تحلیل سیاسی روز

توافق روسیه و آمریکا برای کنترل سوریه

کد خبر: ۳۴۴۹۸۲

تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۳۹۲ - ۱۶:۵۳

گفت‌وگوهای فشرده وزیران امور خارجه آمریکا و روسیه بر سر سوریه امروز هم در ژنو ادامه یافت و جان کری و سرگئی لاوروف پس از این گفت‌وگوها در یک کنفرانس خبری مشترک حاضر شدند.

به گزارش ایسنا، به نقل از شبکه اسکای نیوز عربی،‌ جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در کنفرانس خبری مشترک با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در ژنو گفت: تهدیدهای باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا علیه سوریه باعث شد تا ما هم‌اکنون به نتیجه برسیم و توافق کنیم تا سلاح‌های شیمیایی دمشق را نابود کنیم.

کری ادامه داد: ما همچنین توافق کردیم تا ظرف یک هفته سوریه لیست جامع ذخایر سلاح‌های شیمیایی خود را به سازمان ملل تحویل دهد.

وی با بیان اینکه دولت سوریه باید اجازه دسترسی کامل سایت‌های شیمیایی خود را به سازمان ملل بدهد، تاکید کرد که طرح از میان بردن زرادخانه‌های شیمیایی سوریه باید شفاف باشد.

وزرای خارجه روسیه و آمریکا هم‌چنین تاکید کردند که توافق کرده‌اند هر چه سریعتر سلاح‌های شیمیایی سوریه باید نابود شود و در این خصوص به طرحی همه جانبه دست یافته‌اند که استفاده از زور در صورت تخطی از آن نیز پیش‌بینی شده است.

جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در ابتدای کنفرانس مطبوعاتی خود با همتای روسش گفت: ما از تلاش‌های لاوروف و مسئولان روسیه بر حل و فصل برنامه شیمیایی سوریه کمال تشکر را داریم و در مذاکرات اخیرمان کارشناسان شیمیایی نیز ما را همراهی کردند تا هرچه سریعتر این پرونده حل شود.

وی ادامه داد: اوباما نزدیک به دو هفته پیش تاکید کرد که عاملان استفاده از سلاح شیمیایی باید مجازات شوند و همین تهدید نیز باعث شد که هم‌اکنون در جایی که ایستاده‌ایم، باشیم.

وی ادامه داد: ما هر دو توافق کردیم که هر چه سریعتر سلاح‌های شیمیایی سوریه باید نابود شود و برای این امر یک طرح قابل اجرا و برنامه‌ریزی شده وجود داشته باشد که این طرح کاملا اجرا شود.

جان کری گفت: نظام اسد راهی جز اجرای توافق اخیر ما با همتایان روسی‌مان ندارد و این امر باید محقق شود.

وزیر امور خارجه آمریکا در ادامه با اعلام بندهایی از توافق خود با مسئولان روسیه گفت: ما توافق کردیم که سوریه ظرف یک هفته و نه یک ماه، گزارشی از نوع سلاح‌های شیمیایی‌اش در اختیار سازمان ملل قرار دهد. دومین مطلب مورد توافق ما این بود که در یک زمان‌بندی مشخص و هرچه سریعتر به شکلی امن سلاح‌های شیمیایی سوریه در اختیار سازمان ملل برای نابودی قرار گیرد و تعهد شد که مراقبت از جان محققان سازمان ملل که راهی سوریه خواهند شد به عهده دولت سوریه است.

وزیر امور خارجه آمریکا تاکید کرد که در توافق حاصل شده مقرر شد که دولت سوریه شرایط را برای محققان و بازرسان سازمان ملل برای بازرسی از هر منطقه‌ای که لازم می‌دانند فراهم کنند و تمام سلاح‌های شیمیایی سوریه حتی سلاح‌هایی که از این کشور خارج شده باشند باید نابود شود.

