اخبار سیاسی روز

ظریف: چرا جان کری خودکارش را به سمت عراقچی پرت کرد؟ / 6 سال خانه نشینی با حکم احمدی نژاد / اوباما حرف تلخی به من زد

احمدی نژاد علاقه ای به بنده نداشتند و من هم ارادتی به سیاستهای ایشون نداشتم.

جواد ظریف در گفتگویی ویدیویی به پرسش های متفاوتی درباره زندگی سیاسی خود و مذاکرات هسته ای پاسخ داد.

به گزارش عصرایران به نقل از سایت روزنامه ایران، محمد جواد ظریف در برنامه دید در شب حضور پیدا کرد و در مقابل دوربین این برنامه گفتگویی مفصل به مجری سابق صدا و سیما داشت. آقای ظریف در این مصاحبه به موضوعات مختلفی پرداخت و به سوالات و پرسش های متفاوتی هم پاسخ داد.

بخش هایی از نکات مهم این مصاحبه را در ادامه می خوانید.

* ماجرای پرت کردن خودکار آقای کری به سمت آقای عراقچی، آنطور نبود که وزیر خارجه آمریکا بخواهد خودکارش را به طرف آقای عراقچی پرت کند. ایشان با حرارت دستشان را تکان می دادند و خودکار به یکباره از دستشان رها شد و به طرف آقای عراقچی پرتاب شد و آقای عراقچی هم متقابلا خودکار را به طرف خود آقای کری پرت کردند.

* من دوستان و مشاوران رسانه ای چه در داخل کشور و چه در خارج داشتم و با مشورت با آنها تصمیم گرفتم برخی مواقع به بالکن بیایم و پیام خود را منتقل کنیم. با توجه به اینکه طرف مقابل مقابل کوبورگ تریبون نصب می کردند و صحبت می کردند، طبیعتا خوب نبود که ما هم بخواهیم تقلید کنیم. در نتیجه تصمیم گرفتیم از ابتکار بالکن استفاده کنیم و از آنجا موج رسانه ای که می خواهیم را در روند مذاکرات ایجاد نماییم.

* همه دوستان رسانه ای که همراه ما بودند به ما لطف داشتند و واقعا زحمات فراوانی را متحمل شدند. حتی دوستانی که از رسانه های مخالف هم آمده بودند هم همینطور. آنها فقط اخبار را منتقل می کردند و این مدیران آنها در تهران بودند که خط خبری را تعیین می کردند.

* کسی به من نگفت فیس بوک را غیر فعال کنم. ولی احساس کردم برخی از دوستان از صفحه من تعابیر متفاوتی می کردند. برخی از دوستان در صفحه فیس بوک من به یکدیگر توهین می کردند و من حس خوبی نداشتم. چندین بار هم از دوستان درخواست کردم که چنین نکنم و بالاخره احساس کردم خیلی نباید وارد این حوزه شوم و با تصمیم کاملا شخصی این کار را انجام دادم.

*  احمدی نژاد علاقه ای به بنده نداشتند و من هم ارادتی به سیاستهای ایشون نداشتم. در دولت احمدی نژاد شش سال خانه نشین شدم.

* دیدارم با اوباما کاملا اتفاقی بود و رو در روی هم قرار گرفتیم. آقای کری معرفی کرد و دست دادیم و احوالپرسی کردیم. آقای اوباما حرف تلخی به من زد و گفت امیدوارم این برخورد برای شما در داخل ایران سنگین تمام نشود.

من از آن جمله واقعا رنج بردم. پاسخ دادم به هیچ وجه چون من احساس می کنم یک دیپلمات نباید نقطه ضعفی در مقابل طرف مقابل داشته باشد. هرچند به مرور زمان مشخص شد شرایط آنطور که من احساس می کردم نبوده است.

