اخبار سیاسی روز

تهدیداصلی برای آمریکا چه کشوری است؟

پایگاه روسی «ژورنال نیو» در گزارشی با اشاره به دکترین «پل ولفوویتز»،‌ هدف آمریکا در اوکراین و سیاست‌های خصمانه علیه مسکو را «ممانعت از ایجاد قدرت رقیب» خواند.

به گزارش مشرق، یک پایگاه روس در تحلیلی هدف غایی آمریکا در قبال اوکراین را ایجاد مانع در برابر تبدیل شدن روسیه به «قدرت رقیب» دانست.

پایگاه روسی «ژورنال نیو» در گزارشی به دکترین پل ولفوویتز منتشر شده  در سال 1992 پرداخت؛‌ دکترین ولفوویتز به سندی اطلاق می‌شود که در 7 مارس 1992 توسط نیویورک تایمز منتشر شد؛‌ سندی که متعلق به ولفوویتز معاون وزیر وقت دفاع آمریکا بود و قرار بر انتشار عمومی آن نبوده است. در این دکترین با تاکید بر «مداخله پیشگیرانه و پیشدستانه» و نیز «تهدید روسیه برای آمریکا» آمده بود که آمریکا نباید اجازه قدرت گیری کشوری مانند روسیه و یا کشوری دیگر را در مناطق مهم بدهد.

در بخشی از این «دکترین»، بر سیاست یکجانبه گرایی و اقدام نظامی پیشگیرانه و پیشدستانه برای ممانعت از تهدیدات بالقوه دیگر کشورهایی که خواهان دستیابی به وضعیت ابرقدرت هستند، تاکید شده است.

در سطور زیر متن کامل گزارش پایگاه «ژورنال نیو» روسیه آورده شده است.

این وبگاه تحلیلی نوشت: قربانیان اتفاقات سیاسی جاری در کشورهای بالتیک سیاستمداران و اشراف سالاران نیستند بلکه این مردم عادی هستند که بالاترین هزینه‌ها را برای غفلت و عدم توجه سیاسیشان پرداخت خواهند کرد. آنها معمولا این بها را با مرگ خود و عزیزان و نیز سرکوب سیاسی، ‌اقتصادی و مسائلی از این دست می‌دهند.

شبیه به هر چیز دیگری در این دنیا،‌ داشتن «ذهن صلح خواه» هم بهایی دارد و این بها معمولا توسط کسانی پرداخت می‌شود که خواهان داشتن این ذهن صلح خواه هستند.

اوکراینی‌ها هم اکنون در حال دادن بهای غفلت و عدم توجه (سیاسی) خود هستند اما این موضوع فقط روی آنها متوقف نخواهد بود. کشورهای حوزه دریای بالتیک بیش از پیش در حال کشیده شدن به سناریوی جنگ هستند؛‌ جایی که افکار عمومی روز به روز در حال آماده شدن برای سناریوی انتخاب شده توسط آمریکا است و همانطور که «کونارد رکاس» تحلیلگر مسائل ژئوپلیتیک گفته «آنطور که ما می‌دانیم جنگ سرد دوم در لهستان آغاز شده،‌اینطور به نظر می رسد که کسی در واشنگتن احتمالا این ایده را داشته که آغاز جنگ جهانی سوم از لهستان، موضوعی خوب خواهد بود.»

پروپاگاندایی که برای عملی کردن و اجرای این هدف در حال استفاده شدن است، شبیه به همان پروپاگاندایی است که «یوآخیم گوبلز» (در زمان آلمان نازی) استفاده کرد؛‌ مردی که می‌گفت پروپاگاندای ما نباید درباره حقایق اتفاق افتاده نظری بدهد بلکه باید حقایق مختص به خود را ایجاد کند.

حقیقت اهمیت ندارد، موضوع مهم آن است که چه کسی روایتگری (میزان و شدت) آن را کنترل می‌کند. این مساله به روشهای بسیار مسخره و احمقانه‌ای روز به روز در حال انجام است؛ ‌به نحوی شما به آن عادت کرده‌اید. این موضوع آرام آرام دارد به موضوعی عادی، ‌مقبول و در نهایت مساله‌‎ای که شما برای آن به عنوان موضوع احمقانه مفید خواهید جنگید، ‌تبدیل می‌شود؛ ‌همانطور که کی‌یف به نام تعداد کمی ثروتمند شبیه پترو پروشنکو (رئیس‌جمهور اوکراین) با ثروتی 1.3 میلیارد دلاری به گفته مجله فوربس، در حال بمباران غیرنظامیان مناطق شرقی اوکراین است.

