اخبار سیاسی روز

کشته شدن عضو برجسته پژوهشگاه فضایی ایران در حادثه مکه+عکس

منابع خبری گزارش کرده‌اند که دانشمند ارشد علوم فضایی ایران و استاد دانشگاه در میان هشت فرد ایرانی است که به‌دنبال سقوط جرثقیل در مسجدالحرام کشته شدند.به گزارش مشرق، پژوهشگاه فضایی ایران با انتشار بیانیه‌ای، علاوه بر تایید این موضوع، اعلام کرد: دکتر «احمد حاتمی کلشتری» روز جمعه در حالی‌که مشغول امدادسانی به مصدومان حادثه سقوط جرثقیل بود، دچار سانحه شد و بعد از انتقال به بیمارستان، جان به جان آفرین تسلیم کرد.

براساس این گزارش، دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز روز گذشته (دوشنبه) در بیانیه ای درگذشت دکتر «احمد حاتمی» و سایر قربانیان حادثه را تسلیت گفت.

پیشتر «محمود واعظی» وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات (که پژوهشگاه فضایی ایران زیر نظر آن قرار دارد) با خانواده «حاتمی» و سایر قربانیان ابراز همدردی کرده بود.

در بیانیه پژوهشگاه فضایی ایران آمده است: «حاتمی» 55 ساله، عضو هیات علمی پژوهشکده سامانه‌های حمل و نقل فضایی پژوهشگاه فضایی ایران بود. وی در رشته مهندسی مکاترونیک فوق دکترا و در رشته مهندسی مکانیک طراحی کاربردی از انگلستان دکترا داشت.

وی مدیریت چندین پروژه ملی از جمله طراحی و آزمایش مدل مقیاسی حامل، طراحی و آزمایش مدل مقیاسی رحا و ساخت دستگاه کشش نخ بدون تماس نوری را برعهده داشت.در حادثه روز جمعه دستکم 107 نفر کشته و تعداد زیادی نیز مجروح شدند.

منبع: آنا

السفیر مطرح کرد:

ادعای دومین سفر سردار سلیمانی به مسکو

یک روزنامه لبنانی بدون اشاره به منبعی مستدل و واقعی مدعی شد که سردار قاسم سلیمانی برای دومین بار در طول تابستان گذشته به مسکو سفر کرده است.

گروه بین‌الملل مشرق - روزنامه لبنانی السفیر در گزارشی در شماره امروز خود مدعی شد که سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران برای دومین بار در تابستان سال جاری به مسکو سفر کرده است. این روزنامه بدون ارائه سند و مدرکی در مورد این اخبار به نقل از یک منبع ناشناس عربی مدعی شد که سفر دوم سردار سلیمانی به مسکو یک هفته قبل انجام شده است،‌ این در حالی است که سفر اول نیز در اوایل آگوست گذشته انجام شد و سردار سلیمانی در جریان این سفر با ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه دیدار کرد.
این در حالی است که تهران و مسکو هیچ‌ یک، اخبار منتشر شده در رابطه با این دو سفر را تأیید نکرده اند، اما رسانه‌های وابسته به غرب با شانتاژ تبلیغاتی در این رابطه اعلام کردند که واشنگتن  نسبت به انجام این سفر اعتراض کرده است، چرا که سردار سلیمانی در لیست تحریم‌های بین‌المللی آمریکا قرار دارد، اما مسکو با رد این تحریم‌ها وی را در خاک خود پذیرفته است.
این منبع عربی که استدلال و اطلاعات قوی در رابطه با صحت ادعاهای خود نداشت،‌ حتی توضیح نداد که این مقام نظامی ایران در سفر مذکور با کدام یک از مقامات روسیه دیدار کرده است.
با این ‌وجود روزنامه السفیر لبنان اعلام کرد که این سفر در راستای تلاش‌های روسیه و ایران برای همکاری مشترک میدانی در سوریه است، ایرانی‌ها بعد از سه سال از مشارکت افسران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در عملیات نظامی در سوریه تجربه بالایی در این روند به دست آورده اند، اقدامی که روسیه نیز با تقویت پایگاه هوایی خود در فرودگاه حمیمیم در نزدیکی شهر ساحلی جبلة به دنبال آن است.بنابر این گزارش سفر مذکور رویکردی در جهت تقویت همکاری‌های ایران و روسیه در سوریه بوده و انتظار می‌رود که نشانه‌های برنامه کاری روسیه بعد از تکمیل‌ شدن پل ارتباط هوایی بین مسکو و لاذقیه در روز 24 سپتامبر کنونی و مشخص شدن نقشه راه جدید مسکو در سوریه خود را بروز دهد.
السفیر در این گزارش می‌افزاید که میخائیل بوگدانوف معاون وزیر خارجه روسیه پیش از سفر اول سلیمانی به مسکو در روز چهارم آگوست گذشته به تهران سفر کرده و دیدارهایی با برخی مقامات ایران، به ویژه حسین امیرعبداللهیان معاون وزیر خارجه این کشور داشته است.

