سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاناخبار سیاسی روز
ایران و روسیه چالش نفتی عربستان می‌شوند
در حالیکه آغاز این تغییر سیاست رقابتی با تحول در صنعت نفت شیل آمریکا شروع شد، بازگشت نفت صادراتی ایران آزمون دیگری برای عربستان خواهد بود.
سوشانت گوپتا، رئیس تحقیقات پایین دستی آسیا در موسسه وودمکنزی سنگاپور گفت: هیچ منطقه دیگری در جهان بیش از آسیا اقیانوسیه در آینده به نفت نیاز نخواهد داشت. این منطقه قطعا یک بازار مهم برای عربستان خواهد بود.
وودمکنزی می‌گوید، آسیا بزرگترین مقصد صادرات نفت خام عربستان است و سهم این کشور در این بازار در سال گذشته میلادی 65 درصد بوده است.
روسیه و عراق به عنوان دو تامین کننده رقیب عربستان در چین، دومین مصرف کننده بزرگ نفت جهان پس از آمریکا ظهور کرده اند.
اگرچه عربستان در چین با رقبای سرسختی روبرو است، اما ریاض جایگاه محکمی در کره جنوبی دارد و یک سوم بازار این کشور در اختیار دارد و مابقی اعضای اوپک برای باقیمانده بازار کره رقابت میکنند. در بازار نفت کره جنوبی قطر و کویت برای جایگاه دوم رقابت میکنند و ایران از جمع پنج کشور اول خارج شده است.
در ژاپن نیز عربستان مثل کره جنوبی یک سوم بازار در دست دارد ولی امارات در حال کاهش دادن فاصله خود با عربستان است. ایران در سال 2012 از جمع پنج تامین کننده اصلی نفت ژاپن خارج شده و روسیه سهم خود را افزایش داده است. کویت نیز سهم ثابت و مشخصی را در بازار این کشور حفظ کرده است.
پس از اجرایی شدن توافق هسته ای و لغو تحریمها، ایران احتمالا نقش بیشتری در بازار نفت آسیا ایفا خواهد کرد. در حالیکه تحلیلگران افزایش صادرات نفت ایران را در طولانی مدت می‌دانند اما ایران صرف‌نظر از تاثیر این بازگشت روی قیمتها، مشتاق به افزایش هرچه سریع تر عرضه نفت خود است.
به گزارش مشرق، خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی حماس پس از سه سال و در رأس هیئتی بلندپایه به عربستان سعودی سفر و با پادشاه و برخی دیگر از مقامات این کشور دیدار و گفت‌و‌گو کرد. این سفر که تقریباً با سانسور خبری از سوی رسانههای سعودی همراه بود، اما موردتوجه تحلیلگران منطقهای و بین‌المللی قرار گرفت. خصوصاً آنکه حماس در طول سالهای گذشته موردحمایت جمهوری اسلامی ایران بوده و البته در سال 2012 و پس از اوج گرفتن بحران سوریه این جنبش دفتر خود را از دمشق به دوحه انتقال داد و تقریباً روابط خود را با تهران کاهش داد. از سوی دیگر این سفر که تنها دو روز پس از جمع‌بندی هسته‌ای میان ایران و کشورهای 1+5 صورت گرفت، تقویت‌کننده ارتباط بین این توافق و سفر خالد مشعل به عربستان است. همچنین اخباری مبنی بر سفر مجدد مشعل به عربستان در آینده نزدیک در برخی رسانهها منتشرشده است. در این نوشتار سعی میشود به تأثیر مذاکرات هسته‌ای و جمع‌بندی بین ایران و 1+5، و تأثیر این جمع‌بندی بر روند نزدیکی حماس به مصر و عربستان پرداخته شود.