حوادث اوکراین نشان می‌دهد که در این کشور بیش از جنگ نظامی یک جنگ اطلاعات در حال پیگیری است. مردم این کشور هر چه بیشتر در حال جدا و منفک شدن از هم هستند و در حال تقسیم شدن به دو قسمت حامیان روسیه جدید و طرفداران کی‌یف هستند؛ موضوعی که فراتر از اوکراین به حاشیه کشورهای دریای بالتیک و تقسیم کردن مردمان آنها هم سوق یافته است.

موضوعی که توسط «دیوید هادزیچ» خبرنگار حوزه مسائل جنگ در روزنامه نووروسیا تودی و ساکن دونتسک به خوبی نشان داده و مطرح شده است.

او  درباره وضعیت «روسیه جدید» گفت:‌ «اگر ما به رسانه دسترسی داشته باشیم فرصتی خواهیم داشت تا با طرف خود در کی‌یف صحبت کنیم. ما عاقلانه میتوانیم شکاف موجود در منطق آنها و دروغشان را ثابت کنیم و روی دیگر موضوع را نشان دهیم. این یک تهدید بزرگ برای سیاستشان (سیاست کی‌یف) است. آنها می‌خواهند اجازه مکالمه و گفتگو بین مردم دو سوی ماجرا داده نشود چرا که مشخص خواهد شد که هیچ کسی در خط مقدم برای مقابله وجود نخواهد داشت.

من متوجه تلاش برای خاموش کردن کانال گفتگو بین روسیه و اوکراین شدم وقتی می‌خواستم با طرف کی‌یف مصاحبه کنم. دو خبرنگار متعلق به طرف اوکراینی از پذیرش مصاحبه با من خودداری کردند.

روایتی که در کشورهای دریای بالتیک استفاده شده، همان سیاست و خط مشی «پل ولفوویتز» (عضو ارشد نئو محافظه کاران آمریکایی و از طراحان و حامیان اصلی حملات پیشدستانه) است. آنچه که مرسوم شده  «مردم عادی، ‌سیاستمداران و خبرنگاران کمتر آگاه»،‌ این دکترین (پل ولفوویتز) را با اعتقاد کامل گسترش و توسعه می‌دهند؛ بیشتر اوقات آنها حتی از وجود فردی به نام پل ولفوویتز اطلاعی ندارند. اکنون در سطحی فراگیر سیاست و خط مشی ولفوویتز در اوکراین و کشورهای حوزه دریای بالتیک بیش از پیش در حال ایفای نقش در بحران و درگیری اوکراین است.

به نظر نویسنده، «پل کرگ رابرتس» به بهترین نحو این موضوع را این چنین توضیح داده است: «هدف از پروپاگاندای بی معنی و پر سر و صدای علیه پوتین، ایجاد ترس در میان کشورهای حوزه دریای بالتیک و اروپای شرقی است تا زمینه گسترش حضور ناتو در این مناطق و مناطق مرزی روسیه ایجاد شود و نیز با این کار سعی شده تا افکار عمومی آمریکا را قانع کنند که روسیه اکنون،‌ دشمن است و دیگر القاعده دشمن نیست و روسیه خطر بسیار جدی‌تری است. هدف دیگر،‌ ایجاد گسست و شکستن تبادلات تجاری اروپا با روسیه است. هدف اوکراین،  تضعیف روسیه با استفاده از تهدید استراتژیک مسکو در حیاط خلوت آن است؛‌ موضوعی که می‌تواند برای از هم پاشیدن فدراسیون روسیه هم استفاده شود. دکترین ولفوویتز تصریح میکند که آمریکا باید مانع  هر کشور دیگری که به اندازه کافی بزرگ بوده و توان کنترل منابع مردمی کافی را دارد،‌ بشود.»