* آقای دکتر روحانی از نعمت هایی هستند که در این شرایط آمدند. آقای دکتر روحانی یک نعمت بزرگ هستند که در این شرایط که دنیا را به خوبی می شناسد و هسته ای را به خوبی می شناسد و هم جنگ و هم صلح را می شناسد و هم در هسته ای حضور فعالی داشتند و هم در جنگ حضور پررنگی داشتند.

منبع: "برنامه دید در شب" سایت آپارات

هدف نخست وزیر ترکیه از سفر به ایران چیست؟

به گزارش جهان، روز چهارشنبه دوازدهم اسفند، دفتر نخست وزیر ترکیه خبری را منتشر کرد که تنها برای دیپلمات ها و مقامات رده بالای این دو کشور غیر منتظره نبود. بنا بر اعلام دفتر نخست‌وزیر ترکیه، داوداوغلو در روزهای جمعه و شنبه 4 و 5 مارس (14 و 15 اسفند) در رأس هیأتی اقتصادی و سیاسی به ایران خواهد آمد.   .

اهداف اقتصادی

در این سفر قرار است وزرای اقتصاد، گمرک و تجارت، انرژی، حمل و نقل و ارتباطات و توسعه، کار‌شناسان و مسئولان دولتی و شماری از نمایندگان اصحاب رسانه‌ای مهم ترکیه، داوداوغلو را همراهی کنند. با مشاهده ترکیب هیأت ترک، اهداف اقتصادی سفر برجسته می‌شود.
پس از حصول و اجرایی شدن توافق هسته‌ای و اعلام برداشته شدن تحریم‌های بین المللی و پس از حضور هیأت‌های تجاری از کشورهای مختلف دنیا، این اولین سفر یک هیأت بلندمرتبه اقتصادی سیاسی ترکیه به ایران است. پیش از هر چیز، لازم است نگاهی به حجم مبادلات میان این دو کشور در چندین سال اخیر بیندازیم.
در حالی که اشتهای کشورهای جهان برای استفاده از فرصت‌های تجاریِ ایجادشده در ایران پس از رفع تحریم‌های اقتصادی افزایش یافته است، ترکیه به دلیل سیاست خارجی‌اش نتوانست حتی از قراردادهای تجاری خاصی که از پیش با ایران داشت، بهره‌مند شود. یک توافق‌نامه ترجیحی، محصول مذاکراتی بود که یک دهه به طول انجامید و از یکم ژانویه ۲۰۱۵ رسماً اجرایی شد.
در این توافق، تعرفه‌های گمرکی ۱۴۰ محصول ترک و ۱۲۵ محصول ایرانی با هدف تجارت دوجانبه به ارزش ۳۵ میلیارد دلار تا پایان آن سال، کاهش یافت. روزی که توافق مذکور اجرایی شد، نیهات زیبکجی، وزیر اقتصاد وقت ترکیه، آن را «آغازی بسیار مهم برای تجارت، دوستی و همکاری سیاسی و اقتصادی میان ترکیه و ایران» خواند.
اما دیری نپایید که خوشبینی‌ها در روابط تجاری میان تهران ـ آنکارا خاتمه پیدا کرد و ناامیدی جای آن را گرفت. به طوری که حجم مبادلات تجاری دوجانبه در پایان سال ۲۰۱۵ تنها ۹.۷ میلیارد دلار بود و نه تنها به هدف نزدیک نشد، بلکه از آمار ۱۳.۷ میلیون دلاریِ سال ۲۰۱۴ نیز پایین‌تر بود. واردات ترکیه از ایران ۳۸ درصد کاهش یافت و به ۶.۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ رسید و صادراتش به ایران نیز با کاهشی ۵.۷ درصدی، رقم ۳.۶۶ میلیارد دلار را تجربه کرد.
..