بوگدانوف که فرستاده رئیس‌جمهور روسیه در خاورمیانه نیز به شمار می‌رود،‌ در آن زمان با مقامات ایران به پایه‌گذاری مبانی ائتلاف جدید بین تهران و مسکو برای مقابله با داعش در سوریه رسید. منابع عربی ادعا می‌کنند ایرانی‌ها و روس‌ها تصور مشترک و خلاصه فعالیت‌های امنیتی و سیاسی مشترک در سوریه دارند که برای اولین بار به آن دست پیدا کرده‌اند. ایرانی‌ها می‌دانند که روسیه در تحمل مسئولیت‌ها و سنگینی جنگ آینده‌ بر ضد داعش که مقدمات آن در سوریه فراهم می‌شود، با آنها مشارکت خواهند داشت، علاوه بر این که آنها باید پاتک احتمالی عربستان و ترکیه در شمال سوریه و اطراف پایتخت را نیز مهار کنند.
روند اقدامات روسیه و ایران مبتنی بر قانع کردن عربستان به اشتباه بودن ماجراجویی جنگ بر ضد سوریه است،‌ آنها می‌خواهند نشان دهند که قدرت پیروزی در این جنگ را دارند.
عملیات انجام شده از سوی گروه‌های مسلح در شمال سوریه که با تأمین مالی عربستان سعودی و توطئه‌های طراحی شده در اتاق عملیات ترکیه دنبال می‌شود را تنها در چارچوب درک تنش‌های کامل در منطقه و رد تعامل با طرح های مطرح در زمینه سازش های سیاسی در یمن یا سوریه می‌توان درک کرد. در یمن عبد ربه منصور هادی رئیس‌جمهور فراری این کشور به دستور عربستان با انجام مذاکرات با انصار الله موافقت کرد. در سوریه نیز جیش الاسلام به سرکردگی زهران علوش مزدور سعودی عملیات بر ضد حومه دمشق را آغاز کرد، عملیاتی که البته بعد از نفوذ اولیه در مواضع گارد ریاست جمهوری سوریه و نزدیک شدن به زندان عدرا با شکست مواجه شد.
به نظر می‌رسد سعودی‌ها این عملیات را برای تهدید دمشق و تکرار عملیات اشغال درعا که دو و نیم سال پیش انجام داد، آغاز کردند، آنهم در شرایطی که تمرکز حملات در جبهه‌های جنوبی کاهش پیدا کرده و اتاق عملیات اردن که سعودی ها به همراه آمریکایی‌ها در آن نقش دارند، قادر به ایجاد نفوذ در جبهه جنوبی سوریه و رسیدن به حومه غربی دمشق و محاصره بازار در تجمعات سپاه اول ارتش سوریه در الصنمین و تهدید دمشق را ندارند.
ادهم الکراد سخنگوی فرمانده عملیات طوفان جنوب سراسر پایان عملیات را بعد از 5 موج حمله که از ژولای گذشته آغاز شده بود، اعلام کرد. عملیاتی که در جریان آن عربستان سعودی و اردن و آمریکا شکست سختی را تجربه کرده و در طول آن 800 فرد مسلح سوری کشته شدند. تعداد زیاد کشته‌ها در این عملیات مربوط به اختلافات موجود بین گروه‌ها در سایه ناتوانی آنها از انجام عملیات جدید بعد از مدت طولانی بود. همچنین مجموعه‌های عشایری منطقه نیز نسبت به اتاق عملیات اردن خشم گرفته و آن را مسئول مصیبت خسارت‌های انسانی غیر قابل جبران در منطقه می دانستند.

مطالب مرتبط

تداخل واریز یارانه شهریور با حقوق کارمندان؛

آیا یارانه یک ماه از سال به جیب دولت می‌رود؟

با انتقال زمان واریز یارانه نقدی به آخر ماه، مجددا همان مشکلات تداخل با پرداخت حقوق به کارمندان و کارگران پیش خواهد آمد و با تاخیرهای تدریجی در واریز یارانه، احتمال حذف یارانه یک ماه از 12 ماه سال وجود دارد.

گروه اقتصادی مشرق- سخنگوی دولت زمان واریز یارانه شهریورماه امسال را روز بیست و هشتم این ماه اعلام کرده است که طولانی‌ترین تاخیر در واریز یارانه نقدی خانوارها از زمان شروع اجرای هدفمندی یارانه‌ها در زمستان 1389 تاکنون محسوب می‌شود.
در چند ماه اول اجرای هدفمندی یارانه‌ها در سال 1389 دولت یارانه نقدی خانوارها را به صورت دوماهه و پیش از موعد به حساب آنها واریز می‌کرد. از ابتدای سال 1390 تغییراتی در روند واریز یارانه‌ها ایجاد شد به طوری که از آن پس یارانه نقدی به صورت ماهانه و در روزهای ابتدایی هر ماه به حساب مردم واریز شد.اما در آن مقطع بانک مرکزی به علت تداخل موعد واریز یارانه نقدی با زمان پرداخت حقوق کارمندان، کارگران و بازنشستگان، از دولت درخواست کرد روز واریز یارانه نقدی به هفته دوم ماه منتقل شود.
بدین ترتیب از اواسط سال 90 زمان واریز یارانه نقدی به هفته دوم هر ماه منتقل شد.
به تدریج زمان واریز یارانه نقدی از هفته دوم به هفته سوم ماه‌ها منتقل شد به طوری که در اواخر دولت دهم زمان واریز یارانه‌ نقدی از بیستم ماه هم عبور کرد.
در دولت یازدهم زمان واریز یارانه‌ها با روز 22 هر ماه شروع شد و به تدریج در ماه‌های اخیر به روزهای پایانی ماه کشیده شده است. دولت علت تاخیر در پرداخت یارانه را مشکل کسری بودجه و تامین اعتبار عنوان می‌کند.
 بدین ترتیب با انتقال زمان واریز یارانه نقدی به آخر ماه، مجددا همان مشکلات تداخل با پرداخت حقوق به کارمندان و کارگران پیش خواهد آمد.
نکته دیگری که از تاخیرهای تدریجی در واریز یارانه نقدی به ذهن می‌رسد احتمال حذف یارانه یک ماه از 12 ماه سال است.
 این احتمال با توجه به اظهارات اخیر مقامات ارشد دولتی که شب پرداخت یارانه را مصیبت عظمای دولت نامیده‌اند، تقویت می‌شود.
 بر مبنای این فرضیه، احتمالا دولت با تاخیر انداختن یارانه یکی از ماه‌های آتی به روزهای ابتدایی ماه بعد، قصد دارد در سال جاری به جای 12 بار فقط 11 بار یارانه نقدی به خانوارها بپردازد تا بدین ترتیب حدود 3000 میلیارد تومان صرفه‌جویی کند.
درباره این که دولت قانونا اختیار چنین کاری را دارد یا خیر باید منتظر واکنش مجلس به این اقدام احتمالی دولت باشیم.
دولت طبق قانون بودجه موظف است برای جبران کسری اعتبار برای پرداخت یارانه‌ها، یارانه اقشار مرفه را حذف کند اما این حکم قانونی به صورت لاک‌پشتی اجرا می‌شود.حامیان دولت در ماه‌های اخیر هشدار داده‌اند که به هیچ وجه نباید تا پیش از انتخابات، یارانه مرفهان را قطع کند.