کری تاکید کرد: دو طرف همچنین توافق کردند که از تلاش‌های سازمان منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی درباره سوریه حمایت کامل شود و به همکاری‌های دو جانبه خود ادامه دهیم تا این مساله به طور کامل حل و فصل شود.

وزیر امور خارجه آمریکا در عین حال تاکید کرد که حل و فصل بحران سوریه و از جمله مساله شیمیایی این کشور تنها از طریق سیاسی ممکن است و این امر در توافق روسیه و آمریکا نیز ذکر شده است.

جان کری در خصوص جزئیات اجرایی توافق خود با وزیر امور خارجه روسیه نیز گفت: برای این امر چارچوب زمانی مشخصی تنظیم شد که بر اساس آن کارشناسان سازمان ملل تا ماه نوامبر به سوریه باز خواهند گشت تا تحقیقات خود را انجام دهند و تا اواسط سال آتی میلادی این سلاح‌ها باید نابود شوند. این توافق به شورای امنیت و سازمان منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی نیز ارائه خواهد شد و در صورت تخطی از آن شورای امنیت می‌تواند بر اساس بند هفتم منشور سازمان ملل با ناقضان آن برخورد کند.

کری در پاسخ به سوال خبرنگاری مبنی بر احتمال استفاده آمریکا از زور علیه سوریه نیز گفت: در صورت تخطی از توافق حاصل شده شورای امنیت می‌تواند بر اساس بند هفتم از زور استفاده کند اما این اختیار بر اساس قانون اساسی آمریکا به رئیس‌جمهوری آمریکا نیز داده شده که می‌تواند به حمله نظامی علیه خاطیان دست بزند.

وزیر خارجه آمریکا با اعلام اینکه میزان پایبندی دمشق به توافقنامه آزمایشی برای سوریه در برابر جامعه جهانی است تاکید کرد: همه چیز به عملکرد اسد بستگی دارد اسد باید برای همکار ی سازنده با ما اعلام آمادگی کند.

وی افزود: هم مخالفان و هم نظام سوریه هر دو در وقایع کنونی سوریه مقصرند.

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه نیز در این کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد: سند توافق آمریکا و روسیه درباره سلاح‌های شیمیایی سوریه در پایان کنفرانس در اختیار خبرنگاران قرار می‌گیرد و از این رو من به جزئیات این توافق‌ها اشاره‌ای نمی‌کنم.

لاوروف در ادامه سخنان خود از پیوستن دمشق به معاهده منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی استقبال و تاکید کرد که دو طرف بر حمایت از اقدامات سازمان ملل و سازمان منع گسترش سلاح‌های شیمیایی توافق کردند.

وی گفت: حمایت از جان کارشناسان سازمان ملل در سوریه بر عهده دولت این کشور است اما مخالفان نیز باید به تعهدات خود در حفظ جان کارکنان سازمان ملل پایبند باشند.

وزیر امور خارجه گفت: توافق‌های حاصل شده ابتدا در سازمان منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی بررسی می‌شود و سپس به شورای امنیت می‌رود و در توافقی که حاصل شد از مجازات سخنی به میان نیامد و تصمیم‌گیری در این باره به شورای امنیت واگذار شد.

سرگئی لاوروف ادامه داد: توافق بر سر سلاح‌های شیمیایی سوریه در مدت زمانی قابل توجه حاصل شد و این نشان‌دهنده عزم دو طرف برای پایان دادن به مشکلات حساس به ویژه مساله‌ای همانند سلاح‌های شیمیایی است.

وی ادامه داد: سناریوی نظامی و حمله به سوریه برای تمامی منطقه بسیار مخرب و زیان‌آور است و در این باره ما با کری و اخضر الابراهیمی، فرستاده مشترک سازمان ملل و اتحادیه عرب در سوریه صحبت کردیم.