در همین بین،‌ شاهد اعزام 45 زخمی درگیریها در اوکراین به لهستان، استونی و جمهوری چک و آلمان بودیم. «ژنرال فردریک بن هادجس» مقام ارشد ناتو در همین ارتباط گفت که «باید مانع تهاجم و تجاوز روسیه شویم». در نتیجه این مواضع آن بود که نظامیان آمریکایی برای سال آینده هم در لهستان و کشورهای حوزه دریای بالتیک باقی خواهند ماند.

کشورهای حوزه شرقی ناتو از قبیل لهستان همچنین باید درباره استقرار ذخایر و «مراکز پذیرش» نیروهای ناتو در سرزمینشان تصمیمگیری کنند؛ ‌موضوعی که ژنرال هادجس هم بدان اشاره کرد.

سنای آمریکا قانونی را مصوب کرد که بر اساس آن بدون عضویت اوکراین در ناتو، این کشور وضعیت متحد آمریکا را پیدا کرده است. لایحه و طرحی که به آمریکا اجازه می دهد در صورت و زمان تهاجم مستقیم روسیه به اوکراین،‌ گسیل نظامیان به سرزمین یک کشور متحد، آمریکا به جنگ با «کشور دشمن یعنی  روسیه» برود.

من از «دیوید هادزیچ» خبرنگار روزنامه نووروسیا تودی مستقر در دونستک پرسیدم مردم درباره بیانیه و طرح سنای آمریکا چه فکر می‌کنند. این بیانیه سنا،  میتواند با توسل بخ مدرکی از حضور نظامیان روسیه در اوکراین بهانه ای برای حمله رسمی ناتو به روسیه جدید و نتیجتا تشدید درگیری با روسیه شود.

هادیج گفت: «این موضوع تاثیری در حمله سراسری اوکراین (به مناطق شرقی) ندارد، ما آماده هستیم. سوال این است که اوکراین چه زمانی حمله می‌کند و نه اینکه به همراه چه کسی حمله می‌کند. ما در وضعیت آماده باش کامل هستیم هم غیرنظامیان و هم نیروهای نظامی. درباره آمریکا هم باید گفت که موضوع جدید حادث نشده. من خودم تجهیزات ناتو و آمریکایی را در مناطقی که نیروهای اوکراینی عقب نشینی کردند، دیدم.»

از نقطه نظر ارتش و نظامی، یک موضوع سبب نگرانی و انشقاق است. بخشی از ارتش (وابسته به مخالفان اوکراینی) خواهان دفاع از دونباس (مناطق شرقی اوکراین) است و از سوی دیگر ما داوطلبانی از روسیه و کشورهای اروپایی هستیم که آنها خواهان حفاظت از نیمی از سرزمین اوکراین نیستند آنها آمدند تا حکومت نظامی فاشیست کی‌یف را سرنگون کنند. در کل،‌ اخلاق این است که سربازان خواهند جنگید و تسلیم نخواهند شد. تنها تفاوت آن است که آنها با نیروهای طرف مقابل(کی‌یف) خصومت دارند.

 به گفته هودزیچ خبرنگار مستقر در دونستک، طرف کی‌یف طی سه هفته جاری همه نیروهای خود را به مناطق مرزی (با مخالفان) اعزام کرده و آنها  اغلب از موشک‌های گراد علیه ساختمانهای غیرنظامی و مردم عادی استفاده می‌کنند.

منبع: فارس

سقوط نظام عربستان در سال 2015

گزارش‌های غربی منتشر شده پیرامون اوضاع داخلی عربستان حاکی از آن است که به احتمال زیاد 2014 آخرین سال حکومت آل سعود به شکل کنونی خواهد بود.

به گزارش مشرق، نظام عربستان سعودی در زمان حاضر یکی از سخت‌‌ترین مراحل تاریخ خود را می‌گذارند و نظر به حساسیت این نظام به هر تغییر از یک سو و تمرکز امتیازات در دست خانواده حاکم از سوی دیگر، سران آل سعود هر اصلاح حقیقی را خطری بزرگ بر نظام کنونی می‌دانند که به زحمت امتحان آن نمی‌ارزد.

