنی بر دفاع و با ویژگیهای کاملا تهاجمی است که بی‌َشک به تجهیزات و تسلیحات تهاجمی نیاز دارد. وجود چنین تجهیزاتی در ساختار نظامی کشورها توان بازدارندگی آنها در برابر «ضربه اول» را بالا می‌برد. بیانات تهدید آمیز چند سال پیش فرمانده معظم کل قوا علیه رژیم صهیونیستی ناظر به همین بحث است که قریب به مضمون فرمودند:‌ اسرائیل را با خاک یکسان می‌کنیم.

*تغییر سیاست یا ورود به مرحله جدید؟

بنابر آنچه گفته آمد تأکید فرمانده معظم کل قوا بر «افزایش توان تهاجمی» عدول از سیاست‌های نظامی گذشته نیست و روح دفاع همچنان بردکترین نظامی کشور حاکم است و با فرمایش اخیر قرار است صنعت نظامی کشور پس از طی دوره‌ای طولانی در تأمین و اتقاء برخی تسلیحات که جنبه دفاعی آن برجسته‌تر بود وارد مرحله جدیدی شود که از ویژگیهای اصلی آن تأمین تسلیحاتی است که بیشتر به کار هجوم می‌آید. چنانچه بخش نظامی کشور بیشتر به این توان رسیده بود، پروازهای تهاجمی از پایگاه هوایی نوژه به عهده هواپیماهای روسی گذاشته نمی‌شد. پیشرفت در این عرصه جدید توازن کیفی کلان در سازمان رزم نیروهای مسلح که نیاز جدی و تقویت بازدارندگی است حاصل خواهد شد. انشاءالله

*چرایی ورود به مرحله جدید

اگر چه ورود به مرحله جدید(افزایش توان تهاجمی) دارای پشتوانه عقلی و امری بدیهی است، نیازمند زمان و برنامه‌ریزی نیز است و طرح بدون زمینه و پشتوانه آن بیشتر به ادعا و شعار می‌مانست. در حال حاضر با گذشت زمان و مرور دوره‌های برنامه‌ریزی برای این امر، آنچه موضوع را بر ضرورتی عاجل و قطعی و غیرقابل اغماض تبدیل ساخته این بخش از بیانات فرمانده معظم کل قواست که در مقدمه موضوع اشاره و بیان داشتند. در شرایطی که قدرتهای زورگوی دنیا، چتر قدرت خود را گسترانیده‌اند و هیچ رحمی در وجود آنها به چشم نمی‌خورد و علنا مجلس عروسی و بیمارستان را به بهانه مبارزه با تروریسم بمبارات کنند و صدها انسان بی‌گناه را به خاک و خون می‌کشند و به هیچ سازمان و نهادی هم پاسخگو نیستند، باید توان و قدرت دفاعی را افزایش داد تا قدرتهای زورگو، احساس تهدید کنند. معظم له در ادامه در بیان چرایی ورود به این مرحله جدید نیز به صراحت به تأمین امنیت ملت، کشور و آینده‌ اشاره داشتند. که شاید در این میان «آینده»‌و آنچه که در آن نهفته و نیازمند مقال جداگانه‌ای است از اهمیت میدانی بیشتری برخوردار باشد.

*الزامات تحقق یک فرمان

آنچه که فرمانده معظم کل قوا در جلسه اشاره شده درباره «افزایش توان دفاعی و تهاجمی»‌ بیان داشتند قطعاً‌ فرمانی صریح و تاریخی برای نیروهای مسلح و قوای کشور است که تحقق شایسته و به هنگام آن نیازمند الزاماتی است که برخی از آن عبارتند از :

1-هم افزایی صفت عمومی با صفت نظامی

2- ایجاد پشتوانه ملی و مردمی

3- آمادگی هوشمندانه برای دسیسه‌های مقابله جویانه دشمن

4- مساعدت دولت و مجلس برای تأمین بودجه و امکانات پشتیبانی کننده

وجه مشترک انقلاب اسلامی با دشمنانش در این بحث آن است که هر دو تقویت نظامی ایران را تقویت یک کشور نمی‌دانند بلکه آن را تقویت گفتمانی جهانی می‌دانند که در جغرافیای زمین و جغرافیای زمان و اذهان در سطح و عمق در حال گسترش است و بی وقفه در حال جابه‌جا کردن نشانه‌های مسیری است که تاریخ جدید را رقم خواهد زد. موفقیت در این امر تا حد زیادی در گرو امنیتی است که در سایه توان نظامی شکل می‌گیرد.