          

مناسبات قاهره و دمشق/

چرا السیسی به دنبال تقویت بشار اسد است؟/ مرد اول امنیتی سوریه در مصر چه می‌کرد؟

سخنرانی اخیر رؤسای جمهور سوریه و مصر در حوزه تقویت روابط و مناسبات این دو کشور باب جدیدی از همکاری‌ها را باز کرد؛ نقطه عطف این مناسبات، سفر سرلشکر علی مملوک مرد اول امنیتی بشار اسد به قاهره و دیدار وی با عبدالفتاح السیسی بود که بعد از کشمکش های گسترده بالاخره رسانه ای شد.

گروه بین‌الملل مشرق - مواضع حاکمیت مصر در قبال بحران سوریه در سایه تغییر و تحولات انجام شده در این کشور شاهد فراز و فرودهای تندی بوده است، در شرایطی که قاهره در دوره حاکمیت اخوانی‌ها بر این کشور به یکی از سردمداران مداخله خارجی در سوریه تبدیل شده بود، با روی کار آمدن ژنرال‌ها، از شدت و حدت مواضع خود بر ضد حاکمیت بشار اسد در سوریه کاست. نکته قابل توجه اما هم‌گرایی بی‌سابقه مقامات قاهره و دمشق در سایه تحولات اخیر منطقه است که سیگنال‌های متعددی حکایت از این واقعیت خدشه‌ناپذیر دارد. سخنان «نبیل العربی» دبیر کل اتحادیه عرب مبنی بر آمادگی وی برای گفت و گو با ولید المعلم وزیر امور خارجه سوریه در هر زمان را می‌توان نقطه شروع چرخش سیاست مصر به سمت دولت سوریه دانست. این سخنان پس از آن مطرح شد که دبیرکل اتحادیه عرب عنوان کرده بود سوریه عضوی از اتحادیه عرب است و عضویت آن در این اتحادیه لغو نشده، بلکه مشارکت این کشور در نشست های این اتحادیه پس از سال ها تحریم این کشور به حالت تعلیق آمده است.
استقبال ولید المعلم وزیر امور خارجه سوریه از هیات رسانه ای مصر پاسخی بود که دمشق به سیگنال ارسال شده از سوی قاهره داد. معلم در دیدار با هیات رسانه ای مصر تاکید کرد که همکاری و هماهنگی های امنیتی بین مصر و سوریه برای مقابله با گروه های تکفیری باید افزایش یابد. همچنین برخی گزارش های مطبوعاتی حاکی از آن است که مصر قصد دارد فرستاده ای برای افزایش هماهنگی و همکاری در این زمینه ها به سوریه اعزام کند.
سخنرانی اخیر بشار اسد رئیس جمهوری سوریه اما نقطه عطفی در همگرایی سیاسی بین دو کشور به شمار می رود، وی تاکید کرد که سوریه در مبارزه با گروه های خرابکار تروریستی در سنگری واحد هم دوش با ارتش مصر و ملت این کشور قرار دارد. اسد با یادآوری اینکه روابط دوکشور قطع نشده است، افزود: با توجه به تاریخ بسیار غنی و عمیق مصر، سوریه از این کشور می خواهد که نقش یک دولت تأثیر گذار را بازی کند و به همه کشورهای عربی کمک کند.

نقطه عطف این مناسبات، سفر سرلشکر علی مملوک مرد اول امنیتی بشار اسد به قاهره و دیدار وی با عبدالفتاح السیسی بود که بعد از کشمکش های گسترده بالاخره رسانه ای شد.
سیگنال های قاهره در مورد همگرایی مصر و روسیه تنها به انجام این سفر خلاصه نشد، بلکه مملوک با برجسته ترین شخصیت سیاسی مصر نیز دیدار کرده و السیسی در جریان این دیدار  خطاب به مملوک گفت: «به بشار اسد بگو که دشمن ما یکی است و تکفیری ها از جمله دشمنان ما هستند. من با سوریه و بشار اسد هستم و از فضای بین المللی در واشنگتن و اروپا اطلاع دارم و به بشار اسد بگو که من با تو هستم.»السیسی با تاکید بر اینکه بشار اسد سقوط نخواهد کرد، افزود: «هر دو در مقابل تکفیری ها خواهیم ایستاد؛ سوریه و مصر در نبرد علیه دشمنان خود پیروز خواهند شد و جنگ سوریه به نفع دمشق پایان خواهد یافت.»
نگاه کلان به مجموعه تحولات منطقه‌ای عوامل توجیه‌ پذیری برای تغییر رویکرد مصر در برابر سوریه فرا روی  مخاطبان قرار می‌دهد، اما عمده‌ترین عامل این تغییر را باید در مقاومت افسانه‌ای دولت، ارتش و ملت سوریه و استمرار حمایت متحدان خارجی این کشور از دمشق در روند مبارزه با تروریسم جهانی و مداخله جویی ها و خارجی ارزیابی کرد. بخشی از این رویکردها را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:

نگاه به شرق عبدالفتاح السیسی
در مورد رویکرد دولت ژنرال های مصری در سال گذشته و نزدیکی آن به روسیه به عنوان پیش زمینه حمایت از دولت بشار اسد دو دیدگاه وجود دارد، دیدگاه اول معتقد است این تغییرات در مواضع مصر، یک موضع استراتژیک نیست، بلکه بیشتر یک مانور سیاسی برای کسب دستاوردهای بیشتر اقتصادی از آمریکا و کشورهای حوزه خلیج فارس است. بنا بر این دیدگاه همکاری مذکور قابل توسعه نیست، زیرا روسیه به لحاظ اقتصادی چیزی ندارد که بتواند مصر را از آمریکا و عربستان بی نیاز کند.