وزیر امور خارجه روسیه تاکید کرد: حل و فصل سیاسی بحران سوریه از طریق برگزاری کنفرانس ژنو با هم‌پیمانانمان مطرح خواهد شد و از آنجایی که دو طرف هر یک بر بخشی از جریان داخلی سوریه نفوذ دارند تلاش می‌کنند تا آنها را به میز مذاکره بکشانند.

لاوروف گفت: هدف ما ایجاد منطقه‌ای خالی از سلاح‌های شیمیایی است و باید توافق‌های حاصل شده کاملا اجرایی شود.

وزیر امور خارجه روسیه در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران درباره مذاکرات جمعه شب با کوفی عنان، فرستاده مستعفی سازمان ملل گفت: ما با کوفی عنان به عنوان شخصیتی سیاسی و مهم که در شمار زیادی از مذاکرات سوریه مشارکت داشته، نشستی را داشتیم. کوفی عنان از جمله شخصیت‌هایی است که همواره به جنگ‌ها و بحران‌های منطقه و جهان اهمیت داده؛ ما به وی گفتیم که در آستانه رسیدن به توافق هستیم و به‌زودی زمینه را برای تحقق صلح و پایان بحران سوریه فراهم می‌کنیم تا شاهد باشیم که همه مردم سوریه از هر کیش و گروهی کنار یکدیگر مسالمت‌آمیز زندگی می‌کنند.

لاوروف همچنین به اظهارات اخیر بان کی مون،‌ دبیرکل سازمان ملل درباره گزارش کارشناسان این سازمان که قرار است روز دوشنبه ارائه شود، اشاره کرده و گفت: بان کی مون در این اظهارات اعلام کرده که گزارش کارشناسان بدون شک مساله استفاده از سلاح‌های شیمیایی در سوریه را تائید خواهد کرد اما این اظهارات بان کی مون که بر اساس بیشتر اسناد و گزارش‌ها اسد مرتکب جرایمی ضد بشری شده، ضرورتا نمی‌تواند درست باشد و نباید پیش از صدور گزارش سازمان ملل هیچ پیشداوری در این باره شود.

وی همچنین تاکید کرد: تلاش می کنیم تا کنفرانس ژنو 2 در ماه جاری میلادی برگزار شود اما به احتمال زیاد این کنفرانس به ماه بعد موکول شود. برگزاری این کنفرانس موجب می‌شود همه حرف‌های خود را بزنند.

لاوروف با تاکید بر اینکه هدف روسیه خلق منطقه‌ای خالی از سلاح است، ‌گفت: مساله استفاده از سلاح‌های شیمیایی باید تحت تحقیقاتی درست قرار گیرد اما همه ما باید منتظر نتایج تحقیقات انجام شده باشیم. من به کوفی عنان هم گفتم که بازگشت مجدد کارشناسان سازمان ملل برای تحقیق درباره استفاده از سلاح‌های شیمیایی به سوریه ضروری است.

وی درباره امکان ادامه همکاری‌ها میان آمریکا و روسیه نیز گفت: توافقی که امروز ما به آن دست یافتیم طرحی آمریکایی- روسی باقی خواهد ماند. ما در همه کنفرانس‌ها هم اعلام کردیم که به همکاری خود برای حل مسالمت‌آمیز بحران سوریه ادامه می‌دهیم و تاکنون توانسته‌ایم نقاط مشترکی را برای حل بحران موجود بیابیم.

همچنین جان کری در پاسخ به سوالی درباره حجم سلاح‌های شیمیایی و منابع ‌آن در سوریه گفت: ما درباره این مساله توافق کرده‌ایم و انتظار داریم نظام بشار اسد به تعهداتش پایبند باشد. ‌آنچه برای ما اهمیت دارد از بین رفتن این سلاح‌هاست. ما با روسیه درباره مسائل زیادی از جمله پاکسازی و از بین رفتن کامل سلاح‌های شیمیایی همکاری می‌کنیم اما اعلام می‌کنم که سوریه باید جزئیات کاملی درباره سلاح‌های شیمیایی و محل نگهداری آنها را در اختیار کارشناسان قرار دهد تا کارشناسان بتوانند در محدود زمانی کوتاه محل تمامی این سلاح‌ها را مشخص کنند.