اما دلیل این سیر کاهشی در روابط اقتصادی میان این دو کشور چه می‌تواند باشد؟

چندی پیش «ر‌ها چاموراوغلو»، نویسنده‌ای که کار‌شناس روابط ایران ـ ترکیه است و پیشتر نماینده حزب حاکم عدالت و توسعه در پارلمان بوده، در گفت وگو با المانیتور گفت: سیاست ترکیه در قبال سوریه عامل اصلی کاهش روابط تجاری دوجانبه است. او در این رابطه گفت: «چند وقتی است که جناح‌های نزدیک به دولت در ترکیه، لحن منفی و غیردوستانه‌ای علیه شیعیان به خود گرفته‌اند. همین شعار‌ها علیه بشار اسد نیز به کار گرفته می‌شوند که به ‌نوعی، شیعه شناخته می‌شود. از آن سوی، روستاهای محاصره‌شده شیعیان در سوریه و وضعیت حزن‌انگیز در آن‌جا مورد توجه ترکیه نیست. ترکیه ضمنی در مسأله اعدام آیت‌الله نمر، از سعودی‌ها حمایت کرد و گفت که این امر مسأله ای داخلی است. همین مورد نیز بر روابط ترکیه با ایران اثرگذار بود».
چامور اوغلو تأکید کرد که روابط سیاسی، عامل مهمی در پیوندهای اقتصادی است. او گفت: «دولت در اقتصاد ایران نفوذ بالایی دارد و این بدان معناست که تصمیم‌های حکومتی نقش مستقیم بر روابط تجاری خواهند داشت». وی افزود: «اعداد و ارقامی که حالا می‌بینید، پایین‌تر هم خواهند رفت، مگر آن‌که روابط ترکیه و ایران بهتر شود. نباید فراموش کرد که ایران اکنون گزینه‌های بیشتری به دلیل رفع تحریم‌ها دارد».
چاموراوغلو با اشاره به این‌که یکی از مزایای تجارت میان ایران و ترکیه، مسأله سهولت حمل و نقل است، گفت: «اگر ترکیه بتواند سیاست‌های خود در سوریه و عراق را به طریقی مدیریت کند که با ایران منافع مشترک داشته باشد، حجم تجارت فی‌مابین می‌تواند تا ۲۰ میلیارد دلار در سال افزایش یابد».
بنابراین، قطعا مواضع متعارض تهران-آنکارا در سوریه و عراق تأثیر مستقیمی بر کاهش حجم مبادلات تجاری میان آن‌ها داشته است. به نظر می‌رسد در وضعیت کنونی، این شرایط بیش از آنکه به ضرر ایران باشد، به ضرر ترکیه است. چراکه در دوران پسابرجام ایران جایگزین‌های بیشتری برای تجارت خارجی دارد؛ اما در صورت تداوم این وضعیت، ترکیه منافع اقتصادی زیادی را در نتیجه رقابتی شدن بازار اقتصاد ایران و حضور کشورهای دیگر در بازار ایران از دست خواهد داد.
بنابراین، مقامات ترکیه به این نتیجه رسیده‌اند که نباید از رقابت‌های بین المللی برای حضور بیشتر در اقتصاد ایران عقب بمانند و هدف عمده از سفر اوغلو به تهران را باید در همین راستا ارزیابی کرد. حال باید منتظر بمانیم و ببینیم که «تحریم‌های پنهان» متقابل میان این دو کشور با سفر نخست وزیر ترکیه به تهران از میان برداشته خواهد شد یا خیر. به نظر می‌رسد به رغم همه اختلاف نظرهای دو کشور در سوریه، باید منتظر گشایش اقتصادی در روابط میان دو کشور در آینده نزدیک با توجه به مزیت‌های نسبی اقتصادی طرفین باشیم و سفر داود اغلو می‌تواند نقطه عطفی در این زمینه باشد.