رویکرد دوم کناره‌گیری قاهره از آمریکا و گرایش به سمت مسکو را موضعی اصولی و استراتژیک دانسته و معتقد است قاهره  در سایه بی‌مهری‌های متعدد طرف آمریکایی این سیاست را در پیش گرفته است. حاکمیت کنونی مصر فریب کاری‌های آمریکایی‌ها به دولت‌های قبلی این کشور از جمله در دوره حسنی مبارک و محمد مرسی را فراموش نکرده و معتقدند آمریکا تا زمانی از مصر حمایت می‌کند که منافعش در گرو آن باشد، بر خلاف روسیه که در حمایت از دولت سوریه در سخت ترین شرایط سابقه روشنی برای خود دست و پا کرده است. علاوه بر اینکه سیاست آمریکا در رخوت مناسبات با قاهره بویژه با ادامه کاهش کمک ها به این کشور نقش مهمی در این رویکرد داشته است. عامل دوم این رویکرد تغییر ناگهانی مواضع ریاض در تأیید جنبش اخوان المسلمین بود که با خشم قاهره همراه شد.

موج رویکرد عربی در هم‌گرایی با سوریه
بسیاری از کشورهای عربی که در ابتدای بحران سوریه نسبت به براندازی دولت بشار اسد در این کشور مطمئن بودند،‌مواضع تندی نسبت به آن در پیش گرفتند، اما با پیچیده‌تر شدن اوضاع در سوریه و رسیدن به این نکته که سرنگونی دولت اسد در سوریه مشکل و یا غیر ممکن است، آن ها سعی کردند در سالهای اخیر مواضع خود را اصلاح‌ کنند. این اقدام پس از آن صورت گرفت که مواضع آمریکا در سوریه با عقب نشینی عمده ای همراه بوده و از رویکرد سقوط قطعی بشار اسد به تضعیف نظام سوریه تنزل پیدا کرد.
به این ترتیب در سال گذشته بار دیگر پرچم سوریه بر بالای سفارت این کشور در کویت به اهتزاز درآمد و باب عادی‌سازی روابط دو جانبه را گشود. تونس دومین کشوری که نامش به عنوان داوطلب از سر گیری روابط با سوریه مطرح شد. خبر انتصارب «ابراهیم الفواری» به عنوان کاردار این کشور در دمشق، جدی بودن این کشور در این مسیر را اثبات کرد. امارات متحده عربی هم در بین کشورهای  خلیج فارس از پادشاهی عمان که هیچ گاه سفارت خود را در سوریه تعطیل نکرد، الگو گرفته و برای بازگشایی سفارت ابوظبی در دمشق برنامه ریزی می کند.

رسالت مشترک در مبارزه با تروریسم
دشمنی با جنبش های افراطی منطقه فصل مشترکی را بین عبدالفتاح السیسی و بشار اسد به وجود آورده است؛ فصلی که آنها را به سمت همکاری امنیتی و اطلاعاتی می کشاند. در یک سال گذشته البته قاهره بر اساس برخی ملاحظات در این زمینه محتاطانه وارد عمل می شد، زیرا ممکن بود تکیه‌گاه‌های منطقه‌ای و بین المللی خود را که بیشتر بر محور دشمنی با نظام حاکم بر دمشق استوار است، از دست بدهد. اما با تغییر روند تعامل عربستان سعودی با اخوان المسلمین مصر به عنوان دشمن اصلی داخلی حاکمیت کنونی مصر، رویکرد قاهره در تعامل با دمشق نیز رنگ علنی به خود گرفت.

سردمداران مصر به این نتیجه رسیده اند که اگر در خصوص مبارزه با تروریسم با کشورهایی چون سوریه با تجریه بالای مبارزه با تروریسم همکاری نکنند، این امر سبب افزایش اقدامات تروریستی در آینده خواهد شد. از سوی دیگر برای دولت مصر براندازی یا عدم سقوط بشار اسد مهم نیست، بلکه سوال مهم این است که چه کسانی جایگزین وی خواهد شد، چرا که ماهیت گروه حاکمیت جدید سوریه (در سایه سقوط احتمالی بشار اسد) رویکرد بحران های آینده منطقه‌ای را مشخص خواهد کرد.
تلاش قاهره برای ایفای نقش منطقه ای
رهبران مصر به دنبال بهبود روابط خود با طرف هایی هستند که درسایه آن بتوانند در منطقه تأثیر گذار باشند. رهبران کنونی مصر به این نتیجه رسیده اند که با عادی سازی روابط با سوریه و بهبود آن، می توانند با روسیه که نقشی کلیدی در منطقه بازی می کند و در شورای امینت حق وتو دارد، روابط بهتری داشته باشند و با استفاده از نفوذ مسکو، خواسته های سیاسی خود در منطقه را پیش ببرند.

