اخبار سیاسی و اقتصادی و تحلیل های روز

لزوم کارآمدسازی ساختار اطلاعاتی در مبارزه با فساد؛

سریال ادامه‌دار مفاسد اقتصادی و مسئولیت‌های وزارت اطلاعات

طرح ایجاد سازمان اطلاعاتی مبارزه با مفاسد کلان ذیل نظر مقام معظم رهبری یا رئیس قوه‌ قضائیه، شاید مؤثرترین راهکار برای اصلاح نقص ساختاری فوق باشد.

1. اعلام تخلفات گسترده‌ی شرکت پدیده، نتوانست جامعه‌ی ایران را شوکه کند؛ چراکه مردم به رونمایی نوبه‌ای مفاسد کلان، که هر از چندی بر صفرهای آن اضافه می‌شود (مثل پرونده‌های خداداد، کرسنت، استات اویل، مه‌آفرید، بابک و اخیراً پدیده)، عادت کرده‌اند! این‌بار آقای پ با استفاده از اهرم تبلیغات سنگین و تکنیک کلاه‌برداری پونزی، توانست هزاران میلیارد از منابع مردم را جمع‌آوری کند و با آلوده کردن مقامات محلی، ده‌ها هکتار اراضی در منطقه‌ی شاندیز را به‌طور غیرقانونی تصاحب کند.
2.  برخلاف باور برخی آقایان، مهم‌ترین تهدید برای انقلاب اسلامی، دشمن بیرونی نیست، بلکه شیوع مفاسد اقتصادی و فراگیر شدن باور عمومی مبنی بر ناکارآمدی ساختارهای کشور است؛ چراکه مهم‌ترین عامل حفظ کشور در مقابل انواع تهدیدات داخلی و خارجی، همین عمق اعتقادی مردم به رهبری و اساس نظام اسلامی است.
3.   علی‌رغم گذشت چهارده سال از فرمان هشت‌ماده‌ای مقام معظم رهبری، هنوز اقدام مؤثری در زمینه‌ی مبارزه با فساد صورت نگرفته است. دولت‌ها بیشتر به‌صورت شعاری و برای نبردهای سیاسی، از اهرم مبارزه با فساد استفاده می‌کنند و اقدام مؤثر عملی نمی‌کنند. مقام معظم رهبری بارها از عدم جدیت مسئولان در مبارزه با فساد انتقاد نموده‌اند: 
«چند سال قبل از این (نمی‌دانم حالا ده سال است یا بیشتر است)، من توصیه‌های مؤکدی را راجع‌به مقابله‌ی با فساد اقتصادی به مسئولین کشور کردم، استقبال هم کردند، اما خب اگر عمل می‌کردند، دیگر این فساد بانکی اخیر (که حالا همه‌ی روزنامه‌ها و همه‌ی دستگاه‌ها و همه‌ی ذهن‌ها را پر کرده) پیش نمی‌آمد. وقتی عمل نمی‌کنیم، دچار این حوادث می‌شویم. اگر با فساد مبارزه بشود، دیگر این چند هزار میلیارد (یا هرچه) سوءاستفاده‌ای که افرادی بیایند بکنند، پیش نمی‌آید. وقتی عمل نمی‌کنیم، خب پیش می‌آید؛ ذهن مردم را مشغول می‌کند، دل مردم را مشغول می‌کند، دل آدم‌ها را می‌شکند. چقدر در این کشور از بروز یک چنین فسادی دل‌ها ناراحت می‌شود؟ چقدر آدم‌ها امیدشان را از دست می‌دهند؟ این سزاوار است؟ این به‌خاطر این است که عمل نکردیم. از همان وقت که گفته شد فساد ریشه‌دار می‌شود، ریشه پیدا می‌کند، شاخ‌و برگ پیدا می‌کند، هرچه که بگذرد، کندنش مشکل می‌شود (این‌ها گفته شد، این‌ها تأکید شد، این‌ها همه بیان شد، این‌ها سرمایه‌گذار پاک‌دامن و صادق را مأیوس می‌کند)، اگر عمل می‌شد، مبتلا به این مسائل نمی‌شدیم. حالا مبتلا شدیم.» (11 مهر 1390)
«این سمینار و امثال آن، بناست چه معجزه‌ای بکند؟ مگر وضعیت برای شما مسئولان سه قوه روشن نیست؟ با توجه به شرایط مناسب و امیدبخشی که از لحاظ همدلی و هماهنگی و هم‌فکری بین مسئولان امر وجود دارد، چرا اقدام قاطع و اساسی انجام نمی‌گیرد که نتیجه را همه به‌طور ملموس مشاهده کنند؟ توقع من از آقایان محترم این است که چه با سمینار و چه بدون آن، تصمیمات قاطع و عملی بدون هرگونه ملاحظه‌ای بگیرند و اجرا کنند.» (17 آذر 1393)
4.   فساد در اقتصاد ایران از سه جهت ادامه‌دار است:
اول) ساختار دولتی اقتصاد ایران: تا زمانی که مدیریت بنگاه‌های اقتصادی دست دولت و حاکمیت است، مجال برای فساد و بریزوبپاش فراهم است. متأسفانه علی‌رغم ابلاغ سیاست‌های اصل 44، باز هم زور جریان مقابل قوی‌تر بود و اجازه نداد تا افسار بنگاه‌ها از دست دولت خارج شود. تنها از جیبی به جیب دیگر منتقل شد تا همچنان مدیریت شرکت‌ها در اختیار دولت یا نهادهای حاکمیتی قرار داشته باشد و بساط رانت و فساد مستدام.
دوم) اقتصاد زیرزمینی:
 دست‌هایی در کار است تا شفافیت در اقتصاد ایران ایجاد نشود. علی‌رغم شعارهای پوپولیستی برخی سیاسیون، در عمل، کوچک‌ترین اقدام برای ایجاد شفافیت اقتصادی، با مقاومت عجیب برخی مسئولین مواجه می‌شود. دولت به‌راحتی می‌تواند همانند کشورهای توسعه‌یافته با استفاده از نرم‌افزارهای داده‌کاوی و تقاطع پایگاه‌های اطلاعات اقتصادی و البته در کنار آن، جایگزینی حداکثری پول الکترونیک به‌جای پول فیزیکی (اجرای قوانین مبارزه با پول‌شویی)، بخش عمده‌ای از مفاسد اقتصادی را ریشه‌کن کند. اما مشکل این است که برخی اجازه نمی‌دهند چنین بساطی در کشور پهن شود؛ بانک‌ها به‌هیچ‌عنوان شفافیت اقتصادی را بر نمی‌تابند.
بانک مرکزی هم البته مخالفتی با بانک‌ها ندارد! شرکت نفت و بانک مرکزی که متولی تخصیص رانت‌های کلان اقتصادی هستند هم با تمام توان، از ایجاد هرگونه فضای رقابتی و شفاف در تخصیص ارز و نفت پرهیز می‌کنند تا سفره‌ی امثال بابک‌خان جمع نشود. متأسفانه فردی هم که مدعی است آدرس فساد را خوب بلد است، با مصوبات ستاد اقتصادی خویش (کمیته‌های پنج‌نفره)، دست برخی مدیران را در تخصیص رانتی منابع باز گذاشته است! از طرف دیگر، تیم اتاق بازرگانی که اتفاقاً لابی محکمی در دولت دارد، با همکاری وزیر راه و وزیر صنعت و رئیس گمرک، به دنبال حذف ساختارهای نظارتی قبلی است. تعلیق قانون قاچاق و حذف ایران‌کد و شبنم و تلاش برای تخریب سامانه‌ی ثبت سفارش و سامانه‌ی پورتال ارزی، از جمله اقدامات ایشان است. این البته گوشه‌ای از مقاومت جانانه‌ی همان «برخی» در برابر شفافیت اقتصادی است!