اهداف سیاسی-امنیتی

بدون شک اگر بخواهیم در میان اهداف سیاسی-امنیتی هدف عمده‌ای را پیدا کنیم که در دستور کار هیأت ترکی قرار دارد، موضوع سوریه و مسائل مرتبط با آن است. ترکیه خواستار کناره‌گیری بشار اسد از قدرت در سوریه است و در مقابل ایران از حامیان اصلی بشار اسد در منطقه محسوب می‌شود. رویترز می‌گوید، سفر داود اوغلو فرصتی است تا این دو همسایه اختلافات بر سر مساله سوریه را کاهش دهند.
به نظر می‌رسد در این سفر، دو طرف بحث‌های جدی در مورد سوریه و اختلافات فی مابین داشته باشند. به نظر می‌رسد مهم‌ترین محورهای مورد بحث در مورد سوریه را باید شامل موارد زیر دانست:

نخست، اوغلو می‌خواهد به ایران اطمینان دهد که نزدیکی و همکاری نظامی اخیر میان عربستان و ترکیه در سوریه برای مقابله با ایران نیست و ایران را هدف قرار نخواهد داد. در واقع، آنکارا می‌خواهد نشان دهد در شرایط کنونی به رغم اختلاف نظر‌ها در سوریه، روابط با ایران به اندازه روابط با عربستان مهم است.
دوم، ممکن است آنکارا طرح جدیدی در مورد حل و فصل بحران سوریه و کاهش اختلافات فی مابین داشته باشد و بخواهد آن را با مقامات ایران در میان بگذارد.

سومین محور مورد بحث ممکن است مسأله کرد‌ها باشد. با توجه به اینکه کردهای سوریه در وضعیت کنونی تحولات سوریه همکاری و هماهنگی نزدیکی با ایران و روسیه دارند و در مقابل روابط پرتنشی نیز با ترکیه دارند، ممکن است نخست وزیر ترکیه در این سفر از ایران بخواهد تحرکات اخیر کردهای سوریه در مقابل ترکیه را کنترل کند. در واقع، از آنجایی که پیشروی‌های کردهای شمال سوریه معضلات امنیتی زیادی را در مرزهای ترکیه به وجود آورده و این معضلات امنیتی می‌تواند به درون جامعه کرد ترکیه نیز سرایت کند، به همین دلیل از ایران تقاضا خواهد شد کرد‌ها را کنترل کند و تحرکات آن‌ها صرفا محدود به مرزهای سوریه شود.
موضوع محتمل چهارم شاید انتقال پیامی از ترکیه به روس‌ها باشد. قطعا اگر پیامی باشد که باید از آنکارا به مسکو منتقل شود، محتمل‌ترین و بهترین مسیرش تهران خواهد بود. محتوای این پیام می‌تواند هشدار و یا ازسرگیری روابط و کاهش تنش باشد.
در پایان فارغ از اهداف سفر، این سفر قطعا نقطه عطفی در بهبود روابط تهران-آنکارا خواهد بود و می‌تواند زمینه‌های همکاری‌های سیاسی-اقتصادی هر چه بهتر میان دو کشور را فراهم آورد.