مشرق بررسی می کند/

وقتی مدافعان یمنی با موشک 40 ساله اسطوره آبرامزهای سعودی را شکستند +عکس

مبارزان یمنی نشان دادند آنچه که آمریکا با قیمت گزاف در سالهای اخیر به چندین کشور جهان از جمله منطقه خاورمیانه فروخته است نه یک سلاح پیشرفته بلکه یک تابوت متحرک است که حتی از پس تهدیدات ضد زره دهه 40 سال پیش نیز بر نمی آید.به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، ماه های ابتدایی تجاوز وحشیانه رژیم سعودی به کشور یمن صحنه یک نبرد نابرابر بود که بر حملات هوایی صرف تاکید داشت اما در چند هفته اخیر، شدت حمله زمینی متجاوزان به یمن افزایش یافته و در جریان این درگیری ها بود که برای اولین بار قدرت واقعی مزدورانی که با پرچم سعوی می جنگیدند، مشخص شد!
البته ارتش یمن نیز تاکنون ابتکارات و جسارت فراوانی از خود نشان داده و به عنوان مثال، شلیک های دقیق این نیروها که منجر به کشته شدن فرمانده نیروی هوایی سعودی و سپس دهها نظامی برجسته اماراتی و بحرینی شد، کاملا کفه اقتدار را به سمت مدافعان یمنی سنگین کرده است.
در عین حال، در جریان درگیرهای زمینی اخیر، تصاویر زیادی از نابودی تانک ها و زره پوشهای نیروهای سعودی و همپیمانانش در این تجواز، در فضای مجازی پخش شده است و البته حجم زیادی از این زره پوش ها نیز تا به امروز توسط مبارزان و ارتش یمن به غنیمت گرفته شده است. یکی از نکات مهمی که در میان تصاویر پخش شده از یمن وجود دارد، مربوط به انهدام یک دستگاه تانک آبرامز ارتش عربستان است. تانک آبرامز تا به امروز به عنوان یکی از امن ترین تانک های عملیاتی در جهان شناخته شده است و در سالهای اشغال نظامی عراق در آمریکا بارها توانست در برابر تله های انفجاری و موشک های ضد زره به خوبی از خود و خدمه اش حفاظت کند.
اما خوب است که بدانید همین تانک پر ادعا و گران قیمت، در یمن تسلیم یک موشک "کونکورس" ساخت دهه 1970 میلادی شده است.

آبرامز؛ پاسخ آمریکا به تهدید زرهی شوروی

تاریخچه تانک آبرامز به نوعی به دهه 1970 میلادی باز می گردد؛ زمانی که ارتش آمریکا با نسل جدیدی از تانک های شوروی سابق مثل تی 64 و تی 72 رو به رو شده و مطالعات آنها نشان داد که تانک اصلی آمریکا در آن زمان یعنی ام 60 شانسی در برابر نیروی جدید زرهی شوروی سابق ندارد.با توجه به درک این خطر، کمپانی "جنرال دینامیکس" آمریکا طراحی و توسعه تانک جدید ارتش آمریکا را آغاز کرد که نتیجه آن تانک M1 آبرامز بود. این تانک به عنوان یک زره پوش سنگین وزن و به خوبی مسلح شده اولین بار در جریان عملیات طوفان صحرا وارد نبرد شد. این تانک در آن نبرد با موفقیت توانست حجم زیادی از تانک ها و زره پوش های عراقی، از جمله تانک های تی 72 را نابود کند.

تانک آبرامز ارتش آمریکا

در جریان عملیات طوفان صحرا در چندین درگیری تی 72 های عراقی موفق شدند به آبرامز نزدیک شده و به این تانک شلیک کنند اما گلوله های توپ 125 میلی متری تی 72 ها، در زره آبرامز نفوذ نکردند.در سال 2003 نیز درگیریهایی بین یگان های زرهی عراق و آبرامزها رخ داد و نتیجه دوباره مثل سال 1991 بود. در عین حال در چندین مورد یگان های پیاده عراقی موفق شدند با استفاده از تاکتیک های چریکی در حالیکه که به موشک ضد زره مسلح بودند آبرامزهای عراقی را از کار بیاندازند.

آبرامز منهدم شده آمریکایی در عراق

در چندین مورد در طول سالهای اشغال عراق هم این بمب های کنار جاده ای مخالفین بود که به انهدام این تانک آمریکا و کشته شدن خدمه آن منجر شد. اما به راستی چه عاملی باعث این نفوذ ناپذیری شد و چرا آبرامزهای سعودی توان مقاومت نداشتند؟

زره اورانیومی؛ شاه کلید حفاظتی آبرامز

پاسخ در بخشی از زره این تانک نهفته است. در زره آبرامزهای آمریکایی یک لایه از زره اورانیومی وجود دارد که حفاظت از این تانک را شدیدا افزایش می دهد. اولین بار و در طول دهه 1980 بود که تانکهای مدل M1A1 ارتش امریکا که در آلمان در برابر روسها قرار داشتند به این زره مجهز شدند. تانک آبرامز به غیر از ارتش آمریکا، به کشورهای مصر، کویت، عربستان سعودی، عراق و استرالیا صادر شده است. قیمت این تانک با توجه به قطعات یدکی و نوع پشتیببانی و بحث آموزش خدمه آن بین 4.5 الی 5 میلیون دلار قیمت دارد. عربستان سعودی در دهه 1990 میلادی تانکهای آبرامز را سفارش داد و مدل های M1A2 این تانک را تحویل گرفت و در نهایت قرار است ناوگان آبرامز عربستان به عدد 442 دستگاه رسیده و به استاندارد M1A2S برسند. این ارتقاء شامل بحث سامانه های اپتیک و شناسایی و همچنین تعمیرات اساسی بدنه است و همچنان خبری از زره اورانیومی نیست.
در سالهای اخیر بحث هایی مبنی بر ضعف آبرامزهای صادراتی در برابر تهدیدات ضد زره امروزی مطرح می شد. اولین بار و در جریان درگیری های ارتش عراق با گروه تروریستی داعش بود که اعضای این گروهک توانستند با استفاده از موشک های پیشرفته تعدادی از آبرامزهای عراقی را هدف قرار دهند که البته این ضعف تسلیحات ارائه شده به ارتش عراق بارها توسط مسئولین عراقی نیز اعلام شده و موجبات نارضایتی شدید آنها را نیز فراهم کرد.