مذاکرات هسته‌ای و تأثیر آن بر تحولات منطقهای
منطقه غرب آسیا یکی از مناطق بحران خیز و شاید بحران خیزترین منطقه جهان است. همچنین نظم و ساختار حاکم بر منطقه در دهههای گذشته همواره مدنظر قدرتهای بزرگ بوده و این منطقه در دهههای گذشته ساختارهای متفاوتی را تجربه کرده است. اما عمده نظم‌ها و ساختارهایی را که منطقه خاورمیانه در طول این دههها تجربه نموده، نظم دوقطبی[2] بوده است. در سال 1979، ایران به رقیب مهم منطقهای پادشاهی عربستان و نوعی چالش جدید راهبردی در استان شرقی این کشور تبدیل شد. این مسئله موقعیت عربستان سعودی را به‌منزله قلب جهان اسلام(موردادعای خود) به چالش کشید. (استنسلی، 1393: 149) در این معادلات نقش کشورهای قدرتمندتر منطقه ازجمله جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی برجسته و بسیار تأثیرگذار است. همچنین با توجه به انقلاب‌های عربی زمینه‌های جدیدی از رقابت برای عربستان سعودی و ایران بازشده که گاهی اوقات از آن به‌عنوان یک جنگ سرد منطقهای جدید یاد میشود. (Aarts & M. Al Tamamy, 2013) اما تحولات یک دهه گذشته منطقه و مذاکرات هسته‌ای ساختار جدید منطقهای را با ابهام روبرو کرده است، به‌گونه‌ای بسیاری از تحلیلگران این وضعیت را دوران گذار می‌دانند که هنوز نظم جدیدی از درون آن بیرون نیامده است.
همچنین جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای باعث کنشها و واکنشهای بسیاری در منطقه و جهان شده و دوران گذار منطقهای باعث گردیده اکثر کشورهای منطقه در دو طیف موافقان و مخالفان توافق جای بگیرند. شاید بتوان گفت محور مقاومت در صف موافقان، و محور سازش در صف مخالفان هسته‌ای قرار دارند. در بین کشورهای محور سازش عربستان سعودی بیش از دیگر کشورها تلاش دارد تا مذاکرات هسته‌ای به نتیجه نهایی منتج نشود؛ به‌گونه‌ای که طبق پیام‌های فاش شده ویکیلیکس ملک عبدالله پادشاه (سابق) عربستان سعودی در سال 2008 «به‌طور مکرر واشنگتن را ترغیب نموده تا سر مار را از تن جدا کند.»
او با این حرف به ایران اشاره داشته است که توانایی نظامی و برنامه هسته‌ای‌اش رو به رشد است. و یا اینکه رئیس پیشین سازمان اطلاعاتی عربستان با اشاره رویدادها و تحولات گذشته معتقد است که «ریاض باید به‌منظور مقابله با تهران حتی به تسلیحات هسته‌ای دسترسی پیدا کند...» (دیویدسون، 1392: 304) این در حالی است زمانی که تحولات جهان عرب شروع شد، عربستان به این احساس رسید که یک خط و رهبری جریانی ضد ایرانی حتی از گذشته اهمیت بیشتری یافته است. عربستان خود را در تنگنای ترس از دستیابی ایران به سلاحهای اتمی و تبدیل‌شدن به تهدیدی گستردهتر برای همسایگانش و نگرانی از اینکه ایالات‌متحده با اتخاذ سیاستی بیش‌ازحد آشتی‌جویانه، درازای امتیازات در خصوص برنامه هسته‌ای ایران، ممکن است برتری منطقهای ایران را بپذیرد. (Steinberg, 2014, p.13) از سوی دیگر در یک دهه گذشته عربستان همواره خود را در نقش یک مدافع تمام‌عیار اهل سنت تعریف کرده و نسبت به کاهش نقش سنی‌ها در عراق، لبنان و یا کشورهای هم‌جوار خود مانند بحرین حساس و نگران بوده است. (13 Gause, 2014,) همچنین برخی از تحلیلگران بر این