کری درباره این سوال که چطور محققان با توجه به جنگ داخلی سوریه می‌توانند تحقیقات خود را انجام دهند، چنین گفت: همانطور که گفتم تحقق این امر در شرایط جنگ ممکن نیست اما دمشق باید شرایط را برای سازمان منع استفاده از سلاح شیمیایی جهت تفتیش در سوریه فراهم کند.

از سوی دیگر، لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه در واکنش به خبر توافق آمریکا و روسیه گفت: پاریس توافق درخصوص سلاح‌های شیمیایی سوریه را یک پیشبرد و پیشرفت مهم می‌داند.

 

فیلم: «فصل شکار» در سوریه از کی آغاز شده است؟!

دونیرو و تراولتا در این فیلم دو کهنه‌کار جنگ‌های بالکان هستند که کل اروپا را در دهه ۱۹۹۰ به تیرگی کشاندند. دونیرو بازیگر رل یک سرهنگ آمریکایی است و تراولتا نیز در قالب یکی از سربازان صربی ‌به نام scorpions ظاهر می‌شود. شیطان در وجود هر دو نهفته و از آغاز مشخص است که راهی برای مهار آن نیافته‌اند.

کد خبر: ۳۴۴۷۷۸

تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۳۹۲ - ۱۴:۲۱

هرچند به زعم برخی مسأله مداخله نظامی در سوریه برای آمریکا و متحدان اروپایی‌اش در قالب ناتو به تازگی به امری جدی و ‌برنامه اساسی مبدل شده، شواهد نشان می‌دهد حمله به سوریه، ‌رویداد برنامه ریزی شده بوده که حتی تدارک تبلیغاتی سنگینی برایش در نظر گرفته شده بوده و مصداق چنین جنگ حساب شده‌ای، فیلم «فصل شکار / Killing Season» ساخت سینمای بلژیک است که رسماً تبلیغ حمله به سوریه با تشبیه این جنگ به حمله به صربستان می‌کند.

به گزارش «تابناک»، هرچند «فصل شکار / Killing Season» با پرچم بلژیک ساخته شده، تهیه کننده اصلی آن «Millennium Films» است که خود بخشی از کمپانی مشهور «Nu Image» به شمار می‌رود که مالکش «آوینام لرنر / Avi Lerner» متولد اسرائیل است. این کمپانی البته سرمایه‌گذار فیلم‌های مشهوری بوده که «Rambo»، «The Expendables» و «Olympus Has Fallen» را بیش از دیگران شنیده‌اید، ولی آنچه مشخص است، این مجموعه ‌روی پروژه‌ای که از آغاز شکستش مشخص است، سرمایه گذاری نمی‌کند؛ اتفاقی که به طرز غریبی درباره «فصل شکار» رخ داده است.

این فیلم که نخستین بار ۲۵ جولای ۲۰۱۳ مصادف با سوم مرداد ماه ۱۳۹۲ در سرزمین‌های اشغالی فلسطین اکران شد، چهره‌های مطرحی همچون «رابرت دنیرو» و «جان تراولتا» را به عنوان کاراکترهای محوری در کستینگ خود جای داده اما نبود یک داستان منسجم و کارگردانی که حرف تازه‌ای برای گفتن داشته باشد در کنار تبلیغ و توجیه بسیار روشن «موشک‌های حامل صلح طلبی ناتو» باعث شده مخاطبی با اندک قدرت تحلیل، نتواند به این فیلم تنها به عنوان یک فیلم اکشن که تلاش شده خوش ساخت و مخاطب پذیر باشد، بنگرد.