ذلت آبرامز در برابر مبارزان یمنی

اما اوج ضعف این تانک های صادراتی را باید در یمن دید. بر اساس فیلمی که توسط مبارزان یمنی از حمله به یک دستگاه تانک آبرامز ارتش عربستان منتشر شده است نشان می دهد که یک دستگاه تانک بر روی یک موضع مرتفع قرار گرفته است و مبارزان یمنی با موشک روسی "کونکورس" به این تانک شلیک می کنند.برخورد موشک به تانک همان و انهدام تانک سعودی همان ! البته بعد از انفجار، آنگونه که در فیلم مشخص است یکی از خدمه موفق به فرار از مهلکه می شود. در ادامه هم از نمای نزدیکتری از تانک منهدم شده و در حال سوختن، نشان داده می شود.
 اما بهتر است کمی به این موشک قدیمی که آبرامز سعودی را منهدم کرد بپردازیم. موشک کونکورس که در سازمان ناتو با کد AT-5 شناخته می شود در سال 1974 در شوروی سابق وارد خدمت شد و از سیستم هدف گیری اپتیکی و هدایت سیمی بهره می برد.

آبرامز منهدم شده سعودی در یمن

سر جنگی آن حدود 2 کیلو و 700 گرم و برد آن 4 کیلومتر است. تجربیات تانک آبرامز در خدمت نیروهای آمریکایی نشان داد که با وجود زره اورانیومی این تانک می تواند در برابر تهدیداتی حتی مثل موشک کورنت که امروزه به عنوان یکی از موشک های پیشرفته و نیرومند ضد زره در جهان شناخته می شود مقاومت کند اما تنها با حذف همین زره، آبرامزهای صادراتی به قربانیانی بی دفاع در برابر یک موشک ضد زره با تکنولوژی دهه 1970 میلادی بدل می شوند.
در حال حاضر کشور مصر هم به عنوان یکی دیگر از دارندگان این تانک حدود 1000 دستگاه آبرامز در اختیار داشته و به دنبال سفارش 200 دستگاه دیگر از این تانک است. در نگاه اول 1200 دستگاه آبرامز عدد بسیار چشمگیری محسوب می شود اما با علم به این نکته که یکی از بزرگترین تهدیدات برای ارتش مصر تانک های مرکاوای ارتش رژیم صهیونیستی و همچنین موشک های ضد تانک اسراییلی هستند و همچنین این مسئله که آبرامزهای مصری نیز فاقد هر گونه زره اورانیومی هستند، تشخیص این که در صورت هر گونه رویارویی چه کسی برنده و چه کسی بازنده خواهد بود سخت نیست.
با تجربه اخیر آبرامز در یمن مشخص شد آنچه که ایالات متحده با قیمت گزاف در سالهای اخیر به چندین کشور جهان از جمله کشورهای خاورمیانه فروخته است نه یک سلاح پیشرفته بلکه یک تابوت متحرک است که حتی از پس تهدیدات ضد زره 40 سال پیش نیز بر نمی آید.

تیری میسان مطرح کرد؛

چرا فرانسه مخفیانه سفیر نظامی به دمشق اعزام کرد/ماجرای اعزام نیروی روسیه به سوریه

مسکو فقط به دنبال آن است که عملیاتی را به تنهایی علیه معارضین راه‌اندازی کند. روسیه پیش‌تر هم "میکائل راتنی" فرستاده آمریکا را طی سفرش به مسکو در تاریخ 28 آگوست، از این موضوع مطلع ساخته بود.

گروه بین‌الملل مشرق- مخالفان توافق هسته‌ای میان آمریکا و ایران، کمپینی هم علیه روسیه به راه انداخته‌اند و این کشور را متهم می‌کنند که می‌خواهد با مداخله نظامی در سوریه، این کشور را هم مانند کریمه، ضمیمه ارضی خود کند.

تیری میسان، تحلیلگر مسائل بین‌الملل و منتقد فرانسوی طی مطلبی در پایگاه تحلیلی خود موسوم به "ولترنت" می‌نویسد: واقعیت این است که روسیه دارد صرف‌نظر از رضایت یا نارضایتی واشنگتن، قطعنامه‌های سازمان ملل متحد را به کار می‌بندد و در پی تدارک عملیات نظامی علیه تروریست‌های جهادی است. از سوی دیگر کاخ سفید از مدتی قبل، عملیات مشترکی را به اتفاق هم‌پیمانان بین‌المللی خود در سوریه، سازمان‌دهی کرده است. فرانسه نیز به دنبال پیوستن به همین جریان است تا از این طریق، روند بهبود روابط میان آمریکا و ایران را از بین ببرد.

آماده‌سازی برای اعزام ارتش روسیه به سوریه، هم‌چنان ادامه دارد

روسیه با آماده‌سازی نظامی برای ورود به سوریه، موجب عصبانیت غربی‌ها شده است. خبری که من درباره ایجاد یک کمیسیون نظامی مشترک سوری-روسی، انتقال اطلاعات ماهواره‌ای روسیه به سوریه، اعزام کارشناسان نظامی به این کشور و تحویل سلاح‌های پیش‌رفته‌تر از محموله‌های قبلی به دمشق، در روزنامه الوطن منتشر کردم، وقتی با تأیید سایت‌های اسرائیلی یدیعوت آحارونوت و دبکافایل همراه شد، سر و صدای زیادی در رسانه‌ها ایجاد کرد. من سپس به موارد قبلی، مدرنیزاسیون و توسعه فرودگاه لاذقیه توسط روسیه را نیز اضافه کردم.

با این وجود، خبرنگاران اسرائیلی پس از تحریف واقعیت، ماجرا را به گونه‌ای جلوه دادند که گویی روسیه می‌خواهد نیروی هوایی و پیاده‌نظام خود را برای دفاع از دولت در حال سقوط سوریه، وارد کارزار سازد. برخی از منتقدان نوشته‌اند که روسیه با اعزام تیپ 810 نیروی دریایی خود، نقشه ضمیمه‌سازی نظامی سوریه را (مانند آن‌چه در کریمه اتفاق افتاد) در سر دارد.

چندین تلویزیون غربی، ویدیویی از صحنه یک نبرد در لاذقیه را منتشر کرده‌اند که طی آن ظاهراً افسران ارتش عربی سوریه به زبان روسی حرف می‌زنند. تحلیل صدای جنگ‌افزارها نشان می‌دهد که صداها، متعلق به یگان‌های سوری نیست، بلکه صدای معارضینی است که در حال جنگ با ارتش هستند. بر اساس همه شواهد موجود، روشن است که اتهام غربی‌ها به روسیه، اساسی ندارد؛ روسیه با سازمان‌دهی میزگرد گفتگو بین دولت سوریه و مخالفانش و با اجرای بیانیه ژنو مورخ 30 ژوئن 2012، هم‌چنان در پی راه‌حل سیاسی برای منازعات داخلی سوریه است.