باورند که سیاست عربستان سعودی و امارات بر پایه «ترس و وحشت» بر سر منطقهای است که در آن فضایی حاکم است که در آن نسخههای تهدیدآمیز اسلام سیاسی آنها را احاطه کرده است، قدرت ایران کنترل نشده و ایالات‌متحده هم در سیاست حمایت از متحدان منطقهای قدیمی خودچرخش داشته است. (Cook & others, 2014: 9-10) مجموع این تحولات و جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای بر یکدیگر همافزایی داشته و عربستان بیش از گذشته نگران کاهش نقش منطقهای خود شده است، زیرا ریاض میپندارد که پس از حل‌وفصل نهایی پرونده هسته‌ای ایران، این کشور در نوک پیکان حملات غرب برای انجام تغییرات بنیادین در داخل و اصلاح سیاستهای منطقهای قرار خواهد گرفت. بنابراین ریاض تلاش دارد تا محور مقاومت را تضعیف نموده و بر متحدان منطقهای خویش بیفزاید. همچنین ریاض تلاش دارد تا از دست دادن حیات خلوت خود یعنی یمن را با نزدیکی به حماس برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران جبران نماید. عربستان با نقض پیمان صلح بین حماس و فتح در سال 2007 تلاش کرد حماس را از تهران دور کند. (مشرق نیوز، 25/3/93: 318209) این تلاش ریاض از طرف جنبش حماس نیز به دلایلی مورد استقبال قرارگرفته است. زیرا این جنبش پس از بحران سوریه چندان در راستای سیاستهای محور مقاومت حرکت نکرده و سران این جنبش بر این عقیده هستند که کاهش اختلافات با کشورهای عرب منطقه می‌تواند هم تأمین‌کننده منافع مادی و معنوی آنها باشد و هم به کاهش اختلاف آنها با مصر و تشکیلات خودگردان کمک کند.
تأثیر مذاکرات هسته‌ای بر روند نزدیکی حماس به مصر و عربستان
جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای ایران و قدرتهای بزرگ بیش از هر کشور دیگری عربستان را نگران ساخته است؛ همچنین همانگونه که در سطور فوق بحث شد، حماس نیز به دلایلی به دنبال نزدیکی به ریاض، ترکیه و قطر است، این دو عامل یعنی «نیازهای متقابل» ریاض و جنبش حماس از یکسو، و رویکرد پادشاه جدید عربستان از سوی دیگر باعث گردیده که پس از سه سال رهبران حماس به دنبال گسترش روابط با ریاض برآیند. همچنین عربستان سعودی از تشکیلات خودگردان فلسطین و مصر حمایت می‌کند که هر دو با جنبش حماس دارای مشکل هستند و حماس سعی دارد تا با میانجیگری و نقش‌آفرینی ریاض از مشکلات مطروحه بکاهد. از سوی دیگر حماس این برداشت را دارد که پس از حل‌وفصل نهایی پرونده هسته‌ای ایران و به دلیل کاهش تنشها بین تهران و برخی قدرتهای بزرگ، این جنبش ارزش استراتژیک گذشته را برای تهران نخواهد داشت و تهران همچون گذشته حمایتهای مادی و معنوی از این جنبش انجام نخواهد داد. البته این فرضیه نیز دور از ذهن نخواهد بود که مقامات حماس با سفر به عربستان به دنبال گرفتن امتیازهای بیشتر از تهران هستند، زیرا بر این عقیدهاند که تهران برای جلوگیری از گرایش حماس به محور سازش حاضر به‌صرف هزینههای بیشتر است. اما مجموع این عوامل با حل‌وفصل نهایی پرونده هسته‌ای ایران گره‌خورده و آنها را تشدید نموده است، یعنی جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای نقش عامل «شتاب زا» را در تحولات منطقهای ایفا می‌کند.