این البته تنها نظر مخاطبانی نیست که به این فیلم امتیاز ۲.‌۷ از ۱۰ داده‌اند، بلکه تماشاچیان حرفه‌ای نیز به این فیلم به طور متوسط امتیاز ۵.‌۳ داده‌اند که امتیاز پایینی است و نشان می‌دهد این فیلم که تنها بازی‌های دنیرو پیش می‌بردش، فاقد انتظارات برای یک اثر متوسط است. در فیلم تلاش می‌شود با به تصویر کشیدن سوریه حین و در انتهای ماجرا در قالب تصاویر خبری تلویزیونی، چنین به مخاطب القا‌‌ شود که ناتو برای نجات مردمِ مسلمان سوریه، قصد حمله‌ای مشروع به این کشور را دارد که البته صداقت این ادعا برای ناظران مشخص است.

در همین رابطه «بانی فیلم» مطلبی را از مجله معتبر سینمایی «ورایتی» نقل کرده که دقیقاً ضعیف بودن و تبلیغاتی بودن و حتی عجیب بودن حضور دنیرو در این فیلم را به نقد کشیده است. در این مطلب آمده است: فیلم جدید «فصل کشتار» که نخستین نمایش بین‌المللی‌اش را در فستیوال اخیر کارلو ویواری در کشور چک تجربه کرد و از اواخر تابستان امسال در سطح جهان اکران عمومی می‌شود، بیشتر نان شهرت دو ستاره نخست خود رابرت دونیرو و جان تراولتا را می‌خورد؛ اما صرف‌نظر از آن مشخص نیست چطور این دو بازیگر پرطرفدار پذیرفته‌اند در فیلمی بازی کنند که شلوغ ولی فاقد اساسی منطقی است و مارک استیون جانسون در مقام کارگردان آن نتوانسته است سامانی معقول به آن بدهد.

شاید به همین دلیل باشد که تراولتا در هفته‌های اخیر در مجامع متعددی ظاهر شده و کوشیده است با تبلیغ پیرامون Killing season حضور خود در آن توجیه کند، ولی حتی حضور این فیلم در جشنواره‌ای با رویکرد شدید فرهنگی مانند کارلو ویواری نیز خلاف تم قصه و در تضاد با ویژگی‌های فیلم است که هدف خلق هیجان با هر ابزاری را تعقیب می‌کند.

تراولتا در فستیوال کارلو ویواری

شیطانی غیرقابل مهار

دونیرو و تراولتا در این فیلم دو کهنه‌کار جنگ‌های بالکان هستند که کل اروپا را در دهه ۱۹۹۰ به تیرگی کشاندند. دونیرو بازیگر رل یک سرهنگ آمریکایی است و تراولتا نیز در قالب یکی از سربازان صربی ‌به نام scorpions ظاهر می‌شود. شیطان در وجود هر دو نهفته و از آغاز مشخص است که راهی برای مهار آن نیافته‌اند.

در سکانس‌های اولیه، جنایات خلق شده در کشورهای منطقه بالکان اروپا و به ویژه بوسنی در دهه ۱۹۹۰ به تصویر کشیده می‌شود و در همین مقطع از فیلم ادعا می‌شود که نیروهای ناتو آن دسته از جنایتکاران صرب را که کار‌هایشان ‌نابخشودنی بوده، راساً و با اعدام‌های سریع از صحنه خارج می‌کنند و در راه آزادسازی مناطق تسخیر شده توسط آن‌ها از هیچ خشونتی که کمتر از کارهای خود صرب‌ها هم باشد، ابایی ندارند.

او نمرده است

در میان افسران صربستانی امیل کواچ (با بازی جان تراولتا) هم دیده می‌شود که وقتی سرهنگ بنجامین فورد (دونیرو) به روی او آتش می‌گشاید، به نظر می‌رسد که مرده است اما این گونه نیست و او زنده می‌ماند تا بعدا به دنبال اعدام کننده خود برود. فورد کم حرف و مرموز نیز زخم‌‌هایی از زمان حضورت در بوسنی دارد و در نتیجه مثل سربازان خطاکار صربستانی ترجیح می‌دهد در خفا زندگی کند و مقابل‌ چشم‌ها نباشد و زندگی زناشویی‌اش هم پایان یافته و غلبه بر درد آن نیز برای او سخت است.