سوم) ناکارآمدی دستگاه کاشف فساد: از لحاظ سامانه‌ای، شناسایی و ره‌گیری فساد اقتصادی در ایران برعهده‌ی معاونت اقتصادی وزارت اطلاعات گذاشته‌ شده است که در مورد کارآمدی آن، تردیدهای جدی وجود دارد.
5.      تجربه‌ی کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد حتی اگر اصل 44 درست اجرا شود و شفافیت اقتصادی هم حاصل گردد، باز هم فساد اقتصادی به‌طور کامل ریشه‌کن نمی‌شود. مفسدین همیشه راه‌های جدیدی برای فساد پیدا می‌کنند. معمولاً مفاسد اقتصادی به‌گونه‌ای طراحی می‌شود که از طریق بازرسی‌های آشکار و بررسی اسناد و مدارک (کاری که دیوان محاسبات و سازمان بازرسی می‌کنند)، شناخته نشود. بنابراین برای مقابله با فساد، باید تحرکات پنهان مدیران و تصمیم‌گیران در گلوگاه‌های اقتصادی توسط یک مرکز اطلاعاتی رصد شود. کشف و شناسایی مفاسد کلان، نیازمند کار اطلاعاتی و پیچیده است. باید ملاقات، مکالمات، ایمیل‌ها و در مواردی، ترددهای خارجی و گردش حساب‌های خارجی افرادِ مظنون، تحت مراقبت قرار گیرد و بعضاً طراحی اطلاعاتی برای به دام انداختن و مستند کردن تخلفات اقتصادیِ متهمین، انجام شود. اما این امور در حوزه‌ی اختیارات سازمان بازرسی و دیوان محاسبات نیست و قاعدتاً وظیفه‌ی یک نهاد اطلاعاتی است. این وظیفه براساس بند 6 فرمان هشت‌ماده‌ای مقام معظم رهبری، برعهده‌ی وزارت اطلاعات است:
«وزارت اطلاعات موظف است در چارچوب وظایف قانونی خود، نقاط آسیب‌پذیر در فعالیت‌های اقتصادی دولتی کلان مانند معاملات و قراردادهای خارجی و سرمایه‌گذاری‌های بزرگ طرح‌های ملی و نیز مراکز مهم تصمیم‌گیری اقتصادی و پولی کشور را پوشش اطلاعاتی دهد و به دولت و دستگاه قضایی، در تحقق سلامت اقتصادی، یاری رساند و به‌طور منظم به رئیس‌جمهور گزارش دهد.»
6. چرا وزارت اطلاعات علی‌رغم توانمندی‌های گسترده در مقابله با تهدیدات امنیتی، قادر به شناسایی مفاسد اقتصادی نیست؟ چرا در پرونده‌های کلان نظیر جونیور، بابک، آریا و پدیده، وزارت اطلاعات از ابتدای فعالیت مجرمانه، نظاره‌گر ماجرا بوده است؟ چرا در پرونده‌های کلان، این دادستانی کل کشور است که بار دستگاه‌های نظارتی برای شناسایی فساد را به دوش می‌کشد؟ علت در ضعف ساختاری وزارت نهفته است. برخلاف پرونده‌های جاسوسی و امنیتی که متهمین آن در زمره‌ی دشمنان ملت و دولت محسوب می‌شوند، در پرونده‌های فساد اقتصادی، معمولاً متهمین جزء مرتبطان دولت یا حتی مسئولان دولتی هستند. به تعبیر مقام معظم رهبری، معمولاً ضربه‌ی آبشار مفسدین اقتصادی روی پاس عده‌ای در دولت زده می‌شود.[1]
بنابراین برای مبارزه با فساد، باید وزارت اطلاعاتِ دولت، علیه دولتمردان اقدام کند. می‌توان حدس زد که نتیجه‌ی این معادله، بایگانی شدن پرونده‌های فساد در همان ابتدای تشکیل و عزل و جابه‌جایی کارشناسان و مدیران پیگیر وزارت باشد! در این سیستم، مبارزه با فساد به نتیجه نمی‌رسد. پرونده‌ی مفسدین تنها بعد از روی کار آمدن دولتِ بعد، قابل ‌رسیدگی است که آن‌ هم به دلیل مرور زمان و پاک شدن رد امور، تقریباً محال است. پرونده‌ی مهدی هـ. در دولت هاشمی، پرونده‌های علی خ، بهزاد و کرسنت در دولت خاتمی و پرونده‌های بابک، رحیمی و پدیده در دولت احمدی‌نژاد، مشتی نمونه‌ی خروار است. این ناکارآمدی، ناشی از ضعف کارشناسان یا کمبود امکانات نیست، بلکه محصول طبیعی این ساختار ناقص است. نمی‌توان در دامنه‌ی نفوذ مفسد نشست و بر سر فساد کوبید. چاقو دسته‌ی خود را نمی‌برد!
7.  عدم اجرای فرمان هشت‌ماده‌ای مقام معظم رهبری باید آسیب‌شناسی شود. انتظار آسیب‌شناسی از ستاد مبارزه با مفاسد دولت نیست. دولت‌ها به‌طور ذاتی انگیزه برای مبارزه با فساد ندارند. دولت یازدهم هم مستثنا نیست. پرونده‌ی رحیمی رئیس ستاد مبارزه با فساد دولت قبل و پرونده‌های رانت 650 میلیون یورویی و برداشت 4 میلیارد دلاری دولت فعلی، مؤید این موضوع است. دولت اگر واقعاً عزم مبارزه با فساد داشت، اجرای اصل 44 و شفافیت اقتصادی را پیگیری می‌کرد. مجلس باید برای رفع نقایص ساختاری مبارزه با فساد، کاری کند. طرح ایجاد سازمان اطلاعاتی مبارزه با مفاسد کلان ذیل نظر مقام معظم رهبری یا رئیس قوه‌ی قضائیه، شاید مؤثرترین راهکار برای اصلاح نقص ساختاری فوق باشد که البته مدتی است در مجلس مسکوت مانده است.
پی نوشت:
[1]. مقام معظم رهبری: «متأسفانه همیشه این‌جور است که مفسد اقتصادی در مرکز دولتی جاپا پیدا می‌کند. یعنی یک کسی را پیدا می‌کند که به او کمک کند، به او پاس بدهد، تا او آبشار بزند. تا کسی در داخل حصار نباشد که به آن متجاوز کمک کند، آن متجاوز نمی‌تواند فساد اقتصادی بکند. (25 مرداد 1390)
علی رضازاده
منبع: برهان

- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931111001030#sthash.fl7oWSOh.dpuf

ضرورت تغییر نگاه به روابط استراتژیک با روسیه

شاید بتوان انعقاد تفاهم نامه نظامی امنیتی ایران و روسیه با حضور عالی ترین مقام امنیتی مسکو به تهران، اعلام انعقاد تفاهم نامه گمرکی در آینده نزدیک و سفر دکتر ولایتی فرستاده ویژه رئیس‌جمهور ایران به روسیه را سرآغاز فصل نوین تعمیق روابط تهران و مسکو ارزیابی کرد.

ایران و روسیه به جبر جغرافیا، تاریخی از روابط را پشت سر گذاشته اند روابطی که البته همیشه خوشایند نبوده و صفحات تاریکی نیز دارد . البته طی چند سال و به ویژه ماه های اخیر رشته های روابط تهران و مسکو به دلایل تحولات سیاسی و رویکرد دولت جدید پوتین استحکام بیشتری یافته است در این میان شاید بتوان انعقاد تفاهم نامه نظامی امنیتی ایران و روسیه با حضور عالی ترین مقام امنیتی مسکو به تهران ، اعلام انعقاد تفاهم نامه گمرکی در آینده نزدیک و سفر دکتر ولایتی فرستاده ویژه رئیس جمهور ایران به روسیه را سرآغاز فصل نوین تعمیق روابط تهران و مسکو ارزیابی کرد.کارشناسان طی گفتگو با خراسان بر ضرورت تغییر نگاه به روابط استراتژیک با روسیه به ویژه از سوی دستگاه دیپلماسی تاکید می کنند.
بهشتی پور: آینده خوبی برای روابط گسترده ایران و روسیه متصور است

بهشتی پور استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل،با اشاره به تاریخ تعاملات دو کشور طی 30 سال اخیر اظهارداشت: به طور کلی دولت های روسیه و حتی دولت گورباچف تعاملات قابل قبولی با دولت های جمهوری اسلامی داشته اند و تنها در سال 2008 بنا به درخواست دولتمردان آمریکایی به بهانه قطعنامه جدیدی که علیه ایران صادر شده بود شاهد بودیم که دولت مدودف در ارائه سامانه اس 300 خلف وعده کرد و این درحالی بود که براساس قرارداد رسمی با جمهوری اسلامی ملزم به ارسال آن به ایران بود.

وی با بیان اینکه در آن زمان به درخواست آمریکا استارت شروع مجدد روابط مسکو -واشنگتن زده شد اما تحولات بین المللی و منطقه ای موجب شد تا دولت جدید پوتین نسبت به رفتار خود تجدید نظر کند و رویه جدیدی را پیش بگیرد ،تصریح کرد: از سال 1391 شاهد بهبود روابط ایران و روسیه به خاطر فاصله گرفتن از مواضع قبلی خود و توجه طرف روسی به اهداف مورد نظر ایران بوده ایم که در این میان مخالفت مسکو با روی کار آمدن دولت غربی در دمشق و حضور نظامی غرب دراین کشور از جمله مهمترین اهداف مشترک ایران و روسیه به شمار می رفت.

در این میان قرار گرفتن روسیه در شرایط تحریمی از سوی غرب همچنین بسته شدن بازار تجاری و محصولات کشاورزی غرب بر روی روس ها موجب آن شده است که توجه مسکو به تهران به عنوان جایگزین مناسب معطوف باشد.

ایجاد گروه “برکیس” برای مقابله با 7 کشور صنعتی غرب و ارتقای سطح تعاملات خود با مصر و ترکیه از سوی روسیه نشان داده که منافع آن در همراهی با غرب نیست لذا با توجه به جنبه های اقتصادی، سیاسی ، امنیتی و توجه به این واقعیت که روسیه به عنوان یک همسایه همواره در کنار ایران حضور دارد می توان آینده خوبی برای روابط گسترده دو کشور براساس منافع دوجانبه متصور بود و به نظر می رسد روند این روابط در سال های آینده بهتر می شود.

بهشتی پور همچنین با تاکید براینکه نباید روابط ایران و روسیه فدای بهبود روابط با غرب شود تصریح کرد: ما در شرایطی قرار داریم که می توانیم براساس استقلال و منافع ملی با روسیه و سایر کشورها ارتقای روابط داشته باشیم و این تصور اشتباه که عمدتا ناشی از اندیشه های غلط برخی تحصیلکردگان غربی مبنی بر یادآوری ترکمنچای در تعریف رابطه ایران و روسیه است را کنار بگذاریم چرا که اگر قرار است این تصورات غلط و احساسی مانع دستیابی به منافع ملی باشد لازم است گرجستان نیز به خاطر اقدام خونین نادر شاه در تفلیس در رابطه خود با ایران تجدید نظر کند.