دکتر عدنان ابوعامر، استاد علوم سیاسی دانشگاه غزه معتقد است که این سفر نتیجه طبیعی تحولات غیرمنتظره‌ای است که منجر به برقراری ارتباط بین عربستان و حماس شده است. وی اضافه می‌کند: «این دیدار ممکن است جدید به نظر برسد، اما اینگونه نیست، زیرا بسیاری از شواهد به‌منظور هموار کردن رابطه بین طرفین در دوران سلطنت سلمان بن عبدالعزیز وجود داشت.» (Raialyoum, 16/07/2015: 288163) همچنین روزنامه رأی الیوم در مطلبی مینویسد: «تغییر در عربستان سعودی در ماه ژانویه پس از مرگ ملک عبدالله و بر تخت نشستن سلمان آغازشده و این تغییر در پیوستن عربستان به محور ترکیه و قطر بوده است. زیرا در زمان ملک عبدالله کشورهای امارات عربی متحده، بحرین و عربستان جنبش اخوانالمسلمین را در فهرست تروریسم قراردادند و از عبدالفتاح السیسی حمایت کردند و نزدیک به بیست میلیارد دلار به السیسی کمک کردند. حماس نیز که مذاکرات غیرمستقیمی را با اسرائیل برای شکستن محاصره غزه دارد و تلاش دارد تا گذرگاه نیمه بسته رفح را بازگشایی کند، بسیار به سیاستهای عربستان نزدیک شده است. ( Raialyoum, 17/07/2015: 288639) البته معلوم نیست که تلاشهای حماس به چه میزان مثمر ثمر باشد. پایگاه اینترنتی روزنامه العرب چاپ لندن در گزارشی در این زمینه مینویسد: «جنبش حماس با سفر هیئتی از این جنبش به عربستان سعودی حمایت ایران را از دست داد، اما حمایت ریاض را هم‌کسب نکرد. تحلیلگران بعید می‌دانند که در آینده تحول عمیقی در رابطه میان عربستان سعودی و جنبش حماس فلسطین و به دنبال آن اخوان المسلمین به وجود آید. (بولتن نیوز، 31/4/94: 277114)
البته مقامات حماس هرگونه دوری از ایران را با سفر مشعل به عربستان رد میکنند. «صلاح بردویل» از اعضای ارشد حماس در پاسخ به این سؤال که آیا حماس به دنبال جایگزینی برای همپیمان دیرینه خود یعنی ایران است، پاسخ می‌دهد: «تحت هیچ شرایطی تن به آغاز رابطهای به قیمت پایان دادن به رابطهای دیگر نمیدهیم.» وی در ادامه می‌گوید: «آنچه اکنون برای ما بسیار حائز اهمیت است، موضوع فلسطین است. ما به دنبال بسیج کردن کشورهای عربی ازجمله عربستان سعودی برای حمایت از موضوع فلسطین و برقراری هرچه سریع‌تر آشتی ملی در کشور خود هستیم.» (سایت الف، 30/4/94: 284094)
نتیجهگیری
جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای بین جمهوری اسلامی ایران و کشورهای 1+5 قطعاً بر معادلات منطقهای تأثیرگذار خواهد بود و منطقه غرب آسیا پس‌ازاین توافق شرایط جدیدی را تجربه خواهد کرد. دراین‌بین عربستان سعودی با تلاش مضاعف سعی دارد تا بازنده اصلی لقب نگیرد. همچنین گرچه مقامات حماس و ازجمله خالد مشعل پس از بازگشت از عربستان اظهار نمودهاند که وارد درگیریهای منطقهای نخواهند شد، اما این سفر آنها را وارد رقابتها منطقهای کرده است. لذا شاید در یک جمله بتوان گفت «احساس عدم تضمین امنیت در آینده» دو طرف را به نزدیکی به هم سوق داده است. ریاض تلاش دارد تا تحولات یک دهه گذشته منطقه را با ایجاد شکاف در محور مقاومت جبران نماید و حماس نیز نگران کاهش حمایتهای مادی و معنوی تهران از این جنبش در آینده است. البته این جنبش همچنین با این اقدام خود نیم‌نگاهی به بازی باکارت عربستان برای جلب حمایتهای بیشتر تهران نیز دارد.در پایان شاید بتوان سه نکته کلیدی را در این خصوص مطرح نمود. اولاً، برخلاف دههها که همواره ریاض نقش ثانویه را در منطقه بازی میکرد، در تحولات یک دهه اخیر سعی دارد بازیگر نقش اصلی باشد، که البته چندان از عهده ایفای این نقش برنیامده است. ثانیاً، حماس نخواهد توانست باسیاست‌های جدید خود هر دو قدرت ایران و عربستان را پشت سرخود ببیند و احتمالاً حماس شرایطی شبیه «برزخ» را تجربه خواهد کرد و حمایت جدی هیچ‌یک از قدرتها را کسب نخواهد کرد؛ و ثالثاً، این اقدامات عربستان راهگشای برون‌رفت از مشکلات و فشارهای احتمالی آینده علیه ریاض نخواهد بود.