در چنین فضایی کواچ با آن سر تراشیده و ساز و برگی که بی‌شباهت به قرن وسطی نیست، در اطراف کوه‌های اپالاچیا به دنبال فورد می‌گردد تا با گلوله‌هایی خلاصش کند ولی در ادامه قصه می‌بینیم که این دو نفر وجوه مشترک متعددی دارند و اگر زندگی و سیاست مسیر دیگری را برای این دو بر‌می‌گزید، دوستان نزدیکی برای یکدیگر می‌شوند.

کمترین آرامش

آن گاه در سه چهارم بعدی فیلم بار اکشن و برخوردها در فیلم بالا می‌گیرد و با یاری اسپشیال افکت ماجراها تندتر می‌شود و آرامش به حداقل می‌رسد و در مقطع بعدی، دو چهره اصلی با یکدیگر همراهند و شاید برای آنها مدتی طول می‌کشد تا واقعاً دریابند طرف مقابل کیست و هدف مشترکشان چه کسی است و راه درست در این میان کدام است. شاید بیننده‌ها به یاد داستان برخورد جاسوس‌های چند جانبه با یکدیگر بیفتند و زمان‌هایی را به ذهن بیاورند که در یک داستان کمیک استریپی هیچ کس به درستی و عمیق فکر نمی‌کند و فقط خود حرکت، شرط است.

تندی و غلظت صحنه‌های این بخش از فیلم‌ در حدی بالاست؛ مثل نمایی که در آن فورد مجبور می‌‌شود، قطعه‌ای نخ ضخیم را از میان ساعد تیرخورده و سوراخ‌ شده‌اش عبور دهد و یا صحنه‌ای که کواچ خون‌آلود برای زدودن آثار زخم‌ها و میکروب‌ها از خود از نوعی آب تیره رنگ و آلوده استفاده می‌کند و بدتر از همه این که مسیرهای بعدی حرکت این دو مرد نیز مساعدتر از قبلی‌ها نشان نمی‌دهد.

غیرقابل درک

با این اوصاف، پایان خوش قصه و فرجام مثبت این ماجرا‌ها در تضاد با چیزی است که در ‌قصه دیده‌ایم. شاید کوئنتین تارانتینو معروف نیز برای یافتن راه‌حل‌ها و اتفاقاتی که در طول فیلم ببینیم، مشکلی داشت و بحث‌ها و نطق و گفت‌و‌گوهایی ‌گاه فیلسوف‌وار دو کاراکتر اصلی با یکدیگر چیزی نیست که بتوان حتی در مسیر چنین قصه‌ای آن را درک کرد. سناریوی این فیلم را اوان داگرتی نوشته که «سفید برفی و شکارچی» هم محصول کار او بوده است.

این قصه ابتدا shrapnel نامیده شده بود و پیرامون رخدادهای دهه ۱۹۷۰ و درباره یک سرباز پرتجربه آمریکایی بود که برای درمان ساق پای مجروحش یک قطعه فلز در آن کارگذاری شده است و همچنین یک افسر زمان آلمان نازی را هم در بطن قصه‌اش داشت و نخست قرار بود جان مک تیرنان آن را کارگردانی کند. شاید اگر آن تیم و روح و قصه حفظ می‌شد، فیلم بهتری در قیاس با محصول کنونی عرضه می‌شد، زیرا مارک استیون جانسون در مقام کارگردان اثر فعلی از کلیشه‌ای آشنای این سبک از فیلمسازی بیش از اندازه تبعیت می‌کند و چیز تازه‌ای را به بینندگان نمی‌دهد.