زارعی: برخی سوء برداشت ها از سوی دستگاه دیپلماسی باعث نادیده گرفته شدن بستر مناسب رابطه با روسیه شده است

اسدا… زارعی دیگر کارشناس مسائل بین الملل با بیان اینکه طی دو دهه اخیر روس ها خود را بیش از گذشته نیازمند ارتقای روابط با ایران در سطوح اقتصادی، سیاسی و امنیتی دیده و این سیاست را پی گیری می کنند، سوء برداشت برخی مقامات داخلی نسبت به نیت روس ها و حساسیت برروی انطباق آن با منافع ملی و تاثیر آن بر مناسبات دیگر کشورها را از جمله مواردی دانست که موجب شده است تا بهره گیری مناسب از این ابراز تمایل صورت نگیرد و اظهارداشت: وجود برخی سوء تفاهمات و سوء برداشت ها از سوی دستگاه دیپلماسی موجب آن شده است که حتی گاه برخی بسترهای مناسب و بدیهی توسعه روابط اقتصادی نادیده گرفته شود.

وی با اشاره به دیدار اخیر دکتر ولایتی نماینده رئیس جمهور کشورمان با ولادیمیر پوتین و ابراز امیدواری برای ارتقای سطح تبادلات تجاری به20 میلیارد دلار خاطر نشان کرد: با توجه به مهیا بودن بستر گسترده بازار مصرف محصولات کشاورزی، سبزیجات و دیگر مواد غذایی در جامعه روسیه پس از اعمال تحریم های غرب علیه این کشور می توان حجم مبادلات تجاری میان دو کشور را حتی تا 40 میلیارد دلار نیز متصور بود، منتهی لازمه این ارتقا در شرایطی که رهبری معظم انقلاب فرمان جهاد اقتصادی را صادر کرده اند تجدید نظر دستگاه دیپلماسی کشور است.

وی با بیان اینکه تلاش حداکثری دستگاه دیپلماسی برای ارتقای سطح روابط ایران با غرب به جایی رسیده است که حجم مبادلات تجاری ایران و فرانسه که در زمان حکومت سابق بالغ بر 10 میلیارد دلار بود اکنون به کمتر از 300 میلیون دلار رسیده است اینکه دولت فعلی روسیه عملگرایی را سرلوحه کار خود قرار داده تذکری برای دولتمردان ما نیز دارد که آیا در قبال رویه اثبات عملگرایی روس ها خود را اثبات نموده اید تا از ظرفیت موجود به نفع منافع ملی بهره برداری کنیم.

وی با بیان اینکه دولتمردان روسیه جدید با اتخاذ رویکرد واقع بینانه دست قدرتمند و امنیت بخش ایران را در منطقه مشاهده کرده اند یادآور شد: همیاری ایران برای مبارزه با تروریسم و مصونیت بخشی به کشورهای جدا شده از شوروی سابق و انتقال تجربیات ایران درزمینه امنیت این کشورها از دیگر خواسته های واقع بینانه روسیه از ایران است که موجب نزدیکی بیش از پیش مسکو به تهران می شود.

حسینی:توسعه روابط با روسیه در جهت تحقق اقتصاد مقاومتی است

سید باقر حسینی دبیر دوم کمیسیون امنیت ملی مجلس نیز با بیان اینکه منتقدان به رفتار روسیه طی سه دهه اخیر به یاد داشته باشند که اگر طی سی سال اخیر به جای روسیه آمریکا در کنار ایران قرار داشت اکنون وضع چگونه بود، نسبت به فراموش سازی ظلم آمریکا و برجسته سازی خطاهای روسیه از سوی برخی محافل سیاسی که برای رسیدن به اهداف خاصی صورت می گیرد انتقاد کرد و اظهارداشت: تعمق واقع بینانه نسبت به موقعیت دو کشور نشان از آن دارد که یکی از روش های موثر برای تحقق اقتصاد مقاومتی توسعه سطح تعاملات اقتصادی و متعاقبا امنیتی سیاسی با روسیه با توجه به منافع ملی و منطقه ای کشورمان است.

وی با بیان اینکه طی سفری که همراه با تعدادی از مسئولان دیپلماتیک به مسکو داشتیم برخی مسئولان اقتصادی روسیه ضمن برشمردن ظرفیت های گسترده تجاری و اقتصادی دو کشور نسبت به کم توجهی ایران برای فعال سازی این ظرفیت ها و توجه بیش از حد دستگاه دیپلماسی کشورمان به بازار غرب که معمولا به دلیل تبعیت بازار آنها از سیاست های خصمانه آمریکا علیه ایران متزلزل است، گلایه داشتند اظهارداشت: به رغم آن که برخی برحسب عادت و یا برای پی گیری اهداف خاصی سعی بر آن دارند تا نوع مناسبات ایران و روسیه را باج خواهانه معرفی کنند اما واقعیتی که طی سال های اخیر مشاهده می شود خلاف این را ثابت می کند، چرا که در جریان فتنه 88 و پیش از آن دولت روسیه برخلاف جبهه متحد کشورهای غربی حامی فتنه رفتار کرد و در مناسبات بین المللی و میز مذاکرات مانند آمریکا و برخی کشورهای غربی مطالبات باج خواهانه نداشته است.

محمداکبری

منبع:‌ رصد

- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931112001096#sthash.y8LhbFMV.dpuf

ادعای رویترز: دستگیری یک ایرانی در سوریه

ابواحمد اضافه کرد: این شهروند ایرانی 30 ساله از طریق مترجم تحت بازجویی قرار گرفت و مشخص شد او سال گذشته میلادی از شهر قم به سوریه آمده است.

رویترز مدعی شد گروه های مخالف مسلح در سوریه یک ایرانی را دستگیر کرده اند.
 
 به گزارش عصرایران  به نقل از رویترز، این گروه مسلح در سوریه مدعی شده است این شهروند ایرانی را ماه گذشته میلادی در استان درعا در جنوب سوریه دستگیر کرده است. براساس ادعای این گروه مسلح، این ایرانی در کنار نیروهای دولتی سوریه بود.

رهبر این گروه مسلح مخالف دولت سوریه که خود را "ابو احمد" معرفی کرد گفت: پس از سیطره بر منطقه شیخ مسکین، این ایرانی را دستگیر کردیم.

در حال حاضر دولت سوریه در حال جنگ با تعداد زیادی از گروه های تروریستی است. رویترز به طور دقیق هویت این گروه مسلح و وابستگی آن را مشخص نکرده است.

ابواحمد اضافه کرد: این شهروند ایرانی 30 ساله از طریق مترجم تحت بازجویی قرار گرفت و مشخص شد او سال گذشته میلادی از شهر قم به سوریه آمده است.

 وی افزود: اولویت ما مبادله او با زنان زندانی در زندان های سوریه است.

 دو سال پیش هم گروه های مسلح در سوریه پس از ربودن 48 ایرانی در مسیر فرودگاه بین المللی دمشق، آنها را با بیش از 2 هزار نفر از زندانیان سوریه مبادله کردند.  