انتقاد از نتانیاهو: نباید به دلیل ایران، اختلاف با آمریکا را علنی کرد
وی توضیح داد که قصد ندارد در موضوع توافق هسته ای ایران، در سیاست های آمریکا دخالت کند؛ به رویارویی با باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا بپردازد و به اعضای کنگره بگوید که چگونه درباره مسئله هسته ای ایران رای بدهند.
رهبر جریان مخالف بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل از روش او در مخالفت با توافق هسته ای ایران و ایجاد تنش در روابط با آمریکا به شدت انتقاد کرد.به گزارش عصرایران به نقل از روزنامه مصری الیوم السابع، "اسحاق هرتزوگ" نماینده پارلمان اسرائیل و رهبر حزب کار گفت که با نتانیاهو درباره مسئله هسته ای ایران اختلافات اساسی دارد.
وی توضیح داد که قصد ندارد در موضوع توافق هسته ای ایران، در سیاست های آمریکا دخالت کند؛ به رویارویی با باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا بپردازد و به اعضای کنگره بگوید که چگونه درباره مسئله هسته ای ایران رای بدهند.
هرتزوگ افزود: توافق هسته ای ایران یک توافق بد است اما نباید باعث بحث و جدل علنی با آمریکا شود.
جدی ترین مخالف نتانیاهو گفت: همچنان زمان برای دست یابی به تفاهم با آمریکا وجود دارد تا به روابط میان اسرائیل و آمریکا آسیبی وارد نشود.
این عضو پارلمان اسرائیل (کنیست) ادامه داد: اسرائیل باید از پیشنهاد دولت آمریکا درباره دریافت بسته بزرگی از کمک های امنیتی آمریکا در مقابل توافق هسته ای ایران استقبال کند.
نتانیاهو مهمترین و جدی ترین توافق هسته ای ایران است و موضع گیری ها و تلاش هایش برای رد توافق هسته ای ایران در کنگره آمریکا ادامه دارد.ایران و گروه 1+5 در ماه گذشته به توافق هسته ای دست یافتند. هم اکنون اعضای کنگره در حال بررسی این توافق هسته ای هستند.
پیشتر موضع رسمی ایران (وزارت امور خارجه) درباره تحریم های ایالتی آمریکا علیه برنامه هسته ای ایران بوده که این موضوع مشکل دولت آمریکا است و هیچ ارتباطی به ایران ندارد و دولت فدرال آمریکا (کاخ سفید) موظف است از تعهداتی که دولت ایالات متحده آمریکا در قالب توافق هسته ای اخیر با ایران داده است، حمایت و پشتیبانی کند.
اهمیت این موضوع از آن روست که نزدیک 30 ایالت آمریکا در سال های گذشته تحریم هایی را علیه برنامه هسته ای ایران تصویب کرده و در قالب این تحریم ها لیست های سیاهی تهیه شده و برخی ایالت های آمریکا حتی پس از توافق نهایی هسته ای اعلام کرده اند این تحریم ها را لغو نخواهند کرد و حتی برخی نامزدهای جمهوریخواهان از ایالت ها خواسته اند به نشانه اعتراض به تصمیم دولت اوباما در توافق هسته ای با ایران تحریم های ضد ایرانی خود را افزایش دهند.
برای مثال سناتور جمهوریخواه " تد کروز" یکی از 17 نامزد جمهوریخواه انتخابات آتی ریاست جمهوری در جریان یک سخنرانی در بعد از ظهر یکشنبه (18 مرداد 94) از ایالت های مختلف آمریکا خواست دست از تحریم های ایالتی علیه ایران برنداشته و تحریم های موجود خود علیه ایران را تشدید کنند.
مارکو روبیو سناتور جمهوریخواه ایالت فلوریدا و یکی از نامزدهای انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا نیز دیروز اعلام کرد اگر رییس جمهور بعدی آمریکا شود توافق با ایران را لغو کرده و تحریم های آمریکا علیه ایران را برقرار می کند.
