2- تا آنجا که مقدور باشد، از روی متن سخنرانی کند.
3- کانون انرژی خود را در مدیریت، در بخش های فکری، تولیدی و فن آوری کشور متمرکز کند.
4- به طور دائمی، همه را متوجه "آینده" و "تحقق افق ها" نماید.
5- عصبانیت او با محاسبه قبلی باشد.
6- ظرفیت صبر و خویشتن داری تا سه سال برای پاسخ به مخالفان خود را داشته باشد.
7- جلسات را در راس ثانیه آغاز کند.
8- ارتباط خود را با تمامی اقشار جامعه به صورت مستمر و سازمان یافته حفظ کند.
9- از کوچک ترین تا استراتژیک ترین اقدامات در روابط خارجی را صرفا برای افزایش قدرت کشور بداند.
10- وقتی اشتباه کرد، عذرخواهی کند.
11- همه را متوجه "کشور"، "مصالح کشور" و "قدرت کشور" کند.
12- قبل از رسیدن به قدرت، حداقل به چهل کشور سفر کرده باشد.
13- یک روز درمیان، دو ساعت ورزش کند.
14- با دست خط خود، یادداشت های تقدیرآمیز برای افرادی که برای کشور زحمت می کشند ارسال، کند.
15- به طور واقعی و با رفتارهای تقویت کننده، به "اصل مقدس رقابت" معتقد باشد.
16- به یک زبان روز خارجی مسلط باشد.
17- پدر و مادر اصیلی داشته باشد.
18- برنامه ریزی و مدیریت او، با واقعیت ها و مقدورات سنخیت داشته باشد.
19- حداقل دو کار مهم عمرانی و دو چرخش بزرگ فکری که به نفع زندگی مردم باشد، از خود به جا گذارد.
20- در بحبوحه جدی ترین مذاکرات، نخی که از دگمه پیراهن طرف مقابل آویزان است را گوشزد کند: به جزئیات توجه کند.
21- زیرمجموعه او از هوش ذهنی، هوش عاطفی و هوش اجتماعی برخوردار باشد.
22- در هر شرایطی و با هر کسی، مودب باشد.
23- از اسلحه "سکوت" نهایت بهره برداری را کند.
24- در سخنرانی و اقناع مخاطبان، تا می تواند از آمار و ارقام استفاده کند.
25- توجه به زیبایی ها اعم از طبیعت، رنگ های شاد، لبخند، محبت، جزئی از زندگی روزانه او باشد.
26- اخلاق و مدنیت او قبل از مواضع سیاسی اش نمود داشته باشد.
27- قبل از آنکه به قدرت برسد، در حد معمول، خوب زندگی کرده باشد.
28- حداقل 200 بیوگرافی خوانده باشد.
29- از یک نظام فکری منسجمی برخوردار باشد ولی با داده های جدید، آمادگی تعدیل و اصلاح فکر خود را پیدا کند.
30- مسئولیت قدرت را بپذیرد و پاسخگویی به مردم را، جدی، حقوقی و مقدس بشمارد.