حمله شدید وزیر خارجه امارات به عربستان

به گزارش جهان، در پی آشکار شدن اختلاف عربستان و امارات در یمن، عبدالله بن زاید وزیرخارجه امارات به شدت ازعربستان سعودی انتقاد کرد.امارات عربی متحده و عربستان مدتی است درباره حمایت و دشمنی با گروه های یمنی دچار اختلاف شده اند و این اختلاف باعث شده است امارات از مشارکت درعملیات آزادسازی تعز خودداری کند.این اقدام امارات باعث بروز مشکل در مسیر حمله به تعز شده است.یکی از عوامل اختلاف میان این دو همپیمان، درخواست عبد ربه منصورهادی رییس جمهوری مستعفی و فراری یمن از ترکیه به عنوان حامی اخوان المسلمین برای پیوستن به ائتلاف متجاوزان بود که این درخواست با خشم و ناخرسندی امارات روبرو شد.به گزارش پایگاه 'اخبارالساعه' عبدالله بن زاید این بار با باز نشر پیام توئیتری 'فرحان المالکی' فعال سیاسی مخالف رژیم آل سعود به شدت همپیمان های سعودی خود را هدف حمله قرار داد.فرحان المالکی در یک پیام توئیتری، جامعه عربستان را جامعه ای تربیت شده بر فرهنگ کشتار و تشییع جنازه دانست که فقط از تکفیر و تحریم سخن می گویند.بن زاید نیز نوشت : این فرهنگ مخالف زندگی است، انسان را تحقیر و از تروریسم حمایت می کند.این اقدام وزیر خارجه امارات، خشم سعودی ها را برانگیخت و آن ها نیز به تحقیر امارات و توانایی ملت آن پرداختند.کاربران سعودی در شبکه های اجتماعی نیز اماراتی ها را 'عیال دحلان' نامیدند زیرا از محمد دحلان از مسوولان سابق حرکت فتح مشورت می گیرند.انتقاد وزیر خارجه امارات از عربستان یک انتقاد تصادفی و یا ناگهانی نبود بلکه انعکاس به تنگ آمدن امارات از تکروی های عربستان در یمن است.امارات معتقد است که عربستان، ائتلاف متجاوزان به یمن را براساس سیاست های خود اداره می کند حتی اگر این سیاست ها با استراتژی و خواسته های دیگر اعضای ائتلاف در تعارض باشد.امارات سیاست خارجی خود را براساس تروریستی خواندن 'اخوان المسلمین' تنظیم کرده است و این گروه را به تهدید منافع خود متهم می کند درحالی که عربستان برای جبران ناکامی های خود در یمن به حمایت از حزب اصلاح (اخوان المسلمین یمن) متوسل شده است.منبع: ایرنا

  

 

جزئیاتی از سیستم مالی و تجاری پیچیده «داعش»

به گزارش جهان، بدون شک در ذهن بسیاری این پرسش مطرح می شود که منابع درآمدی داعش چیست و داعش برای اداره مناطق تحت تصرف خود از چه راه ها و چگونه کسب درآمد می کند؟

تابناک، پایگاه اینترنتی «اینترنشنال بیزنس تایمز»، به بخشی از درآمدهای داعش در عراق و سوریه پرداخته است و می‌نویسد: «علاوه بر کسب درآمد از نفت، گروه داعش یک منبع سنتی در زمینه بازارهای پولی است و میلیون‌ها دلار پول را در بازارهای مالی خاورمیانه به غارت می‌برد».
جان بارون، رئیس کمیته امور خارجه بریتانیا می‌گوید: «پولی که داعش از کانال منابع مالی مستمری‌ها به دست آورده، سر از بانک‌های اردنی درآورده و دوباره در بغداد به سیستم مالی بازگشته است. این اتفاق اجازه می‌دهد تا سیستم پولی ـ مالی توسط داعش مورد بهره برداری و استثمار قرار گرفته و از این طریق، امکان انجام اقداماتی در حوزه ارزهای خارجی به دست آورده و بتواند پول خود را بازگرداند».بررسی‌ها نشان می‌دهد، داعش ماهیانه ۲۵ میلیون دلار درآمد خود را از طریق غارت بازارهای پولی و مالی در موصل عراق به دست می‌آورد. کار‌شناسان می‌گویند، داعش با مزایده ارزهای خارجی بانک مرکزی عراق، در بازارهای خارجی کسب درآمد می‌کند. «دیلی تلگراف» نیز در گزارشی نوشته است، رهبران داعش در حال بازی در بازارهای مالی و پولی هستند و قواعد بازی را در این زمینه به خوبی می‌دانند.
دیوید با‌تر عضو مؤسسه «چتم هاوس» در همین زمینه گفته است: «دولت عراق به طور منظم مزایده ارزهای خارجی را انجام می‌دهد و پول داعش نیز در درون این سیستم قرار داده می‌شود و آن‌ها می‌توانند از تفاوت‌های موجود بین نرخ‌های ارز خارجی بهره بگیرند و سپس این پول را از طریق حواله (یک کانال انتقال پول جایگزین) به نواحی تحت تصرف خود بازمی‌گردانند». طبق گزارش سی ان بی‌سی، این روشی از نقل و انتقال پول در خاورمیانه است که داعش از آن استفاده می‌کند.
بهره گیری و استفاده داعش از بازارهای مالی و مزایده ارزهای خارجی عراق، تنها بخشی از منابع مالی این گروه تررویستی است. منابع مالی دیگر داعش چیست؟