این سناتور کوبایی تبار که از مخالفان جدی توافق هسته ای با ایران است، در مصاحبه یکشنبه شب خود با شبکه خبری " NBC" آمریکا در پاسخ به سوال مجری برنامه درباره تحریم ها گفت، این تحریم های آمریکا علیه ایران است که مهم است و حتی در صورت لغو تحریم های سایر متحدان آمریکا ، او پس از ریاست جمهوری توافق با ایران را به صورت یکجانبه از سوی دولت آمریکا لغو کرده و تحریم های آمریکا علیه ایران را از سر خواهد گرفت.
روبیو گفت:" تحریم های آمریکا از دیگر تحریم ها علیه ایران مهم تر است. من تحریم ها را برقرار خواهم کرد و برای مثال به دویچه بانک و یا هر موسسه دیگر بین المللی خواهم گفت دو گزینه دارید یا به اقتصاد ایران دسترسی داشته باشید یا به اقتصاد آمریکا. من مطمئنم آنها مجبور خواهند شد اقتصاد آمریکا را انتخاب کنند."
روبیو همچنین تاکید کرد در صورت ریاست جمهوری گزینه حمله نظامی به ایران را به صورت بسیار جدی روی میز خواهد گذاشت . او گفت اگر در صورت بازگرداندن تحریم ها حکومت ایران بخواهد غنی سازی اورانیوم را از سر بگیرد و ما ببینیم که ذخائر اورانیوم آنها افزایش می یابد در این صورت حمله نظامی در دستور کار خواهد بود چون این انتخاب ما نیست گزینه ای است که آنها انتخاب کرده اند.
وضعیت تحریم در ایالت های مختلف آمریکا
علاوه بر تحریم های دولت فدرال و کنگره آمریکا علیه ایران، دولت های ایالتی آمریکا (در 29 ایالت آمریکا) نیز تحریم هایی جداگانه علیه ایران وضع کرده اند.
مخالفان توافق با ایران گفته اند ، ضرورتی برای لغو تحریم های ایالتی علیه ایران حتی با وجود اجرایی شدن توافق نهایی هسته ای نیست و ایالت های آمریکا می توانند به تحریم های سابق خود علیه ایران ادامه دهند و حتی آنها را تشدید کنند.
برخی نمایندگان مجالس ایالتی در دو ایالت نیویورک و کالیفرنیا نیز گفته اند تحریم های ایالتی خود علیه ایران را لغو نخواهند کرد و این تحریم ها با وجود لغو تحریم های دولت فدرال و کنگره با فرمان اجرایی رییس جمهور آمریکا ، پابرجا خواهند ماند.
جان کری وزیر امور خارجه آمریکا نیز در 28 ماه جولای و دو هفته پس از توافق نهایی با ایران درمصاحبه ای اعلام کرده است از نظر قانونی الزامی برای لغو تحریم های ایالت های مختلف آمریکا علیه ایران وجود ندارد.
بر اساس قانون اساسی آمریکا، ایالت های آمریکا می توانند تحریم هایی جداگانه علیه افراد، موسسات و کشورهای خارجی وضع کنند و رییس جمهور آمریکا نمی تواند با صدور "فرمان اجرایی" این تحریم ها را متوقف کند.
لابی اسراییلی " اتحاد علیه ایران هسته ای " (UANI) در سال های اخیر بیشترین تلاش ها را برای اعمال تحریم های ایالتی در ایالت های مختلف آمریکا انجام داده است و این تحریم ها با لابی های این گروه مخالف ایران هسته ای، در سه سطح تحریم ها در حوزه "سرمایه گذاری" ، " قراردادی" و " قوانین تکمیلی" در 29 ایالت آمریکا وضع شده اند.