 

رضا گرمابدری

واکنش ظریف به توهین مفتی وهابی

وزیر خارجه ایران در واکنش به گفته‌های یک مفتی وهابی که وی و هم‌وطنانش را غیرمسلمان خوانده بود، حمایت عربستان و تفکر وهابیت از تروریسم را به وی یادآور شد و گفت که دین اکثر مسلمانان با دین امثال این مفتی متفاوت است.

به گزارش مشرق، «محمدجواد ظریف» وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در واکنش به نامسلمان خوانده شدن ایرانیان توسط یک مفتی وهابی، پیامی در توئیتر منتشر کرد.
«عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ» مفتی وهابی عربستان امروز در گفتگو با یک روزنامه عرب‌زبان ایران را به دشمنی با اسلام متهم کرده بود.
مفتی سعودی گفته بود «اینها مسلمان نیستند؛ اینها فرزندان مجوس‌‌ [معرب مغ] هستند و دشمنی آنها با مسلمانان به ویژه اهل سنت دیرینه است.»

این سخنان در واکنش به پیام دیروز حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب به مسلمانان جهان و سخن گفتن از لزوم تغییر مدیران میدانی حج با در نظر گرفتن فاجعه منا منتشر شده بود.

 

 

محمدجواد ظریف هم امشب به گفته‌های اهانت‌آمیز این مفتی سعودی واکنش نشان داد و در صفحه توئیتری خود نوشت: «در واقع، تشابهی بین اسلام ایرانیان و بیشتر مسلمین با افراط‌گرایی متعصبانه‌ای که آن روحانی ارشد وهابی و اربابان تروریسم سعودی تبلیغ می‌کنند، نیست.»

منبع: فارس

رویترز: ایران موفق به مهار داعش شده است

خبرگزاری انگلیسی رویترز نوشته ایران یکی از سه کشور اولویت اصلی داعش است اما توانسته با اتخاذ سیاستهای پیچیده ضد تروریسم، از این گروه در امان باشد.

به گزارش مشرق، «داعش، کماکان قدرترمند است. شاید، ین گروه سال جاری در خاورمیانه سرزمینهایی را از دست داده باشد، اما با تشدید فعالیتهایش در فراسوی مرزهای تحت کنترلش در عراق و سوریه، توانسته از ماه ژوئیه، هر 84 ساعت یک حمله تروریستی انجام بدهد.»«داعش، دو هدف از میان اصلی ترین هدفهایی که در فهرست داشته را هدف حمله قرار داده است: فرانسه و آمریکا. اما این گروه تا کنون در انجام حمله ای موفقیت آمیز علیه سومین هدفش، یعنی ایران ناموفق مانده است.»این جملات را خبرگزاری رویترز در یادداشتی با عنوان «کشوری که از خودش در برابر داعش محافظت کرد» برای تشریح سیاست موفقیت آمیز تروریسم ستیزی ایران مطرح کرده است.

این خبرگزاری انگلیسی نوشته دلیل عدم موفقیت داعش، عدم تلاش این گروه نیست، «ایران فعالانه در حال نبرد با داعش است - و تلاشهای ضد تروریسم تهران موفقیت آمیز بوده اند، حال آنکه در کشورهای دیگر چنین نبوده است.»

منبع: فارس

عملکرد مثبت تسلیحات روسی در نبردهای سوریه

وزیر دفاع روسیه نسبت به عملکرد تجهیزات و تسلیحات روسی اهدا شده به دولت سوریه برای مقابله با گروه های تروریستی تکفیری بین المللی فعال در این کشور ابراز اطمینان کرد.

گروه جهان مشرق- وزیر دفاع روسیه نسبت به عملکرد تجهیزات و تسلیحات روسی اهدا شده به دولت سوریه برای مقابله با گروه های تروریستی تکفیری بین المللی فعال در این کشور ابراز اطمینان کرد.

بنابر این گزارش، سرگی شوینکو عصر روز گذشته در جریان حضور در نمایشگاه تسلیحاتی برپا شده در شهر مسکو با اشاره به تاثیر مستقیم و تعیین کننده امکانات نظامی روسی تحویل شده در جریان یکسال گذشته به دولت سوریه بر ادامه حمایت از دولت و مردم سوریه در جریان "مبارزه علیه گروه های تروریستی تکفیری تاکید کرده است. لازم به ذکر است که از زمان ورود عملی نظامیان روس به عرصه نبرد در سوریه وضعیت نظامی در جبهه های مختلف این کشور کاملا به سود نیروهای دولتی تغییر یافته و ارتش این کشور پس از 4 سال از حالت دفاعی به تهاجمی تغییر موضعیت داده است. در جریان نبردهای یکسال گذشته بیش از 15000 تروریست به هلاکت رسیده و نیمی از توان نظامی و تسلیحاتی آنها نیز در بمبارانها نابود گردیده است.