بر اساس پایگاه اینترنتی موسسه «فریدم هاوس» (خانه آزادی) که مقر آن در واشنگتن است و میزان دموکراسی در کشورهای مختلف را اعلام می‌کند، عربستان سعودی با پیامدهای بحران‌های بی حد و حصر در خاورمیانه روبه‌روست و این بحران‌ها تأثیرهایی بر دولت‌های اطراف آن خواهد گذاشت که در نهایت ممکن است به خسارت‌های امنیتی و ملی در کشورهای غنی از نفت منجر شود.

پروهشگاه ملی فرانسه ویژه آمار و پژوهش‌های اقتصادی اخیرا گزارشی از وضعیت مالی عربستان منتشر کرده است و در مورد رکود مالی پیش‌بینی نشده برای اولین بار در تاریخ سعودی هشدار داده است. بر اساس این گزارش، عربستان از رشد اقتصادی منفی و کمبود بودجه در رنج است و این موضوع مقامات را وادار می‌کند به تولید بیشتر نفت و تکیه بر ذخیره ارزی خارجی روی بیاورند.

عربستان تصمیم دارد بودجه نظامی خود را در خلال سال‌های آینده 7 برابر کند و این کشور امسال 95 میلیارد دلار به طرح‌های مشترک نظامی با آمریکا و انگلیس اختصاص داده است.

سقوط نظام عربستان در سال 2015

جدیدترین گزارش‌های اطلاعاتی غربی وقوع اعتراض‌های گسترده در سال 2015 در عربستان و نیز حمله‌های مسلحانه علیه کاخ پادشاهی را که مقدمه فروپاشی آل سعود است، پیش‌بینی می‌کند. نتایج پژوهش‌های آمریکایی و انگلیس حاکی از آن است که 2014 آخرین سال حکومت آل سعود است.

طبق ادعای این گزارش، به عنوان مثال گروه‌های مسلح در مرز یمن آماده آغاز اولین کودتا در داخل عربستان هستند. بر اساس منابع غربی، کمیته‌های ویژه آمریکایی از نزدیک تمام تحولات داخل عربستان را دنبال می‌کنند. واشنگتن اعتقاد دارد جبهه افراط‌گرا در داخل خانواده پادشاهی عربستان به ریاست «بندر بن سلطان» و «سعود الفیصل» به دنبال تخریب دولت‌های عربی و تجزیه ارتش آنها هستند.

در همین راستا گزارش شماره 28 موسسه فریدم هاوس از خاورمیانه حاکی از آن است که عربستان سعودی با فشارهای داخلی و خارجی بسیاری روبه‌روست که در این میان مشکلات اقتصادی و اجتماعی خطرناک‌تر هستند و آمار بیکاری و فقر با افزایش ساکنان این کشور در حال رشد است.

از دیگر مشکلات عربستان ظهور گروه‌های مسلح در داخل خود این کشور است، گروه‌هایی که سلب اعتماد به نظام حاکم، متشنج کردن اوضاع و شکست اقتصادی نظام را دنبال می‌کنند.

در این شرایط هر نظامی در آستانه فروپاشی و یا وقوع یک جنگ داخلی است.

این گزارش در زمانی منتشر می‌شود که عبدالله بن عبدالعزیز پادشاه عربستان، به دلیل مشکل تنفسی، کهولت سن و مشکلات ناشی از سالخوردگی از چهارشنبه 31 دسامبر به بیمارستان شهرک پزشکی «ملک عبدالله» منتقل شده و هنوز مرخص نشده است و همزمان با این خبر، گزارش‌ها درباره احتمالات جنگ قدرت و جانشینی وی افزایش پیدا کرده است.منبع: فارس

مصیب نعیمی

آینده چالش‌های سیاسی و امنیتی لبنان

اختلاف‌نظرها میان جریانات سیاسی لبنان، چالش‌های جدی امنیتی و اقتصادی بر این کشور تحمیل کرده است. به نظر می‌آید تنها یک راه‌حل سیاسی که حاصل توافق جمعی است می‌تواند امنیت و ثبات را به لبنان بازگرداند.