هم‌زمان، روسیه با اجابت درخواست سوریه در چهارچوب قطعنامه‌های مهم شورای امنیت، در پی تبعیت از الگویی است که آمریکا با تشکیل ائتلاف علیه داعش برای سایر کشورها به جای گذاشت. مسکو فقط به دنبال آن است که عملیاتی را به تنهایی علیه معارضین راه‌اندازی کند. روسیه پیش‌تر هم "میکائل راتنی" فرستاده آمریکا را طی سفرش به مسکو در تاریخ 28 آگوست، از این موضوع مطلع ساخته بود. به علاوه، سرگئی لاوروف رسماً خواهان هماهنگی با ارتش آمریکا در مبارزه علیه داعش شده است. این دقیقاً همان موضوعی است که دسته پترائوس/آلن/فلتمن/ژوپه/فابیوس را به وحشت انداخته است. در مورد سوریه، اقیانوسی از تفاوت میان واقعیت و دروغ‌پردازی‌های رسانه‌ای وجود دارد و طبق معمول، با گذشت زمان، سازندگان پروپاگاندا به اسارت لفاظی‌های خود درمی‌آیند و توسط دروغ‌های خودشان مسموم می‌شوند.

آن‌چه در رسانه‌ها از سوریه ارائه می‌شود، با واقعیت تفاوت زیادی دارد

هدف روسیه "تضعیف" داعش نیست، بلکه می‌خواهد تمام معارضینی را که زیر پرچم داعش، القاعده، جبهه اسلامی یا سازمان‌های دیگر می‌جنگند، از بین ببرد. بر اثر همین تلاش‌های روسیه بود که اکنون همه می‌دانند هیچ گروه مسلح ضددولتی در سوریه نیست که معارض و تروریست نباشد. این مسئله تا آن‌جایی صحت دارد که حتی پنتاگون هم می‌داند ارتباطش با "شورشی‌های میانه‌رو" که از آن‌ها برای مقابله با داعش استفاده می‌کرد، قطع شده است، چون همه آن‌ها بلااستثنا به القاعده پیوسته‌اند. سوری‌هایی که در آغاز جنگ، به مبارزان خارجی پیوسته بودند، پس از گذشت سه سال، یا به واسطه توافق‌نامه‌های پیشنهادی بشار اسد به پیکره دولت سوریه بازگشته‌اند و یا به معارضین پیوسته‌اند.

در نتیجه، اگر روس‌ها تصمیم بگیرند وارد عمل شوند، به تمام گروه‌های مسلحی حمله خواهند کرد که در حال حاضر به تروریسم در سوریه دامن می‌زنند. غرب دیگر قادر به پنهان کردن این واقعیت نخواهد بود که "ائتلاف ملی اپوزیسیون و نیروهای انقلابی" که غربی‌ها آن‌ها را به عنوان نمایندگان مردم سوریه به رسمیت می‌شناختند، اکنون از جهادگرها حمایت می‌کند. بنابراین روسیه باید احزاب سیاسی سوریه، از جمله آن‌هایی را که برای مبارزه با گروه‌های جهادی، با حزب بعث متحد شده‌اند، در نظر داشته باشد.

قدرت‌های غربی با بستن سفارت‌خانه‌هایشان در سوریه خودشان را از تحلیل وقایع داخلی این کشور محروم کرده‌اند و در نتیجه، مرتکب اشتباهات بی‌شماری در ارزیابی روی‌دادهای سوریه شده‌اند. به علاوه، هیچ اطلاعی هم از تحولات جامعه سوریه طی چهار سال جنگ ندارند. باید دانست که مطمئناً در سوریه اختلافات سیاسی وجود دارد، ولی جنگ داخلی وجود ندارد. تقریباً تمام شهروندان این کشور، علیه تجاوز خارجی که حیات مدنی منطقه شامات را به خطر انداخته بود، پشت سر بشار اسد ایستادند.

تقریباً تمام مردم سوریه، علیه تجاوز خارجی به این کشور، از اسد حمایت کردند

رسانه‌های غربی تخمین زده‌اند که دولت سوریه تنها 20 درصد از این کشور را کنترل می‌کند و به زودی سرنگون خواهد شد. این ارزیابی از آن جهت اشتباه است که یک واقعیت مهم را در نظر نگرفته است: بخش قابل سکونت سوریه نسبت به بیابان‌های این کشور بسیار کوچک‌تر است. دولت سوریه تصمیم گرفته از شهروندان خود دفاع کند، نه از بیابان‌ها و حتی منابع گاز و نفتی که همه چشم طمع به آن‌ها دوخته‌اند. طبق آمار دولت سوریه، 20 درصد از مردم این کشور به دلیل جنگ، مجبور شده‌اند به کشورهای خارجی پناهنده شوند؛ 75 درصد، تحت حمایت دولت هستند، و حداکثر 5 درصد از مردم در مناطق وسیعی زندگی می‌کنند که هنوز تحت کنترل معارضین است.

اگرچه تا سال 2011 بسیاری به اسطوره تخیلی "بهار عربی" اعتقاد داشتند، اما امروز وضعیت تغییر کرده و چنین باوری دیگر وجود ندارد. طرح وزارت امور خارجه آمریکا برای به قدرت رساندن اخوان‌المسلمین در تمام جهان عرب، از بین رفته است. تجربه مصر، الگوی تلخی برای این نقشه بود. بعد از عملیات "آتش‌فشان دمشق" در ژوئیه 2012، درگیری در سوریه، ماهیتاً جنگی میان معارضین شده است. موضوع اصلی، دیگر پشتیبانی از حزب بعث و یا مخالفت با آن نیست، بلکه موضوع، طرفداری از مدرنیته و یا مخالفت با آن است.

