براساس نامه شرکت پشتیبانی و نوسازی بالگردهای ایران با درخواست جمعیت هلالاحمر برای واردات 6 فروند بالگرد «BELL 412 EP» موافقت شده است.

یکی از وعدهها و تاکیدات صورتگرفته پس از برجام، نوسازی و تحول در صنعت هوایی کشور بود. گرچه قراردادها و تفاهمنامههای مختلفی در این زمینه به امضا رسیده است، اما همچنان سنگاندازیها و کارشکنیهای طرف غربی، اجازه ورود پرندههای جدید را به کشور نمیدهد. البته در کنار خرید هواپیماهای نو، موضوع تهیه بالگردهای جدید نیز مورد توجه مسئولان قرار گرفت و وعدههایی درباره خرید تعدادی بالگرد برای استفاده در ناوگان امداد و اورژانس کشور مطرح شد که به نظر میرسد واردات این نوع بالگردها، آغاز شده است.
به گزارش روزنامه دنیای خودرو، بر اساس آخرین جلسه کمیته ماده یک در مردادماه امسال، مقرر شده است با درخواست جمعیت هلالاحمر برای واردات 6 فروند بالگرد «BELL 412 EP» موافقت شود که این موضوع براساس نامه شرکت پشتیبانی و نوسازی بالگردهای ایران بوده است.
در این کمیته که نمایندگان بانک مرکزی، اتاق تعاون، گمرک، ستاد مبارزه با قاچاق کالا، اتاق بازرگانی ایران، سازمان مدیریت، وزارت جهادکشاورزی و معاون وزیر صنعت (بهعنوان رئیس کمیته) حضور دارند، مواردی چون واردات ماشینآلات مستعمل برای راهاندازی خط تولید، ماشینآلات خاص که قابلیت ساخت داخلی ندارند و سایر اقلام موردنیاز برای کشور پس از استعلام از عدم امکان ساخت داخل، مجوز ورود به کشور را اخذ میکنند.
معرفی بالگرد آمریکایی«Bell 412»، یک بالگرد کاربردی دو موتوره از خانواده «Huey»، ساخته شرکت «Bell Helicopter» است. این بالگرد، نسخه ارتقایافته مدل «Bell 212» است که تفاوت اصلی آن با این نسخه، پرههای روتور کامپوزیتی آن است. توسعه این بالگرد از اواخر دهه 70 میلادی و با تبدیل دو فروند «Bell 212» به نمونههای اولیه «Bell 412» آغاز شد. در این عملیات، یک روتور چهارتیغه با قطر کوچکتر، جایگزین روتورهای دوتیغه قبلی شد. نسخه اولیه «Bell 412»، برای نخستین بار در ماه اوت 1979 میلادی به پرواز درآمد. مدل اولیه، موفق به کسب گواهینامههای لازم در ماه ژانویه سال 1981 و فروش و تحویل در همان تاریخ شد.
مدل «412»، بعدها در نسخه «412SP» با عملکرد خاص، دارای قابلیتهایی چون ظرفیت سوخت و حمل وزن بیشتر و همچنین انتخاب چیدمان صندلی به انتخاب مشتری عرضه شد. اما در سال 1991، «412HP» با عملکرد بهتر و سرعت بیشتر جایگزین خط تولید «412SP» شد.
تنوع مدلهانسخه تولید فعلی، «412EP» است که به یک سیستم دیجیتال کنترل پرواز خودکار مجهز شده است. در سال 2013، شرکت بالگردسازی «Bell»، نسخه «412EPI» را معرفی کرد که نسبت به نسخه قبلی از مزیتهایی چون سیستم کنترل الکترونیکی موتور و همچنین کابین شیشهای شبیه مدل «Bell429» برخوردار بود. همچنین، از یک صفحه نمایش لمسی برای سیستم ناوبری این بالگرد استفاده شده بود. تا امروز، بیش از 700 مدل از این بالگرد ساخته شده است.
اپراتورهای نظامی و دولتی«Bell 412» توسط اپراتورهای خصوصی و تجاری استفاده میشود. این بالگرد در صنایع نفت، نظامی و همچنین در میان نیروهای امنیتی بهخصوص پلیس، بسیار محبوب است. از کاربران نظامی این بالگردها میتوان به نیروی هوایی الجزایر، نیروی هوایی آرژانتین، وزارت دفاع بوتسوانا، نیروی هوایی کامرون، نیروی هوایی کانادا، نیروی هوایی شیلی، نیروی دریایی کلمبیا، نیروی هوایی جمهوری دومینیکن، نیروی هوایی السالوادور، نیروی هوایی اریتره، نیروی هوایی غنا، نیروی هوایی گواتمالا، وزارت دفاع گویان، نیروی هوایی هندوراس، ارتش و نیروی دریایی اندونزی، ارتش ایتالیا، وزارت دفاع جامائیکا، وزارت دفاع لسوتو، نیروی هوایی مکزیک، نیروی هوایی هلند، نیروی هوایی نروژ، ارتش و نیروی هوایی پاکستان، نیروی هوایی و دریایی پرو، نیروی هوایی فیلیپین، نیروی هوایی عربستان سعودی، نیروی هوایی و گارد ساحلی کرهجنوبی، نیروی هوایی سریلانکا، نیروی هوایی و پلیس تایلند، گارد ساحلی ترکیه، نیروی هوایی امارات متحده عربی، نیروی هوایی بریتانیا، ارتش و نیروی دریایی ونزوئلا و همچنین نیروی هوایی زیمباوه اشاره کرد.