ترور مسئول دایره ترورهای «داعش» در غوطه شرقی دمشق

در ادامه اختلافات و درگیری‌های مسلحانه گروه‌های تروریستی، منطقه «غوطه شرقی دمشق» شاهد ترور مسئول دایره ترورهای «داعش» و زبده‌ترین تک‌تیرانداز این گروه تروریستی تکفیری توسط افراد مسلح ناشناس بود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در دمشق، درگیری بین گروه‌های مسلح تروریستی با هلاکت دو سرکرده گروه تروریستی تکفیری «داعش» در منطقه «غوطه شرقی دمشق» بار دیگر از سرگرفته شد.

افراد مسلح ناشناس روز گذشته «جهاد الخولی»، ملقب به «ابو عبیده سوری» را که مسئول دایره ترورهای داعش در استان دمشق به شمار می‌آمد و همچنین «ابو ایهم»، زبده‌ترین تک‌تیرانداز داعش در منطقه غوطه شرقی دمشق را ترور کردند.

این ترور در یکی از شهرک‌های غوطه شرقی روی داد و هویت عاملان ناشناس است، اما داعش گروه تروریستی «جیش الاسلام» به سرکردگی «زهران علوش» را متهم به این ترورها کرده است، چراکه از یک سو این افراد تحت پیگرد جیش الاسلام بودند و از سوی دیگر داعش و جیش الاسلام در ریف دمشق با یکدیگر رقابت دارند و بارها مقابل هم صف آرایی کرده‌اند.

جیش الاسلام به دلیل ترور دو سرکرده‌اش به نام‌های «الخطاب الشیفونی» و «نبیل عدس» که از سرکرده‌های صف اول این گروه وابسته به عربستان سعودی به شمار می‌آمدند، دستور پیگرد ابو عبیده را صادر کرده بود.

- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931114000035#sthash.mBAXbuID.dpuf

واشنگتن: موشک‌های ایران در مذاکرات بررسی شده است

خانم ساکی بحث در خصوص برنامه موشکی ایران را ادامه داد و گفت «توانایی حمل کلاهک اتمی در موشک‌های ایران، پیش از این در مذاکرات مورد بحث قرار گرفته و باز هم مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.»

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با اشاره به پرتاب ماهواره «فجر» گفته که برنامه موشکی ایران و ساخت موشک‌های دارای توانایی حمل کلاهک هسته‌ای در این کشور بخشی از موضوع مذاکره با 1+5 بوده و خواهد ماند.

به گزارش فارس به نقل از دفتر اطلاع‌رسانی وزارت خارجه آمریکا، «جنیفر ساکی» سخنگوی این وزارتخانه امروز به میان خبرنگاران آمد و به سوالات آنها در خصوص موضع واشنگتن در قبال مسائل روز پاسخ داد.

بحث پرتاب ماهواره فجر به فضا موضوع داغ سوالات ایرانی این جلسه بود که خانم سخنگو همگام با خبرگزاری‌های غربی و به خصوص «آسوشیتدپرس»، رنگ و بوی سیاسی و هسته‌ای به این خبر داد.

خانم ساکی بدون اشاره به فاصله 470 کیلومتری ماهواره‌ «فجر» از زمین، پرتاب این ماهواره را به برنامه موشکی نظامی ایران مرتبط کرد و گفت «برنامه موشکی ایران تهدیدی برای منطقه است.»

ایران پیش از این در رسانه‌ها از ساخت موشک بالستیک «سجیل» سخن گفته بودند که اهداف خود را در  2 هزار کیلومتری منهدم می‌کند.

خانم ساکی بحث در خصوص برنامه موشکی ایران را ادامه داد و گفت «توانایی حمل کلاهک اتمی در موشک‌های ایران، پیش از این در مذاکرات مورد بحث قرار گرفته و باز هم مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.»

خانم سخنگو با توجه به حضور یک خبرنگار عراقی در نشست خبری امروز، به تحولات عراق هم پرداخت.

خبرنگار عراقی به «جن ساکی» گفت که نیروهای پیشمرگه در روزهای اخیر در شهر کرکوک درگیری‌های سنگین و خونینی با داعش داشته ولی به خاطر نبود سلاح‌های سنگینی که قرار بوده ائتلاف تحت فرماندهی آمریکا به آنها بدهند، در این حملات متحمل خسارات سنگینی شده است.

خانم ساکی بدون اشاره به جزئیات خبر مورد اشاره خبرنگار عراقی به گفتن این جمله بسنده کرد که «ما کمک‌های زیادی برای ارتش عراق و نیروهای پیشمرگه فرستاده‌ایم.»

خبرنگار عراقی سوال دیگری در خصوص احتمال وارد شدن سربازان غربی به میدان جنگ با داعش هم پرسید که خانم سخنگو گفت «ما بارها و بارها موضع خود را در این خصوص گفته‌ایم.»

آمریکا می‌گوید که فعلا قصدی برای درگیر کردن سربازان خود با داعش ندارد و چندصد نظامی اعزامی به عراق هم برای مشاوره به ارتش این کشور و حفاظت از سفارت ایالات متحده در بغداد به عراق رفته‌اند.

صدور احکام اعدام دسته‌جمعی برای طرفداران گروه اخوان‌المسلمین در مصر هم پای دیگر سوالات خبرنگاران بود که «جنیفر ساکی» ضمن دادن حق به خانواده قربانیان خشونت‌های مصر برای دیدن اجرای عدالت در حق قاتلان، از برگزاری دادگاه‌های دسته‌جمعی انتقاد کرد و گفت چنین روشی باعث بررسی نامطلوب شواهد و مدارک می‌شود.

دادگاه جنایی شهر «الجیزه» امروزبا صدور حکمی183 عضو جماعت اخوان المسلمین را به اتهام حمله به مرکز پلیس «کرداسه» در غرب الجیزه و قتل 13 پلیس به اعدام محکوم کرد.
ادامه کمک‌های آمریکا به اوکراین و تأثیر منفی آن در بالا گرفتن تنش‌ها هم سوال خبرنگار آسوشیتدپرس بود که خانم ساکی در جواب به تعهد ایالات متحده برای حمایت از دولت مرکزی کی‌یف اشاره کرد.

منبع: فارس

پیاده روی ظریف و کری؛ خطای دیپلماتیک یا عرف دیپلماسی؟

هرچند برخی از انتقادها ناشی از ناآگاهی سیاسی، تفاوت نگاه به دیپلماسی و کارکردهای آن است اما برخی دیگر نیز از طرف شخصیت ها و جریان هایی صورت گرفته که ادامه ی فرافکنی ها و حاشیه سازی های 17 ماه گذشته آنها علیه دولت است.