چالش های سیاسی لبنان  در ماه های اخیر

تداوم اختلافات در لبنان ناشی از دخالت و نفوذ خارجی است. متاسفانه  اغلب جناح های سیاسی لبنان به  خارج از کشور وابستگی دارند؛ این وابستگی عمدتا به غرب، به ویژه  آمریکا و فرانسه و در کنار آن کشورهایی مانند عربستان مشاهده می شود. این کشورها اهداف خود را از طریق این گروه ها در ساختار سیاسی لبنان دنبال می کنند. از دیگر سو رژیم صهیونیستی با اعمال نفوذ  در برخی گروه ها و شخصیت های لبنانی، قصد دامن زدن به اختلافات داخلی لبنان  و ایجاد مانع مقابل حضور مردم در کنار مقاومت دارد.  چهار سال گذشته اختلافات فزاینده ای میان دو گروه، یعنی هشت مارس و چهارده مارس بروز پیدا کرده است. به طور کلی  جریان چهارده مارس در راستای تبعیت از سیاست های غربی ظهور و بروز داشته است.

چهارده مارس چالش چند بعدی با محور مقاومت داشته است؛ چه در مسئله ی  سوریه (که حمایت نابجایی از گروه های مسلح دارد) و چه در فضای داخلی لبنان (که عنصر اصلی حفظ تمامیت ارضی و آزاد سازی خاک لبنان از دست رژیم صهیونیستی بوده است) به چالش برخاسته است. این گروه که در دست یابی به اهدافش ناکام مانده است، هم اکنون نگران  انتخابات آینده است. لذا هم اکنون بحث مذاکره، گفتگو و حل اختلافات بین دو گروه  هشت مارس و چهارده مارس در راستای  ایجاد نظر مشترک درباره ی ساختار آینده ی لبنان شکل گرفته است.

چالش های اقتصادی لبنان در چند ماه اخیر

اقتصاد لبنان همیشه از کمک ها و مراودات با خارج سود برده است. در این راستا بخش عمده ی کمک ها از طریق لبنانی های مهاجر تامین می شده است، یعنی آنها مقدار زیادی  ارز و امکانات را به داخل کشور  منتقل می کرده اند. به علاوه توریسم هم یکی از منابع اصلی درآمد محسوب می شده است. در کنار این ظرفیت ها، ترانزیت کالا و بخش کشاورزی هم فعال بودند.

در حال حاضر تقریبا همه این بخش ها آسیب جدی دیده اند.  با توجه به ناامنی ها در سوریه، صنعت توریسم و کشاورزی با چالش مواجه شده است.  اخیرا هم با توجه به شرایط فعلی و ورود آوارگان سوری در لبنان (که تقریبا به یک ونیم میلیون نفر می رسند و حدودا چهل درصد از جمعیت لبنان هستند؛) دشواری اقتصادی مضاعف شده است. از دیگر سو اختلاف بر سر رئیس جمهور آسیب بخش اقتصاد را تشدید کرده است. در این بین هر چند بخشی از درآمدهایی که لبنان را روی پا نگه می داشت  و اموالی که توسط  مهاجرین لبنانی وارد می شد (که میزانش سه برابر ساکنین لبنان است و معمولا متوسط سالیانه ده میلیارد دلار از خارج به داخل لبنان انتقال می یابد) حفظ شده و تا حدی شرایط موجود را حفظ کرده و مانع از فروپاشیدگی اقتصادی لبنان شده است، اما بحران اقتصادی لبنان اخلال جدی به توریسم و کشاورزی وارد آورده است.

مهم ترین چالش های امنیتی لبنان

چالش های امنیتی حال حاضر لبنان چند سال گذشته مرتبط است. با بروز بحران سیاسی در سوریه شکاف سیاسی در لبنان شکل گرفت و شدت یافت.  یک جناح به عنوان حامیان سیاست های غربی خواستار حضور و نفوذ غرب و دخالت آن ها و حمایت  از گروه های مسلح  بودند؛ و در مقابل جریان هشت مارس حامی حفظ تمامیت ارضی سوریه و پشتیبانی از وحدت و انسجام سوریه (به عنوان کشوری که حامی مقاومت علیه رژیم صهیونیستی بود) شد.  در این میان با انجام عملیات تروریستی علیه مسلمانان و شیعیان، نگرانی و اختلافات شدت گرفت. عدم جدیت هشت مارسی ها در جلوگیری از عملیات تروریستی یکی از عوامل دیگر افزایش بحران بود. مجموع این عوامل لبنان را وارد چالش و درگیری کرد . لذا همگان در جست و جوی یک راه حل مشترک  به توافق چشم دوخته اند تا این بحران رفع شود.