تازه‌ترین نظر برژینسکی درباره موازنه‌های قدرت در جهان

امریکا بزرگترین قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی در جهان است اما با توجه به متغیرهای منطقه‌ای، دیگر آن قدرت امپریالیست اساسی که بود، نیست. با این حال همچنان قدرتی به بزرگی امریکا که بخواهد نقش سابق آن را ایفا کند، وجود ندارد.

 به گزارش مشرق، زبگنیو برجینسکی، استراژیست مطرح امریکایی و مشاور اسبق امنیت ملی جیمی کارتر، رئیس جمهوری امریکا در تازه ترین تحلیل خود که در امریکن اینترست منتشر شده است، می گوید که موازنه قدرت های جدید جهان میان امریکا، چین، روسیه و خاورمیانه توزیع خواهد شد.
به گزارش روزنامه لبنانی السفیر، وی که استراتژیستی هوشمند و از موالید 1928 در لهستان است و یکی از چهره های مطرح در نزدیکی روابط امریکا – چین در دهه هفتاد محسوب می شود، می گوید: «ایالات متحده رهبری بازسازی قوای جهانی را بر عهده دارد. در این زمینه پنج حقیقت اساسی وجود دارد. اول از همه این که امریکا بزرگترین قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی در جهان است اما با توجه به متغیرهای منطقه ای، دیگر آن قدرت امپریالیست اساسی که بود، نیست. با این حال همچنان قدرتی به بزرگی امریکا که بخواهد نقش سابق آن را ایفا کند، وجود ندارد. حقیقت دوم روسیه است که در «مرحله متشنجی» به سر می برد، روسیه از افول امپراطوری اش خارج شده است اما همچنان قدرت بزرگ در اروپا محسوب نمی شود، مداخلاتش تنها محدود به محیط جنوبی اش در میان کشورهای اسلامی و همچنین در اوکراین و بلاروس و گرجستان است. حقیقت سوم، چین است که پیشرفت و ثبات بی وقفه اش ادامه دارد و رقیبی احتمالی برای امریکا محسوب می شود، اما در حال حاضر اصرار دارد که مشکلی در برابر امریکا به وجود نیاورد. از لحاظ نظامی به نظر می رسد که چین به دنبال دستیابی به نسل جدیدی از سلاح است، در حالی که با شکیبایی به دنبال افزایش قدرت دریایی خود نیز هست. حقیقت چهارم، اروپا دیگر قدرت جهانی نخواهد بود، با این وجود همچنان می تواند نقش مقابله با تهدیدهای فراقاره ای را ایفا کند. علاوه بر آن، مصالح سیاسی و فرهنگی اروپا و امریکا در خاورمیانه همخوانی دارد، اروپا عضوی از ناتو نیز هست، برای همین ضرورت دارد در بحران روسیه – اوکراین با آن نیز به توافق برسند. حقیقت پنجم، خشونت روزافزون در جهان اسلام است که بخشی از آن در واکنش به ستمی است که قدرت های اروپایی مسبب آن بوده اند، در عین حال انگیزه های دینی این احساس را به وجود آورده است که باید جهان اسلام در برابر تهدیدهای خارجی یکپارچه شود. اما هم زمان و به دلیل اختلاف های طایفه ای تاریخی در درون جوامع اسلامی که ربطی هم به غرب ندارد، تحولات جاری در داخل جهان اسلام بسیار شدید خواهد بود.»