معارضین به دنبال تأسیس جامعه‌ای از نوع وهابی هستند. همین که 5 درصد از مردم، زندگی در مناطق تحت اشغال معارضین را پذیرفته‌اند، جای شگفتی دارد، و این تصور که احتمالاً به تعداد این افراد افزوده می‌شود، بسیار خنده‌دار است.

غربی‌ها با تکیه به اسطوره "بهار عربی" که خودشان به وجود آوردند و خودشان نیز آن را از بین بردند، خود را از درک واقعیت‌ها محروم کرده‌اند. آن‌ها مدعی هستند که از جنبش دموکراتیکِ مخالف اسد پشتیبانی می‌کنند. این در حالی است که دموکرات‌های سوریه نه تنها از اسد علیه معارضین دفاع می‌کنند، بلکه او را بهترین گزینه برای رهبری سوریه می‌دانند.

داعش به دنبال تأسیس جامعه‌ای بر اساس عقاید وهابیت است

رسانه‌های غربی با انتخاب گزارش‌های دیده‌بان حقوق بشر سوریه به عنوان تنها منبع خود، دانسته خودشان و افکار عمومی جوامع‌شان را مسموم کرده‌اند. دیده‌بان حقوق بشر سوریه یک سازمان یا انجمن بی‌طرف نیست، بلکه ارگان تبلیغاتی اخوان‌المسلمین است؛ اخوان‌المسلمینی که مرکز تجمع گروه‌های معارض است. تمام رهبران دیده‌بان حقوق بشر سوریه از اعضای کنونی یا سابق اخوان‌المسلمین هستند، از "ایمن الظواهری" گرفته تا "زهران علوش". امروز، غربی‌ها تاوان چهار سال پروپاگاندا را می‌پردازند.

در مورد فرانسه، فرانسوا اولاند رئیس‌جمهور این کشور اعلام کرده که به نیروهای مسلح فرانسه اجازه داده است تا برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد داعش، بر فراز سوریه پرواز کنند. هم‌چنین گفته که ممکن است بعداً اجازه بمباران سازمان‌های معارض را هم به آن‌ها بدهد. اولاند با این اظهارات، اعتراف کرده که مبارزه مؤثر علیه داعش با بمباران این گروهک تنها در عراق، ممکن نیست. ولی این استدلال، مشخصاً همان استدلالی است که اوباما در سال 2014 برای متقاعد ساختن اولاند مطرح کرد و او در آن زمان، حرف اوباما را نپذیرفت.

اولاند در حالی از آغاز عملیات‌های هوایی از تاریخ 8 سپتامبر صحبت کرده است که در این روز، طوفان شن کم‌نظیری در سراسر خاورمیانه وزید، سامانه‌های هدایت الکترونیک مختل شد و در نتیجه، پرواز هواپیماها اصلاً امکان‌پذیر نبود. کار دیگری که اولاند در نهایت بدجنسی کرد، این بود که اعلام کرد ارتش سوریه نمی‌تواند هواپیماهای فرانسوی را بزند، چون شمال این کشور تحت کنترل دولت سوریه نیست. این در حالی بود که فرانسه مخفیانه یک سفیر نظامی به دمشق فرستاده بود تا اجازه پرواز هواپیماهایش را بگیرد. با وجود همه آن‌چه گفته شد، گویا فرانسه از توافق میان واشنگتن و تهران، نتیجه گرفته است که نمی‌خواهد در خاورمیانه‌ای که در بحبوحه تحولات جدید به سر می‌برد، منزوی شود.

اتحاد بین‌المللی ضدداعش نه تنها این گروهک را در عراق و سوریه بمباران نکرده، بلکه دائماً برای آن‌ها اسلحه ارسال کرده است. در عین حال، اوباما دستور داده تا این ائتلاف به دولت سوریه برای دفاع از حسکه کمک کند. 27 و 28 ژوئیه، دولت سوریه و ائتلاف ضدداعش طی یک عملیات مشترک، داعش را به عقب نشینی از حسکه وادار کردند. طی بمباران هوایی توسط ائتلاف، تقریباً 3000 معارض کشته شدند.

احتمالاً در آینده، مقابله با داعش در سوریه به عهده پوتین خواهد بود

قاعدتاً گام بعدی، باید دعوت از نیروهای روسی برای پیوستن به ائتلاف ضدداعش باشد، ولی تقریباً غیرممکن است که این گام منطقی برداشته شود. مقامات آمریکایی و فرانسوی که مخالف صلح با ایران هستند، خواهان گسترش هرج‌ومرج نه تنها به منطقه شامات، بلکه حتی به آفریقای شمالی و منطقه دریای سیاه هستند. آن‌ها هستند که روسیه را به "نجات اسد" از "بهار عربی" متهم می‌کنند. بنابراین باید منتظر بمباران داعش توسط دو بازیگر مختلف باشیم. حتی ممکن است در بلندمدت، این دو بازیگر، دو نقش متفاوت را به عهده بگیرند: ائتلاف آمریکایی در عراق، و روسیه در سوریه با داعش مبارزه کنند.

به یاد داشته باشیم :

1- روسیه برای مبارزه علیه "داعش" در سوریه آماده می‌شود، نه علیه مخالفان دموکراتیک بشار اسد.

2- طی چهار سال جنگ، جامعه سوریه عمیقاً متحول شده است. مسئله امروز، موافقت یا مخالف با بشار اسد نیست، بلکه حمایت یا مقابله با الگوی اخوان‌المسلمین برای اداره جامعه است.

3- هیچ گروه مسلح مخالف بشار اسدی که به جهاد طلبان وابسته نباشد وجود ندارد.

4- در آغاز ماه سپتامبر، فرانسه مخفیانه یک سفیر نظامی به دمشق فرستاد تا اجازه پرواز بر فراز سوریه را بگیرد.