گروه های سلفی و تروریستی در  لبنان

لبنان نسبت به سوریه و عراق کم ترین آسیب را متحمل شد. زمانی هم که نیروهای سلفی درصدد بودند به داخل لبنان نفوذ پیدا کنند، در منطقه ی صیدا ارتش لبنان آن را سرکوب کرد و در منطقه ی شرق هم با آن جدی برخورد کرد. حزب الله در این زمینه یکی از کمک های مهم بود و به کسانی که در جبهه های شمال پیش روی می کردند، اجازه ی نزدیک شدن به مرزهای لبنان را نداد. در عین حال اما همچنان  خطر نیروهای تکفیری در شمال و شرق وجود دارد.

در حال حاضر همه گروه ها سعی دارند تا با زیرکی مسئولیت وضعیت موجود را به دیگری نسبت دهند و خود را مبری از خطا می دانند. در نهایت اما تنها راه حل سیاسی میتواند لبنان را به آرامش و استقلال برساند.

تسلیح ارتش لبنان در ماههای اخیر

تسلیح ارتش لبنان در ماههای اخیر معمولا با فشار امریکایی مواجه شده است. امریکا از مجهز کردن لبنان به سلاح هایی که امکان رویارویی با اسرائیل را ایجاد می کرد، امتناع می کند. در واقع سلاح هایی چون موشک ها کاملا کنترل شده بود و ارسال هر گونه هواپیما به لبنان نیز کاملا وجود نداشت. در این بین از نظر  مجموعه هایی که به غرب وابستگی دارند هر گونه دریافت سلاح به  ولو به صورت رایگان باید مورد تصویب قرار گیرد. آمریکا نمی پذیرد که دولت لبنان از قدرت و امکانات مناسبی برخوردار شود و حتی  درصدد تضعیف مقاومت هستند. در موضوع تسلیح لبنان، امریکا و حتی فرانسوی ها (که اخیرا کمکهای مالی را برای تسلیح لبنان از عربستان دریافت کرده) در رابطه با نوع سلاح های مورد نیاز لبنان سنگ اندازی می کنند، و تنها سلاح های که در مبارزه  با تروریست ها کاربرد دارد را پیشنهاد می دهند.

نگاه جناحهای مختلف لبنانی به چالش های سیاسی و اقتصادی و امنیتی 

گروه 14 مارس و زیر شاخه های داخلی

14 مارس از طیف های مختلف  تشکیل شده و در رابطه با مسائل مختلف نیز اختلاف نظرهای درونی دارند. دراین فضا  شخص آقای حریری انتظار داشت با حمایت غربی ها مجددا در موقعیت قدرت قرار گیرد و مخالفین خود از جمله حزب الله را تضعیف کند؛ حال آنکه توفیقی نیافت.  و لذا مجبور اند به نوعی واقعیت جناح مخالف با 8 مارس را بپذیرند. هم اکنون زیر شاخه های مسیحی  داخل 14 مارس برای پیدا کردن یک راه حل سیاسی، فشار می آورند. چراکه عدم دستیابی به موافقت در تعیین رئیس جمهور، تضعیف موقعیت مسیحیان را به دنبال خواهد داشت.

طیف های مختلف و چالش های اقتصادی و امنیتی کشور

 در حال حاضر همه گروه ها سعی دارند تا با زیرکی مسئولیت وضعیت موجود را به دیگری نسبت دهند و خود را مبری از خطا می دانند. در نهایت اما تنها راه حل سیاسی  میتواند لبنان  را به آرامش و استقلال برساند.