فروش نفت

چندی پیش «فایننشال‌تایمز» در گزارشی به فروش نفت توسط داعش و توصیف مسیری پرداخت که بشکه‌های نفت غارت و قاچاق شده از سوریه برای تحویل به مشتریان غیرقانونی آن توسط داعش پیموده می‌شود. در این گزارش تحلیلی آمده است که داعش کنترل اکثر میادین نفتی سوریه را به دست گرفته و نفت خام بزرگ‌ترین منبع درآمد این گروه به شمار می‌آید.

استان دیرالزور در شرق سوریه منطقه اصلی داعش برای تولید نفت در سوریه محسوب می‌شود. به گفته اهالی این استان، تنها در ماه اکتبر، داعش روزانه ۳۴ تا ۴۰ هزار بشکه نفت تولید کرده که این مقدار به واسطه حملات هوایی ائتلاف (آمریکایی) و همچنین ارتش روسیه در تأسیسات نفتی با کاهش روبه رو شده است. داعش در پایانه نفتی «قیاره» در نزدیکی موصل نیز روزانه ۸ هزار بشکه نفت تولید می‌کند.
داعش بخش اعظمی از نفت خام خود را مستقیم به تجار مستقل در میادین نفتی می‌فروشد؛ بدین شکل که خریداران با کامیون به میادین نفتی رفته و مقدار نفت مورد نظر خود را تهیه می‌کنند. از آنجا که کامیون‌ها مدت‌ها در صف دریافت نفت در مناطق مرزی می‌مانند و اخیرا نیز حملات هوایی به این صفوف کامیونی تشدید شده، داعش سیستم تحویل نفت خود را تغییر داده است. آن‌ها از قبل اسامی مشتریان را ثبت‌نام کرده و به هر یک، زمان ویژه‌ای برای حضور و تحویل کالا می‌دهد؛ با این روش صف واضحی که به آسانی مورد حمله قرار گیرد، تشکیل نمی‌شود.
تاجران نفتی پس از تحویل گرفتن کالای خود از تروریست‌ها، ترجیح می‌دهند که این محموله فوراً در بازار به فروش رسانده و به سراغ خرید تازه‌ای بروند. آن‌ها در ازای هر بشکه نفت، حدود ۱۰ دلار به دست می‌آورند. فایننشال تایمز افزود: «هر بشکه نفت خام تولید شده در این مناطق بین ۲۰ تا ۴۵ دلار به فروش می‌رود که درآمد این گروه تروریستی از این محل به طور میانگین ۱.۵ میلیون دلار در روز است».
چندی پیش نیز روزنامه انگلیسی دیلی تلگراف گزارش داد، داعش از فروش و قاچاق نفت موصل روزانه معادل یک میلیون دلار درآمد به دست می‌آورد. روزنامه انگلیسی زبان «هندو» نیز به نقل از مقامات اطلاعاتی عراق می‌نویسد: «داعش برای ادامه فروش نفت اقدام به جذب متخصصان صنعت نفت از کشورهای مختلف کرده است». ابراهیم بحرالعلوم، یکی از اعضای کمیته انرژی مجلس عراق و وزیر سابق نفت این کشور نیز به آسوشیتدپرس گفته بود داعش در عراق روزانه بین ۱۰ تا ۲۰ هزار بشکه نفت از میادین نفتی خارج از موصل استخراج می‌کند».