مناظری زیبا

هر دو بازیگر اصلی و معروف فیلم خسته و نالان نشان می‌دهند؛ اما این حداکثر چیزی است که در رل این قصه و فضا می‌توان از این بازیگران توقع آن را داشت. شاید زیبا‌ترین اشیا و چیز‌ها در این فیلم، کوه‌ها و مرغزار‌های ایالت جورجیا باشد و البته موسیقی متن کریستوفر یانگ نیز بر هیجان و غنای کار افزوده است، ولی آنجا که قصه باید یاری و همراهی می‌کرد تا فیلم بهتر از آنجا شود که می‌بینیم، اثری از این همراهی نیست.

 

سوریه چه امتیازاتی در قبال تسلیحات شیمیایی دریافت کرد؟

پس از آن که ایران و روسیه در اقدامی هماهنگ، نظام حاکم بر سوریه را راضی کردند تا از سلاح‌های شیمیایی خود دست بکشد، به دمشق تعهداتی دادند؛‌ آن تعهدات این بود که در نهایت منجر به راضی شدن بشار اسد برای تحویل سلاح‌های شیمیایی بود.

کد خبر: ۳۴۴۸۶۲

تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۳۹۲ - ۱۰:۲۳

پس از آنکه ایران و روسیه در اقدامی هماهنگ نظام حاکم بر سوریه را راضی کردند تا از سلاح‌های شیمیایی خود دست بکشد، به دمشق تعهد دادند که از این کشور از نظر تسلیحات راهبردی برای برقرای توازن با همسایگان کمک کنند. این کمک‌ها به گونه‌ای باید باشد که ارتش سوریه تا زمان تحویل آخرین محموله تسلیحات شیمیایی خود، این تسلیحات مهم راهبردی را دریافت کند.

به گزارش «تابناک»، منابع آگاه منطقه‌ای که در جریان تحولات سوریه بوده و از رایزنی‌های پشت پرده آگاهند، در همین رابطه می‌گویند، سوریه با شرایطی خاص حاضر به پذیرش طرح ایران و روسیه شده است، چرا که بر این باور است در برابر تسلیحات اتمی رژیم اسرائیل و بمب‌های اتمی آمریکا که در ترکیه قرار دارد ـ  به ویژه پس از دشمنی‌های اخیر آنکارا ـ باید بتواند از خود دفاع کرده و توازن نظامی با آنکارا ـ تل‌آویو را برقرار کند.

به گفته این منابع، آنچه ‌پوتین در سخنان هفته گذشته خود درباره تسلیحات شیمیایی سوریه و قرار گرفتن آن در برابر تسلیحات اتمی رژیم اسرائیل گفت، بخشی از نامه بشار اسد بود که ولید المعلم آن را با خود به مسکو برده ‌و در اختیار رئیس جمهور روسیه قرار داده بود.

هر چند ایران و سوریه ـ آن گونه که ولید المعلم سه هفته پیش گفت ـ هیچ پیمان دفاعی مشترکی ندارند، ‌پیمان نانوشته‌ای میان تهران ـ دمشق وجود دارد که بر پایه آن، ایران خود را متعهد می‌داند تا آخرین مرحله از درگیری‌ها در کنار ملت، دولت و ارتش سوریه بایستد. بر اساس این رویکرد، ایران تاکنون همه نوع کمک را در اختیار سوریه گذارده و به نظر می‌رسد با توجه به آنکه دمشق تسلیحات شیمیایی خود که در راهبرد نظامی‌اش، عامل توازن ترس با رژیم صهیونیستی بود را از دست خواهد داد؛ بنابراین کمک‌هایش به دمشق را افزایش خواهد داد.

در ‌سه دهه از روابط ایران و سوریه، اکنون نیروهای مسلح سوریه از انواع و اقسام سلاح‌های ساخت ایران استفاده می‌کنند که نمونه آشکار آن، تسلیحات پدافندی است که یک نمونه از آن سال گذشته موفق شد در کمتر از پنج ثانیه دو فروند جنگنده ترک را در سواحل لاذقیه سرنگون کند.