طیف 14 مارس، مستقبل  و به ویژه آقای حریری، و حتی آقای جنبلاط که از طیف میانه رو محسوب می شوند به چالش های امنیتی توجه دارند. این جریانات هرکدام محدوده نفوذ مستقل و مشخصی دارند.  جریان 14 مارس و طیف آقای حریری فکر می کردند با حمایت غرب می توانند به تنهایی بر لبنان سلطه افکنند، که چنین امری میسر نشد.

نگاه طیف 8 مارس اعم از حزب الله و نیروی مسیحی

چالش های سیاسی لبنان: آنچه که عیان است وابستگی 14 مارس به غرب است. آنها در کنار رژیم صهیونیستی قرار دارند. اسرائیل برای امنیت ، استقلال و موقعیت و تمامیت ارضی لبنان اعتباری قائل نیست. اما 8 مارس در این برهه توانسته یک حرکت فرهنگی انجام دهد و لبنان را بدون هیچ امتیازی از اشغال خارج کند. از این منظر دولت لبنان باید در استقلال کامل و بدون هر گونه وابستگی به غرب، متشکل شود.

چالش های  اقتصادی و امنیتی: جناح 8 مارس از انسجام بهتری برخوردار است.   در جریان فعالیت خود تحت تاثیر تحریکات و تحریک آفرینی ها قرار نگرفتند. برخی نقطه نظرهای طیف 8 مارس عبارتند از:  عدم تسلیم در برابر روش های سازشکارانه، مخالفت با تضعیف مقاومت، حل و فصل مسائل در چارچوب مشارکت طیف های مختلف لبنانی در نظام سیاسی.

از دید 8 مارس قطعا دولت می تواند وضعیت اقتصادی را سامان دهند. از این نظرگاه تا وضعیت سیاسی باثباتی بر لبنان حاکم نشود وضعیت اقتصادی هم سامان پیدا نمی کند.

نگاه بازیگران منطقه به چالش های سیاسی لبنان

هر کدام از بازیگران منطقه ای چه در غرب و چه در شرق در لبنان سهم می خواهند. اگر گروههای سیاسی لبنان تصمیم  جدی و صحیحی بگیرند، هیچکدام از محورهای منطقه ای نمی توانند مانع آنها شود. زیرا در هر صورت ثبات در لبنان به نفع غرب و شرق می باشد. لذا ناامنی لبنان به همه مجموعه ها آسیب وارد می سازد  و آثار این ناامنی به کل منطقه سرایت می کند.

 آینده ریاست جمهوری و جریانت 8 و 14 مارس

برخی نقطه نظرهای طیف 8 مارس عبارتند از: عدم تسلیم در برابر روش های سازشکارانه، مخالفت با تضعیف مقاومت، حل و فصل مسائل در چارچوب مشارکت طیف های مختلف لبنانی در نظام سیاسی

در حال حاضر اولویت اول خلا در جایگاه ریاست جمهوری است و نه مجلس. در این بین تنها 2 نامزد مهم به چشم می آید. کاندیدای جریان 8 مارس آقای میشل عون، و سمیع جعجع نامزد جریان 14 مارس است. سمیر جعجع با توجه به سابقه اش در راس نیروهای فالانژی تحت هیچ شرایطی قابل قبول نیست. از این رو امکان توافق با او وجود ندارد. در حال حاضر حزب الله با توجه به سابقه و موضع گیری های آقای میشل عون تمایل دارد که وی در جایگاه ریاست جمهوری لبنان قرار گیرد.

در حال حاضر گفت و گو میان جریان  8 مارس و 14 مارس، و به ویژه حزب الله و مستقبل شروع شده است. که میتواند  یکی از محورهای اصلی خروج از این چالش باشد. آقای عون و 8 مارس تاکید دارند در صورت مصالحه شاید بر یک نامزد میانه رو که توانایی حل مشکلات را داشته باشد توافق میکنند. در این بین شاید جناح المستقبل و جناح 14 مارس با گرفتن سهم بیشتر در دولت به حضور آقای میشل عون رضایت دهند؛ و یا شاید نامزد میانه رو مشترکی از مسیحیان مارونی پیدا شود که هم متعهد به حمایت از مقاومت باشد و هم مورد قبول جناح غرب گرا 14 مارس قرار گیرد.

مصیب نعیمی- کارشناس لبنان

- See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931013001159#sthash.pRdPlDLe.dpuf