راه رسیدن به آبشار شوی از طرف جاده شهیون دزفول و پیر چل می باشد که در حدود 100کیلومتر است و حدود یک ساعت هم پیاده روی دارد.در این مسیر پیاده روی به چند آبشار کوچک تر و همچنین چشمه هایی با آب سرد و گوارا بر میخورید و که فوق العاده زیباست. در نزدیکی این آبشار, آبشار بزرگ دیگری وجود دارد که گاه از آن به آبشار دوم شوی یاد می شود که به دلیل عمق مناسب نسبت به آبشار اصلی و بی خطر بودن آن جای مناسبی برای شنا است .
به دلیل اینکه شوی در حد فاصل لرستان و خوزستان قرار گرفته است دراواخر بها ر و تابستان هوای گرمی دارد ولی در ارتفاعات و در پای آبشار هوا خنک وسرد است ولی چون یک ساعتی تا رسیدن به محل آبشار پیاده روی لازم است و این مسیر در میانه روز هوای گرمی دارد بنا براین بهترین زمان برای رفتن به شوی همان ابتدای بهار وفروردین است ضمن اینکه در این موقع از سال این منطقه بسیار سرسبز و زیباست. نسیم خنکی که از سمت آبشار می وزد و اولین عکس هایی که به یادگار از این آبشار می گیرید تمامی خستگی راه را از تن شما می گیرد.
تالاب خرمشهر (ناصری)، یک تالاب انسان ساخت در حدود 17 کیلومتری شمال خرمشهر است، که در نتیجه تخلیه زه آب های کشاورزی، در سال 1378 شکل گرفت. در این مطالعه 7 دوره سرشماری نیمه زمستانه پرندگان تالاب که با روش شمارش کل انجام شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها، تقریبا افزایش تعداد گونه، جمعیت و تراکم پرندگان از سال 1380 تا 1386 را نشان می دهد. در این محدوده زمانی، بیشترین غنای گونه ای در سال 85 با 32 گونه و بیشترین جمعیت سرشماری شده در سال 86 194464) قطعه) دیده شد. چنگر معمولی(Fulica atra) با 75000 قطعه در سال 86، فراوانترین گونه مشاهده شده در همه سرشماری های صورت گرفته بود. بیشترین شاخص تنوع شانون اندازه گیری شده در 7 دوره سرشماری، متعلق به سال (H?=2.27)86 بوده که می تواند نشانه ای از توزیع همگن تر جمعیت بین گونه ها، در مقایسه با سال های پیش از آن باشد. تالاب خرمشهر با برخی معیارهای گروه B کنوانسیون رامسر مطابقت دارد. هم چنین این تالاب با چند معیار انتخاب IBA همخوانی داشته (بویژه معیار 2 طبقه (2 و می تواند جهت انتخاب به عنوان یکی از مناطق مهم پرندگان، مورد بررسی دقیقتر قرار گیرد. با استفاده از 5 معیار پرندگان، ماهیان، عوامل تهدید کننده، مسایل اقتصادی - اجتماعی و موقعیت حفاظتی، مشخص شد که این تالاب در بین 75 تالاب مهم کشور، در جایگاه 63 پس از تالاب خرم قرار می گیرد.
آبشارهای آرپناه در موقعیت جغرافیایی N322649 E492037 در استان خوزستان واقع است. آبشارهای آرپناه واقع در 45 کیلومتری شهرستان لالی در شمال شرقی استان خوزستان یکی از مکان دیدنی و خوش آب و هوای شهرستان لالی و استان بوده که هرساله پذیرای مسافران زیادی از سراسر استان و کشور است. قرار گرفتن این مکان در بین کوه ها و وجود خود آبشار باعث خنکی نسبی این مکان حتی در تابستان ها شده است، همچنین نزدیک بودن چشمه با آبشار باعث سردی آب آن شده که آب تنی در آن در فصل گرم لذت خاصی دارد. در سالهای اخیر پروژه تجهیز و ایجاد زیرساخت ها توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در این مکان انجام شده که احداث پل عابر پیاده برای ارتباط طرفین رودخانه آبشار، احداث نمازخانه ،ساختن آلاچیق و سکوهای بتنی برای مسافران ،احداث پارکینگ و سرویس بهداشتی از موارد این پروژه است. آب این آبشارها از چشمه هایی که در نزدیکی آبشارها قرار دارند حاصل می شود و با طی مسیری طولانی و پیوستن به آب چشمه تلوک (بی بی ترخان) و آب شور (سور) در پایین دست به رود کارون می ریزد. در طول مسیر آب آن چند آسیاب وجود دارد که آسیابهای پلنگ و نهنگ از مشهورترین آنها هستند.
شهرستان لالی از یک سو به رشته کوه های زاگرس منتهی می شود و یا به عبارت دیگر در قلب زاگرس جای گرفته است و دارای آب و هوای نسبتا معتدلی می باشد که البته در ماه های گرم سال از گرمای استان خوزستان در امان نمی باشد. با احداث پروژه ی سد جدید گتوند و احداث یکی از بهترین پل های کابلی خاورمیانه در این منطقه لالی موقعیت شبه جزیره ای به خود گرفته است به گونه ای که از سمت شمال محسور به رودخانه ی آبشور، از سمت شرق محسور به رودخانه ی چیتی و آب مایک، ازسمت غرب محسور به رودخانه ی زیورو و از سمت جنوب محسور به رودخانه ی کارون می باشد. از راه های ارتباطی این شهرستان می توان به جاده های لالی_مسجدسلیمان که عامل ارتباطی مردمان لالی و مسجدسلیمان است، جاده ی لالی_دزفول که عامل ارتباطی بین شهرستان های لالی،سردشت و دزفول است، جادهی گتوند که عامل ارتباطی شهرستان های لالی،گتوند و شوشتر است و جاده ی لالی_اندیکا که عامل ارتباطی این دوشهر و اتصال به استان چهارمحال و بختیاری است، می توان یاد کرد.