راهپیمایی 15 دقیقه یی وزیران امور خارجه ی ایران و آمریکا در پیاده روهای شهر ژنو با هیاهو و حاشیه هایی همراه بوده است. البته بسیاری از تحلیلگران این پیاده روی را نه خطای دیپلماتیک بلکه رسم و عرف دیپلماسی می دانند.

به گزارش ایرنا، آخرین دور از گفت و گوهای هسته یی میان ایران و اعضای گروه 1+5 (شامل: آمریکا، روسیه، انگلیس، فرانسه، چین و آلمان) که از بیست و چهارم تا بیست و هشتم دی ماه به مدت پنج روز در «ژنو» برگزار شد با حاشیه هایی همراه بود که دامنه ی آن تا امروز نیز ادامه پیدا کرده است.

برخی منتقدان سفر «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ی ایران را به فرانسه بخاطر رویدادهای پاریس مورد نکوهش قرار می دهند و برخی نیز پیاده روی 15 دقیقه یی ظریف و همتای آمریکایی او را در ژنو به باد انتقاد گرفته اند.

انتقاد برخی از منتقدان به حدی بود که در واکنش به اقدام وزیر امور خارجه، مردن را طبیعی دانستند و برخی دیگر نیز از رسانه های خود به عنوان بلندگویی برای انتقاد بهره گرفتند و رفتار ظریف را در مقام دهن کجی به انقلاب، نظام، مردم و بخصوص هزاران شهید توصیف کردند!

این انتقادها اما در سطح اعلامی و تبلیغاتی باقی نماند و مجلس شورای اسلامی نیز تلاش کرد در سطح اعمالی دستی بر آتش داشته باشد؛ از این رو ظریف به مجلس فراخوانده شده است تا امروز سه شنبه در ارتباط با پیاده روی دیپلماتیک خود پاسخگوی کمیسیون امنیت ملی باشد؛ چرا که برخی از این نمایندگان قدم زدن ظریف و کری در ژنو را «خطای دیپلماتیک» می دانند.

از این رو «حسن روحانی» رییس جمهوری ایران در همایش تجلیل از اندیشمندان حوزه ی علوم انسانی در هفتمین جشنواره ی بین المللی فارابی که شنبه یازدهم بهمن ماه در محل نهاد ریاست جمهوری برگزار شد ضمن قدردانی از زحمات شبانه روزی و بی وقفه ی تیم مذاکره کننده ی کشورمان گفت: امروز دیپلمات های خوبی در اختیار داریم که در برابر 6 کشور دنیا می ایستند، حرف حقوقی، سیاسی و فنی می زنند.

او همچنین نقد و تخریب را 2 حوزه ی جدا و با اهداف متفاوت دانست و اظهار کرد: انتقاد به معنای راه بهتر نشان دادن و دقیق تر است و باید به این امر توجه کنیم که برخی به نام انتقاد تخریب، به نام حزب و جناح در صدد ضربه زدن به منافع ملی هستند در حالی که منافع ملی از اهمیت بالایی برخوردار است و ما باید به این امر توجه کنیم.

دیپلماسی به معنای روش حل مسالمت آمیز اختلاف ها از طریق گفت و گو، مذاکره و مفاهمه است و در این میان حفظ و پیشبرد منافع ملی از اهمیت و جایگاه بالایی برخوردار است. بنابراین هر فعالیت دیپلماتیک باید در راستای تحقق منافع ملی صورت گیرد حال آنکه این رایزنی ها می تواند به شیوه ی مذاکره های دوجانبه، سه جانبه و چندجانبه، رسمی یا غیررسمی، پشت درهای بسته یا در فضای باز صورت گیرد.

دور تازه ی گفت و گوهای هسته یی در مقایسه با نشست های پیش از آن از پیچیدگی های بیشتری برخوردار بود؛ از سفرها و دیدارهای دوجانبه و چندجانبه گرفته تا ورود به جزییات در موضوع های مورد بحث را شامل می شد. در جریان این گفت و گوها ظریف افزون بر سوییس، به آلمان، بلژیک و فرانسه نیز سفر کرد.

فشردگی این دور از گفت و گوها به حدی بود که ظریف و کری سه بار در ژنو و یک بار نیز در پاریس با یکدیگر دیدار دوجانبه داشتند؛ چرا که زمان همچنان در حال گذر است و آن ها در صدد هستند تا اوایل فروردین ماه به توافق سیاسی دست یابند.

به باور بسیاری از تحلیلگران همزمان شدن مذاکره ها با رویدادهای پاریس نیاز به مدیریت داشت تا به روند گفت و گوها لطمه یی وارد نشود. آن ها اعتقاد دارند تیم های مذاکره کننده ی ایران و 1+5 تنها بر سر موضوع هسته یی گفت و گو می کنند و ورود مسایل دیگر به این جریان باعث خواهد شد مذاکره ها از مسیر اصلی خود خارج شوند و به سایر مسایل از جمله دهشت افکنی (تروریسم) تسری یابند. این همان چیزی است که غربی ها از همان ابتدا خواستار گنجاندن آن در فرایند مذاکره های هسته یی بودند.

هرچند برخی از انتقادها ناشی از ناآگاهی سیاسی، تفاوت نگاه به دیپلماسی و کارکردهای آن است اما برخی دیگر نیز از طرف شخصیت ها و جریان هایی صورت گرفته که ادامه ی فرافکنی ها و حاشیه سازی های 17 ماه گذشته آنها علیه دولت است. امروز هفت کشور درگیر در مذاکره ها در آستانه ی توافق سیاسی هستند پس حاشیه سازی و تلاش برای انحراف گفت و گوها از مسیر اصلی برای مخالفان توافق ژنو از اهمیتی دوچندان برخوردار است.

در این پیوند، گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا با 2 کارشناس و تحلیلگر مسایل بین المللی به گفت و گو پرداخت و نظر آن ها را درباره ی حاشیه سازی های صورت گرفته در خصوص پیاده روی ظریف و کری جویا شد.