 

 

خطوط بنفش نشان دهنده محل عبور لوله های نفتی در عراق و سوریه است

 

اخذ مالیات

 

همه داده‌های اقتصادی و مالی نشان می‌دهند، گروه داعش واقعا به صورت یک «دولت متعارف» عمل می‌کند و از کسب‌ درآمدهای گوناگون برای پیشبرد اهداف سیاسی خود به گونه‌ای نظام‌مند بهره می‌گیرد. بر خلاف بسیاری از دولت‌ها در خاورمیانه، داعش تنها بر نفت و دلارهای نفتی متکی نیست! بلکه از سیستم مالیات گیری مشخصی نیز در قبال خدماتی که نمی‌دهد نیز بهره می‌برد!
وضع مالیات بر کالاهای فروخته شده، آب، برق، مخابرات، برداشت نقدی از حساب‌های بانکی، حقوق کارمندان و غیره سبب درآمدزایی کلانی برای داعش شده است. بنا به تخمین رویترز، اخاذی سازمان‌های تروریستی سالانه بالغ بر ۳۶۰ میلیون دلار کسب درآمد می‌کند.
دیمیتری یفیموف، عضو شورای کار‌شناسی کمیسیون دومای مسکو در امور امنیت می‌گوید: «آن‌ها برای غیرمسلمانان نیز مالیات تعیین می‌کنند و افراد با پرداخت مالیات جدی، جان خود و خانواده‌شان را می‌خرند. مالیات‌ها انواع مختلف دارند. قبلا ماهانه ۳۰۰ هزار دلار درآمد حاصل از مالیات بود. از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵ به واسطه غارت مناطق اشغالی و فروش اشیای گرانقیمت در حراج‌های بزرگ ۳ میلیارد دلار درآمد کسب کرده‌اند».

فروش عتیقه‌جات و آثار باستانی

با گسترش قلمرو داعش، موزه‌ها، مجموعه‌های خصوصی و سایت‌های باستان‌شناسی همچون کاخ بزرگ پادشاه آشوری «آشوربانیپال دوم» در اختیار این گروه تروریستی قرار گرفته است. در حالی که برخی از این عتیقه‌ها نابود می‌شوند، تعداد چشمگیر دیگری جهت درآمدزایی در تبادلات غیرقانونی به ترکیه، اردن و کشورهای پیشرفته اروپایی فروخته می‌شود.

 

 

چندی پیش نیز پایگاه خبری تحلیلی بلومبرگ در گزارشی به بررسی فروش عتیقه‌جات باستانی ربوده شده توسط داعش و پوشش دادن برخی از هزینه‌های این گروه از این طریق پرداخته است. باستان‌شناسان تخمین می‌زنند، در حال حاضر عتیقه‌جاتی با ارزش ۳۰۰ میلیون دلار از طریق ترکیه، لبنان و اردن و توسط داعش وارد بازار شده‌اند.
 
بانک‌های عراق

وزارت خزانه داری آمریکا برآورد کرده است که داعش دست کم ۵۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۵ میلادی از طریق بانک‌های مستقر در شمال و غرب عراق به دست آورده است. یک افسر اطلاعاتی آمریکا در گفت وگو با روزنامه گاردین گفت: «پیش از دسترسی داعش به این بانک‌ها، سرمایه این گروه تروریستی حدود ۸۷۵ میلیون دلار برآورد شده بود. پس از غارت بانک‌ها، این مقدار به ۱.۵ میلیارد دلار رسید».
علاوه بر این موارد، باید به فروش زنان و دختران، فروش اعضای بدن انسان‌ها، قاچاق انسان، باج گیری و... به عنوان منابع درآمدی داعش نیز اشاره کرد. در ‌‌نهایت، توجه به این جمله لوییس شلی، نویسنده «کلاف کثیف: فساد، جنایت، تروریسم» درباره نحوه مدیریت داعش و رویکرد اقتصادی آن‌ها قابل توجه است: «داعش مانند یک تجارت چند وجهی تبهکارانه عمل می‌کند؛ آن‌ها مانند تاجران فکر می‌کنند».