حقایق پنج گانه، چارچوب کاری امریکا

برژینسکی این حقایق را لازمه تعریف چارچوب کاری امریکا می داند و در ادامه می گوید: «اول این که امریکا تنها در صورتی می تواند با خشونت برآمده از خاورمیانه برخورد کند که پیمانی تشکیل دهد که شامل روسیه و چین نیز باشد. برای تسهیل در به وجود آمدن چنین پیمانی باید روسیه را تشویق کرد که از به کارگیری قدرت یک جانبه نظامی علیه همسایگانش مثل اوکراین و گرجستان خودداری کند. همچنین باید چین را قانع کرد که بحران های منطقه ای موجود در خاورمیانه فرصتی نیست که صعود بین المللی آن را تسهیل کند. دوم، روسیه در راه تبدیل شدن به دولت – ملت حقیقی در تاریخش است، این تحول را باید با بررسی بیشتر مورد توجه قرار داد. امپراطوری تزاری با جنگ جهانی اول به پایان رسید که بعد از آن کمونیست با پیوستن جمهوری ها یک میهن واحد در اتحاد جماهیر شوروی را به وجود آورد. اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 سقوط کرد که بعد از آن کنفدراسیون فدراتیو روسیه به وجود آمد و جمهوری های کمونیست غیر روسی به جمهوری های مستقل تبدیل شدند. این جمهوری ها تلاش می کنند استقلال خود را تقویت کنند، و غرب و چین نیز تلاش می کنند به دلایل مختلف، و البته مغایر با منافع روسیه، از این وضعیت بهره برداری کنند. در همین حال روسیه تلاش می کند در آینده بر قدرت درونی خود بیشتر متکی باشد تا دولت – ملتی بزرگ و تاثیرگذار و جزئی از اروپای یکپارچه باشد. اگر چنین کاری نکند عواقب سختی متوجه آن خواهد شد که می تواند قدرت روسیه را کاهش دهد و تحت فشار منطقه ای و دموگرافیکی چین قرار بگیرد.»
وی در ادامه می افزاید: «سوم، موفقیت های بزرگ اقتصادی چین باعث می شود که این کشور درک کند که باید صبر پیشه کند و آینده نگری داشته باشد برای این که عجله سیاسی می تواند برایش مشکلات اجتماعی به وجود آورد. احتمال سیاسی بیشتر برای چین در آینده نزدیک این است که به شریک اصلی امریکا در ناکام گذاشتن تهدیدهای جهانی از نوع آن چیزی که از خاورمیانه سر برآورده است، باشد. اگر چنین اتفاقی نیفتد و این تهدید مهار نشود، مناطق جنوبی و شرقی در روسیه و همچنین بخش های غربی چین آلوده خواهند شد. تعمیق روابط میان چنین با جمهوری های جدید در آسیای میانه و پاکستان و به خصوص ایران با توجه به اصول استراتژیک و اهمیت اقتصادی آن، از اهداف طبیعی تلاش های جئو – سیاسی منطقه ای چین است که باید همچنان از جمله اهداف تفاهم چین و امریکا نیز باشد. چهارم، تا زمانی که تشکیلات محلی مسلح در خاورمیانه فعال باشند، ثبات به این منطقه باز نخواهد گشت، آنها می توانند در سایه خشونت های شدید از منافع موجود در خاورمیانه نیز بهره مند شوند. نمی توان رفتارهای وحشیانه و قدرت آنها را مهار کرد مگر از طریق پیمان ایالات متحده و روسیه و چین، چینی که می خواهد نقش خود را با استفاده از قدرت کشورهای منطقه ای (ایران و ترکیه و اسرائیل و مصر) بهبود ببخشد. در وضعیت عادی، عربستان سعودی بازیگری مهم در این فهرست خواهد بود، اما حکومت عربستان همچنان بر تقویت تعصب وهابیت تمایل دارد و همچنان نمی خواهد وارد مدرن سازی جاه طلبی های داخلی خود شود، در این صورت این نگرانی وجود دارد که عربستان دیگر توانایی لازم برای نقش آفرینی سازنده منطقه ای را نداشته باشد. شاید عقب نشینی امریکا از خاورمیانه، کسانی که به دنبال جدایی طلبی از امریکا هستند را ترغیب کند که به سمت جنگ های جدید در جهان اسلام بروند، مثل اسرائیل علیه ایران یا عربستان علیه ایران. یا این که مصر بخواهد دخالت نظامی در لیبی کند، که چنین کاری می تواند بحران اعتماد به نقش جهانی امریکا را موجب شود. از سوی دیگر از عقب نشینی امریکا از خاورمیانه روسیه و چین بهره برداری خواهند کرد و اروپا وارد رقابت برای دستیابی به ضمانت از سه قدرت بزرگ (امریکا و روسیه و چین) خواهد شد. امریکا باید بر بازگشت روسیه به اروپا بعد از پوتین کار کند، و بر مشارکت چین در خاورمیانه به عنوان یک تجربه شراکتی امریکایی – چینی در سطح جهانی فکر کند.» 

منبع: دیپلماسی ایرانی