*** باید کار را به کاردان سپرد

«سید علی خرم» کارشناس مسایل بین المللی و نماینده ی پیشین ایران در مقر اروپایی سازمان ملل متحد (ژنو) در گفت و گو با پژوهشگر ایرنا به بررسی حاشیه سازی ها علیه تیم مذاکره کننده ی هسته یی ایران پرداخت و گفت: ظریف به عنوان وزیر امور خارجه برای حل موضوع هسته یی باید بتواند آزادانه عمل کند؛ به طوری که در صورت لزوم بتواند با همه ی اعضای 1+5 دیدار داشته باشد. روند مذاکره ها این گونه نیست که کشورهای عضو این گروه دستوری صادر کنند و از آن پس همه ی مسایل مورد اختلاف حل و فصل شود بلکه روابط بین الملل می تواند بر اثر این دیدارها تغییر کند و نتیجه یی به نفع یا به ضرر کشوری داشته باشد.

خرم در ارتباط با همزمانی اهانت نشریه ی فرانسوی «شارلی ابدو» به پیامبر اسلام (ص) و حضور ظریف در فرانسه به منظور پیشبرد مذاکره های هسته یی-که مورد انتقاد برخی در ایران قرار گرفته است-اظهار کرد: رویدادهای پاریس نباید بر موضوع هسته یی -که منافع و امنیت ملی در آن است- تاثیر بگذارد زیرا این مسایل روزمره و زودگذر هستند و تیم هسته یی باید موضوع مورد نظر خود را با قدرت و پشتکار فراوان به پیش ببرد. نباید مسایل کوچکی که هر روز در سراسر جهان اتفاق می افتد در کار تیم هسته یی وقف ایجاد و روند گفت و گوها را با چالش مواجه کند.

نماینده ی پیشین ایران در ژنو انتقاد شدید از 15 دقیقه پیاده روی ظریف و کری را از طرف برخی مخالفان توافق ژنو دانست که هر روز مسایل حاشیه یی جدید طرح می کنند. او در این باره گفت: لازم نیست این موضوع را در حوزه ی سیاست خارجی یا روابط دیپلماتیک بررسی کرد بلکه آن را باید در حوزه ی خواسته ها و مطالبه های گروه هایی دید که خواهان شکست روحانی در فرایند مذاکره ها هستند. آن ها مسایل فرعی را مطرح می کنند و با فریب افکار عمومی و بهره برداری از احساسات مردم به دنبال خواسته های خود هستند. بنابراین به هیچ عنوان بحث مورد نظر جنبه ی دیپلماتیک و سیاست خارجی ندارد بلکه مربوط به برخوردهای جناحی است.

این تحلیلگر مسایل بین المللی بخشی از انتقادها را نیز ناشی از ناآگاهی سیاسی یا تفاوت نگاه به دیپلماسی و کارکردهای آن دانست و تصریح کرد: ممکن است بخشی از جامعه ندانند که قدم زدن، گفت و گو کردن، عرف و ابزار دیپلماتیک است. نمی توان به وزیر امور خارجه دستور داد که عرف دیپلماتیک را بجا نیاورد و بر حسب سلیقه ی شخصی مردم این عرف را تغییر دهد. تنها می توان از وی درخواست کرد این پرونده را با شرایطی که تعیین شده و برای کشور مناسب است حل و فصل کند.

وی در ادامه با بیان نمونه هایی به اهمیت رعایت عرف دیپلماتیک از سوی تیم مذاکره کننده ی ایران اشاره کرد و گفت: عرف دیپلماتیک به آداب و رسوم بین المللی باز می گردد که رعایت آن نقش قابل توجهی در به نتیجه رسیدن مذاکره ها داشته باشد. به عنوان مثال اشتون بر حسب موضوع گفت و گو و نوع سخنان، رنگ و مدل لباس خود را انتخاب می کند. روشن است که هر رفتار معنای خاص خود را دارد و وزیر امور خارجه ی ایران باید در این موضوع آزادی لازم را داشته باشد. در عرف دیپلماتیک پشت میز نشستن یا ایستاده گفت و گو کردن هر کدام معنایی خاص دارد که ظریف بر حسب شرایط به انتخاب این روش ها اقدام می کند.

خرم با بیانی توصیه یی تنها کسانی را شایسته ی نقد رفتارهای دیپلماتیک دانست که با عرف دیپلماتیک آشنایی و به همان میزان تجربه ی دیپلماتیک داشته باشند. پس به اعتقاد وی، افرادی که از این علم بی اطلاع هستند نمی توانند نظری دقیق و کارشناسانه ارایه دهند و به قول معروف باید «کار را به کاردان سپرد».

این استاد دانشگاه از طرف دیگر یکی از دلایل انتقاد از تیم مذاکره کننده در ایران را به رسمیت شناخته نشدن دیپلماسی به عنوان یک تخصص دانست و با بیان نمونه یی به پژوهشگر ایرنا گفت: در ارتباط با انرژی هسته یی نیز افرادی که هیچ اطلاعاتی در این موضوع ندارند به عنوان کارشناس و متخصص این فن در مطبوعات به اظهارنظر می پردازند و ابعاد این موضوع را به شکلی جلوه می دهند که در مجموع به ضرر کشور تمام می شود.

*** تاریخ گواه عمل مخالفان توافق خواهد بود

«سید محسن میرحسینی» تحلیلگر مسایل بین المللی و استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه یزد نیز در گفت و گو با پژوهشگر ایرنا به ابعاد مختلف حاشیه های جدید علیه تیم مذاکره کننده ی هسته یی اشاره کرد.

میرحسینی در ارتباط با انتقاد مخالفان در مورد سفر ظریف به پاریس اظهار کرد: سفر دکتر ظریف به فرانسه نه تنها جای انتقاد ندارد بلکه نشان از خبرگی وی در امور دیپلماسی دارد چرا که وی در این سفر و دیدارها، موضع قاطعانه ی دولت و مردم ایران را نسبت به هرگونه توهین به اعتقادهای مسلمانان بصورت مستقیم به گوش مسوولان فرانسه رساند.

وی افزود: در شرایط حساس مذاکره ها سفر ظریف به فرانسه گوشزد نمودن دوباره ی حقوق قانونی هسته یی مردم ایران به غرب بود و نه یک سفر شخصی و تفریحی. از سوی دیگر دولت فرانسه میان دهشت افکنی و کشتار نویسندگان نشریه ی شارلی ابدو و توهین به اعتقادهای مسلمانان یک مرز روشن ترسیم کرده است. در همین حال اقدام زشت و ناپسند یک نشریه را نمی توان به حساب دولت آن کشور نوشت. اعتراض علیه بی حرمتی نسبت به اعتقادهای دینی بیش از یک میلیارد مسلمان را وزارت خارجه با صراحت انجام داده و موضع گیری بجا با رعایت شان دیپلماتیک و دوری از شعار و رفتارهای غیردیپلماتیک به طور قطع تاثیر بیشتری در این زمینه داشته است.

عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه یزد درباره ی راهپیمایی چند دقیقه یی ظریف با کری گفت: پیاده روی آن ها در حاشیه ی مذاکره های هسته یی نه تنها خارج از عرف دیپلماتیک نبوده است بلکه در مدار عرف دیپلماتیک امروز دنیا نیز قرار دارد. در جهان امروز نه تنها مفهوم دیپلماسی بلکه راه ها و ابزارها و شیو ه های نیل به آن نیز متحول شده است. اگر در دوران جنگ سرد خط تلفن سرخ (به عنوان خط تلفن ارتباطی رسمی میان شوروی و آمریکا وجود داشت) مدار دیپلماسی بین مسکو و واشنگتن بود. در دنیای امروز بازی گلف اوباما و پوتین محل مهمترین تصمیم گیری های جهانی است.

این مدرس دانشگاه انتقادهای کنونی برخی از نمایندگان مجلس را بیش از آن که واقعیت داشته باشد بهانه تراشی دانست و تصریح کرد: انتقادها و اعتراض هایی که در این چند روز در این زمینه از سوی برخی نمایندگان مجلس وارد شده است تنها یک بهانه و ناشی از گفتمان جناح مخالف مذاکره ها است که برای اعلام مخالفت خود به هر بهانه یی هر چند مضحک هم باشد چنگ می زنند وگرنه هر آدم عاقلی می داند که انجام مذاکره چه در اتاق های دربسته و چه در خیابان های ژنو در نهایت با هم تفاوتی ندارند.

این استاد علوم سیاسی در پاسخ به سوال پژوهشگر ایرنا مبنی بر این که آیا طرح این انتقادها می تواند ناشی از ناآگاهی سیاسی، تفاوت نگاه به دیپلماسی و کارکردهای آن باشد گفت: بطور قطع هر کس با الفبای سیاست آشنا باشد با مراجعه به پیشینه ی جناحی و خطی طرح کنندگان این انتقادها درمی یابد که این بهانه جویی ها همه و همه در راستای تخریب روند مذاکره ها و تیم مذاکره کننده بوده و مقاصد سیاسی و جناحی در پس آن نهفته است.

میرحسینی افزود: اگر با دید غیرسیاسی و جناحی و نیز با دید واقعگرایانه به این گونه رفتارها در مذاکره ها نگریسته شود یک نتیجه ی منطقی از آن گرفته می شود و آن اینکه، این گونه رفتارها باعث می شود تا دو طرف مذاکره در فضایی صمیمی و دوستانه و بدون حاشیه مسایل و مشکل های پیش رو را به طور واقع بینانه حل و فصل کنند. در واقع اینگونه اقدام ها بیانگر مثبت بودن روند مذاکره ها است چرا که هر یک از دو طرف سعی می کنند با حسن نیت در فضایی خصوصی تر مسایل را مطرح کنند.

وی با بیان این که یک دلیل پیاده روی به نبود حیاط یا باغ در هتل و حضور خبرنگاران در اطراف هتل برمی گردد و دلیل دیگر نیز بخاطر تغییر فضای مذاکره ها از حالت تنش آلود است، به دلایل دیگر اشاره کرد و گفت: دلیل احتمالی دیگر که ظریف بخاطر مصلحت نخواسته است آن را بیان کند مساله ی وجود دستگاه های شنود (استراق سمع) از سوی دستگاه های جاسوسی طرف های مخالف از جمله اسراییلی ها در محل مذاکره ها بوده است؛ از این رو برای دوری از شنود مکالمه ها یا دوری از اطلاع سایر مذاکره کنندگان گروه 1+5 از مباحث مطرح شده، دیداری خصوصی تر در فضای باز صورت گرفت.

این تحلیلگر مسایل بین المللی اظهار کرد: جالب است آقایانی که همه چیز را از عینک جناحی خود می بینند و برای اقدام هایی که دولت تدبیر و امید برای دستیابی به منافع ملی کشور در چارچوب خطوط نظام و زیر نظر رهبر معظم انقلاب صورت می گیرد دلواپس می شوند و قدم زدن وزیر امور خارجه ی کشورمان با همتای آمریکایی را ذلت می دانند، هیچ گاه در دولت قبل در برابر اختلاس های گوناگون که یکی پس از دیگری افشا می شوند احساس دلواپسی در مقابل چپاول بیت المال نکردند اما امروز به علت همسو نبودن دولت فعلی با آنان تلاش برای استیفای حقوق ملت ایران از طریق مذاکره را بصورتی مضحک مورد حمله قرار می دهند.

این بار میرحسینی در مقام منتقد بر انتقادهای بی پایه ی مخالفان برآمد و توصیه وار خطاب به آنان گفت: آیا بهتر نیست برای یک بار هم که شده صداقت به خرج بدهیم و بجای فکر کردن به منافع شخصی و جناحی و سنگ اندازی بر سر راه مذاکره های هسته یی و گشودن هر روزه جبهه یی جدید در برابر تیم مذاکره کننده، منافع ملی ایران عزیز را سرلوحه ی راه خود قرار دهیم و با پشتیبانی از تیم مذاکره کننده منافع مردم و جامعه را بر منافع خود برتر بدانیم؛ در هر حال تاریخ گواه این عمل ما خواهد بود و آیندگان در این باره قضاوت خواهند کرد.

این مدرس دانشگاه در بخش پایانی گفت و گوی خود با ایرنا به فراخوانی کمیسیون امنیت ملی مجلس از ظریف اشاره کرد و گفت: بر طبق قانون اساسی مجلس حق دارد در اموری که در حیطه ی وظایف وزرا است از عملکرد آنان سوال کند اما از این 21 نماینده که اغلب نزدیک به جبهه ی پایداری هستند -که در دفاع از دولت احمدی نژاد شکل گرفت- باید پرسید که چرا هیچگاه به ذهن پرسشگر آنان خطور نکرد که درباره ی گفت و گوی مستقیم و پیاده روی سعید جلیلی و «ویلیام برنز» آمریکایی در ژنو و نیز آغاز مذاکره های دوجانبه ایران و آمریکا در دولت دهم در مسقط واکنشی نشان دهند؟ آیا این سیاست یک بام و دو هوا نیست؟ و آیا رفت و آمدهای ظریف به مجلس در راستای منافع ملی صورت می گیرد؟ پس اگر چنین است آیا تصویب قطعنامه های پی در پی علیه ایران در راستای منافع ملی بود که هیچگونه اعتراضی را از جانب نمایندگان معترض فعلی بدنبال نداشت؟!

منبع: ایرنا