
در حالی که از هفته آینده، مذاکرات هستهای ایران و گروه 1+5 وارد جدیترین فاز خود میشود و تلاش دو طرف برای دستیابی به توافق نهایی در موضوع هستهای شدت مییابد، به نظر میرسد، برخی محافل در غرب بار دیگر در صدد طرح بهانهجوییهای جدید برای افزایش فشار بر ایران هستند. ادعاهای یک روزنامه آمریکایی درباره یکی از دانشمندان هسته ای ایران، در همین راستا قابل ارزیابی است.
به گزارش «تابناک»، با نزدیک شدن به زمان پایان ضربالاجل اولیه تعیین شده از سوی ایران و گروه 1+5 برای دستیابی به توافق نهایی هستهای، طرفین از یازدهم تیر ماه دور جدیدی از گفتوگوهای فشرده را آغاز خواهند کرد تا بتوانند تا حدود دو هفته، نسبت به نگارش متن توافق جامع اقدام کنند.
در همین حال و در مطلبی که نشان از بهانهجوییهای جدید غرب برای افزایش فشار بر ایران دارد، روزنامه «نیویورک تایمز» موضوع دانشمندان هسته ای ایران را مورد توجه قرار داده و از فردی نام برده که پیش از این نیز ادعاهایی درباره نقش وی در آنچه غربیها «برنامه نظامی هسته ای ایران» میخوانند، مطرح شده بود.
این روزنامه مینویسد، در حالی که ایران و کشورهای عضو 1+5 مشغول مذاکرات فشرده هستند، هیچ خبری از یک «چهره مرموز» برنامه هستهای ایران نیست. این فرد، محسن فخری زاده است که که نیویورک تایمز مدعی است، مقامات امنیتی غربی وی را با رابرت اوپنهایمر (پدر بمب هسته ای آمریکا) مقایسه میکنند. این روزنامه، فخری زاده را حافظ مهمترین اسرار هسته ای ایران دانسته و اشاره میکند که وی تاکنون در مذاکرات حضور نداشته است.
این روزنامه مینویسد، به گفته یک عضو تیم مذاکرهکننده هسته ای ایران، دلیل اینکه خبری از فخری زاده نیست، این است که پس از ترور همکارانش به دست عوامل سازمان جاسوسی رژیم اسرائیل (موساد) از وقوع اتفاقی مشابه برای وی جلوگیری شود.
بنابراین، نیویورک تایمز مدعی است به دلیل حضور نداشتن فخری زاده، اگر هم تا بازه زمانی تعیین شده (بیستم ژوئیه) توافقی در موضوع هسته ای حاصل شود، این توافق بدون آگاهی از برخی جنبههای کلیدی فعالیتهای هسته ای ایران خواهد بود؛ به عبارت دیگر، این روزنامه مدعی است به دلیل در دسترس نبودن فخری زاده، نمیتوان با قاطعیت نتیجه گرفت که ایران در گذشته برنامهای برای ساخت سلاح هسته ای داشته است یا خیر.
ستون نویس نیویورک تایمز در تأیید ادعاهای خود، به بخشی از اظهارات همیشه متناقض یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی اشاره میکند که گفته: «آگاهی یافتن از همه موارد امکانپذیر نیست... برخی اسناد ناپدید شده است. برخی افراد از دنیا رفته اند. در برخی موارد نیز ایران به ما اجازه دسترسی نمیدهد».
آمانو در پاسخ به پرسشی درباره گفتوگو با فخریزاده اظهار داشته، آژانس تاکنون چنین درخواستی از ایران نداشته؛ اما «ما مایلیم به مراکز، اسناد و افراد، از جمله فخری زاده دسترسی پیدا کنیم».
با این حال، گفته میشود اکنون تیمی از سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) مشغول کار روی موضوع فخری زاده و آن دسته از فعالیتهای هسته ای ایران است که مربوط به وی میباشد.
اما این ادعاها در حالی از سوی این روزنامه آمریکایی مطرح شده و به موضوع مذاکرات ایران و 1+5 ارتباط داده میشود که اصولاً هدف از این مذاکرات، تعیین «چهارچوبهای کلی» برای رفع نگرانیهای هسته ای غرب و در مقابل، از میان برداشته شدن فشارهای کشورهای غربی علیه ایران است؛ بنابراین، قرار نیست در این مذاکرات به موضوع دانشمندان هسته ای و آن هم یک دانشمند خاص پرداخته شود.
از سوی دیگر، در پی انجام چند اقدام تروریستی از سوی موساد علیه دانشمندان هسته ای ایران ـ که به شهادت چند تن از این دانشمندان منجر شد ـ ایران در اقدامی کاملاً منطقی اعلام کرد، از آنجا که آشکار است اطلاعات مربوط به این افراد از سوی منابع غربی در اختیار صهیونیستها قرار گرفته، دیگر اجازه دسترسی مستقیم به این افراد را نداده و از منتشر کردن نام آنها نیز خودداری خواهد کرد.
به این ترتیب، به نظر میرسد هدف از طرح دوباره موضوع دانشمندان هسته ای ایران، آن هم در این مرحله حساس از مذاکرات، القای این موضوع باشد که بدون دستیابی به این افراد، موضوعات مربوط به پرونده هسته ای ایران همیشه مبهم خواهند ماند. به این ترتیب، غربیها فرصت خواهند یافت هر زمان که بخواهند، ادعاهای جدیدی در این موضوعات علیه ایران مطرح کنند.
اما درباره محسن فخری زاده، باید یادآور شد، سال 1387 در روزنامه انگلیسی «ساندی تایمز» به نام این فرد که یکی از دانشمندان هستهای ایران است، اشاره شد. این روزنامه مدعی بود بر پایه اسنادی که مقامات اطلاعاتی غربی از یک لپ تاپ به دست آوردهاند، فخری زاده که «یک افسر سپاه پاسداران و استاد فیزیک دانشگاه امام حسین است»، وظیفه هدایت «برنامه نظامی هسته ای ایران» را بر عهده دارد. البته پیش از آن، گروهک منافقین نیز نام فخری زاده را در همین راستا مطرح کرده و وی را یکی از شخصیتهای برجسته در برنامه هسته ای ایران خوانده بود.