کشورهای استرالیا، برزیل، کانادا، جمهوری چک، فنلاند، ایتالیا، ژاپن، اسلوونی، مقدونیه و ایالات متحده آمریکا نیز از اپراتورهای دولتی این بالگرد بهشمار میروند.
ویژگیهای کلیاین بالگرد توانایی حمل یک تا 2 خلبان، 13 مسافر و بار تا حداکثر وزن 3000 کیلوگرم را داراست، طول و ارتفاع آن به ترتیب 17.1 و 4.6 متر قطر روتور این پرنده نیز 14 متر ذکر شده است. وزن این بالگرد در حالت بدون خدمه و بار، 3 هزار و 79 کیلوگرم است. این پرنده از 2 موتور «PT6T-3D» یا «PT6T-3DF» توربوشافت، ساخته شرکت پرات و ویتنی کانادا با توان 671 کیلووات (هرکدام بهطور مجزا)، قدرت میگیرد.
عملکردحداکثر سرعت این بالگرد، 140 گره هوایی، برابر با 259 کیلومتر بر ساعت و سرعت کروز آن نیز 122 گره، معادل 226 کیلومتر بر ساعت است. برد این پرنده 609 مایل، برابر 980 کیلومتر است. نرخ صعود «Bell 412» 6.86 متر در ثانیه به ثبت رسیده است.
اقبال به بالگردهای غربیبا توجه به اینکه تاکنون عمده بالگردهای امدادی کشور از نوع روسی است و تعدادی از بالگردهای بل هوانیروز نیز به صورت ادواری با بخشهای امدادی همکاری میکردند، به نظر میرسد با خرید این بالگردهای جدید، نگاه بخش هوایی هلالاحمر نیز از روسیه به سمت بالگردهای آمریکایی و غربی تغییر کرده است.
رابطه تهران-مسکو هیچگاه تا این حد نزدیک نبوده/منافع واشنگتن در معرض خطر است

نشریه «فارین پالیسی» با بیان اینکه منافع مشترک ایران و روسیه را به میزان بیسابقهای به هم نزدیک کرده، نوشته است که این رابطه میتواند لطمات بلندمدتی بر منافع آمریکا وارد کند.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری فارس، نشریه «فارین پالیسی» در گزارشی به قلم «آنا بورشچوسکایا» نوشته است که وجود منافع و دشمنان مشترک، موجب شده تا روابط ایران و روسیه به نحو بیسابقهای نزدیک شود.
نویسنده این گزارش با مرور تاریخ روابط دو کشور و نهایتا مسئله حضور بمبافکنهای روس در ایران، نوشته است: «در تاریخ چند صد ساله روابط دو کشور، این دو هرگز همکاریای تا این حد نزدیک نداشتهاند. این از بخت بد آمریکاست که مسکو و تهران اکنون دریافتهاند که منافع آنها در خاورمیانه تا چه حد اشتراک دارد، از جمله در مخالفت با منافع ایالات متحده در این منطقه.»
بورشچوسکایا بالا گرفتن تهدید تروریسم، منافع اقتصادی، وجود بیثباتی در افغانستان و همچنین امکان همکاری در آسیای میانه را از جمله انگیزههای دو کشور برای تعمیق همکاریهای دوجانبه دانسته و نوشته است که سه سال قبل مقامات ایرانی و روسی مذاکره برای پیوستن ایران به «اتحادیه گمرکی» را که برای ایجاد موازنه در برابر اتحادیه اروپا ایجاد شده، آغاز کردند.
بحران سوریه مسئلهای است که از دید نویسنده، روابط دو کشور را «به اوج» رسانده، چراکه مسکو حضور در سوریه را نشانه گسترش دایره نفوذ خود میداند و تهران هم حمایت روسیه از نظام سوریه را به نفع خود میداند.
به ادعای نویسنده، روسیه تلاش میکند در روابط خود با کشورهای خاورمیانه، توازن برقرار کند، اما در حال حاضر بیشتر به «محور شیعی» متمایل شده است.در پایان این گزارش با بیان اینکه همکاری ایران و روسیه همچنان ادامه خواهد یافت، عنوان شده است که حتی اگر این همکاری نزدیک چندان هم طولانیمدت نشود، باز هم برای منافع آمریکا مضر است.وی نوشته است: «یک اتحاد کوتاهمدت هم میتواند لطمهای بلندمدت به منافع ایالات متحده وارد کند و همین پیروزیهای تاکتیکی هم میتوانند موجب تقویت یک راهبرد شوند. ایالات متحده و مقامات اروپایی نه باید آمال خاورمیانهای (ولادیمیر) پوتین (رئیسجمهور روسیه) را دستکم بگیرند و نه چالشهایی را که ائتلاف ضدغربی رو به رشد او در منطقه، میتواند ایجاد کند.»