«سامی کلیب» نویسنده این مقاله در ابتدا این سؤال را مطرح می‌کند: چرا ما از ایران و شیعیان بدمان می‌آید؟ آیا می خواهید بدانید که چرا غرب و اسرائیل از ایران ترس دارند؟ چرا کشورهای خلیج[فارس] از نقش این کشور هراس دارند؟
«سامی کلیب» نویسنده این مقاله در ادامه مخاطبان را متوجه اطلاعات زیر می‌کند:
«طبق گزارش رویترز ایران در ابتدای سال 2013 با 2925 مقاله علمی،هفدهمین کشور تولید علم شد و با این رشد بالاترین میانگین رشد علمی را از آن خود کرد و تا کنون نیز هر سه سال این رشد افزایش داشته است.
ایران از سال 1996 تا 2008 تولیدات علمی خود را 18 برابر کرد؛ مقالات علمی قبل از انقلاب حدود 4 هزار مقاله بود که در حال حاضر به 20 هزار مقاله رسیده است. تعداد دانشجویان از 167 هزار به 4 میلیون نزدیک شده و درصد باسوادان قبل از انقلاب [کمتر از] 50 درصد بوده و حال به 86 درصد رسیده است.
وی ادامه می‌دهد: 60 درصد دانشجویان دختر هستند و ایران در سال 2011، 6.3 میلیارد دلار برای تحقیقات علمی هزینه کرد. در سال 2012، 38 هزار عنوان کتاب چاپ شد که مجموعا 250 میلیون نسخه می‌شد و در زمینه صادرات کتاب در خاورمیانه رتبه اول و در جهان رتبه 10 را کسب کرد».
پایگاه خبری دنیا الوطن ادامه داد: ایران رتبه 12 جهانی و رتبه 1 را در خاورمیانه از لحاظ تولید خوردو را به خود اختصاص داده است و تا کنون دو ماهواره به فضا پرتاب کرده و همچنین یک میمون را به فضا فرستاده و سالم و زنده برگردانده است.
طبق گفته دنیا الوطن، ایران از جمله کشورهایی بود که وابستکی شدید به درآمدهای نفتی داشت و امروزه تنها 30 درصد بودجه خود را بر پایه درآمدهای نفتی بسته و صادرات غیر نفتی این کشور به 60 میلیارد دلار رسیده است و تمامی این‌ها در حالی اتفاق افتاده که ایران سال‌ها تحت محاصره [شدید غرب] بوده است و حال که تحریمها در حال لغو شدن است، منتظر وصول 120 میلیارد دلار از طلب خود است در این صورت پیشرفت ایران چه سرعتی خواهد گرفت؟
«سامی کلیب» در ادامه این سؤالات را از مخاطبان عرب زبان خود می‌پرسد که آیا تا کنون کسانی که از ایران هراس دارند به یکی از شهرهای این کشور سفر کرده‌اند؟ آیا دیده‌اند که از حیث نظافت و ظرافت عالی است؟ آیا می‌دانیم که نوع برخورد مردان ایران با همسرانشان در کمال محبت و احترام است؟ آیا کافه‌ها را دیده‌ایم که زنان و مردان بدون هیچ مشکلی و با احترام حضور می‌یابند؟
وی می‌افزاید: من یک عرب هستم و به عروبیت خودم افتخار می‌کنم اما به جای گریه به خاطر گسترش نفوذ و نقش ایران و ایجاد نیروی نظامی برای مقابله با این کشور یا آن کشور، بیاییم اموال خود را برای حال خدمت به بشریت و علم و پیشرفت و تکنولوژی صرف کنیم؛ غرب از ایران می‌ترسد، چون قصد رقابت علمی با آن را دارد، اگر یک روزی ایران بخواهد تکنولوژی هسته‌ای خود را به قیمت بسیار پایین‌تر از اروپا به دیگر کشورها بفروشد، در آن موقع اروپا چه باید بکند؟ کشوری با این میزان از قدرت می‌تواند نقش اساسی را بازی کند، نقشی که بیش از هر کسی اسرائیل را آزار می‌دهد و دلیل اینکه غرب با ایران مذاکره می‌کند به علت این است که ایران از علم خود در افزایش توان نظامی‌اش بهره می‌برد و از این رو است که تهران از موضع قدرت با غربی‌ها گفت‌و‌گو می‌کند نه چون ما که همواره مذاکراتمان ذلت‌آور بوده است؛ مذاکراتی همچون کمپ دیوید، مادرید، اسلو و ..
