ملافاضل سکرانی که یکی از شاعران عرب خوزستان بود که در سرودن اشعار مختلف تبحر خاصی داشت ولی در کنار تمام اینها سرودن اشعاری در مدح اهل بیت از وی چهره ای شاخص در بین تمام شیعیان جهان ساخته بود.
اشعار ناب این شاعر اهل شادگان در بین مداحان سایر کشورها نیز مورد استفاده قرار می گرفت. وی روز گذشته در شهرستان شادگان چشم از جهان فروبست.
ملا فاضل سکرانی از شاعران عرب اهل بیت(ع) است. ملا فاضل سکرانی در سال ۱۳۴۰ هجری قمری برابر با ۱۳۰۲ خورشیدی در شادگان (دورق) چشم به جهان گشود. شادگان از توابع خوزستان زادگاه بزرگانی چون ابن سکیت دورقی اهوازی و حاج هاشم کعبی دورقی نیز بوده است.
ملا فاضل در خانوادهای متدین و محب اهل بیت(ع) پرورش یافت و از کودکی در مکتب، تلاوت صحیح قرآن را یاد گرفت. وی خواندن و نوشتن را نزد استادی وارسته به نام سید رضا ابراهیمی آموخت و علاوه بر این دو، رسم خط و طریقه خواندن شعر و حفظ آن را نیز فرا گرفت و باید گفت سید رضا در شکلگیری شخصیت ملا فاضل سکرانی تاثیر بسزایی داشته است.
ملا فاضل سکرانی در سن هشت سالگی در اولین مدرسه شادگان که در سال ۱۳۱۵ شمسی افتتاح شد نامنویسی کرد و تا کلاس ششم ابتدایی که آن زمان از بالاترین مدارک تحصیلی به شمار میآمد ادامه تحصیل داد.
وی از کودکی به شعر علاقه داشت و حضور در محافل و مجلس ادبی علاقه او را مضاعف کرد. زندگی در شهری که بزرگان ادبی بسیاری را تقدیم عالم تشیع کرده و همچنان در جوار پدری شاعر و وارسته به نام حاج یعقوب سکرانی و همچنین تلاوت قران کریم و سیر در نهج البلاغه و خواندن شعر بزرگانی چون صاحب معلّقات و متنبی و سید شریف رضی و مهیار دیلمی و ابی العلا ء معرّی و مواعظ و حکم سعدی شیرازی و و عرفان لسان الغیب حافظ شیرازی و اشعار حکیم مولانا جلال الدین رومی در تقویت بینه ادبی ایشان سهم بسزایی داشته است.
او در پیشرفت شعر شعبی عربی در خوزستان بسیار موثر بوده است و در کنار وی، شعرای زیادی پرورش یافتهاند که از شاعران و بزرگان آینده شعر خواهند بود؛ از جمله شاگران وی دو فرزند ایشان مهدی و عادل سکرانی هستند که چندین اثر ادبی نگاشتهاند.
ملا فاضل سکرانی اشعار زیادی سروده است و در بسیاری از اوزان شعر، دستی دارد؛ اما در وزن و نظم شعر ابوذیه مهارت خاصی دارد که به «عمید الابوذیه» ملقّب شد. وی از بزرگان شعر شعبی استان خوزستان به شمار میآید و شهرت وی از مرزهای ایران گذشته و در آن سوی مرزها همتراز با بزرگان شعر شعبی عربی از وی یاد میشود.