اما در مقابل، طرف روسی هم در برابر پذیرش سریع درخواست تحت نظارت قرار گرفتن تسلیحات شیمیایی‌اش، تعهد کرده علاوه بر فشار بر آمریکا برای لغو تهدیدات نظامی‌اش علیه دمشق، موج جدیدی از تسلیحات پیشرفته ساخت خود را راهی سوریه کند تا به این ترتیب، توازن نظامی به نحو احسن برقرار شود.

نخستین پاسخ روسیه به این تعهد، فرستادن سریع یکی از کشتی‌های ترابری خود با یک محموله مهم بود که به باور مسائل نظامی باید سامانه‌های ضدهوایی اس ۳۰۰ باشد؛ افزون بر این، انتظار می‌رود در قالب این تعهد، روسیه چند سامانه دیگر از همین نوع را در اختیار ارتش بازسازی شده سوریه قرار دهد. همچنین روسیه تسلیحات قدیمی سوریه را به سرعت به روز کرده، سیستم راداری یکپارچه‌ای جدیدی را برای دمشق فراهم کنند، به گونه‌ای که نیروی هوایی ترکیه و اسرائیل نتوانند به خاک این کشور حمله کنند و توانایی دفاع همزمان در دو جبهه را داشته باشد.

این مسأله به ویژه پس از آنکه آمریکا اعلام کرد، «چون به سوریه حمله نظامی نکرده و متحدانش! را در این کشور را تنها گذاشته، بنابراین به آن‌ها تسلیحات پیشرفته خواهد داد» بیشتر مطرح شد و به گزارش منابع عربی لاوروف در دیدار روز جمعه خود با جان کری این مسأله را با وی در میان گذاشت تا شاید مانع از اقدام آمریکا در ارسال تسلیحات بیشتر به گروه‌های مسلح شورشی شود.

از جانب دیگر، شاید خبر بد‌تر از تسلیحات شیمیایی، مسلح کردن بدون حد و مرز ارتش سوریه و آموزش نظامیان سوری توسط ایران و روسیه باشد. این خبر می‌تواند به شکل بی‌سابقه به موقعیت دولت و ارتش سوریه کمک کند

در همین رابطه سران اسرائیل از آمریکا خواسته‌اند علاوه بر تسلیحات شیمیایی، موشک‌های راهبردی سوریه هم در چارچوب طرح خلع سلاح قرار بگیرد که این درخواست حتی با پاسخ آمریکایی‌ها مواجه نمی‌شود و در مقابل، آن‌ها از دولت فرانسه می‌خواهند تا سطح درخواست از دولت سوریه را بالا ببرند که نقطه اوج آن در تصریحات هفته گذشته لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه نمود پیدا کرد که آنقدر مسخره و دور از دسترس بود که کسی به آن توجه هم نکرد.

ترکیه، عربستان، اسرائیل و جریان ۱۴ مارس در لبنان به همراه فرانسه این روز‌ها می‌خواهند بازی را به هم بزنند و مانع از توافق مسکو ـ واشنگتن شوند؛ اما روس‌ها در دیدارهای هماهنگی صورت گرفته برای نشست روز جمعه لاوروف و کری، پیش شرطی گذاشته بودند که مانع از دخالت‌های کشورهای دیگر در روند مذاکرات شود.

میزان تعهد روسیه به سوریه تا جایی بود که پوتین در دیدار خود با اوباما در حاشیه نشست گروه ۲۰ به وی تأکید می‌کند به اندازه‌ای که اسرائیل برای شما اهمیت دارد، سوریه هم برای ما اهمیت دارد کما این که رسانه‌های عرب‌زبان در همین رابطه به نقل از منابع آگاه تأکید کرده بودند که یک هیأت بلندپایه امنیتی ـ سیاسی از طرف رهبر انقلاب، راهی مسکو شده و در دیدار با پوتین به وی تأکید می‌‌کنند که ایران حتی اصابت یک موشک به بیابان‌های سوریه را هم تحمل نخواهد کرد، زیرا سوریه بخشی از امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود.