تحلیل های سیاسی روز

انتقام‌گیری به سبک روسی؛

روسیه چگونه روابط با اپوزیسیون ترکیه را جایگزین دولت اردوغان می‌کند؟   

تحلیلگران معتقدند روسیه با نزدیک‌شدن به اپوزیسیون دولت اردوغان، سیگنال‌های فراوانی به رئیس‌جمهور ترکیه داده و موجب نگرانی شدید اردوغان و داوداوغلو از قدرت‌گرفتن معارضان حکومت آنان شده است.

گروه بین‌الملل مشرق - از چندی پیش در پی هدف قرار گرفتن جنگنده سوخو 24 روسیه در حریم هوایی سوریه که به بحران بین روسیه و ترکیه بدل شد، پوتین خشمگین از خنجری که ترک‌ها بر پشت او زدند وعده داد که این عمل که در عرف دیپلماتیک معنایی جز حرکت کردن خلاف قاعده بازی نمی‌دهد را تلافی نماید. ترکیه که در قضیه سوریه تندروی عجیبی از خود نشان داد و عملا در پی عدم توفیق برای سرنگونی اسد، آرزوی امپراتوری عثمانی را به خاطره تاریخ سپرد، ماجراجویی‌های اخیر را درصدد همراه کردن دیگر کشورها با خود در باتلاقی که به آن گرفتار شده صورت داده است. اما روسیه روشی کاملا هوشمندانه را اتخاذ کرده است. دیدار «سرگئی لاوروف» -وزیر خارجه روسیه- با «صلاح‌الدین دمیرتاش» -رهبر حزب دموکراتیک خلق- را می‌توان در راستای این روش هوشمندانه تلقی کرد.

در حالیکه برخی از تحلیلگران روس معتقدند که ایجاد رابطه از سوی روسیه با اپوزیسیون اردوغان نباید به ایجاد دشمنی بین دو دولت بیانجامد، «سرگئی لاوروف» -وزیر خارجه روسیه- در مسکو با «صلاح‌الدین دمیرتاش» -رهبر حزب دموکراتیک خلق- که از مخالفین درجه یک اردوغان و حامی کردهاست، دیدار کرد.

در پی این دیدار معناردار، باید به اظهارات زیرکانه لاوروف در دیدار با دمیرتاش هم توجه کرد که ماحصل آن را می‌توان در اتفاقات هفته‌ها و ما‌ه‌های آینده دید: «به خوبی می‌دانیم که کردهای عراق و سوریه برای دفاع از حریم‌شان در مقابل تروریست‌ها و بخصوص داعش از جان مایه می‌گذارند. روسیه آماده است که هر گونه حمایت از آنها داشته باشد. دیدگاه‌های حزب دموکراتیک خلق و دیگر احزاب اپوزیسیون نقش بسیار کمک‌کننده‌ای در تحقق این مهم دارد. احزاب دموکراتیک ترکیه نقش مهمی در وحدت ملی ترکیه دارند چرا که حقوق همه قومیت‌ها را به رسمیت می‌شناسند».
وزیر خارجه روسیه در گفتگو با دمیرتاش به این اشاره کرده که تحریم‌های اقتصادی روسیه علیه ترکیه بر علیه مردم این کشور نیست و صرفا به ستیزه‌جویی اردوغان و دولتش مربوط است. دمیرتاش نیز در این دیدار اظهار داشت: «از روزی که به عنوان یک حزب اعلام موجودیت کردیم، هرگز خواستار تضعیف روابط با روسیه نبوده‌ایم. حرکت دولت ترکیه در قبال جنگنده روسی کاملا اشتباه بود و ما رسما از اقدام اردوغان تبری می‌جوییم. تحریم ترکیه از سوی روسیه به تجار و دانشجویان کشور من ضربه می‌زند. من اینجا هستم که اجازه ندهم این اتفاق بیافتد.»
رهبر حزب دموکراتیک خلق همچنین پیش از این دیدار در گفتگو با کانال تلویزیونی «اوزگور گون» ترکیه گفته بود: «این سیاست‌های غلط حزب عدالت و توسعه بود که منجر به ایجاد تنش با روسیه شد. طبیعت تنش با روسیه، خطرناک است. به مسکو می‌روم تا با لاوروف در این مورد سخن بگویم».

«سرگئی دمیدنکو» یکی از تحلیلگران برجسته روسیه معتقد است که روسیه برای اینکه به اردوغان نشان دهد که فارغ از وی خواستار نزدیکی به مردم ترکیه است، با اپوزیسیون وی ارتباط برقرار کرده است. او اظهار داشته: «چرا نباید با اپوزیسیون ترکیه ارتباط برقرار کنیم.  آنها دارای فکر مترقی بوده و خواهان گفتگو هستند. چرا باید ارتباطمان با حزب دموکراتیک خلق که اصلی‌ترین حزب اپوزیسیون است را قطع کنیم؟».

«بوریس دولگوف» تحلیلگر برجسته روس در امور جهان عرب و اسلام، معتقد است که اتفاقا روسیه با ایجاد ارتباط با اپوزیسیون ترکیه، گام در راهی کاملا درست گذاشته است. البته دولگوف معتقد است که همکاری کنونی با اپوزیسیون به این زودی جواب نمی‌دهد چرا که اردوغان از قدرت بسیاری در سیستم سیاسی ترکیه برخوردار است. این تحلیلگر برجسته بر این باور است که دولت پوتین باید به علاوه از احزاب اپوزیسیون، با حزب کارگران کردستان که فعالیت آن از سوی اردوغان غیرقانونی اعلام شده هم ارتباط برقرار کند. وی اظهار داشت: «اینکه با اپوزیسیون یک کشور ارتباط برقرار کنیم از حیث قانون بین‌المللی هیچ اشکالی ندارد. اتفاقا کاملا درست است که با کسانی همزبان و همکلام شویم که قدرت را از راه دموکراتیک بدست می‌آورند».

 

«تحسین ترهان» از «حزب جمهوریخواه خلق» در گفتگو با خبرگزاری «اسپوتنیک» روسیه اعلام کرده که پارلمان ترکیه بدون توجه به دولت اردوغان کاملا خواستار ایجاد روابط اقتصادی با روسیه است. به اعتقاد این نماینده، تنش اخیر میان دو کشوربه شدت به تجارت بین این دو لطمه زده و این بر عهده نمایندگان پارلمان است که نگذارند ارتباط نزدیک اقتصادی با روسیه قطع شود.  وی اظهار داشت: «من به اهمیت رابطه سیاسی و اقتصادی روسیه و کشورم در طی این چند سال اخیر به خوبی واقفم. این رابطه عمیق نباید به هیچ‌وجه تخریب شود».
دمیرتاش اولین مقام بلندپایه ترکیه است که پس از حادثه 24 نوامبر (هدف قرار دادن جنگنده روسی) از مسکو دیدار به عمل می‌آورد. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، با توجه به این دیدار، رابطه بین روسیه و دولت ترکیه بیش از پیش به تیرگی خواهد گرایید و ترکیه اکنون منتظر است تا ببیند روسیه مستقیما به سمت کردها خواهد رفت و یا رابطه با اپوزیسیون را در حد دوستی و همکاری با یک حزب حامی کردها حفظ می‌کند و فراتر نمی‌رود.حزب دموکراتیک خلق ترکیه نقش بسیار مهمی در عرصه سیاست این کشور دارد و در انتخابات اخیر توانست 13 درصد از آراء را به حساب خود واریز نماید و 56 کرسی پارلمان را بدست آورد. سه حزب دیگر از اپوزیسیون، در کنار این حزب هستند اما تفاوت این حزب با آنها در این است که ضمن مخالفت با اردوغان، از کردها هم حمایت می‌کند. روسیه به خوبی به این امر واقف است و دقیقا دیدار با رهبر این حزب، یعنی دست گذاشتن بر روی نقطه حساس دولت اردوغان.
ترکیه در جنوب شرقی خود به شدت با کردها درگیر است و هر دو طرف تلفات قابل توجهی می‌دهند؛ ارتش ترکیه بمباران می‌کند و معارضان هم با بمب‌گذاری و حملات غافلگیرکننده به نیروهای دولتی پاسخ می‌دهند. چندی پیش خیابان‌های ترکیه از مخالفین کرد انباشته شده بود و این اصلا به نفع اردوغان نیست. در حال حاضر، روسیه بازی را در اختیار دارد. دولت ترکیه، پس از حادثه سوخو 24 تاکنون حاضر به عذرخواهی نشده و حتی تلاش کرده یک قدم جلوتر گذاشته و از روسیه انتظار عذرخواهی داشته باشد. حتی اظهارات اخیر «مولت چاوش اوغلو» -وزیر خارجه ترکیه- هم نتوانسته به حل قضیه کمک کند. روسیه هم از دوستی با ملت ترکیه سخن می‌گوید و حساب اردوغان را از آنها سوا کرده است.
«یاچسلاو ماتوزوف» -رییس جامعه دوستی و همکاری با کشورهای عرب در روسیه- معتقد است که اتفاقا این بهترین فرصت برای ایجاد ارتباط با کردهای ترکیه است. چرا که روسیه میانه خوبی با کردهای سوریه دارد و با توجه به رابطه بسیار خوب کردهای ترکیه با کردهای سوریه، مثث اتحاد علیه اردوغان ایجاد خواهد شد. به باور وی، نقش روسیه نباید مانند آمریکا منفعت‌طلبانه و دوگانه باشد بلکه روسیه با توجه به کاریزمایی که در منطقه دارد باید نقش رهبری در جهت مقابله با حکومت‌های استبدادی همچون ترکیه را داشته باشد.

سمن باگداساروف» -رییس مرکز مطالعات خاورمیانه و آسیای مرکزی روسیه- معتقد است اتفاقا حزب دموکراتیک خلق ترکیه نه فقط حامی کردها که حامی ترک‌ها هم هست. وی بر این باور است که علاوه بر ایجاد رابطه با این حزب، باید با حزب جمهوریخواه خلق به رهبری «کمال کلیچداراوغلو» هم باب دوستی را باز کرد. باگداساروف معتقد است که هم اکنون جنگ داخلی شروع شده است. اردوغان و داود اوغلو در یک اشتباه استراتژیک سخن از آزادسازی اراضی دوره عثمانی از دست دزدان کردند که این امر آنها در مقابل کشورهای دیگر و احزاب صلح‌جوی ترکیه قرار داد.
«الکسی اوبرازتسوف» پژوهشگر ارشد مرکز مطالعات آفریقا و آسیای روسیه، معتقد است که دمیرتاش سیاستمداری زیرک و موفق است. او از وکالت شروع کرد و بعد وارد فعالیت حقوق ‌بشری و سپس وارد سیاست شد. حزب او در دور اول حضور، آرای خوبی به دست آورد و در انتخابات گذشته با آنکه تحت فشار شدید اردوغان بود، کرسی‌های قابل توجهی را کسب کرد. اگر به همین منوال پیش برود و اگر اتفاقی برای او پیش نیاورند، آینده بسیار روشنی در عرضه سیاسی ترکیه خواهد داشت. روسیه این را به خوبی می‌داند و به همین دلیل او را انتخاب کرده است. این کارشناس، معتقد است که اتفاقا حرکت روسیه بسیار درست بوده چرا که باید دولت اردوغان در وهله اول در عرصه سیاست داخلی درگیر گردد تا توانایی بازی در خارج از او گرفته شود.
با توجه به اینکه بزودی قرار است که دفتر نمایندگی حزب دموکراتیک خلق ترکیه در مسکو ایجاد شود و با عنایت به استقبال بسیار گرم از وی در دیدار مسکو، می‌توان صدق وعده هفته گذشته پوتین را که اعلام کرده بود چشم‌اندازی برای ترمیم روابط با دولت اردوغان نمی‌بیند، دریافت.
اندیشکده استراتفور آمریکا معتقد است که روسیه با انتخاب دمیرتاش، نشان داد که نقطه ضعف اصلی اردوغان را در ایجاد رابطه و دوستی با کردها می‌بیند. به ادعای این اندیشکده، دمیرتاش هم با پاسخ مثبت به مسکو، این سیگنال را به اردوغان داد که باید کردها را به عنوان یک بازیگر اصلی در صحنه سیاست داخلی ترکیه بپذیرد، آنها را در انتخابات جدی بگیرد و دست از سرکوب آنها در خیابان‌ها بردارد. استراتفور بر این باور است که دیداری در این سطح بالا پس از اینکه روسیه چندین مرتبه از آشتی با ترکیه امتناع کرده، می‌تواند بسیار معنادار باشد و معنای آن را باید در آینده نزدیک درک کرد.

به هر حال، بسیاری از تحلیلگران معتقدند که روسیه با نزدیکی به اپوزیسیون دولت اردوغان سیگنال‌های منفی فراوانی را به رییس جمهور ترکیه داده و هم‌اکنون موجب نگرانی شدید اردوغان و داود اوغلو شده است. باید به انتظار نشست و دید روسیه که هم‌اکنون حزب دموکراتیک خلق که راه حل مسالمت‌آمیز را برای کردها در نظر دارد و مانند «پ.ک.ک» درگیری و خون‌ریزی را نمی‌خواهد را ترجیح داده، آیا به سوی «پ.ک.ک» متمایل خواهد شد؟ آیا حمایت همه جانبه روسیه از کردها، شامل کمک‌های تسلیحاتی هم خواهد بود؟؛ اتفاقی که می‌تواند ترکیه را تا یک جنگ داخلی پیش ببرد و کار را برای اردوغان بیش از آنچه امروز است، دشوار کند.

از تورا بورای سوریه چه خبر؟

چرا تروریست‌ها خانواده خود را به ادلب منتقل می‌کنند/ پشت پرده جنگ ادلب چیست؟

ادلب در آینده ای نزدیک شاهد بزرگترین و سرنوشت ساز ترین درگیری ها بین نیروهای ویژه تمامی گروه های تروریستی مستقر در سوریه به استثنای داعش با دولت و نیروهای محور مقاومت باشد.

گروه بین‌الملل مشرق -  تورا بورای سوریه یک اصطلاح رسمی مبارزات است که گروه‌های تروریستی اخیراً در مورد برنامه فوق‌العاده خود آن را مطرح کرده‌اند. برنامه‌ای که بیشتر گروه‌های تروریستی موافقت خود را با آن اعلام کرده و از دو ماه پیش آماده سازی جهت انجام آن آغاز شده است. بر اساس این طرح استان ادلب به عنوان پایگاه اصلی و بی سابقه تروریست ها در  آینده مطرح می شود.

شهر ادلب مرکز استانی به همین نام ، واقع در شمال غربی کشور سوریه (هم مرز با ترکیه) طی هفته های اخیر صحنه تحولات میدانی ویژه ای بوده است. این شهر در مارس گذشته ( فروردین 94) پس از نبردهای سنگین شش روزه میان مدافعان (ارتش و دفاع وطنی سوریه) و تروریستهای تکفیری مهاجم تحت فرماندهی ارشد گروه "القاعده" در سوریه (موسوم به جبهه النصره) و با مساعدت و مدیریت سرویس اطلاعاتی ترکیه، پس از تخلیه ساکنین غیر نظامی و عقب نشینی نظامیان مدافع، به اشغال تکفیریها در آمد.
طی سال‌های گذشته برخی رسانه های خبری نام بسیاری از مناطق سوریه را تورا بورا گذاشته اند، این تسمیه بر اساس یک اجتهاد رسانه ای و تنها با استفاده از برخی مقایسه ها انجام شده است، اما تحولاتی که از چندی پیش در میان گروه‌های تروریستی مشاهده می‌شود،‌ این اجازه را می‌دهد که با اطمینان از رویکرد گروه های مسلح برای تبدیل کردن ادلب به نسخه سوری منطقه مشهور افغانستان یعنی تورا بورا (منطقه اصلی استقرار گروه های تروریستی مسلح) سخن بگوییم .
تصمیم مذکور بیشتر شبیه یک برنامه فوق العاده و فراگیر مبارزاتی است که فعلا تورا بورای سوریه نامیده شده است. اطلاعاتی که روزنامه الاخبار لبنان از چندین منبع متعدد ارائه می دهد ، برخی ابعاد و پس زمینه های این تصمیم و جزئیات آماده سازی ها جهت انجام آن را در پشت پرده محافل تروریستی طی دو ماه اخیر نشان می‌دهد.
اطلاعات موجود نشان می‌دهد از حدود دو ماه پیش در مناطق مختلفی از استان ادلب کارگاه‌هایی آغاز به کار کرده که با اقدامات روتین تروریست ها از زمان سقوط مرکز این استان در مارس گذشته متفاوت است. با وجود اینکه ساختار گروه های جیش الفتح گزینه خود را تلاش برای ایجاد حاکمیت شریعت اسلامی در سوریه اعلام کردند ، اما تحولات دو ماه اخیر نشان می‌دهد که طرح‌های این گروه به مرحله آماده سازی این استان از طریق اقدامات "شرعی " و "اداری" باعث می‌شود تا ادلب را به میدان جهادی طولانی مدتی تبدیل کند. این موضوع را یک منبع وابسته به جبهه النصره مطرح کرد. 
بدیهی است که آماده‌سازی چنین مرحله‌ای در درجه اول نیازمند اقدامات نظامی است. برخی منابع وابسته به گروه‌های تروریستی براساس اطلاعاتی موثق توضیح می‌دهند که احتمالاً به زودی هجمه ای جهانی بر ضد این گروه ها در سوریه ایجاد شود، هجمه ای که نشانه های آن از مأموریت غرب برای آماده سازی لیست گروه‌های تروریستی اردن و برخی دیگر از کشورهای عربی آغاز شده است.
این منابع مدعی هستند اطلاعاتی از طریق سرویس‌های جاسوسی یک کشور مسلمان و دوست به دست گروه های بزرگ به اصطلاح جهادی رسیده مبنی بر اینکه این رویکرد از محافل تشکیل شده از قبل از نشست وین قابل مشاهده است. بنا بر روند تحولات منطقه‌ای احتمالاً سرویس جاسوسی که این اطلاعات را به تروریست ها داده، ترکیه یا قطر بوده است. چرا که گروه‌های تروریستی در روزهای اخیر هجمه تبلیغاتی گسترده ای را بر ضد عربستان سعودی آغاز کرده و آن را به همدستی با غرب کافر در هدف قرار دادن گروه‌های مبارز متهم می‌کنند،‌ گرچه تبلیغاتی بودن این هجمه در پی تشکیل ائتلاف تبلیغاتی ضد تروریسم از سوی عربستان دور از ذهن نیست، اما به نظر می‌رسد این هجمه باعث می شود دایره احتمال همکاری های اطلاعاتی تروریست ها به قطر و ترکیه محدود شود.
البته این همکاری‌ها تنها به همکاری‌های اطلاعاتی منحصر نمی شود، بلکه برخی منابع مسلح قفقازی در سوریه از حمایت های گسترده تعدادی از کارشناسان از یک کشور دوست برای گروه های تروریستی خبر می دهند. 
 براساس اطلاعات موجود، مناطق کوهستانی حومه ادلب بویژه کوهستان های الزاویه طی دو ماه گذشته به مناطقی تبدیل شده که فعالیت‌ها در آنها متوقف نمی‌شود. حجم حفاری تونل ها و احداث غارها و توسعه مسیرهای مواصلاتی در این منطقه به صورت بی سابقه ای افزایش پیدا کرده است. همچنین حجم ایجاد نقاط بسته لوجستیک و مین گذاری سطح وسیعی از منطقه نیز دنبال می شود.

با وجود اینکه اقدامات این چنینی در طول سه سال گذشته متوقف نشده، اما فعالیت‌های اخیر از چارچوب تمرین‌های نظامی برخی گروه‌های تروریستی خارج شده و به اقداماتی روشمند مبتنی بر طرح مرکزی تهیه شده از سوی کارشناسان تبدیل شده است. به این صورت است که می‌توان گفت اقداماتی که در طول دو ماه اخیر انجام شده فراتر از فعالیت هایی است که در این راستا در طول چند سال صورت گرفته است.
به این ترتیب می‌توان گفت گروه‌های تروریستی سوریه خود را برای حالت فوق‌العاده‌ای آماده می کنند که بر اساس آن تبدیل به یک گروه شبه نظامی با مرکزیت ادلب شوند. آن ها در این راستا برای جلوگیری از هر نوع اختلال در خطوط مواصلاتی خود، خطوط تماس با سیم را احداث می کنند.
عناصر مسلح از کارشناسان متعددی در این زمینه استفاده می‌کنند، حفاران فلسطینی و سوری تونل ها، فرماندهان و کادر آموزش نظامی که پیش‌ ازاین در درگیری‌های چچن و افغانستان حضور داشتند و ... بخشی از این کادر وارداتی را تشکیل می دهند. فعالیت های آموزشی دنبال شده در این طرح برای آماده نگه داشتن عناصر مسلح برای ورود در درگیری‌های مختلف در الجبال است.
براساس گزارش‌های مطبوعاتی مهم‌ترین گروه‌های حاضر در طرح فوق‌العاده تروریست‌های سوریه برای ایجاد مرکز دائمی شبه‌نظامیان تروریستی در استان ادلب شامل جبهة النصرة، جند الأقصى، حزب إسلامی الترکستانی برای کمک به أهل شام، جنبش أحرار الشام ، گردان التوحید والجهاد» (از تاجیکستان )، جماعت جند الشام و جماعت أجناد القفقاز است.گروه تروریستی اجناد القفقاز اخیرا عناصر خود را از کوهستان‌های حومه شمالی لاذقیه به جبل الزاویه منتقل کردند. همین اقدام را دیگر گروه‌های تروریستی قفقازی نیز انجام دادند تا بتوانند یکی از بندهای مهم طرح فراگیر حالت فوق العاده را انجام دهند، بندی که بر اساس آن باید نیروهای ویژه مبارز از تمامی خطوط درگیری ها در جبهه های شکننده برای حفظ ساختار خود جهت درگیری قطعی آینده در این منطقه تجمع کنند. این اقدامات با رویکردی که منابع میدانی مخالفان در حومه حلب آن را "طرح ب" می خوانند، کامل می شود.
بیشتر مبارزان اویگور که در چارچوب گروه تروریستی حزب اسلامی ترکستان در سوریه جمع آوری شده اند، با خانواده های خود از ترکستان شرقی به سمت سوریه رفته‌اند، گرچه این مسیر طولانی و سخت است، اما آن ها متعهد به بردن خانواده های خود به این مسافرت خطرناک بوده اند. تعداد دقیق از آمار خانواده‌های ترکستانی وجود ندارد، اما گفته می شود این رقم کمتر از 1500 خانواده نیست.
تا مارس گذشته خانواده‌های این تروریست‌ها در مناطق حومة شمالی لاذقیه مستقر شده بودند، اما از اکتبر تاکنون به سمت مناطق اشغال شده استان ادلب بویژه روستاها و مناطق اطراف جسر الشغور سرازیر شده اند. طی دو ماه گذشته در اقدامی هدفمند تعداد زیادی از این خانواده ها به روستاهای اطراف جبل الزاویه نظیر إحسم، المغارة، دیر سنبل و بینین منتقل شده اند. بیشتر این روستاها تحت کنترل جبهه النصره قرار دارد.
به این ترتیب به نظر می‌رسد ادلب به کانون اصلی جذب نخبه‌های تروریست ها تبدیل شده تا در صورت تغییر رویکردهای غربی و مبارزه آن ها با گروه های تروریستی ، استان ادلب به محل استقرار آن ها تبدیل شده و بتواند از آن ها در برابر هجمه های بین المللی محافظت نماید.
دقت در ماهیت این طرح بر اساس دیدگاه های بین المللی نیز نشان می دهد تشکیل گروهک‌های ویژه شبه نظامی از سوی تروریست ها از یک سو دامنه فعالیت های خارجی آن ها در ورای مرزهای سوریه را محدود تر کرده و از سوی دیگر سطح جنگ فرسایشی بین تروریست ها و دولت سوریه را به حالت دائمی تبدیل می کند. غرب با در پیش گرفتن این سیاست مبهم و دوگانه از یک سو می تواند خود را حامی رویکردهای مبارزه با تروریسم معرفی کند و از سوی دیگر از سرپا شدن سوریه بعد از بحران داخلی در این کشور جلوگیری کند.
البته به نظر می‌رسد طرح مذکور از چشم دولت سوریه و روسیه دور نمانده است. در همین راستا نیروهای ارتش سوریه و نظامیان روسی مانورهای مشترکی را در غرب این کشور جهت آماده سازی برای عملیات نظامی در استان ادلب انجام می‌دهند. یک منبع امنیتی در حومه شهر لاذقیه اعلام کرد که این عملیات مشترک آموزشی از حدود دو هفته پیش آغاز شده است . در این عملیات مناطقی به شکل حومه ادلب در پشت خطوط دفاعی دشمن شبیه سازی شده است تا نیروهای مدافع سوریه بتوانند این مناطق را در آینده ای نزدیک از دست دشمن خارج کنند.
به این ترتیب به نظر می رسد، استان ادلب در آینده ای نزدیک شاهد بزرگترین و سرنوشت ساز ترین درگیری ها بین نیروهای ویژه تمامی گروه های تروریستی مستقر در سوریه به استثنای داعش با دولت و نیروهای محور مقاومت باشد. درگیری که احتمالا سرنوشت افق تحولات میدانی سوریه را مشخص خواهد کرد.

گزارش تکان دهنده مدافعان حقوق بشر از جمهوری آذربایجان؛

جمعیت 85 درصدی شیعیان جمهوری آذربایجان زیر ستم «علی اف»/ افسار باکو دست صهیونیستها

گروه کاری مدافعان حقوق بشر جمهوری آذربایجان با انتشار گزارشی تکان دهنده از شکنجه و بی عدالتی درباره فعالان اسلامی و سیاسی که در این کشور با پاپوش های مختلف بازداشت شدند خبر داد.

به گزارش مشرق، این گروه کاری با انتشار فهرست جدید زندانیان سیاسی در این کشور،  از تحت شکنجه بودن «حاج طالع باقرزاده» رهبر جنبش اتحاد مسلمانان و بیش از ۳۰ فعال دستگیرشده در نارداران خبر داد.

 بنابر این گزارش، در این فهرست جدید، نام ۹۳ زندانی سیاسی و دینی عنوان شده است که به دلایل و انگیزه های سیاسی و با پاپوش بی اساس و ساختگی نظیر مواد مخدر، جاسوسی و نگهداری سلاح بازداشت شده اند.  

در گزارش این گروه با اشاره به دستگیری حاج طالع باقرزاده رهبر جنبش اتحاد مسلمانان جمهوری آذربایجان در سال ۲۰۱۲ به علت سخنرانی هایش علیه برگزاری مسابقه «یوروویژن» و «رژه همجنس بازان» در باکو، آمده است که دستگیری اخیر وی در قصبه «نارداران» ـ حومه باکو ـ و جلوگیری از دیدارش با وکیل قانونی خود و شکنجه شدن وی در بازداشتگاه پیگیری و بررسی خواهد شد.  

در این گزارش همچنین در معرفی «نجات علی اف» سردبیر زندانی پایگاه اینترنتی «آزادخبر» آمده است: پیش از دستگیری نجات علی اف در ۲۱ ماه مه ۲۰۱۲،  در این پایگاه اینترنتی سیاست دولت جمهوری آذربایجان در حوزه دینی مورد انتقاد قرار گرفته و اختصاص مبالغ کلان از بودجه این کشور برای برگزاری مسابقه مستهجن موسیقی یوروویژن ۲۰۱۲ محکوم شده بود. همچنین در این پایگاه اینترنتی، مطالبی در مورد  تدارک احتمالی برگزاری رژه همجنس بازان به موازات مسابقه یوروویژن منتشر شده بود. در پی توزیع شدن سی دی های حاوی این مطالب و دیدگاه های حاج طالع باقرزاده و «حاج آبگل سلیمانوف» دوتن از روحانیون شیعی زندانی در جمهوری آذربایجان، نجات علی اف و چند نفر دیگر به همراه وی دستگیر شدند.

نجات علی اف به خاطر توزیع این سی دی ها به تحریک خصومت ملی در کشور متهم و به ده سال زندان محکوم شد. «ناهید محمدوف» نماینده کمیته دولتی امور دینی جمهوری آذربایجان نیز برای توجیه و تبیین تحریک کننده این سی دی ها در دادگاه محاکمه نجات علی اف حضور یافته بود، اما وی نتوانست تحریک کننده بودن مطالب این سی دی ها را اثبات کند اما با این وجود، حکم دادگاه در محکومیت نجات علی اف صادر شد.  

در همچنین در این گزارش، در معرفی «پرویز هشیملی» خبرنگار روزنامه «بیزیم یول» و رییس «مرکز حمایت از حقوق مدنی» نیز با اشاره به اینکه پرویز هشیملی توسط وزارت امنیت ملی (منحله) جمهوری آذربایجان به اتهام بی اساس و واهی انتقال سلاح از ایران به جمهوری آذربایجان در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۳ دستگیر شده، آمده است: با وجود اینکه عفو بین الملل نیز پرویز هشیملی را زندانی سیاسی دانسته است، دادگاه و مراجع قضایی جمهوری آذربایجان به هیچ یک از اعتراضات این روزنامه نگار و خویشاوندانش در خصوص اتهام وارد شده به وی و وضعیت نگهداریش در بازداشتگاه و زندان اعتنایی نکرده اند.  

در این گزارش همچنین درباره «آراز قلی اف» یکی دیگر از روزنامه نگاران اسلامگرای محبوس در جمهوری آذربایجان آمده است: آراز قلی اف سردبیر سایت «خبر۴۴» با پاپوش نگهداری سلاح، نقض آرامش اجتماعی، ایجاد عداوت ملی و دینی و مقاومت در مقابل نماینده حاکمیت بازداشت شده است. پیش از دستگیری وی در ۹ سپتامبر سال ۲۰۱۲، پایگاه اینترنتی تحت مدیریت وی مطالبی را در انتقاد از سیاست دینی دولت جمهوری آذربایجان و به خصوص مشکلات اجتماعی شهرستان «ماسالی» که سایت خبر۴۴ در آنجا منتشر می شود، درج کرده بود.  

 در این گزارش در مورد «هلال محمدوف» سردبیر نشریه «صدای تالش» که در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۲  دستگیری وی به اتهام مضحکانه جاسوسی اعلام شده بود، آمده است: سازمان امنیت و همکاری اروپا و کمیسیون حقوق بشر شورای اروپا، هلال محمدوف را زندانی سیاسی دانسته اند.  

در این گزارش همچنین درباره «رشاد رمضانوف» از شیعیان فعال در شبکه های مجازی آمده است: رشاد رمضانوف که در ۹ مه ۲۰۱۳ توسط اداره مبارزه با جرایم سازمان یافته وزارت کشور جمهوری آذربایجان به علت فعالیت های انتقادی اش در شبکه های اجتماعی بازداشت شد، پس از ۱۱ روز نگهداری غیرقانونی در بازداشتگاه این اداره، با پاپوش نگهداری و فروش مواد مخدر، به ۹ سال زندان محکوم شده است. این در حالی است که عفو بین الملل رشاد رمضانوف را نیز زندانی سیاسی می داند. 

در این گزارش، در خصوص اعضای یک گروه از دینداران جمهوری آذربایجان که با عنوان «دسته سعید داداش بیگلو» معرفی می شوند و به زندان های طویل المدت محکوم شده اند، نیز آمده است: طی روزهای ۱۳ تا ۱۸ ژانویه سال ۲۰۰۷،  در ارتباط با پرونده سعید داداش بیگلو، ۳۰ نفر بازداشت شدند که وزارت امنیت ملی جمهوری آذربایجان یازده نفر از آنها را آزاد کرد و مابقی دستگیر شدگان پس از هشت ماه نگهداری غیرقانونی در سلول های انفرادی در بازداشتگاه وزارت امنیت ملی، محاکمه و به زندان های طویل المدت محکوم شدند.  

این گزارش در خصوص «حاج محسن صمدوف» رهبر «حزب اسلام» نیز اینگونه آورده است که: حاج محسن صمدوف در آوریل سال ۲۰۱۰ با ارسال نامه ای به «الهام علی اف» رییس جمهوری آذربایجان نوشت که وی در آغاز ریاست جمهوری اش به قانون اساسی و قرآن کریم قسم یاد کرده است، اما برخی اعمال وی در تضاد با قانون اساسی و قرآن کریم می باشد. محسن صمدوف در همان سال در روز قدس به علت اعتراض در مقابل سفارت رژیم غاصب اسراییل در باکو دستگیر و سپس آزاد شد. محسن صمدوف و حزب اسلام در ماه آوریل همان سال به خاطر انتشار مقاله اهانت آمیز علیه پیامبر گرانقدر اسلام در نشریه «آلما» چاپ باکو، نامه اعتراض آمیز به اداره مسلمانان قفقاز ارسال کرد.

البته اعضای حزب اسلام در ماه دسامبر ۲۰۱۰ در اعتراض به ممنوعیت حجاب در مدارس متوسطه  دختران در مقابل وزارت تحصیل جمهوری آذربایجان شرکت کردند. در دوم ژانویه سال ۲۰۱۱ نیز حاج محسن صمدوف در نشست مجلس عالی حزب اسلام، به شدت از وزیر آموزش به خاطر ممنوعیت حجاب در مدارس دخترانه و از الهام علی اف به خاطر فراگیر شدن فساد مالی و ظلم و بی عدالتی در جمهوری آذربایجان انتقاد کرد و ویدئوی این سخنان وی در یوتیوب به طور گسترده مورد توجه قرار گرفت.

پنج روز بعد، در روز هفتم ژانویه خودروی حاج محسن صمدوف به همراه چند تن دیگر از رهبران حزب اسلام توسط پلیس راهنمایی و رانندگی در باکو متوقف شد و سپس نیروهای لباس شخصی، وی و همراهانش را به اتهام بی اساس مقاومت در مقابل نماینده دولت بازداشت کردند و دکتر صمدوف به ۱۴ روز حبس بخاطر عدم اطاعت از فرمان پلیس راهنمایی و رانندگی محکوم شد.

بعدها محبوس بودن دکتر محسن صمدوف در بازداشتگاه وزارت امنیت ملی جمهوری آذربایجان مشخص شد و وی به اتهاماتی بی اساس نظیر خیانت به دولت، تلاش برای براندازی دولت با استفاده از سلاح و نگهداری سلاح  به ۱۲ سال زندان محکوم شد و سایر رهبران حزب اسلام از جمله «روح الله آخوندزاده» رییس شعبه حزب اسلام در آستارا نیز به یازده سال زندان محکوم شد اما، در جریان محاکمه رهبران حزب اسلام در دادگاه جرایم سنگین باکو، در مورد اتهام انجام فعالیت هایی علیه منافع ملی جمهوری آذربایجان و سایر اتهامات، هیچ گونه سند و مدرکی موجود نبود.  

 در این گزارش درباره «حجت الاسلام فرامیز عباسوف» نیز آمده است: وی به اتهام واهی و مضحکانه تشکیل گروه تبهکاری و نگهداری سلاح و تلاش برای تغییر حاکمیت و قانون اساسی جمهوری آذربایجان در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۱ و در پی اعتراضات به تدارک برگزاری رژه همجنس بازان در باکو بازداشت شده است.  

این گزارش درباره «حاج آبگل سلیمانوف» رهبر سابق اتحادیه ارزش های ملی ـ معنوی جمهوری آذربایجان نیز نوشته است: آبگل سلیمانوف در ۱۲ آگوست ۲۰۱۱ دستگیر و به اتهام واهی نگهداری سلاح، مواد مخدر، نقض آسایش اجتماعی، اعمال زور و ایجاد عداوت ملی و دینی در جامعه به یازده سال زندان محکوم شده است.

این در حالی است که وی طی سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ در اعتراضات در مقابل سفارت رژیم غاصب اسراییل در باکو در روز قدس به طور فعال شرکت کرده بود و در اعتراضات به حکم دادگاه باکو برای تخریب مسجد حضرت فاطمه زهرا(س) در روستای «ینی گونشلی» فعالانه مشارکت داشت. او همچنین در تجمعات اعتراض به ممنوعیت حجاب در مدارس دخترانه جمهوری آذربایجان فعال بود. او در نهایت متهم به رهبری یک گروه شیعی به نام «هیات جعفری» و ارتباط با رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در باکو شد.  

لازم به ذکر است گزارش جدید وضعیت زندانیان سیاسی جمهوری آذربایجان که در ۱۰۴ صفحه تنظیم شده است، همچنین در خصوص زندانیان سایر گرایش های سیاسی و دینی موجود در جمهوری آذربایجان، اطلاعات تکمیلی و مفصلی منتشر کرده است.

همه اینها در حالی است که شیعیان، ۸۵ درصد از جمعیت ۹ میلیونی جمهوری آذربایجان را تشکیل می دهند اما همواره با فشارهای کینه ورزانه حکومت علی اف که ارتباط نزدیکی با رژیم صهیونیستی دارد، مواجه هستند. فعالان اسلامی سرکوب فعالان شیعی و ایجاد پاپوش علیه آنها توسط رژیم علی اف را به دوران سرکوب سال ۱۹۳۷ استالین شوروی تشبیه می کنند.

منبع: مهر